တစ္ရက္က ကမၻာ့ရြာႀကီးထဲမွာ ေလွ်ာက္လည္ရင္း ကာတြန္းေတြနဲ႔ျပည့္ေနတဲ့ အိမ္တစ္လံုးကို အလည္ေရာက္ခဲ့တယ္။ ကာတြန္းပံုေလးေတြနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ရင္း ကၽြန္ေတာ့္မွာေလ ရယ္လိုက္၊ ၿပံဳးလိုက္၊ စဥ္းစားလိုက္နဲ႔ ေပ်ာ္မဆံုး၊ ေမာ္မဆံုးေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္ႀကံဳဖူးသမွ်ေတာ့ အဲဒီအိမ္ေလးဟာ ကာတြန္းေလးေတြ အမ်ားဆံုးရွိတဲ့ အိမ္ေဂဟာတစ္ခုလို႔ ထင္ပါတယ္။ ကာတြန္းေလးေတြခ်ည္းပဲ သီးသန္႔ ေနၾကတာမို႔လည္း ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္က ျမင္မိပါတယ္။ အဲဒီအိမ္မွာ ကၽြန္ေတာ္တ၀ႀကီးထိုင္ၿပီး ကာတြန္းေတြကို အားပါးတရ စားသံုးခဲ့ပါတယ္။ ကုိယ္တုိင္ တ၀တၿပဲစားတာနဲ႔ အားမရဘဲ အျခားခ်စ္ခင္ရတဲ့ မိတ္ေဆြေတြ (အခုဘေလာ့ဂ္ဖတ္ေနသူ သင့္လို႔လူေတြေပါ့) အတြက္ပါ ပါဆယ္ေတြ အားပါးတရဆြဲ၊ ခ်ိဳင့္ေတြနဲ႔အျပည့္ ထည့္လာခဲ့ပါေသးတယ္။ အစားေကာင္းေလးမ်ား စားရတဲ့အခါ ကုိယ္ခ်စ္တဲ့သူေတြကို သတိရတတ္သတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကာတြန္းေကာင္းေကာင္းေလးေတြ စားလုိက္ရတဲ့အခါမွာ ခင္ဗ်ားတို႔ကို သတိရလိုက္မိတာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း ေလာဘတႀကီး ဆြဲလာခဲ့တဲ့ ကာတြန္းေကာင္းေလးေတြ ခင္ဗ်ားတို႔ စားသံုးဖို႔အတြက္ ေ၀ငွေပးလိုက္ပါတယ္ေနာ္။ ေၾသာ္... အင္တာနက္ကြန္နက္ရွင္း မေကာင္းတဲ့လူေတြမ်ား ကာတြန္းေလးေတြ ၾကည့္ရဖို႔အေရး တေမ့တေမာႀကီး ထုိင္ေစာင့္ေနရၿပီး စိတ္ညစ္ေနရမွာကို မလိုလားတဲ့အတြက္ (၆)ပံုပဲ တင္ေပးလုိက္ပါတယ္။ ေနာက္ပို႔စ္ေတြမွာ ထပ္တင္ေပးပါ့မယ္။ ပေလာင္ေတာင္တက္ ေႏွးရမယ္ေလ။ လက္ဖက္ေကာင္း စားခ်င္တာကိုး။ :D
ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ စိတ္အာဟာရမ်ား ျပည့္၀ႏုိင္ၾကပါေစဗ်ာ။
(၂)
(၃)
(၄)
(၅)
(၆)
ေၾသာ္.... ကၽြန္ေတာ္အလည္ေရာက္ခဲ့တဲ့ အိမ္ေဂဟာေလးက ဒီေနရာမွာပါဗ်ာ။ သြားလည္ခ်င္တဲ့ မိတ္ေဆြေတြအတြက္ လမ္းၫႊန္လိုက္ပါတယ္။
ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)
၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္၊ မတ္လ ၂၈ ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႔။
ည ၉ နာရီ ၁၂ မိနစ္။
No comments:
Post a Comment