ဓမၼပဒဂါထာ (၇၇)

ၾသ၀ေဒယ်ာ ႏုသာေသယ်၊ အသဗၻာ စ နိ၀ါရေယ။
သတံ ဟိ ေသာ ပိေယာ ေဟာတိ၊
အသတံ ေဟာတိ အပၸိေယာ။

အဆံုးအမ ႀကိဳက္မွ သူေတာ္ေကာင္း
အေၾကာင္းကိစၥ ေပၚလာရင္လည္း
ဆံုးမတတ္ရမယ္။
အေၾကာင္းကိစၥ မေပၚခင္မွာလည္း
သြန္သင္တတ္ရမယ္။
မ်က္ေမွာက္မွာလည္း
ဆံုးမတတ္ရမယ္။
မ်က္ကြယ္ကေနလည္း
သြန္သင္တတ္ရမယ္။
တစ္ႀကိမ္တစ္ခါလည္း
ဆံုးမတတ္ရမယ္။
အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါလည္း
သြန္သင္တတ္ရမယ္။
မေကာင္းမႈအကုသိုလ္ မလုပ္ေအာင္လည္း
တားျမစ္တတ္ရမယ္။
ေကာင္းမႈကုသိုလ္လုပ္ေအာင္လည္း
တိုက္တြန္းတတ္ရမယ္။
အဲဒီလို ဆံုးမသြန္သင္တတ္တဲ့သူကို
ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းေတြ
သိပ္ကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးၾကတယ္။
ပညာမဲ့ သူညံ့ဆိုးေတြကေတာ့
လံုး၀ သေဘာမက်ၾကဘူးေပါ့။
(အတိုခ်ဳပ္)
ဆံုးမတတ္ရမယ္။
သြန္သင္တတ္ရမယ္။
မေကာင္းတာမလုပ္ေအာင္
တားျမစ္တတ္ရမယ္။
ေကာင္းတာလုပ္ေအာင္
တိုက္တြန္းတတ္ရမယ္။
အဲဒီလိုလူကို
သူေတာ္ေကာင္းေတြ ခ်စ္တယ္။
သူညံ့ဆိုးေတြ မခ်စ္ဘူး။