ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ဆ႒အႀကိမ္ ႏိုင္ငံေတာ္ဗဟိုသံဃာ့၀န္ေဆာင္အဖြဲ႔ တတိယအစည္းအေ၀း၌ မိန္႔ၾကားေတာ္ မူအပ္ေသာ သဘာပတိ၊ ဥကၠ႒ အဘိဓဇမဟာရ႒ဂု႐ု အဘိဓဇ မဂၢမဟာသဒၶမၼေဇာတိက အဂၢမဟာပ႑ိတ ဘဒၵႏၲကုမာရ မေကြးဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ သာရဏီယၾသ၀ါဒကထာမွာ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္သည္-
[၁၃၇၀ ျပည့္ႏွစ္၊ တေပါင္းလဆန္း ၅ ရက္၊ ၂၈-၂-၂၀၀၉ ရက္ (စေနေန႔)]
ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ျပည္နယ္၊ တုိင္းအသီးသီးတို႔မွ သာသနာေတာ္သန္႔ရွင္းတည္တံ့ျပန္႔ပြားေရး ဦးတည္ခ်က္ျဖင့္ ထက္သန္တက္ႂကြေသာ သာသနာျပဳစိတ္ဓာတ္အျပည့္အ၀ထားကာ ႂကြေရာက္ေတာ္မူလာၾကကုန္ေသာ သာသနာ့ဦးေသွ်ာင္ ျဖစ္ေတာ္မူၾကသည့္ ႏိုင္ငံေတာ္ၾသ၀ါဒါစရိယဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးမ်ား၊ ႏိုင္ငံေတာ္သံဃမဟာနာယက ဆရာေတာ္မ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ဗဟိုသံဃာ့၀န္ေဆာင္ ဆရာေတာ္အရွင္ျမတ္တို႔ဘုရား။
ဆရာေတာ္အရွင္ျမတ္တို႔ သက္ေတာ္ရာေက်ာ္ရွည္ေတာ္မူၾကလ်က္ ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ၾကည္သာရႊင္လန္း ခ်မ္းေျမ့စြာျဖင့္ သာသနာေတာ္သန္႔ရွင္းတည္တံ့ျပန္႔ပြားတိုးတက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူႏိုင္ၾကပါေစဟု ပတၳနာျပဳလ်က္ ႏႈတ္ခြန္းဆက္သပါသည္ဘုရား။
ဆရာေတာ္ဘုရားမ်ားႏွင့္ ယခုလိုတစ္ႏွစ္လွ်င္ တစ္ႀကိမ္က် စံုညီေတြ႔ဆံုၾကရ၍ သာသနာေတာ္အတြက္ အေရးႀကီးေသာကိစၥမ်ားကို တိုင္ပင္ၫွိႏိႈင္းေဆြးေႏြးၾကရ၊ အသိအျမင္ခ်င္း ဖလွယ္ၾကရေသာေၾကာင့္ သာသနာေတာ္ အတြက္ အထူးပင္ႏွစ္သက္ ၀မ္းေျမာက္ရပါေၾကာင္း ထပ္ေလာင္းေလွ်ာက္ထားပါသည္ဘုရား။
ဆရာေတာ္အရွင္ျမတ္တို႔ဘုရား-
ဗုဒၶျမတ္စြာသည္ “ပဥၥိမာနိ ဘိကၡေ၀ အနာပတဘယာနိ ဧတရဟိ အသမုပၸႏၷာနိအယတိ ံ သမုပၸဇၨိႆႏၲိ တာနိေ၀ါ ပဋိဗုဇၥ်ိတြာ စ ေတသံ ပဟာနာယ ၀ါယမိတဗၺံ”
(အံ-၂-၉၃၊ ၉၅)
“ရဟန္းတို႔ ဤအနာဂတ္ေဘးငါးပါးတို႔သည္ ယခုအခါမျဖစ္ေပၚေသးကုန္ ေနာင္အခါ၌ ျဖစ္ေပၚကုန္လိမ့္မည္၊ ထိုအနာဂတ္ေဘးတို႔ကို သင္တို႔ႀကိဳတင္သိထားၾကရမည္ (ႀကိဳတင္သိထားေအာင္ ေလ့လာစံုစမ္းေထာက္လွမ္းထားၾက ရမည္)။ ႀကိဳတင္သိထားၿပီး၍လည္း ထိုေဘးတို႔ကို သုတ္သင္ပယ္ရွားတားျမစ္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကရမည္” စသည္ျဖင့္ အနာဂတ္ကာလ၌ျဖစ္ေပၚလာမည့္ ေဘးငါးမ်ိဳးတို႔ကို ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္ဘုရား။
ထိုအနာဂတ္ကာလ၌ ျဖစ္ေပၚလာမည့္ ေဘးငါးမ်ိဳးတို႔ကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္၍ ေလွ်ာက္ထားပါမည္ဘုရား-
(၁) ကာယာႏုပႆနာကို ပြားမ်ားၿပီးမဟုတ္ၾကကုန္ေသာ၊ သီလကိုပြားမ်ားၿပီး မဟုတ္ၾကကုန္ေသာ၊ သမာဓိစိတ္ကို ပြားမ်ားၿပီး မဟုတ္ၾကကုန္ေသာ၊ ပညာကို ပြားမ်ားၿပီးမဟုတ္ၾကကုန္ေသာ ဥပဇၥ်ာယ္ရဟန္းတို႔သည္ မိမိတို႔ကုိယ္တုိင္ ကာယ၊ သီလ၊ စိတၱ၊ ပညာတို႔ကို ပြားမ်ားၿပီး မဟုတ္ၾကပါဘဲလ်က္ အျခားတပည့္လူသာမေဏတို႔ကို ပဥၥင္းခံေပးၾကလိမ့္မည္။
(၂) ထိုကဲ့သို႔ေသာ ရဟန္းတို႔က နိႆရည္းဆရာလုပ္၍ တပည့္ေမြးၾကကုန္လိမ့္မည္။ ထိုဥပဇၥ်ာယ္ဆရာ၊ နိႆရည္း ဆရာတို႔၏ တပည့္အဆက္ဆက္တို႔သည္လည္း ကာယာႏုပႆနာကို မပြားမ်ားၾကကုန္၊ သီလကိုမပြားမ်ားၾက ကုန္၊ သမာဓိစိတ္ကို မပြားမ်ားၾကကုန္၊ သီလကိုမပြားမ်ားၾကကုန္၊ သမာဓိစိတ္ကို မပြားမ်ားၾကကုန္၊ ပညာကို မပြားမ်ားၾကကုန္၊ တပည့္အဆက္ဆက္တို႔ကုိလည္း ကာယ၊ သီလ၊ စိတၱ၊ ပညာတို႔ကို ပြားမ်ားေအာင္ ဆံုးမျခင္းငွာ စြမ္းႏိုင္ၾကလိမ့္မည္မဟုတ္ကုန္။
ဤနည္းအားျဖင့္ ဓမၼပ်က္စီးကြယ္ပျခင္းေၾကာင့္ ၀ိနည္းပ်က္စီးကြယ္ပ၏။ ၀ိနည္းပ်က္စီးကြယ္ပျခင္းေၾကာင့္ ဓမၼ ပ်က္စီးကြယ္ပ၏။
(၃) ရဟန္းတို႔သည္ ဆိုအပ္ၿပီးသည့္နည္းတူ ကာယ၊ သီလ၊ စိတၱ၊ ပညာကို ပြားမ်ားၿပီး မဟုတ္ၾကပါဘဲလ်က္ အဘိဓမၼာႏွင့္စပ္ေသာ တရားစကား၊ ဉာဏ္ပညာႏွင့္စပ္ေသာ တရားစကားတို႔ကို ေဟာေျပာၾကရင္းပင္ သူတစ္ပါးတို႔၏ ေပ်ာ့ကြက္၊ ဟာကြက္၊ အျပစ္အနာအဆာကဲ့ရဲ႕ဖြယ္ရာတို႔ကို ရွာေဖြေသာအားျဖင့္ ေဒသနာ လမ္းေၾကာင္း တစ္မ်ိဳးေျပာင္းၾကကုန္သည္ျဖစ္၍ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေသာ တရားမွန္ကို မသိႏိုင္ၾကကုန္လတၱံ႔၊ (ေဒါသစိတ္ျဖင့္ သူတစ္ပါးကို ပုတ္ခတ္လ်က္လည္းေကာင္း၊ ထိုတရားဓမၼကို မိမိကုိယ္တုိင္သိေသာ တရားအေနအားျဖင့္ သတ္မွတ္လ်က္လည္းေကာင္း၊ လာဘသကၠာရကို ေမွ်ာ္ကိုးလ်က္လည္းေကာင္း ေဟာေျပာေသာအားျဖင့္ မည္းညစ္ေနာက္က်ဳေသာ အကုသိုလ္ဘက္သို႔ သက္ေရာက္ ကူးေျပာင္းသြားၾကလိမ့္ မည္။)
ဤနည္းအားျဖင့္ ဓမၼပ်က္စီးကြယ္ပျခင္းေၾကာင့္ ၀ိနည္းပ်က္စီးကြယ္ပ၏။ ၀ိနည္းပ်က္စီးကြယ္ပျခင္းေၾကာင့္ ဓမၼပ်က္စီးကြယ္ပ၏။
(၄) ထိုရဟန္းတို႔သည္ ကာယ၊ သီလ၊ စိတၱ၊ ပညာတို႔ကို ပြားမ်ားၿပီး မဟုတ္ၾကျခင္းေၾကာင့္ ခက္ခဲနက္နဲကုန္၊ ခက္ခဲ နက္နဲေသာ အနက္အဓိပၸါယ္ရွိၾကကုန္ေသာ ေလာကုတၱရာတရားကိုးပါးကို ေဖာ္ျပကုန္ေသာ သတၱ၀ါေကာင္၊ အသက္ေကာင္၊ အတၱေကာင္မွ ဆိတ္သုဥ္းေသာ ခႏၶာ၊ အာယတန၊ ဓာတ္၊ သစၥာ၊ ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ တရားသေဘာ သက္သက္ႏွင့္သာ သက္ဆိုင္ကုန္ေသာ ဘုရားေဟာတရားေတာ္တုိ႔ကို ေဟာျပအပ္ကုန္သည္ရွိေသာ္ မနာယူခ်င္ၾက၊ နားမေထာင္ခ်င္ၾက၊ စိတ္ပါလက္ပါ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိလိုစိတ္ မရွိၾကကုန္လတၱံ႔။
ထိုဘုရားေဟာတရားေတာ္တို႔ကို သင္ၾကားေလ့လာဆည္းပူးထိုက္ကုန္၏ဟူ၍ မမွတ္ထင္ၾကကုန္၊ သာသနာျပင္ပ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ေရးသားအပ္ေသာ တရားသေဘာ အခ်က္အလက္မ်ားကိုသာ လိုလိုခ်င္ခ်င္ နားေထာင္ၾကကုန္၊ စိတ္ပါလက္ပါ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိလိုစိတ္ရွိၾကကုန္၊ သင္ၾကားဆည္းပူးထိုက္ကုန္၏ဟူ၍ မွတ္ထင္ၾကကုန္ လတၱံ႔။
ဤနည္းအားျဖင့္ ဓမၼပ်က္စီးကြယ္ပျခင္းေၾကာင့္ ၀ိနည္းပ်က္စီးကြယ္ပ၏။ ၀ိနည္းပ်က္စီးကြယ္ပျခင္းေၾကာင့္ ဓမၼပ်က္စီးကြယ္ပ၏။
(၅) ကာယ၊ သီလ၊ စိတၱ၊ ပညာတို႔ကို ပြားမ်ားၿပီးမဟုတ္ၾကကုန္ေသာ ေထရ္ႀကီးရဟန္းတို႔သည္ ပစၥည္းလာဘ္လာဘ ေပါမ်ားေအာင္ အားထုတ္ၾကကုန္၊ သိကၡာသံုးျဖာသာသနာေတာ္ကို ေပါ့ေပါ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့က်င့္ၾကကုန္၊ ေအာက္ အပါယ္ဘုံသို႔ေရာက္ေၾကာင္း မေကာင္းေသာအက်င့္မ်ား၌ ေရွ႕သြားပဓာနထားၾကကုန္၊ မဂ္ဖိုလ္ရေၾကာင္း ေကာင္းျမတ္ေသာက်င့္စဥ္မ်ား၌ တာ၀န္မဲ့အားထုတ္မႈ လံု႔လ၊ ၀ီရိယကို ေလွ်ာ့ခ်ထားၾကကုန္လတၱံ႔။
ထိုရဟန္းတို႔၏ ေနာင္လာေနာက္သားတပည့္မ်ားလည္း ဒိ႒ာႏုဂတိလိုက္ကာ ဆရာ့အျပဳအမူအတိုင္း ျပဳက်င့္ၾကလိမ့္မည္။
ဤနည္းအားျဖင့္ ဓမၼပ်က္စီးကြယ္ပျခင္းေၾကာင့္ ၀ိနည္းပ်က္စီးကြယ္ပ၏။ ၀ိနည္းပ်က္စီးကြယ္ပျခင္းေၾကာင့္ ဓမၼပ်က္စီးကြယ္ပ၏။
ထိုေဘးႀကီးငါးမ်ိဳးတို႔ ေနာင္အခါျဖစ္ေပၚလာၾကလိမ့္မည္ကို သင္တို႔ႀကိဳတင္သိထားၾကရမည္။ (ႀကိဳတင္ သိထားေအာင္ ေလ့လာစံုစမ္းေထာက္လွမ္းထားၾကရမည္။) ႀကိဳတင္သိထားၿပီး၍လည္း ထိုေဘးတို႔ကို သုတ္သင္ ပယ္ရွားတားျမစ္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကရမည္ဟု ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါသည္ဘုရား။
ဆရာေတာ္အရွင္ျမတ္တို႔ဘုရား- ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ေသာ ထိုေဘးႀကီးငါးမ်ိဳးတို႔သည္ ယခုအခါ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အတြင္း၌ အနည္းအမ်ားပမာဏ ကြာျခားေသာ္လည္း ငါးမ်ိဳးစလံုး ျဖစ္ေပၚေနပါသည္ဘုရား။
ထိုငါးမ်ိဳးတို႔အနက္ လြန္စြာတုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားဖြယ္ေကာင္းလွေသာ ေဘးႀကီးႏွစ္မ်ိဳးတို႔ကို အနည္းငယ္မွ် ထုတ္ျပ ေလွ်ာက္ထားပါမည္ဘုရား။
ထိုႏွစ္မ်ိဳးတို႔မွာ တတိယေဘးႀကီးႏွင့္ စတုတၳေဘးႀကီးမ်ားျဖစ္ပါသည္ဘုရား။ ထိုတတိယေဘးႀကီး၊ စတုတၳ ေဘးႀကီးမ်ားႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္ေနေသာ အဓမၼ၀ါဒမ်ား ေရွးအခါက ေပၚေပါက္ခဲ့ဖူးပါသည္ဘုရား။
ထိုေပၚေပါက္ခဲ့ဖူးေသာ အဓမၼ၀ါဒမ်ားကို သံဃာ့အဖြဲ႔အစည္းအဆင့္ဆင့္ ဖြဲ႔စည္း၍ ငါးႏွစ္သက္တမ္းမွာပင္ ႏိုင္ငံေတာ္ သီးျခား ၀ိနည္းဓိုရ္အဖြဲ႔မ်ားဖြဲ႔စည္း၍ သုတ္သင္ပယ္ရွား တားျမစ္ခဲ့ပါသည္ဘုရား။
ထို႔ေနာက္ ဆက္လက္ေပၚေပါက္လာေသာ အဓမၼ၀ါဒမ်ားကိုလည္း ႏိုင္ငံေတာ္သီးျခား၀ိနည္းဓိုရ္အဖြဲ႔မ်ားျဖင့္ပင္ သုတ္သင္ပယ္ရွား တားျမစ္ခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါသည္ဘုရား။ သို႔ရာတြင္ ထုိသုတ္သင္ပယ္ရွား တားျမစ္ခဲ့ၿပီးေသာ အဓမၼ၀ါဒမ်ား တစ္စတစ္စ ေခါင္းေထာင္ ထလာေနသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ ထိုအဓမၼ၀ါဒအျဖစ္ ဆံုးျဖတ္အပ္ၿပီးေသာ စာအုပ္စာတမ္း မ်ားကို မိတၱဴကူး၍ အတိအလင္းေရာင္းခ်ေနသည္ကိုလည္းေကာင္း ယခင္အစည္းေ၀းမ်ား၌ ဘုရားတပည့္ေတာ္ ေလွ်ာက္ထားခဲ့ဖူးပါသည္ဘုရား။
ယခုအခါ ထိုအဓမၼ၀ါဒမ်ားထက္ပင္သာလြန္၍ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားဖြယ္ေကာင္းေသာ အဓမၼ၀ါဒမ်ားကို ေဟာေျပာျခင္း၊ သင္တန္းေပးျခင္း၊ စာအုပ္စာတမ္း ထုတ္ေ၀ျဖန္႔ခ်ိျခင္း စသည္တို႔ျဖင့္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ေဆာင္ရြက္ ေနေသာ အဓမၼ၀ါဒီပုဂၢိဳလ္မ်ား ထင္ထင္ရွားရွား ေျမာက္ျမားစြာ ေပၚေပါက္ေနသည္ကို ဆရာေတာ္ဘုရားမ်ားလည္း ၾကားသိသင့္သမွ် ၾကားသိေနၾကပါလိမ့္မည္ဘုရား။
ထိုအဓမၼ၀ါဒေဘးဆိုးႀကီးသည္ ေထရ၀ါဒဗုဒၶသာသနာေတာ္ႀကီးကို ၿဖိဳခ်ဖ်က္ဆီးပစ္မည့္ ေဘးဆိုးႀကီးျဖစ္ေၾကာင္း ကို အရိပ္အျမြက္မွ် ေလွ်ာက္ထားပါမည္ဘုရား။
ဆရာေတာ္အရွင္ျမတ္တို႔ဘုရား- ယခုေခတ္သည္ အသစ္အဆန္းကို အထင္ႀကီးကာ ျမတ္ႏိုးတတ္ေသာ အခ်ိဳ႕ ရဟန္းရွင္လူမ်ား မ်ားျပားေနေသာေခတ္ျဖစ္ပါသည္။ ယင္းအခ်က္ကို အခြင့္ေကာင္းယူကာ အဓမၼ၀ါဒထူေထာင္လိုသူ အဓမၼ၀ါဒီမ်ားသည္ မိမိတို႔၏ သာသနာေတာ္၌ ျပဳျပင္၍မရႏိုင္ေသာ အျပစ္တစ္စံုတစ္ရာ အေၾကာင္းတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ထြက္ေပါက္ရွာေသာအေနအားျဖင့္ ဤအဓမၼ၀ါဒကို ေဟာေျပာျပသ ျဖန္႔ခ်ိလိုက္ၾကေလရာ ထိုအဓမၼ၀ါဒီမ်ား၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္သည္ တစ္ဟုန္ထိုးက်ယ္ျပန္႔ ပြားမ်ားလာခဲ့ပါသည္ဘုရား။
ထိုအဓမၼ၀ါဒီမ်ားသည္ ျမတ္စြာဘုရားေဟာၾကားခဲ့သည့္ သံဂါယနာ (၆)ႀကိမ္တင္ ဗုဒၶပါ၀စန ပါဠိေတာ္ႀကီးမ်ား ကိုပင္ ဘုရားေဟာမဟုတ္ေလဟန္၊ ျဗဟၼဏ၀ါဒ (ဟိႏၵဴ၀ါဒ)ျဖစ္ေလဟန္လည္းေကာင္း၊ ေထရ၀ါဒဗုဒၶသာသနာ၌ ဘုရားေဟာပါဠိေတာ္ေလာက္နီးနီး အားထားပို႔ခ် သင္ယူေနၾကရသည့္ အ႒ကထာမ်ား၏ လြဲမွားစြာျဖင့္ ဖြင့္ျပမႈေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ဗုဒၶ၀ါဒအစစ္အမွန္မ်ား ကြယ္ေပ်ာက္ေနရသည္ဟုလည္းေကာင္း ဤသို႔စေသာ အဓမၼ၀ါဒမ်ားကို သင္ၾကား၊ ပို႔ခ်၊ ေရးသား၊ ျဖန္႔ခ်ိေနၾကပါသည္ဘုရား။
ထိုအဓမၼ၀ါဒေဘးဆိုးႀကီးသည္ ယခင္ကေပၚေပါက္ခဲ့ဖူးေသာ အဓမၼ၀ါဒမ်ားထက္ပင္ လြန္စြာတုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ား ဖြယ္ေကာင္းေသာ ေဘးဆုိးႀကီးျဖစ္ပါသည္။
“တာနိေ၀ါ ပဋိဗုဇၥ်ိတဗၺာနိ” “ထိုေဘးဆိုးႀကီးမ်ားကို သင္တို႔ ႀကိဳတင္သိထားၾကရမည္” ဟူေသာ ျမတ္ဗုဒၶ၏ အမိန္႔ေတာ္အတိုင္း ထိုေဘးဆိုးႀကီးမ်ားကို တပည့္ေတာ္တို႔ ဆရာေတာ္တို႔ ႀကိဳတင္သိထားေအာင္ ေလ့လာစံုစမ္း ေထာက္လွမ္းထားၾကရပါမည္ဘုရား။
“ပဋိဗုဇၥ်ိတြာစ ေတသံ ပဟာနာယ ၀ါယမိတဗၺံ” “ႀကိဳတင္သိထားၿပီး၍လည္း ထိုေဘးတို႔ကို သုတ္သင္ပယ္ရွား တားျမစ္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကရမည္” ဟူေသာ ျမတ္ဗုဒၶ၏အမိန္႔ေတာ္အတုိင္း ယခုေပၚေပါက္ေနေသာ သာသနာ့ေဘးဆိုးႀကီးကို ႏိုင္ငံေတာ္သံဃမဟာနာယကအပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေတာ္ ဗဟိုသံဃာ့၀န္ေဆာင္ ဆရာေတာ္မ်ားႏွင့္ အျခားရဟန္းပညာရွင္၊ လူပညာရွင္မ်ား ညီညီၫြတ္ၫြတ္ ၫွိႏိႈင္းတုိင္ပင္၍ သုတ္သင္ပယ္ရွား တားျမစ္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကရန္ အခ်ိန္က်ေရာက္ေနပါၿပီဘုရား။ ထိုသို႔ အားထုတ္ၾကရာ၌ သူ႔တာ၀န္ ငါ့တာ၀န္ဟု မခြဲျခားဘဲ သာသနမာမက ရဟန္းရွင္လူအားလံုး ညီညာျဖျဖ ေဆာင္ရြက္ၾကရန္ ေလွ်ာက္ထားပါသည္ဘုရား။
ယင္းသို႔ ေဆာင္ရြက္ရာ၌ သံဃာထုအင္အားကို မ်ားစြာလုိအပ္ပါသည္ဘုရား။ ကိဋာဂိရိအရပ္၌ အႆဇိပုနဗၺသုကမည္ေသာ အလဇၨီရဟန္းဆိုးတို႔ သာသနာေတာ္၌ မသင့္မေတာ္ မေလ်ာ္မေလ်ာက္သည့္ အက်င့္ဆိုး တို႔ကို ျပဳက်င့္ေနၾကသည္ကို ျမတ္စြာဘုရားၾကားသိေတာ္မူရ၍ အရွင္သာရိပုတၱရာ၊ အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္တို႔ကို ေခၚေတာ္မူၿပီးလွ်င္ “သာရိပုတၱရာ၊ ေမာဂၢလန္တို႔ …… သင္တို႔သည္ ကိဋာဂိရိသို႔သြား၍ အႆဇိပုနဗၺသုကတို႔ကို ကိဋာဂိရိမွႏွင္ထုတ္ၾက၊ ထိုရဟန္းမ်ားသည္ သင္တို႔၏ တပည့္မ်ားျဖစ္ၾကသည္” ဟု ေစခိုင္းေတာ္မူေလရာ အရွင္သာရိ ပုတၱရာ၊ အရွင္ေမာဂၢလာန္တို႔က “ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရား ….. အႆဇိပုနဗၺသုက ရဟန္းမ်ားသည္ ခက္ထန္ၾကမ္းၾကဳတ္ ၾကပါသည္၊ ဘယ္ပံုဘယ္နည္း ႏွင္ထုတ္ၾကရပါမည္နည္း” ဟု ေလွ်ာက္ထားေသာအခါ ဘုရားရွင္က “ဒီလိုဆိုလွ်င္ မ်ားစြာေသာရဟန္းတို႔ကို ေခၚသြားၾက” ဟု မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ပါသည္ဘုရား။
ဆရာေတာ္အရွင္ျမတ္တို႔ဘုရား- ဤျမတ္စြာဘုရားမိန္႔ၾကားေတာ္မူသည့္ နည္းအတုိင္း ယခုေပၚေပါက္ေသာ သာသနာ့ေဘးဆိုးႀကီးသည္လည္း သာသနာေတာ္နယ္ပယ္အတြင္း စိမ့္၀င္ထိုးေဖာက္၍ အတြင္းမွလိႈက္စားလ်က္ သာသနာေတာ္ကို ၿဖိဳခ်ဖ်က္ဆီးမႈ၊ အျပင္မွ အထင္အရွားေရးသားေဟာေျပာျခင္း၊ ျဖန္႔ခ်ိျခင္း၊ သင္တန္းေပးျခင္း၊ စည္း႐ံုးျခင္း စသည္ျပဳလ်က္ သာသနာေတာ္ကို ၿဖိဳခ်ဖ်က္ဆီးမႈတို႔ျဖင့္ ဘက္စံုေထာင့္စံုမွ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ျမတ္ႀကီးကို အျမစ္ပါမက်န္ေအာင္ တြန္းလွန္ၿဖိဳဖ်က္ေနေသာ လြန္စြာအင္အားႀကီးမားသည့္ သာသနာ့ ေဘးဆိုးႀကီျဖစ္ရကား ထိုသာသနာ့ေဘးဆိုးႀကီးကို သုတ္သင္ပယ္ရွား တားျမစ္ရာ၌ သံဃာအင္အားကို မ်ားစြာ လိုအပ္လွပါသည္ဘုရား။
သို႔ျဖစ္ပါ၍ ဆရာေတာ္ဘုရားမ်ားသည္ မိမိတို႔ေနရပ္ေဒသ၊ မိမိတို႔ေရာက္ရာေဒသ ဟူသမွ်တို႔၌ ေထရ၀ါဒသာသနာ၀င္ ရဟန္းေတာ္အားလံုး ဤသာသနာ့ေဘးဆိုးႀကီး ေပၚေပါက္ေနသည္ကို သေဘာေပါက္ေလာက္ ေအာင္ ရွင္းလင္းေျပာျပ၍ ထိုသာသနာ့ ေဘးဆိုးႀကီးကို သုတ္သင္ပယ္ရွားတားျမစ္ရာ၌ သာသနာ့စိတ္ဓာတ္ အျပည့္အ၀ျဖင့္ တက္တက္ႂကြႂကြ ပါ၀င္လာၾကေအာင္ လံႈ႕ေဆာ္စည္း႐ံုးေတာ္မူၾကရန္ ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထားပါသည္ ဘုရား။
ဆရာေတာ္အရွင္ျမတ္တို႔ဘုရား- ယခုျဖစ္ေပၚေနသည့္ သာသနာ့ေဘးဆိုးႀကီးကို သုတ္သင္ဖယ္ရွားတားျမစ္ရာ၌ ဓမၼစက္သက္သက္ျဖင့္သာ ေဆာင္ရြက္၍ ေအာင္ျမင္ႏိုင္မည္မဟုတ္ပါ။
“သာသနံနာမ ရာဇာနံ၊ နိႆာယ တိ႒ေတဣဓ= ဤေလာက၌ သာသနာေတာ္မည္သည္ မင္းကိုမွီ၍ တည္တံရ၏” ဟူေသာ က၀ိေထရ္မြန္ပညာ၀န္တို႔၏ အဆိုအမိန္႔အတုိင္း ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရမင္းတို႔၏ အာဏာစက္ႏွင့္ တြဲဖက္၍ ေဆာင္ရြက္မွသာ ေအာင္ျမင္ႏိုင္မည္ ျဖစ္ပါသည္ဘုရား။
မွန္ပါသည္ဘုရား။
သာသနာ့သမုိင္းကို ေလ့လာပါလွ်င္ ဂိုဏ္းေပါင္းစံု သံဃာ့အစည္းအေ၀းပြဲႀကီးက်င္းပ၍ သံဃာ့အဖြဲ႔အစည္း အဆင့္ဆင့္ဖြဲ႔စည္းကာ သာသနာေတာ္တည္တံ့ျပန္႔ပြားေရးကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည့္ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၃၇၀ ျပည့္ႏွစ္အထိ သာသနာေတာ္ ၂၅၅၂ ခုႏွစ္အတြင္း ဓမၼစက္၊ အာဏာစက္တြဲဖက္၍ သာသနာေတာ္သန္႔ရွင္းတည္တံ့ျပန္႔ပြားေရးကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္မွာ ေျခာက္ႀကိမ္မွ်သာ ထင္ထင္ရွားရွား ေတြ႔ျမင္ရပါသည္ဘုရား။
ပထမအႀကိမ္
ဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူသည္မွ ေလးလေျမာက္တြင္ အရွင္မဟာကႆပေထရ္သည္ အဇာတသတ္မင္း၏ အကူအညီျဖင့္ သုဘဒၵကဲ့သို႔ေသာ ရဟန္းဆိုးမ်ား၊ မဂဓတိုင္း၊ ရာဇၿဂိဳဟ္၌ ၀ါဆို၀ါကပ္ မေနၾကေစရန္ ဉတ္ကမၼ၀ါစာျဖင့္ ပယ္ရွားတားျမစ္၍ မဂဓတိုင္း၊ ရာဇၿဂိဳဟ္ၿမိဳ႕ေတာ္ သတၱပဏၰိလိုဏ္ဂူအနီး မ႑ပ္ႀကီး၌ ရဟႏၲာငါးရာတို႔ျဖင့္ ပထမသံဂါယနာ တင္ေတာ္မူကာ ဓမၼစက္၊ အာဏာစက္တြဲဖက္လ်က္ သာသနာေတာ္ သန္႔ရွင္းတည္တံ့ျပန္႔ပြားေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေတာ္ မူခဲ့ပါသည္ဘုရား။
ဒုတိယအႀကိမ္
သာသနာေတာ္ႏွစ္ ၁၀၀ အေရာက္တြင္ ၀ဇၨီတုိင္းသားရဟန္းမ်ား၏ ေျပာဆိုေၾကညာသည့္ အဓမၼ၀တၳဳ ၁၀ ပါးကို အေၾကာင္းျပဳ၍ အရွင္မဟာယသ အမွဴးရွိေသာ ရဟႏၲာ ခုနစ္ရာတို႔သည္ ကာလာေသာကမင္း၏ အကူအညီျဖင့္ ၀ါဠိကာ႐ံု ေက်ာင္းတိုက္၌ ဒုတိယသံဂါယနာတင္ေတာ္မူၾက၍ ၀ဇၨီတိုင္းသားရဟန္းမ်ားကို ဖယ္ရွားႏွင္ထုတ္လ်က္ ဓမၼစက္၊ အာဏာစက္တြဲဖက္ကာ သာသနာေတာ္သန္႔ရွင္းတည္တံ့ျပန္႔ပြားေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူခဲ့ၾကပါသည္ဘုရား။
တတိယအႀကိမ္
သာသနာေတာ္ႏွစ္ ၂၃၆ ခုႏွစ္တြင္ မဂဓတုိင္း၊ ပါဋလိပုတ္ၿမိဳ႕ေတာ္ အေသာကာ႐ံုေက်ာင္းတိုက္၌ အရွင္မဟာ ေမာဂၢလိပုတၱတိႆေထရ္အမွဴးျပဳေသာ ရဟႏၲာတစ္ေထာင္တို႔သည္ သီရိဓမၼာေသာကမင္း၏ အကူအညီျဖင့္ အႏၶက ဂိုဏ္းသားအစရွိေသာ ရဟန္းမ်ား၏ အဓမၼအယူ၀ါဒကို ဖယ္ရွား၍ တိတၳိတို႔ကို သာသနာေတာ္မွ ႏွင္ထုတ္ၿပီးလွ်င္ တတိယသံဂါယနာတင္ေတာ္မူၾက၍ ဓမၼစက္၊ အာဏာစက္တြဲဖက္ကာ သာသနာေတာ္ သန္႔ရွင္းတည္တံ့ျပန္႔ပြားေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူခဲ့ၾကပါသည္ဘုရား။
စတုတၳအႀကိမ္
သာသနာေတာ္ ၁၀၆၁ ခုႏွစ္၊ သကၠရာဇ္ ၄၁၉ ခုႏွစ္တြင္ စတင္ႂကြေရာက္ေတာ္မူလာေသာ အရွင္အရဟံသည္ အေနာ္ရထာမင္း၏ အာဏာစက္အကူအညီျဖင့္ ပုဂံျပည္တြင္ အဓမၼ၀ါဒေဟာၾကားျပဳမူေနၾကေသာ အရည္းႀကီးတို႔ကို လူ၀တ္လဲေစၿပီးလွ်င္ ေထရ၀ါဒဗုဒၶသာသနာေတာ္ တည္ေစေတာ္မူခဲ့ၿပီး သာသနာေတာ္သန္႔ရွင္းတည္တံ့ျပန္႔ပြားေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူခဲ့ပါသည္ဘုရား။
ပဥၥမအႀကိမ္
သာသနာေတာ္ ၁၇၀၇-၁၇၄၀ ခုႏွစ္တြင္ သိဟိုဠ္ကၽြန္း၊ ပုလတၳိၿမိဳ႕၌ နန္းတက္ေသာ ပရကၠမဗာဟုမင္းလက္ထက္၌ ဒိမၺဳလာဂလ အရွင္မဟာကႆပအမွဴးျပဳေသာ သာရတၳဒီပနီဋီကာက်မ္းျပဳ အရွင္သာရိ ပုတၱရာအပါအ၀င္ မဟာေထရ္အရွင္ျမတ္တို႔သည္ ပရကၠမဗာဟုမင္း၏ အကူအညီျဖင့္ အခ်င္းခ်င္းကြဲျပားေနေသာ မဟာ၀ိဟာရဂိုဏ္းႀကီး၊ အဘယဂိရိဂိုဏ္းႀကီး၊ ေဇတ၀နဂိုဏ္းႀကီး သံုးဂိုဏ္းတို႔ကို ညီၫြတ္ေအာင္ျပဳ၍ အလဇၨီ ရဟန္းမ်ားကို စစ္ေဆး၍ လူ၀တ္လဲေစျခင္း၊ သာမေဏ၀တ္ျဖင့္ ေနႏိုင္ေလာက္သူကို သာမေဏ၀တ္ျဖင့္ေနေစျခင္းျဖင့္ သာသနာေတာ္သန္႔ရွင္းတည္တံ့ျပန္႔ပြားေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူခဲ့ၾကပါသည္ဘုရား။
ဆ႒အႀကိမ္
သာသနာေတာ္ ၂၅၂၄ ခုႏွစ္၊ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၃၄၂ ခုႏွစ္၊ နယုန္လဆန္း ၁၁ ရက္ မွ ၁၄ ရက္အထိ ေလးရက္ တိုင္တိုင္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ကမၻာေအးကုန္းေျမ မဟာပါသာဏလိုဏ္ဂူေတာ္ႀကီး၌ ဂိုဏ္းေပါင္းစံု သံဃာ့အစည္းအေ၀းႀကီးကို က်င္းပ၍ သံဃာ့အဖြဲ႔အစည္းအေျခခံစည္းမ်ဥ္းစသည္တို႔ကို ျပ႒ာန္းကာ ႏိုင္ငံေတာ္သံဃ မဟာနာယကအဖြဲ႔စေသာ သံဃာ့အဖြဲ႔အစည္းအဆင့္ဆင့္ဖြဲ႔စည္း၍ ဓမၼစက္၊ အာဏာစက္တြဲဖက္လ်က္ သာသနာေတာ္ သန္႔ရွင္းတည္တံ့ျပန္႔ပြားေရးကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသည္ဘုရား။
ဤသို႔လွ်င္ မဇၥ်ိမေဒသ၌ သံုးႀကိမ္၊ သီဟိုဠ္ကၽြန္း၌ တစ္ႀကိမ္၊ ျမန္မာျပည္၌ ႏွစ္ႀကိမ္အားျဖင့္ (၆)ႀကိမ္မွ်သာ ဓမၼစက္၊ အာဏာစက္တြဲဖက္ကာ သာသနာေတာ္ သန္႔ရွင္းတည္တံ့ျပန္႔ပြားေရးကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္ကို ထင္ထင္ရွားရွား ေတြ႔ျမင္ရပါသည္ဘုရား။
ထိုဓမၼစက္၊ အာဏာစက္တြဲဖက္ကာ သာသနာေတာ္သန္႔ရွင္းတည္တံ့ျပန္႔ပြားေရးကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့ရသည့္ (၆)ႀကိမ္တို႔တြင္ တတိယအႀကိမ္ မဇၥ်ိမေဒသ၌ ေပၚေပါက္ခဲ့ေသာ သာသနာ့ေဘးဆိုးႀကီးသည္ အႀကီးမားဆံုး ျဖစ္သည္ဟု ထင္ျမင္ပါသည္ဘုရား။
ယခုျမန္မာျပည္၌ ျဖစ္ေပၚေနေသာ သာသနာ့ေဘးဆိုးႀကီးသည္ ထိုမဇၥ်ိမေဒသ၌ ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ ေဘးဆိုးႀကီး ကဲ့သို႔ပင္ အလြန္ႀကီးမားေသာ ေဘးဆိုးႀကီး ျဖစ္ပါသည္ဘုရား။ ဤမွ်ေလာက္ႀကီးမားေသာ သာသနာ့ေဘးဆုိးႀကီးကို သာသနာမာမက အာဏာပိုင္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ၀င္ ရဟန္း၊ ရွင္၊ လူအေပါင္းတို႔ ညီညာျဖျဖ လက္တြဲၾကလ်က္ သုတ္သင္ပယ္ရွားတားျမစ္ၾကပါစို႔ဟု ေလးေလးနက္နက္ တိုက္တြန္းႏိႈးေဆာ္လ်က္ ဘုရားတပည့္ေတာ္၏ သာရဏီယၾသ၀ါဒကထာကို နိဂံုးကမၸတ္ အဆံုးသတ္ပါသည္ ႏိုင္ငံေတာ္ဗဟိုသံဃာ့၀န္ေဆာင္ ဆရာေတာ္အရွင္ျမတ္တို႔ဘုရား။
ဘဒၵႏၲ ကုမာရ
ဥကၠ႒
ႏိုင္ငံေတာ္ဗဟိုသံဃာ့၀န္ေဆာင္အဖြဲ႔
( ၁၃၇၀ ျပည့္ႏွစ္၊ တေပါင္းလဆန္း ၆ ရက္၊ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ မတ္ ၁ ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႔၊ အတြဲ(၄၈)၊ အမွတ္(၁၅၂) ျဖင့္ ထုတ္ေ၀ေသာ ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာ၊ စာမ်က္ႏွာ ၆ မွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ )
Ko Nyan (Panlaung Myay)
4 Mar 2009 (10:58)
No comments:
Post a Comment