ဘယ္သူက ဘယ္သူ႔ကို အသံုးခ်ေနၾကတာလဲ (ေမာ္ဒယ္ေရႊစင္ အင္တာဗ်ဴး ေနာက္ဆက္တြဲအေတြး)

အစကေတာ့ ကိုယ့္ထမင္းကုိယ္စားၿပီး ခပ္ေအးေအး ေနမလို႔ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ မေျပာေတာ့ပါဘူး၊ မေရးေတာ့ပါဘူးဆိုၿပီး အတင္းက်ိတ္မွိတ္ၿပီး ေနရတာဟာ ေနာက္ေဖးသြားခ်င္ပါလ်က္ အတင္းေအာင့္ထားရသလိုပဲ အေတာ္ေလးကို အခံရခက္တာကိုးဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္က မေျပာခ်င္၊ မဆိုခ်င္ပါဘူးဆိုမွ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္မွာလည္း ဒီအေၾကာင္း၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ စကားလက္ဆံုက်ရင္လည္း ဒီအေၾကာင္း၊ မၾကားခ်င္တဆံုး ျဖစ္ေနေတာ့တာကိုး။ ဒီၾကားထဲ အခ်ိဳ႕အခ်ိဳ႕ေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကို တကူးတကကို လာေမးၾကေသးတယ္။ သူတို႔က Bi Weekly Eleven မွာ ဖတ္လိုက္ရတဲ့ သတင္းေဆာင္းပါးကိုပဲ ဖတ္မိတာကိုး။ ကိုဉာဏ္ေရ... အဲဒါက ဘယ္လိုျဖစ္တာတုန္းဗ်ေပါ့။ သူတုိ႔ကလည္း ဟိုလူေျပာ၊ ဒီလူေျပာ နည္းနည္းပါးပါးေတာ့ သိထားၾကတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အကိုးအကားနဲ႔ ဖတ္ခ်င္လို႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို စကားေခၚေနတယ္ဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္သိတာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ့္ဂ်ာနယ္ပံုထဲက အဲဒီအင္တာဗ်ဴးေတြ၊ ေကာက္ႏုတ္ခ်က္ သတင္းေတြပါတဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြကို ခ်က္ခ်င္းပဲ ထုတ္ေပးလုိက္ပါတယ္။ တစ္ခါတည္းလည္း ႀကိဳေျပာရေသးတယ္။ ေဘးနားမွာ ေဘာလ္ပင္နဲ႔ မွတ္ခ်က္ေတြ ေရးထားတာကို ကိုယ့္ဘာသာကုိယ္ ဖတ္ခ်င္ရင္ဖတ္ပါ။ မေ၀ဖန္ပါနဲ႔လို႔။ ဟုတ္တယ္ဗ်၊ အဲဒါေတြ ဖတ္မိကတည္းက ကၽြန္ေတာ္က စိတ္ထဲက သိပ္ၿပီး အစာေၾကလွတာ မဟုတ္ဘူး။

7DAY News မွာပါတဲ့ ေရႊစင္နဲ႔ အင္တာဗ်ဴးကိုေတာ့ မဖတ္ျဖစ္ခဲ့တာ အေသအခ်ာပါပဲ။ မင္းသား၊ မင္းသမီးေတြကို အလကားေနရင္း အင္တာဗ်ဴးလုပ္ၿပီး ထည့္ေပးတဲ့က႑ကို ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ မႀကိဳက္ဘူးဗ်။ (အဲဒါ ကၽြန္ေတာ္ မႀကိဳက္တာကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာတာ။) ပရိသတ္ကို သိေစခ်င္လို႔၊ သိေစခ်င္လို႔နဲ႔ ေခါင္းစဥ္တပ္ၿပီး သူတို႔ေမးတာေတြက ဘာေတြမွန္းကို မသိဘူးဗ်။ ေမးခြန္းေတြက အဆင့္မတန္း မရွိဘူးဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အဲလိုပဲ မွတ္ယူထားတယ္။ အဲဒီအတြက္ မင္းသား၊ မင္းသမီး အင္တာဗ်ဴးအမ်ားစုကို မဖတ္ျဖစ္ဘူး။ တစ္ခါတေလ ေပၚပင္ျဖစ္ၿပီး တအားကို နာမည္ႀကီးေနတဲ့ ကိစၥေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေမးျမန္းထားရင္ေတာ့ သူတို႔ေတြ ဘယ္လိုမ်ိဳး ေျပာင္လိမ္ၾက၊ ေျပာင္ညာၾကသလဲဆိုတာကို သိခ်င္လို႔ ဖတ္ပါတယ္။ ဥပမာ- မဂၤလာေဆာင္ေတာ့မယ့္ သတင္းမ်ိဳး၊ ကြာရွင္းျပတ္စဲျခင္း သတင္းမ်ိဳး၊ အေမြျပတ္ သတင္းမ်ိဳးေပါ့။

ေရႊစင္နဲ႔အင္တာဗ်ဴးကို ဖတ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ အေတာ္ေလးကို စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းတာ ေတြ႔ရတယ္ဗ်။ အဲဒီအင္တာဗ်ဴးကလည္း ေစ်း၀ယ္လမ္းၫႊန္ ဂ်ာနယ္ထဲက စကားေတြေၾကာင့္ နာမည္ထြက္လာၿပီးတဲ့ အခ်ိန္က်မွ လုပ္ထားတာပါ။ ပိုၿပီး ဖတ္လို႔ေကာင္းသြားတာေပါ့။ ကာယကံရွင္ေမာ္ဒယ္နဲ႔ ေမးျမန္းတဲ့ သတင္းေထာက္ရဲ႕ အေၾကာင္းေတြကို အေတာ္အတန္ သိခြင့္ရလုိက္တယ္။

ကဲ.... ကၽြန္ေတာ္ျမင္တာေလးေတြ၊ ေတြးမိတာေလးေတြကို ေျပာျပဦးမယ္ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔ အေတြးတူမယ္၊ ခံယူခ်က္တူမယ္လို႔ေတာ့ တထစ္ခ် မေျပာပါဘူးဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ျမင္သမွ်ကို ျပန္လည္ေ၀မွ်တာပါ။

ပထမဆံုးအေနနဲ႔ အဲဒီေမာ္ဒယ္ေျပာတဲ့ စကားေတြကို အံ့ၾသမိတာ အမွန္ပဲဗ်။ သူတကယ္သံုးလို႔ သံုးတယ္ေျပာတယ္လုိ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္က ယံုၾကည္ပါတယ္။ အဲဒီလို သံုးတာကို မနာလိုလည္း မျဖစ္ရပါဘူး။ သူ႔မွာ အဲဒီလုိသံုးႏုိင္တဲ့ ကုသုိလ္ကံပါလာလို႔ အခုလို သံုးႏို္င္တယ္လို႔ မုဒိတာ ပြားႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူသံုးတဲ့ပစၥည္းအမ်ိဳးအစားေတြ၊ တန္ဖိုးေတြ၊ သံုးစြဲမႈေတြကေတာ့ အံ့ၾသေလာက္ဖြယ္ရာပါပဲခင္ဗ်။

အင္တာဗ်ဴးမွာ သူ႔မိဘေတြရဲ႕ အလုပ္အကိုင္နဲ႔ သူတုိ႔အိမ္ရဲ႕ စီးပြားေရးအေၾကာင္း ေျပာထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ အၿငိမ္းစား တရား႐ံုးခ်ဳပ္ ေရွ႕ေနတစ္ေယာက္က အဲေလာက္ ခ်မ္းသာႏုိင္သလားဆိုတာကို စဥ္းစားဖို႔အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ဉာဏ္မမီပါ။ သူ႔အစ္ကိုေတြရဲ႕ ကားအေရာင္းအ၀ယ္ကလည္း တစ္စီးေရာင္းရင္ ေဒၚလာတစ္သိန္းေလာက္ ျမတ္ႏုိင္သလား ကၽြန္ေတာ္မသိပါ။ ကားတစ္စီးတန္ဖိုး ဘယ္ေလာက္ရွိတယ္၊ ကားအမ်ိဳးအစားေတြက ဘာေတြဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ေသေသခ်ာခ်ာ နားမလည္တာကို ၀န္ခံပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခုက ဒီေန႔ေခတ္ ေမာ္ဒယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ၀င္ေငြဟာ ဘယ္ေလာက္ရွိလဲဆိုတာလည္း ကၽြန္ေတာ္မသိပါ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အမ်ိဳးထဲမွာ ေမာ္ဒယ္၊ ႐ုပ္ရွင္မင္းသမီး၊ ႐ုပ္ရွင္မင္းသား စသည္ျဖင့္ မရွိသည့္အတြက္ ဘယ္သူ႔ကို ေမးရမွန္းမသိပါ။ နာမည္ႀကီး မင္းသားေတြကေတာ့ ဇာတ္ကားတစ္ကား႐ုိက္လွ်င္ သိန္းရာဂဏန္းေပးရသည္ဟု ၾကားဖူးပါသည္။ အူ၀ဲကိုလည္း ႐ုပ္ရွင္တစ္ကားလွ်င္ သိန္း ၈၀ ၀န္းက်င္ ေပးရသည္ဟု မိတ္ေဆြတစ္ဦးက သူသိသမွ်ကို ေျပာျပဖူးပါသည္။ မွန္မမွန္ ကၽြန္ေတာ္မသိပါ။

အထက္ပါ အခ်က္မ်ားအရ အင္တာဗ်ဴးတြင္ေျဖသည့္ ၀င္ေငြႏွင့္ထြက္ေငြအေပၚ အိတ္စိုက္လုနီးပါးပဲ ျဖစ္ခဲ့ဖူးသည္ ဆုိျခင္းမွာ ဘာကိုဆိုလိုမွန္း ကၽြန္ေတာ္ တကယ္မသိပါ။ သူသံုးတဲ့ပစၥည္း အမ်ိဳးအစားေတြ၊ တန္ဖိုးေတြႏွင့္ သူရတဲ့ အႏုပညာေၾကးက လံုေလာက္တယ္ဆုိတာ ဘယ္လိုမ်ားလဲလို႔ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ ဉာဏ္မမီစြာဘဲ စဥ္းစားေနမိပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခုက အင္တာဗ်ဴးမွာ အဲဒီေမာ္ဒယ္က သူ႔ကုိယ္သူ "မီး" ဟု သံုးႏႈန္းထားျခင္းကုိ သေဘာမေတြ႔လွပါ။ ဂ်ာနယ္ကလည္း အဲဒီလိုေျပာတာကို ဘာလို႔ထည့္ေပးသလဲ မစဥ္းစားတတ္ပါ။ ျဖည့္ၿပီး ေတြးၾကည့္မိတာက ေမာ္ဒယ္က သူေျဖတဲ့အခါ "သမီးက... သမီးက..." ဟု အျမန္ေျပာသည္ကို ေမးျမန္းသူက "မီးက... မီးက..." ဟုပဲ ၾကားၿပီး အဲဒီလိုမ်ား ျပန္ေရးထားသလား မသိဘူးဟူ၍ပင္။ တကယ္ဆိုရင္ "သမီးက..." ဟုသာ သံုးသင့္သည္ဟု ထင္ျမင္မိပါသည္။ သူ႔ဟာသူ "မီးက..." လို႔ ေျပာေျပာ၊ "ေရက..." လို႔ ေျပာေျပာ သိပ္ေတာ့ အေရးမႀကီးပါ။ သို႔ေသာ္ ဖတ္ရတာ တစ္မ်ိဳးျဖစ္ရပါသည္။ ခ်စ္သည့္စိတ္မေပၚေပါက္ဘဲ အန္ခ်င္စိတ္သာ ေပါက္လာပါသည္။

ဥပေဒအထူးျပဳျဖင့္ မာစတာဘြဲ႔ရထားေသာ ေခတ္ပညာတတ္ တစ္ေယာက္၏ အဆင့္အတန္းသည္ မည္မွ်ရွိသည္ကို စဥ္းစားၾကည့္ေစလိုပါသည္။ မာစတာရၿပီးသား အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က "မီးက..." ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ နား၀င္မခ်ိဳပါခင္ဗ်ား။ ၿပီးေတာ့ ေျပာေသးတယ္ဗ်... ဘာတဲ့ "တခ်ိဳ႕ေမးခြန္းေလးေတြကို မီးရဲ႕ ဉာဏ္ရည္ေလးနဲ႔၊ အသက္အရြယ္အရ ကိုယ္ေျဖတတ္သလိုေလး...." တဲ့။ ေကာင္းပါေလ့ဗ်ာ။ သူ႔အသက္အရြယ္၊ သူ႔ဉာဏ္ရည္ေလးနဲ႔တဲ့။ ႐ိုင္းခ်င္လည္း ႐ုိ္င္းပါေစေတာ့ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ "ေသလုိက္ပါ့လား" လို႔ပဲ ေျပာလုိက္ခ်င္တယ္။ သူ႔အသက္ဟာ အနည္းဆံုးေတာ့ ၂၅ ႏွစ္ ေက်ာ္ေလာက္ၿပီ ထင္ပါတယ္။ အဲဒီအသက္အရြယ္ဟာ ကေလးမဟုတ္ဘူးဗ်။ ၿပီးေတာ့ ဥပေဒမာစတာကို ယူထားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဉာဏ္ရည္ဟာ ဘယ္ေလာက္ရွိမလဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က သူငယ္ႏွပ္စား ကေလးေတြမွ မဟုတ္တာဗ်ာ။ ေတြးၾကည့္လုိ႔ ရပါတယ္ဗ်။ အဲ... ဒါေပမယ့္ အင္တာဗ်ဴးေမးသူကေတာ့ သူငယ္ႏွပ္စား ျဖစ္ပံုရတယ္ဗ်။ အဲဒါေတြကို နားလည္ပံုမရဘူး။ ထည့္ေပးတဲ့ ဂ်ာနယ္အယ္ဒီတာက ပိုဆိုးသေပါ့ဗ်ာ။

ကၽြန္ေတာ္ျမင္တဲ့အတုိင္း ေျပာရရင္ေတာ့ အဲဒီေမာ္ဒယ္ေလးဟာ အသက္အရြယ္ေလးနဲ႔မလုိက္ သိပ္ဉာဏ္ေျပးတယ္ဗ်။ အဲဒါကို ခံလုိက္ရတာက အင္တာဗ်ဴးေမးတဲ့လူရယ္၊ ဂ်ာနယ္ေတြရယ္ဗ်။ အခုေနာက္ဆံုး ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ပါ ပါသြားတာေပါ့ဗ်ာ။ တကူးတက ေျပာေနရ၊ ဖတ္ေနရ၊ ေရးေနရၿပီေလ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ သူ႔ဇာတ္ကား တစ္ကားမွသာ ကၽြန္ေတာ္မၾကည့္ဘူးတယ္၊ သူ႔႐ိႈးပြဲ တစ္ပြဲမွသာ ကၽြန္ေတာ္မၾကည့္ဘူးတယ္၊ သူ႔ေၾကာ္ျငာ တစ္ခုမွသာ ကၽြန္ေတာ္မၾကည့္ဘူးတယ္၊ ေမာ္ဒယ္ေရႊစင္ဆိုတဲ့ နာမည္တစ္ခုကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိသြားတယ္ဗ်။ အဲဒါဟာ သူ႔အတြက္ အျမတ္ပဲေလ။ အရင္တုန္းက သူ႔ကို ဘယ္သူကမွ အဲေလာက္ သိတာမဟုတ္ဘဲ အခုေတာ့ အေတာ္မ်ားမ်ား သိသြားၾကၿပီ။ ဒါကလည္း အကြက္ဆန္းထင္ပါရဲ႕။ အခု တအားကို ေအာင္ျမင္ေနတဲ့ ဟိုမင္းသမီးေလးကိုေတာင္ သနားသြားမိေသးေတာ့တယ္။ သူရင္းလုိက္ရတာက နည္းနည္းတန္ဖိုးႀကီးတယ္ဗ်။ ေရႊစင္ကေတာ့ ပိုၿပီး ပညာတတ္ဆန္တယ္၊ ဉာဏ္ပုိေျပးတယ္ဗ်။ ဟုတ္တယ္မလား။ စကားလံုးေလးေတြပဲ ရင္းလုိက္ရတာ။ ျပန္ရတဲ့ ေက်ာ္ၾကားမႈကေတာ့ အံ့မခန္းပဲဗ်ိဳ႕။

အင္း... ေကာက္ခ်က္ခ်မိတာကေတာ့ ဂ်ာနယ္နဲ႔ အင္တာဗ်ဴးမမက အပိုင္ပဲဆိုၿပီး ဗ်ဴးခဲ့တာ၊ ထည့္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ေရႊစင္ကလည္း အပိုင္ပဲဆိုၿပီး သူေျပာခ်င္တာေတြ ေျပာခ်သြားလုိက္တာမ်ား... ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္မွာျဖင့္ ဖတ္ရင္း၊ ဖတ္ရင္းနဲ႔ ေလးစားလို႔မဆံုး၊ အံ့ၾသလို႔ကို မဆံုးႏိုင္ဘူး။

ဘယ္သူက ဘယ္သူ႔ကို အသံုးခ်ေနတာလဲ ဆိုတာကေတာ့ ကာယကံရွင္ေတြ ကုိယ္တုိင္မွပဲ သိမွာပါပဲေလ။

ေၾသာ္... ဒါနဲ႔ စကားမစပ္...။ ဟိုကၾကား၊ ဒီကၾကားတဲ့ အတြင္းေရးသတင္းေတြ၊ အညႇီအေဟာက္ေတြကိုေတာ့ မေျပာေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။ လူတုိင္း သိေနၾကတာပဲကိုး။ မသိဘူးလို႔ မေျပာနဲ႔ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ကုိဉာဏ္ေတာင္ သိတယ္ဆိုရင္ တေလာကလံုး သိၿပီးသားဆုိတာ ေသခ်ာေပါက္ ေျပာရဲတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က အဲဒီလို ခပ္ထံုထံုေကာင္ဗ်။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း ဒီပို႔စ္ကို အခုမွ ေရးႏုိင္တာေပါ့ဗ်ာ။

အမွတ္တရ
ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)
၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ ၃၀ ရက္၊ တနလၤာေန႔။
ညေန ၃ နာရီ ၁၅ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။