ပထမတေကာင္းေခတ္

ျမတ္စြာဘုရားပြင့္ေတာ္မမူမီ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္း ၂၈၀၀ေက်ာ္ ကာလေလာက္တြင္ အိႏၵိယႏိုင္ငံ ကပိလ၀တ္ျပည္ သာကီ၀င္မင္းမ်ိဳးတို႔ႏွင့္ ပဥၥလရာဇ္မင္းမ်ိဳးတို႔သည္ မ်ိဳးခ်င္းဆက္ႏြယ္ရန္ကိစၥတြင္ သာကီ၀င္ျဖစ္ေသာ ေကာလိယမင္းက မ်ိဳး႐ိုးဇာတိမာန္ျဖင့္ မေခ်မငံေျပာဆိုရာမွ စစ္ျဖစ္ၾကရာ ပဥၥလရာဇ္မင္း စစ္ႏိုင္၍ သာကီ၀င္တို႔ သံုးစုကြဲျပားေလသည္။ ထိုအခါ ကပိလ၀တ္ျပည္မွ သာကီ၀င္မင္းတစ္ပါးျဖစ္ေသာ အဘိရာဇာသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံေျမာက္ပိုင္းသို႔ ကုန္းလမ္းခရီးျဖင့္ စစ္သည္ဗိုလ္ေျခတို႔ကိုပါ ေခၚေဆာင္လာေရာက္ကာ တေကာင္းၿမိဳ႔တည္ရာ၌ ၿမိဳ႔ျပတည္ေထာင္လ်က္ ရွိရင္းစြဲ ျမန္မာႏိုင္ငံသားတို႔ကို အုပ္ခ်ဳပ္စည္း႐ံုးေနထိုင္ေလသည္။

အဘိရာဇာ နတ္႐ြာစံလွ်င္ သားေတာ္ကံရာဇာႀကီးႏွင့္ ကံရာဇာငယ္တို႔သည္ ထီးနန္းကိုလုၾကရာ မွဴးမတ္တို႔၏ အႀကံေပးခ်က္အရ ညဥ့္ခ်င္းၿပီးေအာင္ ေကာင္းမႈအေဆာက္အဦ ျပဳၾကသည္တြင္ ကံရာဇာငယ္သည္ သစ္ပင္၊ ၀ါးငယ္တို႔ျဖင့္ ေဆာက္တည္ေသာေၾကာင့္ ညဥ့္ခ်င္းၿပီးသျဖင့္ ထီးနန္းကို ဆက္ခံရေလသည္။

ကံရာဇာႀကီးမူကား ခ်င္းတြင္းျမစ္ကိုဆန္၍ ကေလးေတာင္ညိဳအရပ္၌ ၿမိဳ႔တည္ကာ ေျခာက္လခန္႔ စစ္သည္ဗိုလ္ပါ စုေဆာင္းေလသည္။ ထိုအခ်ိန္၌ ပ်ဴလူမ်ိဳးတို႔မွာ ဟံလင္း၊ သေရေခတၱရာ စေေသာေဒသမ်ား၌ စုေပါင္းေနထိုင္လ်က္ရွိရာ ပ်ဴတို႔က မင္းျပဳအုပ္ခ်ဳပ္ပါရန္ ေတာင္းပန္ခ်က္အရ သားေတာ္ မုဒုစိတၱကို ေစလႊတ္အုပ္ခ်ဳပ္ေစေလသည္။

ကံရာဇာႀကီးသည္ ရခုိင္ျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္း ကုလားတန္ျမစ္၊ ကစၦပနဒီ အေရွ႔ဘက္ရွိ ေက်ာက္ပန္ေတာင္ (ေက်ာက္ပန္းေတာင္း)ၿမိဳ႔ကို တည္ေထာင္ၿပီးလွ်င္ ေရွးက မာရာယုမင္း တည္ေထာင္ခဲ့ေသာ ဓည၀တီၿမိဳ႔ေဟာင္းကိုပါ သိမ္းယူ၍ ရခုိင္ျပည္တြင္ မင္းဆက္စိုက္တည္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနေလသည္။

ကံရာဇာငယ္သည္ တေကာင္းတြင္ ဆက္လက္အုပ္ခ်ဳပ္ စိုးစံ၍ သားေျမးစဥ္ဆက္ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ေလရာ မင္း ၃၃ ဆက္ တိုင္ေလသည္။ ထိုမင္းတို႔ကား-
၁။ အဘိရာဇာ
၂။ သားေတာ္ ကံရာဇာငယ္
၃။ သားေတာ္ ဇမၺဴဒီပရာဇာ
၄။ သားေတာ္ သကၤႆရာဇာ
၅။ သားေတာ္ ၀ိပႏၷရာဇာ
၆။ သားေတာ္ ေဒ၀တရာဇာ
၇။ ဘေထြးေတာ္ မုနိကရာဇာ
၈။ ညီေတာ္ နာဂရာဇာ
၉။ သားေတာ္ ဣႏၵကရာဇာ
၁၀။ သားေတာ္ သမုတိရာဇာ
၁၁။ သားေတာ္ ေဒ၀ရာဇာ
၁၂။ သားေတာ္ မဟိႏၵရာဇာ
၁၃။ သားေတာ္ ၀ိမာလရာဇာ
၁၄။ သားေတာ္ သီဟႏုရာဇာ
၁၅။ သားေတာ္ မဂၤနရာဇာ
၁၆။ သားေတာ္ ကံသရာဇာ
၁၇။ သားေတာ္ ကလိကၤရာဇာ
၁၈။ သားေတာ္ သင္းတြဲရာဇာ
၁၉။ ညီေတာ္ သီဟႏုရာဇာ
၂၀။ သားေတာ္ ဟံသရာဇာ
၂၁။ သားေတာ္ ၀ရရာဇာ
၂၂။ သားေတာ္ အေလာင္းရာဇာ
၂၃။ သားေတာ္ေကာလကရာဇာ
၂၄။ သားေတာ္ သူရိယရာဇာ
၂၅။ သားေတာ္ သင္းႀကီးရာဇာ
၂၆။ သားေတာ္ တုိင္းခ်စ္ရာဇာ
၂၇။ သားေတာ္ မဓုရာဇာ
၂၈။ သားေတာ္ မင္းလွႀကီးရာဇာ
၂၉။ သားေတာ္ သံသုသီဟရာဇာ
၃၀။ သားေတာ္ ဓနကၤရာဇာ
၃၁။ သားေတာ္ ဟိႏၷရာဇာ
၃၂။ သားေတာ္ မာရိယရာဇာ
၃၃။ သားေတာ္ ဘိႏၷကရာဇာ ဟူ၍ ျဖစ္ေလသည္။

ထိုပထမ တေကာင္းေခတ္ ၃၃ ဆက္ေျမာက္ ဘိႏၷကရာဇာ လက္ထက္တြင္ တ႐ုတ္တရက္တို႔ ေႏွာင့္ယွက္သျဖင့္ သကၤႆရ႒ တေကာင္းျပည္ပ်က္ေလရာ မင္းႀကီးသည္ ရမိသမွ် ဗိုလ္ေျခတို႔ကို စုေဆာင္း၍ မလည္အရပ္တြင္ ခို၀င္ေနေလသည္။ ထိုအရပ္၌ မင္းႀကီးနတ္ရြာစံလွ်င္ ဗိုလ္ပါတို႔လည္း အစုစု ကြဲၾကေလသည္။

စာႂကြင္း
ဆရာလွသမိန္ ၏ ျမန္မာရာဇ၀င္အက်ဥ္း စာအုပ္မွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာစကား၊ ျမန္မာစာကို ေျပာဆိုေရးသားအသံုးျပဳေနသည့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ ျမန္မာျပည္တြင္မွ မဟုတ္ဘဲ မည္သည့္ေနရာေဒသတြင္ ေရာက္ရွိအေျခခ်ေနထိုင္ေနသည္ျဖစ္ေစ ျမန္မာ့အေၾကာင္း၊ ျမန္မာ့ရာဇ၀င္ကို သိသင့္သည္ဟု ယူဆသည့္အတြက္ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ယခင္ပို႔စ္အေဟာင္း
၁။ ျမန္မာႏိုင္ငံရာဇ၀င္အက်ဥ္း