ေအာ္-ေဆြမစံုဘက္၊ ေျဖပံုခက္ေအာင္၊ မကန္းကြက္ခၽြန္၊ တိမ္ရြက္ကြန္လဲ၊ လက္ပုစြန္႐ိုး၊ ရြာစကၽြန္ငယ္၊ သံ၀ွန္ၿဖိဳးမွ်၊ ျမဴခိုးငယ္ေမွာင္ေခၽြ၊ ေထာင္ေရာင္ေနလဲ၊ မေဇၥၽလမ္းကြန္႔၊ ျပင္ခန္းစြန္႔မို႔၊ ကုိက္ၫြန္႔ငယ္ဖူးစီ၊ ေဂၚေငြခုိင္၀တ္၊ ေလယိုင္ၫြတ္သည္၊ ဖက္ဆြတ္ခ်ီႏွင့္၊ ယဥ္သီဒါပ်ိဳ႕၊ ေသာင္ကမ္းစို႔မွာ၊ ႏွစ္ကုိယ့္တကိုယ္၊ ဟသၤာေသာင္တင္း၊ ေရႊပိန္ညင္းတို႔၊ ခ်စ္တင္းဆိုသည္၊ မဖိုေတာင္ျဖန္႔၀ဲေတာ့တယ္။ ဒြါဒရာလက္၊ ဆယ္ႏွစ္ကြက္တြင္၊ ဂုဏ္အနဂၣ၊ ခ်ိန္ႏိႈင္းစက္လဲ၊ ဖက္မမွ်ဘူး၊ စိတၱရခါ၊ ၾကယ္ထြန္းပတဲ့၊ လအတာမွာ၊ အသာေခါင္ခန္႔ကဲေတာ့တယ္။ ေၾကကြဲလြမ္းရန္၊ ၾကငွန္းေမြ႔တဲ့၊ သန္းေရြ႕မွန္တို႔၊ ဘယ္ဉာဏ္ႀကံံ့ခုိင္၊ တံ့စားႏိုင္လိမ့္။
ေျဖမႏိုင္ ေရဆုိင္၀ဲသို႔၊ မိႈင္ပြဲတဲ့သစ္ေစ။ မုတ္ကြန္းေဆာင္ပ်ံႏွင့္၊ ျခေသၤ့ခံ မွန္ျပတင္းမွာမွ၊ သြင္းတဲ့ေလေျပ။ မ်ိဳလို႔သာ ခဲရတယ္၊ သဲေနာက္က်ဴ ဗ်ာေပြ၊ ေႂကြေႂကြဘြယ့္ဘနန္း။ ႏွင္းသတ္အထံု၊ ၀ရတ္ကယ္သၪၹာဘံုက၊ ထည္ေကာဋံဳၿခံဳ႐ံုေထြးေသာ္လဲ၊ မလံုမစံုေသးသူတို႔၊ ေဆြးဘို႔စတမ္း။
Monday, April 12, 2010
လတန္ခူး - ဦးၾကင္ဥ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment