ဓမၼပဒဂါထာ (၁၀၈)

ေပးလွဴျခင္းထက္ ရွိခိုးျခင္းကပိုျမတ္
ေလာကမွာ…
ေကာင္းမႈကုသိုလ္ လိုခ်င္လြန္းလို႔
မဂၤလာအထိမ္းအမွတ္
အလွဴပြဲႀကီးေတြ၊
ဧည့္သည္ကို ဧည့္၀တ္ျပဳျခင္း
အစရွိတဲ့…
သဒၶါအထိမ္းအမွတ္
အလွဴပြဲေလးေတြနဲ႔
အႏွစ္တစ္ရာပတ္လံုး
ေလာကီလူသား ပုထုဇဥ္အမ်ားကို
ေပးလွဴပူေဇာ္တာရယ္…
ေျဖာင့္မတ္စြာက်င့္လုိ႔
ေျဖာင့္မတ္သူျဖစ္ေနၾကတဲ့
အရိယာပုဂၢိဳလ္ေတြကို
ၾကည္လင္တဲ့စိတ္ထားနဲ႔
၀ပ္တြားရွိခိုးတာရယ္…
အဲဒီႏွစ္မ်ိဳးထဲမွာ
အႏွစ္တစ္ရာပတ္လံုး
လွဴဒါန္းရတဲ့
ဒါနကုသိုလ္အားလံုးဟာ
တစ္ႀကိမ္တစ္ခါ
ရွိခိုးရတဲ့
၀ႏၵနာကုသိုလ္ရဲ႕
ေလးပံုတစ္ပံုကိုေတာင္
မမီပါဘူး။
အရိယာပုဂၢိဳလ္ေတြကို
ရွိခိုးရတဲ့ကုသိုလ္က
သာမန္လူသားေတြကို
လွဴဒါန္းရတဲ့ကုသိုလ္ထက္
အဆေပါင္းမ်ားစြာ
ပိုၿပီး ျမင့္ျမတ္ပါတယ္။
ပိုၿပီး အက်ိဳးေပးႀကီးက်ယ္ပါတယ္။