ၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ေသာ ျပည္ေထာင္စုဖလား အားကစားၿပိဳင္ပြဲဖြင့္ပြဲ

နိဒါန္း

ပထမဆံုး ျပည္ေထာင္စုဖလား ဟူသည့္ အသံုးအႏႈန္း၊ သို႔မဟုတ္ အမည္နာမအတြက္ ခ်ီးက်ဴးလိုပါသည္။ အရမ္းကို အဓိပၸါယ္ျပည့္၀သည့္ စကားလံုးအျဖစ္ အသိအမွတ္ ျပဳမိပါသည္။ တစ္ခ်ိန္က ျပည္နယ္ႏွင့္တိုင္း ဘာၿပိဳင္ပြဲ၊ ညာၿပိဳင္ပြဲ စသည္ျဖင့္ သံုးႏႈန္းခဲ့သည္ထက္ ယခုအမည္က ပိုမိုေကာင္းမြန္သည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ကျဖင့္ ထင္မိေၾကာင္းပါဗ်ာ။

ေက်းဇူးတင္တယ္

ပထမဆံုး တိုက္႐ိုက္ထုတ္လႊင့္ျပသေပးခဲ့တဲ့ ႐ုပ္သံလိုင္းေတြကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ကုိယ္တုိင္ကိုယ္က် သြားေရာက္ႏုိင္ျခင္း မရွိတဲ့အတြက္ သတင္းစာေတြမွာ ေၾကာ္ျငာထားကတည္းက ႐ုပ္ျမင္သံၾကားကေန ၾကည့္မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီး ေစာင့္ၾကည့္ခဲ့ရတဲ့ ပြဲမို႔ပါ။

အားကစားကြင္းအျပင္အဆင္

၀ဏၰသိဒၶိအားကစားကြင္းဟာ ကၽြန္ေတာ္ျမင္သေလာက္ဆိုရင္ အျခားေသာ အားကစားကြင္းေတြနဲ႔ ပံုစံတူ ျဖစ္ေနသလားလို႔ပါ။ ဟေကာင္ရ... အကုန္လံုးကို ပံုစံတူ ေဆာက္ထားတာပဲေလကြာဆုိၿပီး အျပစ္တင္ရင္လည္း ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ ခံယူပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုကြင္းပဲျဖစ္ျဖစ္ ပိုက္ဆံကုန္မွာပဲမဟုတ္လား၊ ပိုက္ဆံကုန္မွာခ်င္း အတူတူ ဒီဇိုင္းပံုစံ မတူညီတဲ့ အားကစားကြင္းေတြ မေဆာက္သင့္ခဲ့ဖူးလားလို႔ ေတြးမိလို႔ပါ။ ေတြးမိသေလာက္ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ငွက္သိုက္ပံုဏၭာန္၊ ၾကာပန္းပံုသဏၭာန္၊ ေဘာလံုးပံုသဏၭာန္၊ စသည္ျဖင့္ ဒီဇိုင္းပံုစံမ်ိဳးစံုနဲ႔ ေဆာက္ထားမယ္ဆိုရင္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ ဒီထက္ပိုၿပီး အဆင္ေျပမလားလို႔ ေတြးမိလို႔ပါ။ ပံုစံတူေတြ အားလံုးရွိေနတာလည္း တစ္မ်ိဳးေကာင္းခ်င္ ေကာင္းႏုိင္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္စိထဲမွာေတာ့ တစ္ခုခုကို ခံစားမိသလို ျဖစ္မိတဲ့အတြက္ မတူညီတာေတြကိုပဲ ျမင္ခ်င္စိတ္ျဖစ္မိေၾကာင္းပါ။

အစီအစဥ္ေတြ

ဒီေနရာမွာ တပ္ထားတဲ့ ေခါင္းစဥ္အရ အစီအစဥ္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အဓိကထား ေျပာရမွာျဖစ္ေပမယ့္ ဒီအေၾကာင္းကိုေျပာတုိင္း မေျပာမျဖစ္ ေျပာရမယ့္ အေၾကာင္းအရာတစ္ခု ရွိေနပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏုိင္ငံက တာ၀န္ရွိသူေတြဟာ အေရွ႕ေတာင္အာရွ အားကစားၿပိဳင္ပြဲမွာ အေကာင္းဆံုး မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ ျပသခ်င္ေနတဲ့ စိတ္ရွိေနတယ္ဆိုတာပါပဲ။ အဲဒီစိတ္အတြက္ တာ၀န္ရွိသူေတြကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ျဖစ္ခ်င္စိတ္ေတြ တအားမ်ားေနတဲ့အတြက္ သူတို႔ျပသတဲ့ အစီအစဥ္ေတြကလည္း တအားကို ႐ႈပ္ေထြးေပြလီၿပီး ၾကည့္တဲ့ပရိသတ္ေတြကို ဟုန္သြားေစတယ္လို႔ ျမင္မိပါတယ္။ ျပခ်င္တဲ့ အစီအစဥ္ေတြကမ်ား၊ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခုက အဆက္အစပ္မရွိ၊ Tempo ေတြကလည္း မတူဆိုေတာ့ ပရိသတ္က အီလည္လည္ေတြ ျဖစ္ကုန္ေတာ့တာပါပဲ။ အေရွ႕ေတာင္အာရွ အားကစားၿပိဳင္ပြဲမွာျဖင့္ ဒီပံုစံအတုိင္းေတာ့ မလုပ္လုိက္ပါနဲ႔လို႔ ေတာင္းပန္ပါရေစ။ တာ၀န္ရွိတဲ့လူေတြက ေကာင္းေစခ်င္တဲ့ ေစတနာလြန္ကဲၿပီး လုပ္ခဲ့ၾကတာမို႔ အစီအစဥ္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ မေ၀ဖန္လိုေတာ့ပါဘူး။

အစီအစဥ္တင္ဆက္သူမ်ား

မေန႔က ၾကည့္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္စိတ္အတိုဆံုးက အစီအစဥ္ေၾကညာသူ (သို႔မဟုတ္) အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူေတြပါ။ သူတို႔ေၾကာင့္ အခမ္းအနားဟာ ႂကြတက္ခမ္းနားလာရမယ့္အစား သူတို႔မို႔ တစ္ခုခု ေၾကညာလုိက္ၿပီဆိုရင္ စိတ္တိုစရာ၊ ေဒါသျဖစ္စရာ ျဖစ္ရေတာ့တာပါပဲ။ လံုး၀ မမွားသင့္တဲ့ အမွားတစ္ခုကေတာ့ အခမ္းအနားအစီအစဥ္ေတြ စတင္ေၾကညာစဥ္တုန္းက အစီအစဥ္ အမွတ္စဥ္တစ္ခုမွာ "ႏုိင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲ ျပန္လည္ထြက္ခြာျခင္း" ဆိုတာပါပဲ။ ေရးေပးတဲ့လူေတြမွာ အဓိက တာ၀န္ရွိတယ္ ဆိုေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္သာ အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူဆိုရင္ အဲဒီလို မေတာ္တေရာ္ အမွားမ်ိဳးဆိုရင္ အႀကံေပးမိ၊ ေထာက္ျပမိ၊ ေဆြးေႏြးမိမွာပါပဲ။ အေျခအေနအရ လက္ခံနားေထာင္တဲ့သူက တစ္လမ္းေမာင္းဦးေႏွာက္နဲ႔လူ ျဖစ္ေနခဲ့လို႔ မျပင္နဲ႔ကြာ၊ ဒီအတုိင္းဖတ္ဆိုၿပီး ဖတ္ခဲ့ရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ သူ႔ကို မွားေနတဲ့အေၾကာင္း ေျပာခဲ့မိတဲ့အတြက္ေတာ့ ေက်နပ္ေနမိဦးမွာပါ။ အခုဟာက အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူကလည္း ေရးေပးတဲ့ဟာကို ဖတ္ဖို႔ပဲ စိတ္၀င္စားပံုရပါတယ္။ သူဖတ္တာ မွားသြားတာကိုလည္း သိပံုမရပါဘူး။ မေန႔ကလုပ္တဲ့ အခမ္းအနားကို အဆင့္အျမင့္ဆံုး အေနနဲ႔ တက္ေရာက္ခဲ့သူဟာ ဒုတိယသမၼတ ဦးဉာဏ္ထြန္း ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ကို ရည္ၫႊန္းတဲ့ေနရာမွာ ႏုိင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲလို႔ သံုးႏႈန္းလို႔ မရပါဘူး။ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ ၁၆ အရပါ။ "၁၆။ ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲႏွင့္ ႏုိင္ငံေတာ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အႀကီးအကဲသည္ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတျဖစ္သည္" လို႔ ျပ႒ာန္းထားပါတယ္။ မမွားသင့္တဲ့ အမွားပါ။ ေနာက္တစ္ခု အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူေတြကို မႀကိဳက္တဲ့အခ်က္ကေတာ့ ပရိသတ္ေတြကို လက္ခုပ္တီးေပးဖို႔ ဖိတ္ေခၚတာပါပဲ။ ဖိတ္ေခၚတာေတာင္မွ ဒီအတုိင္းမဟုတ္ဘူး၊ ေျပာပံုေလးက အေတာ္သင္းတယ္၊ ဘာတဲ့... "ပရိသတ္မ်ားခင္ဗ်ား... လက္ခုပ္မ်ား အားပါးတရတီးၿပီး အားေပးၾကဖို႔ ဖိတ္ေခၚပါတယ္" တဲ့။ အဲဒီလို ပရိသတ္ေတြကို လက္ခုပ္တီးခုိင္းတာကို ျမင္ရ၊ ၾကားရတိုင္း မ်က္စိထဲမွာ ေျပးျမင္ၿပီး ဖေနာင့္နဲ႔ ေပါက္ခ်င္တာက တင္မိုးလြင္ပါ။ သူစခဲ့တဲ့ အစဥ္အလာတစ္ရပ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ျမင္ပါတယ္။ တင္မိုးလြင္ တင္ဆက္သူလုပ္တဲ့ အစီအစဥ္ေတြတုိင္း ဘယ္အဆိုေတာ္အတြက္ လက္ခုပ္တီးေပးပါဦးရွင္၊ ဘယ္သူ႔အတြက္ လက္ခုပ္ေလးေတြ တီးၿပီး အားေပးပါဦးရွင္လို႔ ေျပာတတ္ပါတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္း အစီအစဥ္တင္ဆက္သူေတြ အားလံုးနီးပါးကလည္း အဲဒီအတုိင္းပဲ လုိက္ေျပာၾကပါေတာ့တယ္။ အဆိုေတာ္ထြက္လာရင္ သူတို႔က လက္ခုပ္တီးေပးဖို႔ ဖိတ္ေခၚတယ္၊ အဆိုေတာ္ ဆိုၿပီးသြားရင္ လက္ခုပ္တီးၿပီး အားေပးလိုက္ၾကပါဦးလို႔ ထပ္ေျပာတယ္။ ေတာက္.... ျမန္မာျပည္မွာ ပရိသတ္ျဖစ္ရတာ မလြယ္လုိက္တာဗ်ာ... လက္ခုပ္တီးတာကိုေတာင္ အေပၚက အမိန္႔ေပးတဲ့အတုိင္း တီးရတယ္လို႔။ ေျပာေတာ့ျဖင့္ အာဏာရွင္စနစ္ကို ဆန္႔က်င္ၾက၊ ဘာျဖစ္တယ္ ညာျဖစ္တယ္နဲ႔။ တကယ္တမ္း အာဏာရွင္အစစ္က အဲဒီ အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူေတြဗ်။ မေန႔ကဆိုရင္ အစီအစဥ္တင္ဆက္သူေတြက "ပရိသတ္ေတြက အားပါးတရ လိုက္ကႏုိင္ပါတယ္" ဆိုတာက ပါေသးတယ္။ အေတာ္ဟုတ္တဲ့လူေတြဗ်ာ။ အဂၤလန္ေဘာလံုးၿပိဳင္ပြဲေတြ၊ ခ်န္ပီယံလိဂ္ေဘာလံုးၿပိဳင္ပြဲေတြ၊ ဂရင္းစလင္း တင္းနစ္ၿပိဳင္ပြဲေတြ၊ ႏိုင္ငံတကာက အားကစားၿပိဳင္ပြဲ ဖြင့္ပြဲ/ပိတ္ပြဲေတြမွာ ပရိသတ္ေတြ လက္ခုပ္တီးဖို႔ ဖိတ္ေခၚတာမ်ိဳး ႀကံဳဖူးၾကပါသလားခင္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ကျဖင့္ မေတြ႕ဖူး၊ မျမင္ဖူးသလို၊ မႀကံဳဖူး၊ မၾကားဖူးပါခင္ဗ်ာ။

သနားမိပါသည္

ကြင္းထဲမွာ လာအားေပးတဲ့ တူညီ၀တ္စံုေတြနဲ႔ ကိုကို၊ မမေတြကို အင္မတန္မွကို သနားမိတာပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တြက္ၾကည့္မိတယ္ေလ။ အစီအစဥ္ေတြကို ၅ နာရီမွာ စတယ္ဆိုေတာ့ အဲဒီလူေတြဟာ ေန႔လည္ ၁၂ နာရီ၊ ဒါမွမဟုတ္ ၁ နာရီ၀န္းက်င္ကတည္းက အဲဒီအားကစားကြင္းထဲကုိ ေရာက္ေနၾကတဲ့ လူေတြပါ။ ၀န္ႀကီးဌာနအလိုက္၊ ေက်ာင္းအလိုက္ ခြဲတမ္းနဲ႔ လာထိုင္ေနတဲ့လူေတြ ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ ဆင္တူ၀တ္စံု ၀တ္ၿပီးေတာ့ ဒီအတိုင္းလာၾကည့္မယ့္ အဖြဲ႕ေတြေတာ့ ရွိမယ္မထင္လို႔ပါ။ တိုက္႐ိုက္ထုတ္လႊင့္မႈကို ျမ၀တီ႐ုပ္သံက ရပ္နားလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ အခမ္းအနား အစီအစဥ္ေတြက မၿပီးေသးပါဘူး။ ဒုတိယသမၼတ ျပန္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ျမ၀တီကလည္း တိုက္႐ိုက္လႊင့္တာကို ရပ္လုိက္ပါတယ္။ အစီအစဥ္ ေၾကညာသူက ဘယ္အဆိုေတာ္ေတြက ေဖ်ာ္ေျဖပါလိမ့္မယ္ဆိုၿပီး ေၾကညာတာကို ၾကားေနရၿပီးကာမွ ဒုသမၼတလည္း ျပန္သြားေရာ တိုက္႐ိုက္လႊင့္တာကို မၾကည့္ရေတာ့ပါဘူး။ ကြင္းထဲကလူေတြကေတာ့... အင္း... ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္... အဲဒီလူေတြအတြက္ အေစာဆံုး အိမ္ျပန္ေရာက္ခ်ိန္ဟာ ည ၁၂ နာရီပါပဲ။ ဂင္းနစ္စံခ်ိန္တင္ အားကစားၿပိဳင္ပြဲဖြင့္ပြဲ ျဖစ္ေအာင္မ်ား ႀကံေဆာင္ေနၾကသလားလို႔ ေတြးမိပါတယ္။

အစာမေၾကတာေတြ

Countdown လုပ္တဲ့အစီအစဥ္ကို သိပ္သေဘာမက်ဘူး။ ပရိသတ္က မပါမွန္းသိတာႀကီးကို အတင္းအဓမၼ လုပ္ပစ္လိုက္ေတာ့ အစီအစဥ္တင္ဆက္သူေတြရဲ႕ အသံေတြကလြဲရင္ တျခားအသံက မျဖစ္စေလာက္နဲ႔ ကြဲတာေပါ့ဗ်ာ။ စိတ္အတိုဆံုးကေတာ့ အဂၤလိပ္လို ေရတြက္တာကိုပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာဘာသာမွာလည္း အဲဒီဂဏန္းေတြကို ျမန္မာလို ရွိပါသဗ်ာ။ ရွိတာမွ သူမ်ားေတြကို အေခၚအေ၀ၚသာ ကြဲၿပီး ေရးတာက်ေတာ့ 1,2,3,4 ဆိုၿပီး အဂၤလိပ္ဂဏန္းကိုပဲ ေရးတာမဟုတ္ပါဘူး။ ေခၚတာကလည္း တစ္၊ ႏွစ္၊ သံုး၊ ေလး၊ ငါး၊ ေျခာက္ စသျဖင့္ေခၚၿပီး ေရးေတာ့က်လည္း ၁၊ ၂၊ ၃၊ ၄၊ ၅၊ ၆ စသျဖင့္ ေရးၾကတာပါ။ အေရးေရာ၊ အေျပာပါ ရွိတဲ့စကားလံုးေတြပါဗ်ာ။ ႏုိင္ငံေတာ္အဆင့္ ဒီလိုအခမ္းအနားမွာေတာင္ ကုိယ့္ျမန္မာလို ဂဏန္းေတြကို မရြတ္ခ်င္၊ မေျပာခ်င္ၾကေတာ့ရင္ ဘယ္အခ်ိန္မွာ၊ ဘယ္သူေတြက ရြတ္ၾက၊ ေျပာၾကမွာလဲ။ ဆရာေမာင္ခင္မင္တို႔ ဒီအတိုင္း ၾကည့္မေနၾကပါနဲ႔။ ဒီအတိုင္းဆိုရင္ ျမန္မာစကားေတြ ေပ်ာက္ကြယ္ကုန္ပါလိမ့္မယ္။ တစ္၊ ႏွစ္၊ သံုး၊ ေလး (အစား) ၀မ္း၊ တူး၊ သရီး၊ ေဖာ စသည္ျဖင့္၊ အေမ၊ ေမေမ (အစား) အိုမား၊ အေဖ၊ ေဖေဖ (အစား) အာပါးရွိ၊ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ (အစား) သန္႔(ခ္)ယူ၊ စသည္ စသည္ျဖင့္ ေပါေပါသီသီ သံုးႏႈန္းေျပာဆိုၾကလွ်င္ျဖင့္ ေနာက္ဆိုရင္ ေက်းလက္ေတာရြာေတြမွာ ခလုတ္တိုက္လို႔ ေယာင္လွ်င္ေတာင္ အရင္ကလို "ဟဲ့.. ျမတ္စြာဘုရား" (အစား) "အိုး... ေဂါ့" ေတြဘာေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကပါလိမ့္မည္။ ဦးခ်ိဳရွိတဲ့ သတၱ၀ါက ဦးခ်ိဳ၊ အစြယ္ရွိတဲ့သတၱ၀ါက အစြယ္၊ အဆိပ္ရွိတဲ့ သတၱ၀ါက အဆိပ္ စသည္ျဖင့္ အားကိုးၾကတယ္တဲ့။ ေပါင္တံလွလွေလးရွိတဲ့ ခ်မ္းခ်မ္းကလည္း သူ႔ရဲ႕ ေပါင္တံေလးကို အားကိုးရွာတယ္။ ေနာက္ကၾကည့္ေတာ့ အလံုပိတ္၊ ေျမႀကီးေပၚကိုေတာင္ ဒရြတ္တိုက္ေနေသးတယ္။ ေရွ႕ကေန ႐ိုက္ျပလိုက္ေတာ့မွပဲ ေအာက္က၀တ္ထားတဲ့ ေဘာင္းဘီအတိုကိုေတာင္ ျမင္ေနရေတာ့တယ္။ အေတာ္႐ုပ္ပ်က္သကိုးဗ်။ ခ်မ္းခ်မ္း ေပါင္တံလွတာကို လက္ခံပါတယ္၊ သေဘာလည္းက်ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဒီလို အခမ္းအနားမ်ိဳးမွာေတာ့ ဒါမ်ိဳး မ၀တ္သင့္ဘူးလို႔ အန္းဒိတ္အေတြးအေခၚေလးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္က ေ၀ဖန္ခ်င္ပါတယ္။ တအားကို အတိုႀကိဳက္ပါတယ္ဆိုတဲ့ နီနီခင္ေဇာ္ေတာင္မွ မေန႔က အစီအစဥ္ေတြမွာ သင့္သင့္ေလ်ာ္ေလ်ာ္ပဲ ၀တ္ထားတာ ေတြ႕ရတဲ့အတြက္ အမွတ္ေပးမိေၾကာင္းပါ။ ပြဲစီစဥ္တဲ့ တာ၀န္ရွိသူေတြခမ်ာ ျမန္မာျပည္မွာရွိသမွ် တုိင္းရင္းသားယဥ္ေက်းမႈေတြ အစဥ္အလာေတြကို ျပခ်င္လုိက္တာမွ ဟိုဘက္ကိုေတာင္ လြန္ေနတယ္ဆုိတာ မေန႔က ျမင္ခြင့္ရလိုက္တယ္။ ခ်မ္းခ်မ္းကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့မွပဲ... အဟဲဟဲ... ေျပာေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။

ႀကိဳးစားရန္လိုေသးသည္

အေရွ႕ေတာင္အာရွအားကစားၿပိဳင္ပြဲအတြက္ ရည္ရြယ္ျပဳလုပ္ခဲ့သည္မ်ားကို အသိအမွတ္ျပဳပါသည္။ သို႔ေသာ္ အျခားႏုိင္ငံမ်ား၏ အားကစားၿပိဳင္ပြဲ အခမ္းအနားမ်ားကို မီရန္အတြက္မူ အမ်ားႀကီးမွ တကယ့္အမ်ားႀကီး လိုအပ္ေနေသးေၾကာင္း ဆန္ရင္းနာနာဖြပ္ပါရေစ။ မေန႔က တင္ဆက္ခဲ့သည့္အတိုင္း အေရွ႕ေတာင္အာရွ အားကစားၿပိဳင္ပြဲမွာ ျပသလုိက္လွ်င္ျဖင့္ ရွက္စရာႀကီးပါဗ်ာ။ တာ၀န္ရွိသူ လူႀကီးမ်ားအေနျဖင့္ ၀န္ႀကီးအဆင့္၊ ဒု၀န္ႀကီးအဆင့္၊ ၫႊန္ခ်ဳပ္အဆင့္ အစည္းအေ၀းေတြေလာက္သာ အခန္းထဲမွာ ထိုင္လုပ္ၿပီး ဘယ္လိုလုပ္မယ္၊ ညာလိုလုပ္မယ္ဟု ဆံုးျဖတ္လုပ္ကိုင္ မေနၾကေတာ့ဘဲ အလုပ္႐ံုေဆြးေႏြးပြဲမ်ားလုပ္ျခင္း၊ အႀကံဉာဏ္မ်ား ဖိတ္ေခၚျခင္း၊ ႏုိင္ငံတကာ အားကစားၿပိဳင္ပြဲမ်ားတြင္ အစီအစဥ္ ေရးဆြဲခဲ့သည့္ ပညာရွင္မ်ားကို ဖိတ္ေခၚအႀကံဉာဏ္ယူျခင္း၊ လူငယ္မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံုၿပီး မည္ကဲ့သို႔ အစီအစဥ္မ်ား လုပ္သင့္ေၾကာင္း ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ျခင္း လုပ္သင့္တယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္။ ဒီကိစၥေတြနဲ႔ ပတ္သက္လွ်င္ လူႀကီးေတြရဲ႕ အုိင္ဒီယာသည္ လူငယ္ေတြကို လံုး၀မမီႏုိင္တာ ေသခ်ာပါသည္။ ေဘာင္အတြင္းက စဥ္းစားမႈႏွင့္ လြတ္လပ္ေနေသာ စဥ္းစားမႈသည္ ဘယ္လိုမွ် တူႏုိင္စရာ မရွိပါ။ အမွန္ကို လက္ခံရန္ လိုပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရည္မွန္းခ်က္ထားၿပီး ျပင္ဆင္ေနတာသည္ ေက်ာင္းသားအားကစားပြဲ မဟုတ္ပါ၊ ႏုိင္ငံတကာကေလးမ်ားၿပိဳင္ပြဲ မဟုတ္ပါ။ ထိုအခ်က္ကို သတိျပဳရန္ လိုပါသည္။ ဒီဇာတ္ကြက္ကို ျပတာခ်င္းအတူတူ အိုင္ဒီယာႏွင့္ တင္ဆက္ပံု ကြာတာနဲ႔အမွ် ေလးနက္သြားႏုိင္သလို၊ ဟာသျဖစ္သြားႏိုင္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဓိက လိုအပ္ေနတာက အိုင္ဒီယာႏွင့္ နည္းပညာျဖစ္ပါသည္။ ကိုယ့္မွာမရွိလွ်င္ ရွက္တာကို ေနာက္ထား၍ ရွိတဲ့လူကို ခ်ဥ္းကပ္ဖို႔လိုပါသည္။ ႏုိင္ငံတကာကို အကူအညီ ေတာင္းသင့္ပါသည္။ ကုိယ့္ႏိုင္ငံက ဆင္းရဲေနတာပဲ ဘာပဲညာပဲဟု အေၾကာင္းျပခ်က္ေပးကာ ကန္႔ကြက္ေနသူမ်ား ရွိမည္ဆိုလွ်င္လည္း အံ့ၾသစရာပဲ ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့္သေဘာကေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အိမ္ရွင္အျဖစ္ လက္ခံက်င္းပမည့္ အခမ္းအနားႀကီးကို အာဆီယံေဒသတြင္း လုပ္ၿပီးခဲ့သမွ် ၿပိဳင္ပြဲမ်ား၌ အႀကီးက်ယ္ဆံုး၊ အခမ္းနားဆံုး ျဖစ္ေစခ်င္ပါသည္။ အျခားသူမ်ားေတာ့ မသိ၊ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ျဖင့္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ ျမန္မာအိမ္ရွင္အျဖစ္ လုပ္ခဲ့တဲ့ အားကစားၿပိဳင္ပြဲကို ျပန္ေတြးမိတိုင္း ရွက္သလိုလို၊ သိမ္ငယ္သလိုလို၊ ျပန္မေျပာရဲသလိုလို အျဖစ္မခံႏုိင္ေၾကာင္းပါခင္ဗ်ား။

အမွတ္တရ

ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)

၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၁ ရက္၊ ေသာၾကာေန႔။

နံနက္ ၁၀ နာရီ ၄၄ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။