သမိုင္းထဲက ဇူလိုင္ ၃၁

၃၁ ဇူလိုင္ ၁၉၄၅

ရခုိင္တုိင္းလံုးဆုိင္ရာအဖြဲ႕ ေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္သည့္ ဦးေအာင္ဇံေ၀ (စစ္ေတြ)၊ ကသက ဥကၠ႒ ဦးေက်ာ္ရင္ (သံတြဲ) တို႔က ရခုိင္တုိင္းလံုးဆုိင္ရာ အဖြဲ႕ႏွင့္ ဖတပလ ဆက္သြယ္ပူးေပါင္းရန္ ဆံုးျဖတ္သည္။

၃၁ ဇူလိုင္ ၁၉၅၄
ရွမ္းျပည္နယ္ ၂၂ နယ္တြင္ ထုတ္ျပန္ထားေသာ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ႐ုပ္သိမ္းသည္။

၃၁ ဇူလိုင္ ၁၉၉၄
မႏၲေလးၿမိဳ႕ အဆင့္ျမင့္ေစ်းခ်ိဳေတာ္ႀကီး ဖြင့္သည္။

ခ်စ္ေဆးႏွင့္ မုန္းေဆး

ဒါနံ သိေနဟ ေဘသဇၨံ၊
မေစၧရံ ေဒါသေနာသဓံ။
ဒါနံ ယသႆီ ေဘသဇၨံ၊
မေစၧရံ ကပေဏာသဓံ။

ေပးကမ္းလွဴဒါန္းျခင္းသည္ ခ်စ္ေဆးျဖစ္၏။
၀န္တို၍ ကပ္ေစးႏွဲျခင္းသည္ မုန္းေဆးျဖစ္၏။
ေပးကမ္းလွဴဒါန္းျခင္းသည္ လူခ်စ္လူခင္ ေပါမ်ားေစေသာ ေဆးျဖစ္၏။
၀န္တို၍ ကပ္ေစးႏွဲျခင္းသည္ကား တစ္ေကာင္ႂကြက္ တစ္မ်က္ႏွာ ျဖစ္လာေစေသာ ေဆးျဖစ္၏။

သမိုင္းထဲက ဇူလုိင္ ၃၀

၃၀ ဇူလုိင္ ၁၉၅၄
ဗ.လ.စ ျပည္လံုးကၽြတ္ညီလာခံ က်င္းပသည္။

၃၀ ဇူလုိင္ ၁၉၅၈

ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္သမၼတ ဦး၀င္းေမာင္ က သင္ပုန္းေျခ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ အမိန္႔ကို ထုတ္ျပန္သည္။

၃၀ ဇူလိုင္ ၁၉၆၀
မႏၲေလး မဟာျမတ္မုနိဘုရားတြင္ ပုဒ္မ ၁၄၄ (၁) အမိန္႔တစ္ရပ္ ထုတ္သည္။

ပါတီေပါင္းစံု ပါ၀င္ေသာ ရခုိင္ျပည္နယ္ရရွိေရး ပူးတြဲေကာ္မတီ ဒသမအႀကိမ္ေျမာက္ အလုပ္အမႈေဆာင္ အစည္းအေ၀းကို က်င္းပသည္။

၃၀ ဇူလုိင္ ၁၉၉၃
ရန္ကုန္-သန္လ်င္ တံတားသစ္ႀကီး ဖြင့္လွစ္သည္။

ဒါနအစြမ္း အံ့မခန္း

အဒႏၲ ဒမနံ ဒါနံ၊
ဒါနံ သဗၺတၳ သာဓကံ။
ဒါေနန ပိယ၀ါစာယ၊
ဥဏၰမႏၲိ နမႏၲိ စ။

ေပးကမ္းျခင္းသည္ ႐ိုင္းစိုင္းေနေသာ သူကို ယဥ္ေက်းလာေစႏုိင္၏။

ေပးကမ္းျခင္းသည္ ေကာင္းက်ိဳး ဟူသမွ်ကို ေပးႏုိင္၏။

ေပးကမ္းျခင္းျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ခ်စ္ခင္ႏွစ္လိုဖြယ္ ေျပာဆိုျခင္းျဖင့္လည္းေကာင္း သူတစ္ပါးအေပၚမွာလည္း မိမိက အထက္စီး ရႏုိင္၏။

ပတ္၀န္းက်င္လူမ်ားကိုလည္း မိမိထံ ၫြတ္တြားလာရေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္ပါေပ၏။

ၫြန္႔ေပါင္း၊ ၫြန္႔ေပါင္းသီအိုရီ၊ ၫြန္႔ေပါင္းအစိုးရ

Coalition

ၫြန္႔ေပါင္း

ဘံုရန္သူကို ရင္ဆုိင္ရန္ အၿပိဳင္ႏုိင္ငံေရးအဖြဲ႕မ်ား အုပ္စုဖြဲ႕ျခင္းကို ၫြန္႔ေပါင္းဖြဲ႕သည္ဟု ေခၚဆိုသည္။ ၫြန္႔ေပါင္းအဖြဲ႕ ဖြဲ႕ၿပီးလွ်င္ သေဘာမတူသည္မ်ားကို သီးသန္႔ဖယ္ထားၿပီး သေဘာတူသည္မ်ားကို ပူးေပါင္းလုပ္ကုိင္ၾကသည္။ အထူးသျဖင့္ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတုိင္တူလွ်င္ ၫြန္႔ေပါင္းဖြဲ႕၍ ရသည္။ သို႔ေသာ္ ယေန႔ေခတ္ ပါလီမန္မ်ား၌ ႏုိင္ငံေရးပါတီ တစ္ပါတီတည္းက အမ်ားစုမဲမရရွိလွ်င္ အျခားပါတီမ်ားႏွင့္ ညႇိႏိႈင္း၍ ၫြန္႔ေပါင္းအစိုးရ ဖြဲ႕ေလ့ရွိသည္။ ႏွစ္ပါတီ သို႔မဟုတ္ ႏွစ္ပါတီထက္ပိုေသာ ပါတီမ်ားျဖင့္ ၫြန္႔ေပါင္းအစိုးရ (Coalition government) ဖြဲ႕စည္းျခင္းျဖစ္သည္။ ၫြန္႔ေပါင္းအစိုးရတြင္ ၀န္ႀကီးရာထူးမ်ားကို ၫြန္႔ေပါင္းအစိုးရအဖြဲ႕၀င္ ပါတီမ်ားက ခြဲတမ္းအခ်ိဳးအစားအလိုက္ ေ၀ျခမ္းယူၾကသည္။

ၫြန္႔ေပါင္းအစိုးရမ်ားအနက္ အခ်ိဳ႕သည္ ကာလသက္တမ္း ရွည္သည္။ ေနာက္ထပ္ ေရြးေကာက္ပြဲတစ္ခု က်င္းပခ်ိန္တြင္ ပါတီတစ္ပါတီတည္းက အမ်ားစု မဲရၿပီး ႏုိင္သြားလွ်င္ကား ၫြန္႔ေပါင္းဖြဲ႕စရာ မလိုေတာ့ဘဲ ပ်က္ျပယ္သြားသည္။

ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံတြင္ လစ္ဘရယ္ ဒီမိုကရက္မ်ားသည္ ကြန္ဆာေဗးတစ္ပါတီ၊ ေလဘာပါတီကဲ့သို႔ အားေကာင္းေသာ ပါတီႀကီးမဟုတ္၍ လစ္ဘရယ္ဒီမိုကရက္မ်ားအေနျဖင့္ အစိုးရထဲ ပါ၀င္ႏုိင္ဖို႔မွာ ကြန္ဆာေဗးတစ္ပါတီႏွင့္ ေလဘာပါတီတို႔ လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ အမ်ားစု မဲမရၾကသည့္ အခ်ိန္၌သာ ျဖစ္ႏုိင္သည္။ ပါတီႀကီးတစ္ခုသည္ အမ်ားစုမဲရရွိရန္ အမတ္ေနရာ ၁၀ ေနရာခန္႔ လိုေနသည္ဆိုပါက အမတ္ေနရာ ၁၅ ေနရာခန္႔ လက္ကိုင္ရွိထားေသာ ပါတီငယ္မွ ေခါင္းေဆာင္ကို ၀န္ႀကီးရာထူးေပး၍ ၫြန္႔ေပါင္းဖြဲ႕ေလ့ရွိသည္။

ၾသစေၾတးလ်မွ ေနရွင္နယ္ပါတီ၊ ဂ်ာမနီမွ ဖရီးဒီမိုကရက္တစ္ပါတီတို႔သည္ တစ္ပါတီခ်င္းအေနျဖင့္ ျပည္လံုးကၽြတ္ေရြးေကာက္ပြဲ အႏုိင္ရရွိရန္ ခဲယဥ္းသည္။ သို႔ေသာ္ လႊတ္ေတာ္တြင္ အမတ္ဦးေရ ထက္၀က္ေက်ာ္ အင္အားမရရွိခဲ့ေသာ ပါတီႀကီးမ်ားက ယင္းပါတီမ်ား၏ အင္အားကိုရယူကာ ၫြန္႔ေပါင္းအစိုးရ ဖြဲ႕ေသာအခါ ယင္းပါတီမ်ားသည္ အစိုးရအဖြဲ႕တြင္ ပါ၀င္လာၾကသည္။။

အေနာက္ဂ်ာမနီႏုိင္ငံသည္ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္မွ ၁၉၈၂ ခုႏွစ္အထိ ဆိုရွယ္ဒီမုိကရက္ (ပါတီႀကီး) ႏွင့္ ဖရီးဒီမိုကရက္ (ပါတီငယ္) ၫြန္႔ေပါင္းအစိုးရေအာက္တြင္ ရွိခဲ့သည္။ ယင္း ၫြန္႔ေပါင္းသည္ ေတာ္႐ံုႏွင့္ ပ်က္ျပားဖြယ္မရွိဘဲ ၾကာရွည္ခံမည္ဟု အမ်ားက ထင္ျမင္ယူဆခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ဖရီးဒီမိုကရက္မ်ားက စတင္၍ ၫြန္႔ေပါင္းထဲမွ ထြက္သြားသည္။ ထို႔ေနာက္ ခရစ္ယာန္ဒီမိုကရက္ (ပါတီႀကီး) ႏွင့္ ဖရီးဒီမုိကရက္တို႔ ပူးေပါင္းၿပီး ၫြန္႔ေပါင္းဖြဲ႕ခဲ့ရာ လက္ရွိ (၂၀၀၆) အေနအထားတြင္ ဂ်ာမနီႏုိင္ငံကို ယင္းၫြန္႔ေပါင္းက အုပ္ခ်ဳပ္လ်က္ရွိသည္။

ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္းက ဘံုရန္သူ နာဇီဂ်ာမန္ကို တိုက္ခုိက္ရန္ ၿဗိတိန္၊ ဆိုဗီယက္၊ အေမရိကန္တို႔ ၫြန္႔ေပါင္း ဖြဲ႕ခဲ့ၾကသည္မွာလည္း ထင္ရွားေသာ Coalition နမူနာတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ထို႔အတူ ဒုတိယကမၻာစစ္ၿပီးေခတ္ NATO ႏွင့္ Warsaw Pact စာခ်ဳပ္အဖြဲ႕မ်ားသည္လည္း ၫြန္႔ေပါင္းပံုစံမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။

စစ္ၿပီးေခတ္ အင္အားခ်ိန္ခြင္လွ်ာ (Balance of Power) ႏုိင္ငံတကာဆက္ဆံေရးတြင္ အစပထမ၌ ေနတိုးႏွင့္ ၀ါေဆာကဲ့သို႔ေသာ ၫြန္႔ေပါင္းမဟာမိတ္အဖြဲ႕မ်ားသည္ အုိင္ဒီေယာ္ေလာ္ဂ်ီ (ႏုိင္ငံေရး သေဘာတရားမ်ား) ေပၚတြင္ အေျခခံ၍ ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည္။ ၀ါေဆာအုပ္စုသည္ ဆိုရွယ္လစ္အုပ္စု ျဖစ္သည္။ ေနတိုးသည္ လစ္ဘရယ္ဒီမိုကေရစီ အုပ္စုျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ ေနာက္ပိုင္း၌ (ဆိုဗီယက္ႏွင့္ ယူဂိုဆလားဗီးယားအကြဲ၊ တ႐ုတ္ ဆိုဗီယက္အကြဲတို႔ အၿပီး၌) အိုင္ဒီေယာ္ေလာ္ဂ်ီ အတားအဆီးမ်ားကို ေရွ႕တန္းမတင္ဘဲ အမ်ိဳးသားေရး အက်ိဳးစီးပြားကို ဦးစားေပးေသာ ႏုိင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရးပံုစံမ်ား ျဖစ္ေပၚလာသည္။ အေမရိကန္သည္ တ႐ုတ္ (တုိင္ေပ) ကို ေဘးဖယ္ထားခဲ့ၿပီး တ႐ုတ္ျပည္မႀကီးႏွင့္ ပံုမွန္ဆက္ဆံေရး ထူေထာင္လာသည္။ ထိုအခါ အယူ၀ါဒေရးရာ ၫြန္႔ေပါင္းပံုစံ ပ်က္သြားၿပီး အက်ိဳးစီးပြားကို ေရွ႕တန္းတင္ေသာ ၫြန္႔ေပါင္းပံုစံမ်ား တစ္ေခတ္ဆန္းလာခဲ့သည္။

[ေမာင္၀ံသ၊ ေခတ္မီ ႏုိင္ငံေရးေ၀ါဟာရ အဘိဓာန္၊ သင္းစာေပ၊ ပထမအႀကိမ္၊ ဇြန္၊ ၂၀၁၁၊ စာ ၇၆-၇၈]

Coalition Theory

ၫြန္႔ေပါင္း သီအိုရီ

ဂိမ္းသီအိုရီကို အသံုးခ်၍ ၫြန္႔ေပါင္းဖြဲ႕စည္းရာ၌ တြက္ခ်က္က်င့္သံုးမႈ ျဖစ္သည္။ ၫြန္႔ေပါင္းသီအိုရီကို အသံုးခ်ေသာ အေျခခံနယ္ပယ္ႏွစ္ခု ရွိသည္။ ပါလီမန္တြင္ လူနည္းစုပါတီမ်ား ၫြန္႔ေပါင္းဖြဲ႕စည္းၿပီး အစိုးရ တာ၀န္ယူျခင္းႏွင့္ ႏုိင္ငံမ်ားအၾကား စစ္ေရးႏွင့္ သံတမန္ေရး မဟာမိတ္ဖြဲ႕ၿပီး ၫြန္႔ေပါင္းအုပ္စု ထူေထာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ႏွစ္ဦး သို႔မဟုတ္ ႏွစ္ဦးထက္ပိုေသာ အဖြဲ႕မ်ား ေပါင္းစည္းၿပီး တစ္ဦး သို႔မဟုတ္ တစ္ဦးထက္ပိုေသာ ၿပိဳင္ဘက္ကို ရင္ဆုိင္ရာတြင္ ၫြန္႔ေပါင္းသီအိုရီကို အသံုးျပဳေလ့ရွိသည္။

ပါလီမန္တစ္ခုတြင္ အစိုးရဖြဲ႕ႏုိင္ရန္ အမတ္ေနရာ ၇၀ လိုအပ္သည္ ဆိုပါစို႔။ ႏုိင္ငံေရးပါတီ A,B,C,D ဟူ၍ ေလးပါတီရွိသည္။ ႏုိင္ငံေရးသေဘာတရားအရ လက္၀ဲ၊ လက္ယာ ေရာင္စံုပါ၀င္ၾကသည္။ ေလးပါတီက အသီးသီး ရရွိထားေသာ အမတ္ဦးေရ စာရင္းမွာ A ၅၀၊ B ၄၀၊ C ၁၀ ေနရာ အသီးသီးျဖစ္၏။

သို႔ဆိုလွ်င္ ၂ ပါတီ ၫြန္႔ေပါင္းဖြဲ႕လိုက္ပါက A ၅၀ ႏွင့္ B ၄၀ ေပါင္းၿပီးဖြဲ႕လုိက္လွ်င္ အမတ္ ၉၀ အင္အားရၿပီး အစိုးရဖြဲ႕ႏုိင္သည္။ (ႁခြင္းခ်က္မွာ ႏုိင္ငံေရးအယူ၀ါဒအရ ဆန္႔က်င္မႈ ရွိ မရွိ။)

၃ ပါတီ ၫြန္႔ေပါင္းအျဖစ္ B ၄၀ + C ၂၀ + D ၁၀ ဖြဲ႕လွ်င္လည္း အမတ္ ၇၀ အင္အားရၿပီး အစိုးရဖြဲ႕ႏုိင္မည္။

A ႏွင့္ C ေပါင္းလွ်င္ ရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ႏုိင္ငံေရးအရ လက္၀ဲႏွင့္ လက္ယာျဖစ္ေနလွ်င္ ၫြန္႔ေပါင္း မဖြဲ႕ႏုိင္ျပန္ေခ်။

သို႔မဟုတ္ဘဲ ေလးပါတီ ၫြန္႔ေပါင္းဖြဲ႕လွ်င္ အမတ္အင္အား ၁၂၀ ရွိမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ၫြန္႔ေပါင္းထံုးစံတြင္ ထိုသို႔ ဖြဲ႕စည္းေလ့မရွိ။ ခြဲတမ္းေပးရသည္မွာ မ်ားသြားၿပီး ရာထူး အေ၀မတည့္၍ မေက်နပ္မႈမ်ား ျဖစ္လာတတ္သည္။ ယင္းပံုစံတြင္ ပါတီတစ္ခုခုက ႏုတ္ထြက္သြားျခင္းေၾကာင့္လည္း ၫြန္႔ေပါင္း၏ သေဘာသဘာ၀မွာ မဖြဲ႕လွ်င္မျဖစ္၍ ဖြဲ႕ရျခင္းျဖစ္သည္။ တစ္ဖြဲ႕ႏွင့္တစ္ဖြဲ႕ က်ားကန္ထားသည့္ အေနအထားမ်ိဳး ျဖစ္ေနရသည္။

[ေမာင္၀ံသ၊ ေခတ္မီ ႏုိင္ငံေရးေ၀ါဟာရ အဘိဓာန္၊ သင္းစာေပ၊ ပထမအႀကိမ္၊ ဇြန္၊ ၂၀၁၁၊ စာ ၇၈-၇၉]

ၫြန္႔ေပါင္းအစိုးရႏွင့္ အတိုက္အခံပါတီမ်ား

ပါလီမန္စနစ္တြင္ ပါတီစံုစနစ္ကို က်င့္သံုးေသာေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားတြင္ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားစြာ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ရသည္။ ထိုေရြးေကာက္ပြဲတြင္ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ အမ်ားဆံုးေနရာကို ရရွိအႏုိင္ယူသည့္ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားက အစိုးရကို ဖြဲ႕စည္း၍ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာမ်ားကို ကုိင္တြယ္က်င့္သံုးရသည္။ သို႔ရာ၌ ပါလီမန္စနစ္တြင္ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိေသာ အခ်က္တစ္ခုမွာ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ႏုိင္ငံေရးပါတီတစ္ခုတည္းက အျပတ္အသတ္ အႏုိင္မရဘဲ အစိုးရ ဖြဲ႕ႏုိင္ေလာက္သည့္  လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္အင္အား မရရွိျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ထိုအခါမ်ိဳးတြင္ ပါတီတစ္ခုတည္းအေနျဖင့္ အစိုးရ ဖြဲ႕စည္းႏုိင္ျခင္းမရွိဘဲ မိမိတို႔ႏွင့္ ေပၚလစီခ်င္းတူညီသည့္ အျခားပါတီမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္း၍ အစိုးရကို ဖြဲ႕စည္းၾကသည္။ ထိုသို႔ ပါတီတစ္ခုတည္းျဖင့္ မဟုတ္ဘဲ နီးစပ္ရာပါတီမ်ား ပူးေပါင္း၍ ဖြဲ႕စည္းေသာအစိုးရကို "ၫြန္႔ေပါင္းအစိုးရ" ဟု ေခၚသည္။

ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ေနရာ တခ်ိဳ႕တြင္သာ အႏုိင္ရရွိၿပီး အစိုးရလည္း မဖြဲ႕ႏုိင္၊ ၫြန္႔ေပါင္းအစိုးရတြင္လည္း ပါ၀င္ျခင္းမရွိေသာ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားသည္ လႊတ္ေတာ္ထဲတြင္ အတိုက္အခံပါတီမ်ားအျဖစ္ ရပ္တည္ရသည္။ ဒီမိုကေရစီစနစ္တြင္ ၫြန္႔ေပါင္းအစိုးရမ်ား ဖြဲ႕စည္းျခင္းႏွင့္ အတိုက္အခံပါတီမ်ား ရွိေနျခင္းသည္ တိုင္းျပည္ႏွင့္ ျပည္သူလူထုအတြက္ အက်ိဳးမ်ားစြာ ျဖစ္ထြန္းေစသည္။ ၫြန္႔ေပါင္းအစိုးရႏွင့္ အတိုက္အခံပါတီမ်ား ရွိျခင္းအားျဖင့္ -

1. အႏုိင္ရႏုိင္ငံေရးပါတီက သူတို႔၏ ေပၚလစီႏွင့္ လမ္းစဥ္မ်ားကို တစ္ဖက္သတ္ ခ်မွတ္အေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္း မရွိဘဲ ၫြန္ေပါင္းအစိုးရတြင္ ပါ၀င္ေသာ အျခားႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ား၏ ေပၚလစီႏွင့္ လမ္းစဥ္မ်ားကိုပါ ထည့္သြင္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ရေသာေၾကာင့္ အစိုးရအတြင္း ေပၚလစီညႇိႏိႈင္းျခင္းႏွင့္ အေပးအယူလုပ္ျခင္း ျဖစ္ေပၚႏုိင္သည္။
2. ထိုသို႔ ေပၚလစီညႇိႏိႈင္းျခင္းႏွင့္ အေပးအယူလုပ္ျခင္းမ်ား ျဖစ္ေပၚေသာေၾကာင့္ အစြန္းေရာက္၀ါဒႏွင့္ တယူသန္ အစိုးရမ်ားကို ေရွာင္ရွားႏုိင္သည္။
3. အတုိက္အခံႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ား ရွိျခင္းအားျဖင့္ အစိုးရတစ္ရပ္၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား၊ ေပၚလစီမ်ားကို လႊတ္ေတာ္အတြင္း ပြင့္လင္းစြာ ေ၀ဖန္သံုးသပ္ျခင္းမ်ား၊ ေဆြးေႏြးျငင္းခံုျခင္းႏွင့္ ဟန္႔တားျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ႏုိင္သည္။
4. ထိုသို႔ လႊတ္ေတာ္အတြင္း ေ၀ဖန္ျခင္း၊ ကန္႔ကြက္ျခင္းမ်ားကို အတိုက္အခံ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားက ျပဳလုပ္ေသာေၾကာင့္ အႏုိင္ရ ႏုိင္ငံေရးပါတီ၏ ေပၚလစီႏွင့္ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား ျပည္သူလူထုအတြက္ အက်ိဳးမရွိဟု ယူဆပါက ဆန္႔က်င္၊ ကန္႔ကြက္၊ ပယ္ဖ်က္ သြားႏုိင္သည္။
5. လႊတ္ေတာ္အတြင္း အစိုးရႏွင့္ အတိုက္အခံပါတီမ်ား၊ ပြင့္လင္းစြာ၊ လြတ္လပ္စြာ ေ၀ဖန္ေဆြးေႏြး ျငင္းခုန္ျခင္းေၾကာင့္ မည္သူမွန္သည္၊ မည္သူမွားသည္၊ မည္သည့္ေပၚလစီက တုိင္းျပည္ႏွင့္ ျပည္သူလူထုအတြက္ ပို၍ အက်ိဳးရွိႏုိင္သည္ဟူေသာ အခ်က္မ်ားကို ျပည္သူလူထု တစ္ရပ္လံုး နားလည္သေဘာေပါက္ႏုိင္သည္။
6. အစိုးရေပၚလစီမ်ား၊ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားႏွင့္ စီမံကိန္းမ်ားကို လက္ေတြ႕အေကာင္အထည္ မေဖာ္ခင္ လႊတ္ေတာ္အတြင္း အတိုက္အခံပါတီမ်ားက ေမးခြန္းထုတ္ျခင္း၊ ေဆြးေႏြးေ၀ဖန္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ရေသာေၾကာင့္ အစိုးရတစ္ရပ္အေနျဖင့္ ထိုလုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားအေပၚ ပြင့္လင္းမႈ၊ တာ၀န္ခံမႈႏွင့္ တာ၀န္ယူမႈမ်ား ပိုရွိ၍ ပိုမိုမ်ားျပား ထြန္းကားလာႏိုင္သည္။

[ဆလိုင္းလ်န္မႈန္းဆာေခါင္း၊ ဒီမုိကေရစီ က်င့္စဥ္တရားမ်ား၊ ဒီမိုကေရစီ၊ လူ႔အခြင့္အေရးႏွင့္ ဖက္ဒရယ္ ပညာေပးစာစဥ္ အမွတ္-၁၊ Burma Centre for Ethnic Studies၊ ပထမအႀကိမ္၊ ၾသဂုတ္ ၂၀၁၂၊ ခ်င္းမုိင္၊ဒုတိယအႀကိမ္၊ ေအာက္တိုဘာ၊ ၂၀၁၂၊ အိုင္ေဇာလ္၊ မီဇိုရမ္၊ တတိယအႀကိမ္၊ ေအာက္တိုဘာ၊ ၂၀၁၂၊ ခ်င္းမိုင္၊ စာ ၅၀-၅၂]

သမုိင္းထဲက ဇူလိုင္ ၂၉

၂၉ ဇူလိုင္ ၁၉၄၅

ဂ်ပန္စစ္တပ္က ေမာ္လၿမိဳင္ေရတြင္းကုန္းရြာမွ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ရာမန္ႏွင့္ အေဖာ္ ၂၃ ဦးတို႔အား ၿဗိတိသွ်သူလွ်ိဳဟု စြပ္စြဲကာ ဖမ္းဆီးၿပီး ေမာ္လၿမိဳင္ေထာင္ထဲတြင္ ေရႏွင့္ပက္ စစ္ေဆးျခင္း၊ တုတ္ႏွင့္႐ိုက္ စစ္ေဆးျခင္း၊ တုပ္တြင္ဆြဲၿပီး စစ္ေဆးျခင္း အစရွိသျဖင့္ မတရားေသာ နည္းလမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္သည္။

ဂ်ပန္ႏုိင္ငံက မဟာမိတ္ႏုိင္ငံတို႔၏ ႁခြင္းခ်က္မရွိ လက္နက္ခ်ရန္ ရာဇသံကို ျငင္းဆိုသည္။

၂၉ ဇူလိုင္ ၁၉၄၇

တုိင္းျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္ ဒုတိယအစည္းအေ၀းကို စတင္က်င္းပသည္။

၂၉ ဇူလိုင္ ၁၉၄၈

ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္ျဖဴတပ္ဖြဲ႕ (ျဖဴ) မ်ားကို ဖမ္းသည္။ ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္ (ျဖဴ) မ်ား ေတာခိုသည္။

၂၉ ဇူလိုင္ ၁၉၈၀

ႏုိင္ငံေတာ္ေကာင္စီႏွင့္ အာဏာပိုင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားကုိယ္စား ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတ၏ ဖိတ္ၾကားေမတၱာရပ္ခံခ်က္ျဖင့္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးႏု ႏွင့္ ဇနီး ေဒၚျမရီ တို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံသို႔ ျပန္လည္ေရာက္ရွိသည္။

အႏုိင္ယူျခင္း ေလးမ်ိဳး

အေကာေဓန ဇိေန ေကာဓံ၊
အသာဓံု သာဓုနာ ဇိေန။
ဇိေန ကဒရိယံ ဒါေနန၊
သေစၥနာ လိက၀ါဒိနံ။

အမ်က္ထြက္သူကို အမ်က္မထြက္ဘဲ သည္းခံျခင္းျဖင့္ အႏုိင္ယူရာ၏။
စိတ္ေကာင္းမရွိေသာသူကို မိမိဖက္က စိတ္ေကာင္းထားျခင္းျဖင့္ အႏုိင္ယူရာ၏။
မေပးရက္ မလွဴရက္ ကပ္ေစးႏွဲေသာသူကို ေပးကမ္းလွဴဒါန္းျခင္းျဖင့္ အႏုိင္ယူရာ၏။
မဟုတ္မမွန္ လုပ္ႀကံေျပာဆိုတတ္ေသာသူကို အဟုတ္အမွန္ ေျပာဆိုျခင္းျဖင့္ အႏုိင္ယူရာ၏။

ေပ်ာ္ရႊင္ရယ္ေမာစရာ ဟာသမ်ား

အျမန္ၿပိဳင္ပြဲ

မည္သည့္လူမ်ိဳးက မည္မွ်ျမန္ျမန္ ေဆာင္လုပ္ႏုိင္သနည္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ အေမရိကန္၊ ဂ်ာမန္၊ ႐ုရွားတို႔ အႂကြားၿပိဳင္ၾကသည္။

အေမရိကန္ - တံတားတစ္ခုကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဇန္န၀ါရီလ ၁ ရက္ေန႔မွာ စေဆာက္တယ္ ဆိုပါစို႔။ အဲ ဒီဇင္ဘာလ ၃၁ ရက္ေန႔ ေရာက္တဲ့အခါ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ေတြ ေျပးႏုိင္ၿပီ။

ဂ်ာမန္ကလည္း အားက်မခံေျပာသည္ - ဇန္န၀ါရီလ ၁ ရက္ေန႔မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေဆး႐ံုႀကီးတစ္ခုကို စေဆာက္တယ္။ ဇန္န၀ါရီလ ၃၁ ရက္ေန႔မွာ လူနာေတြကို စလက္ခံႏုိင္ၿပီဗ်ာ။ ကဲ မျမန္လား။ ဟဲ... ဟဲ... ဟဲ...။

႐ုရွား က ေအးေအးေဆးေဆး ေလသံျဖင့္ ယခုကဲ့သို႔ ေျပာသည္။

ခင္ဗ်ားတို႔တစ္ေတြ ျမန္တာေလာက္ေတာ့ ပ်င္းေတာင္ပ်င္းေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေလာက္ မျမန္ေသးပါဘူး။ မနက္ ၉ နာရီမွာ အရက္ခ်က္စက္႐ံုကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ စေဆာက္တယ္ဆိုပါစို႔။ မနက္ ၁၀ နာရီေလာက္ဆို အားလံုးမူးေနၾကၿပီေလ ဟင္း... ဟင္း... ဟင္း...။

Time

က်န္းမာေရးအေျခအေန ဆိုးရြားေနသည့္ ဂၽြန္စမစ္ အထူးကုေဆးခန္းတစ္ခုသို႔ ေရာက္လာသည္။ ဆိုင္ရာ ဆရာ၀န္ႏွင့္ ေတြ႕ဆံု၍ ေဆးစစ္မႈျပဳလုပ္သည္။ ေဆးစစ္ခ်က္ အေျဖမ်ား ထြက္လာၿပီးေနာက္ ယင္းအေျဖစာရြက္မ်ားကို ကိုင္၍ ဂၽြန္စမစ္ရွိရာ အခန္းတြင္းသို႔ ဆရာ၀န္ ၀င္လာ၏။

ဆရာ၀န္။ စိတ္မေကာင္းပါဘူး ဂၽြန္။ ခင္ဗ်ားေရာဂါက သိပ္ကၽြမ္းေနၿပီ။ ခင္ဗ်ားအသက္က တည္းတည္းေလးပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ အခ်ိန္မရေတာ့ဘူး။

ဂၽြန္စမစ္။ အမယ္ေလး။ ဒုကၡေတြ႕ၿပီေပါ့ဆရာရယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္ေနရဦးမလဲဗ်ာ။

ဆရာ၀န္။ ေဘလ္ အရင္သြားရွင္းလုိက္ပါဦး။ ၿပီးရင္ ျပန္လာခဲ့ဗ်ာ။

ဂၽြန္စမစ္ ကုန္က်စရိတ္မ်ား သြားရွင္းသည္။ ၿပီးေနာက္ ဆရာ၀န္ရွိရာသို႔ ျပန္လာသည္။

ဂၽြန္စမစ္။ ေျပာပါဦးဆရာရယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ ေနရဦးမလဲဟင္။

ဆရာ၀န္။ တစ္ဆယ္။

ဂၽြန္စမစ္။ ဆရာ ဘာေျပာတာလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ မရွင္းဘူး။

ဆရာ၀န္။ ကိုး။

ဂၽြန္စမစ္။ ဘာလဲဆရာ။ ဘာအဓိပၸါယ္လဲဟင္။

ဆရာ၀န္။ ရွစ္...။

[ငရဲမက်ေသာ ဟာသမ်ား၊ ရဲမင္းဦး မွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္]

တာ၀န္ကုိယ္စီ ရွိၾကသည္

မာတာ ပုတၱကရံ ပါပံ၊
သိႆပါပံ ဂု႐ုကတံ။
ရာဇာ ရ႒ကရံ ပါပံ၊
ရာဇပါပံ ပုေရာဟိေတာ။

သားက မေကာင္းမႈျပဳလွ်င္ အမိျပဳရာေရာက္၏။
တပည့္က မေကာင္းမႈျပဳလွ်င္ ဆရာျပဳရာေရာက္၏။
တိုင္းသူျပည္သားတို႔က မေကာင္းမႈျပဳလွ်င္ မင္းျပဳရာေရာက္၏။
မင္းက မေကာင္းမႈျပဳလွ်င္ ပုေရာဟိတ္ျပဳရာေရာက္၏။

အစိုးရအဖြဲ႕ အေျပာင္းအလဲမ်ား

၀န္ႀကီးဌာန ေျပာင္းလဲခန္႔အပ္လိုက္တဲ့ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီးမ်ား (အမိန္႔အမွတ္ ၁၈/၂၀၁၃)
(၁) ဦးေဇယ်ာေအာင္၊ စြမ္းအင္၀န္ႀကီးဌာန
(၂) ဦးေမာင္ျမင့္၊        စက္မႈ၀န္ႀကီးဌာန
(၃) ဦးေအးျမင့္၊          အလုပ္သမား၊ အလုပ္အကုိင္ႏွင့္ လူမႈဖူလံုေရး၀န္ႀကီးဌာန
(၄) ဦးသန္းေဌး၊         ရထားပို႔ေဆာင္ေရး၀န္ႀကီးဌာန

ဒုတိယ၀န္ႀကီး ခန္႔အပ္တာ၀န္ေပး (အမိန္႔အမွတ္ ၁၉/၂၀၁၃)
ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္႐ံုး (ၾကည္း)မွ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေမာင္ေမာင္အုန္း အား နယ္စပ္ေရးရာ၀န္ႀကီးဌာန ဒုတိယ၀န္ႀကီးအျဖစ္။

ဒုတိယ၀န္ႀကီး ခန္႔အပ္တာ၀န္ေပး (အမိန္႔အမွတ္ ၂၀/၂၀၁၃)
ရန္ကုန္စီးပြားေရးတကၠသိုလ္ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ေဒါက္တာ စန္းလြင္ အား ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာနဒုတိယ၀န္ႀကီးအျဖစ္။

ဒုတိယ၀န္ႀကီးအျဖစ္ ေျပာင္းလဲတာ၀န္ေပး (အမိန္႔အမွတ္ ၂၁/၂၀၁၃)
ေနျပည္ေတာ္ေကာင္စီ ေကာင္စီ၀င္ ေဒါက္တာ သန္းေအာင္ အား က်န္းမာေရး၀န္ႀကီးဌာန ဒုတိယ၀န္ႀကီးအျဖစ္။

ဒုတိယ၀န္ႀကီးမ်ား ႏုတ္ထြက္ခြင့္ျပဳ (အမိန္႔အမွတ္ ၂၂/၂၀၁၃)
(၁) ဦးေအးၾကဴ၊                            ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာန
(၂) သူရဦးေသာင္းလြင္                   ရထားပို႔ေဆာင္ေရး၀န္ႀကီးဌာန

ဒုတိယ၀န္ႀကီးတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေစျခင္း (အမိန္႔အမွတ္ ၂၃/၂၀၁၃)
ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးဌာန ဒုတိယ၀န္ႀကီးႏွင့္ ရဲခ်ဳပ္တာ၀န္ ပူးတြဲထမ္းေဆာင္လ်က္ရွိေသာ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္း အား ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးဌာန ဒုတိယ၀န္ႀကီးအျဖစ္။

ရဲခ်ဳပ္ ခန္႔အပ္တာ၀န္ေပးျခင္း (အမိန္႔အမွတ္ ၂၄/၂၀၁၃)
ဒုတိယရဲခ်ဳပ္ ရဲမွဴးခ်ဳပ္ ေဇာ္၀င္း အား ရဲခ်ဳပ္အျဖစ္။

ဒုတိယ၀န္ႀကီးမ်ား ေျပာင္းလဲတာ၀န္ေပးအပ္ျခင္း (အမိန္႔အမွတ္ ၂၅/၂၀၁၃)
(၁) ေဒါက္တာ ၀င္းျမင့္၊                သမၼတ႐ံုး (၁)
(၂) ေဒါက္တာ ေဇာ္မင္းေအာင္၊      ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာန
(၃) ဦးထင္ေအာင္၊                      အလုပ္သမား၊ အလုပ္အကုိင္ႏွင့္ လူမႈဖူလံုေရး၀န္ႀကီးဌာန
(၄) ဦးျမင့္သိန္း၊                          ရထားပို႔ေဆာင္ေရး၀န္ႀကီးဌာန
(၅) ဦးဘေရႊ၊                             သိပၸံႏွင့္နည္းပညာ၀န္ႀကီးဌာန

ဒုတိယ၀န္ႀကီး ခန္႔အပ္တာ၀န္ေပး (အမိန္႔အမွတ္ ၂၆/၂၀၁၃)
အဆင့္ျမင့္သိပၸံႏွင့္နည္းပညာဦးစီးဌာန ၫႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ ေဒါက္တာ ေအာင္ေက်ာ္ျမတ္ အား သိပၸံႏွင့္ နည္းပညာ၀န္ႀကီးဌာန ဒုတိယ၀န္ႀကီးအျဖစ္။

ဘ၀ပ်က္ေၾကာင္း ႏွစ္မ်ိဳး

သမၼဳဠွ သိေႆာ ပေဒေသနံ၊
ကုနာရီ ဘရေဏန စ။
အသတံ သမၸေယာေဂန၊
ပ႑ိေတာပိ ၀သီဒတိ။

ဉာဏ္တံုးလွေသာ တပည့္ကို ပညာသင္ေပးျခင္း၊
အက်င့္မေကာင္းေသာ မိန္းမႏွင့္ အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္း၊
သူယုတ္မာတို႔ႏွင့္ ေပါင္းသင္းမိျခင္း၊
ဤအမႈမ်ားကို ျပဳမိလွ်င္ ပညာရွိပင္ ျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း ဘ၀ပ်က္၍ နစ္မြန္းရေပေတာ့သည္။

အမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ သာသနာ ကာကြယ္ေရးပတ္သက္၍ လတ္တေလာ ကၽြန္ေတာ္ဖတ္မိေသာ စာတစ္ပုဒ္

.....
..............
.................

ဗုဒၶ၀ါဒကို အျခားအမည္နာမတစ္ခုျဖင့္ ေခၚေ၀ၚလွ်င္ ၀ိဘဇၨ၀ါဒဟု အမည္ရ၏။ ၀ိဘဇၨဆိုသည္မွာ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာျခင္းဟု အမည္ရသည္။ ေထရ၀ါဒ သာသနာေတာ္ကို သက္၀င္ယံုၾကည္သူျဖစ္လွ်င္ ၀ိဘဇၨ၀ါဒကို ယံုၾကည္သူျဖစ္ရပါမည္။ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ ေ၀ဖန္ရဲသူ ျဖစ္ရပါမည္။ ျမန္မာတို႔၏ ဓေလ့အရ ရတနာသံုးပါးႏွင့္ ပတ္သက္လာလွ်င္ သဒၶါလြန္ကဲတတ္ၾကသည္။ သဒၶါလြန္ေသာအခါ ပညာခ်ိဳ႕၍ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာႏုိင္သည့္ ၀ိဘဇၨသို႔ မေရာက္ေတာ့။ ရတနာသံုးပါးႏွင့္ပတ္သက္၍ ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္မႈျပဳလွ်င္ ဓမၼႏၲရာယ္ဟု ယိုးစြပ္ၾက၏။ အမွန္တကယ္တြင္ ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္ခြဲျခမ္းၿပီး သာသနာကို သက္၀င္ယံုၾကည္သူမွာသာ ခုိင္ၿမဲေသာ သဒၶါတရား ရွိတတ္သည္။ အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာအတြက္ အသက္ပင္ စြန္႔ရစြန္႔ရ ဆိုေသာယံုၾကည္ခ်က္မ်ိဳး ရွိတတ္သည္။ သို႔မဟုတ္လွ်င္ကား အသံသာရွိၿပီး အဆန္မရွိသည့္ အေျမာက္ပမာပင္ ရွိေပလိမ့္မည္။

မိမိတို႔ကာကြယ္မည္ဆိုေသာ ဘာသာသာသနာျဖစ္ေသာ ေထရ၀ါဒသည္ မဟာယာန၊ တႏၲရ၀ါဒ၊ မႏၲရ၀ါဒ၊ ဇင္၀ါဒ၊ ျဗဟၼဏ၀ါဒ၊ ဂိုဏ္းဘုန္းႀကီး၀ါဒ၊ ထြက္ရပ္ေပါက္၀ါဒ၊ နတ္ကေတာ္၊ ခ်ဲဘုန္းႀကီး၊ ဒုႆီလ စသည့္ အတြင္းရန္ အညစ္အေၾကးမ်ားစြာ ကပ္ၿငိေနပါသည္။ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ားစုမွာ ကုိယ္တြင္း၌ ကင္ဆာေရာဂါ တစ္ခုခုျဖစ္ေနေသာ လူမ်ားပမာ ျဖစ္ေနၾကပါၿပီ။ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္ ခ်ည့္နဲ႔ အားနည္းေနေသာ ကိုယ္ခံအားျဖင့္ အမ်ိဳးဘာသာ၊ သာသနာကို ကာကြယ္မည္ဟု ေႂကြးေၾကာ္ေနလွ်င္ ခါခ်ဥ္ေကာင္ မာန္ႀကီးေပမယ့္ ခါးကမသန္ ဆိုသည့္အေျခအေနမ်ိဳးသာ ျဖစ္ေနမည္ဟု ထင္ျမင္မိပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ရတနာသံုးပါး ျပည့္စံုစြာေပၚထြန္းရာ ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔မွစတင္၍ အမ်ိဳးဘာသာ၊ သာသနာကို ကာကြယ္ရန္ ေထရ၀ါဒစစ္စစ္ကို သက္၀င္ယံုၾကည္မိေအာင္ ႀကိဳးစားရင္း ကုိယ္ခံအားမ်ား ျဖည့္တင္းၾကပါဦးဟု ႏိႈးေဆာ္ခ်င္ပါသည္။

[7DAY Daily No.89, Monday, July 22, 2013, p.20, နီဟိန္းေမာ္၊ ဘာသာသာသနာ ကာကြယ္ဖို႔ရာ မွ ျပန္လည္ထုတ္ႏုတ္ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။]

ဧကန္မုခ် ေသမည့္သူ

ဒု႒ ဘရိယ သံ၀ါေသာ၊
ေဒါေသာ စိတၱရ ဒါသေကာ။
သ သေပၸ စ ဃရာ၀ါေသာ၊
မစၥဳ ဧ၀ န သံသေယာ။

စည္းေဖာက္ေသာ မယားႏွင့္ ေပါင္းေဖာ္ေနေသာသူ၊
ေဒါသႀကီးေသာ ေက်းကၽြန္ကို လက္ခံထားသူ၊
ေႁမြဆိုးရွိေသာအိမ္မွာ ေနသူ၊
ထိုသူတို႔သည္ ဧကန္မုခ် ေသရမည့္သူမ်ားသာျဖစ္၏။ သံသယျဖစ္ဖြယ္ မရွိေပ။

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ မေတာ္တေရာ္မ်ား

အထူးအဆန္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ လူတုိင္းလူတုိင္း ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ႀကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ အဆီအေငၚ မတည့္မႈေတြပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္တစ္ေယာက္တည္းက်မွ ထူးၿပီးေတာ့ ျဖစ္ေန၊ ေတြ႕ေန၊ ျမင္ေန၊ ၾကားေနရတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးေလ။ ဒါေပမယ့္ ရင္ထဲမွရွိေနတာထက္ စကားလံုးေတြအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းလုိက္ေတာ့ သက္သာရာရသလို ဖတ္ရသူေတြအတြက္လည္း ခံစားမႈတစ္ခုခု ရလိမ့္မယ္ထင္လို႔ ေရးလုိက္တာပါ။ ေတြးျမင္ခံစားပံု မတူခဲ့ရင္လည္း အံ့ၾသစရာေတာ့ မရွိပါဘူး။ ခင္ဗ်ားက ခင္ဗ်ား၊ ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ္ပဲေလ။ မဟုတ္ဘူးလား။

(က)

ဟိုးတေလာေလးက ဖတ္လိုက္ရတဲ့ သတင္းတစ္ပုဒ္ကလည္း ရယ္ရမလား၊ ဆဲရမလား မသိေတာ့ပါဘူးဗ်ာ ဆိုတဲ့သတင္းတစ္ပုဒ္ပါပဲ။ တျခားမဟုတ္ပါဘူး။ မီးကင္းေစာင့္တဲ့ မီးကင္းတဲ မီးေလာင္သတဲ့ေလ။ ရပ္ကြက္က အလွည့္က်တာ၀န္က်သူေတြ (အမ်ားစုကေတာ့ လူငွားေစာင့္ၾကတာပါပဲ)က ရပ္ကြက္သူ၊ ရပ္ကြက္သားေတြ အိပ္ေမာက်ေနခ်ိန္မွာ မီးေရးကင္းေရးအတြက္ ေစာင့္ၾကည့္ရာေနရာျဖစ္တဲ့ မီးကင္းတဲက မီးေလာင္တယ္ဆိုေတာ့ စဥ္းစားသာၾကည့္ပါေတာ့ဗ်ာ။ ရပ္ကြက္တုိင္း ရပ္ကြက္တုိင္းက မီးကင္းတဲေတြရဲ႕ လုပ္ေဆာင္မႈေတြ၊ စြမ္းေဆာင္မႈေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အေကာင္းျမင္တာ ၾကားရခဲေပမယ့္ ယေန႔အခ်ိန္အထိ အဲဒီမီးကင္းတဲေတြရဲ႕ အခန္းက႑ဟာ အေရးပါေနဆဲျဖစ္တာနဲ႔ ရပ္ကြက္ထဲမွာ ခန္႔ခန္႔ႀကီး ယေန႔အထိ ရွိေနေသးတာကေတာ့ စဥ္းစားစရာပါပဲ။

( ခ )

7Day Daily သတင္းစာထဲမွာပါတဲ့ ကာတြန္းတစ္ကြက္ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အေတာ္ေလးကို ေဒါသထြက္မိတယ္။ ကာတြန္းေရးတဲ့လူက ပညာအရည္အခ်င္းနည္းပါးလို႔၊ ဟိုလူေျပာ ဒီလူေျပာ ရပ္ထဲရြာထဲစကားကို ကာတြန္းဆြဲၿပီး သ႐ုပ္ေဖာ္တယ္ဆိုေပမယ့္ ေန႔စဥ္သတင္းစာထုတ္ေနတဲ့ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ေတြ၊ အယ္ဒီတာအဖြဲ႕ေတြကေတာ့ ဒီကာတြန္းဟာ ထည့္သင့္တယ္၊ မထည့္သင့္ဘူး၊ ကာတြန္းရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ ေကာင္းတယ္၊ မေကာင္းဘူး၊ အမ်ားျပည္သူအတြက္ အက်ိဳးရွိတယ္၊ မရွိဘူး၊ စသျဖင့္ေပါ့ေလ စဥ္းစားတည္းျဖတ္သင့္တယ္လို႔ ထင္မိပါတယ္။ ကာတြန္းကို အရင္ဆံုး ၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။

ပထမဆံုး ေ၀ဖန္ခ်င္တာက ကာတြန္းေရးတဲ့လူပဲ။ ဗဟုသုတလည္းမရွိ၊ ပညာအရည္အခ်င္းလည္း မရွိဘဲ ဟိုလူေျပာ ဒီလူေျပာ ၾကားဖူးနား၀နဲ႔ ကာတြန္းကို ေရးတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္က ဒဲ့(တဲ့)ပဲ ေျပာခ်င္တယ္။ ကာတြန္းရဲ႕ အဓိပၸါယ္ဟာ ဘယ္အထိ ေရာက္သြားသလဲဆိုတာကိုေတာင္ အဲဒီကာတြန္းေရးတဲ့လူ သိရဲ႕လားလို႔ သံသယျဖစ္မိတာအမွန္ပဲ။ သမၼတမို႔ မေ၀ဖန္ရဘူးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ေျပာေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အာဇာနည္ေန႔မွာ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္ ဘယ္ေရာက္ေနလဲ ဆိုတာကုိေတာင္ မသိတဲ့သူက ေခတ္ကို သေရာ္တဲ့၊ ေခတ္ကိုထင္ဟပ္တဲ့ ကာတြန္းမ်ိဳး ေရးခ်င္တယ္ဆိုတာ သူငယ္တန္းကေလးက အဂၤလိပ္၀တၳဳစာအုပ္ကို ဟိုလွန္ဒီလွန္ ေလွ်ာက္လွန္ၿပီး အ႐ုပ္ရွာေနသလို ျဖစ္ေနေတာ့မွာေပါ့ဗ်။ အဲဒါကိုပဲ ၾကည့္စမ္း.... ဒီကေလးက ငယ္ငယ္ေလးပဲရွိေသးတယ္၊ အဂၤလိပ္၀တၳဳေတြေတာင္ ဖတ္ခ်င္ေနၿပီ ဆိုၿပီးေတာ့ မ်က္စိမွိတ္ၿပီး လက္ခုပ္တီးမယ့္အထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္မပါဘူး။ ဒီကာတြန္းကို ထည့္ေပးတဲ့ 7Day Daily သတင္းစာက အယ္ဒီတာအဖြဲ႕လည္း ေသာက္႐ူးေတြပဲ။ အလကားလူေတြ... တတ္လို႔လုပ္စားတာ မဟုတ္ဘူး၊ ငတ္လို႔ လုပ္စားေနတဲ့လူေတြ။ ႏုိင္ငံေရးတိုက္ကြက္ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးၾကားမွာ လက္ရွိအစိုးရကို အတိုက္အခံလုပ္ေနတဲ့ လူေတြေျပာတဲ့ စကားေတြနဲ႔ မိႈင္းမိေနတဲ့လူေတြ။ ေဟ့... ဦးသိန္းစိန္ လံုး၀ဥႆံု ေကာင္းတယ္လို႔ က်ဳပ္ဆိုတဲ့ ကိုဉာဏ္ ဘယ္တုန္းကမွ် မေျပာခဲ့ဘူး၊ ဦးသိန္းစိန္ေလာက္ ေတာ္တဲ့လူ ျမန္မာျပည္မွာ မရွိဘူးလို႔ က်ဳပ္တစ္ခါမွ် မေျပာခဲ့ဘူး၊ ဦးသိန္းစိန္ဟာ သူေတာ္ေကာင္းႀကီးကြ၊ မျပစ္မွားေကာင္းဘူးလို႔လည္း က်ဳပ္ကိုဉာဏ္ တစ္ခါမွ် မေျပာခဲ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္တို႔ႏုိင္ငံရဲ႕ သမၼတႀကီးတစ္ဦးအေနနဲ႔ သူ႔အေပၚမွာ ေလးစားမႈရွိတယ္၊ ယံုၾကည္မႈရွိတယ္၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရွိတယ္။ တုိင္းျပည္အတြက္ သူႀကိဳးစားေနတယ္ဆိုတာကို သံသယ လံုး၀မရွိဘူး။ မွားခ်င္မွားမယ္၊ မွန္ခ်င္မွန္မယ္။ ကုိယ္ေတြအတြက္၊ ကုိယ့္တုိင္းျပည္တြက္ လက္ရွိအခ်ိန္မွာ တာ၀န္ယူၿပီး ထမ္းေဆာင္ႀကိဳးပမ္းေနတဲ့ ကုိယ့္ႏုိင္ငံက သမၼတအေပၚကိုေတာင္ မေလးစားႏုိင္တဲ့လူေတြက ဘယ္သူ႔အေပၚကို ေလးစားခ်င္ေသးတာလဲ။ အာဇာနည္ေန႔တုန္းက ဦးသိန္းစိန္ ဘယ္ေရာက္ေနသလဲ၊ ဘယ္လိုျပဳမူေဆာင္ရြက္ခဲ့သလဲ ဆိုတာကိုေတာင္ သတင္းမသိတဲ့ ကာတြန္းေရးတဲ့သူနဲ႔ အဲဒီကာတြန္းကို ခြင့္ျပဳေပးရဲတဲ့ သတင္းစာကို က်ဳပ္တို႔က ခ်ီးက်ဴးရမွာလား။ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ ဒါ က်ဳပ္တို႔ႏုိင္ငံရဲ႕ အႀကီးအကဲကို အသေရဖ်က္တာပဲ၊ ဂုဏ္သတင္းက်ဆင္းေအာင္ လုပ္ေဆာင္တာပဲ။ 7Day လည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေၾကာင္ေခ်းျဖစ္လာပါၿပီ။ သမၼတကို ေပၚတင္ႀကီး ေစာ္ကားတဲ့၊ အသေရဖ်က္တဲ့ ဒီလို ကာတြန္းမ်ိဳးက်ေတာ့ ၀မ္းသာအားရ ထည့္ေပးတယ္။ ႏိုဘယ္လ္ဆုရွင္ေတြကို သေရာ္တဲ့ သေဘာမ်ိဳးပါတဲ့ ဆရာဘစီရဲ႕ ေဆာင္းပါးမွာက်ေတာ့ မဆီမဆုိင္ ကြင္းစကြင္းပိတ္ထဲမွာ သေရာ္စာျဖစ္ပါေၾကာင္း၊ စာေရးသူ၏ အာေဘာ္သာ ျဖစ္ပါေၾကာင္းဆိုၿပီး ရွင္းလင္းခ်က္ ေရးထားတယ္။ အဲဒီတစ္ခုတည္းနဲ႔ ေျပာေနတာ မဟုတ္ဘူး၊ ဆရာေမာင္သာခ်ိဳေရးတဲ့ သေရာ္စာကိုလည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္းပဲ။ ေဆာင္းပါးနာမည္က (သူတို႔ေျပာသလိုဆိုရင္ သေရာ္စာနာမည္က) ငါမေကာင္း ငါ့အေၾကာင္းေရးႏွင့္ စံုနံ႔သာၿမိဳင္ေန႔စဥ္ တဲ့။ ေရးသူက ဂ်က္ကြမ္းၿခံကုန္း။ ေန႔စဥ္သတင္းစာအေၾကာင္း သေရာ္ထားတဲ့ သေရာ္စာေဆာင္းပါးေပါ့။ ေအာက္ဆံုးမွာ 7Day က ဘာေရးထားတဲ့ဆိုေတာ့ (ဤသေရာ္စာစုသည္ ဂ်က္ကြမ္းၿခံကုန္း၏ အာေဘာ္သာ ျဖစ္ပါသည္။) တဲ့။ အဲဒါ ဘာသေဘာလဲဗ်... ဟင္...။ ခင္ဗ်ားတို႔ ဘယ္လိုထင္တုန္း။ ကုိယ့္သတင္းစာက တာ၀န္မခံႏုိင္ရင္၊ တာ၀န္မခံရဲရင္ မထည့္နဲ႔ေပါ့ဗ်ာ။ အခုေတာ့ အဲဒီသေရာ္စာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကိစၥအ၀၀ဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔ ဘာမွ်မဆုိင္ဘူး၊ စာေရးတဲ့သူနဲ႔ပဲ ဆုိင္တယ္လို႔ ေပၚတင္ႀကီး တာ၀န္ေရွာင္လႊဲတာ၊ မ်က္ႏွာလႊဲခဲပစ္တာ မဟုတ္ဘူးလား။ အျခား ရွိေသးတယ္.... ရွိေသးတယ္..။ ေနာက္ႀကံဳမွ ထပ္ေျပာမယ္။ နည္းနည္းခ်င္းပဲ ေျပာေတာ့မယ္။ 7Day ကို ကၽြန္ေတာ္ေစာင့္ၾကည့္ေနတာ အေတာ္ၾကာၿပီ။ ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ ေလာင္းေၾကးတစ္ခုေလာက္ ထပ္လိုက္ခ်င္ေသးတယ္။ ၂၀၁၄ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းေရာက္တာနဲ႔ အဲဒီ 7Day သတင္းစာနဲ႔ ဂ်ာနယ္ဟာ သမၼတေလာင္းတစ္ေယာက္ကို ေပၚတင္ႀကီး ေလာ္ဘီလုပ္လိမ့္မယ္ဗ်ာ။ သတၱိမေခသူမ်ား၊ မယံုၾကည္သူမ်ား၊ ဘာလဲဟဆိုသူမ်ား ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ႀကိဳက္ေၾကးထပ္ႏုိင္ပါသည္။ အခုကာတြန္းဆိုတာ ေျခဆင္းေလာက္ပဲ ရွိေသးတယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ ေကာင္းေကာင္းေတြးႏုိင္ပါသည္။ :D

( ဂ )

မေန႔ညက 5 Plus လိုင္းကေန လား႐ိႈးသိန္းေအာင္ရဲ႕ ႏႈတ္မဆက္နဲ႔ ငိုခ်င္တယ္ ေဖ်ာ္ေျဖပြဲကို ျပန္လႊင့္ေပးတာ ၾကည့္လိုက္ရပါတယ္။ အရမ္းသေဘာက်တဲ့ အဆိုေတာ္ျဖစ္လို႔ အစအဆံုး ထုိင္ၾကည့္ျဖစ္တယ္။ အစီအစဥ္တင္ဆက္သူျဖစ္တဲ့ ေကာင္ေလးနဲ႔ ေကာင္မေလးရယ္၊ 5 Plus က အင္တာဗ်ဴးလိုက္လုပ္တဲ့ ကေလးမေလးရယ္ဟာ ဘာေျပာၾကတယ္ထင္သလဲ။ အစ္ကိုႀကီး လား႐ိႈးသိန္းေအာင္၊ အစ္ကိုႀကီး လား႐ိႈးသိန္းေအာင္ တဲ့။ သူတို႔ေတြကိုၾကည့္ေတာ့ နႏြင္းနံ႔ေတာင္ မစင္ေသးဘူး။ အသက္ကေလးေတြရွိလွ ၂၀ ေက်ာ္ေပါ့။ ၃၀ ၀န္းက်င္ တစ္ေယာက္မွ် မပါဘူး၊ ေသခ်ာတယ္။ ဒင္းတို႔က လား႐ိႈးသိန္းေအာင္ကို အစ္ကိုႀကီးဆိုေတာ့ က်ဳပ္ကိုမ်ားေတြ႕ရင္ ေမာင္ေလးမ်ား လုပ္ၾကဦးမလားမသိ။ ႐ိႈးပြဲကိုလာၾကည့္တဲ့ ပရိသတ္အမ်ားစုက အဘိုးႀကီး၊ အဘြားႀကီးေတြ၊ သူတို႔ငယ္ငယ္ေလးကတည္း သေဘာက်တဲ့ အဆိုေတာ္ကို လာအားေပးတာတဲ့။ ခင္သီတာထြန္းေတာင္ ပါေသးတယ္။ ကဲ... အဲဒီလို အဆိုေတာ္ႀကီးကို အစ္ကိုႀကီး၊ အစ္ကုိႀကီးဆိုေတာ့ က်ဳပ္မွာေလ ေဖ်ာ္ေျဖပြဲၾကည့္ရတာနဲ႔ မတူဘဲ Mr.Bean ကို စီးရီးလိုက္ ထိုင္ၾကည့္ေနမိသလို ျဖစ္ေနေတာ့တာပါပဲ။ ဆံပင္ျဖဴျဖဴ၊ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးျဖဴျဖဴနဲ႔ လား႐ိႈးသိန္းေအာင္ကို အစ္ကိုႀကီး လား႐ိႈးသိန္းေအာင္လို႔ အသက္ ၂၀ ေက်ာ္ေလးေတြက ေခၚေနမွေတာ့ ခင္ဗ်ားကုသိုလ္ကံ ႀကီးလွခ်ည္လား ကိုဂ်င္မီဂ်က္ရယ္လို႔ပဲ ေရရြတ္မိပါေတာ့တယ္။

အမွတ္တရ

ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)

၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ ၂၃ ရက္၊ အဂၤါေန႔။

မြန္းလြဲ ၁၂ နာရီ ၁၈ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။

ရန္သူမ်ိဳး ေျခာက္ပါး

အဂၢိ အာေပါ ဣတၳိ မူေဠာ၊
သေပၸါ ရာဇကုလာနိ စ။
အပယေႏၲန ဂႏၲေဗၺာ၊
အေစၥက ပါဏဟရနိ။

မီး
ေရ
မိန္းမ
လူမိုက္
ေႁမြဆိုး
မင္းမ်ိဳးမင္းႏြယ္

ဤသူတို႔ကို မထိမခိုက္မိေအာင္ သတိထား၍ ေရွာင္ရွားသင့္၏။ ထိမိခုိက္မိပါက ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း အသက္ေဘးေတြ႕တတ္၏။

၀ါဆိုလျပည့္ (ဓမၼစၾကာေန႔)

ယေန႔သည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔ အေလးအျမတ္ထားရာ ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔ ျဖစ္ပါသည္။ ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔သည္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔အတြက္ မေမ့အပ္သည့္ ထူးျမတ္သည့္ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္တစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔ အခါသမယသည္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔အတြက္ ရတနာသံုးပါး စံုလင္စြာ ေပၚထြန္းလာခဲ့သည့္ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ေဂါတမဗုဒၶသည္ ဘုရားအျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိေတာ္မူခဲ့ေသာ္လည္း တရားေဟာေတာ္မူခဲ့ျခင္း မရွိေသးခဲ့၊ ေနာက္လိုက္ေနာက္ပါ ရဟန္းသံဃာလည္း မရွိေသးခဲ့ပါ။ ၀ါဆိုလျပည့္ အခါသမယတြင္မွသာ တစ္ခ်ိန္က အလုပ္အေကၽြး ျပဳခဲ့ဖူးသည့္ ပၪၥ၀ဂၢီ ငါးဦးကို ဓမၼစၾကာတရားဦး ေဟာၾကားေတာ္ မူခဲ့ပါသည္။ အဆိုပါ ဓမၼစၾကာတရားသည္ ဘုရားရွင္၏ ပထမဆံုးေသာ တရားေတာ္ျဖစ္ပါသည္။ ပၪၥ၀ဂၢီ ငါးဦးသည္လည္း ဘုရားရွင္၏ သာသနာေတာ္၀ယ္ ပထမဆံုးေသာ သံဃာေတာ္မ်ား ျဖစ္လာခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔သည္ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ဟူသည့္ ရတနာသံုးပါး စံုလင္စြာ ေပၚထြန္းခဲ့သည့္ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ဟု ဆိုရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ယေန႔ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ရြတ္ဆိုေနၾကသည့္ ဓမၼံ ဟူေသာ စကားလံုးႏွင့္ သံဃံ ဟူေသာ စကားလံုးတို႔သည္ ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔မွသာ စတင္ရြတ္ဆို ႏိုင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔မွ်ဆိုလွ်င္ ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔သည္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔အတြက္ မည္မွ်အေရးပါေၾကာင္း၊ ထူးျမတ္ေၾကာင္း သိေစေလာက္ၿပီဟု ယူဆပါသည္။ ယေန႔ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၃၇၅ ခုႏွစ္ ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔ အခါသမယ၀ယ္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အားလံုး ကုသိုလ္တရားမ်ား ရင္၀ယ္ပြား၍ ေမတၱာတရားမ်ား ကိန္းေအာင္တည္ရွိႏိုင္ပါေစ၊ သံသရာအတြက္ အေထာက္အပံ့ျဖစ္ေစမည့္ သူေတာ္ေကာင္းတရားမ်ားကို ပြားမ်ားအားထုတ္ႏုိင္ၾကပါေစ၊ ဗုဒၶျမတ္စြာ သြန္သင္လမ္းျပခဲ့သည့္ တရားေတာ္မ်ားကို ႏွလံုးသြင္းဆင္ျခင္ႏိုင္ၾကပါေစ၊ စိတ္၀မ္းႏွလံုး ၿငိမ္းေအးႏုိင္ၾကပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းေမတၱာ ပို႔သအပ္ပါသည္။

အရပ္ေလးမ်က္ႏွာ၊ အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာ၊ အရပ္ဆယ္မ်က္ႏွာ၌ ေနၾကကုန္ေသာ ေ၀ေနယ်သတၱ၀ါအားလံုး ေဘးရန္ကင္းရွင္းၾကပါေစ၊ ေဒါသခပ္သိမ္း ကင္းၿငိမ္းၾကပါေစ၊ ဆင္းရဲခပ္သိမ္း ၿငိမ္းၾကပါေစ၊ ႏွလံုးစိတ္၀မ္း ေအးခ်မ္းၾကပါေစ။

အမွတ္တရ

ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)

၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ ၂၂ ရက္၊ တနလၤာေန႔။

ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၃၇၅ ခုႏွစ္၊ ၀ါဆိုလျပည့္ (ဓမၼစၾကာေန႔)

နံနက္ ၁၀ နာရီ ၄၈ မိနစ္။

ခ်ဥ္းကပ္ပံု ေလးမ်ိဳး

ပိ႒ိေတာကၠံ နိေသေ၀ယ်၊
ကုစၧိနာ၀ ဟုတာသနံ။
သာမိကံ သဗၺဘာေဂန၊
ပရေလာကံ အေမာဟ၀ါ။

ေနပူရွိန္ကို ေက်ာကုန္းျဖင့္သာ ခ်ဥ္းကပ္ရာ၏။
မီးပူရွိန္ကို ၀မ္းဗိုက္ျဖင့္သာလွ်င္ ခ်ဥ္းကပ္ရာ၏။
မင္းကို တစ္ကုိယ္လံုးျဖင့္ ခ်ဥ္းကပ္ရာ၏။
တမလြန္ဘ၀ကိုကား ပညာျဖင့္ ခ်ဥ္းကပ္ရာ၏။

ဆိုေတးရဲ႕ ေနာက္ထပ္မီးအိမ္တစ္လံုးေလာ

ဆိုေတးတစ္ေယာက္ အျမန္လမ္းမႀကီးေပၚမွာ ကားမေတာ္တဆ ျဖစ္ခဲ့တာကို အားလံုးအသိ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဂီတေလာကသားေတြ၊ ပရိသတ္ေတြရဲ႕ သနားက႐ုဏာေတြကိုလည္း အျပည့္အ၀ ရရွိခဲ့ၾကပါတယ္။ ကားေပၚမွာ အတူပါလာတဲ့ ဇနီးျဖစ္သူ ဆံုးပါးသြားတဲ့အတြက္လည္း ပိုၿပီးေတာ့ ၀မ္းနည္းခဲ့ၾကရပါတယ္။ အရင္တုန္းက ဆိုေတးမွာ အိမ္ေထာင္ရွိတယ္ဆိုတာ မသိခဲ့ၾကေပမယ့္လည္း ကားမေတာ္တဆမႈမွာ ဆံုးပါးသြားတဲ့အတြက္ သူ႔ဇနီးအေပၚ က႐ုဏာသက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အသနားပိုခဲ့ၾကပါတယ္။ ဆိုေတးလည္း ေဆး႐ံုေပၚမွာ အခုအခ်ိန္အထိ သတိမလည္ေသးတဲ့အတြက္ အားလံုးက စိုးရိမ္တႀကီး ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကတာပါ။ ဆိုေတးရဲ႕ ကားမေတာ္တဆမႈ သတင္းေတြထြက္အၿပီး ေနာက္ဆက္တြဲ လိုက္လာတဲ့ သတင္းေတြကေတာ့ စာဖတ္သူေတြကို ေ၀ေ၀၀ါး၀ါး ျဖစ္ေစခဲ့႐ံုသာမက ေ၀ဖန္မႈေတြလည္း စီညံလာခဲ့ပါတယ္။ အစကေတာ့ သူ႔ဟာသူ စြပ္စြဲတာ ေျပာဆိုတာလို႔ပဲ သေဘာထားခဲ့တဲ့အတြက္ အင္တာနက္ေပၚ တက္လာသမွ် သတင္းေတြကို မတင္ေပးခဲ့ျဖစ္ပါဘူး။ ေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့တာပါ။ အခုေတာ့ သတင္းစာေတြေပၚအထိ တရား၀င္ ေၾကာ္ျငာတာေတြ၊ မီဒီယာရွင္းလင္းပြဲ လုပ္တာေတြအထိ လုပ္လာၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ ေဖာ္ျပသင့္ၿပီလို႔ ယူဆဲ့အတြက္ ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။ မွားသည္၊ မွန္သည္၊ ဘယ္သို႔၊ ဘယ္ပံု မသံုးသပ္၊ မေ၀ဖန္ဘဲ ျမင္ရ၊ ၾကားရသမွ်ကို ျပန္လည္စုစည္း ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။

မင္းအစိုးရတို႔ က်င့္၀တ္

အာယံ ခယံ သယံ ဇညာ၊
ကတာ ကတံ သယံ ဇညာ။
နိဂၢေဟ နိဂၢဟာရဟံ၊
ပဂၢေဟ ပဂၢဟာရဟံ။

မင္းတို႔မည္သည္ အခြန္အတုတ္ ထြက္ မထြက္ကို ကုိယ္တုိင္သိေအာင္ ျပဳရာ၏။
မ်ိဳးရိကၡာ ကုန္ မကုန္ကို ကုိယ္တုိင္သိေအာင္ ျပဳရာ၏။
အမႈထမ္းတို႔ တာ၀န္ေက်ပြန္စြာ အမႈထမ္းသည္ မထမ္းသည္ကို ကုိယ္တုိင္သိေအာင္ ျပဳရာ၏။
ႏွိပ္ကြပ္ထိုက္သူကို ႏွိပ္ကြပ္ရာ၏။
ခ်ီးေျမႇာက္သင့္သူကုိ ခ်ီးေျမႇာက္ရာ၏။

Azarni Day

The New Light of Myanmar သတင္းစာရဲ႕ မ်က္ႏွာဖံုးမွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့ အသံုးအႏႈန္းေလးကို သေဘာက်လြန္းလို႔ ျပန္လည္ေ၀မွ်ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ ဘာမွ် မေျပာလုိပါ။ ပညာရွင္တို႔၏ အရာသာျဖစ္ေၾကာင္း ႏွလံုးသြင္းပါသည္။ ပညာရွင္မ်ားသာ ဆက္လက္ျငင္းခုန္ၾကပါကုန္။ ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေျပာရွာပါသည္။ R Zarni လို႔ မေရးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္မဆံုး ျဖစ္ရပါတယ္။ သူေျပာသလို R Zarni Day ဆိုရင္ေတာ့ ဥၾသမဆြဲဘဲ ×× ညေနခင္းရဲ႕ ေလျပည္ထဲမွာ ×× မင္းဆံႏြယ္ေတြ ေတာင္ပံျဖန္႔တဲ့အခါ ×× ပန္းပြင့္ေလးေတြ ရွက္ေသြးျဖာ ×× ေက်းငွက္ကေလးေတြ ေတးမဆိုေတာ့ပါ ××  စသျဖင့္ "ဂႏၴ၀င္ ဆည္းဆာ" ေတြဘာေတြ တစ္ႏုိင္ငံလံုး ဟဲေနရပါဦးမယ္။ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးဌာနက တရား၀င္ထုတ္ေ၀တဲ့ သတင္းစာက အေရးအသားျဖစ္တာမို႔ ေနာင္မ်ားႀကံဳႀကိဳက္လို႔ အာဇာနည္ေန႔လို႔ ေရးစရာရွိရင္ Azarni Day လို႔ပဲ ေရးပါေတာ့မယ္။ အားလံုးအတြက္ အလြယ္တကူျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါခင္ဗ်ား။ :D

၆၆ ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႔ (၁၉-၇-၂၀၁၃)

ယေန႔ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္ေန႔သည္ ၆၆ ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႔ ျဖစ္ပါသည္။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္ေန႔က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အတြင္း၀န္႐ံုးတြင္ မသမာသူလူတစ္စု၏ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္မႈေၾကာင့္ အသက္ေပးသြားရသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ အျခားေသာအာဇာနည္မ်ားကို ဂုဏ္ျပဳသည့္အေနျဖင့္ အာဇာနည္ေန႔အျဖစ္ သတ္မွတ္က်င္းပခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ဇူလိုင္ ၁၉ ရက္ေန႔ေရာက္တုိင္း ႏုိင္ငံေတာ္အလံကို တိုင္၀က္လႊင့္ထူျခင္းျဖင့္ ၀မ္းနည္းျခင္း အထိမ္းအမွတ္ကို ျပသၾကပါသည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ အာဇာနည္ဗိမာန္သို႔ သြားေရာက္၍ လြမ္းသူ႔ပန္းေခြ၊ ပန္းျခင္းမ်ားျဖင့္ ကန္ေတာ့ျခင္း၊ ဂါရ၀ျပဳျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ၾကပါသည္။ ျမန္မာတို႔အိမ္တိုင္းတြင္ အာဇာနည္ေန႔ အမွတ္တရ သီခ်င္းမ်ား၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း သီခ်င္းသံမ်ား၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း မိန္႔ခြန္းသံမ်ားျဖင့္ လႊမ္းၿခံဳေနေလ့ရွိပါသည္။ အာဇာနည္ေန႔ ဟူသည့္စကားလံုးကို ၾကားလုိက္ရတုိင္း ရင္ထဲတြင္ ၀မ္းနည္းစိတ္၊ နာက်င္စိတ္တုိ႔ ျဖစ္လာရစၿမဲ ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးမရမီ လမ္းခုလတ္တြင္ တုိင္းျပည္အတြက္ အသက္ေပးသြားခဲ့သည့္ အာဇာနည္ ၉ ဦး အပါအ၀င္ အျခားေသာ အာဇာနည္ပုဂၢိဳလ္အေပါင္းကို ဦးၫြတ္ အေလးျပဳပါေၾကာင္းႏွင့္ ၎တို႔ အသက္ေပး၍ ရယူေပးခဲ့ေသာ လြတ္လပ္ေရးကို ကာကြယ္ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ရင္း အသက္ေပးသြားခဲ့ၾကသည့္ ပုဂၢိဳလ္အေပါင္းကိုလည္း ေလးစားဂုဏ္ယူစြာျဖင့္ ဦးၫြတ္အေလးျပဳပါေၾကာင္း။

အမွတ္တရ

ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)

၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္၊ ေသာၾကာေန႔။

၆၆ ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႔။

နံနက္ ၁၀ နာရီ ၂၉ မိနစ္။

မေအာင္ျမင္ႏိုင္ေသာ အဖြဲ႕အစည္း

ဗဟုေ၀ါ ယတၳ ေနတၱာေရာ၊
သေဗၺ ပ႑ိတမာနိေနာ။
သေဗၺ မဟတၱ မိစၧႏၲိ၊
ေတသံ ကမၼံ ၀ိနႆတိ။

အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုတြင္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနၾက၏။
ရွိရွိသမွ် ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ ငါသိ ငါတတ္ လုပ္ေနၾက၏။
ေခါင္းေဆာင္အားလံုးကပင္ အႀကီးအခ်ဳပ္ လုပ္ခ်င္ေနၾက၏။
ထိုသူတို႔ ျပဳလုပ္ေနသည့္ အမႈကိစၥသည္ မေအာင္ျမင္ဘဲ ပ်က္စီးရမည္သာ။

ေသမင္းတမန္ကားလမ္းမွာ သမၼတႀကီး ခရီးသြားၿပီး အာဇာနည္ေန႔မွာ ဥၾသဆြဲမယ္

အခုတေလာ ဖတ္ရတဲ့သတင္းေတြဟာ ေပ်ာ္စရာနည္းပါးၿပီး စိတ္ညစ္ညဴးစရာ မ်ားလွပါတယ္။ ဘယ္သူေတြကိုေတာ့ျဖင့္ ရာထူးက ထုတ္ပယ္လိုက္တယ္။ ဘယ္သူေတာ့ျဖင့္ ကားမေတာ္တဆျဖစ္ၿပီး ဆံုးသြားရွာတယ္။ ဘယ္သူကျဖင့္ သမီးအရင္းကို အလိုမတူဘဲ သားမယားျပဳက်င့္တယ္။ ဘယ္ၿမိဳ႕မွာ စကားမ်ားၿပီး လူသတ္မႈျဖစ္တယ္။ ဘယ္ေစတီမွာေတာ့ တာ၀န္ရွိသူေတြနဲ႔ သတင္းေထာက္ စကားမ်ားတယ္၊ လံုၿခံဳေရးဆုိင္ရာ မသကၤာစရာလူကို ဖမ္းမိတယ္၊ ဘယ္ပါတီကျဖင့္ ဘယ္လိုျပႆနာေတြ ရင္ဆုိင္ေနရတယ္၊ စသျဖင့္ စသျဖင့္ ေပ်ာ္စရာမေကာင္းတဲ့ သတင္းေတြကို အဖတ္ရမ်ားပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အခ်ိဳ႕ေသာ သတင္းေတြကလည္း အရမ္းကို လူေျပာမ်ားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ေျပာခ်င္စိတ္နဲ႔ ေျပာစရာေတြ ရွိေပမယ့္ မေျပာျဖစ္ေအာင္ ထိန္းထားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာ တအံု႔ေႏြးေႏြး ခံစားေနရတာဟာ အေတာ္ႀကီးကို ခံရခက္တာမို႔ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ေတြကို ဘေလာ့ဂ္မွာ ေရးသားမွတ္တမ္းတင္လိုက္ပါတယ္။ အားလံုးနဲ႔ ထပ္တူမက်ႏုိင္တာကို ႀကိဳတင္တြက္ဆထားၿပီးသားမို႔ ေ၀ဖန္လာမွာေတြကိုလည္း ေမွ်ာ္လင့္ထားၿပီးသားပါ။

ေသမင္းတမန္ကားလမ္းတဲ့လား

ေသမင္းတမန္ရထားလမ္းဆိုတာကို ျမန္မာတုိင္းနီးပါး သိၾကပါတယ္။ အဲဒီအသံုးအႏႈန္းကို ပံုစံေျပာင္းၿပီး ေသမင္းတမန္ကားလမ္းဆုိၿပီး သံုးႏႈန္းခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အျခားမဟုတ္ပါဘူး ရန္ကုန္-မႏၲေလး အျမန္လမ္းမႀကီးကို ရည္ၫႊန္းသံုးစြဲခဲ့တာပါ။ အဲဒီလို သံုးႏႈန္းရေလာက္ေအာင္ အျမန္လမ္းမႀကီးဟာ မေကာင္းဆိုးရြား ျဖစ္ေနၿပီလားဆိုတာ ေမးခြန္းထုတ္လိုပါတယ္။ အျမန္လမ္းမွာ ကားမေတာ္တဆမႈ တစ္ခုခုျဖစ္တုိင္း အစိုးရကိုပဲ ဘာျဖစ္လို႔ ဆဲဆိုေ၀ဖန္ အျပစ္တင္ေနၾကသလဲဆိုတာ စဥ္းစားမရပါဘူး။ ဒီအျမန္လမ္းမကို ဦးသိန္းစိန္အစိုးရ ေဖာက္ခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီအျမန္လမ္းကို မသံုးမေနရ အသံုးျပဳရမယ္လို႔ အမိန္႔ထုတ္ျပန္ထားတာ၊ ဥပေဒျပ႒ာန္းထားတာ မရွိပါဘူး။ ေသမင္းတမန္ ကားလမ္းလို႔ ေခၚရေလာက္ေအာင္ ဆိုးရြားေနတယ္၊ ေၾကာက္စရာေကာင္းေနတယ္ဆိုရင္လည္း အသံုးမျပဳဘဲ ေနဖို႔ေကာင္းၾကပါတယ္။ ဒီေလာက္အႏၲရာယ္မ်ားတဲ့လမ္းကို အသက္စြန္႔ၿပီးေတာ့ အသံုးျပဳတဲ့လူျဖင့္ ရွိမယ္မထင္ပါဘူး။ အျမန္လမ္းမႀကီးမွာ တစ္ေန႔ကို ကားအစင္းေရေပါင္း ၅၀၀၀ ၀န္းက်င္ သြားလာေနတယ္လို႔ ဖတ္မွတ္လိုက္ရပါတယ္။ အဲဒီကားေတြထဲကေန တစ္ေန႔ကို ကားအစင္း ၅၀ ေလာက္ မေတာ္တဆ ျဖစ္ေနပါသလား။ တစ္ေန႔ကို လူ ၁၀ ဦးေလာက္ အျမန္လမ္းမေပၚမွာ ေသဆံုးေနပါသလား။ ကားအစင္း ၅၀၀၀ မွာ တစ္စင္းကို လူ ၁ ဦးပဲ ပါတယ္လို႔ပဲ တြက္ပါဦး။ လူ ၅၀၀၀ ေလာက္မွာ ၁၀ ဦးေလာက္ေတာင္ မေသတဲ့လမ္းကို ဘာျဖစ္လို႔ ေသမင္းတမန္လမ္းလို႔ ေခၚၾကတာပါလဲ။ ကားလမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ သတိေပးဆိုင္းဘုတ္ ေျမာက္မ်ားစြာ စိုက္ထူထားတာကို အျမန္လမ္းက ခရီးသြားဖူးသူတိုင္း သတိထားမိပါလိမ့္မယ္။ တစ္ခုပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ မိုင္ႏႈန္းဘယ္ေလာက္ထက္ ပိုမေမာင္းရဘူးလို႔ သတိေပးထားတဲ့ ဆုိင္းဘုတ္ေတြဆိုတာလည္း ခပ္စိတ္စိတ္ပါပဲ။ ဘယ္ကားကမ်ား အဲဒီအတုိင္း လိုက္နာပါသလဲ။ အျမန္လမ္းေပၚ ေရာက္ၿပီဆိုတာနဲ႔ ေဇာင္းထဲကလႊတ္လိုက္တဲ့ ျမင္းေပါက္ေတြလို၊ ေလယာဥ္ကြင္းက ပ်ံတက္လာတဲ့ ဂ်က္ေလယာဥ္ေတြလို အားကုန္မိုင္ကုန္ ေမာင္းၾကေတာ့တာပဲ မဟုတ္ဘူးလား။ လမ္းမေကာင္းရင္ အရွိန္မမ်ားေစနဲ႔ေပါ့။ မေတာ္တဆမႈေတြ ခဏခဏျဖစ္ေနတာကို သိေနရင္ ထိန္းေမာင္းေပါ့။ အျမန္လမ္းမႀကီးက အရည္အေသြး မျပည့္မီလို႔ ယာဥ္မေတာ္တဆမႈေတြ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကိုေတာ့ လက္မခံခ်င္ပါဘူး။ လမ္းအရည္အေသြးေၾကာင့္ မေတာ္တဆ ျဖစ္ဖို႔ရာခိုင္ႏႈန္း မ်ားတယ္ဆိုတာကို လက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားတို႔ေျပာတဲ့ အျခားႏုိင္ငံေတြက ႏိုင္ငံတကာအဆင့္မီ လမ္းမႀကီးေတြမွာေရာ ယာဥ္မေတာ္တဆမႈေတြ မျဖစ္ၾကဘူးလား။ လူေတြ မေသၾကဘူးလား။ ကားေတြ မေမွာက္ၾကဘူးလား။ အျမန္လမ္းမႀကီးေပၚမွာ ကားေမွာက္တိုင္း၊ ကားေမွာက္လို႔ လူေသတိုင္း အစိုးရကို ေသာက္ျပစ္တင္ၿပီး ေ၀ဖန္တာေတြပဲ လုပ္ေနၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ စိတ္က်န္းမာေရးဆရာ၀န္နဲ႔ ျပသင့္ေနၿပီလို႔ အႀကံေပးပါရေစ။

သမၼတႀကီးရဲ႕ ျပည္ပခရီးစဥ္

ေန႔စဥ္ထုတ္ သတင္းစာတစ္ခုထဲမွာ ဖတ္လိုက္ရတဲ့ ကာတြန္းေလးတစ္ကြက္ကို ျပန္ေျပာပါရေစ။ ၀မ္းသာအားရ ျပန္ေျပာတာမဟုတ္ဘဲ စိတ္မသက္မသာနဲ႔ ျပန္ေျပာရတယ္ဆိုတာ ႀကိဳတင္ၿပီး စကားပလႅင္ ခံပါရေစ။ ဒီလိုပါ... ကာတြန္းထဲမွာ ေလယာဥ္တစ္စင္းကို ျပထားပါတယ္။ ေလယာဥ္တံခါးက ပြင့္ေနၿပီး အဲဒီတံခါးကေန လက္၀ါးျဖန္႔ထားတဲ့ လက္အရွည္ႀကီး ထြက္ေနတာကို ျပထားပါတယ္။ လက္ျဖန္႔ေတာင္းေနတဲ့ သေကၤတေပါ့။ အဲဒီလက္ျဖန္႔ထားတာကို လက္ညႇိုးထိုးၿပီး အေနာက္တုိင္း၀တ္စံုနဲ႔ လူတစ္ဦးက (အေနာက္ႏုိင္ငံသားတစ္ဦး ဆိုပါေတာ့) ေျပာေနတဲ့ပံုစံ ေရးဆြဲထားတာပါ။ အဲဒီလူကေျပာတဲ့ ဒိုင္ယာေလာ့ခ္ကို ေရးျပထားပါတယ္။ "Oh! လူကျဖင့္ မျမင္ရေသးဘူး" တဲ့။ ကာတြန္းေလးက ဒါပါပဲ။ အဲဒီကာတြန္းတစ္ကြက္က ကၽြန္ေတာ့္ရင္ကို ႏြမ္းလ်သြားေစခဲ့ပါတယ္။ သမၼတႀကီးဦးသိန္းစိန္ ဥေရာပခရီးစဥ္ သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ အခ်ိန္ကိုက္ေရးဆြဲတဲ့ ကာတြန္းမို႔ ဘာအဓိပၸါယ္၊ ဘာအနက္ေဆာင္တယ္ဆိုတာ စာဖတ္သူတို႔ သိၿပီးျဖစ္မွာပါ။ ကၽြန္ေတာ့္အေတြး မွားေကာင္းမွားေနႏုိင္ေပမယ့္ ကာတြန္းဆရာဟာ မႀကိဳက္တဲ့ဘက္က၊ သေဘာမက်တဲ့ဘက္က၊ အလိုမတူတဲ့ဘက္က ေရးထားတယ္လို႔ ခံစားရတယ္။ သမၼတႀကီး ျပည္ပခရီးစဥ္ေတြ အေခါက္ေခါက္သြားတာ၊ သြားတုိင္းလည္း ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ အကူအညီေတြေတာင္းတာ၊ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြ လာေရာက္လုပ္ကုိင္ဖို႔ ဖိတ္ေခၚတာ၊ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ လက္ရွိႏုိင္ငံေရး အေျခအေနေတြကို ရွင္းလင္းျပတာ၊ စတဲ့စတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြဟာ ဘယ္သူေတြအတြက္မ်ားပါလိမ့္ဗ်ာ။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြလုပ္ဖို႔ အေျခခံအေဆာက္အအံုေတြ၊ စနစ္ေတြ တည္ေဆာက္ဖို႔အတြက္ အကူအညီေတြ ေတာင္းခံခဲ့တာ မနည္းပါဘူး။ အိုဘားမား ပထမ ၄ ႏွစ္သက္တမ္းမွာ လုပ္ျပတယ္ဆိုတာ ေနာက္ထပ္ရာထူးသက္တမ္းအတြက္ ေမွ်ာ္မွန္းတာေတြ အမ်ားႀကီးပါတယ္။ ဘယ္သမၼတပဲတက္တက္ ေနာက္သက္တမ္းအတြက္ မေသခ်ာဘူးဆိုတာ သိထားၿပီးျဖစ္တဲ့ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးမွာ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္က ဘာျဖစ္လို႔ အပင္ပန္းခံၿပီး၊ ေအာက္က်ိဳ႕ခံၿပီး ျပည္ပႏုိင္ငံေတြကိုသြား အကူအညီေတြေတာင္း၊ ပိုက္ဆံေတြေခ်း လုပ္ေနရသလဲဆိုတာ အျပဳသေဘာဘက္ကေန နည္းနည္းေလးျဖစ္ျဖစ္ စဥ္းစားၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။ သမၼတႀကီးလုပ္သမွ်ဟာ ေျခာက္ျပစ္ကင္း သဲလဲစင္ ဟုတ္ခ်င္မွဟုတ္ပါလိမ့္မယ္၊ ေဆာင္ရြက္သမွ်တိုင္းဟာ ရာႏႈန္းျပည့္အက်ိဳးေက်းဇူး ခံစားခ်င္မွ ခံစားရပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာႏုိင္ငံကို ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေစခ်င္တဲ့ စိတ္၊ ေစတနာ၊ ဆႏၵ အျပည့္ရွိတာကိုေတာ့ သမၼတႀကီးရဲ႕ ရင္ထဲကို ျမင္ေအာင္ၾကည့္ဖူးသူတိုင္း သိၾကပါလိမ့္မယ္။ အေမရိကကိုသြားၿပီး အကူအညီေတာင္းတာ သူ႔အိမ္ေဆာက္ဖို႔မွ မဟုတ္တာပဲ၊ ေနာ္ေ၀ကိုသြားၿပီး ကမ္းလွမ္းတာလည္း သူ႔စီးပြားေရးအတြက္မွ မဟုတ္တာပဲ၊ ၿဗိတိန္ကိုသြားၿပီး ေဆြးေႏြးတာလည္း သူ႔ကိုဆုတံဆိပ္ေပးဖို႔မွ မဟုတ္တာပဲ၊ စင္ကာပူသြားၿပီး ေအာက္က်ိဳ႕တာလည္း သူ႔မိသားစုအတြက္ ဂြင္ရခ်င္လို႔မွမဟုတ္တာပဲ၊ အျခားႏုိင္ငံေတြကိုသြားၿပီး သူေတာင္းစားေတာင္းသလို ေတာင္းရမ္းေနရတာလည္း သူ႔ႏွလံုးခုန္စက္ကေလးကို အသစ္လဲဖို႔မွ မဟုတ္တာပဲဗ်ာ။ ဦးသိန္းစိန္ဘာလုပ္လုပ္၊ ဘယ္သြားသြား အျပစ္တင္ရမယ္၊ ေ၀ဖန္ရမယ္လို႔ စိတ္ႏွလံုးမွာ ျပ႒ာန္းၿပီးသား လူေတြအတြက္ေတာ့ျဖင့္ ရင္ထဲမွာ ထားစရာေနရာေတြ ရွိမွရွိေသးရဲ႕လားလုိ႔ စိုးရိမ္မိပါသဗ်ာ။

အာဇာနည္ေန႔မွာ ဥၾသဆြဲခ်င္တယ္

ရွည္မေနေတာ့ဘူး၊ ၀ိုက္မေနေတာ့ဘူး၊ သြယ္မေနေတာ့ဘူး။ တဲ့ပဲေျပာေတာ့မယ္။ အဓိက လိုရင္းက ဘာလဲ။ အာဇာနည္ေန႔မွာ က်ဆံုးသြားတဲ့ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြကို ဂုဏ္ျပဳခ်င္တာမလား။ ႏုိင္ငံေတာ္က ဥၾသဆြဲေပးမွ အာဇာနည္ေန႔ ပီသမွာလား။ ဥၾသဆြဲျခင္းသည္ အာဇာနည္ႀကီးေတြကို အျမတ္ဆံုး ဂုဏ္ျပဳျခင္းမည္သလား။ အစိုးရက မလုပ္ေပးႏုိင္ဘူးဆိုတာကို ေျပာစရာပစ္မွတ္ထားၿပီး အစိုးရကို တိုက္ခုိက္၊ ေ၀ဖန္၊ ပုတ္ခတ္၊ ဆဲဆို လုပ္ေနၾကတဲ့လူေတြကို ကၽြန္ေတာ္ျမင္တာကေတာ့ လက္ေ၀ွ႔ပြဲမွာ မ်က္ခံုးကြဲသြားတဲ့ ၿပိဳင္ဘက္ကို က်န္တစ္ေယာက္က အဲဒီကြဲတဲ့ေနရာကိုခ်ည္း ဖိထိုးတဲ့လုပ္ရပ္လို႔ ျမင္တယ္။ တစ္ဖက္လူေမွာက္သြားဖို႔၊ တစ္ဖက္လူ အကြဲအၿပဲျဖစ္သြားဖို႔၊ ကုိယ္အမွတ္ေတြ ပိုရဖို႔၊ ကုိယ္အႏုိင္ရဖို႔ စတဲ့စတဲ့ စိတ္ေတြျပင္းျပစြာနဲ႔ ထိုးတဲ့လက္ေ၀ွ႔ပြဲေတြကို ၾကည့္ဖူးသူတုိင္း ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာကို နားလည္ၾကပါလိမ့္မယ္။ ဥၾသဆြဲၿပီး အေလးျပဳခ်င္တဲ့လူေတြကို ကၽြန္ေတာ္တစ္ခုေလာက္ ေမးပါရေစ။ အစိုးရကို ဥၾသဆြဲဖို႔ အတင္းအဓမၼ ဖိအားေပးေနၾကသလိုမ်ိဳး ျမန္မာအမ်ိဳးေကာင္းသား၊ အမ်ိဳးေကာင္းသမီးမွန္သမွ် ႐ုပ္ရွင္႐ံုထဲမွာ ႏုိင္ငံေတာ္အလံနဲ႔ ႏုိင္ငံေတာ္သီခ်င္း တီးလံုးလာတုိင္း မတ္တတ္ရပ္ၿပီး အေလးျပဳတတ္ေအာင္ ပညာေပး၊ လံႈ႕ေဆာ္၊ တိုက္တြန္းမယ့္ အစီအစဥ္ေလးမ်ား မရွိဘူးလား။ ႏုိင္ငံေတာ္သီခ်င္း တီးလံုးဆံုးေအာင္ေတာင္ မတ္တတ္မရပ္ႏုိင္သူေတြ၊ ႏို္င္ငံေတာ္အလံကို ဂါရ၀မျပဳႏုိင္သူေတြက အာဇာနည္ေန႔မွာ ဥၾသဆြဲၿပီး အားလံုးၿငိမ္သက္ ရပ္တန္႔ၿပီး အေလးျပဳခ်င္ေသးသတဲ့။ က်ဳပ္သာ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ဆိုလို႔ကေတာ့ ဥၾသသံလႈပ္ရွားမႈကို ဦးေဆာင္တဲ့လူေတြနဲ႔ လည္ပင္းျဖတ္ေၾကးဆိုၿပီး ေလာင္းေၾကးစားေၾကးေတာင္ လုပ္လိုက္ခ်င္ေသးတယ္။ အခု ဥၾသမဆြဲတာက အစိုးရကို ရွိသမွ်အျပစ္ ပံုခ်လို႔ရတယ္။ အာဇာနည္ေန႔မွာ ဥၾသဆြဲတဲ့အခ်ိန္ ဘယ္သူမွ ေသာက္ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ ကားေမာင္းမပ်က္၊ ဆုိင္ကယ္စီးမပ်က္၊ လမ္းေလွ်ာက္မပ်က္၊ အေအးဆုိင္ထုိင္မပ်က္၊ စကားေျပာမပ်က္၊ ခ်စ္ရည္လူးတာမပ်က္၊ အင္တာနက္အသံုးမပ်က္၊ ဖုန္းေျပာမပ်က္၊ ........ မပ်က္၊ ...........မပ်က္ ျဖစ္ၾကလွ်င္ျဖင့္ ဘယ္ႏွာလုပ္ၾကမတုန္း။ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္မွာ ထင္ပါရဲ႕။ အစၥေရးမွာ ဥၾသဆြဲတဲ့အခ်ိန္ ကားေတြအားလံုးရပ္ၿပီး လူေတြက ကားေတြေပၚကဆင္းၿပီး ေသဆံုးသြားတဲ့ ဂ်ဴးေတြအတြက္ အမွတ္တရ လုပ္ၾကတာဆိုတဲ့ ဗီဒီယိုဖိုင္တစ္ခုကို ၾကည့္လိုက္ရတယ္။ ဟားဟားဟား.... ျမန္မာျပည္က ကားေမာင္းတဲ့လူေတြ၊ ျမန္မာျပည္က လမ္းေလွ်ာက္တဲ့လူေတြ အဲဒီလို ျဖစ္မယ္လို႔မ်ား ခင္ဗ်ားတို႔က ထင္ေနၾကတာလားဗ်။ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္တဲ့ အလုပ္ကလြဲၿပီး ဘာအလုပ္မွမရွိတဲ့ ႐ုပ္ရွင္႐ံုထဲမွာေတာင္ ႏုိင္ငံေတာ္အလံကို အေလးမျပဳႏုိင္ဘဲ သမီးရည္းစား စကားေျပာမပ်က္တဲ့၊ ေနၾကာေစ့၀ါးမပ်က္တဲ့၊ ေျခေထာက္ခ်ိတ္မပ်က္တဲ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြကို ခင္ဗ်ားတို႔ေတြက အစၥေရးေတြနဲ႔ သြားႏိႈင္းေနရေသးတယ္ဗ်ာ။ ဒီေလာက္ေတာင္ အာဇာနည္ေန႔ကို အေသအလဲ အေလးအျမတ္ထားေနရင္ ပထမဆံုး လုပ္ရမယ့္အလုပ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိေသးတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာရွိတဲ့ လူတုိင္းကို အာဇာနည္ ၉ ဦးဟာ ဘယ္သူပါဆိုတာ သိေအာင္လုပ္ေပးၾကဦး။ ကုိယ့္နီးစပ္ရာ ေမးၾကည့္ၾကေပါ့ဗ်ာ။ အာဇာနည္ ၉ ဦးက ဘယ္သူေတြလဲကြလို႔။ အဲဒီအာဇာနည္ေတြရဲ႕ သမိုင္းေၾကာင္းေတြ၊ ေဆာင္ရြက္ခဲ့မႈေတြ မပါေသးဘူးေနာ္။ ဒီ ၉ ဦးရဲ႕ အမည္ကိုေတာင္ မသိတဲ့လူေတြကို ဥၾသဆြဲခ်ိန္မွာ ၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္ မတ္တတ္ရပ္ၿပီး အေလးအျမတ္ျပဳ ဂုဏ္ျပဳေစတာဟာ ဘယ္ေလာက္မ်ား အက်ိဳးရွိမွာလဲဗ်။ ဘယ္သူေတြဆိုတာ နာမည္ေတာင္ မသိတဲ့လူေတြက အဲဒီအာဇာနည္ေတြရဲ႕ ဘာဂုဏ္ေက်းဇူးေတြကို ေအာက္ေမ့ရမွာလဲ။ ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ပဲ ဘာအကိုးအကားမွမပါဘဲ မညႇာတမ္း ျပန္ေမးၾကည့္။ အာဇာနည္ ၉ ဦးရွိတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ဖယ္လုိက္။ က်န္တဲ့ ၈ ဦးရွိတယ္။ ဟုတ္ၿပီး အဲဒီထဲကမွ က်န္တဲ့လူေတြကို ထပ္ဖယ္လိုက္ၿပီး ဦးဘ၀င္း တစ္ဦးတည္းကိုပဲ ခ်န္ထားလုိက္။ ဦးဘ၀င္းအေၾကာင္း ေမးရတာက အလြယ္ဆံုးပဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ညီအစ္ကိုအရင္းကိုး။ ဘာကိုမွ ရွာေဖြမၾကည့္ဘဲ ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ ေျဖၾကည့္ပါဦး။ ဦးဘ၀င္းဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ ေမြးခ်င္းထဲမွာ ဘယ္ႏွေယာက္ေျမာက္လဲ။ ဦးဘ၀င္း က်ဆံုးခ်ိန္ အစိုးရအဖြဲ႕မွာ သူ႔ရဲ႕ရာထူးတာ၀န္ကဘာလဲ၊ ဦးဘ၀င္းရဲ႕ ဇနီးက ဘယ္သူလဲ၊ ဦးဘ၀င္းမွာ သားသမီး ဘယ္ႏွေယာက္ ရွိသလဲ၊ ဦးဘ၀င္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းထက္ အသက္ဘယ္ေလာက္ ႀကီးသလဲ။ ကဲ... ဒီေလာက္ပါပဲ။ ဘာမွ် မခက္လွပါဘူး။ အဲဒီေလာက္သိရင္ပဲ သူ႔ကို ဂုဏ္ျပဳလို႔ရပါတယ္။ ဦးဘ၀င္းအေၾကာင္းကိုမွ် မသိဘူးဆိုရင္ေတာ့ ဦးရာဇတ္တို႔၊ ဦးျမတို႔ဆိုရင္ ပိုဆိုးကုန္မယ္ ထင္ပါရဲ႕။ ကဲပါ... အာဇာနည္ေတြကို ဂုဏ္ျပဳခ်င္တာမ်ား ကိုယ့္ဘာသာကုိယ္၊ ကုိယ့္အစီအစဥ္နဲ႔ကုိယ္ ဂုဏ္ျပဳလို႔ရပါတယ္။ အစိုးရကို ေ၀ဖန္တာေတြ လုပ္မေနပါနဲ႔။ ေန႔တုိင္း ခုနစ္အိမ္ၾကား၊ ရွစ္အိမ္ၾကား ဘုရားေအာ္ၿပီး ကန္ေတာ့ေနဖို႔ မလိုပါဘူး။ ကုိယ့္ရင္ထဲမွာ ဗုဒၶရဲ႕ တရားေတာ္ေတြ ကိန္းေအာင္ေနၿပီး မေကာင္းမႈေရွာင္၊ ေကာင္းမႈေဆာင္ဖို႔ပဲ အေရးႀကီးပါတယ္။ အာဇာနည္ေန႔ကြ၊ ဥၾသဆြဲကြ၊ ၿငိမ္သက္ကြ၊ ပန္းေခြခ်ကြ၊ အေလးျပဳကြ၊ သီခ်င္းဖြင့္ကြ လုပ္ေနစရာ မလိုပါဘူး။ အာဇာနည္ေတြရဲ႕ တုိင္းျပည္ခ်စ္စိတ္၊ တာ၀န္သိစိတ္၊ စြန္႔လႊတ္စိတ္ စတာေတြကို ကုိယ့္ရင္ထဲမွာ ကိန္းေအာင္လုပ္ၿပီး တုိင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳးအက်ိဳးကို က်ရာေနရာကေန တစ္တပ္တစ္အား ေက်ပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ဖို႔ပဲ လိုပါတယ္။ ဥၾသမဆြဲတဲ့လူေတြကပဲ အာဇာနည္ေတြကို မခ်စ္သေယာင္၊ အာဇာနည္ေန႔ကို အေလးမထားသေယာင္ ေျပာဆိုေနတာေတြဟာ အရမ္းကေလးဆန္လြန္းေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ ျမင္မိပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ့္အျမင္၊ ကၽြန္ေတာ့္အေတြးေတြပါ။ ဖတ္႐ႈေ၀ဖန္ႏုိင္ၾကေၾကာင္းပါ။

အမွတ္တရ

ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)

၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ ၁၇ ရက္ေန႔၊ ဗုဒၶဟူးေန႔။

နံနက္ ၀၀ နာရီ ၁၃ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။

နသာဓုမ်ိဳး ေကာင္းက်ိဳးမေပး

အလေသာ ဂီဟိ ကာမေဘာဂီ န သာဓု၊
အသညေတာ ပဗၺဇိေတာ န သာဓု။
ရာဇာ အနိသမၼကာရီ န သာဓု၊
ပ႑ိေတာ ေကာဓေနာ တမၸိ န သာဓု။

အိမ္ေထာင္ရွင္ျဖစ္ပါလ်က္ အပ်င္းထူေနလွ်င္ မေကာင္း။
ရဟန္းျဖစ္ပါလ်က္ ကုိယ္ႏႈတ္ႏွလံုး ေစာင့္ထိန္းျခင္းမျပဳလွ်င္ မေကာင္း။
မင္းျဖစ္ပါလ်က္ မစဥ္းမစား စိတ္ေနာက္ကုိယ္ပါျပဳလွ်င္ မေကာင္း။
ပညာရွိျဖစ္ပါလ်က္ ေဒါသႀကီးလြန္းလွ်င္ မေကာင္း။

ဒီေန႔အတြက္ သတင္းလူသား (ဇူလိုင္ ၁၆၊ ၂၀၁၃)

ကၽြန္ေတာ္ဘာမွတ္ခ်က္မွ် မေပးလိုဘူး။ စာဖတ္သူတို႔ ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ ၾကည့္႐ႈနားဆင္ ေ၀ဖန္ဆင္ျခင္ သံုးသပ္ၾကပါကုန္။ အျခားသူမ်ားလည္း သိရွိေစလိုျခင္းႏွင့္ မွတ္တမ္းတင္ထားရန္အတြက္ အဓိကထား၍ ဘေလာ့ဂ္တြင္ တင္ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဆရာေတာ္အမည္ မသိပါဘူး။ ဘယ္မွာေဟာေနတာလဲ မသိပါဘူး။ မူရင္း source က ဘယ္သူလဲ မသိပါဘူး။

လတ္တေလာ လူစိတ္၀င္စားမႈအမ်ားဆံုး သတင္းမ်ား

(က)

နစက ဖ်က္ၿပီ

နယ္စပ္ေဒသ လူ၀င္မႈစစ္ေဆးေရး ကြပ္ကဲမႈဌာနခ်ဳပ္ကို ၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ ဇူလုိင္လ ၁၂ ရက္ေန႔မွစ၍ ဖ်က္သိမ္းေၾကာင္း ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ႐ံုးရဲ႕ အမိန္႔ေၾကာ္ျငာစာအမွတ္ ၅၉/၂၀၁၃ နဲ႔ သမၼတဦးသိန္းစိန္ လက္မွတ္ေရးထိုးၿပီး ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ နစက လို႔ လူသိမ်ားတဲ့ ရခိုင္ျပည္နယ္ နယ္စပ္တစ္ေလွ်ာက္က တပ္ဖြဲ႕၀င္ေတြေနရာမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲတပ္ရင္းေတြနဲ႔ အစားထိုးတာ၀န္လဲလွယ္သြားမယ္လို႔ သိရပါတယ္။

(ခ)

မိုက္ကယ္ဂ်က္ဆင္ ယာဥ္ထိန္းရဲ

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္လမ္းမေပၚမွာ ယာဥ္ထိန္းရဲ ၀တ္စံု၀တ္ၿပီး မိုက္ကယ္ဂ်က္ဆင္အက ကျပခဲ့မိလို႔ အေရးယူခံရမယ့္ သတင္းတစ္ပုဒ္ကလည္း အင္တာနက္ေပၚမွာ လူေျပာမ်ားလို႔ ေနျပန္ပါတယ္။ ယာဥ္ထိန္းရဲအစစ္ မဟုတ္ဘဲ ေၾကာ္ျငာတစ္ခုအတြက္ ဇာတ္၀င္ခန္း ႐ိုက္ကူးခဲ့တာလို႔ သိရပါတယ္။ ယာဥ္ထိန္းရဲ၀တ္စံု၀တ္ၿပီး အဲဒီလို ႐ိုက္ကူးမယ့္ကိစၥကို ခြင့္ျပဳခ်က္ တစ္စံုတစ္ရာ ေတာင္းခံျခင္းမရွိဘဲ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ယာဥ္ထိန္းရဲအျဖစ္ သ႐ုပ္ေဆာင္ ကျပခဲ့တဲ့ မင္းမင္းထြန္း၊ အဲဒီေၾကာ္ျငာကို ႐ိုက္ကူးတဲ့ဒါ႐ိုက္တာ ေဇာ္ကိုကို၊ ေၾကာ္ျငာ႐ိုက္ခုိင္းတဲ့ Mango ကုမၸဏီက အေထြေထြမန္ေနဂ်ာ ေဒၚခင္သက္ခုိင္ တို႔ကို အမႈဖြင့္ထားတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒီျဖစ္စဥ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးအေထြေထြ ေ၀ဖန္ေျပာဆိုမႈေတြကလည္း အင္တာနက္ေပၚမွာ ဒုနဲ႔ေဒးပါပဲ။ ေဖ်ာ္ေျဖမႈအတြက္ သေဘာက်သူေတြ ရွိသလို၊ ဌာနဆုိင္ရာ ၀တ္စံုကို ခြင့္ျပဳခ်က္မရွိဘဲ အလြယ္႐ိုက္ကူးေနမႈအေပၚ သေဘာမက်သူေတြလည္း ရွိၾကပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ယာဥ္ထိန္းရဲ၀တ္စံုနဲ႔ ကျပတာကိုေတာ့ ၾကည့္လို႔ေကာင္းတာ အမွန္ပါပဲ။ Vicee ငံုေဆးေၾကာ္ျငာ အတြက္ပါတဲ့။

(ဂ)

အဆိုေတာ္ ခ်မ္းခ်မ္း မဂၤလာေဆာင္ၿပီ

သီခ်င္းဆို အရမ္းေကာင္းတဲ့ အဆိုေတာ္ ခ်မ္းခ်မ္း သူ႔ခ်စ္သူနဲ႔ မဂၤလာေဆာင္တဲ့ သတင္းကလည္း ပရိသတ္ေတြ စိတ္၀င္တစား ရွိခဲ့ပါတယ္။ သတို႔သားက ဗုဒၶဘာသာမို႔ မဂၤလာဦးဆြမ္းေကၽြး အလွဴကို ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းတစ္ခုမွာ ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး ခ်မ္းခ်မ္းက ခရစ္ယာန္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘုရားေက်ာင္းမွာ လက္ထပ္ပြဲ ေနာက္တစ္ခု လုပ္မယ္လို႔ သိရပါတယ္။ စိုင္းထီးဆိုင္ရဲ႕ သီခ်င္းသံကိုေတာင္ ျပန္ၿပီးေတာ့ ၾကားေယာင္မိပါေသးတယ္။ ××× ဘာသာမတူ ××× လူမ်ိဳးမခြဲဘဲခ်စ္တာ ××× ကုိယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အျပစ္လား ××× ဘယ္သူေတြ တားတား ××× ကုိယ္ကေတာ့ ေနာက္မဆုတ္ႏုိင္ပါ ××× ဆက္ၿပီးေတာ့ ခ်စ္မွာ ××× အမွန္က မဂၤလာဆြမ္းေကၽြးကို ဦး၀ီရသူဆီမွာ လုပ္လုိက္ရမွာ။ အဲဒါဆိုရင္ တစ္ခါတည္း ကိစၥျပတ္ေရာ။ တကယ္ဆိုရင္... အခ်စ္ပဲလိုေနတဲ့ ခ်မ္းခ်မ္းတစ္ေယာက္ ခ်စ္တဲ့သူနဲ႔ တစ္သက္လံုး မခြဲမခြာ အတူေပါင္းသင္း ေနထိုင္ႏုိင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးလုိက္ပါတယ္။

(ဃ)

ျပည္တြင္းအခြန္က အရာရွိေတြကို ျဖဳတ္လုိက္ၿပီ

ျပည္တြင္းအခြန္က အရာရွိႀကီးေတြအပါအ၀င္ ၀န္ထမ္းအမ်ားအျပားကို ရာထူးက ထုတ္ပယ္လိုက္တဲ့ သတင္းကလည္း စိတ္၀င္စားမႈရွိခဲ့ပါတယ္။ အဓိက စိတ္၀င္စားခဲ့တာက အခုလို ရာထူးကေန ဖယ္ရွားခံရတဲ့ ကိစၥမွာ ေအာက္ေျခ၀န္ထမ္းေတြက စံနမူနာျပ အေရးယူေပးဖို႔ တုိင္ၾကားခဲ့တယ္ ဆိုတာပါပဲ။ အမ်ားစုကေတာ့ မသမာမႈလုပ္တာေတြ၊ အဂတိလိုက္စားတာေတြကို ေဖာ္ထုတ္တာဟာ ေကာင္းတာေပါ့လို႔ ျမင္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အတြင္းသတင္းေတြအရ တုိင္ၾကားတဲ့ လူေတြကုိယ္တုိင္လည္း အဲဒီလို မသမာမႈေတြနဲ႔ ကင္းခဲ့တာမဟုတ္ဘူး၊ သူတို႔ကို ျပန္ခြဲေပးတာမ်ိဳး မရွိတဲ့အတြက္ တိုင္ၾကားတာလို႔ ေျပာၾကပါတယ္။ ဟုတ္တယ္ မဟုတ္ဘူးဆိုတာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မသိပါဘူး။ အခုလိုမ်ိဳး အထက္ေအာက္၀န္ထမ္း အခ်င္းခ်င္း ျပန္လည္တုိင္ၾကားမႈေတြ ျပဳလုပ္လာတာဟာ ေကာင္းတဲ့လကၡဏာ မဟုတ္ဘူးလို႔လည္း သံုးသပ္ၾကပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အခုလို ရာထူးကေန ထုတ္ပယ္လိုက္ျခင္းရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲအျဖစ္ ဘာသတင္းေတြ ထပ္ထြက္လာဦးမလဲဆိုတာကေတာ့....။

(င)

အာဇာနည္ေန႔ႏွင့္ ဥၾသသံ

အာဇာနည္ေန႔မွာ ဥၾသဆြဲေပးဖို႔ ကိစၥကို အက်ယ္အက်ယ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေနၾကတာကိုလည္း မွတ္တမ္းတင္လိုက္ပါတယ္။ အာဇာနည္ေန႔မွာ ဥၾသဆြဲေပးမွ အာဇာနည္ေတြကို ဂုဏ္ျပဳရာ ေရာက္မွာလားလို႔ ေ၀ဖန္တဲ့လူေတြရွိသလို၊ အစိုးရအေနနဲ႔ က်ဆံုးေလၿပီးေသာ အာဇာနည္ႀကီးေတြကို ဥၾသေလးဆြဲၿပီး ဂုဏ္ျပဳတာမ်ိဳးေတာင္ မလုပ္ခ်င္ၾကဘူးလို႔ ေ၀ဖန္ၾကသူေတြလည္း ရွိၾကပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ကေတာ့ အာဇာနည္ေန႔မွာ ဥၾသသံတီးလံုးနဲ႔ တယ္လီဖုန္းေတြကတစ္ဆင့္ အာဇာနည္ေန႔ဆင္ႏႊဲဖို႔ အြန္လိုင္းေပၚမွာ ကီးဘုတ္တုိက္ပြဲ ဆင္ႏႊဲေနၾကတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ အာဇာနည္ေန႔ ေရာက္ဖို႔ ဘာမွ်ေတာင္ မလိုေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီအေၾကာင္း သီးသန္႔ေရးပါဦးမယ္။

အခုေတာ့ ဒီမွ်ႏွင့္ ေတာ္ၾကဦးစို႔ရဲ႕။ လူစိတ္၀င္စားတဲ့ အျခားသတင္းေတြလည္း က်န္ရွိေနႏုိင္ေသးေပမယ့္ အကုန္လံုးကို မွတ္တမ္းတင္ဖို႔ မျဖစ္ႏုိင္တာမို႔ ဒီေလာက္ပဲ ေရးသားတာကို နားလည္ၾကေစလိုပါတယ္။

အမွတ္တရ

ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)

၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ ၁၆ ရက္၊ အဂၤါေန႔။

မြန္းလြဲ ၁၂ နာရီ ၁၅ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။

စကားတစ္ခြန္းတည္း ေျပာဆိုသူမ်ား

သကႎ ၀ဒႏၲိ ရာဇာ ေနာ၊
သကႎ သမဏျဗာဟၼဏာ။
သကႎ သပၸဳရိသာ ေလာေက၊
ဧသ ဓေမၼ သနႏၲေနာ။

မင္းတို႔သည္ ဟုတ္မွန္ေသာစကား တစ္ခြန္းတည္းသာ ေျပာဆိုကုန္၏။
ရဟန္းပုဏၰားတို႔သည္ ဟုတ္မွန္ေသာစကား တစ္ခြန္းတည္းသာ ေျပာဆိုၾကကုန္၏။
သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔သည္ ဟုတ္မွန္ေသာစကား တစ္ခြန္းတည္းကိုသာ ေျပာဆိုၾကကုန္၏။
ဤသေဘာကား ေရွးသူေဟာင္းတို႔၏ အက်င့္ေပတည္း။

ကာတြန္းထဲက ႏုိင္ငံေရး၊ ႏိုင္ငံေရးထဲက ကာတြန္း

(က)

တစ္ခ်ိန္တစ္ခါတုန္းက ေဟာ္ေလတႀကိဳး ဟိုးေလးတေၾကာ္ နာမည္ေက်ာ္ခဲ့တဲ့ ေႂကြးေၾကာ္သံတစ္ခုကို ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ စာဖတ္သူလည္း ၾကားဖူး၊ သိဖူးၿပီးသား ျဖစ္မွာပါ။ ဘာတဲ့... ျမင္းခြာတစ္ခ်က္ေပါက္လွ်င္ မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေစရမည္ တဲ့။ ကဲ.. ဘယ္ေလာက္မ်ား အားပါလုိက္သလဲ၊ ဘယ္ေလာက္မ်ား ဇာတိေသြး၊ ဇာတိမာန္ တက္ႂကြေစခဲ့သလဲ။ က်ဳပ္ဆိုတဲ့ ကိုဉာဏ္ျဖင့္ ငယ္ငယ္တုန္းက က်န္တဲ့ဟာေတြသာ မမွတ္မိရင္ေနမယ္၊ ကိုဗဟိန္းရဲ႕ ေႂကြးေၾကာ္သံျဖစ္တဲ့ ျမင္းခြာတစ္ခ်က္ေပါက္လွ်င္ ဆိုတာေတာ့ျဖင့္ သိပ္ကိုလႊတ္ၿပီး မွတ္မိတာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီသင္ခန္းစာကို သင္ခါစကမ်ားဆိုရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေတြ႕တုိင္း ျမင္းစီးဟန္လုပ္ၿပီး ႀကံဳး၀ါးခဲ့ဖူးတာ အမွတ္ရမိတယ္။ ေဟာ... အခုမ်ားေတာ့ နည္းပညာေခတ္ႀကီးထဲကို ေရာက္လာၿပီေလ။ ေႂကြးေၾကာ္သံေတြလည္း ေျပာင္းသြားရွာၿပီ။ ၂၁ ရာစုေခတ္ရဲ႕ ျမန္မာ့ေႂကြးေၾကာ္သံက Enter တစ္ခ်က္ေခါက္လွ်င္ မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေစရမည္ တဲ့။ ကဲ.. ဘယ္ေလာက္မ်ား ေခတ္မီၿပီး စိတ္၀င္စားဖို႔ေကာင္းသလဲ။ ေခတ္နဲ႔အံက်မွ တကယ့္ကိုအံ၀င္ခြင္က်။ ျမန္မာျပည္မွာ ျဖစ္ပ်က္ေနသမွ် ပဋိပကၡေတြမွာ တကယ့္ေျမျပင္လက္ေတြ႕ထက္ အင္တာနက္တိုက္ပြဲ၊ တစ္နည္းေျပာရရင္ ဆိုက္ဘာတိုက္ပြဲေတြက ပိုမိုျပင္းထန္တယ္ဆိုတာကို ကာတြန္းဆရာ ေတြးတတ္၊ ေရးတတ္လုိက္ပံုက အဲဒီကာတြန္းကို ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ မသိမသာ ေခါင္းကေလးေတာင္ ေရွာင္လုိက္မိပါေသးရဲ႕။ :D

( ခ )

ဒီရက္ပုိင္းအတြင္း အင္တာနက္ေပၚမွာ ၿမိဳ႕ေမတၱာေတြ အတံုးလိုက္အတစ္လိုက္ ခံယူေနတဲ့ မင္းသားေလးျဖစ္တဲ့ ႐ိုတကို ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြေတြ သိၾကမွာေပါ့။ ထူးထူးျခားျခား ဘယ္သူမွ မလုပ္ရဲတဲ့ စက္ဆီပို႔စ္ဆိုတဲ့ ဓာတ္ပံုေတြေၾကာင့္ ေန႔ခ်င္းညခ်င္း အင္တာနက္မင္းသားႀကီး ျဖစ္သြားရပါေရာလား။ အဘယ္သို႔ေသာ ႏႈတ္ခမ္းနီမေလးေတြက သေဘာက်သလဲဆိုတာ မသိေပမယ့္ အမ်ားစုကေတာ့ ၀ိုင္း၀န္း ကန္႔ကြက္ခဲ့ၾကတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ကလည္း ႐ိုတဘက္ကေန ခုခံေျပာဆိုၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ ျမန္မာ့မ်က္စိ၊ ျမန္မာ့ဓေလ့၊ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ေတာ့ ႐ိုတရဲ႕ ဓာတ္ပံုေတြဟာ အလွၾကည့္ရဲစရာ မရွိေသးဘူး ဆိုတာပါပဲ။ အဲဒီဓာတ္ပံုေတြပါတဲ့ ဂ်ာနယ္ကို အိမ္ကဧည့္ခန္းထဲမွာ မိသားစု အတူဖတ္ႏုိင္ပါ့မလား၊ ၾကည့္ႏုိင္ပါ့မလား စဥ္းစားၾကည့္႐ံုနဲ႔ မလြယ္လွပါဘူးဗ်ာ။ ကဲ... ေလေၾကာမရွည္ေတာ့ပါဘူး။ ႐ိုတရဲ႕ ဓာတ္ပံုေတြ ေပၚလာတဲ့ေန႔မွာပဲ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို တက္လာခဲ့တဲ့ အင္တာနက္က ဓာတ္ပံုကလည္း လူႀကိဳက္မ်ားလြန္းလွသဗ်ာ။ မိတ္ေဆြေတြအားလံုး ၾကည့္ဖူးၿပီးသား ျဖစ္မယ္ဆိုတာ သိေပမယ့္ မွတ္တမ္းတစ္ခုအေနနဲ႔ သိမ္းဆည္းခ်င္တဲ့အတြက္ ျပန္လည္တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ဆြဲထားတဲ့ ကာတြန္းပံုေလးကို ေသခ်ာၾကည့္ေလ ရင္ထဲမွာ သေဘာက်ၿပီး ရယ္မိၿပံဳးမိေလပါပဲ။ ဆြဲတတ္ပါေပ့ ကာတြန္းဆရာရယ္လို႔ပဲ ေျပာပါရေစ။ ေ၀ါ့ ဆုိၿပီး အန္ေနတဲ့ေခြးကလည္း ဘာသ႐ုပ္ပါသလဲ မေမးပါနဲ႔။ ရယ္ၾကၿပံဳးၾကရမွာပါ။ :D

( ဂ )

အျခားႏုိင္ငံေတြမွာ အဲဒီစကားဟာ ဘာမွ်ဆန္းတဲ့စကား မဟုတ္ပါဘူး။ သာမန္ေျပာ႐ိုးေျပာစဥ္ စကားတစ္ခုပါပဲ။ အကိုးအကားတစ္ခုအေနနဲ႔ ေျပာတယ္ဆိုရင္လည္း ကိုးကားတယ္ဆို႐ံုေလာက္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏုိင္ငံမွာေတာ့ အဲဒီစကားတစ္ခြန္းဟာ အမ်ားႀကီးကို အဓိပၸါယ္သက္ေရာက္ပါတယ္။ ေကာင္းတဲ့ဘက္က မဟုတ္ဘဲ သေရာ္စရာ၊ ခနဲ႔စရာ၊ ဟာသလုပ္စရာအျဖစ္ နာမည္ေက်ာ္တာကို အေနာက္ႏုိင္ငံသားေတြမ်ားသိရင္ ဘယ္လိုေျပာၾကမယ္ မသိပါဘူး။ ဟုတ္တယ္ေလ... သူတို႔ကို အဲဒီစကားရဲ႕ မူလအဂၤလိပ္ဘာသာအတုိင္း ေျပာျပလိုက္၊ သူတို႔က အင္း.. ဟုတ္တယ္ေလ၊ အဲဒါ ဘယ္သူေျပာခဲ့တာေပါ့၊ အဲဒါ ဘာအဓိပၸါယ္ေပါ့၊ အဲဒါအမွန္ေပါ့၊ အဲဒီအတုိင္း ျဖစ္ရမွာေပါ့၊ အဲဒီစကားဟာ လူတုိင္းအတြက္ေလ၊ အဲဒီစကားဟာ... စသျဖင့္ စသျဖင့္ ေျပာ႐ိုးေျပာစဥ္ေတြ ေျပာၾကပါလိမ့္မယ္။ ေၾသာ္... ဘာစကားမ်ားပါလိမ့္ဆိုၿပီး သို႔ေလာ၊ သို႔ေလာ ျဖစ္ေနၿပီထင္ပါရဲ႕။ ေဆာရီးပါဗ်ာ၊ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္က ေလနည္းနည္း ရွည္တတ္ေလေတာ့ သည္းခံေပးပါဗ်ာ။ အျခားမဟုတ္ပါဘူး။ အားလံုးသိတဲ့ "No one is above the Law ဥပေဒအထက္မွာ ဘယ္သူမွ် မရွိဘူးေပါ့" ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏုိင္ငံမွာေတာ့ အဲဒီစကားကို ေျပာလုိက္ၿပီဆိုတာနဲ႔ ေနာက္ဆက္တြဲ ၾကားရမယ့္ဟာေတြက အမ်ားႀကီးပဲ။ ဥပမာေတြ ေျပာျပမယ္။ ဥပမာေတြေနာ္... ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ ထြင္ၿပီးေျပာတာ တစ္ခုမွ မရွိဘူး။ ၁။ ဥေပဒအထက္မွာ ဘယ္သူမွမရွိဘူး၊ ေအး... ေျပာတဲ့လူေတာ့ရွိတယ္။ ၂။ ဥပေဒအထက္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိဘူး၊ ေအး.. ဥပေဒေအာက္မွာလည္း ဘယ္သူမွမရွိဘူး။ ၃။ No one is above the law ဆိုတာ ဥပေဒအထက္မွာ နံပါတ္ ၁ ရွိတယ္လို႔ ေျပာတာတဲ့။ ကဲ... ေတာ္ပါၿပီဗ်ာ၊ ဒီေလာက္ဆိုရင္ ဒီထက္ေရးရင္လည္း ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္တစ္ေယာက္ ခန္႔ၿဖိဳးသီခ်င္းကို စာသားေျပာင္းဆိုေနရမယ္။ ခန္႔ၿဖိဳးကေတာ့ ေမ်ာက္ျဖစ္ခ်င္တယ္တဲ့။ ကိုဉာဏ္က ဆိတ္ျဖစ္ခ်င္တယ္လို႔ ေအာ္ေနရဦးမယ္။ ဥပေဒအထက္မွာ ဘယ္သူမွ် မရွိရဘူးဆိုရင္ လံုး၀ မရွိရဘူးပဲ။ ဘာမွ်လာေျပာမေနနဲ႔။ အဲဒါကို ကာတြန္းဆရာ ေထ့ထားပံုေလးက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ သေဘာက်ဖို႔ေကာင္းသလဲဆိုတာ ခံစားၾကည့္ပါဦး။ :D

(ဃ)

ဆံုးသြားရွာၿပီျဖစ္တဲ့ ဆရာေအာင္ထြဋ္ကိုေတာင္ သတိရမိတယ္။ သူမၾကာခဏ ေျပာေနခဲ့တဲ့ ၿပိဳင္တူတြန္းလွ်င္ ေရြ႕ႏုိင္ပါသည္ဆိုတဲ့စကားကို ျပန္ၾကားေယာင္မိတယ္။ သူ႔ခမ်ာလည္း ေသသာသြားရရွာတယ္... ျမန္မာျပည္အေရးအတြက္ စိတ္ေျဖာင့္ခဲ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အင္း.. ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ တမလြန္ကေန ျမန္မာျပည္ကို လွမ္းၾကည့္ၿပီး သူေက်နပ္ေနမွာပါ။ သူအၿမဲတေစ တုိက္တြန္းခဲ့တဲ့ အေရြ႕တစ္ခုေရာက္ေအာင္ တက္ညီလက္ညီ တြန္းၾကရမယ္ဆိုတာကို အခုလက္ရွိ ျမန္မာအင္စတီက်ဴးရွင္းေတြအားလံုး စိတ္ပါလက္ပါ တြန္းေနၾကပံုမ်ား ေပ်ာ္စရာေတာင္ ေကာင္းေသးေတာ့တယ္။ ျမန္မာ့အေရြ႕အတြက္ ကုိယ္ႏိုင္ရာႏုိင္ရာကို တစ္တပ္တစ္အား က်ရာေနရာကေန တြန္းေနလိုက္ၾကပံုကို ကာတြန္းဆရာ မွတ္တမ္းတင္လုိက္ပံုက သေဘာက်မိ႐ံုတင္မဟုတ္ဘူး၊ လက္ခုပ္မ်ားေတာင္ တီးေပးလုိက္ခ်င္ေသးရဲ႕။ ဘရာဗို... ဘရာဗို...။ ကဲ... ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြလည္း က်ရာေနရာကေန ၀င္တြန္းလုိက္ၾကရေအာင္ဗ်ာ။ ညီေစေနာ္... စမယ္... ရယ္ဒီ... ၀မ္း... တူူး... သရီး..... တြန္းးးးးးးးးးးးးးးးးးး။ :D

( င )

အင္တာနက္က ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္၊ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ဆိုေပမယ့္ စာပိုဒ္တစ္ပိုဒ္၊ စာပို္ဒ္တစ္ပိုဒ္ဆိုေပမယ့္ စာေၾကာင္းတစ္ေၾကာင္း၊ စာေၾကာင္းတစ္ေၾကာင္းဆိုေပမယ့္ စကားလံုးတစ္လံုး၊ စကားလံုးတစ္လံုးဆိုေပမယ့္ အာ... မသိေတာ့ဘူးဗ်ာ။ ၾကက္ဥနဲ႔ၾကက္မ ဘယ္ဟာက အရင္စျဖစ္သလဲ ဆိုတာကိုပဲ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ သုေတသန လုပ္ခ်င္ေတာ့တယ္။ ေဒါက္တာဆိတ္ဖြားဆိုတဲ့ ဘယ္သူမွန္း မသိတဲ့လူကို (ကၽြန္ေတာ္တို႔ မသိတာကိုေျပာတာပါ၊ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ေတြကေတာ့ အားလံုးသိတယ္ ေျပာၾကတာပဲ) လႊတ္ေတာ္မွာ အေရးတယူလုပ္ၿပီး ကုိယ္စားလွယ္ေတြ ေျမာက္မ်ားစြာပါ၀င္တဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္အဆင့္ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရး ေကာ္မရွင္တစ္ရပ္ဖြဲ႕ၿပီး စံုစမ္းစစ္ေဆးရသလဲ ဆိုတာကိုေတာ့ ေတြးလည္းမေတြးခ်င္ဘူး၊ ေတြးလည္းမေတြးတတ္ဘူးဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ငယ္ငယ္က ေျပာဖူးတဲ့ ဟာသစကားတစ္ခြန္းရွိတယ္။ သိပ္ၿပီးေတာ့ သတၱိျပတတ္တဲ့၊ ေဆာင့္ႂကြားႂကြားႏုိင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြဆိုရင္ ေျပာတတ္ၾကတဲ့ စကားတစ္ခြန္းေပါ့။ ျပန္ၿပီးေတာ့ ေဖာက္သည္ခ်ပါရေစ။ ဒီလိုပါ... ဆင္ဖမ္းမယ္၊ က်ားဖမ္းမယ္၊ ေႁမြေပြးကစ္ဆင္႐ိုက္မယ္၊ ျခေသၤ့ကိုေခါင္းပုတ္မယ္၊ က်ားကိုအၿမီးဆြဲမယ္၊ နဂါးကို သြားၾကားထိုးမယ္၊ ၀က္၀ံကို လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္မယ္ဆိုၿပီး ဟိုတစ္ေန႔က လူေပၚကို အိမ္ေျမာင္ျပဳတ္က်လို႔ အေၾကာက္လြန္ၿပီး ေမ့လဲသြားတာ မနည္းႏွာႏွပ္ယူရတယ္ ဆိုတာမ်ိဳးပါ။ အခုလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ လႊတ္ေတာ္ႀကီးက တုိင္းသိျပည္သိ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရး ေကာ္မရွင္ဖြဲ႕၊ တိုင္းသိျပည္သိ ဟိုလူ႔ေမး၊ ဒီလူ႔ေမးလုပ္၊ တုိင္းသိျပည္သိ ဘယ္သူဘယ္၀ါဆိုတာ သိပါၿပီေျပာ၊ တုိင္းသိျပည္သိ ဘယ္လိုအေရးယူလို႔ ရပါတယ္လို႔ ေလသံေတြပစ္၊ တုိင္းသိျပည္သိ ဘယ္ေန႔အစည္းအေ၀းမွာ ထုတ္ေဖာ္ေၾကညာပါမယ္လို႔ ေျပာလိုေျပာ၊ ေဟာ... တကယ္တမ္းလည္းက်ေရာ အားလံုးသိတဲ့အတုိင္းပဲ။ နဂိုကတည္းက မလိုအပ္တာကို ရွဥ့္အ၀ွာ အနာလုပ္ခဲ့တာဆိုေတာ့ ဒီလိုပဲ အဆံုးသတ္လုိက္တာ သဘာ၀ေတာ့ က်ပါတယ္ေလ။ ေဒါက္တာဆိတ္ဖြားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေအာက္ကကာတြန္းေလးက ေတြးစရာ ေကာင္းသမို႔ ျပန္လည္ေ၀မွ်လိုက္ပါတယ္။ မိတ္ေဆြတို႔လည္း သေဘာက်မယ္ထင္ပါရဲ႕။ တိုးတိုးေတာ့ ရယ္ၾကပါဗ်ာ။ ၿပီးေတာ့ ေလွ်ာက္ၿပီးေတာ့လည္း မဖြၾကပါနဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္က ေၾကာက္တတ္လို႔ပါ။ မထူးပါဘူးဗ်ာ... တစ္ခါတည္းပဲ ေတာင္းပန္ထားလိုက္မယ္။ အေပၚတြင္ ေရးသားခဲ့သည္မ်ား၌ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အာဏာအရွိဆံုး လႊတ္ေတာ္ႀကီးႏွင့္ ျပည္သူ႔ရင္းႏွစ္သည္းျခာ ကုိယ္စားလွယ္ႀကီးမ်ားအေပၚ ထိပါးေစာ္ကားသည့္ အသံုးအႏႈန္းမ်ား ပါ၀င္ေနခဲ့သည္ဆိုပါက အျပစ္ေတာ္မျမင္ဘဲ နားလည္ေပးေစခ်င္ေၾကာင္း ေတာင္းပန္လိုက္ပါသည္။ :D

( စ )

အက္(ဒ္)၀ပ္စႏိုဒန္ဆိုတဲ့ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ၀ီစီမႈတ္ခ်က္ဟာ ဘယ္ေလာက္ျပင္းထန္ၿပီး ဘယ္ေလာက္ တာသြားခဲ့သလဲဆိုတာ အားလံုးအသိမို႔ အထူးအေထြ ရွာမရွည္ေတာ့ပါဘူး။ တစ္ေန႔က တင္တဲ့ ႏုိင္ငံတကာသတင္းပို႔စ္မွာလည္း သူ႔အေၾကာင္း အေတာ္မ်ားမ်ား ေရးထားၿပီးၿပီမို႔ ထပ္ၿပီးေတာ့ မေျပာေတာ့ပါဘူး။ ကာတြန္းေလးကို သေဘာက်လို႔ ျပန္ေ၀မွ်လိုက္တာပါ။ ၀ီစီမႈတ္လို႔ ထြက္လာတဲ့ အသံလိႈင္းေတြကို ျမင္ရဲ႕မဟုတ္လား။ သေဘာေပါက္... သေဘာေပါက္...။ :D

အမွတ္တရ

ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)

၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ ၁၅ ရက္၊ တနလၤာေန႔။

နံနက္ ၂ နာရီ ၁၉ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။

မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒကို ဖတ္ဖူးေစခ်င္လို႔ပါ

မ်ိဳးခ်စ္တုိက္ပြဲ၊ မ်ိဳးေစာင့္တုိက္ပြဲ ဆင္ႏႊဲေနၾကတဲ့ ျမန္မာအင္တာနက္သူရဲေကာင္းႀကီးမ်ားအေနနဲ႔ ဘာမသိ၊ ညာမသိ တိုက္ပြဲ၀င္ေနတာထက္စာရင္ ျမင္ဖူးဖတ္ဖူးၿပီးမွ ဆင္ႏႊဲတာဆိုရင္ ပိုၿပီးေတာ့မ်ား ေျပာလို႔ဆိုလို႔ေကာင္း၊ လုပ္လို႔ကိုင္လို႔ ေကာင္းမလားလို႔ပါ။ မ်က္ကန္းမ်ိဳးခ်စ္လည္း မျဖစ္ေတာ့ဘူးေပါ့။ ျမန္မာႏုိင္ငံမို႔ေပါ့ကြာ... အေမရိကန္လို ႏုိင္ငံမ်ိဳးဆိုရင္ ေထာက္ခံလက္မွတ္ လာထိုးတဲ့ လူတုိင္းကို ကုလားထုိင္တစ္လံုးနဲ႔ ထုိင္ေစာင့္ၿပီး မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒဆိုတာကို ဖတ္ဖူးျခင္း ရွိ၊ မရွိ ဆိုတာကို စစ္တမ္းေကာက္မႈ လုပ္ပါတယ္ဗ်ာ။ တအားစိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းမွာဗ်။ ဗုဒၶက ၀ိဘဇၨ၀ါဒကို ေဟာေျပာခဲ့ေပမယ့္ က်ဳပ္တို႔ ျမန္မာမ်ားက ဘုရားေျပာတာကို အာ႐ံုထဲမွာကို မရွိဘူး။ ဘုရားသားေတြ ေျပာတာက်ေတာ့ အားလံုးယံုၾကည္သတဲ့။ ဘယ္သူကမွ် ေ၀ဖန္တာ၊ ဆန္းစစ္တာ မလုပ္ၾကဘူး။ အဲဒီလိုလူေတြကို ဘုရားစကားနားေထာင္တဲ့လူ၊ ဘုရားကို ၾကည္ညိဳတဲ့လူလို႔ ဘယ္လိုသံုးသပ္ရမလဲ။ ဘုန္းႀကီးေတြ ေျပာတာမွန္သမွ် အေကာင္းခ်ည္းပဲ၊ အမွန္ခ်ည္းပဲ ထင္ေနၾကတဲ့ သူေတြအတြက္ လမ္းႀကံဳရင္ ဖတ္ျဖစ္ေအာင္ တင္ေပးလိုက္တာပါ။ စီေဘာက္မွာျဖစ္ေစ။ ကြန္းမန္႔မွာျဖစ္ေစ ကိုဉာဏ္ကို ၾကည့္မရသည့္၊ ဆဲခ်င္ဆိုခ်င္သည့္ ၉၆၉ ဂိုဏ္းသားမ်ား၊ ၀ီရသူဘက္ေတာ္သားမ်ား စိတ္ရွိလက္ရွိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရးႏုိင္ၾကပါေၾကာင္းလည္း တစ္ဆက္တည္း ေျပာလုိက္ပါရေစ။

နာယကဂုဏ္ ေျခာက္ပါး

ခမာ ဇာဂရိ ယု႒ာနံ၊
သံ၀ိဘာေဂါ ဒယိကၡဏာ။
နာယကႆ ဂုဏာ ဧေတ၊
ဣစၧိတဗၺာ သတံ ဂုဏာ။

သည္းခံျခင္း
ႏိုးၾကားျခင္း
ထႂကြလံု႔လရွိျခင္း
သနားျခင္း
ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားျခင္း
ေျမာ္ျမင္စဥ္းစားျခင္း

ဤေျခာက္မ်ိဳးတို႔သည္ အႀကီးအမွဴးျဖစ္သူတို႔မွာ ရွိေနရမည့္ ဂုဏ္ေက်းဇူးမ်ား ျဖစ္ၾက၏။ ထိုဂုဏ္ေက်းဇူးတို႔ကို သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ႏွစ္သက္ၾကကုန္၏။

ဆိုေတး သတင္းေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ေန႔ (ဇူလိုင္ ၁၅၊ ၂၀၁၃)

အဆိုေတာ္ ဆိုေတး ကားမေတာ္တဆမႈျဖစ္ခဲ့တဲ့ သတင္းဟာ ဒီေန႔တစ္ေနကုန္ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာမွာ လူေျပာအမ်ားဆံုး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ေတာင္သာၿမိဳ႕မွာ ျပဳလုပ္တဲ့ ႐ိႈးပြဲမွာ သီခ်င္းဆိုဖို႔အသြား အျမန္လမ္းမေပၚမွာ မေတာ္တဆမႈ ျဖစ္တာလို႔ သိရပါတယ္။ ဓာတ္ပံုေတြအရ မေတာ္တဆမႈ ျဖစ္ပြားတဲ့အခ်ိန္မွာ သူတို႔စီးလာတဲ့ကားဟာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ ေမာင္းႏွင္းခဲ့သလဲဆိုတာ မေတြးရဲစရာပါ။ ကားေပၚမွာ အတူလိုက္ပါလာတဲ့ ဆိုေတးရဲ႕ ဇနီး (တခ်ိဳ႕ကလည္း ခ်စ္သူလို႔ ေျပာၾကပါတယ္) ေသဆံုးသြားတယ္လို႔ သတင္းေတြမွာ ဖတ္ရပါတယ္။ ဆိုေတးလည္း ျမင္မေကာင္းေအာင္ ဒဏ္ရာေတြရတာကို ဓာတ္ပံုေတြအရ ေတြ႕ရပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဦးေခါင္းမွာ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဒဏ္ရာရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ မႏၲေလးေဆး႐ံုႀကီးမွာ ခြဲစိတ္ကုသမႈ ျပဳလုပ္ၿပီးၿပီလို႔လည္း သတင္းေတြမွာ ဖတ္ရပါတယ္။ ႏွလံုးခုန္ေနဆဲျဖစ္ေပမယ့္ သတိျပန္မရေသးဘူးလို႔ သိရပါတယ္။ ဆိုေတး အျမန္ဆံုး ျပန္လည္သတိလည္ပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းသံေတြ အင္တာနက္မွာ ျပည့္လွ်ံေနခဲ့တာကို မွတ္တမ္းတင္လုိက္ပါတယ္။ မီးအိမ္ရွင္တစ္ေယာက္ အျမန္ဆံုး ျပန္လည္က်န္းမာပါေစ...။

ဆိုေတးရဲ႕ မီးအိမ္ရွင္သီခ်င္း

အားကိုးရာ ေလးမ်ိဳး ၂

ပကၡီနံ ဗလမာကာေသာ၊
မစၧာန မုဒကံ ဗလံ။
ဒုဗၺလႆ ဗလံ ရာဇာ၊
ကုမာရာနံ ႐ုဒံ ဗလံ။

ေကာင္းကင္သည္ ငွက္တို႔၏ အားကိုးရာျဖစ္၏။
ေရသည္ ငါးတို႔၏ အားကိုးရာျဖစ္၏။
မင္းစိုးရာဇာသည္ အရွိန္အ၀ါ မရွိသူတို႔၏ အားကိုးရာျဖစ္၏။
ငိုျခင္းသည္ ကေလးသူငယ္တို႔၏ အားကိုးရာျဖစ္၏။

ႏိုင္ငံတကာသတင္းေတြ ေျပာပါရေစဦး

လုပ္ခ်င္တဲ့အလုပ္ကို လုပ္ခ်င္စိတ္ေပၚတဲ့အခ်ိန္မွာ လုပ္ခြင့္မရွိျခင္းဟာလည္း ဆင္းရဲျခင္းတစ္မ်ိဳးဆိုတာ ေတြးမိတယ္။ အခုရက္ပိုင္း အခ်ိန္အခက္အခဲေၾကာင့္ တင္ခ်င္တဲ့ပို႔စ္ေတြ မတင္ႏုိင္ဘူး၊ စာေတြဖတ္ၿပီး သေဘာက်တဲ့ဟာေတြ ျပန္ေ၀မွ်ခ်င္တာ အခြင့္မသာခဲ့ဘူး၊ ေရးခ်င္တဲ့စာေတြ မေရးႏုိင္ခဲ့ဘူး။ စိတ္သြားတိုင္း ကုိယ္မပါႏုိင္ဘူးဆိုတာ ဒါမ်ိဳးထင္ပါရဲ႕။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အခုရက္ပိုင္းအတြင္း ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြကလည္း မ်ားမွမ်ား။ အခုေရးမယ့္ အေၾကာင္းအရာေတြကလည္း အထူးအဆန္းေတာ့ မဟုတ္ပါေလ။ မိတ္ေဆြေတြအားလံုး သိၿပီးၾကားၿပီး ႏုိင္ငံတကာသတင္းေတြရယ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ မွတ္တမ္းတစ္ခုအေနနဲ႔ ျပန္လည္ေရးသားလိုရင္းက အဓိကပါ။

အက္(ဒ္)၀ပ္စႏိုဒန္ (သို႔မဟုတ္) အိုဘားမားကို မ်က္ႏွာပ်က္ေစခဲ့သူ

အေမရိကန္ေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ႕အစည္းေတြရဲ႕ လုပ္ငန္းဆုိင္ရာ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ေတြကို ဖြင့္ထုတ္ခဲ့တဲ့ စႏိုဒန္ဆိုတဲ့ လူငယ္တစ္ဦးအေၾကာင္းက အခုအခ်ိန္ထိ ေျပာမဆံုးေပါင္ ျဖစ္ေနရတုန္းပါပဲ။ တစ္ခ်ိန္က အေမရိကန္ အမ်ိဳးသားလံုၿခံဳေရးေအဂ်င္စီ(NSA)ရဲ႕ ကန္ထ႐ိုက္တာနဲ႔ စီအုိင္ေအ၀န္ထမ္းအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူးတဲ့ စႏိုဒန္က အေမရိကန္အစိုးရရဲ႕ လွ်ိဳ႕၀ွက္ေထာက္လွမ္းေရး အစီအစဥ္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဖာ္ထုတ္ခဲ့တာမို႔ အိုဘားမားအစိုးရအတြက္ မ်က္ႏွာပ်က္စရာ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ အေမရိကန္ႏုိင္ငံသားေတြ အပါအ၀င္ ျပည္ပႏုိင္ငံသားေတြရဲ႕ ဖုန္းေျပာဆိုမႈေတြ၊ အင္တာနက္အသံုးျပဳမႈေတြကို တိတ္တဆိတ္ ၾကားျဖတ္ခိုးယူၿပီး အခ်က္အလက္ေတြ စုေဆာင္းခဲ့တဲ့ အေမရိကန္အစိုးရရဲ႕ လုပ္ရပ္ဟာ စႏိုဒန္ေၾကာင့္ ဘူးေပၚသလို ေပၚသြားခဲ့ရပါတယ္။ တာ၀န္ရွိသူေတြကေတာ့ အဲဒီလို လွ်ိဳ႕၀ွက္ေထာက္လွမ္းခဲ့တဲ့ အစီအစဥ္ေတြေၾကာင့္ အၾကမ္းဖက္မႈ အခ်ိဳ႕ကို ႀကိဳတင္တားဆီးႏုိင္ခဲ့တယ္လို႔ အေၾကာင္းျပခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေ၀ဖန္သူေတြနဲ႔ ကန္႔ကြက္သူေတြကေတာ့ အဲဒီလို ႀကိဳတင္တားဆီးႏုိင္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ေျပာပေလာက္တဲ့ ပမာဏမဟုတ္သလို၊ အခ်က္အလက္ ခိုင္မာမႈလည္း မရွိဘူးလို႔ ေျပာဆိုၾကပါတယ္။ စႏိုဒန္ ေနာက္ဆံုးေမႊးခဲ့တဲ့ မီးပြားကေတာ့ အေမရိကန္အစိုးရအေနနဲ႔ ဥေရာပသမဂၢဌာနခ်ဳပ္နဲ႔ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုမွာရွိတဲ့ ဥေရာပသမဂၢ႐ံုးေတြကို ပစ္မွတ္ထားၿပီး အခ်က္အလက္ေတြ လွ်ိဳ႕၀ွက္စုေဆာင္းတာ လုပ္ခဲ့တယ္ဆိုတာပါပဲ။ အဲဒီဖြင့္ထုတ္မႈေၾကာင့္ အေမရိကန္နဲ႔ အီးယူႏုိင္ငံေတြအၾကား ဆက္ဆံေရးအက္ေၾကာင္း ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ အိုဘားမားအေနနဲ႔လည္း အီးယူေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ယံုၾကည္မႈကို ဆံုး႐ံႈးခဲ့ရပါတယ္။ စႏိုဒန္အေနနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ဖြင့္ထုတ္မႈေတြကို ဂါးဒီးယန္းသတင္းစာမွာ ေဖာ္ျပျခင္းမျပဳမီ ေမလကတည္းက ေဟာင္ေကာင္ကို ထြက္ခြာသြားခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေဟာင္ေကာင္ကေန ႐ုရွားႏိုင္ငံကို ေလေၾကာင္းခရီးနဲ႔ ထြက္ခြာခဲ့ၿပီး ေမာ္စကိုၿမိဳ႕က ေလဆိပ္တစ္ခုရဲ႕ transit ဧရိယာမွာ ေသာင္တင္ေနခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ စႏိုဒန္အေနနဲ႔ ႏုိင္ငံေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ထံကို ႏုိင္ငံေရးခိုလံႈခြင့္ေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုခဲ့ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ႏုိင္ငံေတြက ျပတ္ျပတ္သားသား ျငင္းဆန္ခဲ့ၾကသလို အခ်ိဳ႕ကလည္း စဥ္းစားမႈေတြ ျပဳလုပ္လ်က္ရွိၾကပါတယ္။ ႐ုရွားသမၼတ ဗလာဒီမာပူတင္ကေတာ့ စႏိုဒန္အေနနဲ႔ လွ်ိဳ႕၀ွက္အခ်က္အလက္ေတြ ဖြင့္ထုတ္တာကို ရပ္ဆုိင္းမယ္ဆိုရင္ ႐ုရွားႏုိင္ငံမွာ ဆႏၵရွိသေရြ႕ ေနႏုိင္ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။ အခုေနာက္ဆံုး ဗင္နီဇြဲလားႏုိင္ငံကလည္း စႏိုဒန္ကို ႏုိင္ငံေရးခိုလံႈခြင့္ေပးဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ စႏိုဒန္အေနနဲ႔ အေမရိကန္အစိုးရရဲ႕ ဘယ္လိုလွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ေတြကို ဆက္လက္ဖြင့္ခ်သြားမလဲဆိုတာ စိတ္၀င္စားစရာပါ။ အေမရိကန္အေနနဲ႔လည္း စႏိုဒန္အေရးကို ဘယ္လိုကိုင္တြယ္မလဲဆိုတာ ေစာင့္ၾကည့္ရမွာပါ။ အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ အက္(ဒ္)၀ပ္စႏိုဒန္ဟာ ေပၚျပဴလာအျဖစ္ဆံုး သတင္းလူသား ျဖစ္ေနဆဲပါပဲ။ စႏိုဒန္ဆိုတဲ့ ငွက္ကေလး ဘယ္ႏုိင္ငံမွာ ခိုနားမလဲ ဆိုတာကေတာ့.......။

အာရပ္ေႏြဦး တိမ္ဖံုးခ်ိန္

အီဂ်စ္ႏုိင္ငံမွာ သမၼတေမာ္စီကို ရာထူးကဖယ္ရွားလုိက္ၿပီး စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းခဲ့ပါတယ္။ သမၼတေမာ္စီအစိုးရနဲ႔ မြတ္စလင္ဘရားသားဟုဒ္ကို မေက်နပ္တဲ့ ဆႏၵျပမႈေတြ တိုးပြားလာမႈအေပၚ ေျပလည္ေအာင္ ေျဖရွင္းဖို႔အတြက္ စစ္တပ္က သမၼတေမာ္စီကို ၄၈ နာရီ အခ်ိန္ရမယ္လို႔ ရာဇသံေပးခဲ့တာပါ။ အဲဒီရာဇသံကို ေမာ္စီက လက္မခံဘဲ ပယ္ခ်ခဲ့ၿပီး ႏုိင္ငံတြင္းအေျခအေနေတြကို သူ႔နည္းသူဟန္နဲ႔သူ ေျဖရွင္းမယ္လို႔ တံု႔ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏုိင္ငံအတြင္း ဆႏၵျပမႈေတြကေတာ့ ေလ်ာ့မသြားခဲ့ပါဘူး။ အီဂ်စ္စစ္တပ္ကလည္း သူတို႔ေပးထားတဲ့ အခ်ိန္ျပည့္တဲ့ရက္မွာပဲ ေမာ္စီကို ရာထူးကေနဖယ္ရွားၿပီး ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆုိင္ရာ တရား႐ံုးရဲ႕ အႀကီးအကဲကို ၾကားျဖတ္သမၼတအျဖစ္ ခန္႔အပ္ခဲ့ပါတယ္။ သမၼတေမာ္စီနဲ႔ အစိုးရေခါင္းေဆာင္ အခ်ိဳ႕ကိုေတာ့ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းခဲ့ပါတယ္။ ဘန္ကီမြန္းအပါအ၀င္ ႏုိင္ငံတကာေခါင္းေဆာင္ေတြက အီဂ်စ္မွာ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းမႈ ျပဳလုပ္ခဲ့တာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စိုးရိမ္စကား ေျပာၾကားခဲ့ၾကပါတယ္။ မိုဟာမက္ေမာ္စီဟာ အီဂ်စ္ျပည္သူေတြက ဒီမိုကေရစီနည္းက် ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့ ပထမဆံုး ေရြးေကာက္ခံသမၼတ ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း အဓိကထား ေျပာဆိုၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ႏုိင္ငံကမွ် အီဂ်စ္စစ္တပ္ရဲ႕ အာဏာသိမ္းမႈဟာ မွားယြင္းေၾကာင္း ျပစ္တင္ေ၀ဖန္မႈ မျပဳၾကပါဘူး။ ေမာ္စီကို သမၼတရာထူးက ျဖဳတ္ခ်ၿပီး စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းခဲ့တဲ့ေန႔မွာ အီဂ်စ္ႏုိင္ငံတစ္၀န္း ေအာင္ပြဲခံမႈေတြ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ယခုအခါ ေမာ္စီကို စစ္တန္းလ်ားတစ္ခုမွာ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းထားတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ေမာ္စီနဲ႔ မြတ္စလင္ဘရားသားဟုဒ္ကို ေထာက္ခံသူေတြနဲ႔ ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္သူေတြအၾကား အျပန္အလွန္ တိုက္ခိုက္မႈေတြ ျဖစ္ပြားေနပါတယ္။ ေရြးေကာက္ခံ သမၼတတစ္ဦးကို ရာထူးကဖယ္ရွားၿပီး စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းတာဟာ ဒီမိုကေရစီ ႐ႈေထာင့္အရ၊ စံႏႈန္းအရဆိုရင္ေတာ့ မေကာင္းဘူးေပါ့ဗ်ာ။ သို႔ေသာ္ အီဂ်စ္ႏုိင္ငံတြင္းမွာ ျဖစ္ပြားေနတဲ့ အေျခအေနေတြဟာ သာမန္ေကာက္ခ်က္ခ်႐ံုနဲ႔ မလံုေလာက္ပါဘူး၊ အေပၚယံသံုးသပ္႐ံုနဲ႔ နားမလည္ႏုိင္ပါဘူး။ အီဂ်စ္စစ္တပ္ဟာ သမုိင္းစဥ္တစ္ေလွ်ာက္လံုး အီဂ်စ္ႏုိင္ငံေရးမွာ ပါလာခဲ့တယ္ဆိုတာ ျပန္ေလ့လာၾကေစလိုပါတယ္။ အခုျဖစ္စဥ္မွာလည္း စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းတာထက္ ေမာ္စီဆက္ရွိေနရင္ ျဖစ္ေပၚလာမယ့္ ပဋိပကၡနဲ႔ မီးပြားက ပိုႀကီးေနၿပီး စိုးရိမ္စရာ ေကာင္းေနတာမို႔ ႐ႈေထာင့္ႏွစ္ခုၾကား အားၿပိဳင္ေနၾကဆဲပါ။ ႏုိင္ငံ့အနာဂတ္နဲ႔ ဒီမိုကေရစီစံႏႈန္း ႏွစ္ခုအနက္ အီဂ်စ္စစ္တပ္ ေရြးခ်ယ္သြားခဲ့တာက အမွန္တရားလား ဆိုတာကေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔လိုပါဦးမယ္...။

ဗုဒၶဂယာႏွင့္ ေခတ္သစ္မာရ္နတ္မ်ား

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔ အထြတ္အျမတ္ထားရာ၊ အေလးအျမတ္ျပဳရာ ေနရာတစ္ခုျဖစ္တဲ့၊ ကမၻာ့အေမြအႏွစ္ ေနရာအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳထားတဲ့ ဗုဒၶဂယာမွာ ဇူလိုင္လ ၇ ရက္ေန႔က ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ဗံုးေပါက္ကြဲမႈေတြေၾကာင့္ လူအမ်ားအၾကား ေျပာစရာျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ဘာသာေရးေတြကို ေဘးဖယ္ထားၿပီး ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏွစ္ ေနရာတစ္ခု၊ သမုိင္းအေမြအႏွစ္ ေနရာတစ္ခုအေနနဲ႔ စဥ္းစားမယ္ဆိုရင္ေတာင္ မလုပ္သင့္တဲ့ အလုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ဗုဒၶဘာသာ၀င္မို႔ ဒီလိုေျပာေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေဂ်႐ုစလင္က အျခားဘာသာေတြရဲ႕ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ အထြတ္အျမတ္ေနရာ၊ မကၠာက ဘာသာေရးအထြတ္အျမတ္ေနရာ စတဲ့စတဲ့ အျခားဘာသာေတြရဲ႕ ေနရာေတြမွာ အၾကမ္းဖက္မႈ လုပ္မယ္ဆိုရင္လည္း ဒီလိုပဲ ေျပာမွာျဖစ္ပါတယ္။ အခုေတာ့ ဗုဒၶဂယာမွာရွိတဲ့ မဟာေဗာဓိေညာင္ပင္ေတာ္နဲ႔ အနီးတစ္၀ိုက္မွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ဗံုးေပါက္ကြဲမႈေတြေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ ႏုိင္ငံေတြနဲ႔ အိႏၵိယႏုိင္ငံအၾကား မ်က္ႏွာပ်က္စရာ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ဗံုးခြဲမႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သံသယရွိသူေတြကို ဖမ္းဆီးထားတယ္ ဆိုေပမယ့္ သူတို႔ေတြကို ဖမ္းဆီး႐ံု၊ အျပစ္ေပး႐ံုနဲ႔ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ ပေပ်ာက္သြားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘာသာအားလံုးက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္ပါမွ၊ ေမတၱာတရားကို လက္ကုိင္ထားႏုိင္ပါမွ ဒီလို ျဖစ္ရပ္ေတြက ကင္းလြတ္ႏုိင္မွာပါ။

အေထြေထြ

တူရကီမွာ ဆႏၵျပသူေတြကို ရဲတပ္ဖြဲ႕က ႏွိမ္နင္းတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မေက်လည္မႈေတြ ရွိေနဆဲ။ ၾသစေၾတးလ်၀န္ႀကီးခ်ဳပ္အျဖစ္ ဂ်ဴလီယာဂီးလက္အစား ကီဗင္႐ုဒ္ ျဖစ္လာတယ္။ အိမ္နီးခ်င္း ထိုင္းႏုိင္ငံမွာလည္း ရင္လပ္ရွင္နာ၀ပ္က ပထမဆံုးေသာ အမ်ိဳးသမီး ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီး ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ အိုဘားမားက အာဖရိကတိုက္ခရီးစဥ္ သြားခဲ့တယ္။ ထင္သေလာက္ မေအာင္ျမင္ဘူး။ ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပမႈေတြနဲ႔ ရင္ဆုိင္ခဲ့ရတယ္။ ေတာင္အာဖရိကေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း နယ္(လ္)ဆင္မင္ဒဲလား က်န္းမာေရးအေျခအေန မေကာင္းလွဘူး။ အိုဘားမားက သူ႔ခရီးစဥ္အတြင္း မင္ဒဲလားကို ထိန္းသိမ္းထားခဲ့ဖူးတဲ့ အက်ဥ္းေထာင္ကို သြားေရာက္လည္ပတ္ ၾကည့္႐ႈခဲ့တယ္။ ဘရာဇီးလ္မွာ တိုက္ႀကီးမ်ား ဖလားနဲ႔အၿပိဳင္ ဆႏၵျပပြဲေတြ ျဖစ္ပြားခဲ့တယ္။ ႏုိင္ဂ်ီးရီးယားက သတင္းက ျပန္ေျပာခ်င္စရာေတာင္ မရွိဘူး။ စာသင္ေက်ာင္းကို၀င္စီး၊ ကေလးသူငယ္ေတြကို အရွင္လတ္လတ္ မီး႐ိႈ႕သတ္တဲ့ေကာင္ေတြ ဘ၀တုိင္း မၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစနဲ႔။ လူျပန္မျဖစ္ၾကပါေစနဲ႔။

ဘန္ကီမြန္းခမ်ာလည္း အီဂ်စ္ကို စိတ္ပူေၾကာင္းေျပာရ၊ မာလီအတြက္ စိတ္ပူရ၊ ယူဂန္ဒါအတြက္ အားေပးရ၊ ကုိရီးယားကၽြန္းဆြယ္အတြက္ ရတက္မေအးရ၊ အာရပ္-အစၥေရးအတြက္လည္း ေမွ်ာ္ၾကည့္ရနဲ႔ အေတာ္သနားစရာ ေကာင္းပါတယ္။ ကမၻာ့သတင္းေတြဖတ္ၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ရတာမရွိဘဲ ေတာက္တခတ္ခတ္၊ လက္သီးတဆုပ္ဆုပ္ ျဖစ္ရတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ကေတာ့ မေနႏုိင္မထို္င္ႏုိင္ ဟိုေရးဒီေရးနဲ႔ အိပ္ေရးေတြ ပ်က္ရတာ သာလို႔ေတာင္ သနားစရာေကာင္းေသးေတာ့တယ္။

အမွတ္တရ

ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)

၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ ၁၂ ရက္၊ ေသာၾကာေန႔။

နံနက္ ၀၀ နာရီ ၂၅ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။

ပ်က္စီးျခင္း ေလးမ်ိဳး

နေ႒ာ ယတိ အသႏၲဳေ႒ာ၊
မဟီမတိ စ သႏၲဳေ႒ာ။
န႒ာ လဇၨာ စ ဂဏိကာ၊
နိလႅဇၨာ စ ကုလဓီတာ။

ရဟန္းသည္ ေရာင့္ရဲျခင္းမရွိလွ်င္ ပ်က္စီး၏။
ေရေျမကို အစိုးရေသာ မင္းသည္ ေရာင့္ရဲလွ်င္ ပ်က္စီး၏။
ျပည့္တန္ဆာမသည္ ရွက္ေနလွ်င္ ပ်က္စီး၏။
အမ်ိဳးေကာင္းသမီးသည္ အရွက္ကင္းလွ်င္ ပ်က္စီး၏။

ပိုက္ဆံဆင္းရဲတာကို အသာထားပါဦး၊ ေမာင္သာခ်ိဳ

ဂ်ပန္ေနာက္ခံ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြနဲ႔ သက္ဆုိင္တဲ့ ဟာသကေလးတစ္ပုဒ္နဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ့္စကားကို စပါရေစ။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၾကားဖူးေကာင္း ၾကားဖူးေနမယ့္ ဟာသကေလးျဖစ္လို႔ တကယ္လို႔မ်ား ၾကားဖူးသိဖူး ျဖစ္ေနခဲ့ၾကရင္ ခြင့္လႊတ္ပါလို႔လည္း ႀကိဳတင္ၿပီး ေတာင္းပန္ထားပါရေစဦး။

သည္လိုပါ...။

ဂ်ပန္ႏုိင္ငံက ရထားေတြေပၚမွာတဲ့။ ရထားစီး ခရီးသည္ေတြအေနနဲ႔ လူ႔အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းကေလးေတြ ေမ့ေမ့ၿပီး က်န္ေနခဲ့တတ္ၾကပါတယ္တဲ့။ မ်က္မွန္၊ လက္ကုိင္ဖုန္း၊ ထမင္းခ်ိဳင့္၊ ပိုက္ဆံအိတ္၊ အေႏြးထည္ စသည္ျဖင့္ တစ္ခုခုေပါ့။ အဲသည္လို ပစၥည္းေလးေတြမ်ား ေမ့က်န္ခဲ့လို႔ကျဖင့္ ဘယ္ေသာအခါမွာမွ စိတ္မပူပါေလနဲ႔တဲ့။ ၉၉ ဒသမ ၉၉ ရာခိုင္ႏႈန္းဟာ ျပန္ၿပီးေတာ့ကို ရေစရမယ္တဲ့။ တစ္ခုပဲတဲ့။ ကုိယ္စီးတဲ့ ရထားခ်ိန္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္ထားဖို႔ လိုပါတယ္တဲ့။ ရထားခ်ိန္မွ မဟုတ္ပါဘူး။ ကုိယ္စီးခဲ့တဲ့ တြဲနံပါတ္၊ ၿပီးေတာ့ ထိုင္ခံုနံပါတ္ စတာေတြကုိလည္း မွတ္မိရမယ္တဲ့။

အဲဒါဆိုရင္ တစ္ပတ္ေလာက္အခ်ိန္အတြင္းအထိ အဲသည့္ရထား ေရာက္ရွိေနမယ့္ ဘူတာနဲ႔အခ်ိန္ကို ၾကည့္ၿပီးသြားေစာင့္၊ ကုိယ္စီးခဲ့တဲ့ ရထားတြဲထဲက ကုိယ္ထိုင္ခဲ့တဲ့ ထိုင္ခံုေနရာကိုၾကည့္လုိက္၊ ကုိယ္က်န္ခဲ့တဲ့ ပစၥည္းဟာ သည္အတုိင္းပဲတဲ့။ ဘယ္သူကမွ အဲသည့္ပစၥည္းကို မယူေလဘူးတဲ့။ ကုိယ့္ပစၥည္းကို ကုိယ္အသာကေလး ျပန္ေကာက္ယူလုိက္႐ံု။ ရထားတြဲေစာင့္ကလည္း ေျခာက္ရက္တစ္ပတ္ ၾကာသည္အထိ အဲသည့္ပစၥည္းကို သိမ္းမပစ္ဘူး။ ပိုင္ရွင္ျဖစ္သူ ျပန္လာယူႏိုး ျပန္လာယူႏိုးနဲ႔ ေစာင့္ေနခဲ့ၿပီး မလာႏုိင္ေတာ့မွ သိမ္းပစ္လုိက္ေလသတဲ့။

ဒါနဲ႔ တစ္ေယာက္က ဂ်ပန္တို႔ ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းပံုကို အံ့ၾသသြားၿပီး တစ္ခု ေမးပါေလေရာ။ အခုေရာ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္း။ အေမးခံရတဲ့လူက ခဏေတြသြားၿပီးတဲ့ေနာက္မွ ေအးဗ်.... အခုေတာ့ ပစၥည္း အခုက်န္ အခုသြားၾကည့္တာ မရွိေတာ့ဘူး လို႔ ေလးေလးတြဲ႕တြဲ႕ ေျဖပါေလသတဲ့။ ဒါနဲ႔ ထပ္ေမးတဲ့ေမးခြန္းက ဘာလို႔လဲဗ် ဆိုတဲ့ေမးခြန္း။ ေျဖပါတယ္။ စိတ္မသက္မသာ အသံႀကီးနဲ႔။ ျမန္မာေတြ ေရာက္လာလို႔တဲ့ဗ်ာ ဆိုတဲ့ အေျဖစကား။

စာဖတ္သူ စိတ္ေတာ့မဆိုးနဲ႔ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ မညႇာစတမ္းျပန္ၿပီး သံုးသပ္ၾကရေအာင္။ ဆရာႀကီး ဦးေအာင္သင္း ေျပာသလိုေပါ့။ အမ်ားေသာက္ဖို႔ လွဴထားတဲ့ ေရခ်မ္းစင္က ခြက္ကို ေသာ့ခတ္ထားရတာ ၾကည့္ေလကြာ တဲ့။

ဟုတ္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံျခားသားတစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေျပာဖူးသလုိပါပဲ။ ခင္ဗ်ားတို႔ ဆင္းရဲသြားတာက ေငြတစ္ခုတည္း မဟုတ္ဘူးဗ်ာတဲ့။ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာေတြပါ အကုန္လံုး ဆင္းရဲသြားတာတဲ့။ အထူးသျဖင့္ ကုိယ္က်င့္တရားေပါ့တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ဘာမွ ျပန္မေျပာႏုိင္တဲ့အျပင္ ငိုင္က်သြားမိတာ အမွန္ပါ။

............
......................
.......................................

[7Day Daily သတင္းစာ၊ အမွတ္ ၆၅၊ ဇြန္ ၂၈၊ ၂၀၁၃၊ စာမ်က္ႏွာ ၁၉ မွ ျပန္လည္ထုတ္ႏုတ္ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္]

အလိုရွိရာ ေရြးခ်ယ္ပါ

ဓနမိေစၧ ၀ါဏိေဇၨယ်၊
၀ိဒမိေစၧ ဘေဇ သုတံ။
ပုတၱမိေစၧ တ႐ုဏိတၳႎ၊
ရာဇာမစၥံ ဣစၧာဂေတ။

ဥစၥာရခ်င္လွ်င္ ကုန္သြယ္ပါ။
အသိပညာလိုခ်င္လွ်င္ အၾကားအျမင္မ်ားသူထံ ဆည္းကပ္ပါ။
သားသမီးလိုခ်င္လွ်င္ အရြယ္ေကာင္းသည့္ အမ်ိဳးသမီးႏွင့္ လက္ထပ္ေပါင္းသင္းပါ။
မင္း၏အမတ္ျဖစ္ခ်င္လွ်င္ မင္းအလိုလို္က္ပါ။

႐ိုတ သို႔မဟုတ္ ယေန႔အတြက္ သတင္းလူသား (ဇူလိုင္ ၁၀၊ ၂၀၁၃)

ဒီေန႔အတြက္ အင္တာနက္ေပၚမွာ ေျပာစရာအျဖစ္ဆံုး သတင္းကေတာ့ ႐ိုတ ျဖစ္လိမ့္မယ္ထင္ပါရဲ႕။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာေတြမ်ား တစ္ေန႔တစ္မ်ိဳး မ႐ိုးရေအာင္ လုပ္တတ္ၾကပါေပ့ဗ်ာ။ အေၾကာ္ေရာင္းရင္း နာမည္ႀကီးေအာင္ လုပ္တဲ့လူနဲ႔၊ တလဲလဲလဲေအာ္ၿပီး နာမည္ေက်ာ္သြားတဲ့လူနဲ႔ စသျဖင့္ စသျဖင့္ေပါ့ေလ။ အခုလည္း ႐ိုတရဲ႕ ေနာက္ဆံုးထြက္ စက္ဆီဒီဇိုင္းေလးေတြေၾကာင့္ အင္တာနက္တစ္ခုလံုး အုတ္ေအာ္ေသာင္းနင္း ျဖစ္ကုန္ရျပန္ပါေရာလား။

ဒီပံုကို အ႐ိုက္ခံထားတဲ့ ႐ိုတကလည္း ျပတ္သားပါသဗ်ာ။ သူ႔ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္မွာ အဲဒီဓာတ္ပံုေတြကို တင္ထားတဲ့အျပင္ မွတ္ခ်က္ကေလးေတာင္ ေရးေပးထားလုိက္ေသးတယ္။ ဘာတဲ့... ႀကိဳက္တာေရးလို႔ ရပါသည္/ ႀကိဳက္တာေျပာလုိ႔ ရပါသည္ တဲ့။ ကဲ.. ေရးခ်င္၊ ေျပာခ်င္သူေတြ ႐ိုတရဲ႕ Facebook စာမ်က္ႏွာမွာ သြားၾကည့္၊ သြားေရး၊ သြားေျပာၾကပါကုန္။

ဆူပူလႈပ္ရွား ႏိုဗယ္ဆုရွင္မ်ား၊ ဘစီ

အသေရဖ်က္မႈနဲ႔ တရားမစြဲဖို႔ ႀကိဳတင္ေတာင္းပန္ပါရေစ။ ျမင္မိတာေျပာျခင္းဟာ အျပစ္မျဖစ္တန္ရာဘူး ထင္လို႔ပါ။ အထင္လြဲ၊ အျမင္လြဲ၊ အခ်စ္မြဲၾကတဲ့ ကေန႔သံသရာခရီးသြားေတြၾကားမွာ အမုန္းတရား ပြားေနၾကတာမို႔ ႀကိဳ၍ ေတာင္းပန္ထားျခင္းပါခင္ဗ်။

အထင္လြဲစရာျဖစ္တယ္ဆိုရင္လည္း သည္းခံပါ။ ဘ၀င္ဟပ္ၿပီး ေက်နပ္ဖြယ္ျဖစ္ရင္လည္း ပုဆိုးၿခံဳထဲမွာ လက္ခုပ္ကေလးကို အသံမထြက္ေအာင္တီး၍ ဘစီကိုဂုဏ္ျပဳပါ။ ႏို႔မဟုတ္ရင္လည္း တိတ္တိတ္ေနၿပီး စိတ္ေက်နပ္ေအာင္သာဆဲပါ။ တစ္ဆိတ္ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္မွာ မဖြၾကပါနဲ႔ ခင္ဗ်ာ။

အင္း... ကမၻာႀကီးကလည္း တလႈပ္လႈပ္ရယ္။ ဟိုတုိင္းျပည္မယ္ ဆႏၵေတြျပလို႔ မၿငိမ္မသက္ ျဖစ္လာျဖစ္ရဲ႕။ ဒီတုိင္းျပည္မယ္ ကားဗံုးခြဲလို႔ လူဘယ္ႏွေယာက္ ေသသတဲ့။ ေနာက္တစ္ခါ ဘယ္ႏိုင္ငံက လႊတ္ေတာ္ထဲမယ္ ရန္ျဖစ္ၾကလို႔ဆိုလား။ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းဟာ ဘယ္ေနရာမွ မရွိပါကလားလို႔ သံေ၀ဂပြားၿပီးေနမွ ေတာ္မယ့္အျဖစ္။

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဟာ ဒီကမၻာမွာ အၿမဲလိုအပ္ေနပါတယ္။ တည္ၿငိမ္မႈကင္းမဲ့တဲ့ တုိင္းျပည္အခ်ိဳ႕ရဲ႕ အပူမီးဟာ အျခားေသာ ကမၻာ့တိုင္းျပည္မ်ားကိုလည္း ကူးစက္ႏုိင္ပါတယ္။ ေညာင္ဦးကမ္းပါးၿပိဳတာနဲ႔ စမၸာနဂိုရ္က ႏြားဟာ ေပါင္က်ိဳးႏုိင္တယ္ဆိုတာ ေရွးလူႀကီးေတြ ႏွစ္ရာနဲ႔ခ်ီၿပီးေျပာတဲ့ စကားပါ။ ဒါကို အေနာက္တုိင္းက ဋီကာခ်ဲ႕တဲ့အခါ ေခတ္မီမီ ကမၻာၾကည့္ၾကည့္ျခင္းဆိုလား၊ ဘိုလိုေျပာရင္ ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းလို ျဖစ္စဥ္ဆိုသဟာေပါ့။

ဆိုလိုရင္းကေတာ့ အိမ္နီးခ်င္းတုိင္းျပည္မွာ စစ္ျဖစ္ေနတာဟာ က်ဳပ္တို႔နဲ႔ အေ၀းႀကီးပါလို႔ ေတြးေနလို႔ ေခတ္မမီေတာ့တဲ့အခ်ိန္ ျဖစ္သဗ်ာ။ အိမ္ေရွ႕ပူဟာ အိမ္ေနာက္မွာလည္း မခ်မ္းသာႏုိင္ပါဘူး။ ကမၻာရဲ႕ ဘယ္ေနရာမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမရွိဘူးဆိုရင္ က်ဳပ္တို႔မွာလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္း မရွိႏုိင္ပါဘူး။

က်ဳပ္တို႔ရဲ႕ ေရႊျပည္ႀကီးမွာလည္း ရန္ျဖစ္တဲ့ေနရာမယ္ ကမၻာနဲ႔ ရင္ေပါင္တန္းေနတယ္ ေျပာရမလားပဲ။ တုိင္းတုန္ျပည္တုန္ ဟိုးေလးတေက်ာ္ ပဋိပကၡႀကီးေတြ ျဖစ္ေနတဲ့ ကေန႔အခ်ိန္မွာ က်ဳပ္တို႔ဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ပိုၿပီး ေတာင့္တေနမိပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ျဖစ္ေပၚေစမယ့္ စိတ္ကူးေတြကိုလည္း ေတြးမိပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဟာ အေရးႀကီးတဲ့အေၾကာင္း မၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့အခါ ပိုသိလာတဲ့ စကားရွိမို႔လား။

က်ဳပ္လည္း ပဋိပကၡေတြနဲ႔ နဖူးေတြ႕ဒူးေတြ႕ ႀကံဳရမွ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို သေဘာေပါက္လာလို႔လား မသိဘူး။ ကမၻာကိုလည္း လွမ္းၾကည့္တယ္။ က်ဳပ္တို႔ထက္ေတာင္ ဆိုးေသးတယ္။ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ သတ္ျဖတ္ေနလိုက္ၾကတာ။ မၿငိမ္မသက္ ျဖစ္ေနလိုက္ၾကတာ။ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းမရွိ ျဖစ္ေနလုိက္ၾကတာ။

လူဆိုတာ ကူကယ္ရာမဲ့ေနခ်ိန္မွာ အားကိုးရာရွာစၿမဲပါပဲ။ ဒီကမၻာမယ္ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာေရးအတြက္ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးႏိုင္မယ့္ လူပုဂၢိဳလ္ေတြကို ေတာင့္တၿမဲမို႔လား။ ဒါနဲ႔ က်ဳပ္လည္း ေရနစ္သူဟာ အားကိုးရာအျဖစ္ ေကာက္႐ိုးတစ္မွ်င္ကိုျဖစ္ေစ ဖမ္းဆုပ္ရေသးတာဆိုေတာ့ ေတြးမိေတြးရာ ေတြးမိပါသဗ်။ တျခား ဟုတ္ပါ႐ိုးလားဗ်ာတို႔။ ဒိုင္းနမိုက္နဲ႔ ႂကြယ္၀ခ်မ္းသာသြားတဲ့ အဲဖရက္ႏိုဗယ္ဟာ သူေသခါနီးမွာ အျမင္မွန္တစ္ခု ရခဲ့သဗ်။ အဲဒါကေတာ့ လူသတ္လက္နက္ ထုတ္လုပ္မႈကရရွိတဲ့ ပိုင္ဆုိင္မႈေတြကို အရင္းအႏွီးျပဳၿပီး ကမၻာအတြက္ ေကာင္းရာေကာင္းေၾကာင္း သယ္ပိုးထမ္းေဆာင္ၾကတဲ့သူေတြကို ထိုက္တန္တဲ့ဆုမ်ား ခ်ီးျမႇင့္ဖို႔ အမိန္႔ရွိသြားတယ္။

ဒါနဲ႔ ႏိုဗယ္ဆု ေရြးခ်ယ္ေရးေကာ္မတီက ကမၻာတစ္၀န္းက ထိုက္တန္သူေတြကို ေရြးခ်ယ္ၿပီး ႏွစ္စဥ္ ႏိုဗယ္ဆုေတြ ခ်ီးျမႇင့္တယ္။ စာေပ၊ ေဆးသိပၸံနဲ႔ အျခားေသာဆုမ်ားအျပင္ အေရးႀကီးဆံုးနဲ႔ လူသိအမ်ားဆံုးကေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဗယ္ဆု ျဖစ္ပါတယ္။ ဂုဏ္ယူေလာက္တဲ့ ဒီဆုကို လက္၀ယ္ပိုင္ပိုင္ ရရွိတဲ့သူေတြဟာ ကမၻာမယ္ မနည္းေတာ့ပါဘူး။ ဂုဏ္ယူဖြယ္ အျဖစ္ကေတာ့ က်ဳပ္တို႔တုိင္းျပည္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဗယ္ဆုရွင္ ျဖစ္လို႔ပါပဲ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေဒါသႀကီးသူေတြ ပတ္လည္၀ိုင္းေနတဲ့ က်ဳပ္တို႔ လူ႔အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လိုလားသူေတြ ရွိေနတာဟာ အားတက္စရာပါပဲ။ အဖ်က္အင္အားစုက ဘယ္ေလာက္ပဲ အားေကာင္းေမာင္းသန္ ရွိေနပါေစ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွလံုးသားကို ႐ိုက္မခ်ိဳႏုိင္ဘူးလို႔ အားတက္ခ်င္စရာပါပဲ။

အခ်ိန္ေတြ ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဗယ္ဆုရွင္ အေရအတြက္ ကမၻာမွာ မ်ားလာပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသမားေတြ မ်ားလာတာလည္း အမွန္ပဲ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသမားထက္ အေရအတြက္မ်ားတာကေတာ့ အၾကမ္းဖက္၊ အစြန္းေရာက္၊ စစ္ေသြးႂကြနဲ႔ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ ျပင္းထန္သူေတြပဲေလဗ်ာ။

ဒီေနရာမွာ က်ဳပ္ေတြးေနမိတာ တစ္ခုရွိသဗ်။ ၿပီးေတာ့ နည္းနည္း ဘ၀င္မက် ျဖစ္မိတာေလးေပါ့ခင္ဗ်ာ။ အႏွီလို တလႈပ္လႈပ္ ျဖစ္ေနတဲ့ လက္ရွိကမၻာအေနအထားမွာ ႏိုဗယ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္ေတြရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစကားကို မၾကားရတာကေတာ့ အေတာ္ထူးတယ္။ ကမၻာတစ္၀န္းမွာ ပံုသဏၭာန္မ်ိဳးစံုနဲ႔ ျဖစ္ပြားေနတဲ့ မၿငိမ္သက္မႈေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဗယ္ဆုရွင္ေတြဟာ ဘယ္လုပ္ေနၾကသလဲ။

သိၾကတဲ့အတုိင္း ဟိုတေလာေလးတုန္းက ေျမာက္ကိုရီးယားက ေတာင္ကိုရီးယားကို စိန္ေခၚလုိက္တယ္။ ဆင္ဖမ္းမယ္၊ က်ားဖမ္းမယ္၊ ႏ်ဴကလီးယားလက္နက္နဲ႔ ပစ္မယ္လုပ္လို႔ တစ္ကမၻာလံုး တုန္လႈပ္သြားေသးတယ္။ အႏွီလို တင္းမာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဗယ္ဆုရွင္ေတြက ၾကား၀င္ဖ်န္ေျဖတာ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ႏိႈးေဆာ္တာလုပ္တယ္လို႔ က်ဳပ္ျဖင့္ မေတြ႕မိဘူး။ အမွတ္ မမွားရင္ေပါ့ေလ။ အခု ဆီးရီးယားအေရးမွာလည္း အဲသလိုပဲ။

က်ဳပ္တို႔ဆီမွာလည္း အလားတူပဲဗ်ာ။ ပဋိပကၡေတြျဖစ္ေနလိုက္တာ။ ေနာက္တစ္ခါ ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရးကို အေျခခံၿပီး ေျပာဆိုေနၾကလို႔ အဆင္မသင့္ရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ၿခိမ္းေျခာက္လာဖြယ္ရွိတဲ့ အေနအထားမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသမားေတြဟာ ဘာမွ ၀င္ေရာက္ေျပာဆိုျခင္း၊ ထင္ျမင္ခ်က္ေပးျခင္း၊ ေ၀ဖန္ေျပာဆိုျခင္း မျပဳၾကတာဟာ ထူးဆန္းမေနဘူးလား။

အႏွီလိုဆိုရင္ အခုတစ္ေလာ ေျပာေျပာေနတဲ့ တိတ္ဆိတ္ေနသူေတြ စာရင္းမွာ ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏိုဗယ္ဆုရွင္ေတြကိုလည္း ထပ္ျဖည့္ရလိမ့္မယ္ ထင္သဗ်။ အဲဖရက္ႏိုဗယ္ကေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆု ေပးမယ္ဆိုတဲ့အခါ ကမၻာမယ္ စစ္မက္နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ဟန္႔တားမယ့္သူ၊ ကာကြယ္ႏုိင္မယ့္ သူေတြနဲ႔ ကာကြယ္ေပးတဲ့သူေတြကို ရည္စူးခဲ့တာမို႔လား။

ဒါေပမယ့္ ေျပာင္းျပန္ေတြးၾကည့္ရင္ ဒီလိုလည္း ျဖစ္ႏုိင္ေသးတယ္ဆုိတဲ့ အေျဖတစ္ခုရတယ္။ အဲဒါက အခုေနာက္ပုိင္း ႏိုဗယ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုေတြေပးတာဟာ ဦးတည္ခ်က္ နည္းနည္းေျပာင္းသြားတာ သတိထားမိတယ္ဗ်။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလိုလားသူ၊ တိုက္တြန္းသူမ်ားထက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ဖ်က္ဆီးဖြယ္ ရွိတဲ့သူေတြကိုခ်ိန္ၿပီး ေပးေနတာမ်ိဳး ေတြ႕လာရလို႔ပါ။ ေရႊျပားသူခုိးကို ဘုရားလူႀကီး ခန္႔လုိက္သလိုေပါ့ဗ်ာ။ လူႀကီးျဖစ္သြားေတာ့ သူခိုးေပမယ့္ လူ႐ိုေသေအာင္ ေနရတဲ့အေျခအေန ျဖစ္လာေအာင္ စိတ္ဓာတ္စစ္ဆင္ေရး လုပ္တာမ်ိဳး ျဖစ္ႏုိင္သဗ်။ ဒါေၾကာင့္ အိုဘားမားဟာ သူ႔ရဲ႕ သမၼတရာထူး လက္ခံၿပီးစ ကမၻာကို ဘာမွ လုပ္မျပရေသးခင္မွာတင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဗယ္ဆုကို ေပးလုိက္တာေပါ့။ သူက စူပါပါ၀ါ အဏုျမဴလက္နက္ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ ေရေျမ့သခင္ဆိုေတာ့ သူ႔ကို ဘုရားလူႀကီး ခန္႔လိုက္တဲ့သေဘာ ျဖစ္ႏုိင္တယ္ဗ်။

အာရပ္နဲ႔အစၥေရး ေနာင္ဂ်န္ခ်ေနခ်ိန္မွာ အာရပ္ေခါင္းေဆာင္ အာရာဖတ္နဲ႔ အစၥေရး၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ေနတန္ယာဟုတို႔ႏွစ္ဦးဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဗယ္ဆု ပူးတြဲရဖူးတယ္။ ကမၻာကို အိပ္ေရးပ်က္ေအာင္ ဆူပူေနတဲ့သူေတြကို ဆုေပးလုိက္တဲ့သေဘာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလား။ ဒါနဲ႔ဆက္စပ္ၿပီး က်ဳပ္စဥ္းစားၾကည့္တယ္။ ေျမာက္ကိုရီးယားက ေခါင္းေဆာင္ေလး ကင္ဂ်ံဳအန္ကိုမ်ား ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဗယ္ဆု ေပးလိုက္ရင္ ဘယ္ႏွယ့္ေနမလဲ။

ၿပီးေတာ့ ဘင္လာဒင္နဲ႔ သူ႔ရဲ႕ အယ္လ္ကိုင္ဒါအဖြဲ႕ကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဗယ္ဆုမ်ား အစကတည္းက ေပးထားလုိက္မယ္ဆိုရင္ ကမၻာႀကီးရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဟာ တစ္မ်ိဳးတစ္မည္အားျဖင့္ တိုးတက္ေကာင္း တိုးတက္လာႏုိင္တယ္။ ဒီကေန႔ ဟန္ေရးတျပျပနဲ႔ ဆူပူလႈပ္ရွား အၾကမ္းဖက္သမား အေတာ္မ်ားမ်ားကိုလည္း ႏိုဗယ္ဆုေပးၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ထိန္းသိမ္းခိုင္းလုိက္ရင္ ဘယ္ႏွယ့္ေနတံုး။

မဟုတ္ဘူးလားဗ်ာ။ ကေန႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဗယ္ဆုရွင္ေတြ ရွိေနေတာ့ေကာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစကား ၾကားရလို႔လား။ မၾကားရတာထက္စာရင္ ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ၿခိမ္းေျခာက္ေနတဲ့ ေဒသတြင္း တည္ၿငိမ္မႈေတြကို ဖ်က္လိုဖ်က္ဆီး လုပ္ေနတဲ့လူေတြ၊ အဖြဲ႕အစည္းေတြကို ေပးလုိက္ၿပီး ေခၽြးသိပ္လိုက္ရင္ မေကာင္းဘူးလား။

ဒီကိစၥမွာ အျငင္းပြားစရာ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္။ ေတာ္ၾကာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဗယ္ဆုလိုခ်င္လို႔ တမင္တကာကို ဆူပူလႈပ္ရွားတဲ့ အဖ်က္သမားေတြရဲ႕ အင္အားဟာ တိုးပြားလာမယ္။ အႏွီလိုမ်ားဆို ခက္ရခ်ည္ရဲ႕လို႔ ပူပင္ေၾကာင့္ၾကသူမ်ား ရွိလာႏုိင္ပါရဲ႕။ ဒါလည္း မပူပါနဲ႔။ ဘယ္အရာမဆို ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးကေတာ့ အနည္းနဲ႔အမ်ား ရွိၾကတာခ်ည္းပါပဲ။

တကယ္လို႔ အဲဒီလို လိုခ်င္သူေတြ မ်ားမယ္ဆိုရင္လည္း ဆူပူလႈပ္ရွား အၾကမ္းဖက္သမားမ်ားအတြက္ ႏိုဗယ္ဆုတစ္ခု ဖန္တီးၿပီး ထပ္တိုးခ်ီးျမႇင့္ဖို႔ ႏိုဗယ္ဆုေကာ္မတီကို က်ဳပ္တို႔ ေမတၱာရပ္ခံလိုက္တာေပါ့ေလ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဗယ္ဆုနဲ႔အၿပိဳင္ ဆူပူလႈပ္ရွားႏိုဗယ္ဆု ဆိုသဟာမ်ိဳးေပါ့။ အဲဒီလို ဆူပူလႈပ္ရွားႏိုဗယ္ဆု ကိုမ်ား ေရြးခ်ယ္ေပးအပ္မယ္ဆိုရင္ ကမၻာေပၚမွာရွိတဲ့ ဘယ္ႏုိင္ေတြက ဘယ္သူေတြမ်ား ရရွိမလဲဆိုတာကလည္း စိတ္၀င္စားစရာျဖစ္မွာ။

က်ဳပ္ျဖင့္ ျမင္ေယာင္ပါေသးတယ္။ ေသခ်ာတာက အဲဒီအခ်ိန္က် က်ဳပ္တို႔တုိင္းျပည္မွာလည္း ႏိုဗယ္ဆုရွင္ေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ေပၚထြက္လာမယ္ ဆုိတာပါပဲ။ က်ဳပ္တုိ႔အဖို႔ ဂုဏ္ယူစရာႀကီးေနမွာေပါ့။

က်ဳပ္ရဲ႕ ဒီလို သေရာ္ေတာ္ေတာ္ ေရးတာကိုဖတ္ၿပီး ႏိုဗယ္ဆုေရြးခ်ယ္ေရးေကာ္မတီက စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးနဲ႔ ကန္႔ကြက္လာမယ္ဆိုရင္ ဘယ္ႏွယ့္လုပ္ရမလဲ။ ဒီေဆာင္းပါးကို ထည့္သြင္းေဖာ္ျပတဲ့ သတင္းစာတုိက္ေရွ႕မွာ ဆႏၵျပၾကမလားမသိဘူး။

(ဤစာစုသည္ သေရာ္စာျဖစ္ၿပီး စာေရးသူဘစီ၏ အာေဘာ္အတုိင္းသာ ျဖစ္ပါသည္)

-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-

ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ ေျပာခ်င္တာ

ပထမဆံုးေျပာခ်င္တာက ဒီေဆာင္းပါးဟာ (သတင္းစာကေျပာသလိုဆိုရင္ ဒီသေရာ္စာဟာ) [7Day Daily သတင္းစာ အမွတ္ ၇၃၊ ဇူလိုင္ ၆၊ ၂၀၁၃၊ စာမ်က္ႏွာ ၂၀] မွာပါတဲ့ဟာကို ျပန္လည္စာ႐ိုက္ၿပီး ကူးယူေဖာ္ျပတယ္ဆိုတာပါပဲ။

ဒုတိယအခ်က္ အဲဒီသတင္းစာထဲမွာပါတဲ့ အျခားေဆာင္းပါးေတြအားလံုး 7Day News ရဲ႕ Facebook စာမ်က္ႏွာဟာ အကုန္တင္ေပးထားပါတယ္။ ဒီစာကိုေတာ့ တင္ေပးျခင္းမရွိပါဘူး။ အစတုန္းက ဒီစာေလးကို သေဘာက်ၿပီး 7Day News ရဲ႕ Facebook ကေန ျပန္ကူးၿပီး တင္ေပးမယ္ေပါ့ေလ။ အခုေတာ့ ကိုယ္တုိင္ပဲ အစအဆံုး႐ိုက္ၿပီး မိတ္ေဆြေတြဖတ္ျဖစ္ေအာင္ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။

အြန္လုိင္းမွာ ဒီစာကို မတင္ရျခင္းရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ ဘာမ်ားလဲ။ 7Day News က မတင္ေပးရဲလို႔လား။ စာေရးသူ ဘစီက မတင္ခုိင္းလို႔လား။ ဒါမွမဟုတ္ ျဖစ္လာမယ့္ ေ၀ဖန္မႈေတြကို မခံရဲလို႔လား၊ မခံႏုိင္လို႔လား။ က်ဳပ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ ဘယ္သူ႔ကိုေတာ့ မထိရဲဘူး၊ မေ၀ဖန္ရဲဘူးဆိုရင္ေတာ့ အလကားေနရင္း ဂ်ာနယ္ေတြ၊ စာေစာင္ေတြထဲမွာ ဒီမိုကေရစီ၊ ဒီမုိကေရစီဆိုၿပီး ေလွ်ာက္ေရးမေနနဲ႔ေတာ့။ ေခတ္သစ္အာဏာရွင္စနစ္ ဆိုတာကို ၿမဲၿမဲသာမွတ္ထား။ သေရာ္စာေရးပါတယ္ဆိုမွပဲ ဘယ္သူ႔ကိုပဲ သေရာ္သေရာ္ေပါ့၊ ဘာကိစၥ 7Day က အလကားေနရင္း ၾကားထဲကေန စိတ္ပူေနရတာလဲ။ စာအဆံုးမွာ ကြင္းစကြင္းပိတ္နဲ႔ မွတ္ခ်က္ေရးတာကိုလည္း လံုး၀ သေဘာမက်ဘူး။ ေရးသမွ်စာတုိင္းဟာ စာေရးသူရဲ႕ အာေဘာ္ဆိုတာ သိၿပီးသားပဲ။ အခ်ိဳ႕ေသာ အယ္ဒီတာေတြအလိုက်၊ သူေဌးအလိုက် ေရးေပးရတဲ့ လူေတြကလြဲရင္ေပါ့ေလ။

7Day News ကေတာ့ သူတို႔အတြက္ သူတို႔ကာတယ္လို႔ထင္မွာပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ကေတာ့ စာေရးသူကို အခၽြန္နဲ႔မလိုက္တယ္လို႔ ခံစားရတယ္။ ဘုန္းေတာ္ဘြဲ႕ေတြခ်ည္းပဲ ဖတ္ရတာကို သေဘာမက်ဘူး၊ အားလံုးေကာင္းပါသည္ခင္ဗ်ား ဆိုတာေတြကိုလည္း လက္မခံဘူး စသျဖင့္ တြင္တြင္ေအာ္ေနတဲ့ ေခတ္ႀကီးထဲမွာ ႏိုဗယ္ဆုရွင္ေတြကို သေရာ္တဲ့သေဘာေလး ေရးတာေလာက္ကိုမ်ား ဘုရားရဟႏၲာကို ျပစ္မွားတဲ့ပံုစံမ်ိဳး ေၾကာက္လန္႔ေနတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေသခ်ာတယ္... ေခတ္ေနာက္ျပန္ ဆြဲေနတာ အစိုးရမဟုတ္ဘူး၊ ဦးသိန္းစိန္မဟုတ္ဘူး၊ ခင္ဗ်ားတို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကုိယ္တုိင္ပါပဲ။