ေခါင္းစဥ္ကုိဖတ္ၿပီး ကိုဉာဏ္တစ္ေယာက္ေတာ့ ၀ို္င္၀ိုင္းရဲ႕သီခ်င္း ဆိုေနတယ္လို႔ မထင္မွတ္လိုက္ပါနဲ႔ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ျမန္မာ့ေသြးဘေလာ့ဂ္ကို စာေတြ၊ သတင္းေတြ ဖတ္႐ႈဖို႔ အၿမဲလာလည္တတ္တဲ့ မိတ္ေဆြေတြကို ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္က ေတာင္းပန္ပါရေစလို႔ ခြင့္ေတာင္းတာပါ။
ကၽြန္ေတာ့္ဆရာတစ္ဦးက ေျပာဖူးတဲ့စကားတစ္ခြန္းကို ကၽြန္ေတာ္ အၿမဲသတိထားၿပီး ဆင္ျခင္ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ညစ္ေနတဲ့အခ်ိန္၊ ၀မ္းသာေနတဲ့အခ်ိန္၊ ေဒါသျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ စတဲ့အခ်ိန္မ်ိဳးေတြမွာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ မခ်ပါနဲ႔တဲ့။ ေနာက္ဆက္တြဲ ထပ္မွာတာက မင္းက စာေရးခ်င္တဲ့လူဆိုေတာ့ အဲဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳးေတြမွာ စာမေရးပါနဲ႔တဲ့။ ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ မွတ္သားခဲ့ရပါတယ္။ လိုက္နာမႈမွာေတာ့ အားနည္းခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း အခ်ိဳ႕ေသာ ပို႔စ္ေတြမွာ ေဒါသသံေတြ တသင္းသင္း၊ အမ်က္မာန္ေတြ တ၀င္း၀င္းနဲ႔ ျဖစ္ခဲ့ရတာပါ။ ေသြးပူေန၊ ေသြးဆူေနတုန္းကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကုိယ္ကၽြန္ေတာ္ ဟုတ္လွခ်ည္၊ ေတာ္လွခ်ည္ရဲ႕လို႔ ဘ၀င္ေတြ ျမင့္မိတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ေသြးေအးလို႔ ျပန္ဖတ္မိတဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ေနာင္တေတြ တသီႀကီးနဲ႔ စိတ္ညစ္ခဲ့ရတာ အခါခါပါ။
ဒီရက္ပုိင္းေတြမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အေတာ္ေလးကို ကသိကေအာက္ျဖစ္စရာ ရက္သတၱပတ္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ လူမႈေရး အခက္အခဲမ်ိဳးစံုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ျဖတ္သန္းခဲ့ရတယ္။ အရင္းႏွီးဆံုး လူေတြရဲ႕ သစၥာေဖာက္မႈ၊ အထင္အျမင္လြဲမႈေတြ ခံခဲ့ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အားႀကိဳးမာန္တက္လုပ္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ အလုပ္ေတြကို စြန္႔လႊတ္ခဲ့ရတယ္။ ကုိယ္လုပ္ရင္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္မွာ သိလ်က္နဲ႔ ခ၀ါမခ်ႏိုင္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ မာနေတြေၾကာင့္ ေဘးကေနဘဲ လက္ပိုက္ၾကည့္ေနျဖစ္တယ္။ ေနာင္တေတာ့ မရမိပါဘူး။ သိကၡာမရွိတဲ့ လူေတြနဲ႔ အလုပ္တြဲလုပ္ရမွာထက္ ဘာမွမလုပ္ဘဲ ဒီအတိုင္း ငုတ္တုတ္ထုိင္ၿပီး အေသခံရတာက ပိုျမတ္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ခံယူထားတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ကၽြန္ေတာ့္မွာ ခ်မ္းသာတာဆိုလို႔ ဒီမာနေတြပဲ ရွိတာမဟုတ္လား။ မေကာင္းမွန္းသိေပမယ့္ ပုထုဇဥ္ပီပီ ကၽြန္ေတာ္ ဖက္တြယ္ထားခ်င္ပါေသးတယ္။
လိုရင္းကိုေျပာရရင္ ဒီကာလေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ညစ္ရ၊ ေဒါသျဖစ္ရ၊ စိတ္တိုရ၊ ေသာကျဖစ္ရတာေတြ မ်ားေနတဲ့အတြက္ စာေတြမေရးျဖစ္၊ မတင္ျဖစ္ပါဘူး။ သတင္းေတြဖတ္ၿပီး ထပ္ခါထပ္ခါ စိတ္တိုရလို႔ သတင္းေတြေတာင္ ေသခ်ာမဖတ္ျဖစ္ဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ဘေလာ့ဂ္ကို စာဖတ္ဖို႔ လာလည္ၾကသူေတြကို ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ႏွာပူပါတယ္။ အားလည္းနာပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္လည္း ေခါင္းစဥ္မွာကတည္းက ကၽြန္ေတာ္ ေတာင္းပန္ပါရေစလို႔ အမည္ေပးလုိက္မိတာပါ။ ဟုတ္ကဲ့.... ျမန္မာ့ေသြးမိတ္ေဆြမ်ားအားလံုးကို ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ အႏူးအၫြတ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ စာေတြ ျပန္ေရးပါ့မယ္၊ ပို႔စ္ေတြ ျပန္တင္ပါ့မယ္။ ေစာင့္ေမွ်ာ္ဖတ္႐ႈၾကပါဦးခင္ဗ်ား။
အားလံုးပဲ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ.....။
အမွတ္တရ
ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)
၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ ၈ ရက္၊ ဗုဒၶဟူးေန႔။
ည ၁၁ နာရီ ၀၉ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။
No comments:
Post a Comment