ၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ေသာ ျမန္မာဗီဒီယုိဇာတ္ကားမ်ား

(၁)

ဇာတ္ကားအမည္ - ေရႊမင္းသားေလးရဲ႕ ကုိယ္ရံေတာ္
ဇာတ္လမ္း - လေရာင္က်ဴးရင့္
ဇာတ္ၫႊန္း - ျမတ္လိႈင္း (ကဗ်ာ)
ဒါ႐ုိက္တာ - ေနပိုင္
သ႐ုပ္ေဆာင္မ်ား - ေျပတီဦး၊ န၀ရတ္၊ ထြန္းထြန္း၀င္း

[ကၽြန္ေတာ့္အျမင္၊ ကၽြန္ေတာ့္မွတ္ခ်က္]
ဘာေျပာရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး။ ေျပတီဦးဇာတ္ကားေတြထဲမွာ အေတာ္ခ်ာတဲ့ဇာတ္လမ္းလို႔ ေျပာႏုိင္မယ္ထင္ပါရဲ႕။ ဇာတ္လမ္းနာမည္မွာကတည္း ကၽြန္ေတာ္သိခဲ့ဖို႔ေကာင္းတယ္။ န၀ရတ္က ေယာက္်ားေလးလို ၀တ္ထားတာနဲ႔ပဲ ေျပတီဦးက ေယာက္်ားေလးမွန္းမသိ၊ မိန္းကေလးမွန္းမသိ ျဖစ္ရတယ္ဆိုတာႀကီးကလည္း ဘယ္ႏွယ့္ႀကီးတုန္း။ အဲဒီေလာက္တူတဲ့ ေယာက္်ားရွာေတာ့ အျပင္မွာ အခုထိ မေတြ႔ဖူးေသးဘူး။ ေတြ႔ခဲ့ရင္ လက္တို႔လုိက္စမ္းပါဦး။ ကၽြန္ေတာ္ကုိဉာဏ္ ကုိယ့္စရိတ္ကုိယ္စားၿပီး လာၾကည့္ပါ့မယ္။ "ဖုန္မႈန္႔" ဆိုတာကို ဘာမွန္းမသိဘူးဆိုတာကလည္း နည္းနည္းမ်ား လြန္ေနသလားလို႔ပါ။ ဘာမွန္းမသိ၊ ညာမွန္းမသိတဲ့ ေယာက္်ားရွာတစ္ေယာက္ကို သူ႔ကိုေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ အပ္ႏွံရဲတဲ့ အဲဒီဇာတ္လမ္းထဲက ဇာတ္ေကာင္ကိုလည္း အံ့ၾသမိပါရဲ႕။ ၾသခ်မိပါရဲ႕။ ရပ္ကြက္ထဲမွာ အိမ္တစ္လံုးငွားေနၾကတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ ညီအစ္ကိုဆိုၿပီး သတင္းလႊင့္ထားတယ္။ အားလံုးကလည္း အဲဒီအတုိင္းပဲ ထင္ၾကသတဲ့။ ေတာ္ေတာ္ေလးကို အသံုးမက်တဲ့ရပ္ကြက္ပဲ။ ပိုဆိုးတာက ပန္းတိမ္ဆုိင္က ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္က သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို မိန္းမေနာက္ပိုး ပိုးၾကတာပါပဲ။ ျမန္မာဇာတ္ကားမွ ဟုတ္ပါေလစဗ်ာ။ အဲဒါမ်ိဳးေတြကိုက်ေတာ့ ဘာကိစၥ ဆင္ဆာမဖ်က္သလဲလို႔ နားမလည္ႏုိင္ဘူး။ အရက္သမားကိုလည္း ၾကည့္တဲ့လူေတြ သေဘာက်ေအာင္၊ ေလးစားလာေအာင္၊ ပညာရွိေယာင္ေယာင္ မွတ္ထင္လာေအာင္ ႐ိုက္ျပႏုိင္တဲ့ ဒါ႐ုိက္တာကိုလည္း ခ်ီးက်ဴးမိပါရဲ႕။ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြအကုန္လံုး "အရက္သမား အေကာင္းစား" ေလးေတြျဖစ္ေအာင္မ်ား တမင္လံႈ႔ေဆာ္ေနသလား မသိပါဘူးဗ်ာ။ ေတာ္ေတာ္အသံုးမက်တဲ့ ဇာတ္လမ္းနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို မၾကည့္သင့္တဲ့ ဇာတ္ကားပါ။

(၂)

ဇာတ္ကားအမည္ - ေနကို ေက်ာခုိင္းတဲ့လ
၀တၳဳ - ေႏြတမာန္
ဇာတ္ၫႊန္း - ေဇာ္ဇင္
ဒါ႐ုိက္တာ - ဇမၺဴထြန္း သက္လြင္
သ႐ုပ္ေဆာင္မ်ား - ဟိန္းေ၀ယံ (ႏွစ္ကုိယ္ခြဲ)၊ ရန္ေအာင္၊ စိုးျမတ္သူဇာ

[ကၽြန္ေတာ့္အျမင္၊ ကၽြန္ေတာ့္မွတ္ခ်က္]
ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဟာ ရွင္းျပတာကို ဘယ္ေတာ့မွ နားမေထာင္တတ္တဲ့ လူမ်ိဳးေတြမွန္း ဇာတ္ကားေတြၾကည့္ရင္းနဲ႔ သိသိလာရတယ္။ အျဖစ္မွန္ကို ရွင္းျပမယ္လုပ္တိုင္း ဘယ္ေတာ့မွ နားမေထာင္တတ္ၾကဘူး။ ေျပာမယ့္လူကလည္း ပါးစပ္ႀကီးဟ၊ လက္၀ါးႀကီးကာၿပီး အၿမဲတမ္း ရပ္ေနတတ္တယ္။ ကုိယ္ေျပာစရာရွိတာကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ေျပာမယ္ ဘယ္ေတာ့မွ မရွိဘူး။ ေအးေလ... အဲဒါမွလည္း ဇာတ္လမ္းက ေပရွည္လို႔ရမွာကိုး။ အစကေတာ့ ႐ုပ္ရွင္၊ ဗီဒီယိုဇာတ္လမ္းသက္သက္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ၾကာလာတဲ့အခါ အဲဒါမ်ိဳးဟာ အေလ့အက်င့္တစ္ခု ျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။ ပရိသတ္ေတြအဖို႔ ဒါမ်ိဳးေတြကိုပဲ ျမင္ေတြ႔ေနရတာကိုး။ ဆင္ျခင္သင့္ပါတယ္။ မိသားစုတစ္ခုလံုး ၿပိဳကြဲေအာင္ ေဘးကေန ေျမႇာက္ေပးေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကုိ ေပါင္းသင္းေနတာကိုလည္း နားမလည္ႏိုင္ပါဘူး။ မဟုတ္တဲ့ေနရာက်ေတာ့ အဲဒီလိုမ်ိဳး သည္းခံစိတ္ေတြ၊ ေမတၱာတရားေတြ ႀကီးေနျပန္ပါေရာလား။ ဇာတ္လမ္းအလွည့္ေလးေတြ၊ စိုးျမတ္သူဇာရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ ၾကည့္ခ်င္စရာေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။ အပ်င္းေျပဆိုရင္ေတာ့ မဆိုးလွပါဘူး။

(၃)

ဇာတ္ကားအမည္ - ေမွာ္
ဇာတ္ၫႊန္း - ေအာင္ႀကီး
ဇာတ္လမ္းႏွင့္ ဒါ႐ုိက္တာ - ေမာင္မ်ိဳးမင္း (ရင္တြင္းျဖစ္)
သ႐ုပ္ေဆာင္မ်ား - ရဲတိုက္၊ ရန္ေအာင္၊ မင္းဟိဏ္း၊ ရာဇာေန၀င္း၊ ေအာင္ခုိင္၊ ဖိုးေက်ာ္၊ တင့္တင့္ထြန္း၊ မိုးေဟကို၊ ႏြဲ႔ႏြဲ႔မူ၊ မ်ိဳးမ်ိဳးခုိင္၊

[ကၽြန္ေတာ့္အျမင္၊ ကၽြန္ေတာ့္မွတ္ခ်က္]
ဆာတိုရီကထုတ္တဲ့ ရဲတုိက္ရဲ႕ ဇာတ္ကားေတြထဲမွာ ရွားရွားပါးပါး အဂၤလိပ္စာတန္း မထိုးတဲ့ဇာတ္ကားပါ။ သ႐ုပ္ေဆာင္အင္အားကို ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆုိင္ဆုိင္ႀကီး သံုးထားတာေၾကာင့္လည္း ဇာတ္လမ္းေကာင္းတစ္ခုကို ပံုေဖာ္ႏုိင္ခဲ့တာပါ။ သူ႔ေနရာနဲ႔သူ က်ရာဇာတ္႐ုပ္ကို ပီျပင္ေအာင္ သ႐ုပ္ေဆာင္သြားၾကတဲ့အတြက္ ဇာတ္လမ္းဟာ စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းခဲ့ပါတယ္။ ေမာင္မ်ိဳးမင္းကေတာ့ သူလုပ္ျပခ်င္ေနတာေတြကို တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ႀကိဳးစားတင္ဆက္ေနပါတယ္။ ဒီဇာတ္ကားမွာလည္း ျမန္မာမႈနဲ႔ သိပ္မကိုက္ညီလွတဲ့ အိပ္မက္လႊင့္စက္လိုမ်ိဳး အျဖစ္အပ်က္ကုိ စိတ္၀င္စားေအာင္ ႐ုိက္ျပထားပါတယ္။ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္းအေနနဲ႔ ခံစားရေအာင္သက္သက္သာ ႐ုိက္ျပထားတယ္ဆိုတာကို နားလည္ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဇာတ္လမ္းပံုစံေတြက ထုိင္းဇာတ္ကားေတြနဲ႔ တူလာတာကိုေတာ့ သေဘာမက်ပါဘူး။ ဒီေလာက္သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြ အမ်ားႀကီးသံုးထားပါလ်က္နဲ႔ ထူးထူးဆန္းဆန္း အမွတ္ထင္ထင္ ျဖစ္ရတာက ဖိုးေက်ာ္ရဲ႕ ဇာတ္႐ုပ္ပါ။ ဖိုးေက်ာ္အတြက္ အဲဒီဇာတ္႐ုပ္ကို တမင္ေရးေပးထားသလားေတာင္ ထင္မွတ္ရပါတယ္။ ေဖ်ာ္ေျဖေရးအေနနဲ႔ ငွားၾကည့္သင့္တဲ့ ဇာတ္ကားတစ္ခုပါ။

(၄)

ဇာတ္ကားအမည္ - ဖူးစာ လူးလာ ဒူးကာလို႔မရ
၀တၳဳ - မူပိုင္ႏွင္းဆီ
ဇာတ္ၫႊန္း - ေနစိုးေသာ္
ဒါ႐ုိက္တာ - ကိုေဇာ္ (အ႐ုဏ္ဦး)
သ႐ုပ္ေဆာင္မ်ား - မင္းေမာ္ကြန္း၊ ရဲေအာင္၊ စိုးျမတ္သူဇာ၊ ခင္ေလးႏြယ္၊ ခင္ေလးေဆြ၊ ေဗလု၀၊ ခင္လိႈင္၊ ၀ါ၀ါေအာင္၊ မ်ိဳးမ်ိဳးခိုင္

[ကၽြန္ေတာ့္အျမင္၊ ကၽြန္ေတာ့္မွတ္ခ်က္]
ပါးပါးနပ္နပ္နဲ႔ တင္ျပႏုိင္ရင္လည္း ဒီဇာတ္လမ္းပဲ ျဖစ္ႏုိင္ေပမယ့္ အခုလိုမ်ိဳး အတံုးလုိက္အတစ္လိုက္ တင္ျပလုိက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိတာ တစ္ခုပဲရွိတယ္။ ျမန္မာေတြဟာ အေတာ္ႀကီးကို လင္တ႐ူး၊ မယားတ႐ူး ၾကတာပဲလားဆိုတဲ့ အေတြးပါ။ ဇာတ္လမ္းထဲမွာပါတဲ့ ဇာတ္ေကာင္ေတြရဲ႕ အေျခအေန အဆင့္အတန္းအရ အဲဒီေလာက္ႀကီး မျဖစ္သင့္ဘူးထင္ပါရဲ႕။ ကုိယ့္ဦးေလးနဲ႔ ကုိယ့္အေဒၚကို တူေတြ၊ တူမေတြက ျပန္ၿပီးေအာင္သြယ္လုပ္ေပးတာကလည္း ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈတစ္ရပ္ ျဖစ္လာေတာ့မယ္ ထင္ပါရဲ႕။ ပရိသတ္ကို မရယ္,ရယ္ေအာင္ ကလိထိုးခ်င္ရင္လည္း အျခားနည္းလမ္းေတြ ရွိပါရဲ႕ဗ်ာ။ အခုေတာ့ ဘယ့္ႏွယ္ေျပာရပါလိမ့္။ ၀ါ၀ါေအာင္က ေဗလု၀ကို အတင္းကာေရာ လုိက္ႀကိဳက္တာမ်ိဳးဆိုရင္ ႐ုပ္ဆိုးလြန္းတယ္။ ဘယ္သူေတြက ရယ္ၾကသလဲေတာ့ မသိဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အေတာ္ေလးကို စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္သြားမိပါတယ္။ ေသာတနဲ႔ သက္တန္႔ တိုက္ဆိုင္လိုက္တာမ်ားဗ်ာ ျဖစ္ရတာကလည္း စို္င္းစိုင္းခမ္းလိႈင္ေတာင္ ထိုင္ငိုေလာက္ပါေပရဲ႕။ အခ်ိန္ပိုေနလို႔ သူတို႔ေပါသမွ်ကို အပ်င္းေျပထုိင္ရယ္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ငွားၾကည့္သင့္တဲ့ဇာတ္ကားပါ။

(၅)

ဇာတ္ကားအမည္ - ကံငါးပါးေမွာက္ ငရဲေရာက္
၀တၳဳ - နႏၵ၀င္းေက်ာ္ေခါင္
ဇာတ္ၫႊန္း - ေနစိုးေသာ္
ဒါ႐ုိက္တာ - ျမင့္စိုး (၀/သ)
သ႐ုပ္ေဆာင္မ်ား - ခန္႔စည္သူ၊ ဟိန္းေ၀ယံ၊ ျမင့္ျမတ္၊ ေအာင္ခုိင္၊ ကိုကိုဦး၊ ကင္းေကာင္၊ ထြန္းထြန္း၀င္း၊ သင္ဇာ၀င့္ေက်ာ္၊ စိုးျပည့္သဇင္၊ ျမင့္ျမင့္ခုိင္၊ ေမသန္းႏု၊ ဖူးစံု၊ ပပ၀င္းခင္၊ ၀ါ၀ါေအာင္၊ ခင္သန္းႏြယ္၊ ေမသဥၨာဦး၊ ေအးေအးခိုင္၊ မ်ိဳးမ်ိဳးခုိင္

[ကၽြန္ေတာ့္အျမင္၊ ကၽြန္ေတာ့္မွတ္ခ်က္]
ဆုိင္ကိုေရာက္လို႔ ေမးလုိက္တုိင္း အဲဒီအေခြက ရွိေနတာခ်ည္းပဲ။ အသစ္ထြက္ေပမယ့္ အငွားမသြက္တာ စဥ္းစားစရာပါ။ တကယ္ဆိုရင္ ဒီဇာတ္ကားဟာ လူတုိင္းၾကည့္သင့္တဲ့ ဇာတ္ကားပါ။ ဇာတ္လမ္းရည္ရြယ္ခ်က္ ေကာင္းမြန္လွေပမယ့္ တင္ျပပံုဇာတ္ၫႊန္း လိုေနတဲ့အတြက္ အခုလိုျဖစ္သြားရတယ္ ထင္ပါရဲ႕။ အထူးသျဖင့္ ဒုတိယပိုင္းတစ္ခ်ပ္လံုးကို ကံငါးပါးေမွာက္ ငရဲေရာက္ဆိုတဲ့ တရားတစ္ပုဒ္လံုးနဲ႔ အဆံုးသတ္လိုက္တာကို ပရိသတ္ေတြက စိတ္ညစ္သြားၾကတယ္ ထင္ပါရဲ႕။ အဓိပၸါယ္ရွိတာ၊ တန္ဖိုးရွိတာမွန္ေပမယ့္ အတံုးလုိက္၊ အတစ္လုိက္ႀကီး ေပးလုိက္တဲ့အတြက္ ဇာတ္ကားေကာင္းတစ္ခုကို လူတုိင္းၾကည့္ျဖစ္ၾကပါ့မလားလို႔ ေတြးပူေနမိတယ္။ ဇာတ္ကားထဲမွာပါတဲ့ ခန္႔စည္သူလို ေစ်းဥကၠ႒မ်ိဳး အျပင္မွာ လုိက္ရွာပါဦးမယ္။ မရွိဘဲနဲ႔ေတာ့ ႐ုိက္ျပမယ္ မထင္ပါဘူးေနာ္။ ကုိယ္တုိင္ၾကည့္သင့္သလုိ၊ ကေလးေတြကိုလည္း ျပသင့္တဲ့ဇာတ္ကားပါ။

(၆)

ဇာတ္ကားအမည္ - ခင္ႀကီးက်ယ္
၀တၳဳ - သွ်င္မ
ဇာတ္ၫႊန္း - ေနစိုးေသာ္
ဒါ႐ုိက္တာ - ၫြန္႔ျမန္မာညီညီေအာင္
သ႐ုပ္ေဆာင္မ်ား - လူမင္း၊ ထက္ထက္မိုးဦး၊ ေဇာ္ဦး၊ ၀ါ၀ါေအာင္၊ ေနဆန္း၊ ဟိန္းမင္း၊ မ်ိဳးမ်ိဳးခုိင္၊ ခင္ေလးေဆြ

[ကၽြန္ေတာ့္အျမင္၊ ကၽြန္ေတာ့္မွတ္ခ်က္]
ဇာတ္ကားရဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ေပးခ်င္တဲ့ message က အရမ္းေကာင္းတယ္။ ဒါေပမယ့္ ထက္ထက္မိုးဦးကို အိမ္ေပၚကႏွင္ခ်ၿပီး လူမင္းေနာက္ကို ထည့္လုိက္တာမ်ိဳးကေတာ့ ဇာတ္လမ္းသေဘာအရ ဆိုေပမယ့္ အျပင္မွာ မျဖစ္ႏုိင္တာမ်ိဳးႀကီးပါ။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကို ဦးစီးၿပီးလုပ္ေနတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ကလည္း မိဘက အိမ္ေပၚက ႏွင္ခ်လိုက္တာနဲ႔ပဲ ဘာမွမေျပာေတာ့ဘဲ ပူစီေပါင္းလည္ေရာင္းတဲ့ လူမင္းေနာက္ကို လိုက္လာတယ္ဆိုတာ နည္းနည္းေတာ့ သဘာ၀မက်ဘူးထင္မိပါရဲ႕။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ၾကည့္ျဖစ္ေအာင္ ၾကည့္သင့္တဲ့ ဇာတ္လမ္းေကာင္းေလးတစ္ခုပါ။

(၇)

ဇာတ္ကားအမည္ - အပ်ိဳဗိုက္
ဇာတ္လမ္း - ေဂၚစိန္
ဇာတ္ၫႊန္း - ကိုေက်ာ္
ဒါ႐ုိက္တာ - ေက်ာ္ေဇာလင္း ၏ အေတြးပံုရိပ္
သ႐ုပ္ေဆာင္မ်ား - လူမင္း၊ စည္သူေမာင္၊ သက္မြန္ျမင့္၊ တကၠသိုလ္ ဂြမ္းပံု၊ ယြန္းေရႊရည္

[ကၽြန္ေတာ့္အျမင္၊ ကၽြန္ေတာ့္မွတ္ခ်က္]
ျမန္မာကားေတြကလည္းဗ်ာ၊ အျခားဇာတ္လမ္းေလးေတြ ရွာႀကံေရးၾကစမ္းပါဦး။ ဒီပုတ္ထဲက ဒီပဲဇာတ္လမ္းေတြခ်ည္းပဲ ၾကည့္ေနရတာ စိတ္ညစ္လာၿပီ။ အခုလည္း ၾကည့္ပါဦး။ လုပ္ငန္းရွင္ သူငယ္ခ်င္းသူေ႒းႏွစ္ေယာက္က ကုိယ့္႐ံုးမွာအလုပ္လုပ္ေနေသာ ေယာက္်ားမရွိေတာ့တဲ့ ဗိုက္ႀကီးသည္ ကြန္ပ်ဴတာစာေရးမကို အၿပိဳင္ႀကိဳက္ၿပီး လုိက္ပိုးတဲ့အေၾကာင္း ဇာတ္လမ္းဆင္ထားျပန္ပါေရာလား။ အံ့ၾသမိပါရဲ႕ဗ်ာ။ ဂြမ္းပံုနဲ႔ ယြန္းေရႊရည္ရဲ႕ အပို႔၊ အေထာင္ေတြသာမပါရင္ ဒီဇာတ္ကားကိုၾကည့္ရတာ အဆင္ေျပမယ္မထင္ဘူး။ ေျပာကိုမေျပာခ်င္ေတာ့ပါဘူးဆိုတဲ့ ဇာတ္လမ္းပါပဲ။ (တကယ္မေျပာခ်င္တာပါ) :)

(၈)

ဇာတ္ကားအမည္ - ပန္းသံုးပြင့္
၀တၳဳ - ဆုသေခ်ၤ
ဇာတ္ၫႊန္း - မိုးစက္
ဒါ႐ုိက္တာ - ေမာင္ေမာင္ဦး (စႏိုး၀ိႈက္)
သ႐ုပ္ေဆာင္မ်ား - ႏိုင္းႏုိင္း၊ ပုလဲ၀င္း၊ ေခ်ာရတနာ၊ မိုးေဟမာန္ခင္၊ ကင္းေကာင္၊ ေက်ာ္ထူး၊ ဦးခုိင္တင္၊ ဟိန္းမင္း

[ကၽြန္ေတာ့္အျမင္၊ ကၽြန္ေတာ့္မွတ္ခ်က္]
ဟိန္းမင္းကလြဲရင္ က်န္တဲ့သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြအားလံုးကို ဘယ္လိုမွ ၾကည့္လို႔မရတဲ့ ဇာတ္ကားပါ။ ကင္မရာ႐ုိက္ထားတာကလည္း မဂၤလာေဆာင္မွာ မွတ္တမ္းတင္တာေလာက္ေအာင္ မၾကည္လင္ဘူး။ မႈန္၀ါး၀ါးနဲ႔။ ဘာကြာလတီမွ မရွိဘူး။ ဇာတ္လမ္းကလည္း တကယ့္ကို အူတိအူေၾကာင္။ သပြတ္အူကမွ နည္းနည္းရွင္းဦးမယ္။ တိုက္ဆုိင္ခ်င္ျပန္ေတာ့လည္း ကိုရီးယားကားေတြေတာင္ လက္ေျမွာက္ရမယ္။ မင္းမဲ့စ႐ုိက္ဆန္ဆန္ အျပဳအမူေတြက ပါလုိက္ေသးတယ္။ တမင္မ်ား ဖရိန္ခ်ေပးေနသလား ေအာက္ေမ့ရတယ္။ လံုး၀အသံုးမက်တဲ့ ခပ္ညံ့ညံ့ ဇာတ္ကားတစ္ခုပါပဲ။

(၉)

ဇာတ္ကားအမည္ - ေဖခ်စ္
ဇာတ္လမ္း၊ ဇာတ္ၫႊန္း၊ ဒါ႐ုိက္တာ - ေမာင္ေအာင္ (႐ူပေဗဒ)
သ႐ုပ္ေဆာင္မ်ား - လူမင္း၊ ေမသဥၨာဦး၊ ၀တ္မႈန္ေရႊရည္

[ကၽြန္ေတာ့္အျမင္၊ ကၽြန္ေတာ့္မွတ္ခ်က္]
ေတာ္ပါေသးရဲ႕ ဒီလိုဇာတ္ကားမ်ိဳးေလးေတြလည္း ၾကည့္ခြင့္ရေနေပေသးလို႔။ သားသမီးနဲ႔ မိဘၾကားက ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ (ဒီဇာတ္ကားမွာေတာ့ ဖခင္နဲ႔ သမီးၾကားက ေမတၱာတရား) ကို ပံုေပၚေအာင္ ေဖာ္က်ဴးျပသြားႏုိင္တယ္။ အိုဗာျဖစ္လြန္းတယ္လို႔ ထင္ရေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္အေတြ႔အႀကံဳအရ ျဖစ္ႏုိင္တဲ့ အေနအထားေတြပါ။ အဲဒီလို သည္းသည္းလႈပ္ေတြကို အျပင္မွာလည္း ကၽြန္ေတာ္ေတြ႔ဖူးပါတယ္။ ဇာတ္ကားရဲ႕ ေပးခ်င္တဲ့ message ကို ၾကည့္တဲ့လူျမင္ေအာင္ ျပေပးႏိုင္ခဲ့တဲ့အတြက္ ဒါ႐ုိက္တာကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဖေအကို အရမ္းခ်စ္တဲ့ သမီးေတြနဲ႔ သမီးေတြကို အရမ္းခ်စ္တဲ့ ဖေအေတြ ၾကည့္ျဖစ္ေအာင္ကို ၾကည့္သင့္တဲ့ဇာတ္ကားပါ။ ေမတၱာဖြဲ႔ဆိုေပမယ့္ ရယ္စရာ၊ ေမာစရာေလးေတြနဲ႔ မွ်မွ်တတ ပံုေဖာ္ထားတာ ခ်ီးက်ဴးစရာပါ။ ၾကည့္ရင္းနဲ႔ ပ်င္းစရာမရွိေအာင္ကုိ စြဲေဆာင္ထားပါလိမ့္မယ္။ လူမင္းရဲ႕ သ႐ုပ္ေဆာင္မႈကလည္း ဒီဇာတ္ကားမွာ အထင္ႀကီးစရာပါ။ ေျပာစရာမရွိပါဘူး။ ၀တ္မႈန္ေရႊရည္ကေတာ့ သူ႔ပံုစံကေလးနဲ႔ ကြက္တိ၀င္ေနတာဆိုေတာ့ တကယ့္ကို အျပစ္ကင္းတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္အတုိင္းပါပဲ။ ေဖခ်စ္ဆိုတဲ့ သမီးတစ္ေယာက္ စ႐ုိက္ကို အပီျပင္ဆံုး သ႐ုပ္ေဆာင္ျပသြားႏုိင္ပါတယ္။ ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ မ်က္ရည္ေတြမ်ား ၀ဲလာခဲ့ရင္ သုတ္မပစ္လုိက္ပါနဲ႔။ မိဘေတြကိုျဖစ္ေစ၊ သားသမီးေတြကိုျဖစ္ေစ သတိရၿပီး ကုိယ္တုိင္၀င္ခံစားမိလုိ႔ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဇာတ္သိမ္းခန္းမွာ လူမင္းေျပာလုိက္တဲ့ စကားတစ္ခြန္းကေတာ့ ေတြးစရာေတြ တသီႀကီးျဖစ္ၿပီး ရင္ထဲမွာနင့္ကနဲ က်န္ရစ္ခဲ့ေစပါတယ္။
"အေဖေတြကသာ သမီးေတြကို မခြဲႏုိင္တာ၊ သမီးေတြကေတာ့ အေဖေတြကို ခြဲႏိုင္တယ္" တဲ့။

အမွတ္တရ
ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)
၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္၊ ဇြန္လ ၁၅ ရက္၊ အဂၤါေန႔။
နံနက္ ၁၀ နာရီ ၃၇ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။