ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိသမွ် မွတ္စုသက္သက္သာ

(က)

ဒီေန႔ ဧၿပီလ ၁ ရက္ေန႔ကစၿပီး ပုဂၢလိကေန႔စဥ္ထုတ္ သတင္းစာေတြ ထုတ္ေ၀ခြင့္ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေစာင္မွ် ဖတ္ခြင့္မရေသးဘူး။ ဂ်ာနယ္လာပို႔တဲ့ ေက်းဇူးရွင္က တစ္ေစာင္ခ်င္းေရာင္းဖို႔ အစီအစဥ္မရွိပါဘူးတဲ့။ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ၀န္ႀကီးေတြ၊ ဒု၀န္ႀကီးေတြ ေမးခြန္းေတြ ေျဖၾကတာကိုေတာင္ ေျပးျမင္လိုက္မိေသးတယ္။ တစ္လလံုးယူမွ မွာေပးမယ္တဲ့။ ေနာက္ဆက္တြဲ ဆက္ေျပာေသးတယ္။ ေန႔စဥ္ မရဘူးေနာ္တဲ့။ တစ္ရက္ေတာ့ ေနာက္က်မယ္တဲ့။ ဆိုလိုတာက ဒီေန႔သတင္းစာကို နက္ျဖန္က်မွ ဖတ္ရမယ္ဆိုတဲ့သေဘာ။ ေစ်းႏႈန္းေမးၾကည့္ေတာ့ ၂၀၀ က်ပ္ ၀န္းက်င္ ရွိပါသတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္တြက္ၾကည့္တယ္၊ တစ္ေစာင္ခ်င္းကလည္း မွာလို႔မရဘူး.. ဖတ္ခ်င္တာကလည္း ၃-၄ ေစာင္ေလာက္ ျမည္းစမ္းၿပီး ဖတ္ၾကည့္ခ်င္တယ္။ တစ္လကို သတင္းစာဖိုးခ်ည္းပဲ ၂ေသာင္းခြဲနီးပါးေလာက္ သံုးရမွာကိုေတာ့ စဥ္းစားမိတာ အမွန္ပါပဲ။ သတင္းစာပို႔တဲ့လူကို အားမကိုးဘဲ စာအုပ္ဆုိင္ေရာက္မွပဲ ကုိယ္စိတ္၀င္စားတာေလးေတြကို တစ္ေစာင္ခ်င္း၀ယ္ဖတ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ အခုထက္ထိေတာ့ အြန္လိုင္းေပၚမွာ ပုဂၢလိကေန႔စဥ္ထုတ္ သတင္းစာေတြ PDF ဖိုင္နဲ႔ ေရာက္လာတာ မေတြ႕ရေသးပါ။ ဖတ္လို႔ရတဲ့ေနရာမ်ား သိတဲ့လူရွိရင္လည္း လက္တို႔လိုက္ၾကပါဦးကြယ္႐ို႕။

(ခ)

အခုရက္ပုိင္း တီဗီေရွ႕ကေန မခြာႏုိင္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ဟိုတစ္ေန႔က စိုးသူ႐ိႈးပြဲ၊ ေနာက္ ေဘာလံုးပြဲ၊ ဒီေန႔လည္း MLTR ႐ိႈးပြဲကို ျပန္လႊင့္ေပးေနလို႔ ေစာင့္ၾကည့္ရတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက သံခ်ပ္ေတြ။ ေဟာ ဒီေန႔ေရာဆိုရင္ လူထုပဲ့တင္သံဆိုတဲ့ ျမန္မာ့႐ိုးရာမဟာသႀကၤန္ သံခ်ပ္ၿပိဳင္ပြဲဆိုၿပီး SKY Net MYANMAR ARTS ကေန လႊင့္ေပးေနတာ ၃ ရက္ရွိၿပီ။ စိတ္၀င္စားဖို႔ေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဖြဲ႕ေတြအားလံုးခမ်ာ သံခ်ပ္တုိင္စရာ အေၾကာင္းအရာ ရွားပါးမႈနဲ႔ ႀကံဳေနရတယ္ ထင္ပါရဲ႕။ တက္လာသမွ် သံခ်ပ္အဖြဲ႕ အားလံုးနီးပါးေလာက္ မလြတ္တမ္း သံခ်ပ္တိုင္ၾက၊ ေဖာက္ၾကတာက -

လႊတ္ေတာ္နဲ႔ ေဒါက္တာဆိတ္ဖြား

လက္ပံေတာင္း

အဘနဲ႔ အစ္မ

ေမာ္ေတာ္ပီကယ္

စည္ပင္သာယာ

လမ္းတံတား

အစိုးရ

ယခင္စစ္အစိုးရ

ဦးပိုင္

တ႐ုတ္

ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား

ဖုန္းဆင္းကဒ္

မီးပ်က္တဲ့ကိစၥ

ထမင္းတစ္နပ္ကိစၥ

ကခ်င္ျပည္နယ္ကိစၥ

စတာေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သံခ်ပ္အဖြဲ႕မွာ ကၽြန္ေတာ္သိတဲ့ လူရႊင္ေတာ္ေတြ ပါၿပီဆိုရင္ အဲဒီအဖြဲ႕က မေကာင္းတာ အေသအခ်ာပဲ။ ဘယ္သူေတြမွန္းလည္း မသိ၊ ဘယ္ကမွန္းလည္း မသိတဲ့လူေတြဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္စိတ္၀င္စားဖို႔ေကာင္းတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ကိုယ္သိတဲ့အထဲက ေမတၱာဦးေဆာင္တဲ့ အဖြဲ႕တစ္ခုပဲ ၾကည့္ၿပီးတဲ့အထိ မဆိုးဘူးလို႔ ေျပာႏုိင္တယ္။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရရင္ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္အနည္းငယ္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဟိုရွာဒီရွာ နားေထာင္ခဲ့ရတဲ့ အိႏၵိယႏုိင္ငံေရာက္ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြ ႏွစ္စဥ္ေရးစပ္ခဲ့တဲ့ သံခ်ပ္ေတြက အပံုႀကီးသာတယ္။ သူတို႔ေတြက ICRC လည္းပါတယ္၊ ကိုဖီအာနန္လည္းပါတယ္၊ အထူးကုိယ္စားလွယ္ႀကီးလည္း မလြတ္ဘူး၊ တ႐ုတ္လည္းပါတယ္၊ ထိုင္းလည္းပါတယ္၊ ျပည္ပေရာက္ အင္အားစုေတြကိုလည္း ကစ္တယ္၊ အဲဒီတုန္းက အစိုးရကေတာ့ ေျပာမေနနဲ႔ေတာ့... ရစရာကိုမရွိဘူး။ အင္း.. ဘာပဲေျပာေျပာ ကာလအတန္ၾကာ မျမင္၊ မၾကားခဲ့ရတဲ့ သံခ်ပ္ေတြကို ျပန္လည္ခံစားရတဲ့အတြက္ ေက်နပ္မိပါတယ္။ သံခ်ပ္ၿပိဳင္တဲ့ေနရာကို ႏိုင္ငံေရးစင္ျမင့္အျဖစ္ ခုတံုးလုပ္ၿပီး ပုဂၢိဳလ္ေရးတိုက္ခိုက္တာေတြ၊ ပါတီေၾကာ္ျငာတာေတြ၊ ေသြးခြဲတာေတြကိုေတာ့ လက္မခံႏိုင္ပါေၾကာင္း ေျပာလိုပါတယ္။

(ဂ)

ရာသီဥတု ပူခ်က္ကေတာ့ ေျပာကိုမေျပာခ်င္ေလာက္ေအာင္ပါပဲ။ ျပင္ဦးလြင္လို၊ ကေလာလို၊ ေတာင္ႀကီးလို ေနရာမ်ိဳးမွာ သြားေနခ်င္စိတ္ ေပါက္မိပါရဲ႕။ ဘယ္မွမသြားဘဲ ထုိင္ေနတာေတာင္ အလကားေနရင္း ေခၽြးေတြထြက္ၿပီး ေရေတြငတ္၊ တစ္ေနကုန္ ေရထိုင္ေသာက္တာက ၅-၆ လီတာေလာက္ ရွိတယ္။ ဗိုက္ထဲမွာလည္း ေရေတြခ်ည္းပဲ၊ တစ္ခါတစ္ေလ လမ္းေလွ်ာက္တဲ့အခါ ဗိုက္ထဲမွာ လႈပ္ေနတဲ့ေရသံက ပလုပ္၊ ပလုပ္နဲ႔ အတိုင္းသားၾကားေနရတယ္။ အင္း... ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏုိင္ငံမွာက သစ္ေတာေတြ ခုတ္လို႔ေကာင္းတုန္း၊ ေတာမီးေတြ ႐ိႈ႕လို႔ေကာင္းတုန္း၊ မနက္မိုးလင္းတုိင္း အမိႈက္ပံုေလးေတြစုၿပီး မီး႐ိႈ႕တုန္း၊ ပလတ္စတစ္အိတ္ေတြ ေဖာေဖာသီသီ အသံုးျပဳတုန္း၊ ............။ အဲလိုကိစၥေတြက်ေတာ့ အြန္လိုင္းမွာ အုတ္ေအာ္ေသာင္းနင္းျဖစ္ေအာင္ ဘယ္သူမွ မလုပ္ၾကဘူး။ ဘယ္သူကမွလည္း မလံႈ႕ေဆာ္ၾကဘူး။ အင္း... ေနာက္ထပ္ ၅ ႏွစ္ေလာက္ဆိုရင္ က်ဳပ္တုိ႔ေတြ ေက်ာက္ေခတ္ကို ျပန္ေရာက္ၿပီ။ ဘယ္သူမွ အ၀တ္အစား ၀တ္ႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ ပူလြန္းလို႔။

(ဃ)

တယ္လီဖုန္းဆင္းကဒ္ကိစၥကို သမၼတႀကီးဦးစီးၿပီး အစည္းအေ၀းလုပ္ရတာကို နားမလည္ႏုိင္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ဉာဏ္မမီတာလည္း ျဖစ္မွာပါ။ ဒီ တယ္လီဖုန္းဆင္းကဒ္ဆိုတဲ့ ကိစၥဟာ ဒီႏုိင္ငံရဲ႕ အႀကီးအကဲကုိယ္တုိင္ အစည္းအေ၀း လုပ္ရေလာက္ေအာင္ ႀကီးက်ယ္ေနသလား။ ထားပါေတာ့... ႀကီးက်ယ္တယ္လို႔ပဲ။ သမၼတကုိယ္တုိင္ အစည္းအေ၀းလုပ္ၿပီးသြားတာသာ ရွိတယ္။ ဘာအခ်က္အလက္မွ်လည္း တိတိက်က် မသိရဘူး။ ကုိယ္ေတြေရာင္းမယ့္ ဆင္းကဒ္ကို ဘယ္ေလာက္တန္ဖိုးနဲ႔ ေရာင္းမယ္ဆိုတာကိုေတာင္ မေျပာႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ခက္ခဲေနသလား။ ဘယ္ေန႔မွာ စေရာင္းမယ္ဆိုတာကိုေတာင္ မေျပာႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ျပႆနာတစ္ရပ္ ျဖစ္ေနသလား။ ဟုတ္ေတာ့ မဟုတ္ေသးပါဘူးဗ်ာ။ အခက္အခဲေတြ၊ ျပႆနာေတြ ရွိေနရင္လည္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ရွင္းလင္းေျပာၾကားသင့္တယ္ ထင္ပါတယ္ဗ်ာ။ ဘယ့္ႏွယ္... လူၾကားလို႔ရယ္မွ မေကာင္းဘူး။ တန္ဖိုးနည္းဖုန္းဆင္းကဒ္ကို ဟိုေန႔ ေရာင္းႏိုးႏိုး၊ ဒီေန႔ ေရာင္းႏိုးႏိုးနဲ႔ ကံစမ္းမဲေဖာက္သလို၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေပးသလိုလို၊ ဘာမွန္းကို မသိဘူး၊ နားလည္းမလည္ႏုိင္ဘူး။ ျမန္မာအစိုးရအဖြဲ႕က ဘယ္သူကမွ်လည္း တိတိက်က်၊ ေရေရရာရာ မေျပာႏုိင္ဘူး။ သက္ဆုိင္ရာ၀န္ႀကီးဌာနက ပိုဆိုးေသးတယ္... သူတို႔ကကို မေျပာရဘူး၊ မဆီမဆိုင္ အျခားလူေတြကခ်ည္းပဲ ၀င္၀င္ေျပာေနတာ..။ ကဲ... ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ကပဲ ဆင္းကဒ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အတိအက် ေျပာလိုက္ပါ့မယ္။ တန္ဖိုးနည္း တယ္လီဖုန္းဆင္းကဒ္ေတြကို ႀကိဳက္တဲ့ေစ်းနဲ႔ ႀကိဳက္တဲ့အခ်ိန္မွာ စတင္ေရာင္းခ်ပါမည္။ ကဲ... ဒါ့ထက္ ေသခ်ာတာ ဘာရွိေသးလဲ။ :D

(င)

ရခုိင္အေရး အစီရင္ခံစာတင္ဖို႔ ရက္ေရႊ႕ဆုိင္းလိုက္တာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အျခားလူေတြနဲ႔ လံုး၀ကို မတူကြဲျပားစြာပဲ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္က နားလည္ေပးမိပါတယ္။ ရခုိင္အေရး စံုစမ္းစစ္ေဆးေရး ေကာ္မရွင္ရဲ႕ အစီရင္ခံစာ ေနာက္က်ေနတာ၊ ဟိုေရႊ႕ဒီေရႊ႕ လုပ္ေနတာအားလံုးကို ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ အျပည့္အ၀ နားလည္မိပါတယ္။ ေကာ္မတီမွာပါတဲ့ လူေတြအားလံုးေနရာက ၀င္ခံစားမိတာေရာ၊ ရခုိင္ျပည္နယ္မွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူးတဲ့ လူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ေရာပါ။ အြန္လိုင္းေပၚမွာ မဟာမ်ိဳးခ်စ္ေတြ ေျပာေနသေလာက္ ရခုိင္အေရးဟာ မလြယ္ပါဘူးဗ်ာ။ ကုိယ္တုိင္သာ အဲဒီေကာ္မရွင္မွာ ၀င္လုပ္ၾကည့္ပါလို႔ပဲ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ဆရာေက်ာ္၀င္းတို႔၊ ဆရာေမာင္စူးစမ္းတို႔ အၿမဲတမ္း ေထာက္ျပေျပာဆိုခဲ့တဲ့ Win-Win ဆိုတာကို သတိရေစခ်င္ပါတယ္။ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ သမၼတႀကီးေနရာ၊ ေကာ္မရွင္အဖြဲ႕၀င္ေတြေနရာကို ၀င္ေရာက္ခံစား၊ စီမံခန္႔ခြဲၾကည့္ပါလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ စိတ္ကူးနဲ႔ စီမံခန္႔ခြဲတာေတာင္ ဘယ္ေလာက္ခက္ခဲသလဲဆိုတာ သိလာပါလိမ့္မယ္။ ျဖစ္လာႏိုင္တာေတြကို စိတ္ကူးနဲ႔ ႀကိဳေတြးမိတာနဲ႔ေတာင္ ဘယ္ေလာက္ရင္ေလးစရာ ေကာင္းတယ္ဆိုတာ သိလာပါလိမ့္မယ္။

ျမန္မာ့ေသြးမိတ္ေဆြမ်ားအားလံုး စိတ္၀မ္းႏွလံုး ရႊင္ၿပံဳးႏုိင္ၾကပါေစ။

အမွတ္တရ

ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)

၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ ၂ ရက္၊ အဂၤါေန႔၊

နံနက္ ၀၀ နာရီ ၀၅ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။