ယေန႔ ဧၿပီလ ၂၂ ရက္ေန႔သည္ ေျမကမၻာေန႔ Earth Day ျဖစ္ပါသည္။ ကမၻာ့ပတ္၀န္းက်င္ဆုိင္ရာမ်ားကို လူသားေတြ ပိုမိုဂ႐ုျပဳမိေစဖို႔နဲ႔ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ကူညီေဆာင္ရြက္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ရည္ရြယ္က်င္းပတဲ့ ေျမကမၻာေန႔ကို စတင္က်င္းပခဲ့တာက ၁၉၇၀ ခုႏွစ္က ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ဒီႏွစ္ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ေျမကမၻာေန႔ဟာ ႏွစ္ (၄၀)ျပည့္ ေျမကမၻာေန႔အခမ္းအနား ျဖစ္ပါတယ္။
Earth Day ကို သတ္မွတ္ဖန္တီးဖို႔ စတင္အႀကံျပဳခဲ့သူကေတာ့ အေမရိကန္ လႊတ္ေတာ္အမတ္ ေဂးေလာ့(ဒ္) နယ္(လ)ဆင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံအေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ဒီေန႔မွာ မိမိတို႔တတ္ႏုိင္သေလာက္ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ဆုိင္ရာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို လုပ္ေဆာင္ၾကေလ့ ရွိပါတယ္။ ကားမစီးဘဲေနတာတို႔၊ မလိုအပ္တဲ့ေနရာေတြမွာ လွ်ပ္စစ္မီးေတြ မထြန္းဘဲ ပိတ္ထားတာတို႔၊ စက္႐ံုအလုပ္႐ံုေတြကို အခ်ိန္တစ္ခုသတ္မွတ္ၿပီး ခဏရပ္နားတာတို႔ စသည္ျဖင့္ေပါ့ေလ။
ကမၻာေျမႀကီးေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔လူသားေတြ ေနထိုင္လာခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာခဲ့ပါၿပီ။ ကမၻာ့ေျမေပၚမွာေန၊ ကမၻာ့ေျမေပၚက ေရကိုေသာက္ၿပီး အသက္ဆက္လာခဲ့တာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြအထိေတာင္ ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ။ ေနထုိင္ရွင္သန္ခဲ့သမွ် လူသားေတြဟာ သဘာ၀တရားႀကီးဆီက ရသမွ်ကို ရယူသံုးစြဲခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူသားေတြ ရယူသံုးစြဲေနတဲ့ ကမၻာႀကီးရဲ႕ သဘာ၀ေတြထဲမွာ ကုန္ဆံုးေပ်ာက္ပ်က္သြားႏုိင္တဲ့ အရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနတယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ သတိျပဳမိခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္းအနည္းငယ္ အၾကာကမွပါ။ ဥပမာအားျဖင့္ ေရနံတို႔၊ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔တို႔၊ တြင္းထြက္ပစၥည္းတို႔၊ သစ္ေတာေတြလိုမ်ိဳးေပါ့။ လူသားေတြရဲ႕ လိုအင္ဆႏၵေလာဘေတြအရ၊ လိုအပ္ခ်က္ေတြအရ သဘာ၀သယံဇာတေတြကို လုိတာထက္ပိုၿပီး ထုတ္ယူသံုးစြဲလာၾကတာ ႏွစ္ေပါင္းမေရႏုိင္ေအာင္ ၾကာျမင့္ခဲ့ပါၿပီ။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ကမၻာႀကီးရဲ႕ က်န္းမာေရးကိုလည္း ဂ႐ုျပဳရေကာင္းမွန္းမသိဘဲ ေနခ်င္သလိုေန၊ လုပ္ခ်င္သလို လုပ္ေနခဲ့တာ ကာလအၾကာႀကီးေပါ့။
အိုဇုန္းလႊာႀကီး ေပါက္ၿပဲလာၿပီး ပံုမွန္ထက္ ပူျပင္းတာေတြ ႀကံဳလာရတဲ့အခါမွ၊ သစ္ေတာေတြ တစ္စတစ္စ ေလ်ာ့ပါးေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး ရာသီဥတု ေဖာက္ျပန္တာေတြ၊ မိုးေခါင္တာေတြ ျဖစ္လာတဲ့အခါမွ၊ ၀င္႐ိုးစြန္းေတြက ေရခဲေတြ အရည္ေပ်ာ္ၿပီး ပင္လယ္သမုဒၵရာေရျပင္ေတြ ျမင့္တက္လာေတာ့မယ္ ဆိုတဲ့အခါမွ၊ တိုးပြားလာတဲ့ လူဦးေရအတြက္ အလံုအေလာက္ မရႏုိင္ေတာ့တဲ့ စားနပ္ရိကၡာအေျခအေနေတြ၊ သန္႔ရွင္းတဲ့ ေသာက္သံုးေရ မရရွိႏုိင္မႈေတြနဲ႔ ႀကံဳေတြ႔လာရတဲ့အခါမွ ကမၻာႀကီးဟာ လူသားေတြ လုပ္သမွ်ကို ခါးစီးခံခဲ့ရၿပီး အခုေတာ့ အေတာ္ေလးကို အထိနာေနၿပီ၊ ဒုကၡတိတစ္ပိုင္း ျဖစ္ေနၿပီဆိုတာကို သတိျပဳမိလာၾကပါတယ္။ ဒါကလည္း သတိျပဳမိတယ္ဆို႐ံုပါပဲ။ လုိက္ပါလုပ္ေဆာင္ဖို႔ကိုေတာ့ လူသားအားလံုးက ေတြေ၀ေနၾကတုန္းပဲ။ အ႐ိုးစြဲေနတဲ့ ျပဳက်င့္ၿမဲ အက်င့္စ႐ုိက္ေတြကို မေဖ်ာက္ဖ်က္ႏုိင္ၾကေသးဘူးေလ။
ကိုယ့္အခန္းေလး ေအးျမေနဖို႔အတြက္ Air-con တစ္လံုး တပ္ဆင္ဖို႔ကသာ သူတို႔အတြက္ အေရးႀကီးတာ။ အဲဒီေလေအးေပးစက္ တစ္လံုးအတြက္ ကမၻာႀကီးအေပၚ၊ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္အေပၚ ဘယ္ေလာက္အထိ အက်ိဳးသက္ေရာက္ သြားေစႏိုင္တယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ဘယ္သူကမွ အေရးတယူျပဳၿပီး စိတ္မ၀င္စားၾကဘူး။
လုိတဲ့ခရီးကို အလ်င္အျမန္ ေရာက္ရွိသြားေစဖို႔အတြက္ ကားေလးကို ၀ူးကနဲေမာင္းထြက္သြားတာကို ေက်နပ္ေနၾကတယ္။ အဲဒီကားတစ္စီးေၾကာင့္ စြမ္းအင္ေတြ ဘယ္ေလာက္ကုန္ဆံုးသြားတယ္၊ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ကို ဘယ္ေလာက္ထိခိုက္သြားတယ္ ဆိုတာမ်ိဳးကိုေတာ့ ဘယ္သူကမွ အေရးႀကီးတယ္လို႔ မထင္ၾကဘူးေလ။
အခန္းတစ္ခုလံုး လင္းထိန္ေနေအာင္ မီးေခ်ာင္းေတြတပ္၊ နည္းပညာသံုး လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ဂုဏ္ယူစြာ သံုးစြဲေနၾကေပမယ့္ ကုိယ့္အိမ္မွာ ထြန္းထားတဲ့ မီးလံုးေလးတစ္လံုး တစ္နာရီေလာက္ မထြန္းဘဲထားရင္ေတာင္ ကမၻာႀကီးအတြက္ ဘယ္ေလာက္အက်ိဳး ျဖစ္ေစသလဲဆိုတဲ့ အေတြးမ်ိဳးကိုေတာ့ ဘယ္သူကမွ အေလးမထားၾကဘူး။
ကိုယ္သံုးသည္ျဖစ္ေစ၊ မသံုးသည္ျဖစ္ေစ၊ လိုအပ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မလိုအပ္သည္ျဖစ္ေစ ကြန္ပ်ဴတာေတြကို တစ္ေနကုန္ဖြင့္ထားၿပီး အျခားအလုပ္ေတြကို လုပ္ေနတဲ့အတြက္ စြမ္းအင္ေတြ ဘယ္ေလာက္ဆံုး႐ံႈးတယ္၊ ကုိယ့္ရဲ႕ ကြန္ပ်ဴတာေၾကာင့္ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ကို ဘယ္ေလာက္ထိခိုက္သြားသလဲ ဆိုတာမ်ိဳးကို ဘယ္သူကမွ စိတ္မကူးမိၾကဘူး။
အို.. .စာဖတ္သူ၊
ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြက ကုိယ္ေနတဲ့ အိမ္ၿခံ၀န္းေလးကို သာယာလွပခ်င္တယ္၊ စိမ္းစိမ္းစိုိစိုေလး ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ ကိုယ့္အိပ္ခန္းေလးကို ေနခ်င္စဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ လွလွပပေလး ျပင္ဆင္ၾကတယ္။ ဒါဆိုရင္ ငါတို႔လူသားေတြရဲ႕ မိခင္အိမ္ႀကီးျဖစ္တဲ့ ကမၻာႀကီး သာယာလွပေအာင္၊ စိမ္းလန္းစိုျပည္ေအာင္၊ သန္႔ရွင္းသာယာေအာင္ လုပ္ဖို႔မလုိဘူးလားလို႔ ခဏေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ စဥ္းစားၾကည့္ပါလားဗ်ာ။
တစ္ခါတေလမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြက ငါတစ္ေယာက္တည္း ဒါေလးလုပ္႐ံုနဲ႔ ဘာမွထူးသြားမွာ မဟုတ္ပါဘူးလို႔ ေတြးထင္တတ္ၾကပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ႕ အျပဳအမူေကာင္းေတြကသာ ကမၻာႀကီးကို ကယ္တင္ႏုိင္မွာ၊ ထိန္းသိမ္းႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီကစလို႔ တစ္မိသားစု၊ ေနာက္တစ္ရပ္ကြက္လံုး၊ ေနာက္တစ္ၿမိဳ႕လံုး၊ ေနာက္တစ္ႏိုင္ငံလံုး၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ႏုိင္ငံတုိင္းက ညီညီၫြတ္ၫြတ္ အသိစိတ္ဓာတ္ရွိရွိနဲ႔ ၀ိုင္း၀န္းေဆာင္ရြက္ၾကမယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကမၻာႀကီးဟာ အၿမဲတမ္းလွပသာယာတဲ့ ကမၻာႀကီးတစ္ခု ျဖစ္ေနမွာပါ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔လူသားေတြအတြက္ ကမၻာေျမႀကီးထက္ အဖိုးတန္တာ၊ ထူးဆန္းအံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းတာ၊ ဂုဏ္ယူစရာေကာင္းတာ၊ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးစရာေကာင္းတာ မရွိဘူးဆိုတာကို ေလးေလးနက္နက္ ႏွလံုးသြင္း ဆင္ျခင္ၾကည့္ေစခ်င္ေၾကာင္း တိုက္တြန္းေျပာၾကားရင္း ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ဧၿပီလ ၂၂ ရက္ေန႔မွာ က်ေရာက္တဲ့ ေျမကမၻာေန႔ကို ႀကိဳဆိုဂုဏ္ျပဳလုိက္ရပါတယ္။
ကမၻာႀကီး က်န္းမာပါေစ...
ကမၻာႀကီး သာယာလွပပါေစ...
ကမၻာႀကီး သက္ေတာ္ေထာင္ေက်ာ္ ရွည္ပါေစ....
ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)
၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္၊ ဧၿပီလ ၂၂ ရက္၊ ၾကာသပေတးေန႔။
ေျမကမၻာေန႔။
ည ၉ နာရီ ၁၃ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။
No comments:
Post a Comment