ဓမၼပဒဂါထာ (၈)
အသုဘာႏုပႆႎ ၀ိဟရႏၱံ၊ ဣႁႏၵိေယသု သုသံ၀ုတံ။
ေဘာဇနမွိ စ မတၱညံဳ၊ သဒၶံ အာရဒၶ၀ီရိယံ။
တံ ေ၀ နပၸသဟတိ မာေရာ၊ ၀ါေတာ ေသလံ၀ ပဗၺတံ။
ေက်ာက္ေတာင္လိုလူ
ႀကံဳလာသမွ် အာ႐ံုတိုင္းကို
မတင့္မတယ္ရြံစဖြယ္လို႔
အဖန္ဖန္ ႐ႈျမင္တဲ့သူ၊
မ်က္စိ, နား, ႏွာ, လွ်ာ, ကုိယ္, စိတ္
ဣေႁႏၵေျခာက္ပါးကို ေစာင့္စည္းတဲ့သူ၊
အစားအေသာက္နဲ႔တကြ
ပစၥည္း၀တၳဳေတြရဲ႕အေပၚမွာ
အတုိင္းအရွည္သိတဲ့သူ၊
ဘုရား, တရား, သံဃာနဲ႔
ကံ, ကံရဲ႕အက်ိဳးကို မတုန္မလႈပ္ ယံုၾကည္တဲ့သူ၊
ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ ၀ီရိယရွိတဲ့သူကို
ကိေလသမာရ္ (စိတ္ေကာင္းေတြကို ေသေအာင္သတ္တတ္တဲ့ ကိေလသာ)က
မလႊမ္းမိုး မႏွိပ္စက္ႏိုင္ပါဘူး။
ဘာနဲ႔ ဥပမာတူသလဲဆိုရင္
ေက်ာက္သားအတိၿပီးတဲ့
ေက်ာက္ေတာင္ႀကီးကို
အင္အားေပ်ာ့တဲ့ေလက
မလႊမ္းမိုး မဖ်က္ဆီးပစ္ႏိုင္သလိုပါပဲ။
( အရွင္ဆႏၵာဓိက ၏ စိတ္အားျဖည့္ဓမၼပဒ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပ၍ ဓမၼဒါန ျပဳပါသည္)
No comments:
Post a Comment