အေျပာင္းအလဲအတြက္ လူထုလိုသည္

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ႏိုင္ငံေရးသည္ အေျပာင္းအလဲတစ္ခုဆီသို႔ ကူးေျပာင္းရန္ အေျခအေနအခ်ိဳ႕ ျဖစ္ေပၚေနေသာ္လည္း ျပည္သူအခ်ိဳ႕၏ ေယဘုယ်တံု႔ျပန္မႈမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိပါဘူးဆိုေသာ သေဘာတရားသာ ျဖစ္ေပသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုသို႔ေသာ မွတ္ခ်က္ေပးသူမ်ားကိုၾကည့္လွ်င္ ႏုိင္ငံတြင္ ျဖစ္ေပၚသင့္သည့္ အေျပာင္းအလဲမ်ားေပၚတြင္ သာမန္ထက္ပိုေသာ စိတ္၀င္စားမႈလည္းမရွိ၊ တစ္စံုတစ္ရာ ထည့္၀င္လုပ္ကုိင္ေပးရန္လည္း အစီအစဥ္ မရွိေသာေၾကာင့္ ဘာမွျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူးဟု အလြယ္တကူ ေျပာၾကားေသာမွတ္ခ်က္ ျဖစ္သည္ကို ေတြ႔ရသည္။ တစ္ဖက္တြင္လည္း ထိုသို႔ယူဆလုိက္ျခင္းသည္ တစ္စံုတစ္ရာ ထည့္၀င္လုပ္ကုိင္ရန္ အစီအစဥ္မရွိသည့္ မိမိကုိယ္မိမိ အကာအကြယ္ယူ (Justify) လုပ္လုိက္သည့္သေဘာလည္း ျဖစ္ေပသည္။

ေသခ်ာသည္မွာ ျပည္သူလူထု ညီၫြတ္ခဲ့လွ်င္ မည္သည့္အတုိင္းအတာအထိ ခရီးေပါက္ႏုိင္သည္၊ ထိုသို႔ ခရီးေပါက္ရန္ ျပည္သူလူထု တစ္ဦးခ်င္းထံတြင္ မည္သို႔ေသာ လုပ္ေဆာင္ဖြယ္ရာမ်ား ရွိေနသည္ကို သေဘာမေပါက္ စိတ္မ၀င္စားသူမ်ားသည္ အလြယ္တကူပင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့သေယာင္ ေျပာဆိုျခင္းျဖင့္ မိမိ၏ပ်က္ကြက္မႈကို အကာအကြယ္ယူၾကျခင္း ျဖစ္သည္ဟူေသာ အခ်က္ျဖစ္ပါသည္။

ျပည္သူလူထု၏ မဲျပားမ်ားသည္ တစ္ခဲနက္ တစ္သံတည္းထြက္ခဲ့လွ်င္ ႏိုင္ငံ၏အေျပာင္းအလဲကို အေသအခ်ာ ေဆာင္ၾကဥ္းႏုိင္မည္မွာ ေသခ်ာပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအေျပာင္းအလဲဆိုသည္မွာ ဒီမိုကေရစီကို ဆိုလိုျခင္း မဟုတ္ပါ။ Institutions ဟု ေခၚသည့္ ဥပေဒစည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ား၊ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားတည္ေထာင္၍ လူအုပ္ခ်ဳပ္ေသာစနစ္မွ မူအုပ္ခ်ဳပ္ေသာစနစ္ကို ကူးေျပာင္းျခင္း၊ စစ္ဘက္-အရပ္ဘက္ ဆက္ဆံေရးထူေထာင္ျခင္း စသည့္အုတ္ျမစ္မ်ား တည္ေဆာက္ႏုိင္မည့္ အေျခအေန ျဖစ္ေပၚလာျခင္းမွ်သာ ေမွ်ာ္မွန္းႏိုင္ပါလိမ့္ဦးမည္။ ထိုသို႔ေသာ အေျခအေနမ်ား ဖန္တီးျခင္းသည္ ဒီမိုကေရစီစနစ္၏ ေရခံေျမခံမ်ား တည္ေဆာက္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု လက္ခံနားလည္ႏုိင္ပါလွ်င္ ယေန႔ပင္ ျပည္သူလူထုအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားရွိေနၿပီး လုပ္ေဆာင္ဖြယ္ရာမ်ားလည္း ရွိေနပါသည္။

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိဟုယူဆသူ ျပည္သူလူထု အစိတ္အပိုင္းမ်ားအား ပညာရွိသတိျဖစ္ခဲ မျဖစ္ေစရန္ အႀကံျပဳလိုသည္မွာ ထိုသို႔ အလြယ္တကူ မွတ္ခ်က္ျပဳျခင္း၏ ေနာက္ကြယ္ မသိစိတ္၌ မည္သို႔ေသာ သေဘာထားမ်ား ရွိေနသည္ကို ျပ္နလည္ဆန္းစစ္ၾကည့္ေရး ျဖစ္ပါသည္။ ဤႏုိင္ငံ၏ အေျပာင္းအလဲမ်ားကို ေဆာင္ၾကဥ္းရန္အလို႔ငွာ မည္သည့္ေစာင္မျခင္းမွ် ျပဳလုပ္ရန္ စိတ္ကူးမရွိခဲ့ပါက "ဘာမွျဖစ္လာမွာမဟုတ္" ဆိုေသာ သံုးသပ္ခ်က္သည္ မိမိကုိ မ်ားစြာ သက္ေသာင့္သက္သာ ျဖစ္ေစသည့္ သံုးသပ္ခ်က္ျဖစ္သည္။ (ဘာမွျဖစ္လာမည္ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ဘာမွလည္း လုပ္ေပးစရာမလိုဆိုေသာ သေဘာျဖစ္ေပသည္။) ထိုသို႔ေသာ လူအဖြဲ႔အစည္း၏ အစိတ္အပိုင္းမ်ားကို ႏိုင္ငံေရးသိပၸံနယ္ပယ္တြင္ Free Rider ဟု သံုးႏႈန္းပါသည္။ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုတြင္ တစ္စံုတစ္ဦးက ေဆာင္ၾကဥ္းလာမည့္ ဒီမိုကေရစီကို ေစာင့္စားေနသူမ်ား လုိအပ္သည္ထက္ မ်ားျပားခဲ့လွ်င္ ထိုလူ႔အဖြဲ႔အစည္း မဖြံ႔ၿဖိဳးႏုိင္ပါ။ ျပည္သူလူထုအေနျဖင့္ ေစာင့္စားျခင္းသက္သက္ျဖစ္ေသာ အင္တာနက္ၾကည့္ျခင္း၊ ေရဒီယိုနားေထာင္ျခင္းထက္ပို၍ ဥပေဒေဘာင္အတြင္းျဖစ္ေသာ တစ္စံုတစ္ရာကို ျပဳလုပ္မည္ဟု စိတ္ကူးရွိၾကပါလွ်င္ ၂၀၁၁ တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႏုိင္ငံေရးနယ္ပယ္တြင္ အေရြ႕တစ္ခု ျမင္ၾကရမည္မွာ မ်ားစြာေသခ်ာပါေၾကာင္း ေဖာ္ျပလိုပါသည္။

ျပည္သူလူထုႀကီးအတြက္ ယေန႔လုိအပ္သည္မွာ The Voice of Hope ေခၚ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား ျဖစ္ေပၚေစမည့္ စကားမ်ားသာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ Opinion Leader မ်ားက မျဖစ္ႏိုင္၊ မရႏုိင္ဆိုေသာ Impossible မ်ားကို ေျပာၾကားမည့္အစား ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား ျဖစ္ေပၚေစ၍ ျပည္သူလူထု တစ္ခဲနက္ပါ၀င္ႏုိင္ေစရန္ ခြန္အားမ်ား ေဆာင္ၾကဥ္းေပးၾကပါမည့္အေၾကာင္း ေမတၱာရပ္ခံလိုက္ပါသည္။

အယ္ဒီတာ (၂-၆-၂၀၁၀)

[The Voice Weekly, Vol-6, No-29, Monday, June 7-13, 2010, Editorial, Page-4]