အတိမဟလေကာ ေပါေသာ၊
အာေနတိ တိမၺ႐ုတၳနႎ။
တႆာ ဣႆာ န သဒၵမာတိ၊
တံ ပရာဘ၀ေတာ မုခံ။
အာေနတိ တိမၺ႐ုတၳနႎ။
တႆာ ဣႆာ န သဒၵမာတိ၊
တံ ပရာဘ၀ေတာ မုခံ။
အလြန္ အိုမင္းၿပီျဖစ္ေသာ ေယာက္်ားသည္ တည္သီးေလာက္သာ သားျမတ္ရွိေသာ အပ်ိဳငယ္ကေလးကို လက္ထပ္ယူ၏။ ထိုမယားငယ္ေလးနားသို႔ ေယာက္်ားမ်ား ကပ္လာမည့္ျဖစ္အင္ကို မၾကည့္ရက္လို မနာလိုသျဖင့္ လံုးလံုးစိတ္မခ်ေပ။
ဤအမႈသည္ ပ်က္စီးျခင္း၏ အေၾကာင္းတစ္ခုပါေပတည္း။
No comments:
Post a Comment