ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္တဲ့ ကာတြန္းေလးေတြကို စုစုစည္းစည္းနဲ႔ မၾကာခဏ တင္ေပးဖူးပါတယ္။ ဟိုကဒီက ဖတ္ရသမွ်ေတြထဲက ကၽြန္ေတာ့္ရင္ကို လာထိတဲ့ ကာတြန္းေတြ ဆိုပါေတာ့။ ကၽြန္ေတာ့္အႀကိဳက္ တင္တာျဖစ္တဲ့အတြက္ မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ အႀကိဳက္မတူတာ၊ အျမင္မတူတာေတြလည္း ရွိခဲ့မွာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ရသတစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခုကေတာ့ ေပးစြမ္းႏုိင္မွာ အေသအခ်ာပါပဲ။ မူလကာတြန္းေတြက ေကာင္းေနၿပီးသားကိုး။ ကာတြန္းေလးေတြတင္တိုင္း ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ေလးေတြကို ေရးျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ကလည္း အဲဒီလို ေရးထားတာကို မႀကိဳက္လွဘူး။ ကၽြန္ေတာ္က ကာတြန္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေရးထားေလေတာ့ အဲဒီကာတြန္းကို ခံစားတဲ့အခါ ေဘာင္ခတ္ထားသလို ခံစားရတယ္တဲ့။ ဘာမွမေရးထားမွ ကုိယ္ႀကိဳက္သလို ကုိယ့္အေတြးနဲ႔ကုိယ္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ခံစားလို႔ ရပါသတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္လက္ခံပါတယ္။ သို႔ေသာ္ အခ်ိဳ႕ေသာသူေတြအတြက္က်ေတာ့ ေရးထားတာေလးေတြကို ဖတ္ၿပီးေတာ့ အျခားေသာ ခံစားမႈေတြကို ဆင့္ပြားယူတတ္ၾကတာမို႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း ထည့္ေရးျဖစ္တာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဒီလိုေတြးမိတယ္၊ ခင္ဗ်ားတို႔လည္း ဒီလိုပဲေတြးၾကဗ်ာလို႔ေတာ့ ဆိုလိုတာမဟုတ္မွန္း နားလည္ေပးႏုိင္ၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ အခုလည္း အခ်ိဳ႕ေသာ ကာတြန္းေလးေတြကို စုစည္းေပးလုိက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ဉာဥ္အတိုင္း နည္းနည္းေလးေတာ့ တို႔ထိလုိက္ပါေသးတယ္။
(က)
ႏိုင္ငံေရးသမားေၾကာက္ေရာဂါ ရေနရွာသူရဲ႕ အေတြးလို႔ အမည္ေပးခ်င္တယ္။ မိတ္ေဆြကေရာ ကာတြန္းထဲကလိုလူပဲလား။
(ခ)
ကာတြန္းကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့ မရယ္ႏုိင္ဘူး။ မအီမလည္ႀကီး ခံစားရတယ္။ အလြန္လိမၼာေသာ လူမိုက္တစ္ေယာက္အေၾကာင္း ေရးခုိင္းရင္လည္း ဒီလိုမ်ိဳးျဖစ္မယ္ထင္ပါရဲ႕။
(ဂ)
ဒီကာတြန္းကိုၾကည့္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိတာက ငါးမွ်ားေနတဲ့လူဟာ ေအာက္ကတဲေလးထဲမွာသာဆိုရင္ အခုလိုမ်ိဳး ဘယ္မွ်ားႏုိင္မလဲဆိုတာပါပဲ။ အေပၚကိုေရာက္သြားလို႔ မွ်ားေနတာလား၊ အဲဒီလိုမွ်ားရင္းနဲ႔ အေပၚေရာက္သြားတာလားဆိုတာကေတာ့ ကာတြန္းဆရာပဲ သိလိမ့္မယ္ထင္ပါရဲ႕။
(ဃ)
ကာတြန္းထဲက က်ည္ဆန္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္လည္းေၾကာက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဆီးရီးယားလမ္းၫႊန္ဆိုင္းဘုတ္ေနရာမွာ ကမၻာ့ေျမပံုကိုေတာင္ ေျပာင္းၿပီးေတာ့ တပ္လိုက္ခ်င္ေသးတယ္။
(င)
ေတြးရင္ေတြးသေလာက္၊ ျမင္ရင္ျမင္သေလာက္ သေဘာက်တဲ့ ကာတြန္းေလးပါ။ ကာတြန္းထဲမွာ အားလံုးပါၿပီးသားမို႔ အထူးအေထြ ရွင္းျပဖို႔ကို မလိုတာပါ။
(စ)
ႀကိဳးကိုင္၊ လက္ရွိ စတဲ့စကားလံုးေလးေတြနဲ႔ ကာတြန္းဆရာရဲ႕ ေထ့ေငါ့သြားပံုေလးက ေျပာင္ေျမာက္ပါေပ့ဗ်ာ။ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရမို႔ေပါ့ဗ်ာ။ ၂၀၁၀ မတုိင္မီ ကာလမ်ားဆိုရင္ေတာ့ ဒါမ်ိဳးကာတြန္းက ဘယ္ေျပာေကာင္းလိုက္မလဲ။ တစ္ဆက္တည္း အၿငိမ့္ေတြမွာ လူရႊင္ေတာ္ ျပက္လံုးထုတ္တတ္တဲ့ ဟာသတစ္ခုကို သြားသတိရတယ္။ တစ္ေယာက္က မေကာင္းတဲ့အေၾကာင္းေတြ ေလွ်ာက္ေျပာတယ္။ အျခားလူေတြက ေအးေအးေဆးေဆးပဲ။ ၿပီးေတာ့မွ ေျပာခဲ့တဲ့လူက မင္းကိုေျပာေနတာကြ ဆိုေတာ့မွ ေအာ္... ငါ့ကိုေျပာေနတာလား၊ ငါ့ကိုေျပာလို႔ေျပာမွန္းေတာင္ မသိဘူး။ စသျဖင့္ေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာကို ဆက္ေတြးၾကည့္ေပါ့ဗ်ာ။
(ဆ)
ေခါင္းစဥ္နဲ႔တင္ အမွတ္ျပည့္ေပးလုိက္တယ္။ ဘာတဲ့... ေညႇာ္လစီ တဲ့။ ေရးထားတာကလည္း ပညာသား ပါပါေပ့ဗ်ာ။ ေတြးၾကည့္ ခံစားၾကည့္ပါဦး။
အမွတ္တရ
ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)
၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ ၁၂ ရက္၊ ဗုဒၶဟူးေန႔။
မြန္းလြဲ ၂ နာရီ ၄၅ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။
No comments:
Post a Comment