သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္ ႏွင့္ ကိုျမ

ပထမဆံုး အနည္းငယ္ ရွင္းျပခ်င္သည္က အစအဆံုးမဖတ္ဘဲ ဒီပုိ႔စ္ရဲ႕ေခါင္းစဥ္ကိုဖတ္႐ံုမွ်ျဖင့္ ဘာကိုေျပာမွန္း၊ ဘာကိုဆိုလိုမွန္း နားလည္ႏုိင္လိမ့္မည္မဟုတ္ ဟူေသာအခ်က္ ျဖစ္ပါသည္။ ဒီပို႔စ္တြင္ အပိုင္း ၂ ခု ပါ၀င္ပါသည္။ ပထမပိုင္းက ဟာသတစ္ပုဒ္၊ ဒုတိယတစ္ပုိင္းက ကၽြန္ေတာ့္အေတြး။ ဒီ ၂ ပိုင္းကို သီးျခားဖတ္လွ်င္ သူ႔သေဘာသူေဆာင္ ၾကပါလိမ့္မည္၊ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာခ်င္သည္ကိုေတာ့ ေရာက္မည္မဟုတ္။ ထိုႏွစ္ခု ေပါင္းလိုက္လွ်င္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ ေတြးမိသည့္ အေတြးမ်ားကို ဆ၀ါးႏိုင္ၾကလိမ့္မည္ဟု ႀကိဳတင္၍ နိဒါန္းခ်ီလိုက္ရပါသည္ခင္ဗ်ား။

ခ်စ္တယ္ဆို၊ ေမာင္ေကာင္းထိုက္

"ကိုျမ ေစ်းကို ေျပးလုိက္စမ္းပါ"
"ေျပးၿပီ အခ်စ္ေရ"
"ကိုျမ ထမင္းအိုး တည္လိုက္ပါ"
"တည္ေနပါၿပီ အသက္"
"ကိုျမ အိမ္သန္႔ရွင္းေရးကို ဘယ္ေတာ့လုပ္မွာလဲ"
"လုပ္ေနပါၿပီ ေမာင့္ဒါလီရယ္"
"ကိုျမ အ၀တ္ေတြေလွ်ာ္လိုက္ပါဦး"
"ေလွ်ာ္ေနၿပီ ဒါလင္ေရ ေလွ်ာ္ေနၿပီ"
"ကိုျမ ေျပာင္းဖူးျပဳတ္လုိက္စမ္းပါ"
"ျပဳတ္ထားတာ က်က္ေတာင္က်က္ေတာ့မယ္ မိုးနတ္မယ္ရယ္"
"ကိုျမ မီးပူတိုက္လိုက္ပါ"
"တိုက္ေနပါၿပီ မင္းသမီးရယ္"
"ကိုျမ ပန္းကန္ခြက္ေယာက္ေတြကို မေဆးေၾကာေတာ့ဘူးလား"
"ေဆးေနၿပီ ေခ်ာကလ်ာေရ"
"ကိုျမ အိပ္ရာထဲကို ေကာ္ဖီခါးခါးတစ္ခြက္ ယူခဲ့စမ္းပါ"
"ယူလာေနပါၿပီ သက္ထားရယ္"
"ကိုျမ လခ ဘယ္မွာလဲ၊ ေပး"
"ယူ..ယူ... အကုန္ယူေတာ္မူ ေမာင့္သည္းအူေရ"
"ကိုျမ အိမ္ကို ျပင္ခ်ိန္ တန္ေနၿပီေနာ္"
"ေျပာတာ ေနာက္ေတာင္က်ေနၿပီ လွေဒ၀ီေရ၊ ေမာင္ ေဆးစသုတ္ေနၿပီကြဲ႕"
"အဲဒါဆိုၿပီးေရာ၊ ကုိင္း အခု ကၽြန္မကို လာခ်စ္လွဲ႔"
ဘာသံမွ် မၾကားရ။
"ကိုျမ ရွင္ဘယ္မွာလဲ"
တိတ္ဆိတ္ေနၿမဲ။
"ေသၿပီထင္တယ္။ ဟင္း.... ေျပာေတာ့ ခ်စ္တယ္တဲ့"

ကၽြန္ေတာ့္အေတြး (ဦးသိန္းစိန္ဟာ ကိုျမလား)

အမွန္အတုိင္းေျပာရလွ်င္ ဒီဟာသကို တင္ေပးဖို႔ အေတာ္ႀကီးကို စဥ္းစားရပါသည္။ ပထမတစ္ခ်က္က ဟာသက နည္းနည္း၀ါေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဟာသကို ဟာသလို သေဘာထားလွ်င္ ၿပီးတာပဲဟု ဆံုးျဖတ္လိုက္မိသည္။ ဒုတိယတစ္ခ်က္က ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိသလို အျခားသူေတြ မေတြးမိလွ်င္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အေတာ္ကို အူေၾကာင္ေၾကာင္ ႏုိင္မယ့္ကိစၥ ျဖစ္သည္။ ဟာသက ရသအရမ္းေျမာက္ေလေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္က ပထမဖတ္တဲ့တစ္ေခါက္ပဲ ဟာသအျဖစ္ ရယ္မိသည္။ ေနာက္တစ္ေခါက္၊ ေနာက္တစ္ေခါက္ေတြ ထပ္ဖတ္တိုင္း အျခားေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ဆက္စပ္စဥ္းစားမိသည္။ အခုေလာေလာဆယ္ စဥ္းစားမိတာက ဟာသကို ဖတ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္ကို မ်က္စိထဲမွာ ေျပးျမင္မိတာျဖစ္သည္။ ကုန္လြန္ခဲ့သည့္ သမၼတသက္တမ္းအတြင္း ဦးသိန္းစိန္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာေတြသည္ တုိင္းျပည္တိုးတက္ရာ တိုးတက္ေၾကာင္းအတြက္ ဆက္စပ္ေနတာေတြခ်ည္း ျဖစ္ပါသည္။ တိုက္႐ုိက္လက္ငင္း အက်ိဳးေက်းဇူး ခံစားရတာေတြ ရွိသလို၊ သြယ္၀ိုက္၍ တစ္ဖက္တစ္လမ္းမွ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းေစတာေတြလည္း ရွိသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတာ့လည္း လက္ေအာက္က နားလည္မႈလြဲ၍ ေဆးေၾကာင့္ ေလးရတာေတြလည္း ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ေသခ်ာသည္ကေတာ့ သမၼတႀကီး ဆံုးျဖတ္လုပ္ကိုင္ ေဆာင္ရြက္ေနသမွ်သည္ ဒီတုိင္းျပည္အတြက္၊ ဒီႏုိင္ငံသားေတြအတြက္ ျဖစ္သည္ဆိုေသာအခ်က္။ ေစတနာေတြထဲမွာ ေစတနာအမွားေတြ ပါေကာင္းပါႏုိင္တာပါပဲ။ အျပစ္ျမင္လို႔မျဖစ္၊ ဘယ္သူကေရာ ဒီေန႔ ဒီအခ်ိန္မွာ ေျခာက္ပစ္ကင္း သဲလဲစင္ ရွိလို႔တုန္း။ လိုရင္းကိုေျပာရလွ်င္ ေမာင္ေကာင္းထုိက္ရဲ႕ ဟာသကုိ ဖတ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ဦးသိန္းစိန္ဟာ ကိုျမမ်ား ျဖစ္ေနသလားလို႔ ေတြးမိသည္။ ကိုျမရဲ႕ မိန္းမကေတာ့ ျပည္သူေတြေပါ့။ သူ႔ခမ်ာ မလုပ္ဘူးလားဆိုေတာ့လည္း လုပ္လုိက္ရတာ စာဖတ္သူမ်ား ျမင္တဲ့အတုိင္း။ ေဟာ... ဒါေပမယ့္ ဟာသထဲကလို တကယ္အေရးအႀကီးဆံုး လုပ္ရမယ့္အခ်ိန္က်ေတာ့ ေျခကုန္လက္ပမ္း က်သြားၿပီလား။ ဒါက ကၽြန္ေတာ့္ဉာဏ္ေလးနဲ႔ ေတြးမိသေလာက္သာ ျဖစ္ပါသည္။ စာဖတ္သူမ်ားထဲတြင္ ကၽြန္ေတာ့္ထက္ ပညာရင့္သန္သူေတြ၊ အေတြ႕အႀကံဳမ်ားသူေတြ ပါ၀င္မည္မွာ အျငင္းပြားဖြယ္မရွိ။ မိမိဉာဏ္ရွိသေလာက္ ဒီထက္မက ျဖန္႔က်က္ေတြးႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ ေတြးသလိုမဟုတ္ဘဲ အျခားအေတြးအျမင္မ်ားနဲ႔ တစ္မူထူးစြာ၊ ပိုေကာင္းစြာ ေတြးႏိုင္သူေတြလည္း ရွိပါလိမ့္မည္။ ေရခင္းမျပလိုပါ။ ေမာင္ေကာင္းထိုက္ရဲ႕ ဟာသမွာ မိန္းမလုပ္သူက "ဟင္း.... ေျပာေတာ့ခ်စ္တယ္တဲ့" ဆိုတဲ့ ဒိုင္ယာေလာ့ခ္ေလးနဲ႔ နိဂံုးခ်ဳပ္ထားသည္။ ရယ္ရပါသည္၊ ၿပံဳးရပါသည္၊ ဟာသေပကိုး....။ သို႔ေသာ္ သမၼတႀကီးရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ေျပးျမင္မိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မၿပံဳးႏုိင္ေတာ့။ ဒါသည္ ဟာသမဟုတ္ေတာ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုး ၀ိုင္းေတြးရမည့္အခ်က္ဟု ကၽြန္ေတာ္ျမင္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္၌ကပဲ အကဲပိုလြန္းတာ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။ ေတြးဆဆင္ျခင္ႏုိင္ၾကရန္သာ ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ကေတာ့ျဖင့္.....။

အမွတ္တရ

ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)

၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၉ ရက္၊ စေနေန႔။

ညေန ၅ နာရီ ၂၇ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။ 

အၫႊန္း - ေမာင္ေကာင္းထုိက္ (ႏွီးပေဒါ)၊ အၿပံဳးလက္ေဆာင္၊ စာမ်က္ႏွာ ၆၇၊ ၆၈