မဟာဗ်ဴဟာကိန္းေသႏွင့္ ပါရာဒိုင္းအသစ္ - ေမာင္စူးစမ္း

စည္းလံုးညီၫြတ္ေရးကိန္း
စည္းလံုးညီၫြတ္ေရးသည္ မည္သည့္အေရးကိစၥ၌မဆို အမာခံအျဖစ္ သေဘာထားသည္။ စည္းလံုးညီၫြတ္ေရးကို နာမည္အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ အနက္ဖြင့္ၾကသည္။ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ား စည္းလံုးညီၫြတ္မႈကို တပ္ေပါင္းစုဟူ၍လည္းေကာင္း၊ အမ်ိဳးသားညီၫြတ္ေရးဟူ၍လည္းေကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳး နာမည္တပ္ခဲ့ၾကသည္။ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးတြင္ ညီၫြတ္ေရး၊ တပ္ေပါင္းစု စသည့္ ပညတ္တို႔သည္ "ကလီေရွး" ျဖစ္ေနခဲ့သည္မွာ ၾကာၿပီ။ မၾကာမီ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားဥပေဒႏွင့္ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒတို႔ ေရာက္ရွိလာေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ ဤဥပေဒတို႔အရ စည္းလံုးညီၫြတ္ေရးဆိုေသာ အယူအဆသည္ မည္သည့္ပံုသဏၭာန္ျဖင့္ ဆီေလ်ာ္မည္ကို ေစာင့္ၾကည့္ရမည္။

ႏုိင္ငံေတာ္ထူေထာင္ေရး၊ တုိင္းျပည္စီးပြားဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကိစၥတို႔၌ စည္းလံုးညီၫြတ္ေရးသည္ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ကိန္းေသ Strategic Constant ျဖစ္သည္။ စည္းလံုးညီၫြတ္ေရး၌ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုေပါင္းစံု စည္းလံုးညီၫြတ္ေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား ညီၫြတ္ေရးတို႔ဆိုၿပီး ႏွစ္မ်ိဳးရွိေလသည္။ လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္းမႈေခတ္၌ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ႏွင့္ ဖဆပလအဖြဲ႔ခ်ဳပ္သည္ ဤမဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ကိန္းေသကို ထင္ဟပ္ေစခဲ့သည္။

၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ
ယခု လမ္းၫႊတ္ဒီမိုကေရစီတြင္ ေဖာ္ျပပါ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ကိန္းေသသည္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒႏွင့္အညီ ႐ုပ္လံုးေပၚရမည္။ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲ၌ ပံုသဏၭာန္ေပၚရမည္။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီးေပၚမည့္ လႊတ္ေတာ္တို႔တြင္ ႐ုပ္လံုးပိုၿပီး ပီပီျပင္ျပင္ျဖစ္လာမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဖဆပလအဖြဲ႔ခ်ဳပ္လို ပံုစံမ်ိဳး၊ ပင္လံုစာခ်ဳပ္လိုပံုစံမ်ိဳးတို႔ကို ျပန္လြမ္းသည္မွာ မဆီေလ်ာ္ေတာ့ဟု ယူဆသည္။ ဤပံုစံေဟာင္းတို႔ကို ျပန္စဥ္းစားၿပီး ဤပံုစံေဟာင္းမွ အပိုင္းအျခားတို႔ျဖင့္ ဆင္ျခင္သံုးသပ္သည္မွာ အေတြးအေခၚဆင္းရဲမႈကို ျပသည္ဟု ယူဆမိသည္။ ပါရာဒိုင္းအသစ္ႏွင့္ ေရႊ႕သြားျခင္းကို မျမင္ရာေရာက္သည္။

ယခုမွ စမ္းသပ္
တုိင္းရင္းသားစည္းလံုးညီၫြတ္ေရးျဖစ္ေစ၊ အမ်ိဳးသားစည္းလံုးညီၫြတ္ေရးျဖစ္ေစ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ကိန္းေသသည္ လမ္းၫႊတ္ဒီမိုကေရစီ၌ ပံုသဏၭာန္သစ္သို႔ ေျပာင္းလဲစရာရွိသည္။ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီ၌ တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႔အစည္းတို႔သည္ မဟာမိတ္ဖြဲ႔ျခင္း၊ ေပၚလာမည့္ လႊတ္ေတာ္အတြင္း မဟာမိတ္ဖြဲ႔ျခင္းမ်ိဳး စသည့္ ပုံသဏၭာန္တို႔ျဖင့္ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ကိန္းေသကို ထင္ဟပ္ၾကဖြယ္ရွိသည္။ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ မဟာမိတ္ဖြဲ႔ျခင္းသာ ျဖစ္ဖြယ္ရွိၿပီး ေရရွည္အနာဂတ္ကိုေမွ်ာ္သည့္ မဟာမိတ္ပံုစံ (Grand Alliance) မ်ိဳး ျဖစ္ဖြယ္မရွိေသးေပး။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေပၚေပါက္မည့္ ဒီမိုကေရစီသည္ ပံုစံသစ္ျဖစ္၍ ယခုမွ စမ္းသပ္ၾကည့္ရမည့္သေဘာ ရွိေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

လက္ငင္းအာ႐ံု
ထို႔အျပင္ ႏိုင္ငံေရးပေလယာတို႔ကုိယ္တုိင္ ပါရာဒိုင္းအသစ္၌ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ လူထုၾကားထဲ မွတ္ေက်ာက္တင္ စမ္းသပ္ၾကည့္ရဦးမည္ျဖစ္သည္။ စနစ္သစ္ႏွင့္ ႏွစ္သစ္၌ အစစအရာရာသည္ ေျမစမ္းခရမ္းပ်ိဳးၾကည့္သည့္သေဘာ ျဖစ္ေနမည္။ ေျမသားစမ္းသပ္ၾကည့္ၿပီး ေရရွည္ကို ေမွ်ာ္လင့္တြက္ခ်က္လို႔ ရမည့္သေဘာရွိသည္။ သို႔ျဖင့္ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး လႊတ္ေတာ္ေတြေပၚလာကာ အစိတ္အပိုင္းအသီးသီးသည္ သူ႔ေနရာႏွင့္သူ ပံုသဏၭာန္ေတြ ေရေရရာရာ ေပၚလာေတာ့မွသာ "ငါဘာေကာင္လဲ" ဟု အမွတ္အသားကို သိၾကမည္။ ထိုအခါက်မွသာ ေရွ႕ခရီးကို ေမွ်ာ္ၾကည့္ႏိုင္မည္။ ယခုေလာေလာဆယ္၌ လက္ငင္းတာစားႏုိင္သည့္ လုပ္ငန္းစဥ္တို႔ကိုသာ အာ႐ံုထားႏုိင္ၾကမည္ဟု မွန္းဆရသည္။ စူပါအုိင္ဒီယာတို႔ထက္ နိစၥဓူ၀ဘ၀အေပၚ အာ႐ံုစူးစုိက္ေျပာေသာ ႏုိင္ငံေရးစကားေတြ ပိုၾကားရလိမ့္မည္ဟု မွန္းဆမိသည္။

(ရန္ကုန္တိုင္းမ္ ဂ်ာနယ္ အတြဲ ၆ အမွတ္ ၂ ႏိုင္ငံေရးအခ်ပ္ပိုမွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)