ကာတြန္းႀကိဳက္သူေတြအတြက္ေတာ့ ကာတြန္းပါပဲ၊ ႏိုင္ငံေရး႐ႈေထာင့္က ၾကည့္ေတာ့လည္း

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးဟာ အင္မတန္မွကို ႐ႈပ္ေထြးပါတယ္။ ေပ်ာ္စရာေျပာဖို႔နည္းၿပီး စိတ္ညစ္စရာ၊ စိတ္႐ႈပ္စရာ၊ စိတ္ညစ္ညဴးစရာမ်ားသာ ေျပာစရာမ်ားပါတယ္။ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးလို႔ ဆိုလိုက္တာနဲ႔ တစ္ခုခုေတာ့ စိတ္ညစ္ရမွာ၊ အလိုမက်ျဖစ္ရမွာ၊ စိတ္တိုရမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။ ဒါဟာ ေကာင္းတဲ့အခ်က္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ေပ်ာ္စရာေတြခ်ည္းပဲ ႀကံဳခ်င္၊ ေျပာခ်င္တယ္လို႔ ဆိုလိုတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ျဖစ္ေနတာေတြက ျဖစ္သင့္တာထက္ပိုၿပီး အႏုတ္သေဘာေဆာင္ေန သလားဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို မၾကာခဏ ေတြးမိေနလို႔ပါ။ ကဲပါေလ.... ႏိုင္ငံေရးက ႐ႈပ္ေထြးတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ႏုိင္ငံေရးမွာ ပါ၀င္ပတ္သက္ေနသူေတြက ႐ႈပ္ေထြးတာပဲျဖစ္ျဖစ္ ႏုိင္ငံေရး စိတ္၀င္စားသူေတြ အတြက္ကေတာ့ အေၾကာင္းအရာတုိင္းက စိတ္၀င္စားစရာ၊ ေလ့လာစရာ၊ သင္ခန္းစာယူစရာ ျဖစ္မွာပါပဲ။ တစ္ပတ္တာလံုး ႏုိင္ငံေရးအေတြးေတြ၊ ႏုိင္ငံေရးသတင္းေတြနဲ႔ မြန္းၾကပ္လာခဲ့တဲ့ မိတ္ေဆြေတြကို ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္လြန္းလို႔ သိမ္းထားမိတဲ့ ကာတြန္းေလးေတြ တင္ေပးလုိက္ပါတယ္။ ဖတ္ဖူးၿပီးသား ျဖစ္ဖို႔မ်ားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္တစ္ေခါက္ ျပန္ခံစားေတာ့လည္း ေနာက္တစ္မ်ိဳးမ်ား ခံစားရမလားဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔ ျပန္တင္ေပးတာလည္း ပါပါတယ္။ မဖတ္ဖူးေသးသူေတြ အတြက္ကေတာ့ သေဘာက်မွာ အေသအခ်ာပါ။ ေခတ္ကိုထင္ဟပ္တဲ့ ကာတြန္းေလးေတြပါ။ ေၾသာ္... ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ရဲ႕ အျမင္၊ အေတြးေလးေတြကိုလည္း ေရးေပးလိုက္ပါတယ္။ အျမင္မတူတာေတြ ေသခ်ာေပါက္ ရွိမွာပါပဲ။ အဲဒီလို ရွိခဲ့ရင္လည္း ကုိယ့္အျမင္နဲ႔ကုိယ္သာ ခံစားႏိုင္ၾကပါေၾကာင္းခင္ဗ်ာ။ ကာတြန္းႀကိဳက္သူေတြအတြက္ေတာ့ ကာတြန္းေလးေတြပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ႏုိင္ငံေရး႐ႈေထာင့္က ျမင္ၾကည့္တဲ့အခါက်ေတာ့လည္း....။

(က) 

အဆိုအမိန္႔ေတြ.... အဆိုအမိန္႔ေတြ...

ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးကို ထဲထဲ၀င္၀င္ သိသူတုိင္းကေတာ့ ကာတြန္းမွာပါတဲ့ စကားလံုးေတြအားလံုးကို နားလည္ၾကပါလိမ့္မယ္။ ဒီဘက္ေခတ္က်မွ ေမြးဖြားလာတဲ့ ညီငယ္၊ ညီမငယ္ေတြဆိုရင္ေတာ့ စာဖတ္နာသူေတြကလြဲရင္ က်န္တဲ့လူေတြဟာ အကုန္လံုးကို နားလည္ႏုိင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ေနာက္ပိုင္း ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးကို စိတ္၀င္စားသူမ်ား ဆိုရင္ေတာ့ အကုန္ေလာက္နီးနီး နားလည္ၾကပါလိမ့္မယ္။ ကာတြန္းဆရာရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ ဘယ္လိုဆိုတာ အမ်ိဳးမ်ိဳး အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ သာမန္အားျဖင့္ေတာ့ ဒီကာတြန္းကို ႏုိင္ငံေရးကာတြန္းအျဖစ္ မွတ္ယူႏုိင္ၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ရဲ႕ အျမင္ကေတာ့ အစိုးရကိုဆန္႔က်င္ရင္ ႏုိင္ငံေရးလုပ္တယ္လို႔ ခံယူထားတဲ့ ကာတြန္းဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ လက္ရာလို႔ပဲ သံုးသပ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အခုကာတြန္းမွာပါတဲ့ အဆိုအမိန္႔ဆိုတဲ့ စကားေတြအားလံုးဟာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ အုပ္ခ်ဳပ္သူေနရာက တာ၀န္ယူခဲ့သူေတြ၊ လက္ရွိလႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ေတြ၊ အစိုးရအဖြဲ႕၀င္ေတြရဲ႕ စကားေတြသာ ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။ ကာတြန္းဆရာဟာ တကယ္ပဲ ေျပာစမွတ္ျဖစ္တဲ့ စကားေတြကို သေရာ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ အနည္းဆံုးေတာ့ ကာတြန္း ၄ ကြက္ေလာက္ ဆြဲရပါလိမ့္မယ္။ အခုကာတြန္းထဲမွာ မပါဘဲ ဟာသေျမာက္တဲ့ အဆိုအမိန္႔ေတြကို ေျပာခဲ့တဲ့ အတိုက္အခံေတြ၊ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ၊ ဒီမိုလုပ္စားေတြ၊ စာေရးဆရာေတြရဲ႕ စကားေတြလည္း ရွိေသးတာမို႔ပါ။ တခ်ိဳ႕စကားေတြဆို အခုကာတြန္းမွာ ပါတာထက္ေတာင္ ေျပာင္ေျမာက္ပါေသးတယ္။ ဖတ္တဲ့လူေတြအတြက္ေတာ့ ရယ္ရပါလိမ့္မယ္၊ ၿပံဳးရပါလိမ့္မယ္၊ ေဒါသထြက္ရပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ အတြက္ကေတာ့ ဒီကာတြန္းဟာ မျမင္မစမ္းနဲ႔ ဆင္ကိုစမ္းၿပီး ကိုယ္ထင္ရာကို ကာတြန္းေရးထားတဲ့ ပု႑ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ လက္ရာလို႔ပဲ ေ၀ဖန္ခ်င္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ဗဟုသုတနဲ႔ စိတ္ကူးအတြက္ေတာ့ ခ်ီးက်ဴးလုိက္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြရဲ႕ အဆိုအမိန္႔ေတြ စံုလင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူ႔လိုမ်ိဳး ပု႑ားကာတြန္းဆရာ ေနာက္ထပ္ ၅ ေယာက္ လိုေသးေၾကာင္းပါခင္ဗ်ား။

( ခ )

အတိုက္အခံဆိုတာ ဒီလိုမ်ိဳးလား

ဆရာႀကီးဦးဘဂ်မ္းရဲ႕ ကာတြန္းလက္ရာပါ။ ဦးဘဂ်မ္းဟာ ဘာျဖစ္လို႔ အဲဒီေလာက္ နာမည္ေက်ာ္ရသလဲဆိုတာ ဒီကာတြန္းတစ္ကြက္တည္းနဲ႔တင္ သိႏုိင္ေလာက္ပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက ေရးဆြဲခဲ့တဲ့ ကာတြန္းတစ္ကြက္ဟာ ဒီေန႔အထိ မွန္ကန္ေနဆဲ၊ ထင္ဟပ္ေနဆဲ၊ မီးေမာင္းထိုးျပႏုိင္ေနဆဲ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ျမင္ႏုိင္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခု ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိတာက ႏုိင္ငံေရးဆိုတဲ့ သေဘာတရားကိုက အဲဒီလိုမ်ိဳးလား ဆိုတာကိုပါ။ ဉာဏ္မမီတာကို မစဥ္းစားဘဲ စာေတြ႕၊ ကိုယ္ေတြ႕နဲ႔ ကုိယ္လက္လွမ္းမီသေလာက္ပဲ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အခုကာတြန္းထဲက အျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး အေျခအေနေတြနဲ႔ ကြက္တိဒက္ထိပါပဲဗ်ာ။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးစ ကာလကတည္းက မွန္ကန္ခဲ့တဲ့ ကာတြန္းထဲက ဒႆနဟာ ယေန႔ ၂၁ ရာစုေခတ္၊ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္ေခတ္၊ ဒီမိုကေရစီလမ္းေပၚကို လွမ္းတက္ေနတဲ့ ေခတ္အထိ မွန္ကန္ေနဆဲ ျဖစ္ေနတာကေတာ့ ကာတြန္းဆရာႀကီး ဦးဘဂ်မ္းကို ခ်ီးက်ဴးရမွာလား၊ ဒီႏုိင္ငံေရး mind-set ကို မေျပာင္းလဲႏုိင္ေသးတဲ့ ကုိယ့္လူမ်ိဳးေတြကိုပဲ အျပစ္တင္ရမွာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ဥေပကၡာျပဳၿပီး ဒီအတုိင္း လက္ပိုက္ၾကည့္ေနရမွာလား ဆိုတာကေတာ့ စာဖတ္သူတို႔ရဲ႕ အေတြးအႀကံမ်ား အတုိင္းသာ ျဖစ္ပါေစဗ်ာ....။ ဒီေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ေျပာတဲ့ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး mind-set ကို ကာတြန္းထဲမွာ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။ အဲလိုမွ မဟုတ္ရင္ေတာ့ ကိုဉာဏ္ဆုိတဲ့ နလပိန္းတံုးေကာင္ဟာ ႏုိင္ငံေရးမွာ အတိုက္အခံမရွိရဘူးလို႔ ေျပာေနတယ္ဆုိၿပီး စာဖတ္သူေတြအတြက္ ေဒါသပြားစရာ ျဖစ္ေနမွာ စိုးရိမ္လို႔ရယ္ပါ။ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ရင္ အတိုက္အခံဆိုတာ ႀကံဳၾကရမွာပဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္က သိပ္လက္ခံသေပါ့ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္လက္မခံတာက ဦးဘဂ်မ္းေျပာတဲ့ အတိုက္အခံေတြကိုပါ။ အားလံုးျမင္ႏုိင္ၾကလိမ့္မည္ဟု ယံုၾကည္ေၾကာင္းပါဗ်ာ....။

( ဂ )

ေခတ္သစ္ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးသမိုင္း

ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ ရွင္းျပစရာ မလိုေလာက္ေအာင္ကို နားလည္လြယ္တဲ့ ကာတြန္းေလးပါဗ်ာ။ ဆရာဟာက်ဴလီကို ဒီေနရာကေန ခ်ီးက်ဴးလိုက္ပါတယ္။ လက္ရွိျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးကို ဘယ္လိုနားလည္သလဲလို႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို တစ္ေယာက္ေယာက္ကမ်ား လာေမးခဲ့မယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္က ဒီကာတြန္းေလးကို ျပလိုက္ခ်င္တယ္။ စကားေပါင္း တစ္သိန္း၊ စကားေပါင္း တစ္သန္း၊ စကားေပါင္း ကုေဋ ေျပာေနတဲ့ ကာတြန္းေလးပါဗ်ာ။ လက္ရွိျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးဆိုတဲ့ အေၾကာင္းအရာႀကီး တစ္ခုလံုးကို ဒီကာတြန္း တစ္ကြက္တည္းနဲ႔ ေဖာ္က်ဴးထားတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ကေျပာရင္ ကိုဉာဏ္ဆိုတဲ့ေကာင္ဟာေလ သိပ္ၿပီးေတာ့ ေသာက္ပိုေျပာတတ္တာပဲလို႔ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြက ၾသဘာေပးၾကမွာကို ျမင္ေယာင္ပါေသးရဲ႕ဗ်ာ။ ေစ့ေစ့ေတြးရင္ ေရးေရးေပၚတယ္ဆိုတဲ့ စကားပံုရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဒီကာတြန္းကို ဖတ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ေစ့ေစ့ေတြး ရွင္းရွင္းေပၚလို႔ စကားပံုအသစ္တစ္ခု သံုးလိုက္မိပါသဗ်ိဳ႕။ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးမွာ ပါ၀င္ပတ္သက္ေနၾကတဲ့ stakeholders ေတြအားလံုး သတိျပဳမိႏုိင္ေကာင္းရဲ႕လို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္ဗ်ာ။

(ဃ)

ကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုမ်ား ေစာင္းေျပာေလေရာ့သလား

အင္း... ကိုဉာဏ္ဆိုတဲ့ေကာင္က ဘာမဟုတ္၊ ညာမဟုတ္၊ မေလာက္ေလး၊ မေလာက္စားနဲ႔ ဒီကာတြန္းကို ခ်ီးက်ဴးျပန္ရင္လည္း ျမင္းထိန္းငတာေတာ့ ျဖစ္ေတာ့မယ္ထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ။ အဲဒီေတာ့ ဘာမွမေျပာေတာ့ဘူး။ တစ္ခုပဲေျပာခ်င္တယ္ ဒီကာတြန္းဟာ ျမန္မာေတြအတြက္တင္မဟုတ္ဘူး၊ ကမၻာလံုးဆိုင္ရာ အမွန္တရားတစ္ခု ျဖစ္တယ္ဆိုတာပါ။ ဒီကာတြန္းရဲ႕ စကားေျပာေတြကို အဂၤလိပ္လို ေျပာင္းလုိက္ရင္ ဘယ္ႏုိင္ငံ၊ ဘယ္လူမ်ိဳးကျဖစ္ျဖစ္ နားလည္တဲ့၊ လက္ခံတဲ့ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုပါ။ ကာတြန္းဆရာကေတာ့ ျမန္မာေတြအတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး ေရးဆြဲထားတာ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ အရမ္းကို အမွန္တရားနဲ႔ နီးစပ္ၿပီး ရသေျမာက္ေနတဲ့အတြက္ အဖိုးတန္လြန္းလွပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ခ်င္းအတြက္၊ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုခ်င္းအတြက္၊ ေဒသတစ္ခုခ်င္းအတြက္၊ ႏုိင္ငံတစ္ခုခ်င္းအတြက္ အားလံုးအတြက္ သက္ဆိုင္တဲ့ ကာတြန္းတစ္ကြက္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္က ၫႊန္းဆိုပါရေစ။ ကာတြန္းထဲအတိုင္း မျဖစ္ေအာင္ေတာ့ျဖင့္.....။

( င )

သူမ်ားေယာင္လို႔ လုိက္ေယာင္တာ မဟုတ္ရပါဘူးဗ်ာ

အေတာ္ေတြးတတ္တဲ့ ကာတြန္းဆရာဗ်ာ...။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ဖတ္တဲ့အႀကိမ္တိုင္း ၿပံဳးရရယ္ရတာခ်ည္းပဲ။ ဘယ္အခ်ိန္ဖတ္ဖတ္ သေဘာက်ေနမိတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာစုေ၀းခြင့္ႏွင့္ စီတန္းလွည့္လည္ခြင့္ဆုိင္ရာ ဥပေဒကို ကလိလိုက္ပံုေလးက တကယ့္ကို ေျပာင္ေျမာက္ပါေပတယ္ ေကာ့မွဴးဖိုးေက်ာ္ရယ္။ ဒီလိုဆြဲဖို႔ ရခဲ့တဲ့ အိုင္ဒီယာကိုလည္း သေဘာက်မိပါတယ္၊ ခ်ီးက်ဴးမိပါတယ္။ အတင္းကလိထိုး၊ အတင္း၀ါဒျဖန္႔တဲ့ ကာတြန္းေတြထက္စာရင္ ဒီလိုမ်ိဳး တစိမ့္စိမ့္ေတြးရတဲ့၊ ဒီလိုမ်ိဳး မသိမသာသေရာ္တဲ့ ကာတြန္းေတြကို သိပ္သေဘာက်တယ္။ အထူးသျဖင့္ ကာတြန္းထဲက လူေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာေပးေတြက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ပီျပင္သလဲဆိုရင္ ကာတြန္းကိုၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ ဒင္းတို႔က ကၽြန္ေတာ့္ေဘးမွာလာၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ေျပာျပ၊ ၿပံဳးျပေနသလားေတာင္ ထင္မိတယ္။ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရယ္မိေၾကာင္းပါခင္ဗ်ား...။

( စ )

အတုျမင္ အတတ္သင္တဲ့ ကေလးအေတြး

အတုျမင္ အတတ္သင္ဆိုတဲ့ စကားပံုကို ခ်က္ခ်င္းသတိရတယ္။ ျဖစ္ေနတဲ့ေခတ္ကို သာမန္ ကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ အစားထိုးလိုက္တဲ့အခါ အရမ္းကို သေဘာက်စရာ ျဖစ္သြားတယ္။ ကေလးအေတြးေလးေတြမို႔ ဖတ္မိသူကို ၿပံဳးေစေပ်ာ္ေစႏုိင္သလို၊ ကာတြန္းဆရာ ေျပာခ်င္တဲ့စကား၊ ေပးခ်င္တဲ့ message ကို ျမင္ေယာင္မိျပန္ေတာ့လည္း ရင္ေမာမိေစပါတယ္။ ဒီကာတြန္းေလးေတြကို ကၽြန္ေတာ္ေသေသခ်ာခ်ာကို သိမ္းထားရမယ္။ အခုအခ်ိန္မွာ သာမန္ရယ္႐ံု၊ ၿပံဳး႐ံုျဖစ္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္သားသမီးေတြ လက္ထက္က်ရင္ ဒီကာတြန္းေလးေတြျပၿပီး ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးမွာ ဒီလိုမ်ိဳး ေခတ္တစ္ေခတ္ ရွိခဲ့ဖူးတယ္ဆိုတာ ေျပာျပရမယ္။ ကၽြန္ေတာ္ျမင္ေယာင္ၾကည့္မိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က သူတို႔ေလးေတြကို ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ပြဲ ပြဲစားေတြရွိခဲ့ဖူးတယ္၊ စီတန္းလွည့္လည္ပြဲ တစ္ပြဲလုိက္ရင္ ဘယ္ေလာက္ဆုိၿပီး လုပ္ကုိင္စားေသာက္တဲ့လူေတြ ရွိခဲ့ဖူးတယ္၊ တစ္ေနရာရာမွာ တစ္ခုခုျဖစ္တာနဲ႔ ဆုိင္ဆုိင္ မဆုိင္ဆိုင္ ဗီႏိုင္းထုတ္ၿပီး ကန္ထ႐ိုက္သြင္းတဲ့ စီးပြားေရးသမားေတြ ရွိခဲ့ဖူးတယ္၊ ႏုိင္ငံမွာ ဘယ္အေၾကာင္းအရာ ျဖစ္တာနဲ႔ ဘယ္ေခါင္းစဥ္တပ္ၿပီး ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ဖို႔၊ စီတန္းလွည့္လည္ဖို႔ အခါေတာ္ေပးခဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံေရးပေရာဟိတ္ေတြ ရွိခဲ့ဖူးတယ္၊ လူစုစုျမင္တာနဲ႔ လူစုလူေ၀းျမင္တာနဲ႔ ခါေတာ္မီေရာက္လာ၊ အစိုးရမေကာင္းေၾကာင္းေျပာၿပီး အမွတ္ယူ၊ အျမတ္ထုတ္တတ္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ ရွိခဲ့ဖူးတယ္ စတဲ့စတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို ေျပာျပလိုက္ရင္ ကၽြန္ေတာ့္သားသမီးေတြက အေတာ္ႀကီးကို အံ့ၾသၾကမယ္ ဆိုတာပါပဲ။ ေနာက္ဆံုးဗ်ာ... အေပၚက ကာတြန္းကို ျပရင္ေတာင္မွ အဲဒါဘာေျပာတာလဲလို႔ ျပန္ေမးၾကမလား မသိပါဘူးဗ်ာ။ ဒီကာတြန္းကို ကေလးေတြ နားလည္တဲ့ေခတ္မွာ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ အိမ္ေထာင္မက်ေသးတာ၊ သားသမီး မရွိေသးတာဟာ အေတာ္ႀကီးကို ကုသိုလ္ကံႀကီးမားပါေပတယ္လို႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ အားေပးမိေၾကာင္းပါခင္ဗ်ား....။ :D

(ဆ)

ဒက္ထိမွန္တဲ့ ဒဲ့ကာတြန္းပဲ

ကာတြန္းအခင္းအက်င္းေလးကို ၾကည့္တာနဲ႔ ေနရာက ဘယ္မွာဆိုတာ သိႏုိင္သလို၊ ဇာတ္ေကာင္ရဲ႕ ၀တ္စားဆင္ယင္ပံုကို ျမင္တာနဲ႔တင္ ဘယ္လူတန္းစားဆိုတာ ခ်က္ခ်င္း သိႏုိင္တဲ့အေၾကာင္းအရာပါ။ ဟာက်ဴလီကေတာ့ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးအဖြဲ႕နဲ႔ အစစ္ခံခ်င္ၿပီလား မသိဘူးလို႔ ေတြးမိပါတယ္။ သူမို႔ မေၾကာက္မလန္႔ ေျပာရဲ၊ ေရးရဲတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ျဖင့္ လႊတ္ေတာ္ဆိုရင္ ေျပာကိုမေျပာရဲေတာ့ဘူး။ ဟုတ္တယ္ေလ... ကၽြန္ေတာ္က အလကား အသံုးျပဳလို႔ရေနတဲ့ ဘေလာ့ဂ္စေပါ့ဆိုတဲ့ စာမ်က္ႏွာကေန ဟိုေရးဒီေရး ေတာင္ေရးေျမာက္ေရး ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိတာေတြ၊ ျမင္တာေတြ ေလွ်ာက္ေရးေနတာေတြကို သူတို႔က အတည္အခန္႔ေတြ ေတြးၿပီးေတာ့ သိကၡာခ်တယ္တို႔၊ ေစာ္ကားတယ္တို႔ သတ္မွတ္ၿပီး ဟိုရွာဒီရွာ၊ ဟိုစစ္ဒီစစ္ လုပ္ေနမယ္ဆိုရင္ မေကာင္းလွဘူး မဟုတ္လား။ ေရွ႕မွာလည္း သာဓကေတြ ရွိေနတာကိုး။ သိတယ္ဟုတ္...။ ဆိတ္ေလဆိတ္... ကိုဆိတ္ဖြားကို ေျပာတာ..။ သူလည္း ကၽြန္ေတာ့္လို အလကားရတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ကို ေရးတာပဲ၊ သူျမင္ရာ သူေရးတဲ့ကိစၥကို စံုခံုေတြဘာေတြ အဖြဲ႕ခံလိုက္ရပါေရာလား။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ လႊတ္ေတာ္ႀကီးကို ေၾကာက္အားပိုမိတာကို နားလည္ၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ ဆရာ ဟာက်ဴလီကေတာ့ တကယ့္အာဂပဲဗ်ိဳ႕။ သူ႔ေလသံနဲ႔ ေျပာလုိက္ဦးမယ္။ ဒို႔ဟာက်ဴလီကေတာ့ ဒီမိုကေရစီေခတ္ ေရာက္ၿပီဆိုၿပီး ဒဲ့ကာတြန္းေတြဆြဲၿပီး ဒက္ထိအမွန္ေတြ ေျပာေနတာက အေၾကာင္းမဟုတ္ဘူး၊ ေတာ္ေတာ္ၾကာ ဒီမိုကေရစီကသတ္သတ္ ဒို႔လႊတ္ေတာ္ကသတ္သတ္ကြ ဒဲ့လာေျပာရင္ ဒဲ့ဖဲ့မယ္ဆိုၿပီး ဒုတ္ထမ္းၿပီး လုိက္ရွာမွျဖင့္ ဒိုက္ဦးလည္း ေျပးလုိ႔မလြတ္၊ ေဒးဒရဲလည္း မသြားႏုိင္ျဖစ္ၿပီး ေက်ာ္ဟိန္းရဲ႕ ဒိုးရေတာ့မယ္အခ်စ္ေရ သီခ်င္းကို ဒိုးလံုးေလသံနဲ႔ဆုိၿပီး ဒြန္ေမာင္းေလဆိပ္ကတစ္ဆင့္ ဒိန္းမတ္ကိုသြားရမလား၊ ဒူဘုိင္းကိုဒိုးရမလား ေ၀ခြဲမရျဖစ္ၿပီး ေဒြးေနာက္ကိုပဲ လိုက္ေတာ့မယ္လို႔ဆံုးျဖတ္ ဒိုင္ယာစီပင္ေတြေသာက္ၿပီး ဒန္႔သြားမွာစိုးလို႔ ဒီက စိုးရိမ္မိတာပါ ဆရာဟာက်ဴလီရယ္။ :D

( ဇ )

တစ္ဖက္ေစာင္းနင္း မေျပာေၾကး၊ မေရးေၾကးေနာ္

ျမန္မာျပည္က သတင္းစာေတြ၊ ဂ်ာနယ္ေတြထဲမွာ အဲဒီလို တစ္ဖက္ေစာင္းနင္း ေရးထားလို႔သာ ျမန္မာျပည္သူေတြ ေစာင္းရေၾကးဆိုရင္ တစ္ႏုိင္ငံလံုး အေစာင္းႏုိင္ငံသူ၊ ႏုိင္ငံသားေတြျဖစ္ၿပီး ႏိုင္ငံနာမည္ကိုလည္း ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ဇက္ေစာင္းႏုိင္ငံေတာ္လို႔ ေျပာင္းရမယ္ ထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ။ အစိုးရသတင္းစာလည္း ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးသာ လုပ္ေနတာ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ ႏွာေစးေနတာ အမ်ားႀကီး ရွိေသးတယ္။ အလြယ္ဆံုး သခ်ၤာနည္းနဲ႔ပဲ တြက္ျပမယ္ဗ်ာ။ သတင္းစာမွာ စာမ်က္ႏွာ ၂၄ ခု ပါတယ္။ ၁၂ ရြက္ကို တစ္ဖက္ေစာင္းနင္းေရးၿပီး က်န္ ၁၂ ရြက္ကို အတည့္ေရးရင္ေတာင္ ဟိုဖက္ဒီဖက္ ေက်ပါတယ္ဗ်။ အဲဒါဆို ဖတ္ရတဲ့လူလည္း ေစာင္းလုိက္၊ တည့္လိုက္နဲ႔ ကာတြန္းထဲကလို တစ္ဖက္ႀကီးေတာ့ ေစာင္းမေနေတာ့ဘူးေပါ့။ ဟိုယိမ္းဒီယိမ္းေတာ့ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္ဗ်။ ေနာ္...။ :D ထားပါေလ... ျပဳျပင္ရင္းနဲ႔ ေကာင္းသြားမယ္ မွန္သြားတယ္ ထင္ပါရဲ႕။ ပုဂၢလိကဂ်ာနယ္ေတြကိုတာ့ ေျပာကိုမေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး။ ဂ်ာနယ္ေတြ တစ္ဖက္ေစာင္းတာကိုသာ ေ၀ဖန္ရမယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘာအလုပ္မွ် လုပ္ရမွာေတာင္ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ကိုပဲ ထိုင္ေ၀ဖန္တာနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္လိမ့္မယ္။ အခ်ိန္က ကုစားသြားလိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ေနမိပါတယ္။ ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္ေသာ၊ တည့္မတ္ေသာ စတုတၳမ႑ိဳင္မ်ားႏွင့္ အျမန္ဆံုး ႀကံဳဆံုရပါလို၏လို႔ ဆႏၵျဖစ္မိေၾကာင္းပါ...။

( စ် )

ဆိတ္ဟိုဒင္းေတြ တယ္မ်ားသကိုး

ေတြးပါေလေလာ့ ေတြးေလေလာ့။ ဒီကာတြန္းမွာ ကၽြန္ေတာ္သေဘာအက်ဆံုးက အေမ၊ အေမဆိုၿပီး ေျပးလုိက္တဲ့လူေတြကိုပါ။ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ရင္ ျမင္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ကာတြန္းဆရာဟာ ေခတ္ကို သေရာ္တဲ့ေနရာမွာ သူ႔ေဘးမွာ အနီးဆံုးရွိေနတဲ့ ေလာကသားေတြကို အေတာ္မ်က္စိစပါးေမႊး စူးေနပံုရပါတယ္။ ျဖစ္လည္း ျဖစ္ေလာက္ပါတယ္ေလ။ မၾကာေသးခင္ ၃-၄ ႏွစ္တုန္းကပဲ ကာတြန္းရဲ႕ အေပၚကြက္မွာ ေရးထားသလို ျဖစ္ခဲ့သူေတြက ဒီေန႔အခ်ိန္အခါမွာ ကာတြန္းေအာက္ကြက္လိုမ်ိဳး ေန႔ခ်င္းညခ်င္း ေျပာင္းသြားတာကို ျမင္ေတြ႕ၾကားသိေနရေတာ့ မေနႏုိင္လြန္းတဲ့အတြက္ အခုကာတြန္းကို ေရးလုိက္တယ္လို႔ ထင္မိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိတာက ကာတြန္းဆရာဟာ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ သာကူးလုပ္တာကို ျဖစ္ေနက်ထံုးစံပဲမို႔ အဖက္လုပ္ ေျပာမေနဘဲ ႏုိင္ငံေရးသမားမဟုတ္၊ ဘာမဟုတ္တဲ့ လူေတြက ကုိယ့္အလုပ္ကိုယ္မလုပ္ဘဲ ဆိတ္ဟိုဒင္း လုပ္ေနၾကတာကို ျမင္ျပင္းကတ္သြားပံု ေပၚပါတယ္။ ကိုယ္ကသာ တကယ္ထူးခၽြန္တဲ့ ပညာရွင္ျဖစ္ရင္ ဘယ္သူ႔ကိုမွ် ကပ္ဖားလွ်က္ဖား လုပ္စရာ မလိုပါဘူး။ ဘယ္သူကပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္ကို အားကိုးမွာ၊ အသံုးျပဳမွာပါပဲ။ အခုေတာ့...။ ေတာ္ေတာ္ၾကာ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ ဖြလိုက္ကာမွ ဒီကာတြန္းကို ျပန္ဖတ္ၾကၿပီး ဂီတအစည္းအ႐ံုးကိုတုိင္၊ ႐ုပ္ရွင္အစည္းအ႐ံုးကိုတုိင္၊ လႊတ္ေတာ္ကိုတုိင္ လုပ္ၾကမွျဖင့္ ကိုဉာဏ္ေတာ့ တရားခံ ျဖစ္ဦးေတာ့မယ္ ထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ။ ကာတြန္းဆရာေရ... ကၽြန္ေတာ္က ျမင္တာကိုပဲ ေျပာတာေနာ္။ ဆြဲတာက ခင္ဗ်ားပဲ...။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ မဆုိင္ဘူး။ တစ္ခါတည္း အျပတ္ေျပာမယ္... အထက္ပါ ကာတြန္းႏွင့္ပတ္သက္၍ မေက်လည္သည္မ်ား၊ မေက်နပ္သည္မ်ားရွိလွ်င္ ကာတြန္းဆရာႏွင့္သာ တုိက္႐ိုက္ဆက္သြယ္ ေျပာဆုိၾကရန္ ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ထံ စံုစမ္းေမးျမန္းျခင္း သည္းခံပါ။ :D

(ည)

ငါ့လုပ္တာကမွ အမွန္၊ မင္းလုပ္သမွ်က အမွား

ဦးဘဂ်မ္းကို ဟိုးအေပၚမွာလည္း ခ်ီးက်ဴးထားၿပီးသားမို႔ အထူးအေထြ ခ်ီးက်ဴးမေနေတာ့ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္မခ်ီးက်ဴးလို႔လည္း ဆရာႀကီးခမ်ာ အလံုးအရပ္ ေလ်ာ့မသြားသလို၊ ဂုဏ္သတင္းလည္း တစ္စက္ကေလးမွ် ေလ်ာ့ပါးသြားႏိုင္ျခင္း မရွိပါ။ သူ႔ဟာသူ အရမ္းေတာ္ေသာ၊ အရမ္းေက်ာ္ၾကားေသာ၊ ဂႏၴ၀င္ ကာတြန္းဆရာႀကီးတစ္ဦး၏ ကာတြန္းလက္ရာေတြကို ဒီေန႔ေခတ္အထိ ပစ္ပယ္လို႔ ရေသးတာကေတာ့ အံ့ၾသစရာ ေကာင္းလွသည္။ ဒီေန႔ေခတ္ ကာတြန္းဆရာေတြထဲကေရာ ေနာင္ ႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ဆိုလွ်င္ ဒီေန႔ေရးခဲ့တဲ့ ကာတြန္းေတြကို တသသျပန္ဖတ္ေလာက္ေအာင္ ဘယ္သူမ်ား ရွိသလဲမသိ။ ရွိမွာေတာ့ ေသခ်ာသည္။ အဲဒီအခ်ိန္က်ရင္ေတာ့ ဒီေန႔ေခတ္ ကာတြန္းေတြ ျပန္ထြက္လာမည္ထင္သည္။ ဦးဘဂ်မ္းကာတြန္းေတြကေတာ့ ေခတ္မီေနဆဲ၊ ပန္းပန္ေနဆဲ၊ မီးေမာင္းထိုးျပေနဆဲ ျဖစ္သည္။ မသိလွ်င္ ဒီေန႔ျမန္မာျပည္က ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနေတြကို ဘံုဘ၀တစ္ခုကေန လွမ္းၾကည့္ေနၿပီး ကာတြန္းေတြ ဆြဲပို႔ေနသလားေတာင္ ေအာက္ေမ့ရသည္။ အဲသည္ေလာက္အထိ ဒီေန႔ေခတ္ကို ထင္ဟပ္ေစသည့္ ကာတြန္းမ်ားပါေပ။ အေပၚတြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ ကာတြန္းတြင္လည္း ထိုနည္း၎ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ဒီေန႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ေလွ်ာက္လွမ္းေနတဲ့ လမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ ကာတြန္းထဲကလို ျဖစ္ေနၾကသည္ မဟုတ္ပါလား။ တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳးစီႏွင့္ ကုိယ့္မူကုိယ္ အမွန္ဆံုးဟု ၀င့္ႂကြားေနၾကဆဲ မဟုတ္ပါေလာ။ ကုိယ္လုပ္ေနသည္ကသာ အေကာင္းဆံုး၊ ငါနဲ႔မတူ ငါ့ရန္သူ စတဲ့စိတ္ဓာတ္ေတြနဲ႔ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးကို ေရွ႕ဆက္ေနၾကဆဲ မဟုတ္ပါေလာ။ သတိျပဳဆင္ျခင္ၾကရန္ တိုက္တြန္းလိုပါသည္။ ဆရာေအာင္ထြဋ္ရဲ႕ စကားလံုးကို ယူသံုးရမည္ဆိုလွ်င္ ၿပိဳင္တူတြန္းမွ ေရြ႕မွာျဖစ္ပါသည္။ တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ တြန္းေနဖို႔ မဟုတ္ပါ။ ေတြးဆဆင္ျခင္ၾကပါကုန္....။

အမွတ္တရ

ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)

၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၁၀ ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႔။

ညေန ၅ နာရီ ၅၀ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။