ယထာပိ ဘမေရာ ပုပၹံ၊ ၀ဏၰဂႏၶမေဟဌယံ။
ပေလတိ ရသမာဒါယ၊ ဧ၀ံ ဂါေမ မုနီ စေရ။
ပန္းလည္းလွေစ ပ်ားလည္း၀ေစ
ပ်ားပိတုန္းဟာ
ပန္းပြင့္ကိုလည္း မဖ်က္ဆီး၊
ပန္းပြင့္ရဲ႕
လွပတဲ့အဆင္းနဲ႔
သင္းပ်ံ႕တဲ့ရနံ႔ကိုလည္း
မထိခိုက္ေစဘဲ
ပန္း၀တ္ရည္ကို
ေသာက္သံုးယူငင္ၿပီး
ပ်ံသန္းသြားသလို
တရားအသိ အၿမဲရွိတဲ့
ရဟန္းပုဂၢိဳလ္ ရွင္ပုဂၢိဳလ္ဟာလည္း
ရြာသူၿမိဳ႕သား ဒကာ ဒကာမမ်ားရဲ႕
သဒၶါကိုလည္း မဖ်က္ဆီး၊
ပစၥည္းကိုလည္း
မဆုတ္ယုတ္ေစဘဲ
ရြာထဲၿမိဳ႕ထဲမွာ
ဆြမ္းခံလွည့္လည္ေတာ္မူပါတယ္။
Monday, August 23, 2010
ဓမၼပဒဂါထာ (၄၉)
Posted by Ko Nyan Posted Time 9:51 AM
Labels ဓမၼပဒ, ဘာသာေရး-Religious
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment