ေရွာင္တိမ္းမေနခ်င္နဲ႔
"ငါ ေသရဦးမယ္၊ တစ္ေန႔ ေသရမယ္" ဆိုတာ အၿမဲ သတိရွိၾက။ "မေသပါဘူး" လို႔မ်ား ေတြးမထားနဲ႔။ မလြတ္ႏိုင္တဲ့လမ္းကို ေရွာင္တိမ္းမေနခ်င္နဲ႔၊ ေရွာင္တိမ္းေနလို႔လည္း မလြတ္ႏုိင္ပါဘူး။
အေဆာက္အအံုေကာင္းဖို႔ထက္
သာသနာျပဳပုဂၢိဳလ္ဆိုတာကို ပိုက္ဆံနဲ႔ ၀ယ္ယူလို႔ ရတာမဟုတ္ဘူး။ ေက်ာင္းကို မီးေလာင္သြားရင္ ျပန္ေဆာက္လို႔ရတယ္။ သာသနာ့၀န္ေဆာင္ ပုဂၢိဳလ္တစ္ပါး ေလ်ာ့သြားလွ်င္ အစားထိုးဖို႔ မလြယ္ဘူး။ အဲဒီလို အေဆာက္အအံုေကာင္းဖို႔ထက္ ပုဂၢိဳလ္ေကာင္းဖို႔ ပိုၿပီးလိုအပ္တယ္။
လူေတြကို အက်ိဳးျပဳေပးႏုိင္မွ
သာသနာေတာ္ကို သူေဌးသူႂကြယ္မ်ားက ၾကည္ညိဳ႐ံုနဲ႔ အရာမထင္ႏုိင္ေသးဘူး။ တုိင္းသူျပည္သားက ၾကည္ညိဳမွ ထြန္းထြန္းေပါက္ေပါက္ အရာထင္ႏိုင္ပါတယ္။ "အရာထင္တယ္" ဆုိတာကလည္း ဘုန္းႀကီးေတြ အရာေရာက္မွသာ အရာထင္ႏုိင္တာပဲ။ "အရာေရာက္ေအာင္" ဆိုတာကလည္း လူေတြကို အက်ိဳးျပဳေပးႏုိင္မွ ေရာက္မွာပဲ။
"အက်ိဳးျပဳေပးမယ္" ဆိုတာ ၀ိနည္းေတာ္နဲ႔ မထိခိုက္ေစဘဲ ပညာသင္ေပးတာတို႔၊ ယဥ္ေက်းမႈအတြက္ ေရွ႕ေဆာင္လုပ္ေပးတာတို႔၊ အသိဉာဏ္ဖြင့္ေပးတာတို႔ကို ဆိုလိုတာပါ။ မ်က္ႏွာလို မ်က္ႏွာရ ေအာက္က်ေနာက္က် လုပ္ရမယ္လို႔ မဆိုလိုပါဘူး။
ႏုိင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ သူမ်ားကလည္း တုိင္းေရးျပည္ေရးကုိ မ်က္ျခည္မျပတ္ရသလို သာသနာေရးကိုလည္း လႊတ္မထားရဘူး။ ႏွစ္ဖက္စလံုး ညီမွ်မွ တိုးတက္ႏုိင္ပါတယ္။
Tuesday, October 19, 2010
လူ၀တ္ေၾကာင္တို႔အတြက္ နံနက္ခင္းၾသ၀ါဒမ်ား - မဟာဂႏၶာ႐ံုဆရာေတာ္
Posted by Ko Nyan Posted Time 10:29 AM
Labels ဘာသာေရး-Religious
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment