ယေန႔သည္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၃ ရက္ေန႔ ျဖစ္ပါသည္။
သာမန္အားျဖင့္ ယေန႔သည္လည္း အျခားေန႔ရက္မ်ားနည္းတူ သာမန္ေန႔ရက္တစ္ခုမွ်သာျဖစ္ပါသည္။
သို႔ေသာ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၃ ရက္ ဟူသည့္ ေန႔ရက္တစ္ခုအတြက္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ျမန္မာေတြမွာ အမွတ္တရ ျဖစ္စရာ၊ သတိရစရာ၊ လြမ္းဆြတ္စရာ၊ တမ္းတစရာ၊ ေအာက္ေမ့စရာ သမုိင္းေၾကာင္းေလးတစ္ခု ရွိပါသည္။
အဘယ္သို႔ေသာ သမိုင္းေၾကာင္းနည္း။
အျခားမဟုတ္ေခ်။ ျမန္မာႏုိင္ငံသူႏုိင္ငံသားအားလံုး ခ်စ္ခင္ေလးစားၾကရသည့္ လြတ္လပ္ေရးဖခင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အေလာင္းအလ်ာေလးကို ေမြးဖြားသန္႔စင္ခဲ့သည့္ ေန႔တစ္ေန႔ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္။
နတ္ေမာက္ဆိုတဲ့ ၿမိဳ႕ေလးတစ္ခုမွာ ေရွ႕ေနဦးဖာရဲ႕ဇနီး ေဒၚစုဆိုတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးက ငယ္နာမည္ ေမာင္ထိန္လင္းလို႔ ေခၚေ၀ၚတဲ့ ကေလးငယ္တစ္ဦးကို ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၃ ရက္ေန႔မွာ ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၁၅ ခုႏွစ္မွာေပါ့။
သူေမြးလိုက္တဲ့ ကေလးဟာ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံႀကီးကို သူ႔ကၽြန္ဘ၀ကလြတ္ေအာင္ ကယ္တင္လိမ့္မယ္၊ ျမန္မာ့ေရေျမေပၚက တုိင္းရင္းသားညီအစ္ကိုေတြကို စည္းလံုးညီၫြတ္ေအာင္ ႀကံေဆာင္ႀကိဳးပမ္းလိမ့္မယ္၊ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ကို ဖြဲ႕စည္းတည္ေထာင္လိမ့္မယ္လို႔ ေမြးမိခင္ရင္းျဖစ္တဲ့ ေဒၚစုအပါအ၀င္ ဘယ္သူကမွ် ထင္မွတ္ခဲ့ၾကလိမ့္မယ္ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔တုိင္းျပည္အတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဘယ္လိုႀကိဳးပမ္းခဲ့တယ္၊ ေပးဆပ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ အားလံုးအသိမို႔ ေရခင္းမျပလိုေတာ့ပါ။
သူေပးဆပ္ခဲ့တာေတြနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္ရင္ သူ႔ရဲ႕ ေမြးေန႔ရက္ေလးတစ္ခုကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ အမွတ္ထင္ထင္ရွိတာ၊ အေလးအျမတ္ ထားတာဟာ မေျပာပေလာက္ဘူးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္။
ေၾသာ္... ဒီေန႔ဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ေမြးေန႔ပါလားဆိုတဲ့ အသိတစ္ခ်က္ ၀င္သြားရင္ပဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ ေက်းဇူးကို ေအာက္ေမ့တဲ့ သေဘာ သက္ေရာက္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္က ဆိုခ်င္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ခ်စ္တယ္... အဲဒီအတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လို ႐ိုးသားဖို႔လိုတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ခ်စ္တယ္... အဲဒီအတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လို ႀကိဳးစားဖို႔လိုတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ခ်စ္တယ္... အဲဒီအတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လို ေပးဆပ္တဲ့စိတ္ ေမြးဖို႔လိုတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ခ်စ္တယ္... အဲဒီအတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လို ရဲရင့္ဖို႔လိုတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ခ်စ္တယ္... အဲဒီအတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လို အျမင္က်ယ္ဖို႔လိုတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ခ်စ္တယ္... အဲဒီအတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လို တုိင္းျပည္အေပၚ သစၥာရွိဖို႔လိုတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ခ်စ္တယ္... အဲဒီအတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လို သႏၷိ႒ာန္စိတ္ေမြးဖို႔လိုတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ခ်စ္တယ္... အဲဒီအတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေျပာခဲ့တာေတြကို ႏွလံုးသြင္းဖို႔လိုတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ ဘုရားသခင္ေပးတဲ့ လက္ေဆာင္။
တစ္ဦးပိုင္ တစ္ဖြဲ႕ပိုင္ လံုး၀မဟုတ္ဘူး။
ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံလံုးက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ပုိင္တယ္။
ေႂကြလြင့္သြားရွာၿပီျဖစ္တဲ့ အာဇာနည္တစ္ဦးဟာ ဘယ္သူ႔ရဲ႕ ခုတံုးလုပ္ခံရဖို႔မွ် မဟုတ္ဘူး။
သူ႔ဟာသူ လွေနၿပီးသားပန္းကို အေရာင္စိုေအာင္ ေဆးမသုတ္ခ်င္ၾကပါနဲ႔။ ေဆးမမႈတ္ခ်င္ၾကပါနဲ႔။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ခ်စ္တယ္မလား။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က်င့္ႀကံခဲ့သလို က်င့္ႀကံေနထိုင္ၾကေပါ့ဗ်ာ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုခ်စ္တယ္ေျပာၿပီး အသက္စြန္႔ဖို႔ ေနေနသာသာ ကိုယ့္အတၱကုိယ္ေတာင္ မစြန္႔ႏုိင္ေသးပဲနဲ႔ေတာ့ နားစမ္းပါဗ်ာလို႔ ကၽြန္ေတာ္ကုိဉာဏ္က ေျပာလုိက္ခ်င္ပါရဲ႕ဗ်ာ။
ဘုရားစကားနားေထာင္တာဟာ ဘုရားကို ခ်စ္တာနဲ႔ အတူတူပဲတဲ့။
မိဘစကားကို နားေထာင္တာဟာ မိဘကို ခ်စ္တာနဲ႔ အတူတူပဲတဲ့။
ဒါဆိုရင္...
ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြေရာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ခ်စ္ၾကသလားဗ်... ဟင္။ ေအာင္ဆန္းကို ခ်စ္ပါတယ္လို႔ ေျပာေန႐ံုနဲ႔ မၿပီးဘူး။ ေအာင္ဆန္းကို လြမ္းလုိက္တာလို႔ တမ္းတေန႐ံုနဲ႔ မၿပီးဘူး။ ေအာင္ဆန္းယူေပးခဲ့တဲ့ လြတ္လပ္ေရးက ႏွစ္ေပါင္း ဘယ္ေလာက္ရွိၿပီတုန္း။ အခုေနမ်ား ေအာင္ဆန္းအသက္ျပန္ရွင္ရင္ ဟင္... ငါရွိတုန္းကနဲ႔ ဘာမွ်လည္း သိပ္မထူးျခားပါလားလို႔ ေျပာမယ္ထင္တယ္။ လူငယ္ေတြ ဘာလုပ္ေနၾကသလဲ။ ေအာင္ဆန္းဆိုတဲ့လူငယ္ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့တုန္းက အသက္ဘယ္ေလာက္ပဲ ရွိေသးလဲဆိုတာ ျပန္ေတြးေစခ်င္ပါတယ္။ ေဘးထုိင္ဘုေျပာေနမယ့္အစား သူကအစ... ငါကအဆံုး... လက္႐ံုးမ်ားေျမာင္... ဉာဏ္မ်ားေျမာင္နဲ႔... စြမ္းေဆာင္ၾကေလ... ေဆာင္ၾကေလေလာ့... ဆိုတဲ့ ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ တုိက္တြန္းခ်က္လို ႀကိဳးပမ္းသင့္ၾကတယ္လို႔ ထင္ျမင္မိေၾကာင္းပါ။
(ေအာင္ဆန္းလို႔ သံုးႏႈန္းတဲ့အတြက္ ႐ိုင္းတယ္လို႔ မယူဆေစလိုပါ။ အဲဒီစာသားေတြေနရာမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလို႔ ေရးတာ၊ ေျပာတာထက္စာရင္ ေအာင္ဆန္းလို႔ သံုးႏႈန္းတာက ပိုၿပီးေတာ့ ရင္ထဲကို ထိေစတယ္လုိ႔ ထင္လို႔ပါ။ စာဖတ္သူမ်ားလည္း အစားထိုးၿပီး ဖတ္ၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။ အျမင္မတူလွ်င္ျဖင့္ ၀ႏၵာမိပါလို႔...။)
အမွတ္တရ
ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)
၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၃ ရက္၊ ဗုဒၶဟူးေန႔။
မြန္းလြဲ ၂ နာရီ ၅၈ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။
No comments:
Post a Comment