MYANMARTHWAY BLOG: December 2009

Thursday, December 31, 2009

၂၀၀၉ ခုႏွစ္ေရ...
ႀကံဳခဲ့ဖံုဖံု၊ ဇာတ္လမ္းစံုကို
လံုၿခံဳသိမ္းဆည္း၊ သင့္ရင္ထဲ၌
ခြဲထားခ်န္ရစ္၊ မွတ္တမ္းျဖစ္ၿပီ
ေနာင္ေခတ္ထိုလူ၊ ၾကည့္လိုမူက
ယူထုတ္ေဖာ္ျပ၊ တို႔ဘ၀အား
မႁခြင္းမခ်န္၊ ရွိအမွန္ျဖင့္
သူတို႔သိေစခ်င္ပါသည္။

၂၀၁၀ ခုႏွစ္ေရ...
ေမွ်ာ္လင့္အိပ္မက္၊ တေပြ႔ဖက္ျဖင့္
လက္ကမ္းဆင့္ႀကိဳ၊ အၿပံဳးခ်ိဳသည္
ထိုထိုပီတိ၊ ဂြမ္းဆီထိျဖင့္
ငါတို႔ႀကိဳဆိုၾကပါသည္။

ႏွစ္သစ္ခ်ိန္ခါ၊ ခုလိုခါမွာ
သူငါအမ်ား၊ ေအးေစျငားဟု
စိတ္ထားဆုမြန္ ဆိုခ်င္သည္။
စိတ္၀မ္းႏွလံုး ရႊင္ရႊင္ၿပံဳးၿပီး
အမုန္းတရား ကင္းပါေစ။
ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တ အိပ္မက္ညတို႔
အျမန္မုခ် ေရာက္ပါေစ။
လိုရာဆႏၵ ျပည့္စံု၀၍
ေလာကေကာင္းက်ိဳးသယ္ႏိုင္ေစ...။

အမွတ္တရ
ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)
၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၃၁ ရက္၊ ၾကာသပေတးေန႔။
ည ၁၁ နာရီ ၅၀ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။

၂၀၀၉ ခုႏွစ္ကို ဤကဗ်ာျဖင့္ ႏႈတ္ဆက္ပါသည္။

၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ကို ႀကိဳဆိုၾကေတာ့မည္

ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္ကာလ (သို႔မဟုတ္) ၂၀၀၉ ကို လက္ျပႏႈတ္ဆက္ေတာ့မည့္အခ်ိန္
အသစ္ကို လူသားေတြစိတ္၀င္စားၾကသည္။ ပစၥည္းအသစ္၊ နည္းပညာအသစ္၊ မင္းသားမင္းသမီးအသစ္၊ ေနရာအသစ္၊ စနစ္အသစ္ စသည္ျဖင့္ အသစ္မ်ားစြာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔လူသားေတြ ခံုမင္တပ္မက္ၾကသည္။ ႏွစ္သစ္ျမတ္ႏိုးၾကသည္။ ဤသည္ကိုက လူသားပီသသည္လား မေျပာတတ္ေပ။ ယေန႔ေခတ္ကာလက ပိုဆိုးသည္။ အေဟာင္းကို ဖက္တြယ္ထားသူမ်ားကို ေနရာေပးသည့္ေခတ္မဟုတ္ေတာ့။ သူ႔ေခတ္ေရစီးႏွင့္အတူ အလိုက္သင့္ေမ်ာပါႏိုင္သူေတြကသာ ေနရာ၀င္ဆံ့သည္ဟု ေယဘုယ်ဆိုႏိုင္သည္။ ဒီေန႔နည္းပညာက ေနာက္ေန႔ဆိုလွ်င္ ေဟာင္းသြားၿပီ။ သူ႔ထက္ေကာင္းေသာ နည္းပညာအသစ္တစ္ခု ေပၚေနၿပီဆိုသည္ကို ယံုမွားသံသယျဖစ္စရာမရွိ။ အဲဒီလိုေခတ္မ်ိဳးမွာ လူသားေတြ အသစ္ကို မက္ေမာၾကတာ အထူးအဆန္းေတာ့လည္း မဟုတ္ေပ။

ေဟာ… အခုလည္း ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္က လာျပန္ေခ်ၿပီ။ ခရစ္သကၠရာဇ္ႏွစ္မ်ားျဖင့္သာ လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ားကို လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ၾကရသည္ ျဖစ္သည့္အတြက္ ႏွစ္သစ္ကူးကာလသည္ ကမၻာလံုးဆိုင္ရာ ပြဲေတာ္တစ္ခုလို႔ေတာင္ ေျပာလို႔ရသည္။ တ႐ုတ္မွာလည္း တ႐ုတ္႐ိုးရာႏွစ္သစ္ကူးပြဲရွိသည္။ ျမန္မာမွာလည္း ျမန္မာႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္ ရွိသည္။ ထို႔အတူ အျခားေသာ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ သူ႔ႏိုင္ငံအလိုက္ ႐ိုးရာႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္မ်ား ရွိၾကပါလိမ့္မည္။ အခုလို ခရစ္ႏွစ္သစ္ကူးကာလသည္လည္း အားလံုးအတြက္ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲတစ္ခုအျဖစ္ ျမင္ထားၾကသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္းပင္ မနည္းေတာ့ေခ်။ အၾကမ္းဖ်ဥ္းဆိုရလွ်င္ ခရစ္ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္ဆိုတာထက္ ျပကၡဒိန္တစ္ႏွစ္ကူးေျပာင္းသည့္ပြဲေတာ္ဟု ဆိုခ်င္သည္။ ျပကၡဒိန္ကို ခရစ္သကၠရာဇ္အရ ေရးသားထားျခင္းျဖစ္၍သာ ယခုလိုအခ်ိန္ကို ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္အျဖစ္ က်င္းပၾကျခင္းျဖစ္မည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ထင္သည္။

ဂလိုဘယ္ပြဲေတာ္ျဖစ္လာတဲ့ နယူးရီးယား
ဂလိုဘယ္လုိက္ေဇးရွင္းေခတ္မွာ ဂလိုဘယ္ပြဲေတာ္တစ္ခုျဖစ္ေသာ ႏွစ္သစ္ကူးကာလမွာ လူေတြ ေပ်ာ္ၾက၊ ပါးၾက၊ စားၾက၊ ေသာက္ၾက၊ တီးၾက၊ ဆိုၾက၊ ကၾက၊ ခုန္ၾကျဖင့္ နည္းလမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ႀကိဳဆိုၾကသည္မွာလည္း ဂလိုဘယ္ယဥ္ေက်းမႈတစ္ရပ္ပင္ ျဖစ္ေနေခ်ၿပီ။ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္သို႔ ကူးေျပာင္းေတာ့မည့္ ဒီဇင္ဘာလ ၃၁ ရက္ေန႔ ည ၁၂ နာရီေရာက္ရန္ စကၠန္႔ပိုင္းအလိုတြင္ "၁၀… ၉… ၈… ၇… ၆… ၅… ၄… ၃… ၂… ၁… ဟက္ပီးနယူးရီးယား…" ဟု ေအာ္သည္ကပင္ ဂလိုဘယ္အမွတ္အသားတစ္ခု ျဖစ္ေနေလၿပီ။ တ႐ုတ္ကေလးေတြလည္းေအာ္သည္၊ အာဖရိကန္လူမည္းေလးေတြလည္း ေအာ္ၾကသည္၊ ဥေရာပက လူေတြလည္း ေအာ္ၾကသည္။ ဘာေၾကာင့္ေအာ္ၾကသည္ဆိုတာကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေသခ်ာေျပာမျပတတ္ပါ။ သို႔ေသာ္ ေသခ်ာသည္ကေတာ့ ထိုကဲ့သို႔ ေအာ္လုိက္႐ံုျဖင့္ လာမည့္ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ႀကီးသည္ ေကာင္းမြန္ေသာႏွစ္တစ္ႏွစ္ ျဖစ္သြားမည္မဟုတ္ဆိုသည္ကိုပင္။ သို႔ေသာ္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို အေဖာ္ျပဳတတ္ေသာ လူသားေတြအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖင့္ ေအာ္ဟစ္သံေတြျဖစ္မည္ဟု နားလည္ေပးလို႔ရပါသည္။ ကမၻာတစ္ျခမ္းတြင္ ဟက္ပီနယူးရီးယားဟု ေအာ္ဟစ္ေနၾကခ်ိန္တြင္ အျခားကမၻာတစ္ျခမ္းကလူေတြကေတာ့ အလုပ္ခြင္မ်ား၊ စတုိးဆုိင္မ်ား၊ လမ္းမမ်ားေပၚ၌ သြားလာလႈပ္ရွားလို႔ ေကာင္းေနဆဲရွိေနဦးမည္။ ဒီဘက္ျခမ္းကလူက ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ထဲသို႔ေရာက္ေနၿပီ၊ ဟိုဖက္ကလူက အခုအခ်ိန္ထိ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္အတြင္းမွာပဲ ရွိေနေသးသည္။ အံ့ၾသစရာမေကာင္းေပဘူးလား။

၂၀၁၀ ကို အားခဲထားၾကသတဲ့လား
ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာေတြအတြက္ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္သည္ အလြန္အင္မတန္မွကို အေရးႀကီးေသာ ႏွစ္တစ္ႏွစ္ျဖစ္ပါသည္။ အသစ္ေပါင္းမ်ားစြာကို ႀကံဳေတြ႔ရမည္ဆိုသည္ကို ေသခ်ာေပါက္သိေနသည္။ ျမန္မာျပည္သူေတြအားလံုး စိတ္အ၀င္စားဆံုးက ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ က်င္းပျပဳလုပ္မည့္ ေရြးေကာက္ပြဲျဖစ္သည္။ အစိုးအသစ္၊ စနစ္အသစ္၊ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအသစ္တို႔ျဖင့္ ခရီးႏွင္ၾကရေတာ့မည္။ ကၽြဲကူးေရပါဆိုသလို အျခားေသာ ေျပာင္းလဲမႈေတြကလည္း အလိုလိုပါလာဦးမည္မွာ ေသခ်ာသည္။ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းသည္ လူသားတို႔၏ အလုပ္ျဖစ္သည္။ ထို႔အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္ၾကပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေမွ်ာ္လင့္သည္ဆိုရာ၌ ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထုိက္သည္တို႔ကိုသာ ေမွ်ာ္လင့္ၾကရန္ျဖစ္ပါသည္။ မျဖစ္ႏုိင္သည္တို႔ကို ေမွ်ာ္လင့္ေနခဲ့ၿပီး ျဖစ္မလာကာမွ ကုိယ္သာလွ်င္ စိတ္မခ်မ္းမသာျဖစ္ရျခင္းသည္ ေကာင္းလွသည္ မဟုတ္ပါ။ ထို႔အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ၾကပါ… သို႔ေသာ္ သိၾကားမင္းဖန္ဆင္းေပးမွာပဲဟူေသာစိတ္ျဖင့္ မေမွ်ာ္လင့္ၾကရန္ေတာ့ ႀကိဳတင္သတိေပးလိုပါသည္။

ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းေပးပါသည္
၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ျမန္မာ့ေသြးမိတ္ေဆြမ်ားအားလံုး စိတ္ခြန္အားအသစ္မ်ားျဖင့္ မိမိအက်ိဳး၊ မိသားစုအက်ိဳး၊ ပတ္၀န္းက်င္အက်ိဳး၊ တုိင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ိဳးအက်ိဳး၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္တစ္ရပ္လံုး၏အက်ိဳးကို တရားမွ်တၿပီး မွန္ကန္ေျဖာင့္မတ္သည့္ နည္းလမ္းေကာင္းမ်ားျဖင့္ အစြမ္းကုန္ သယ္ပိုးေဆာင္ရြက္ႏုိင္ၾကပါေစဟု ဆုမြန္ေႁခြအပ္ပါသည္။ ျမန္မာ့ေသြး၏လုပ္ငန္းမ်ားကို ပိုမိုတိုးတက္ေကာင္းမြန္ေအာင္ ႀကိဳးစားသြားပါမည္ဟု ကတိျပဳပါသည္။

ဆုမြန္ျဖင့္
ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)
ျမန္မာ့ေသြးအဖြဲ႔
၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၃၁ ရက္၊ ၾကာသပေတးေန႔။
ည ၈ နာရီ ၁၇ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။

လုပ္ႏိုင္မွ အဓိ႒ာန္ျပဳပါ - လူထုစိန္၀င္း

မၾကာေသးမီတစ္ညက ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူေဟာင္း ဇနီးေမာင္ႏွံ လာေရာက္ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္။ ဗိုလ္တေထာင္ဘုရားကအျပန္ ၀င္လာၾကတာလို႔ ေျပာပါတယ္။ ထူးထူးဆန္းဆန္း ဘုရားေတြ၊ ဘာေတြ သြားလို႔ပါလားလို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ တပည့္ေက်ာင္းသားေဟာင္းက ဘုရားသြားၿပီး သစၥာဓိ႒ာန္ျပဳတာပါလို႔ ေျဖပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ တစ္ဆက္တည္း ဘီယာမေသာက္ေတာ့ပါဘူးလို႔ အဓိ႒ာန္ျပဳတာပါလို႔ မလံုမလဲမ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ေျပာလုိက္ပါတယ္။

"ဘုရားကိုလိမ္တာ ဒါပါနဲ႔ဆို အႀကိမ္ ၂၀ ေလာက္ရွိၿပီဆရာ၊ အလကားပါ၊ သူ႔အဓိ႒ာန္က ဘယ္ေတာ့မွ တစ္ပတ္ျပည့္ေအာင္ မခံပါဘူး"

တပည့္မ ေက်ာင္းသူေဟာင္းက တပည့္ရဲ႕ "အိုးစရည္း"ေလာက္ ရွိေနၿပီျဖစ္တဲ့ ၀မ္းဗိုက္ႀကီးကို လက္ညႇိဳးထိုးရင္း ၀င္ေျပာလုိက္ပါတယ္။

"အမယ္၊ ဒီတစ္ခါ တကယ္ပါ၊ ေစာင့္ၾကည့္ေန"

"ေစာင့္ၾကည့္ရင္ မ်က္စိေညာင္း႐ံု ရွိေတာ့မွာေပါ့။ မၾကည့္ပါဘူး"

တပည့္ႏွစ္ေယာက္ အခ်ီအခ်ေျပာေနၾကတာကိုၾကည့္ၿပီး ၿပံဳးေနမိတယ္။ ဘာမွေတာ့ ၀င္မေျပာျဖစ္ပါဘူး။ သူတို႔အလုပ္အကိုင္အေၾကာင္းကိုသာ ေမးလိုက္ျဖစ္တယ္။ ႏွစ္ေယာက္လံုးက ဆရာ၀န္ေတြပါ။ အသက္ေတြလည္း ငယ္ၾကေတာ့တာ မဟုတ္ေလေတာ့ ဆံုးမစကားေတြ ဘာေတြေျပာေနဖို႔ မလိုေတာ့ပါဘူးေလ။ ပညာတတ္ေတြပဲ ေဟာ့ေဟာ့ရမ္းရမ္းေတာ့ ျဖစ္မွာမဟုတ္ပါဘူးလို႔ စိတ္ခ်ယံုၾကည္ထားပါတယ္။

သူတို႔ေမာင္ႏွံျပန္သြားၾကေတာ့ ေစာေစာကေျပာခဲ့တဲ့ "သစၥာဓိ႒ာန္" ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းကို ဆက္ၿပီးေတြးေနမိတယ္။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဒီအေလ့အထ ရွိတတ္ၾကပါတယ္။ ႏွစ္တစ္ႏွစ္ကုန္ဆံုးလို႔ ႏွစ္သစ္တစ္ခု ေရာက္တဲ့အခါမ်ိဳးျဖစ္ေစ၊ ကုိယ့္ေမြးေန႔အခ်ိန္အခါ ေရာက္တဲ့အခါမ်ိဳးမွာျဖစ္ေစ သစၥာဓိ႒ာန္တစ္မ်ိဳးမ်ိဳး လုပ္ေလ့ရွိၾကတယ္။ အထူးသျဖင့္ ၿမိဳ႕သားပညာတတ္ အလႊာေတြမွာ ေခတ္စားတယ္။ ႏွစ္သစ္ကူးပြဲတို႔၊ ေမြးေန႔ပြဲတို႔ ဆိုတာမ်ိဳးကို အစဥ္အလာအားျဖင့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားက လုပ္ေလ့လုပ္ထ မရွိၾကပါဘူး။

အဲဒီလိုၿမိဳ႕သားေတြ လုပ္တတ္ၾကတဲ့ သစၥာဓိ႒ာန္ဆိုတာမ်ိဳးဟာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာခံတတ္ၾကသလဲ။ တစ္ပတ္လား၊ ဆယ္ရက္လား၊ တစ္လလား။ ေသခ်ာတာကေတာ့ အဓိ႒ာန္ျပဳခဲ့တဲ့အတိုင္း တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး မပ်က္မကြက္ လုိက္နာလုပ္ေဆာင္ႏိုင္သူ တစ္ေယာက္တေလရွိဖို႔ေတာင္ မလြယ္ဘူးဆိုတာျဖစ္တယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ တစ္ေယာက္တေလေတာင္ ရွိဖို႔ခက္တာလဲ။ ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀း စဥ္းစားေနဖို႔မလိုပါဘူး။ ကုိယ့္ဘာသာကိုယ္ ျပန္ဆန္းစစ္ၾကည့္႐ံုနဲ႔ သိႏိုင္ပါတယ္။ လူတုိင္းဟာ ဘယ္အခါမဆို အေကာင္းဆံုးကိုသာ စဥ္းစားေလ့ရွိတယ္။ ျဖစ္ႏုိင္တာနဲ႔ လုပ္ႏုိင္တာကို စဥ္းစားေလ့မရွိပါဘူး။ ေက်ာင္းသားက တစ္ေန႔ကို ၅ နာရီ မပ်က္မကြက္ ေန႔တုိင္းစာက်က္မယ္လို႔ အဓိ႒ာန္ျပဳတယ္။ ဒါေပမယ့္ လက္ေတြ႔က်ေတာ့ ေက်ာင္းခ်ိန္၊ က်ဴရွင္ခ်ိန္နဲ႔ အခ်ိန္အမ်ားႀကီး ကုန္ေနရတာေၾကာင့္ ၂ နာရီ၊ ၃ နာရီေတာင္ အႏိုင္ႏုိင္ က်က္ရပါတယ္။

လခစား၀န္ထမ္းကလည္း ရရစားစား မျဖစ္ရေလေအာင္ တစ္လကို ဘယ္ေလာက္သံုးၿပီး ဘယ္ေလာက္စုမယ္လို႔ အဓိ႒ာန္ျပဳခဲ့တယ္။ လက္ေတြ႔က်ေတာ့ မစုႏုိင္ခဲ့ဘူး။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ စကတည္းက လုပ္ႏုိင္တာ၊ ျဖစ္ႏိုင္တာကို မစဥ္းစားဘဲ ကုိုယ့္စိတ္ထဲ လုပ္ခ်င္တာ၊ ျဖစ္ခ်င္တာကိုသာ စဥ္းစားခဲ့တာကိုး။ ဘယ္အရာမဆို ကာလ၊ ေဒသ၊ ပေယာဂအေပၚမွီၿပီး ျဖစ္ၾက၊ ပ်က္ၾကရပါတယ္။ ဘာလုပ္လုပ္ ဒီအခ်က္သံုးခ်က္ကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားဖို႔ လိုပါတယ္။

အဓိ႒ာန္ ခဏခဏ က်ိဳးေပါက္တာဟာ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ႕ အထင္ေသးျပက္ရယ္မႈကို ခံရေစ႐ံုမက ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္လည္း ယံုၾကည္မႈေလ်ာ့ရဲေစပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဘာမဆို ၿပီးၿပီးေရာ ေျပာတတ္၊ လုပ္တတ္တဲ့ အက်င့္ဆိုးကို ရေစတယ္။ ကုိယ့္ကိုယ္ကုိယ္ေတာင္ ယံုၾကည္စိတ္ခ်မႈ မခိုင္မာတဲ့လူမ်ိဳးကို တျခားဘယ္သူကလာၿပီး ယံုၾကည္စိတ္ခ်ေတာ့မွာလဲ။ ယံုၾကည္စိတ္ခ်မႈဆိုတာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ တန္ဖိုးျဖစ္တယ္။ ေအာင္ျမင္မႈရဲ႕ ေသာ့ခ်က္လည္းျဖစ္တယ္။

တစ္ခုခု လုပ္ေတာ့မယ္ႀကံရင္ တစ္ခုခု ဆံုးျဖတ္ေတာ့မယ္စိတ္ကူးရင္ ကိုယ္လုပ္ႏုိင္စြမ္းရွိတာရဲ႕ အနိမ့္ဆံုးက စတင္ပါ။ ဒါမွ မပ်က္မကြက္ ေသခ်ာေပါက္လုပ္ႏိုင္မွာ ျဖစ္တယ္။ ဥပမာ - ည ၁၂ ထက္ေက်ာ္လြန္ၿပီး ေနႏိုင္စြမ္းမရွိသူဟာ ညစဥ္ ၁၂ နာရီထိ စာက်က္မယ္လို႔ အဓိ႒ာန္ျပဳမယ့္အစား ည ၁၁ နာရီထိ စာက်က္မယ္လို႔ပဲ အဓိ႒ာန္ျပဳသင့္တယ္။ ဒါဆိုရင္ အဓိ႒ာန္ျပဳတဲ့အတိုင္း လုပ္ျဖစ္မွာ ေသခ်ာတယ္။ ဒီနည္းနဲ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ စိတ္ခ်ယံုၾကည္မႈ အားေကာင္းေစလိမ့္မယ္။ ေဘးပတ္၀န္းရွိ လူမ်ားကလည္း ကုိယ့္ကို စိတ္ခ်ယံုၾကည္မႈ တိုးလာေစႏိုင္ပါတယ္။

မလုပ္ႏိုင္တဲ့အဓိ႒ာန္မ်ိဳး ဘယ္ေတာ့မွ မခ်ပါနဲ႔။ လုပ္ရဲတဲ့သတၱိမရွိဘဲ ဘယ္ေတာ့မွ မၿခိမ္းေျခာက္ပါနဲ႔။ အေျပာသာရွိၿပီး အလုပ္မျဖစ္တဲ့လူမ်ိဳးကို ဘယ္သူကမွ အေလးမထားပါဘူး။ အထင္မႀကီးပါဘူး။ "ဆိုခဲေစ ၿမဲေစ" ဆိုတဲ့စကားကို သတိခ်ပ္သင့္ပါတယ္။ ေျပာရင္ေျပာတဲ့အတိုင္း လုပ္တဲ့လူမ်ိဳးကိုမွ လူေလးစားပါတယ္။ မလုပ္ႏိုင္ဘူးထင္ရင္ အစကတည္းက ဘာအဓိ႒ာန္မွ မခ်ပါနဲ႔။ ႏွစ္သစ္တစ္ခါကူးတုိင္း၊ ေမြးေန႔တစ္ႀကိမ္ေရာက္တုိင္း အဓိ႒ာန္ေတြ ခ်ရမယ္လို႔ ဥပေဒသတ္မွတ္ထားတာ မရွိပါဘူး။ အဓိ႒ာန္ျပဳတဲ့အတိုင္း မလုပ္ႏိုင္လို႔ လူအထင္ေသးခံ၊ ျပက္ရယ္ျပဳခံရတာထက္ေတာ့ စကတည္းကိုက ဘာအဓိ႒ာန္မွမခ်ဘဲ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေနလိုက္တာက ပိုေကာင္းပါတယ္။ လူတုိင္းလုပ္လို႔။ ထံုးစံရွိလို႔ဆိုတုိင္း လုိက္လုပ္စရာမလိုပါဘူး။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ယံုၾကည္မွ၊ ကုိယ္တုိင္ဆႏၵရွိမွ၊ အမွန္တကယ္လည္း စြမ္းေဆာင္ႏိုင္မွလုပ္တာ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။ ခက္တာက လူေတြဟာ သူမ်ားလုပ္သလို လိုက္လုပ္မွ ေခတ္မီတယ္လို႔ ထင္ေနၾကတာျဖစ္တယ္။

(ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ အေျခအေနဆိုတာ မရွိဘူး စာအုပ္မွ)

ႏိုင္ငံေတာ္၀ါဒ Statism

ႏိုင္ငံေတာ္က စီးပြားေရးရာႏွင့္ လူမႈေရးရာမ်ားကို လမ္းၫႊန္ျခင္း၊ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းျပဳသည့္စနစ္ က်င့္သံုးျခင္းကို ေခၚဆိုသည္။ အစိုးရက အမ်ားျပည္သူဆုိင္ရာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံျခင္း၊ စီးပြားေရးစီမံကိန္းမ်ားကို ဗဟိုကကုိင္ထားျခင္း၊ အလုပ္အကိုင္ခန္႔ထားေရးဆုိင္ရာ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ား ကန္႔သတ္ျခင္း၊ ေစ်းကြက္တြင္ ေစ်းႏႈန္းကို ၀င္ေရာက္ကစားျခင္း စသည္တို႔သည္ ႏုိင္ငံေတာ္၀ါဒ၏ လကၡဏာမ်ားျဖစ္သည္။ စီးပြားေရးရည္မွန္းခ်က္မ်ားမွာ စက္မႈလုပ္ငန္းမ်ားကို အားေပးျမႇင့္တင္ရန္ႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားမွယွဥ္ၿပိဳင္မႈမ်ားကို ကာကြယ္ရန္ျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံေရးအရမူ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ အစိုးရသည္ ျပည္တြင္း၌ တရား၀င္ျဖစ္မႈကို ထိန္းသိမ္းႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေတာ္၀ါဒသည္ ဆိုရွယ္လစ္ေရးထက္ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒကို ပို၍ အားျပဳသည္။ သို႔ျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္အရင္းရွင္စနစ္ႏွင့္ သေဘာသဘာ၀ခ်င္း ပို၍ ဆင္တူသည္။ ၁၉၈၀ မွစ၍ ႏိုင္ငံေတာ္၀ါဒသည္ စီးပြားေရးလစ္ဘရယ္၀ါဒႏွင့္ တည္ေဆာက္ပံုျပန္လည္ထိန္းညႇိေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား၏ စိန္ေခၚမႈႏွင့္ ရင္ဆုိင္ခဲ့ရသည္။ ျပင္သစ္ႏွင့္ ဂ်ပန္သည္ ႏုိင္ငံေတာ္၀ါဒ၏ ဂႏၳ၀င္နမူနာမ်ား ျဖစ္ခဲ့သည္။

(ရန္ကုန္တုိင္းမ္ ဂ်ာနယ္ အတြဲ ၅၊ အမွတ္ ၅၁၊ ေမာင္၀ံသ၏ ကမၻာ့ႏိုင္ငံေရး ေ၀ါဟာရအဘိဓာန္မွ ေကာက္ႏုတ္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)

ဟိုကဒီက သတင္းေတြ

(၁)
၂ ႏွစ္သက္တမ္းရွိ ေငြတိုက္စာခ်ဳပ္သစ္

ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ဗဟိုဘဏ္က ၂ ႏွစ္သက္တမ္းရွိ အစိုးရေငြတိုက္စာခ်ဳပ္မ်ားကို ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလကစၿပီး ထုတ္ေရာင္းမယ့္သတင္းကို လူေျပာမ်ားေနတယ္။ ပညာရွင္အခ်ိဳ႕က အခုလို ေငြတိုက္စာခ်ဳပ္မ်ား ေရာင္းခ်ျခင္းမွာ အနာဂတ္ကာလ စေတာ့ေစ်းကြက္မ်ားျဖစ္ထြန္းလာေစေရးအတြက္ ေကာင္းမြန္ေၾကာင္း မွတ္ခ်က္ျပဳ ေျပာၾကားေနေၾကာင္းလည္း သိရပါတယ္။ အဆိုပါ ေငြတိုက္စာခ်ဳပ္မ်ားကို တစ္ဦးခ်င္းျဖစ္ေစ၊ အဖြဲ႔အစည္းလိုက္ျဖစ္ေစ လြတ္လပ္စြာ ၀ယ္ယူႏိုင္ေၾကာင္း သိရွိရပါတယ္။ ေငြတိုက္စာခ်ဳပ္ေတြရဲ႕ အတိုးႏႈန္းေတြကေတာ့ -
(၂ ႏွစ္သက္တမ္းစာခ်ဳပ္)
က်န္တစ္ေသာင္း၊ တစ္သိန္း၊ တစ္သန္း၊ တစ္ဆယ္သန္းအတြက္ ၁၀ ဒသမ ၅ ရာခုိင္ႏႈန္း
(၃ ႏွစ္သက္တမ္းစာခ်ဳပ္)
က်န္တစ္ေသာင္း၊ တစ္သိန္း၊ တစ္သန္း၊ တစ္ဆယ္သန္းအတြက္ ၁၁ ရာခုိင္ႏႈန္း
(၂ ႏွစ္သက္တမ္းစာခ်ဳပ္)
က်န္တစ္ေသာင္း၊ တစ္သိန္း၊ တစ္သန္း၊ တစ္ဆယ္သန္းအတြက္ ၁၁ ဒသမ ၅ ရာခုိင္ႏႈန္း
အတိုးေငြမ်ားကို ေျခာက္လတစ္ႀကိမ္ ထုတ္ေပးမည္ျဖစ္ၿပီး ႏွစ္စဥ္ မတ္လ ၁၅ ရက္ ႏွင့္ စက္တင္ဘာ ၁၅ ရက္တို႔တြင္ ထုတ္ယူႏိုင္ေၾကာင္း သိရသည္။

(Ref: 7Day News Journal)

(၂)
စင္ကာပူႏိုင္ငံ၏ အစိုးရေက်ာင္းမ်ားျဖစ္ေသာ မူလတန္း၊ အလယ္တန္းႏွင့္ တကၠသိုလ္အႀကိဳသင္တန္းမ်ားတြင္ ပညာသင္ၾကားမည့္ ႏိုင္ငံတကာမွ ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ အၿမဲတမ္းေနထုိင္ခြင့္ PR ေက်ာင္းသားမ်ား၏ ေက်ာင္းလခမ်ားကို ၂၀၁၁ ႏွင့္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္မ်ားတြင္ ဆက္တိုက္ တိုးျမႇင့္ေကာက္ခံသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း စင္ကာပူပညာေရး၀န္ႀကီးဌာနက ဒီဇင္ဘာ ၂၀ ရက္တြင္ သတင္းထုတ္ျပန္သည္။
(Ref: 7Day News Journal)

(၃)
ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္တြင္ ဖိနပ္ထည့္ရန္ ႂကြပ္ႂကြပ္အိတ္ေရာင္းခ်ျခင္း ပိတ္ပင္ေတာ့မည္ (Ref: 7Day News Journal)

(၄)
ထိုင္းအမ်ိဳးသမီးအသင္းတြင္ အမ်ိဳးသားတစ္ဦးပါ၀င္ေၾကာင္း ေသခ်ာပါက ျမန္မာ ကန္႔ကြက္စာတင္မည္ (Ref: 7Day News Journal)

(၅)
လိုင္စင္ရ ျပည္ပအလုပ္အကိုင္ေအဂ်င္စီ ၁၉ ခုအား ေခၚယူသတိေပး (Ref: 7Day News Journal)

(၆)
ေနအိမ္တြင္ စီးပြားေရးလုပ္ကိုင္သူမ်ားအား လွ်ပ္စစ္မီးျဖတ္ေတာက္

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕နယ္ နယ္နိမိတ္အတြင္းရွိ အသံႏွင့္ အနံ႔ဆိုးရွိၿပီး ပတ္၀န္းက်င္ကုိ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစတတ္ေသာ စက္မႈလက္မႈလုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ေနေသာ ေနအိမ္မ်ားကို လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ျဖတ္ေတာက္လ်က္ရွိေၾကာင္း သတင္းရရွိသည္။

(Ref: 7Day News Journal)

(၇)
၂၇ ႀကိမ္ေျမာက္ ဆီးဂိမ္းၿပိဳင္ပြဲအတြက္ အိမ္ရွင္အျဖစ္ က်င္းပခြင့္ရရန္ ျမန္မာႀကိဳးပမ္း (Ref: True News Journal)

(၈)
ျမန္မာ့ေရာ္ဘာ အထြက္တိုး ထုတ္လုပ္ႏိုင္ရန္ မေလးရွား၏ အဆင့္ျမင့္နည္းပညာ Hevea (3)ကို သံုး၍ စတင္စမ္းသပ္ စိုက္ပ်ိဳးေန (Ref: True News Journal)

(၉)
ျပန္လည္ဖြင့္လွစ္ေသာ ေမတၱာရွင္ အခမဲ့ေဆးကုခန္းအတြက္ အလွဴရွင္မ်ားလိုအပ္

ရန္ကုန္တုိင္း၊ ဒဂံုၿမိဳ႕သစ္(အေရွ႕ပိုင္း) တြင္ရွိသည္။
ေဆးခန္းတည္ေထာင္သူ - မေကြးပရိယတၱိစာသင္တိုက္ ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱ ပါေမာကၡ
"ဘုန္းႀကီးဆီမွာ အၿမဲတမ္း ေဆးအလွဴကေန လစဥ္ သံုးသိန္းေလာက္ပဲ ရတယ္။ ထိုးေဆး၊ စားေဆးက တစ္ေန႔ကို ေလးေသာင္းေလာက္ကုန္ေတာ့ တစ္ပတ္မွာ ေလးရက္ဆိုေတာ့ တစ္သိန္းေျခာက္ေသာင္း ကုန္က်တယ္။ တစ္လဆိုေတာ့ ေျခာက္သိန္းေလးေသာင္း ကုန္တယ္။ အလွဴခံရတဲ့ ေငြနဲ႔ ကုန္က်ေငြက ေတာ္ေတာ္ကြာေနတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ရင္ ေကာင္းမလဲစဥ္းစားတာ ေစ်းေပါတဲ့ ေဆးလည္းမကိုင္ခ်င္ဘူး။ ေဆးခန္းဖြင့္ရက္လည္း မေလွ်ာ့ခ်င္ဘူး။ လူနာလည္း မေလွ်ာ့ခ်ခ်င္ဘူး။ ဒါနဲ႔ လူနာတစ္ေယာက္ကို ႏွစ္ရာက်ပ္ သတ္မွတ္လုိက္ရတယ္။ မယူခ်င္ေပမယ့္လည္း မတတ္ႏိုင္ဘူး" ဟု ႀကံဳေတြ႔ေနရေသာ အခက္အခဲကို မိန္႔ၾကားသည္။
လွဴဒါန္းလိုသူမ်ားႏွင့္ လုပ္အားဒါနျပဳလိုေသာ ဆရာ၀န္၊ သူနာျပဳမ်ားသည္ ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱ ပါေမာကၡ၊ ဖုန္း ၀၉၃၃၄၃၃၆၉ ႏွင့္ ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱ သူရိယ ၀၉၅၀၅၀၈၄၈ သို႔ဆက္သြယ္လွဴဒါန္းႏိုင္ပါသည္။

(Ref: True News Journal)

(၁၀)
က်ည္ဆန္ရထားမ်ား ျပည္ပသို႔ တင္ပို႔ေတာ့မည္ဟု ဂ်ပန္ေၾကညာ

တစ္စင္းလွ်င္ အေလးခ်ိန္တန္ ၇၀၀၊ အရွည္ ၄ ဖာလံုရွိၿပီး တစ္နာရီလွ်င္ အရွိန္မိုင္ ၂၀၀ ႏွင့္အထက္ ခုတ္ေမာင္းႏိုင္သည့္ "ရွင္ကန္ဆန္"ေခၚ က်ည္ဆန္ရထားမ်ား
ဂ်ပန္က်ည္ဆန္ရထား တည္ေဆာက္ေျပးဆြဲစနစ္သည္ ျပင္သစ္မွ Alstom က်ည္ဆံရထားစနစ္၊ ဂ်ာမနီမွ Siemens က်ည္ဆံရထားစနစ္တို႔ကို ေကာင္းစြာယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္စြမ္းရွိ
ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတြင္ က်ည္ဆန္ရထားေျပးဆြဲမႈကို ၁၉၆၄ ခုႏွစ္က စတင္ခဲ့ၿပီး ၁၉၈၇ ခုႏွစ္တြင္ ပုဂၢလိကပိုင္လုပ္ငန္းတစ္ခုအျဖစ္ ေျပာင္းလဲခဲ့
၂၀၀၄ ခုႏွစ္အတြင္းက က်ည္ဆန္ရထားတစ္စင္း ခုတ္ေမာင္းေနစဥ္ ငလ်င္လႈပ္မႈေၾကာင့္ လမ္းေခ်ာ္ခဲ့ရသည့္ ျဖစ္စဥ္မွတစ္ပါး က်ည္ဆန္ရထားစနစ္ စတင္ခ်ိန္မွ မ်က္ေမွာက္ကာလအထိ မေတာ္တဆျဖစ္ပြားမႈ တစ္စံုတစ္ရာ မရွိေသး

(Ref: Foreign Affairs Journal)

(၁၁)
ကေမၻာဒီးယားတြင္ အာဏာသိမ္းမႈျဖစ္ရန္ ထိုင္းအစိုးရ စီစဥ္ေနသည္ဟု ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဟြန္ဆန္ စြပ္စြဲ
(Ref: Foreign Affairs Journal)

(၁၂)
တ႐ုတ္လုပ္ အေပါ့စားေလယာဥ္မ်ား လာအိုသို႔ တင္ပို႔ေတာ့မည္

Xiaoying 500 အေပါ့စားေလယာဥ္
တ႐ုတ္ၿမိဳ႕ျပေလေၾကာင္း ပ်ံသန္းေရးဌာန (CAFI)၊ တ႐ုတ္ေလေၾကာင္းပုိ႔ေဆာင္ေရး စက္မႈေကာ္ပိုေရးရွင္း (AVIC) ႏွင့္ ရွီဂ်ာေဇာင္းေလယာဥ္တည္ေဆာက္ေရး ကုမၸဏီတို႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖစ္
ထိုင္ခံုငါးလံုးႏွင့္ အင္ဂ်င္တစ္လံုးတပ္ ေလယာဥ္မ်ားျဖစ္
အျမင့္ေပ ၄၂၀၀ မွ တစ္နာရီ ကီလိုမီတာ ၃၀၀ ႏႈန္းျဖင့္ ပ်ံသန္းႏုိင္
ေလယာဥ္တစ္စင္း၏တန္ဖိုးမွာ ယြမ္ ၂ဒသမ၂ သန္းမွ ၂ဒသမ၉ သန္း (အေမရိကန္ေဒၚလာ ၃၂၂၁၈၂ မွ ၄၂၄၆၉၄) အၾကားရွိမည္ျဖစ္

(Ref: Foreign Affairs Journal)

(၁၃)
႐ုရွားလက္ေရြးစင္ဂ်ဴဒိုအသင္း၌ ပါ၀င္ခြင့္ျပဳရန္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ပူတင္ အဆိုျပဳ

အသက္ ၅၇ ႏွစ္ အရြယ္ရွိ ပူတင္သည္ ဂ်ဴဒိုတြင္ ခါးပတ္နက္အဆင့္ ကၽြမ္းက်င္တတ္ေျမာက္ထားသူျဖစ္
ျမင္းစီးျခင္း၊ ငါးမွ်ားျခင္းတို႔ ၀ါသနာပါ
႐ုရွားႏိုင္ငံ၌ ႏိုင္ငံေရးၾသဇာအႀကီးဆံုးပုဂၢိဳလ္အျဖစ္ ရပ္တည္လ်က္ရွိ
႐ုရွားအိုလံပစ္အသင္း၌ ဂ်ဴဒိုသမားတစ္ဦးအျဖစ္ ပါ၀င္လိုျခင္းျဖစ္

(Ref: Foreign Affairs Journal)

(၁၄)
A/H1N1 တုပ္ေကြးေရာဂါ ေခြးသို႔ကူးစက္မႈ အေမရိကတြင္ စတင္ျဖစ္ပြား

အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ရွိ ဘက္ဖို႔ဒ္ေဟးလ္အရပ္တြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ျခင္းျဖစ္
အသက္ ၁၃ ႏွစ္ရွိၿပီးျဖစ္သည့္ ေခြးကို ပိုင္ရွင္ျဖစ္သူထံမွ ကူးစက္ခံရျခင္းျဖစ္

(Ref: Foreign Affairs Journal)

(၁၅)
ဆယ္ႏွစ္အတြင္း အင္တာနက္မွ ရွာေဖြၾကည့္႐ႈမႈအခံရဆံုးအျဖစ္ ဘရစ္တနီစပီးယားစ္ ရပ္တည္

Ask Jeeves မီဒီယာက ထုတ္ျပန္ျခင္းျဖစ္
ဘရစ္တနီစပီးယားစ္ေနာက္တြင္ ရွာေဖြၾကည့္႐ႈမႈအခံရဆံုး ပုဂၢိဳလ္မ်ားအျဖစ္ ရပ္တည္ေနသူႏွစ္ဦးမွာ အယ္လ္ေကဒါအဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ အိုစမာဘင္လာဒင္ႏွင့္ အဂၤလိပ္ေဘာလံုးသမား ေဒးဗစ္ဘက္ဟမ္းတို႔ျဖစ္
အျခားေသာ အင္တာနက္မွတစ္ဆင့္ ရွာေဖြၾကည့္႐ႈမႈ အခံရဆံုးပုဂၢိဳလ္မ်ားတြင္ ပါ၀င္ေနသူမ်ားမွာ မင္းသမီး ဒိုင္ယာနာ၊ တိုနီဘလဲ၊ ဆိုင္မြန္ကို၀ဲလ္၊ ဂ်ိတ္ဂြတ္ဒီ၊ မယ္ဒလင္၊ မကၠိန္း တို႔ ျဖစ္သည္။

(Ref: Foreign Affairs Journal)

(၁၆)
ျပင္သစ္ေဗာ့ဒ္ဂါ အရက္ကုမၸဏီတစ္ခုတြင္ ဘ႐ုစ္၀ီလီ အရင္းအႏွီးထည့္

Belvedere ဟု အမည္ရေသာ ျပင္သစ္ေဗာ့ဒ္ဂါအရက္သည္ ကမၻာေပၚတြင္ သတၱမေျမာက္အႀကီးဆံုး ေဗာ့ဒ္ဂါထုတ္လုပ္ေသာလုပ္ငန္းျဖစ္
ေႂကြးၿမီ ယူ႐ိုေငြ သ္နး ၅၈၀ တင္ရွိေနကာ ေဒ၀ါလီခံရလုနီးပါးျဖစ္ေန
ဘ႐ုစ္၀ီလီသည္ ထိုလုပ္ငန္း၏ ရွယ္ယာ ၈၃၀၀၀ ကို ၀ယ္ယူခဲ့

(Ref: Foreign Affairs Journal)

(၁၇)
ဂ်ိမ္းစ္ဘြန္း ဇာတ္ကားသစ္အတြက္ ဇာတ္ၫႊန္း ဒုတိယမူၾကမ္း ေရးေနၿပီ

ဂ်ိမ္းစ္ဘြန္းဇာတ္ကားမ်ားအနက္ ၂၃ ကားေျမာက္ျဖစ္မည္
ဇာတ္ၫႊန္းေရးဆရာ ပီတာေမာ္ဂန္
ပထမမူၾကမ္းကို ယခုႏွစ္ ဇူလိုင္လမွ ေအာက္တိုဘာလအတြင္း ေရးခဲ့ၿပီး Bond 23 ဟု အမည္ေပးထား
မင္းသား ဒန္နီယယ္ခရစ္အတြက္ တတိယေျမာက္ ဂ်ိမ္းစ္ဘြန္းဇာတ္ကားျဖစ္ (Casino Royale, Quantum of Solace)

(Ref: Foreign Affairs Journal)

ႏိုင္ငံေရးအဆိုအမိန္႔မ်ား - ေမာင္၀ံသ

The political process is not tied to any particular doctrine. Genuine political doctrines, rather, are the attempt to find particular and workable solutions to this perpetual and shifty problem of conciliation.

Bernard Crick

ႏိုင္ငံေရးလုပ္ငန္းစဥ္ဆိုတာ အယူ၀ါဒတစ္ခုနဲ႔ ခ်ည္ေႏွာင္မထားရဘူး။ တကယ္စစ္မွန္တဲ့ ႏိုင္ငံေရး၀ါဒလမ္းစဥ္ဆိုတာ အၿမဲတမ္း ေျပာင္းလဲေနတတ္တဲ့ သင့္ျမတ္ေရးျပႆနာေတြအတြက္ အလုပ္ျဖစ္မယ့္ ေျဖရွင္းနည္းလမ္းေတြရေအာင္ ႀကိဳးစားျခင္းျဖစ္တယ္။

ဘားနတ္ခရစ္

A conservative is a man with two perfectly good legs who, however, has never learned how to walk forward.

Franklin D. Roosevelt

ကြန္ဆာေဗးတစ္ဆိုတာ က်န္းမာသန္စြမ္းတဲ့ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းရွိေနပါလ်က္ ေရွ႕ကိုဘယ္လိုေလွ်ာက္ရမယ္ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ မသင္ၾကားသူကိုေခၚတယ္။

ဖရန္ကလင္႐ုစဗဲ့

Politicians are people who, when they see light at the end of the tunnel, go out and buy some more tunnel.

John Quinton

ႏုိင္ငံေရးသမားဆိုတာ ဥမင္လိုဏ္ေခါင္းရဲ႕အဆံုးမွာ အလင္းေရာင္ကိုေတြ႔ရင္ အဲဒီကေန အျပင္ထြက္ၿပီး ေနာက္ထပ္ဥမင္လိုဏ္ေခါင္းေတြ ထပ္၀ယ္တဲ့လူေတြကိုေခၚတယ္။

ဂၽြန္ကြင္တင္

We have, I fear, confused power with greatness.

Stewart Udall

အာဏာနဲ႔ ႀကီးျမတ္မႈကို ေရာေထြးေနၾကတာကို ကၽြန္ေတာ္စိုးရိမ္မိတယ္။

စတူး၀ပ္အူဒါး

A conservative is a man who just sits and thinks, mostly sits.

Woodrow Wilson

ကြန္ဆာေဗးတစ္ဆိုတာ ထိုင္ၿပီးစဥ္းစားေနတဲ့လူကို ေခၚတာ။ တကယ္ကေတာ့ ထိုင္ေနတာက မ်ားတာပါပဲ။

၀ုဒ႐ိုး၀ီလ္ဆင္

I'm not a leftist, I'm where the righteous ought to be.

M. M. Coady

ကၽြန္ေတာ္ဟာ လက္၀ဲသမား မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ မွန္တဲ့လူေတြ ရွိရမယ့္ေနရာမွာ ရွိေနသူပါ။

အမ္၊ အမ္၊ ကိုအာဒီ

(7Day News ဂ်ာနယ္ အတြဲ ၈၊ အမွတ္ ၄၂ မွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)

ၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ေသာ ျမန္မာဗီဒီယုိဇာတ္ကားမ်ား

ပို႔စ္မတင္ျဖစ္ေတြမွာ ၾကည့္ျဖစ္တဲ့ ဗီဒီယုိေတြအေၾကာင္းပါ ေရးေပးလုိက္ပါတယ္။

၂၆-၁၂-၂၀၀၉
(၁)
ဇာတ္ကားအမည္ - မစဥ္းစားနဲ႔ ခ်စ္လိုက္
ဇာတ္လမ္း၊ ဇာတ္ၫႊန္း - အၾကည္ေတာ္
ဒါ႐ုိက္တာ - သိန္းဟန္ (ဖီးနစ္)
သ႐ုပ္ေဆာင္မ်ား - ေျပတီဦး (ႏွစ္ကုိယ္ခြဲ)၊ န၀ရတ္၊ ခုိင္သင္းၾကည္၊ ေမတၱာ၊ ကုသိုလ္၊ ေအးသီတာ

ဇာတ္လမ္းသေဘာ
မိဘႏွစ္ပါး ကားမေတာ္တဆမႈတစ္ခုျဖစ္ရာက အႁမႊာညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ တစ္ကြဲတစ္ျပားစီ ျဖစ္သြားရတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို လူခ်င္းမွားၾကတယ္၊ မဆီမဆိုင္ျပႆနာေတြကို ရွင္းၾကရင္း သူတို႔ခ်င္း ျပန္ေတြ႔ၾကတယ္၊ ေနာက္ဆံုး မိဘေတြနဲ႔ ျပန္ေတြ႔သြားၾကတယ္။ ဒါပါပဲ။

ေ၀ဖန္သံုးသပ္ခ်က္

အိႏၵိယဇာတ္ကားတစ္ခုကို တိုက္႐ုိက္ႀကီး ကူးခ်ထားတာပါ။ ဇာတ္ကြက္ေတြ ေျပာင္းလုိက္တာကလြဲလို႔ အားလံုးအတူတူပါပဲ။
အၾကည္ေတာ္နဲ႔ သိန္းဟန္ ေပါင္းထားတဲ့ဇာတ္ကားမွန္း သိရက္နဲ႔ သြားၾကည့္မိတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အမွားပါ။ ေျပတီဦးဆိုတဲ့အတြက္ ဇာတ္လမ္းေလးမ်ား ေကာင္းမလားလို႔ သြားၾကည့္မိတဲ့ ကိုယ့္ကုိယ္ကုိယ္ပဲ မွားပါတယ္ ကုိဉာဏ္ရယ္လို႔ ေအာ္မိပါတယ္။ အတင္းကလိထိုးၿပီး ခါးေအာက္ပိုင္း ျပက္လံုးေတြနဲ႔ မဲျပာပုဆိုး ဇာတ္ကားတစ္ကားပဲ ဆိုပါေတာ့။
န၀ရတ္ကေတာ့ သူ႔ပံုစံနဲ႔ ဇာတ္ေကာင္စ႐ိုက္က ကြက္တိမို႔ ထင္ပါရဲ႕။ အမွတ္ေပးမိပါတယ္။ တစ္ကားလံုးမွာ အေကာင္းဆံုးက န၀ရတ္ဆိုပါေတာ့။
သူမ်ားေတြက ရယ္ရတယ္လို႔ ၫႊန္းလို႔မ်ား သြားမၾကည့္လိုက္ပါနဲ႔ေနာ္။ ကၽြန္ေတာ္က သတိေပးလုိက္ပါရဲ႕။ အတင္းကလိထိုးမွ ရယ္တတ္တာဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္စကားကို ေဗြမယူပါနဲ႔။ သေဘာရွိပါဗ်ာ။

(၂)
ၿမိတ္တင္ေအာင္ စီစဥ္သည္။ လပ္ကီးပေလ့စ္ ႐ုပ္ရွင္ႏွင့္ဗီဒီယုိထုတ္လုပ္ေရး
ဇာတ္ကားအမည္ - ဟာမိုနီ
ဇာတ္လမ္း - ေဂၚစိန္
ဇာတ္ၫႊန္း - ကိုေက်ာ္
ဒါ႐ိုက္တာ - ေက်ာ္ေဇာလင္း ၏ အေတြးပံုရိပ္
သ႐ုပ္ေဆာင္မ်ား - ေက်ာ္ရဲေအာင္၊ မင္းေမာ္ကြန္း၊ စိုးျမတ္သူဇာ၊ စိုးျပည့္သဇင္၊ ဦးေအာင္လြင္၊ ခ်ိဳၿပံဳး၊ ကိုေပါက္၊ ဦး၀င္းၿမိဳင္၊ ေညာင္ေညာင္၊ Kညီဦး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းႏိုင္၊ ၾကည္စိုး(IC)၊ ေအးသီတာ၊ ယြန္းေရႊရည္၊ ၾကဴၾကဴသင္း၊ ကစ္ကစ္

ဇာတ္လမ္းသေဘာ
မင္းေမာ္ကြန္းက ဦးေအာင္လြင္ရဲ႕ မိတဆိုးသား၊ တီးတာခတ္တာ ၀ါသနာပါတယ္။ ေက်ာ္ရဲေအာင္က ခ်ိဳၿပံဳးရဲ႕ ဖတဆိုးသား။ သီခ်င္းဆိုတာ ၀ါသနာပါတယ္။ ငယ္ခ်စ္ေတြျဖစ္တဲ့ ဦးေအာင္လြင္နဲ႔ ခ်ိဳၿပံဳးတို႔ ယူလိုက္ၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ ေနာက္ေတာ္ပါ သားႏွစ္ေယာက္ မသင့္မျမတ္ျဖစ္ၾကပံု၊ အသက္ေတြသာႀကီးလာေပမယ့္ စိတ္ေတြက မရင့္က်က္လာၾကတဲ့အတြက္ ကေလးလိုျဖစ္ေနၾကတဲ့ အေဖမတူအေမကြဲ သူတို႔ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ကို အားလံုးက ပူးေပါင္းၿပီး သင္ခန္းစာေပး ျပင္ဆင္ေပးၾကတဲ့ ဇာတ္လမ္းပါ။

ေ၀ဖန္သံုးသပ္ခ်က္

ၾကပ္မျပည့္တဲ့ပံုစံနဲ႔ ကေလးလိုလို ဇာတ္ေကာင္စ႐ုိက္ကို ပီျပင္ေအာင္ သ႐ုပ္ေဆာင္သြားၾကတဲ့ ေက်ာ္ရဲေအာင္နဲ႔ မင္းေမာ္ကြန္းကို အမွတ္ေပးမိပါတယ္။
ဇာတ္လမ္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ တင္ျပပံုေလးကို သေဘာက်မိတယ္။
အတင္းကလိထိုးတာမဟုတ္ဘဲ သဘာ၀က်က် ရယ္ေမာစရာေတြ အမ်ားႀကီးပါတဲ့အတြက္ ေက်နပ္မိတယ္။
အေမျဖစ္သူ ေယာက္်ားယူမယ္ဆိုတဲ့အတြက္ ေက်ာ္ရဲေအာင္ ခုံခ်တဲ့အခန္း၊ အိမ္ကို ေရာင္းမွာေၾကာက္တဲ့အတြက္ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးသံုးၿပီး ေျခာက္လွန္႔တဲ့ အခန္းေတြ၊ အစ္ကိုျဖစ္သူရဲ႕ စကားကို မပယ္ရွားခ်င္လို႔ ေယာက္်ားယူဖို႔ကိစၥကို စိုးျပည့္သဇင္ ေခါင္းညိတ္တဲ့သေဘာ လုပ္ခဲ့တဲ့အခန္းေတြကိုေတာ့ တစ္မ်ိဳးျဖစ္မိတယ္။ အဲ... တစ္မ်ိဳးျဖစ္တယ္ဆိုတာထက္ သေဘာမက်ဘူးဆိုရင္ ပိုမွန္မယ္။
ဇာတ္၀င္သီခ်င္းအျဖစ္ သံုးထားတဲ့သီခ်င္းမွာ နာမည္ႀကီးအဆိုေတာ္ေတြရဲ႕ နာမည္ေတြပါေနတာကလည္း တစ္မ်ိဳးႀကီးပါပဲ။ မျဖစ္သင့္ဘူးထင္တာပဲ။ အဲဒီသီခ်င္းအစား အျခားအဆိုေတာ္မပါတဲ့ သီခ်င္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိတာပဲ။ ထည့္လို႔ရပါတယ္။
စိုးျမတ္သူဇာနဲ႔ စိုးျပည့္သဇင္ကလည္း ဘာမွမေတာ္ေသးပါဘဲ ေက်ာ္ရဲေအာင္နဲ႔ မင္းေမာ္ကြန္းတို႔ကို အိမ္အထိလာၿပီး ကူညီေနတာကလည္း တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနသလားလို႔ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ ႐ူးခ်င္သလိုလို၊ ေၾကာင္ခ်င္သလိုလို ျဖစ္ခ်င္ေသးေတာ့တယ္။ အဲဒီလိုမ်ား လာၿပီး ျပဳျပင္ေပးၾက၊ ထိန္းသိမ္းေပးၾကမယ္ဆိုရင္ေပါ့။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဇာတ္လမ္းရည္ရြယ္ခ်က္ေလးေရာ၊ တင္ျပပံုေလးေရာ၊ သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြေရာ အေတာ္ေလးကိုေကာင္းတဲ့ ဇာတ္ကားလို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။ ပညာေပးတဲ့ ဟာသဇာတ္ျမဴးေလးျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။
အားလပ္ခ်ိန္ေလးမွာ အပ်င္းေျပျမန္မာဗီဒီယိုေလးတစ္ကားေလာက္ ၾကည့္မယ္ဆိုၿပီး အေခြငွားဆိုင္သြားလို႔မ်ား ဟာမိုနီဆိုတဲ့ ဇာတ္ကားကိုေတြ႔ရင္ ငွားၿပီးၾကည့္လုိက္ပါ။ သေဘာက်စရာဇာတ္ကားေလးပါ။

၂၈-၁၂-၂၀၀၉
(၁)
မ်က္ျခယ္ ႐ုပ္ရွင္ႏွင့္ဗီဒီယိုထုတ္လုပ္ေရး
ဇာတ္ကားအမည္ - ဆုႀကီးပန္
၀တၳဳ - ေရႊဥေဒါင္း
ဇာတ္ၫႊန္းႏွင့္ ဒါ႐ိုက္တာ - ေဇာ္ျမင့္ဦး
သ႐ုပ္ေဆာင္မ်ား - ခန္႔စည္သူ၊ ထြန္းအိႁႏၵာဗို၊ ခုိင္သင္းၾကည္၊ နႏၵေက်ာ္စြာ

ဇာတ္လမ္းသေဘာ
ေရႊဥေဒါင္း၀တၳဳျဖစ္တဲ့အတြက္ အမ်ားသိၿပီးသားဇာတ္လမ္းပါ။ ေျပာမေနေတာ့ပါဘူး။

ေ၀ဖန္သံုးသပ္ခ်က္

ဟူးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး ဘာေျပာရမွန္းမသိဘူး။ ေျပာရမွာ အားနာလို႔။
ေရႊဥေဒါင္း၀တၳဳကို ဖတ္ဖူးထားရင္ေတာ့ ဒီဇာတ္ကားကို လံုး၀(လံုး၀)ကို မၾကည့္ပါနဲ႔ဗ်ာ။ ကုိယ့္ပိုက္ဆံနဲ႔ကိုယ္ စိတ္ဆင္းရဲေနမွာ ဆိုးတဲ့အတြက္ပါ။
ဇာတ္လမ္းကေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့ဗ်ာ။ တကယ့္ကို အႏွစ္သာရေတြပါတဲ့ ဇာတ္လမ္းပါပဲ။
သို႔ေပေသာ္လည္း ဇာတ္ၫႊန္းက မီေအာင္မခြဲႏိုင္ေတာ့ ဇာတ္ကားက ဘယ္လုိမွကို ႂကြတက္မလာဘူး။ ဒီလို၀တၳဳေတြကို ႐ိုက္မယ္ဆိုရင္လည္း အေသအခ်ာကို ျပင္ဆင္သင့္ပါတယ္။ အခုေတာ့ ၾကည့္ရတာ ဗီဒီယိုမို႔ အျဖစ္လုပ္လိုက္သလား မသိပါဘူး။
ငွားၾကည့္ဖို႔ မတိုက္တြန္းခ်င္တဲ့ ဇာတ္ကားပါ။

(၂)
ခေရျဖဴ ဗီဒီယိုထုတ္လုပ္ေရး
ဇာတ္ကားအမည္ - ေရႊနန္းမထိုက္ ပန္းမိုက္
၀တၳဳ - မ်ိဳးကိုမ်ိဳး
ဇာတ္ၫႊန္း - ကိုေက်ာ္
ဒါ႐ုိက္တာ - ေက်ာ္ေဇာလင္း ၏ အေတြးပံုရိပ္
သ႐ုပ္ေဆာင္မ်ား - ေက်ာ္ရဲေအာင္၊ န၀ရတ္၊ ငွက္ေပ်ာ္ေၾကာ္၊ ေညာင္ေညာင္၊ ကိုေပါက္၊ ယြန္းေရႊရည္၊ တကၠသိုလ္ဂြမ္းပံု၊ ေဒၚတင္တင္လွ၊ ေအးသီတာ

ဇာတ္လမ္းသေဘာ
ေက်ာ္ရဲေအာင္က ႐ိုး႐ိုးေအးေအးနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီး အလုပ္လုပ္ေနသူ။ သူ႔မွာ အေမနဲ႔ ညီမေလးတစ္ေယာက္ ရွိတယ္။ န၀ရတ္က ခပ္လည္လည္၊ ခပ္သြက္သြက္၊ ဆတ္ဆတ္ထိမခံ ေကာင္မေလးတစ္ဦး။ သူ႔မွာ ေရာဂါသည္ အေဖရယ္၊ တကၠစီေမာင္းေနတဲ့ အစ္ကိုမိသားစုရယ္ ရွိတယ္။ တစ္အိမ္လံုးက န၀ရတ္ကို အဓိကမွီခိုေနရတယ္ ဆိုပါေတာ့။ အဲဒီလို အသြင္မတူသူႏွစ္ဦး ခ်စ္ႀကိဳက္မိၾကတယ္။ လက္ထပ္ၾကမယ္ဆိုေတာ့ ေက်ာ္ရဲေအာင္အေမက လံုး၀သေဘာမတူဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေက်ာ္ရဲေအာင္နဲ႔ န၀ရတ္ မယူမျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းတစ္ခုေၾကာင့္ အေမျဖစ္သူကို ဆန္႔က်င္ၿပီး ယူလုိက္ၾကတယ္။ အသြင္မတူတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္အသစ္မွာ ေက်ာ္ရဲေအာင္တစ္ေယာက္ အံ့ၾသဖြယ္အျပည့္နဲ႔ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အသြင္မတူရင္ အိမ္သူမျဖစ္ဆိုတဲ့အတုိင္း လင္မယား ခြာၿပဲၿပီး အေမဆီကို ျပန္သြားခဲ့တယ္။ န၀ရတ္ကလည္း ေက်ာ္ရဲေအာင္နဲ႔ ျပန္နီးခ်င္တဲ့အတြက္ သူ႔ကိုယ္သူ ျပဳျပင္တယ္ဆိုပါေတာ့။ ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ျမန္မာပရိသတ္အႀကိဳက္ ဇာတ္သိမ္းသြားတယ္ဆိုပါေတာ့။

ေ၀ဖန္သံုးသပ္ခ်က္

ဇာတ္လမ္းရဲ႕ စိတ္ကူးစိတ္သန္းေလးကို အသိအမွတ္ျပဳမိပါတယ္။ စာေရးဆရာရဲ႕ ေပးခ်င္တဲ့ message ေလးကိုလည္း လွမ္းျမင္လိုက္သလိုပါပဲ။ သူ႔၀တၳဳေတြကို မဖတ္ဖူးပါဘူ။ ဒါေပမယ့္ ဒီ၀တၳဳေလးကိုေတာ့ သေဘာက်မိပါတယ္။ ဆင့္ပြားေတြးစရာေလးေတြ အမ်ားႀကီး ရလုိက္ပါတယ္။
န၀ရတ္က ဒီဇာတ္ကားမွာလည္း ခပ္သြက္သြက္၊ ခပ္ဇတ္ဇတ္ ဇာတ္ေကာင္စ႐ုိက္ကို အပီအျပင္ေပါ့ဗ်ာ။ သိတဲ့အတုိင္းပဲ။
ေက်ာ္ရဲေအာင္တို႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေတြ အလုပ္လုပ္တာကို ႐ိုက္ျပတာကိုေတာ့ နည္းနည္းဘ၀င္မက်ခ်င္ဘူး။ ကေလးဆန္ေနသလားလို႔။ ဇာတ္ၫႊန္းဆရာ နည္းနည္းသတိလြတ္သြားတယ္ ထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ။
န၀ရတ္ရဲ႕ ေယာင္းမလုပ္တဲ့ ေအးသီတာဟာ ဒီဇာတ္ကားမွာ အေတာ္ေလးကို ဇာတ္ကိုပံ့ပိုးေပးသြားႏိုင္တာ ေတြ႔ရတယ္။ ဒါမွ ဇာတ္ပို႔လို႔လည္း ေတြးမိတယ္။
ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ၾကည့္သင့္တဲ့ ဇာတ္ကားတစ္ကားအျဖစ္ ၫႊန္းလိုက္ပါတယ္။

၂၉-၁၂-၂၀၀၉
(၁)
ဇာတ္ကားအမည္ - တစိမ့္စိမ့္စူး
ဇာတ္လမ္း - ေမာင္ေမာင္သင္း (အင္းစိန္)
ဇာတ္ၫႊန္း - ေဇာ္ဇင္
ဒါ႐ိုက္တာ - မိုးႀကိဳး
သ႐ုပ္ေဆာင္မ်ား - ဟိန္းေ၀ယံ၊ စိုးျမတ္နႏၵာ၊ စိုးျပည့္သဇင္၊ ဦးေဇာ္ဦး၊ ေက်ာ္ဇင္ထြဋ္

ဇာတ္လမ္းသေဘာ
သပြတ္အူဇာတ္ခင္ဗ်။ ဘယ္လုိသပြတ္အူလဲ ေျပာျပမယ္။ ဟိန္းေ၀ယံနဲ႔ စိုးျမတ္နႏၵာက လင္မယား။ သူတို႔မွာ သားေလးတစ္ေယာက္ ရွိတယ္။ ဦးေဇာ္ဦးက သူတို႔ဖခင္။ စိုးျပည့္သဇင္ကို ေယာက္်ားေပးစားလုိက္ၾကတယ္။ သူတို႔အားလံုးက တစ္အိမ္တည္းမွာပဲ အတူတူေနၾကတယ္။ မၾကာပါဘူး။ ကားမေတာ္တဆတစ္ခုျဖစ္ၿပီး အဲဒီေယာက္်ား ဆံုးသြားတယ္။ စိုးျမတ္နႏၵာက အတိတ္ေမ့သြားတယ္။ အ႐ူးတစ္ေယာက္လို ျဖစ္သြားတယ္။ ဦးေဇာ္ဦးက ဟိန္းေ၀ယံနဲ႔ စိုးျပည့္သဇင္ကို ေပးစားလိုက္တယ္။ သားေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ ထပ္ေမြးတယ္။ ဦးေဇာ္ဦး ေသသြားတယ္။ စိုးျမတ္နႏၵာက ျပန္ေကာင္းလာတယ္။ အိမ္ကိုျပန္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ အားလံုးက မသိေအာင္ ၀ိုင္း၀န္းဖံုးကြယ္ထားၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ေန႔ အျဖစ္မွန္ေတြကို သိသြားတဲ့အခါ............။

ေ၀ဖန္သံုးသပ္ခ်က္

ႀကံႀကံဖန္ဖန္ စဥ္းစားတတ္ပါေပ့ ဇာတ္လမ္းေရးသူရယ္။
သူကေတာ့ ဇာတ္လမ္းကို သပြတ္အူလုပ္ထားတယ္ဆိုၿပီး ေပ်ာ္ေနမလားမသိဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ စိုးျမတ္နႏၵာ႐ူးသြားတဲ့အခါ ဘာေတြဆက္ျဖစ္လာေတာ့မယ္ဆိုတာကို အလိုလိုကို သိသြားတယ္။ အဲဒီေလာက္အထိ ဇာတ္လမ္းက ႐ိုးစင္းလြန္းတယ္။ ဇာတ္ၫႊန္းခြဲတာ ညံ့တာလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာပါ။ (ကၽြန္ေတာ္က ေတာ္ေနတာလည္း ျဖစ္ေနႏိုင္တာပါပဲ။ ဤကား စကားခ်ပ္)
အလကားေျပာတာ ခင္ဗ်ားၾကည့္ရင္လည္း အဲဒီလိုပဲ အလိုလိုသိႏိုင္တယ္။ အဓိကအားနည္းခ်က္ေတာ့ ျမန္မာကားေတြက ဇာတ္ေကာင္က နည္းနည္းေလးေလ။ ဘာမွ ထပ္မလွည့္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ ပရိသတ္က သိၿပီးသား။ ဒီလူေတြနဲ႔ပဲ ဇာတ္လမ္းကို ဆက္ဆြဲဆန္႔ၿပီး ႐ိုက္ျပမွာဆိုတာ သိေနၿပီးသားကိုး)
ကားတိုက္တာက စိုးျပည့္သဇင္နဲ႔ သူ႔ေယာက္်ား။ ေယာက္်ားေသသြားလို႔ ပူေဆြးခံစားရမွာက စိုးျပည့္သဇင္။ ဒါေပမယ့္ မူးေမ့ၿပီးလဲက်သြားတာက စိုးျမတ္နႏၵာ။ ဘယ္လိုႀကီးလည္း မသိဘူးေနာ္။
ႀကိဳက္တဲ့အခ်ိန္ သတိျပန္ေကာင္းလာႏိုင္တယ္လို႔ ဆိုထားပါလ်က္ သားမက္နဲ႔ သမီးအငယ္ကို ေပးစားလုိက္တဲ့ ဦးေဇာ္ဦးရဲ႕ ဖခင္ေမတၱာကိုလည္း အံ့ၾသဘနန္းျဖစ္ရတယ္။ (ဟူးးးးးးးးးးးးးးးး ျမန္မာကားေတြရယ္... )
ညီမေလးလိုပဲ ခ်စ္တာပါဆိုတဲ့ ကိုေရႊဟိန္းေ၀ယံကလည္း မေျပာလိုက္ခ်င္ပါဘူး။ စိုးျပည့္သဇင္ကလည္း အစ္ကိုႀကီး၊ အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ သားတစ္ေယာက္ေတာင္ ေမြးလိုက္ပါေရာလား။ ဟီးဟီး... မေျပာခ်င္ပါဘူးဗ်ာ။ တကယ့္ကို ရွာမွရွားပါပဲ။
ၿပီးေတာ့ ဟိန္းေ၀ယံက စိုးျပည္သဇင္ကို ေျပာေသးတယ္။ ကုိယ့္ကို နားလည္တယ္မလားတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ကပဲ ၾကားထဲကေန ေျဖေပးလိုက္ပါတယ္။ နားလည္ပါတယ္။ နားလည္ပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ကို နားလည္ပါတယ္ဗ်ာ။
အဲ... အဆိုးထဲကအေကာင္းလို႔ ဆိုရမလားပဲ။ စိုးျမတ္နႏၵာအိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အိမ္မွာ သြား၀ွက္ထားတဲ့ သားေလးကို အိမ္ျပန္ပို႔တဲ့အခန္းေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ စိုးျမတ္နႏၵာနဲ႔ေတြ႔တယ္။ စိုးျမတ္နႏၵာက ဒီအိမ္က ကေလးဆိုၿပီး လာပို႔သြားလို႔ လက္ခံထားလိုက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ စိုးျပည့္သဇင္က အိမ္ထဲကေန ထြက္လာတယ္။ ကေလးက ေမေမဆိုၿပီး ေျပးဖက္တယ္။ စိုးျမတ္နႏၵာက သူ႔ညီမ ေယာက္်ားရသြားတာ မေျပာပါလားေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ဟိန္းေ၀ယံက သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ အျပင္ကျပန္လာတယ္။ ကေလးက ေဖေဖဆိုၿပီး လွမ္းေခၚၿပီး ေျပးသြားတယ္။ စိုးျမတ္နႏၵာထင္တာက အျခားတစ္ေယာက္။ ဒါေပမယ့္ ကေလးက ဟိန္းေ၀ယံဆီကို ေျပးသြားတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ စိုးျမတ္နႏၵာတစ္ေယာက္ အံ့ၾသ၀မ္းနည္းခံစားရတာေတြကို ႐ိုက္ျပထားတဲ့အခန္းေလးကေတာ့ အမွတ္ေပးခ်င္စရာပါ။ စာေမးပြဲဆိုရင္ေတာ့ ဒီတစ္ခ်က္တည္းနဲ႔တင္ သနားမွတ္ကေလးေပးၿပီး ေအာင္မွတ္ေပးလို႔ရတယ္ဆိုပါေတာ့။
ၾကည့္ဖူးသမွ် ဟိန္းေ၀ယံဇာတ္ကားေတြထဲမွာ အေတာ္ကို ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ႏိုင္တဲ့ ဇာတ္ကားလို႔ ဆိုလို႔ရပါတယ္။ အဲဒီလို ဇာတ္ကားေတြ ႐ိုက္ဖို႔အတြက္ ဟိန္းေ၀ယံ အသင့္မျဖစ္ေသးပါဘူး။ ႀကိဳးစားရပါဦးမယ္။

(၂)
စႏိုး၀ိႈက္ ႐ုပ္ရွင္ႏွင့္ဗီဒီယိုထုတ္လုပ္ေရး
ဇာတ္ကားအမည္ - ႏိႈင္း မ ရ
ဇာတ္လမ္း၊ ဇာတ္ၫႊန္း - ကိုလြင္ (စႏိုး၀ိႈက္)
ဒါ႐ိုက္တာ - ေမာင္ေမာင္ဦး (စႏိုး၀ိႈက္)
သ႐ုပ္ေဆာင္မ်ား - ႏိုင္းႏိုင္း၊ အိႁႏၵာေက်ာ္ဇင္၊ ထြန္းထြန္းႏိုင္၊ ႏြဲ႔ႏြဲ႔မူ၊ ဟိန္းမင္း၊ ေဒၚခင္ေလးေဆြ၊ ဦး၀င္းၿမိဳင္၊ ဦးခိုင္တင္၊ ေဒၚတင္တင္လွ၊ ၾကည္စိုး(IC)၊ တကၠသိုလ္ဂြမ္းပံု၊ သက္ထားဦး၊ စိုးရတနာ

ဇာတ္လမ္းသေဘာ
စိတ္ဆႏၵမပါဘဲ လူႀကီးေတြ အတင္းေပးစားတဲ့အတြက္ ႏိုင္းႏိုင္းနဲ႔ အိႁႏၵာေက်ာ္ဇင္တို႔ ယူလုိက္ၾကတယ္။ အဲဒီေတာ့လည္း ခ်စ္သြားတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိန္က အတိတ္ရဲ႕ အရိပ္ေတြ လုိက္ၿပီး ျပႆနာေတြ ႀကံဳလာၾကရတဲ့အခါမွာေတာ့.........။

ေ၀ဖန္သံုးသပ္ခ်က္

စႏိုး၀ိႈက္ထံုးစံအတုိင္း ႏိုင္းႏိုင္းကို မင္းသားတင္ထားေပမယ့္ ဦးခုိင္တင္ကလြဲရင္ အျခားပါေနက် စႏိုး၀ိႈက္အဖြဲ႔သားေတြ မပါတာတစ္ခုတည္းနဲ႔တင္ ဇာတ္ကားက တစ္မူထူးျခားသြားတယ္။ တစ္ခါလာလည္း ဒီလူေတြကို ျမင္ေနရတဲ့ဒုကၡဟာ ဘယ္ေလာက္ဆိုးသလဲဆိုတာ ႏုိင္းႏုိင္းကားေတြကို မျပတ္တမ္းၾကည့္ေနတဲ့လူေတြကို ေမးၾကည့္။
ၾကည္စိုး(အုိင္စီ)ႀကီးလည္း ထူးထူးျခားျခား ဒီဇာတ္ကားမွာ ဗီလိန္ေနရာမွာ ပါလို႔ပါလားဗ်။ အဲဒါကေတာ့ အေတာ္ထူးဆန္းသဗ်ိဳ႕။ အဲဒီလူက ဘယ္ေတာ့မွ အဲဒီလိုဇာတ္ေကာင္ မ႐ုိက္ဘူး။ သူ႔ၾကည့္လုိက္ရင္ ေရွ႕ေန၊ သူေဌး၊ ပြဲစားႀကီး၊ ဆရာ၀န္၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ စတဲ့ဇာတ္ေကာင္ေတြကိုပဲ ႐ိုက္တာမ်ားတယ္။ အခုက်မွ စႏိုး၀ိႈက္က ဘယ္လိုစည္း႐ံုးလုိက္သလဲ မသိဘူး။ ဟားဟားဟား ရယ္ခ်င္စရာႀကီး။
ထြန္းထြန္းႏိုင္ႀကီးကို ျမင္ရေတာ့ လြမ္းေတာင္လြမ္းမိေသးတယ္။ ႏွေျမာမိပါတယ္ဗ်ာ။
ႏြဲ႔ႏြဲ႔မူႀကီးကေတာ့ သားကိုခ်စ္တဲ့ အေမတစ္ေယာက္ဇာတ္ေကာင္ကို အပီအျပင္ပါပဲ။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း တစ္ေခတ္တစ္ခါက ႏြဲ႔ႏြဲ႔မူကို ပုရိသေတြ အသည္းစြဲခဲ့ၾကတာျဖစ္မယ္။
အိႁႏၵာေက်ာ္ဇင္ကေတာ့ ေျပာစရာမလိုပါဘူး။ သူက ႐ုပ္ရွင္ကေ၀ပ်ိဳ ျဖစ္ေနၿပီပဲ။ က်ရာဇာတ္႐ုပ္ကို ကြက္တိပါပဲ။ ၾကည့္ေနတဲ့ ကိုကိုေမာင္ေမာင္ေတြကို အသည္းတယားယားျဖစ္ေအာင္ သ႐ုပ္ေဆာင္ျပတဲ့ အခန္းေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါပါ့ဗ်ား။ ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ အိႁႏၵာေက်ာ္ဇင္ကို ေျပးဖက္ခ်င္စိတ္ ေပါက္သြားေအာင္ ကညဳတုတု သ႐ုပ္ေဆာင္ထားတာေလးေတြက အူ၀ဲခေရဇီေတြအတြက္ ႐ူးသြပ္ရဦးမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။
တစ္ခုသတိထားမိတာက စႏိုး၀ိႈက္က ဇာတ္ကားေတြမွာ ဇာတ္ပို႔ေတြက ဇာတ္လမ္းကို ပို႔တဲ့ေနရာမွာ အတံုးလိုက္၊ အတစ္လိုက္ႀကီးေတြ ပို႔ၾကတယ္ဗ်။ စကားကို ဘာမေျပာညာမေျပာ အတင္းႀကီး၀င္ေျပာတာတို႔၊ သူငယ္ခ်င္းလည္းဆိုေသး အိမ္တြင္းေရးကိစၥေတြမွာ လူႀကီးေတြကို အတင္း၀င္ၿပီး အႀကံေပးတာတို႔၊ သူမ်ားအတင္းကို ေျဗာင္က်က် လူေရွ႕သူေရွ႕မွာ အားပါးတရေျပာတာတို႔ စသျဖင့္ေပါ့။ တကယ့္ကို အမွတ္ထင္ထင္ သတိထားမိစရာပါ။
စကားလံုးေတြေရြးခ်ယ္မႈကိုေတာ့ အေတာ္ေလးကို သေဘာက်တယ္။ အေတာ္ေလးလည္း ေျပာင္ေျမာက္တယ္။
အိမ္ေထာင္သည္ဘ၀ကို ဆင္ဆာလြတ္ေအာင္ အေကာင္းဆံုး႐ိုက္ျပသြားတာေတြကလည္း ပညာသားပါလွပါတယ္။ ခါးေအာက္ပိုင္းစကားလံုးေတြကို အတင္းကာေရာ အတံုးလုိက္အတစ္လိုက္ သံုးၿပီး႐ိုက္ေနၾကတဲ့ သူေတြအတြက္ အတုယူစရာပါ။
ဇာတ္လမ္းေလးလည္း ေကာင္းပါတယ္။ တင္ျပပံုေလးလည္း မဆိုးပါဘူး။ သင္ခန္းစာယူစရာေတြလည္း ပါပါရဲ႕ဗ်ာ။
မၾကည့္မျဖစ္ ငွားၾကည့္သင့္တဲ့ဇာတ္ကားတစ္ကားလို႔ ၫႊန္းခ်င္ပါတယ္။ တစ္ခုခုေတာ့ ရလိုက္မွာပါ။ အနည္းဆံုးေတာ့ အပ်င္းေျပေစမွာပါ။

သိၿပီးသား၊ ဖတ္ဖူးၿပီးသား၊ ၾကားဖူးၿပီးသားျဖစ္ေပမယ့္ အဲဒီဇာတ္ကားမွာ ေျပာသြားတဲ့ စကားလံုးေလးကိုေတာ့ အေတြးေတြ ပြားေနမိေသးတယ္။ ဒီလိုပါ-
"လူေတြက ပညာတတ္ေလေလ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကုိယ္ ခ်စ္ေလေလပဲ" တဲ့။

အမွတ္တရ
ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)
၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၃၁ ရက္၊ ၾကာသပေတးေန႔။
နံနက္ ၁ နာရီ ၀၂ မိနစ္တြင္ ၿပီး၏။

Wednesday, December 30, 2009

ေက်းဇူးစကားႏွင့္ ေသာင္းေျပာင္းေထြလာ

(၁)
ျမန္မာ့ေသြးဘေလာ့ဂ္ကို လာေရာက္ဖတ္႐ႈသူအေပါင္းကို ေက်းဇူးတင္ပါသည္။ ပို႔စ္မတင္ႏိုင္သည့္ (၃)ရက္ခန္႔ ကာလအတြင္း ဘေလာ့ဂ္ဖတ္သူ ေလ်ာ့နည္းသြားမည္ဟု ယူဆခဲ့သည့္ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္မ်ား တက္တက္စင္ေအာင္ လြဲမွားခဲ့ရပါသည္။ ဘေလာ့ဂ္ဖတ္သူ ေလ်ာ့မသြားသည့္အျပင္ ထပ္မံတိုးလာေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရသည့္အတြက္ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာျဖစ္ရေၾကာင္း မညာတမ္း၀န္ခံလိုပါသည္။ ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ္လုပ္တဲ့အလုပ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အသိအမွတ္ျပဳတာကို ခံခ်င္ၾကမွာ သဘာ၀ဟု ထင္ပါသည္။ ခ်ီးက်ဴးသည္၊ မခ်ီးက်ဴးသည္က အေရးမႀကီးပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ဘေလာ့ဂ္ကို လာဖတ္သည္ဆိုကတည္းက ကၽြန္ေတာ့္ဘေလာ့ဂ္ကို အသိအမွတ္ျပဳျခင္းဟု ခံယူပါသည္။ လမ္းႀကံဳလို႔ ၀င္လာသည္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ သူမ်ားၫႊန္း၍ ၀င္လာသည္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ႀကိဳဆိုပါသည္။ လာပါ၊ ၾကည့္ပါ၊ ဖတ္ပါဟု တိုက္တြန္းလိုပါသည္။

(၂)
ကၽြန္ေတာ္မၾကာခဏ ေျပာခဲ့သလိုပင္ ဤဘေလာ့ဂ္တြင္ တင္ေပးထားေသာ ပို႔စ္အမ်ားစုသည္ ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ၿပီးသားမ်ားျဖစ္ပါသည္။ ငွားရမ္းဖတ္႐ႈသည္မ်ားကလြဲ၍ ၉၀%ခန္႔သည္ ကၽြန္ေတာ့္တြင္ ကုိယ္ပုိင္ရွိသည့္ ဂ်ာနယ္၊ မဂၢဇင္း၊ စာအုပ္မ်ားမွ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔အတြက္ လက္အေညာင္းခံကာ ျပန္႐ုိက္၍ တင္ေပးျခင္းသည္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ မဟုတ္ပါ။ အျခားသူမ်ားကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ဖတ္သလို ဖတ္ေစခ်င္၊ ကၽြန္ေတာ္သိသလို သိေစခ်င္၍သာ ျဖစ္ပါသည္။ ဤစကားအတြက္ ကၽြန္ေတာ္သစၥာဆိုပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္မၾကာခဏေျပာဖူးသလို... သူမ်ားေတြက အစားေကာင္းစားရရင္ ခ်စ္တဲ့သူကို သတိရတယ္တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ စာေကာင္းေလးမ်ားဖတ္ရလွ်င္ အျခားသူမ်ားလည္း ကၽြန္ေတာ့္လိုဖတ္ေစခ်င္လိုက္တာဟု ျဖစ္မိပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္ေသာစာတိုင္းကို အခ်ိန္ေပးၿပီး ျပန္တင္ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဘေလာ့ဂ္တစ္ခုတြင္ ေရးထားသည္ကို ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ဖူးပါသည္။ သူမ်ားေရးထားတာေတြကို ျပန္တင္ေပးတာ အဆင့္မရွိဘူးဟု။ ဟုတ္ကဲ့... ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ရွင္းပါသည္။ ျမန္မာ့ေသြးဘေလာ့ဂ္သည္ အဆင့္အတန္းရွိမရွိကို ဘေလာ့ဂ္ဖတ္သူမ်ားကသာ ဆံုးျဖတ္ပါလိမ့္မည္။ ေန႔စဥ္ ၁၀၀ ၀န္းက်င္ခန္႔ ပံုမွန္လာဖတ္ေနေသာ ဘေလာ့ဂ္ဖတ္သူမ်ားသည္ အဆင့္အတန္းမရွိသည့္ဘေလာ့ဂ္ကို အခ်ိန္ကုန္ခံကာ လာေနၾကျခင္းေတာ့ ဟုတ္ဟန္မတူပါ။

(၃)
တစ္ခါက ကၽြန္ေတာ့္ပို႔စ္တစ္ခုတြင္ ေရးခဲ့ဖူးပါသည္။ ေဘာလံုးအေၾကာင္းေရးထားသည့္ ေဆာင္းပါးမ်ားကို ဖတ္ၿပီးေသာအခါ ကၽြန္ေတာ့္ဘေလာ့ဂ္ကို ေဘာလံုးဘေလာ့ဂ္ႀကီးဟု ေျပာၾကပါသည္။ ေနာက္ ဗီဒီယိုဇာတ္ကားမ်ားအေၾကာင္း ေရးထားတာမ်ားလာေတာ့ ဗီဒီယို၊ ႐ုပ္ရွင္ ေ၀ဖန္ေရး ဘေလာ့ဂ္ဟု ဆိုၾကျပန္ပါသည္။ ေျပာခ်င္သည္က အမ်ိဳးမ်ိဳး ေခါင္းစဥ္တပ္ၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ကုိယ္ထင္ရာကို ကုိယ္ေျပာခြင့္ရွိပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္နားလည္ေပးလို႔ ရပါသည္။ အခုတစ္ခါ ျမန္မာ့ေသြးကို ႏိုင္ငံေရးဘေလာ့ဂ္ဟု ေခါင္းစဥ္တပ္လာၾကျပန္ပါသည္။ ေစာေစာကေျပာသလို နားလည္ေပးလို႔ ရပါသည္။ သို႔ေသာ္ ႏိုင္ငံေရးဘေလာ့ဂ္ဟု အမည္တပ္ခံရလွ်င္ အျခားေသာ မလိုလားအပ္သည့္ ေနာက္ဆက္တြဲေတြ အမ်ားႀကီးျဖစ္ရပါသည္။ ျမင္သာေအာင္ ဥပမာေျပာရလွ်င္ စီေဘာက္တြင္ ေမတၱာပို႔ျခင္း၊ ကၽြန္ေတာ့္ထံ အီးေမးလ္မ်ားပို႔၍ ေကာင္းခ်ီးေပးျခင္းမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ဘယ္လိုေျပာရမွန္းပင္ မသိပါ။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ႏိုင္ငံေရးသမားမဟုတ္ပါ။ ပါတီႏိုင္ငံေရးကင္းရွင္းရသည့္ ၀န္ထမ္းတစ္ဦးျဖစ္ပါသည္။ မည္သည့္ပါတီကုိမွ်လည္း သစၥာခံထားသူမဟုတ္ပါ။ ဒီလိုလုပ္ပါဟု မည္သူကမွ်ေစခိုင္း၍လည္း လုပ္ေနျခင္းမဟုတ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္စိတ္မပါလွ်င္ မေရးဘဲေနလို႔ရပါသည္။ ထို႔အတူ ေရးခ်င္လွ်င္လည္း ေရးခ်င္သည့္အေၾကာင္းအရာ ေရးခြင့္ရွိပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ကၽြန္ေတာ္၏ ကုိယ္ပိုင္ယံုၾကည္ခ်က္၊ ကုိယ္ပိုင္ခံယူခ်က္မ်ားျဖင့္ အလုပ္လုပ္ေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာ့ေသြးတြင္ တင္သမွ်ပို႔စ္အားလံုးသည္ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ကူး၊ ကၽြန္ေတာ့္ယံုၾကည္ခ်က္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ဘယ္သူက ဘယ္ေလာက္ပဲေကာင္းတယ္ေျပာေျပာ ကၽြန္ေတာ္မယံုၾကည္ေသာ၊ ကၽြန္ေတာ္မႏွစ္သက္ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို တင္ေပးလိမ့္မည္မဟုတ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ႏိုင္ငံေရးလုပ္ေနျခင္း မဟုတ္ပါ။ လုပ္မည့္သူမ်ား၊ လုပ္ေနသူမ်ား၊ စိတ္၀င္စားသူမ်ားအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ဖတ္မိသမွ်ကို share လုပ္ေနျခင္းသက္သက္သာ ျဖစ္ပါသည္။ ႏိုင္ငံေရးဘေလာ့ဂ္ဟု အမည္တပ္ျခင္း ခံရတာကိုေတာ့ နည္းနည္းလန္႔ပါသည္။ ဒါက အမွန္အတိုင္းေျပာျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ တကယ္ဆို အ႐ူးလြယ္အိတ္ဟု ေျပာတာကမွ အမ်ားႀကီး ေကာင္းပါေသးသည္။ တကယ္လည္း အ႐ူးလြယ္အိတ္အတိုင္းပါေပ။ စံုစီနဖာ ေတြ႔သမွ် တင္ေပးေနလို႔ျဖစ္ပါသည္။
(မ်က္မျမင္ ပုဏၰားမ်ားခင္ဗ်ား... ကုိယ္စမ္းမိတဲ့အပိုင္းကိုလိုက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ဘေလာ့ဂ္ကို ေခါင္းစဥ္မတပ္ၾကပါနဲ႔။ ျမန္မာ့ေသြးက ျမန္မာ့ေသြးပဲ ျဖစ္ပါတယ္)

(၄)
ကၽြန္ေတာ့္ကြန္ပ်ဴတာ ျပင္ဆင္ျခင္းလုပ္ငန္းမ်ား ၿပီးစီးသြားၿပီဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။ USB Ports မ်ားအားလံုး အလုပ္မလုပ္ေတာ့ပါ။ စုစုေပါင္း (၆)ခုပါေသာ ပို႔(တ)အားလံုး အလုပ္မလုပ္သည္ကေတာ့ တကယ္ကို စိတ္တိုစရာျဖစ္ပါသည္။ မတတ္ႏိုင္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ တစ္ေန႔ေသရဦးမည္ပဲ။ သူလည္း ပ်က္မွာေပါ့။ အဆစ္အေနျဖင့္ အသံပါမထြက္ေတာ့ပါ။ ေကာင္းပါ၏။ သီခ်င္းလည္း နားေထာင္လို႔မရေတာ့၊ ဗီဒီယိုလည္း ကြန္ပ်ဴတာျဖင့္ ၾကည့္လို႔ မရေတာ့ပါ။ တီဗီႏွင့္ အီးဗီဒီ ပေလယာေလး ရွိေနေသး၍ ေတာ္ေသး၏။ သို႔ေသာ္ အခ်ိဳ႕ေသာ ေဒါင္းလုဒ္ဖုိင္မ်ားက ကြန္ပ်ဴတာတြင္ ၾကည့္မွသာ အဆင္ေျပသည္မဟုတ္ပါလား။ အခုေတာ့ ႐ုပ္ျမင္ အသံမၾကားေခတ္သို႔ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ေရာက္ေနပါၿပီ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ USB Ports မ်ား ျပန္မေကာင္းလာသည့္အတြက္ စိတ္ညစ္ရပါသည္။ ကဒ္၀ယ္၍ slot တြင္ တပ္လို႔ရသည္ဟု ေျပာပါသည္။ ႀကိဳးစားၾကည့္ပါဦးမည္။ အခုေတာ့ ၀င္းဒိုးအသစ္ေလးတင္ၿပီး ဘေလာ့ဂ္ေရးျခင္းမ်ား ျပန္လုပ္ေနပါၿပီ။ ထံုးစံအတုိင္း စီဒီျဖင့္႐ုိက္၍ တင္ရဦးမည္ေပါ့။ ခက္ခဲပင္ပန္းသည္မွန္ေသာ္လည္း တစ္ေန႔တစ္ေန႔ လာေရာက္ဖတ္႐ႈေသာ visitor အေရအတြက္ကို ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ အေမာေျပသြားရၿမဲျဖစ္ပါသည္။

(၅)
ကၽြန္ေတာ့္ဘေလာ့ဂ္သို႔ လာေရာက္လည္ပတ္သူအေရအတြက္၊ လာေရာက္လည္ပတ္သည့္ႏိုင္ငံမ်ား၊ ဖတ္႐ႈသည့္အေၾကာင္းအရာမ်ား၊ ရွာေဖြသည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို (getclicky)မွ ၾကည့္ပါသည္။ အခမဲ့သံုးသည့္အတြက္ function အားလံုးေတာ့ မရပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္ေန႔ကို ဘေလာ့ဂ္ဖတ္သူ ဘယ္ေလာက္လာသလဲဆိုတာကို သိရတာတစ္ခုနဲ႔တင္ ေက်နပ္ပါသည္။ getclicky ရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္သိရတာတစ္ခုကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ဘေလာ့ဂ္ကို လာၾကသူအမ်ားစုက ႏိုင္ငံေရး၊ ဗီဒီယို၊ ေမာင္စူးစမ္း စသည့္အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ရွာေဖြၾကသူမ်ားၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာ့ေသြးဆိုသည့္ စကားလံုးကို ရွာေဖြၾကသူက အင္မတန္မွကို ႀကံဳေတာင့္ႀကံဳခဲ တစ္ခါတရံမွာသာ ေတြ႔တတ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ search engine မ်ားမွ မဟုတ္ဘဲ တုိက္႐ိုက္လာဖတ္ၾကသူက ၅၀ ေက်ာ္ရွိသည့္အတြက္ေတာ့ ေက်နပ္ရပါသည္။

(၆)
ပို႔စ္ေတြ ျပန္တင္ေပးေနပါသည္။ လာဖတ္သူအားလံုး၊ အႀကံျပဳသူအားလံုး၊ ကြန္ပ်ဴတာျပင္ေနစဥ္ကာလအတြင္း ကြန္ပ်ဴတာအသံုးျပဳခြင့္ေပးၿပီး တတ္ႏိုင္သမွ် ၀ိုင္း၀န္းျပင္ဆင္ေပးၾကေသာ သူငယ္ခ်င္းအားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာဖူးပါသည္။ ျမန္မာ့ေသြးဘေလာ့ဂ္ကို ကၽြန္ေတာ္အေပ်ာ္လုပ္ေနျခင္း မဟုတ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ယံုၾကည္ခ်က္အရ ကၽြန္ေတာ္လုပ္ေနျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့္လိပ္ျပာကို ကၽြန္ေတာ္သန္႔ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ေစတနာကို ကၽြန္ေတာ္သိပါသည္။ ဘေလာ့ဂ္ေရးျခင္းကို တာ၀န္တစ္ရပ္အေနျဖင့္ ခံယူၿပီး ကၽြန္ေတာ္ေရးပါသည္။ ဘေလာ့ဂ္ကို လာဖတ္ေနၾကသူေတြကို ေလးစား၍၊ အသိအမွတ္ျပဳ၍ ျဖစ္ပါသည္။ တင္ေပးသည္မ်ားတြင္ စာဖတ္သူအတြက္ သေဘာက်သည္မ်ားရွိသလုိ၊ သေဘာမတူႏိုင္စရာမ်ားလည္း ရွိေနပါလိမ့္မည္။ ထမင္းစားသည့္အခါတြင္ စပါးလံုးမ်ားကို ၀ါးစားၾကလိမ့္မည္မထင္ပါ။ ေရြးထုတ္ကာ ပစ္လုိက္ၾကမည္ပဲ ျဖစ္ပါသည္။ ယခုလည္း ထိုနည္းတူစြာပင္ သေဘာမက်သည္မ်ားကို မဖတ္ဘဲ ေက်ာ္သြားလိုက္ပါ။ ေခါင္းထဲတြင္ မထားပါႏွင့္။ အသားဟင္းႀကိဳက္လွ်င္ အသားဟင္းကို စားပါ၊ အတို႔အျမႇဳပ္ႀကိဳက္လွ်င္ အတို႔အျမႇဳပ္ကို လွမ္းလုိက္ပါ။ နင္ေနလွ်င္ ဟင္းရည္ပူပူေလးကို မႈတ္ေသာက္လုိက္ပါ။ တစ္ခုေတာ့ ရွိပါသည္။ ေက်ညက္စြာ ၀ါးစားေစလိုပါသည္။ သို႔မွသာ အစာမေၾကျခင္းေဘးမွ ကင္းေ၀းမည္ျဖစ္ပါသည္။

ႀကိဳးစားလ်က္
ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)
၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၃၀ ရက္၊ ဗုဒၶဟူးေန႔။
ည ၁၁ နာရီ ၈ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။

ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံသားတို႔၏ အခန္းက႑ - ကိုကိုလိႈင္

ႏိုင္ငံေရးေလာကတြင္ အထူးသျဖင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံတို႔၏ ႏိုင္ငံေရးေလာကတြင္ မွားယြင္းေနေသာ အယူအဆတစ္ခု ရွိသည္။ ယင္းအယူအဆမွာ ႏိုင္ငံေရးသမားတို႔က ႏိုင္ငံသားမ်ားကို ၎တို႔၏ေနာက္လိုက္မ်ားဟု ယူဆျခင္းျဖစ္၏။ အခ်ိဳ႕ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားက ႏိုင္ငံသားတို႔ကို ဘဲအုပ္ႀကီးတစ္အုပ္ႏွင့္ တူသည္ဟုပင္ ဆိုၾကသည္။ ဘဲအုပ္အတြင္း၌ ဘဲတစ္ေကာင္က ဦးေဆာင္သြားသည့္အတိုင္း ေနာက္ဘဲမ်ားက ေခ်ာက္မွန္းကမ္းမွန္းမသိဘဲ စိုက္လိုက္မတ္တတ္ လုိက္သြားေလ့ရွိသည္ကို ရည္ၫႊန္းျခင္းျဖစ္၏။ တစ္နည္းအားျဖင့္ လူမႈစိတ္ပညာေ၀ါဟာရအရ အုပ္စုအဟုန္ (Group Dynamic) ကို အသံုးခ်ကာ အမ်ားမိုးခါးေရေသာက္လွ်င္ လုိက္၍ ေသာက္ေလ့ရွိၾကေသာ လူတို႔၏ သေဘာသဘာ၀အရ လူအုပ္စု၏ အျပဳအမူကို နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ပဲ့ကိုင္ထိန္းေက်ာင္းရန္ ႀကိဳးစားျခင္းျဖစ္သည္။

ေယဘုယ်အားျဖင့္ ႏိုင္ငံသားတို႔၌ ဆင္ျခင္တံုတရားထက္ စိတ္လႈပ္ရွားမႈက လႊမ္းမိုးေနေသာအခါ သို႔တည္းမဟုတ္ ထူးထူးျခားျခား လူႀကိဳက္မ်ားေသာ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈက ႀကီးမားေနေသာအခါ သို႔တည္းမဟုတ္ နည္းလမ္းတက် မွန္ကန္စြာ ဆင္ျခင္သံုးသပ္ႏိုင္ေလာက္သည့္ ဉာဏ္ပညာအရည္အခ်င္းႏွင့္ မျပည့္စံုေသးေသာအခါ အဆိုပါ ႏိုင္ငံေရးသမားတို႔ ေတြးထင္ေျပာဆိုသကဲ့သို႔ပင္ ႏိုင္ငံသားလူအမ်ားကို လုိသလို ပဲ့ကိုင္ထိန္းေက်ာင္း ဦးေဆာင္သြားရန္ လြယ္ကူေပလိမ့္မည္။

သို႔ေသာ္ စင္စစ္၌ ႏို္င္ငံသားတို႔ကို ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားတို႔၏ ေနာက္လုိက္မ်ားဟု ေျပာဆိုပါက ရာႏႈန္းျပည့္ မမွန္ႏိုင္ေပ။ ႏုိင္ငံသားတို႔ႏွင့္ ေရြးေကာက္ခံႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား (တစ္နည္း) အစိုးရတို႔အၾကား ဆက္ဆံေရးမွာ အျပန္အလွန္ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည့္ လူမႈပဋိညာဥ္ (Social Contract) အရ လုိက္နာဆက္ဆံၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ႏိုင္ငံသားမဲဆႏၵရွင္မ်ား (တစ္နည္းအားျဖင့္) ေရြးေကာက္သူမ်ား (Electors) က ေရြးေကာက္ခံ (Elected) ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို ေရြးခ်ယ္သည္။ တစ္ဖန္ ထိုေရြးေကာက္ခံကုိယ္စားလွယ္မ်ားက ႏိုင္ငံသားျပည္သူမ်ားကိုယ္စား အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစီမံခန္႔ခြဲေရးႏွင့္ ဥပေဒျပဳေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို ေဆာင္ရြက္စီမံၾကသည္။ ထို႔သို႔ ေဆာင္ရြက္စီမံသမွ်ကို ႏိုင္ငံသားျပည္သူတို႔က လုိက္နာၾကရသည္။ စီမံခန္႔ခြဲေရးႏွင့္ ဥပေဒျပဳေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ရာတြင္ ႏုိင္ငံတို႔၏ ကုိယ္ပိုင္အခြင့္အေရးမ်ားကို အသိအမွတ္ျပဳကာ မထိမပါးမိေအာင္ ဂ႐ုစုိက္ၾကရသည္။ ႏိုင္ငံသားတို႔ကလည္း မိမိတို႔အတြက္ သတ္မွတ္ျပ႒ာန္းထားသည့္ တာ၀န္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္ၾကရသည္။ ဤသည္ပင္ လူမႈပဋိညာဥ္ျဖစ္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးသမားတို႔ ႏိုင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္မႈလုပ္ငန္းမ်ား၌ ေခါင္းေဆာင္ခြင့္ရဖို႔မွာ ႏိုင္ငံသားတို႔၏ လက္တြင္း၌ရွိသည္ကို သေဘာေပါက္သင့္သည္။ ဆိုလိုသည္မ်ာ ႏိုင္ငံသားတို႔သည္ ေနာက္လိုက္သက္သက္မွ်မဟုတ္။ ႏိုင္ငံသားတို႔၌ ေရြးခ်ယ္တာ၀န္ေပးပိုင္ခြင့္ (Mandatory Power) ရွိသည္။ အဆင့္အတန္း (Status) ရွိသည္။ အခြင့္အေရးမ်ား (Rights) ရွိသည္။ ထမ္းေဆာင္ရမည့္တာ၀န္မ်ား (Responsibilities) ရွိသည္။

ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ႏို္င္ငံသားတို႔၌ မဲေပးပိုင္ခြင့္ရွိသည္။ ႏိုင္ငံေရး၀ါသနာမပါ၍ မလုပ္ခ်င္သာေနမည္။ ေရြးေကာက္ခံပိုင္ခြင့္လည္းရွိသည္။ ႏိုင္ငံသားတိုင္း နလပိန္းတံုးမ်ားမဟုတ္။ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားထက္ မကၠ႐ိုစီးပြားေရးေခၚ တိုင္းျပည္စီးပြားေရးကို ပို၍ နားလည္သည့္ ေဘာဂေဗဒပညာရွင္မ်ားလည္း ရွိသည္။ ႏိုင္ငံဘ႑ာေရးစီမံခန္႔ခြဲမႈကို ပို၍ နားလည္သည့္ ဘ႑ာေရးပညာရွင္မ်ားလည္း ရွိသည္။ ႏိုင္ငံတကာဆက္ဆံေရးႏွင့္ ႏို္င္ငံေရးသိပၸံကို ပိုမိုနားလည္တတ္ကၽြမ္းသည့္ ပညာရွင္မ်ားလည္း ရွိသည္။ ကာကြယ္ေရးႏွင့္ မဟာဗ်ဴဟာလံုၿခံဳေရးတြင္ ပိုမိုကၽြမ္းက်င္သည့္ ပညာရွင္မ်ားလည္းရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမင္ျမင္သမွ် ႏို္င္ငံသားတို႔ကို ေျပာသမွ်ယံု၍ ခုိင္းသမွ်လုပ္မည့္ ေနာက္လို္က္မ်ားဟု ယူဆလွ်င္ အမွားႀကီး မွားလိမ့္မည္။

ဖြံ႔ၿဖိဳးဆဲႏို္င္ငံမ်ား၌ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ စာမတတ္ေျမာက္မႈေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံသားတို႔၏ ႏိုင္ငံေရးအသိအျမင္ နည္းပါးမႈေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးသာဗိႏၵ (Demagogue)တို႔၏ ညာလိႈင္းသိမ္းသြင္း ဆြဲေဆာင္မႈေနာက္ကို ပါသြားကာ အာဏာႏို္င္ငံေရး၊ ေငြေၾကးႏိုင္ငံေရး၊ ကုိယ္က်ိဳးရွာႏိုင္ငံေရးတို႔ ေပၚထြန္းလာတတ္သည္။ လူထုေကာင္းစားေရးကို ဟန္ျပ၍ လူတစ္စုေကာင္းစားေရးသို႔ ေရွး႐ႈသြားတတ္သည္။

ထုိအျဖစ္မ်ိဳးကို ေရွာင္လႊဲႏိုင္ရန္မွာ ႏိုင္ငံသားတို႔၏ အရည္အခ်င္း၊ အရည္အေသြးတို႔ကို ျမႇင့္တင္တည္ေဆာက္ေပးျခင္း (Capacity Building)ကို ဦးစားေပးလုပ္ေဆာင္ ရေပလိမ့္မည္။

ႏိုင္ငံသားေကာင္းတစ္ဦး၏ ရွိသင့္ရွိထိုက္ေသာ အရည္အခ်င္းႏွင့္ အရည္အေသြးတို႔ကို ေအာက္ပါအတုိင္း ေဖာ္ထုတ္ႏုိင္သည္။

အမွားအမွန္ ေ၀ဖန္ဆင္ျခင္ ပိုင္းျခားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အေျခခံပညာ တတ္သင့္သည္။
ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ အေျခခံဗဟုသုတမ်ား မွန္မွန္ကန္ကန္ ရွိထားသင့္သည္။ အထူးသျဖင့္ ႏုိင္ငံသားတို႔၏ ရပိုင္ခြင့္ႏွင့္ တာ၀န္မ်ားကို ေသခ်ာသိထားသင့္သည္။
မိမိ၏ ကိုယ္ပိုင္ဆံုးျဖတ္ခြင့္ (မဲ) ကို အထိုက္တန္ဆံုး ကုိယ္စားလွယ္သို႔ မွန္ကန္အက်ိဳးရွိစြာ မိမိကုိယ္တိုင္ ေရြးခ်ယ္ေပးႏိုင္စြမ္း ရွိသင့္သည္။
အက်င့္စာရိတၱ ေကာင္းမြန္၍ ျပည္သူ႔နီတိကို ေလးစားလိုက္နာက်င့္ႀကံသူ ျဖစ္သင့္သည္။
လူမႈေရးစိတ္ဓာတ္ရွိ၍ အမ်ားအက်ိဳး လုပ္ငန္းမ်ား၌ ပါ၀င္လုပ္ေဆာင္ရန္ လက္မေႏွးသူ ျဖစ္သင့္သည္။
မိမိကိုယ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္းရွိၿပီး အမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံရာတြင္ လိုက္ေလ်ာညီေထြ သည္းခံတတ္သူ ျဖစ္သင့္သည္။
သူတစ္ပါးႏွင့္ ဆက္ဆံရာတြင္ တစ္ဖက္သား၏ အေနအထားကို နားလည္ရန္ ႀကိဳးစားေပးၿပီး ကြဲျပားေသာအျမင္ ရွိမႈကို လက္ခံႏုိင္စြမ္းရွိသင့္သည္။

ဤသို႔ေသာ အရည္အခ်င္း၊ အရည္အေသြးမ်ားႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္ ႏိုင္ငံသားမ်ားျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားေသာ ႏိုင္ငံမ်ိဳးတြင္ ႏိုင္ငံေရးတည္ၿငိမ္မႈ၊ စြမ္းရည္ရွိေသာ အစိုးရကို ေရြးခ်ယ္ဖြဲ႔စည္းႏိုင္မႈ၊ ႏိုင္ငံေအးခ်မ္းသာယာမႈႏွင့္ အမ်ိဳးသားစည္းလံုးညီၫြတ္မႈမ်ားကို လြယ္လင့္တကူ တည္ေဆာက္ႏိုင္ေပလိမ့္မည္။ ႏိုင္ငံသားေကာင္းမ်ားကသာ ႏိုင္ငံေကာင္းတစ္ခုကို တည္ေဆာက္ႏိုင္ေလသည္။ ဆန္ရင္းေကာင္းမွ ထမင္းေကာင္းလိမ့္မည္။

Ref: "Political Science" MPB Publications India.

(ရန္ကုန္တိုင္းမ္ဂ်ာနယ္ အတြဲ ၅၊ အမွတ္ ၅၁ ႏိုင္ငံေရးအခ်ပ္ပိုမွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)

ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ ပဋိညာဥ္မ်ား - မွဴးေဇာ္

ႏိုင္ငံသားႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးသမားအၾကားမွ ပဋိညာဥ္မ်ား
၂၀၁၀ သို႔ ခ်ဥ္းနင္း၀င္ေရာက္မည့္ မၾကာေတာ့သည့္ အခ်ိန္ကာလအတြင္း လြတ္လပ္၍ တရားမွ်တေသာ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ား က်င္းပေတာ့မည္။ ႏိုင္ငံသားမ်ားအေနျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား၏ အၿပိဳင္အဆုိင္ စည္း႐ံုးဆြဲေဆာင္မႈမ်ားအၾကား ေရြးခ်ယ္မႈတစ္ရပ္ ျပဳလုပ္ၾကရပါလိမ့္မည္။ ထိုသို႔ ေရြးခ်ယ္ရာတြင္ မိမိဘက္၊ မိမိပါတီဘက္သို႔ ေရာက္ရွိလာေစရန္ နည္းဗ်ဴဟာ၊ မဟာဗ်ဴဟာအမ်ိဳးမ်ိဳး ခ်မွတ္က်င့္သံုးၾကရပါလိမ့္မည္။

ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားသည္ လႊတ္ေတာ္အသီးသီးသို႔ ခြဲေ၀ေရာက္ရွိသြားမည့္သူမ်ား၊ အစိုးရအဖြဲ႔အသီးသီးသို႔ ေရာက္ရွိသြားမည့္သူမ်ား၊ အတိုက္အခံအျဖစ္ ထိန္းေက်ာင္းေရးက႑ိဳင္ႀကီးကို ကုိယ္စားျပဳမည့္သူမ်ား၊ အာဏာရပါတီအျဖစ္ အဓိကေဒါက္တုိင္ႀကီးအျဖစ္ ေရာက္ရွိသြားမည့္သူမ်ား စသည္အားျဖင့္ ျဖစ္ႏုိင္ေျခ အလားအလာမ်ားအရ ေျပာင္းလဲေရာက္ရွိသြားၾကေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ ဤတြင္ ႏုိင္ငံသားမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားအၾကား ဆက္ႏႊယ္ပတ္သက္မႈ၊ ဆက္ဆံေရးကို မျမင္ရေသာ ပဋိညာဥ္မ်ားႏွင့္ ျမင္ရေသာ ပဋိညာဥ္မ်ားျဖင့္ စည္းေႏွာင္ထားၾကသည္ကို ေတြ႔ရွိႏိုင္သည္။

ပဋိညာဥ္ငါးပါး
မိမိတို႔ကို ေရြးခ်ယ္လုိက္ေသာ မိမိတို႔ ကုိယ္စားျပဳေသာ ျပည္သူျပည္သား၊ ႏိုင္ငံသားအားလံုး၏ အက်ိဳးစီးပြားကို စြမ္းအားကုန္ျမႇင့္တင္ေပးရမည့္ တာ၀န္သည္ အဆိုပါပုဂၢိဳလ္မ်ားအားလံုး၏ ပခံုးထက္တြင္ ရွိေနရပါမည္။ ဤအခ်က္သည္ပင္ ပထမဦးဆံုးေသာ ပဋိညာဥ္ႀကီးျဖစ္သည္။ စာခ်ဳပ္စာတမ္း၊ အေထာက္အထားမ်ားျဖင့္ လက္မွတ္ေရးထိုး ခ်ဳပ္ဆိုထားျခင္း မဟုတ္ေသာ္လည္း မည္သို႔မွ် လြဲေခ်ာ္၍ မရႏုိင္သည့္ ပဋိညာဥ္ႀကီးျဖစ္သည္။ လူထုအက်ိဳးကိုသာ ေရွး႐ႈရမည္၊ ပါတီအက်ိဳး၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးအက်ိဳးကို ေရွး႐ႈျခင္းမျပဳရ။ ဤသည္ပင္ ေခတ္အဆက္ဆက္ ထားရွိအပ္ေသာ ပဋိညာဥ္ပင္ျဖစ္သည္။ အတိတ္ကာလ၊ မ်က္ေမွာက္ကာလတြင္ ရွိရွိသမွ်ေသာ ႏိုင္ငံမ်ားအားလံုးကိုၾကည့္လွ်င္ မည္သည့္အစိုးရမဆို အမ်ိဳးသားအက်ိဳးစီးပြားကို ဦးထိပ္ထားၾကသည္သာ ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံတကာ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ စစ္ေရးမ်က္ႏွာစာကို ေလ့လာၾကည့္လွ်င္လည္း အမ်ိဳးသားအက်ိဳးစီးပြားသည္သာ အႏၱိမရည္မွန္းခ်က္ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႔ရွိႏိုင္သည္။

ႏိုင္ငံသားမ်ား မွီတင္းေနထုိင္ရာ နယ္ေျမအက်ယ္အ၀န္းႏွင့္ ႏိုင္ငံသားမ်ားကို ကုိယ္စားျပဳသည့္ ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ား အေလးအနက္ခံယူထားရမည့္ ဒုတိယပဋိညာဥ္မွာ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓာတ္ပင္ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး ဘက္စံုေထာင့္စံုတြင္ တတ္ႏိုင္ရာက႑အသီးသီးမွ ေဖာ္ေဆာင္ၾကရသူမ်ားအေနျဖင့္ ႏုိင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏုိင္ငံသားမ်ားအတြက္ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓာတ္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ထက္သန္ေနၾကဖို႔ လိုပါလိမ့္မည္။ ႏုိင္ငံသူႏုိင္ငံသား၊ တုိင္းရင္းသားျပည္သူမ်ား အားလံုး၏ အခ်င္းခ်င္းၾကားတြင္ ဤပဋိညာဥ္ႀကီး ရွိေနသလို ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားႏွင့္ ျပည္သူလူထု၏ ဆက္ဆံေရးတြင္ ဤပဋိညာဥ္ႀကီး ရွိေနမည္ျဖစ္သည္။

ႏုိင္ငံသားမ်ားႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားအၾကား လိုက္နာေဆာင္ရြက္ၾကရမည့္ တရားဥပေဒအရ စည္းေႏွာင္မႈရွိေသာ အဓိကပဋိညာဥ္မွာ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပင္ျဖစ္သည္။ ဤျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားကို မည္သူကမွ် ေက်ာ္လြန္၍မရ၊ လ်စ္လ်ဴ႐ႈ၍ မရ။ အနာဂတ္ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဤဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒျဖင့္ ျပ႒ာန္းသတ္မွတ္ထားျခင္းျဖစ္ရာ ၎ျပ႒ာန္းထားခ်က္မ်ားအတိုင္း လုိက္နာေဆာင္ရြက္ၾကရန္သာျဖစ္သည္။ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒသည္ ႏိုင္ငံေတာ္အတြင္း မွီတင္းေနထိုင္ၾကကုန္ေသာ ႏိုင္ငံသားအားလံုးႏွင့္ အစိုးရ၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားအားလံုး လုိက္နာေဆာင္ရြက္ၾကရမည့္ တတိယပဋိညာဥ္ႀကီးျဖစ္သည္။

ျဖစ္ေပၚလာမည့္ ပဋိညာဥ္မ်ားတြင္ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ရာတြင္ မည္သည္တို႔ကို လုပ္ေဆာင္မည္၊ မည္သည့္က႑ကို မည္သို႔ျဖစ္လာေအာင္ ႀကိဳးပမ္းမည္၊ မည္သို႔ရည္မွန္းခ်က္ထား၍ ေဆာင္ရြက္မည္ စသည္အားျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးအဖံုဖံု ျပဳလာၾကမည့္ ကတိက၀တ္မ်ား ပါ၀င္ေနသည္။ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားသည္ မည္သူ႔ကိုမွ် ကတိက၀တ္ျပဳသည္မဟုတ္၊ မဲဆႏၵရွင္ျပည္သူမ်ားကို ကတိက၀တ္ျပဳၾကရျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားကိုယ္တိုင္ တရား၀င္ထုတ္ေဖာ္ေၾကညာ ကတိျပဳၾကေသာ ပဋိညာဥ္သာျဖစ္သည္။ တစ္နည္းဆိုရလွ်င္ ျပည္သူလူထုႏွင့္ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ၎ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား ကမ္းလွမ္းလာေသာ ကတိက၀တ္မ်ားကိုၾကည့္၍ မဲဆႏၵရွင္ျပည္သူမ်ားအေနျဖင့္ မိမိကုိယ္တုိင္၏ အခြင့္အလမ္း၊ အက်ိဳးစီးပြား၊ တစ္ဆင့္တက္ေသာ္ မိမိ မိသားစု၊ မိမိေနထိုင္ရာ ပတ္၀န္းက်င္၊ မိမိတိုင္းေဒသႀကီး/ျပည္နယ္၊ မိမိႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ အသင့္ေလ်ာ္ဆံုးဟု ယူဆထားေသာ ကတိက၀တ္ျပဳသူမ်ားကို ေရြးခ်ယ္ဆံုးျဖတ္ကာ မဲေပးျခင္းျပဳၾကမည္ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားအေနျဖင့္လည္း ေရြးေကာက္ပြဲအႀကိဳကာလတြင္ မိမိတို႔ေျပာၾကားထားသည့္ ကတိက၀တ္မ်ားအတိုင္း ျဖည့္ဆည္းႏိုင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ရမည္သာ ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား၊ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ား၏ ကတိက၀တ္သည္ စတုတၳပဋိညာဥ္ပင္ျဖစ္သည္။

ေနာက္ဆံုးေသာ ပဥၥမေျမာက္ ပဋိညာဥ္မွာ Social Contract ဟုေခၚေသာ လူမႈပဋိညာဥ္ပင္ျဖစ္သည္။ ဤပဋိညာဥ္မွာ အေကာင္အထည္ျဖင့္ ျမင္ေတြ႔၍မရႏုိင္ေသာ ပဋိညာဥ္ျဖစ္သည္။ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၏ ယဥ္ေက်းမႈ၊ သမိုင္းေၾကာင္း၊ လူေနမႈစနစ္၊ ေတြးေခၚဆင္ျခင္မႈ စသည္တို႔အေပၚ မူတည္၍ လူမႈပဋိညာဥ္သည္လည္း တစ္ႏိုင္ငံႏွင့္တစ္ႏုိင္ငံ ထပ္တူထပ္မွ် တူညီႏုိင္မည္မဟုတ္ပါ။ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံသားမ်ားအၾကား ထားရွိအပ္ေသာ လူမႈပဋိညာဥ္ႏွင့္ အစိုးရႏွင့္ ႏိုင္ငံသားမ်ားအၾကား ထားရွိအပ္ေသာ လူမႈပဋိညာဥ္မ်ားသည္လည္း တသီးတျခားကြဲျပားေနမည္ျဖစ္သည္။ အာရွႏိုင္ငံမ်ား၏ လူမႈပဋိညာဥ္ႏွင့္ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ား၏ လူမႈပဋိညာဥ္သည္လည္း တူညီႏိုင္မည္မဟုတ္ပါ။ လူမႈပဋိညာဥ္သည္ ေစ့ေစ့ေတြးလွ်င္ ေရးေရးေပၚဆိုသလို မ်ားစြာက်ယ္ျပန္႔နက္႐ိႈင္းေနသည္ကို ေတြ႔ႏိုင္သည္။

လူမႈပဋိညာဥ္
ျပည္သူလူထုၾကားမွ ေပါက္ဖြားလာေသာ အစိုးရ၊ ျပည္သူလူထုက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္လုိက္ေသာ အစိုးရ၊ ျပည္သူလူထုအတြက္ ဦးေဆာင္မႈျပဳရမည့္အစိုးရသည္ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ျပည္သူလူထုကို အလုပ္အေကၽြးျပဳရန္ တာ၀န္ရွိသည္။ ျပည္သူလူထုအတြက္ အစြမ္းကုန္ေဆာင္ရြက္ေပးရမည္။ တတ္ႏိုင္သမွ် ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ေပးရမည္။ ဤသည္ပင္ အစိုးရႏွင့္ ႏိုင္ငံသားမ်ားအၾကား ထားရွိအပ္ေသာ လူမႈပဋိညာဥ္ပင္ျဖစ္သည္။

အလားတူပင္ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားသည္လည္း မိမိတို႔အာဏာရရွိေရး၊ မိမိတို႔ပါတီ အာဏာရရွိေရးအတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ျပည္သူလူထုအက်ိဳးကို ပ်က္ျပားေအာင္ ေဆာင္ရြက္ျခင္းမျပဳရ။ အတိုက္အခံအျဖစ္ ရပ္တည္ေနေစကာမူ ျပည္သူလူထုအက်ိဳးစီးပြားကို ေရွ႕တန္းတင္ရမည္။ အာဏာရပါတီ၏ အမွားအယြင္းမ်ားကို ေထာက္ျပျခင္း၊ ဆန္႔က်င္ျခင္း။ ကန္႔ကြက္႐ႈတ္ခ်ျခင္း ျပဳႏုိင္သည္မွန္ေသာ္လည္း မိမိတို႔ပါတီ ေကာင္းစားေရးအလို႔ငွာ ျပည္သူလူထုအက်ိဳး နစ္နာဆုတ္ယုတ္ေစေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို သတိႀကီးႀကီးျဖင့္ ဆင္ျခင္ေဆာင္ရြက္ရန္ လုိအပ္သည္။ ျပည္သူလူထုအတြက္ အမွန္တကယ္ အက်ိဳးစီးပြားျဖစ္ထြန္းေစႏိုင္ေသာ ကိစၥရပ္မ်ားကို မိမိတို႔အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ အလဟႆအခ်ည္းႏွီး မျဖစ္ေစရ။ ဤသည္ပင္ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားႏွင့္ ႏုိင္ငံသားမ်ားအၾကား ထားရွိအပ္ေသာ လူမႈပဋိညာဥ္ပင္ျဖစ္သည္။

အလားတူပင္ ႏိုင္ငံေရးသမားအခ်င္းခ်င္း အျပင္းအထန္၀ါဒျဖန္႔ခ်ိၾကရာ၌ တိုက္ခိုက္ထိုးႏွက္ၾကသည္မ်ား ရွိတတ္သည္မွန္ေသာ္လည္း ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံသားအားလံုး ထိခိုက္နစ္နာေစေသာ၊ ဂုဏ္သိကၡာညစ္ႏြမ္းေစေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို ေရွာင္ၾကဥ္ၾကရမည္ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ျပည္သူလူထု၏ အက်ိဳးစီးပြားဆုတ္ယုတ္ေစႏိုင္သည့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မွန္သမွ်ကို ေရွာင္ၾကဥ္ၾကဖို႔လိုသည္။ ဤသည္ပင္ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား အခ်င္းခ်င္း ဆက္ဆံရာတြင္ ထားရွိအပ္ေသာ လူမႈပဋိညာဥ္ပင္ျဖစ္သည္။

မိမိတို႔ႏုိင္ငံ၏ လူမႈပဋိညာဥ္ကို မိမိတို႔ႏိုင္ငံသားမ်ားကသာ နားလည္ႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ မိမိတို႔ႏိုင္ငံ၏ ကာလရွည္ၾကာ ျဖတ္သန္းလာခဲ့ေသာ သမုိင္းေၾကာင္းအစဥ္အလာ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားအရသာ သတ္မွတ္ႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ အိုင္ဒီယိုလိုဂ်ီမ်ား၊ သေဘာတရားမ်ား၊ ပံုတူကူးအေတြးအေခၚမ်ားျဖင့္ အထက္ေဖာ္ျပပါ လူမႈပဋိညာဥ္မ်ားကို ပ်က္ျပားေအာင္ ေဆာင္ရြက္ျခင္းသည္ ႏို္င္ငံသားႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားအၾကား ထားရွိအပ္ေသာ ပဋိညာဥ္ကို ခ်ိဳးေဖာက္သူမ်ား ျဖစ္လာပါလိမ့္မည္။

သံုးသပ္
မ်က္ေမွာက္ကာလအေျခအေနမ်ားအရ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ား၊ ေဒသတြင္းႏုိင္ငံမ်ားကို အမွီလိုက္ႏိုင္ရန္၊ ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ရန္မွာ ၎တို႔ေျခတစ္လွမ္းလွမ္းလွ်င္ မိမိတို႔အေနျဖင့္ ေျခလွမ္းမ်ားစြာ လွမ္းရမည္၊ ပံုမွန္လမ္းေလွ်ာက္႐ံုသာမက အေျပးတစ္ပုိင္းျဖင့္ ႐ုန္းကန္ရမည့္သေဘာ ရွိေနပါသည္။ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားသို႔ ၀င္လာလတၱံ႔ေသာ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား သတိျပဳေလ့လာ သံုးသပ္ၾကည့္လွ်င္ ၂၀၁၀ အလြန္ ႏို္င္ငံေတာ္သစ္၏ အလားအလာသည္ မ်က္ေမွာက္ကာလ ရွိထားႏွင့္ၿပီးျဖစ္ေသာ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပ အခင္းအက်င္းမ်ားအရ လြန္စြာေကာင္းမြန္ေနသည္ကို ေတြ႔ရွိႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ ႏိုင္ငံတကာ ပထ၀ီႏိုင္ငံေရးဗဟိုခ်က္ အေရြ႕ႏွင့္ ႏုိင္ငံတကာဘ႑ာေရးအက်ပ္အတည္းမွ ႐ုန္းထလြတ္ေျမာက္ႏိုင္မႈ၊ အနာဂတ္အလားအလာမ်ားအရ ၂၀၁၀ အလြန္တြင္ ျဖစ္ေပၚလာမည့္ မိမိတို႔ႏိုင္ငံေတာ္၏ အခင္းအက်င္းသစ္သည္ မ်က္ေမွာက္ကာလ စိန္ေခၚမႈမ်ားကို ႀကံ့ႀကံ့ခံရင္ဆုိင္ေျဖရွင္းႏုိင္စြမ္းရွိၿပီး စိန္ေခၚမႈမ်ားတြင္ တစ္ပါတည္းတြဲလ်က္ ပါရွိေနေသာ အခြင့္အလမ္းမ်ားအားလံုးကို ရယူကာ အရွိန္အဟုန္ျဖင့္ ထြန္းသစ္ေပၚထြန္းလာႏိုင္ရန္ အေရးႀကီးသည္။

၂၀၁၀ အလြန္တြင္ ဥပေဒျပဳေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ တရားစီရင္ေရးဟူေသာ ႏိုင္ငံေတာ္၏ မ႑ိဳင္ႀကီးမ်ား ေျပာင္းလဲသြားမည့္ အေျပာင္းအလဲကို ႏိုင္ငံတကာႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးပါ၀ါခ်ိန္ခြင့္လွ်ာအေရြ႕မ်ား၊ မဟာဗ်ဴဟာ ပထ၀ီႏိုင္ငံေရးအေရြ႕မ်ား၊ အနာဂတ္အလားအလာအေရြ႕မ်ားႏွင့္ ဟန္ခ်က္ညီ ထိန္းေက်ာင္းေဆာင္ရြက္သြားႏိုင္လွ်င္ အေျမာ္အျမင္ရွိရွိ ခ်ိန္ဆႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္သြားႏိုင္လွ်င္ ေဒသတြင္းႏွင့္ ႏုိင္ငံတကာႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး မ်က္ႏွာစာရွိ မိမိတို႔ႏုိင္ငံ၏ ထိုက္တန္ေသာေနရာမွန္ကို အလ်င္အျမန္ ရရွိလာမည္မွာ ေသခ်ာေပါက္ပင္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဆိုခဲ့ပါ ပဋိညာဥ္မ်ားကိုေတာ့ မေမ့မေလ်ာ့ေသာ သတိတရားျဖ္င့ ဦးထိပ္ထားၾကရန္၊ မခ်ိဳးေဖာက္မိရန္ လိုပါလိမ့္မည္။

(ရန္ကုန္တုိင္းမ္ဂ်ာနယ္ အတြဲ ၅၊ အမွတ္ ၅၁ ႏိုင္ငံေရးအခ်ပ္ပိုမွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)

Monday, December 28, 2009

လာဖတ္သူေတြကို အားနာေၾကာင္းပါ

ကၽြန္ေတာ့္ကြန္ပ်ဴတာမွာ USB Ports ေတြ သံုးလို႔မရတဲ့အတြက္ ကြန္ပ်ဴတာမွာ စာ႐ိုက္ထားသမွ်ေတြကို စီဒီနဲ႔ကူးၿပီး ပို႔စ္တင္ေနရတာ အေတာ္ၾကာပါၿပီ။ Flash Drive အသံုးျပဳလို႔ရရင္ ႐ိုက္ထားတဲ့စာေတြကို Send To ေလးတစ္ခ်က္ႏွိပ္ၿပီး သယ္လို႔ရေပမယ့္ စီဒီနဲ႔လုပ္ရတာ အေတာ္ေလးကို စိတ္ညစ္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ ဘေလာ့ဂ္ကိုသံေယာဇဥ္ရွိလြန္းလို႔သာ လုပ္ေနရတာ.. အဆင္မေျပတာကေတာ့ ေတာ္ေတာ့္ကို အဆင္မေျပတာပါ။ တနဂၤေႏြေန႔ ညပိုင္းကေတာ့ အခ်ိန္အားေလးလည္းရွိတုန္း ၀င္းဒိုးျပန္တင္လိုက္တယ္။ ဘာမွထူးမလာပါဘူး။ ျပစ္ခ်က္ရွာလို႔လည္း မေတြ႔ေတာ့ ပိုၿပီး စိတ္တိုပါတယ္။ ဒါနဲ႔ အျခား၀င္းဒိုးေတြ တင္ၾကည့္တယ္။ ထူးမျခားနားပါပဲ။ ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ တစ္ေယာက္တည္းလုပ္ေနရတာ စိတ္ကလည္းတို၊ လုပ္စရာရွိတဲ့အလုပ္ေတြကိုလည္း မလုပ္ႏုိင္ဆိုေတာ့ ကုိယ့္ေဒါသနဲ႔ကုိယ္ မျဖစ္ေခ်ဘူးဆိုၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြဆီကို ယူလာခဲ့ပါတယ္။ ဒီေန႔ တစ္မနက္လံုး ၀ိုင္း၀န္းကလိၾကေသာ္လည္း အဘယ္ေၾကာင့္မသိ၊ ကၽြန္ေတာ္၏ အႏွီကြန္ပ်ဴတာသည္ ယခင္အတိုင္းသာ အာခံလ်က္ရွိေနေသးေပ၏။ သူ႔ချမာလည္း ကၽြန္ေတာ္ကလိသမွ်ကို (၇)ႏွစ္ေလာက္ ထူေပထာေပခံလာရၿပီးျဖစ္သည့္အတြက္ ပင္ပန္းအိုမင္းေနၿပီလားမသိ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ့္ဘေလာ့ဂ္ကို လာဖတ္ၾကတဲ့လူေတြကို ေက်းဇူးတင္ပါသည္။ အခုတေလာ ကြန္ပ်ဴတာေလး အဆင္မေျပေသးသည့္အတြက္ ပို႔စ္တင္ရန္ အခက္အခဲရွိပါသည္။ ႐ံုးေရာက္တဲ့အခ်ိန္ေလးမွာ ရေလာက္ပို႔စ္ေလးေတြေရးၿပီး တင္ေပးပါ့မည္။ ယခင္လို ဖြယ္ဖြယ္ရာရာေလးေတြ မဖတ္ရလွ်င္ နားလည္ေပးၾကပါရန္ အသိေပးပါေၾကာင္း။

ကုိဉာဏ္
၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၂၈ ရက္၊ တနလၤာေန႔။
ည ၈ နာရီ ၅၆ မိနစ္။

Sunday, December 27, 2009

ထိေတြ႔ဆက္ဆံေရး စည္းမ်ဥ္းသံုးပါး - ေမာင္စူးစမ္း

ရွဲဒိုး
ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးတြင္ ထိေတြ႔ဆက္ဆံေရးဆိုေသာ အယူအဆ ေခတ္စားလာသည္။ သို႔ေသာ္ ဤအတြက္ စည္းမ်ဥ္းမရွိေသးေပ။ ႏိုင္ငံေရးေလာကအတြက္သာ မရွိေသးေသာ္လည္း ဘိဇနက္စီမံခန္႔ခြဲမႈတြင္မူ Rules of Engagement သံုးပါးရွိသည္။ ယင္းတို႔မွာ
(၁) ေဘာ့စ္၏ အျမင္ကို နားလည္ပါ
(၂) ကန္႔သတ္ခ်က္တို႔ကိုသိပါ ႏွင့္
(၃) ရွဲဒိုးအဖြဲ႔အစည္းတို႔ကို စီမံခန္႔ခြဲပါတို႔ဟူ၍ ျဖစ္သည္။

ေအာက္ေလးဆင့္
ေဘာ့စ္ေနရာတြင္ "ထိပ္ပိုင္းအာဏာအရွိဆံုးသူ" ဟု အစားထိုးသံုးစြဲလွ်င္ ႏိုင္ငံေရးေလာကအတြက္လည္း ဤသံုးပါးသည္ အက်ံဳး၀င္သြားလိမ့္မည္ဟု ယူဆသည္။ ရွဲဒိုးအဖြဲ႔အစည္းတို႔ဆိုသည္မွာ မျမင္ရေသာကြန္ရက္ႏွင့္ တန္ဖိုးတို႔ကို ရည္ၫႊန္းသည္။ တစ္နည္းေျပာလွ်င္ ပုန္းလွ်ိဳး၀ွက္လွ်ိဳးေနေသာ မဟာမိတ္ႏိုင္ငံေရး အစစ္အမွန္တို႔ႏွင့္ ထိေတြ႔ဆက္ဆံရန္ လိုအပ္ျခင္းျဖစ္သည္။

ထိေတြ႔ဆက္ဆံေရးကိစၥကို ေဆာင္ရြက္လွ်င္ ရင့္က်က္မႈႏွင့္ ဉာဏ္ပညာလိုသည္။ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကာလတြင္ ဤသို႔ ပုိၿပီးလုိအပ္သည္။ ဂ်ာမန္တို႔သည္ တစ္ခုခုျဖစ္လွ်င္ "ဘာေၾကာင့္" "Why" ကို ငါးႀကိမ္ေမးတတ္သည္။ အေၾကာင္းမူ အေၾကာင္းတရားသည္ အေပၚယံ၏ ေအာက္ေလးဆင့္၌ ရွိသည္ဟု ယံုၾကည္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ေမာင္စူးစမ္း
အၫႊန္း - Harvard Business Review

(The Voice Weekly ဂ်ာနယ္ အတြဲ ၆၊ အမွတ္ ၈ မွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)

ဒီသတင္းေတြ ဖတ္လိုက္ရတယ္

(၁) ယူကရိန္းျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးကို အတိုက္အခံပါတီအမတ္ လက္သီးျဖင့္ထိုး
(၂) ပါလက္စတိုင္း အက်ဥ္းသား ၁၀၀၀ ႏွင့္ အစၥေရးစစ္သားတစ္ဦးလဲလွယ္ေရး အစၥေရးအစိုးရ မဆံုးျဖတ္ႏိုင္ေသး
(၃) ဖိလစ္ပိုင္သူပုန္မမ်ား သတင္းစာဆရာဟန္ေဆာင္၍ ရဲစခန္းကို ၀င္စီး
(၄) သိန္းေထာင္ခ်ီတန္ အိမ္ၿခံေျမမ်ား ေစ်းႏႈန္းက်ရိပ္ျပ
(၅) ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္ တစ္သန္းအထိ လာဖြယ္ရွိဟုဆို
(၆) ျမန္မာႏိုင္ငံ ပထမဆံုး ၿပိဳင္ကားေမာင္းၿပိဳင္ပြဲ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ား ယွဥ္ၿပိဳင္ဖြယ္ရွိ

ဒီဇင္ဘာ ၂၇ ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပမည္
၀င္ေၾကး - ၅၀၀၀၀ က်ပ္
ပထမဆု - က်ပ္ ၁၀ သိန္း, ဒုတိယဆု - က်ပ္ ၅ သိန္း, တတိယဆု - က်ပ္ ၁ သိန္း

(၇) ဒီဇယ္ဆီ တစ္ပီပါ က်ပ္တစ္သိန္းခြဲေအာက္ ျပန္ေရာက္
(၈) ထိုင္းအမ်ိဳးသမီးအသင္းတြင္ အမ်ိဳးသားတစ္ဦးပါ၀င္မႈ MFF ကန္႔ကြက္စာတင္မည္
(၉) ျမန္မာ့ဆုိင္း၀ိုင္းမ်ားတြင္ အေနာက္တိုင္းတူရိယာမသံုးရန္ ၫႊန္ၾကားခ်က္ငါးခုထုတ္ျပန္

ျမန္မာ့႐ိုးရာဆိုင္းအဖြဲ႔မ်ားသည္ ျမန္မာဆိုင္းသမားစဥ္အတိုင္း တီးခတ္ရမည္။
ျမန္မာ့႐ိုးရာဆိုင္း၀ုိင္းႀကီးမ်ားႏွင့္ အေနာက္တုိင္းတူရိယာမ်ားျဖစ္ေသာ ေအာ္ဂင္၊ ကီးဘုတ္၊ ဘင္သီဆိုက္ေဇာ၊ ဒရမ္ဆက္၊ ဂီတာ၊ အေနာက္တိုင္း ေလမႈတ္တူရိယာမ်ား၊ ျမန္မာ့႐ိုးရာႏွင့္ မကိုက္ညီေသာ တူရိယာမ်ားႏွင့္ တြဲဖက္အသံုးျပဳ တီးမႈတ္ေဖ်ာ္ေျဖျခင္း မျပဳရန္။
ျမန္မာ့႐ိုးရာဆိုင္း၀ုိင္းႀကီးႏွင့္ တြဲဖက္သီဆိုေသာ အဆိုေတာ္မ်ားသည္ ျမန္မာ့႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ဖီလာဆန္႔က်င္ေသာ ဟီရိၾသတၱပတရားကင္းမဲ့သည့္ လွ်ပ္ေပၚေလာ္လီေသာ သ႐ုပ္ပ်က္၀တ္စားဆင္ယင္ျခင္းမ်ားကို မျပဳလုပ္ရန္။
ျမန္မာ့႐ိုးရာဆိုင္း၀ုိင္း ေဖ်ာ္ေျဖတင္ဆက္မႈတြင္ ဆိုင္းအဆိုေတာ္မ်ားသည္ ဆိုင္း၀ိုင္းႀကီးေရွ႕တြင္ သီဆိုေဖ်ာ္ေျဖျခင္း မျပဳလုပ္ရန္။
ျမန္မာ့႐ိုးရာဆိုင္း ေဖ်ာ္ေျဖမႈ၌ လွ်ပ္စစ္မီးဆလိုက္မ်ားႏွင့္ အသံခ်ဲ႕စက္မ်ားကို တြဲဖက္အသံုးျပဳႏုိင္ၿပီး ျမန္မာ့႐ိုးရာဆိုင္း ေဖ်ာ္ေျဖတင္ဆက္ပြဲမ်ား၌ ျမန္မာ့႐ိုးရာဆုိင္း၀ုိင္းႀကီးကို စင္ျမင့္ေပၚတင္၍ ဇာတ္ခံုျပင္ဆင္မြမ္းမံျခင္းကို ျပဳလုပ္ႏုိင္သည္။

(၁၀) ဆာဒူးႀကီးအပါအ၀င္ တုိင္းရင္းေဆးအခ်ိဳ႕ သံုးစြဲရန္မသင့္ေၾကာင္း ထုတ္ျပန္

အေဖာခ်ဆီးေဆး
ခို အမွတ္တံဆိပ္ ႏွလံုးအားတိုးေဆး
အာယုဒီဃၾသသဓ (ေဇာ္ဂ်ီပံုတံဆိပ္)
ေဂါမုတၱ ၾကက္ညႇာက်ဗဟံုးေဆး
ေဒၚေရႊေသြးေဆး
နန္းတြင္းသိဂႌသက္ေစာင့္ေဆးႀကီး
ဘြမ္ဘ႐ိုင္မီးယပ္ေသြးေလေဆးမႈန္႔
သဇင္ဥေသြးေဆး
ဆင္လင္းေအာင္ အေျဖေက်ာ္ေဆး
ဥေဒါင္းမင္းတံဆိပ္ အဖ်ားအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ငွက္ဖ်ားအျမစ္ျဖတ္ေဆးႀကီး
ဆာဒူးႀကီးအမွတ္တံဆိပ္ ေဆး(၄)မ်ိဳး

(၁၁) ျမန္မာ-တ႐ုတ္ ေရနံပိုက္လုိင္း CNPC တည္ေဆာက္ခြင့္ရရွိ

China National Petroleum Corporation (CNPC)

(၁၂) ေရႊေစ်းေျခာက္သိန္းေအာက္ျပန္ေရာက္၊ ေရာင္းသူမ်ားျပား
(၁၃) တ႐ုတ္ဆလြန္း ၁၀၆ စီး ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ နယ္စပ္မွ တင္သြင္းမည္
(၁၄) ႐ိုင္ယန္ဂစ္သာလွ်င္ ဆယ္စုႏွစ္၏ အေကာင္းဆံုးေဘာလံုးသမားဟု အာစင္၀င္းဂါး သတ္မွတ္

ဒီအပတ္ The Voice ဂ်ာနယ္ဖတ္မိတဲ့အထဲက စိတ္၀င္စားမိတဲ့ သတင္းေလးေတြပါ။ တခ်ိဳ႕သတင္းေလးေတြဆိုရင္ အေတြးေတြ တသီႀကီးက်န္ခဲ့ရတယ္။ သတင္းတစ္ခုကိုဖတ္ၿပီး ဘာေၾကာင့္လဲ၊ ဘာေတြဆက္ျဖစ္လာႏိုင္သလဲ ဆိုတာကို စဥ္းစားရတာ စိတ္၀င္စားၿပီး ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ဗ်။

Saturday, December 26, 2009

ၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ေသာ ျမန္မာဗီဒီယိုဇာတ္ကားမ်ား (၂၅ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉)

(၁)
ဇာတ္ကားအမည္ - ေရခဲျဖင့္ ေလာင္ကၽြမ္းေသာ
လပ္ကီးဆဲဗင္းဗီဒီယိုထုတ္လုပ္ေရးမွ မေအးေအး၀င္း စီစဥ္သည္။
ဇာတ္ၫႊန္း - ေအာင္ႀကီး
ဇာတ္လမ္း ႏွင့္ ဒါ႐ိုက္တာ - ေမာင္မ်ိဳးမင္း (ရင္တြင္းျဖစ္)
သ႐ုပ္ေဆာင္မ်ား - လူမင္း၊ မို႔မို႔ျမင့္ေအာင္၊ န၀ရတ္၊ ၀ိုင္းစုခုိင္သိန္း၊ ဆန္းထြဋ္၊ ေက်ာ္ဇင္ထြဋ္၊ ရဲမြန္၊ ဦးရဲေမာင္၊ ေဒၚႏွင္းဆီ၊ ေဒၚတင္တင္လွ

ဇာတ္လမ္းသေဘာ
စင္ကာပူတြင္ အလုပ္သြားလုပ္ေသာ ဆန္းထြဋ္က အလုပ္ခြင္တြင္ မေတာ္တဆေသဆံုးသြားသည္။ သူက ေအးေအးေဆးေဆး ႐ိုး႐ိုးကုပ္ကုပ္သမား။ မိခင္ႏွင့္ မိန္းမ က်န္ရစ္ခဲ့သည္။ ထိုႏိုင္ငံတြင္ပင္ ေက်ာင္းသြားတက္ေသာ မိုက္မိုက္ကန္းကန္း တဇြတ္ထိုး တေစာက္ကန္း သူေဌးသား လူမင္းကလည္း ေမြးရာပါႏွလံုးေရာဂါေၾကာင့္ ခြဲစိတ္ကုသလုိက္ရသည္။ က်န္ရစ္ခဲ့သူမ်ား၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ခိုင္ခန္႔၏ ႏွလံုးကို အစားထိုးကုသလုိက္သည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ လူမင္း၏ အျပဳအမူႏွင့္ ခံစားခ်က္မ်ား ေျပာင္းလဲလာရပံုႏွင့္ ယိမ္းျမသာ (မို႔မို႔ျမင့္ေအာင္)၏ ကြယ္လြန္သြားသည့္ခ်စ္သူအေပၚ မေျပာင္းမလဲ ခ်စ္ေနေသးသည့္ အခ်စ္စိတ္ကို အံ့ၾသမိပံု၊ ယိမ္းျမသာကလည္း သူ႔ခ်စ္သူ၏ အသည္းႏွလံုး လူမင္းထံတြင္ ရွိေနေသးသည္ကို သူ႔ခ်စ္သူ အသက္ဆက္လက္ရွင္သန္ေနဆဲဟု ခံယူထားကာ တားဆီးပိတ္ပင္မႈမ်ား၊ ဂ႐ုစိုက္မႈမ်ား၊ ေနာက္ဆံုးတြင္ အဆံုးစြန္ထိ ခံစားခ်က္မ်ား ျဖစ္လာရေသာအခါ....။

ေ၀ဖန္သံုးသပ္ခ်က္

လူတစ္ေယာက္ဟာ ႏွလံုးခုန္ရပ္တဲ့အခ်ိန္က်မွ အသက္ေသတယ္လို႔ ေျပာတယ္၊ စိတ္ဆိုတာ ႏွလံုးသားမွာရွိတယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္လည္း ႏွလံုးစိတ္၀မ္းေအးခ်မ္းၾကပါေစလို႔ ေမတၱာပို႔ၾကတာေပါ့၊ လူတစ္ေယာက္ကို ထိန္းခ်ဳပ္လႊမ္းမိုးထားတာက ႏွလံုးသားပဲ ဆိုတဲ့ အခ်က္ကေလးေတြက ရင္တြင္းျဖစ္ႀကီး ေပးခ်င္တဲ့ message ေတြလို႔ ထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ။
ဘာပဲေျပာေျပာ သာမန္ဇာတ္လမ္းတစ္ခုမဟုတ္ေအာင္ တီထြင္ဖန္တီးထားတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ အသိအမွတ္ျပဳပါတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္း ဇာတ္ကားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေမာင္မ်ိဳးမင္း ျပခ်င္ေနတာလည္း အဲဒါပဲလို႔ ယူဆပါတယ္။ သာမန္ဇာတ္လမ္းမဟုတ္ဘဲ အေတြးဆန္းဆန္း၊ တင္ျပပံုဆန္းဆန္းေလးေတြနဲ႔ ပရိသတ္ကို အသစ္ေတြ ေပးေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။
အားမနာတမ္းေျပာရရင္ ဒီဇာတ္ကားကို ေမာင္မ်ိဳးမင္းသာ ကုိယ့္ဘာသာ ဇာတ္ၫႊန္းခြဲရင္ ဒီထက္ ပိုေကာင္းမလားလို႔ပါ။ အခုေတာ့ ဇာတ္လမ္းက ေကာင္းခ်င္သလိုလုိနဲ႔ တစ္မ်ိဳးႀကီးျဖစ္ေနတယ္။
န၀ရတ္က ခပ္ေဟာ့ေဟာ့ သူေဌးသမီးေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ပံုစံကို အေကာင္းဆံုး သ႐ုပ္ေဆာင္သြားႏိုင္တယ္။
မို႔မို႔ျမင့္ေအာင္ကေတာ့ အငယ္ေတြနဲ႔အၿပိဳင္ အဓိကမင္းသမီးေနရာမွာ ပီျပင္ေအာင္ သ႐ုပ္ေဆာင္သြားပါတယ္။ သ႐ုပ္ေဆာင္ေကာင္းတာ မွန္ေပမယ့္ တျခားမင္းသမီးနဲ႔ဆို ပိုၿပီးမ်ား ၾကည့္ေကာင္းမလားလို႔ပါ။ အခုေတာ့ လူမင္းနဲ႔သူ႔ကို တြဲေပးထားေတာ့ ဘယ္လိုႀကီးမွန္းကို မသိဘူး။ မို႔မို႔ျမင့္ေအာင္ဆိုတဲ့အရွိန္ႀကီးကို ေပ်ာက္သြားေအာင္ ယိမ္းျမသာက လုပ္မျပႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။
လူမင္းကေတာ့ သူ႔ထံုးစံအတုိင္း သူ႔ဇာတ္႐ုပ္ကို ပံုေဖာ္သြားႏိုင္ပါတယ္။
ပထမဆံုး အခန္းေလးတစ္ခန္းအတြက္ ဆန္းထြဋ္ကို သံုးလိုက္တဲ့ စိတ္ကူးကိုလည္း နားမလည္ႏိုင္ဘူး။
ဆန္းထြဋ္နဲ႔ မို႔မို႔ျမင့္ေအာင္က ဘာလဲဆိုတာကိုလည္း ေသေသခ်ာခ်ာကို ကၽြန္ေတာ္နားမလည္ဘူး။ ခ်စ္သူလို႔လည္းေျပာတယ္။ တစ္အိမ္တည္းမွာလည္း အတူေနတယ္။ ေယာကၡမနဲ႔ ေခၽြးမလို႔လည္း သံုးႏႈန္းတယ္။ ဖုန္းဆက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ျမန္ျမန္နီးခ်င္ၿပီလို႔လည္း ေျပာတယ္။ က်န္ရစ္သူက ခြင့္ျပဳခ်က္ေပးေတာ့လည္း မို႔မို႔ျမင့္ေအာင္က ေပးတယ္ဆိုေတာ့ သူ႔မိန္းမသေဘာမ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္။ ထင္တဲ့အတုိင္းေျပာရရင္ Living Together ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ ေခတ္မီတာပဲလား မသိပါဘူး။
အဆိုးဆံုးအခန္းကေတာ့ ၀ိုင္းစုခုိင္သိန္း တိုက္ေပၚက ခုန္ခ်ဖို႔လုပ္ခါနီးမွာ လူမင္းကို အမႈမျဖစ္ေအာင္လို႔ မွတ္တမ္းအေနနဲ႔ ကင္မရာတစ္လံုး ခ်ိန္ထားတယ္လို႔ေျပာတယ္။ ၿပီးေတာ့သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ စကားေတြ အျပန္အလွန္ေျပာၾကတယ္။ အဲဒီအထိ အိုေကပဲ။ အဲ... ေနာက္ဆံုးအခန္းမွာ အဲဒီစကားေျပာတာေတြကို ကင္မရာကေန ႐ိုက္ထားတာကို လူမင္းက မို႔မို႔ျမင့္ေအာင္ကို ျပန္ျပတဲ့အခန္းမွာက်မွ တစ္လံုးတည္းေသာ ကင္မရာက ေဘးကေန၊ ေနာက္ကေန၊ ေအာက္ကေန၊ အေပၚကေန ေထာင့္ေပါင္းစံုကေန ႐ိုက္ျပထားႏိုင္တာကို ေတြ႔ရေတာ့ ေကာင္းလုိက္တဲ့ကင္မရာလို႔ပဲ ခ်ီးက်ဴးရမလား၊ ေရွာ္လိုက္တဲ့ ဇာတ္ၫႊန္းနဲ႔ ဒါ႐ိုက္တာလို႔ပဲ ေအာ္ရမလား မသိေတာ့ပါဘူး။
ေနာက္ဆံုးအခန္း ရဲအရာရွိက မို႔မို႔ျမင့္ေအာင္ကို ေခၚေနပံုကလည္း မဟုတ္ေသးဘူးနဲ႔တူပါတယ္။ အျဖစ္မလုပ္ၾကပါနဲ႔ဗ်ာ။ တစ္ခန္းတည္းဆိုေပမယ့္ ရဲ၀န္ထမ္းေတြအေပၚ ၾကည့္ေနသူေတြက တစ္မ်ိဳးထင္သြားႏိုင္ပါတယ္။
ဘာအကန္႔မွ ရွိလို႔ မဟုတ္ဘူး။ သူေဌးေတြကို ေပါေတာေတာ၊ ႏွာဘူးျဖစ္ေအာင္လုပ္တာေတြ၊ စာေရးဆရာဇာတ္႐ုပ္ဆိုရင္ ဆင္းရဲစုတ္ျပတ္ၿပီး အရက္သမားပံုစံျဖစ္ေအာင္ လုပ္တာေတြ၊ မန္ေနဂ်ာဆိုတဲ့ေကာင္ေတြက ဖြန္ေၾကာင္တဲ့အလုပ္ပဲ လုပ္တတ္သေယာင္ ႐ိုက္ျပတာေတြကို ျပင္သင့္ေနၿပီလို႔ ထင္လို႔ပါ။ ႐ိုက္တဲ့လူေတြ မရင့္က်က္၊ မျပည့္၀တာကို ျပေနတယ္ဆိုတာကို ျပေနသလို ျဖစ္ေနလို႔ပါ။ ဆင္ဆာေပးတဲ့လူကလည္း အဲဒါမ်ိဳးေတြကိုက် စိတ္၀င္စားပံုမရပါဘူး။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ပံုမွန္ၾကည့္ေနက်ဇာတ္လမ္းမ်ိဳးေတြထဲကေန ခြဲထြက္တင္ျပထားတဲ့ ဇာတ္လမ္းတစ္ခုအေနနဲ႔ ၾကည့္သင့္တယ္လို႔ ၫႊန္းခ်င္ပါတယ္။ (ေမာင္မ်ိဳးမင္း မ်က္ႏွာနဲ႔ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့)

(၂)
ဇာတ္ကားအမည္ - ေမာင္
၀တၳဳ - လမင္းမိုမို
ဇာတ္ၫႊန္း - ထပ္ဆင့္အကယ္ဒမီ ၿငိမ္းမင္း
ဒါ႐ိုက္တာ - စင္ေရာ္ေမာင္ေမာင္ ခံစားတင္ျပသည္။
သ႐ုပ္ေဆာင္မ်ား - ေနတိုး၊ အိႁႏၵာေက်ာ္ဇင္၊ ဂႏၳ၀င္၊ ျမင့္ျမင့္ခုိင္၊ ေဒၚတင္တင္လွ၊ ဇင္မ်ိဳး၊ မလံုးတင္

ဇာတ္လမ္းသေဘာ
ေျပာမေနေတာ့ဘူး။ လူတိုင္းနီးနီး သိၿပီးသားဇာတ္လမ္းမို႔ပါ။

ေ၀ဖန္သံုးသပ္ခ်က္

ေျပာရမွာ အားနာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေျပာစရာရွိတာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္အတိုင္း ေျပာရမွာပဲ။ အားနာနာနဲ႔ ေျပာရမွာဆိုပါေတာ့။
ဇာတ္ၫႊန္း အင္မတန္ညံ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အထင္ေျပာရရင္ အမ်ားႀကီး႐ိုက္ထားၿပီးကာမွ အခ်ိန္မကိုက္တဲ့အတြက္ ေလွ်ာ့ပစ္လိုက္ရတဲ့ ဇာတ္၀င္ခန္းေတြေတာင္ ရွိေနမလားပဲ။ ဇာတ္ကြက္ခ်ိတ္တာကလည္း ဘယ္လိုမွကို အဆင္မေျပဘူး။
အခုမွၾကည့္ဖူးတဲ့ လူငယ္ေတြအတြက္ေတာ့ သေဘာက်ခ်င္လည္း က်ႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒါကို ကၽြန္ေတာ္မသိဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ ငါးတန္းေျခာက္တန္းအရြယ္ေလာက္က ၾကည့္ဖူးတဲ့ "ေမာင္" ဇာတ္ကားကို ေမ့ပစ္သြားႏုိင္ေအာင္ ဒီဇာတ္ကားက မလုပ္ျပႏိုင္တာေတာ့ အေသအခ်ာပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္လိုပဲ ၾကည့္ဖူးတဲ့လူေတြကလည္း အဲဒီလိုျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ ဘာမွမသိေသးတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ကိုေတာင္ တသသစြဲေနေအာင္ လုပ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ "ေမာင္" ဇာတ္ကားကို အခုထိ ျပန္သတိရေနမိတယ္။
အိႁႏၵာေက်ာ္ဇင္က ယြန္းမွီမွီဇာတ္႐ုပ္ကို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားလုပ္သြားႏိုင္တယ္လို႔ ဆိုပါစို႔။ က်န္တဲ့လူေတြက အရင္ဇာတ္ကားရဲ႕ ဇာတ္ေကာင္ေတြကို တစ္ေယာက္မွ မမီဘူး။ အထူးသျဖင့္ ေနတိုးေပါ့။ သူနဲ႔ လံုး၀ကို မလုိက္တဲ့ဇာတ္႐ုပ္ပါ။
စ၀္ေနဗလျဖစ္တဲ့ ရန္ေအာင္ကို မ်က္စိထဲမွာ စြဲေနေတာ့ ေနတိုးသ႐ုပ္ေဆာင္ေနတာေတြက ရယ္စရာႀကီးျဖစ္ေနတယ္။ ယြန္းမွီမွီဆိုတဲ့ ေမသန္းႏုက အခုထိ မ်က္လံုးထဲမွာ လာေပၚေနေတာ့ အိႁႏၵာေက်ာ္ဇင္ကိုေတာင္ ၾကည့္လို႔မရဘူးျဖစ္သြားတယ္။
အဆိုးဆံုးကေတာ့ "ေမာင္" သီခ်င္းကို ေရဗကၠာ၀င္းကို ဆိုခုိင္းထားတာပါပဲ။ ေမဆြိဆိုထားတာကို ထည့္လုိက္ရင္ ဘာျဖစ္မွာမို႔လဲ။ အခုေတာ့ ေနာက္ခံသီခ်င္းေနရာမွာ ေမဆြိအသံေလးထြက္လာရင္ လူက ရင္ထဲမွာ သိမ့္ခနဲျဖစ္သြားရမွာကို ေရဗကၠာ၀င္းက ေပါေတာေတာနဲ႔ ၀င္ဆိုထားေတာ့ သိမ့္ခနဲမျဖစ္ဘဲ ေထာင္းခနဲေဒါသထြက္ၿပီး ဒါ႐ိုက္တာကို ေမတၱာပို႔လိုက္မိတယ္။ ေမဆြိဆိုထားတဲ့ "ေမာင္" နဲ႔ အခု ေရဗကၠာ၀င္း ဆိုတဲ့ "ေမာင္" ဟာ ဆီနဲ႔ေရလို ကြာတယ္ဆိုတာကို ျပန္ၿပီး နားေထာင္ၾကည့္ၾကပါဦးဗ်ာ။ "ေမာင္" ဆိုတာ ေမဆြိရဲ႕ အမွတ္အသားတစ္ခုလို႔ေတာင္ ေျပာလို႔ရတဲ့ သီခ်င္းဆိုတာကို ဒါ႐ိုက္တာႀကီး ေမ့သြားတယ္ထင္ပါရဲ႕။
အားမနာတမ္းေျပာရရင္ ပရိသတ္ေတြကို တင္ျပခ်င္တာထက္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို အလြမ္းေျပအေနနဲ႔ စင္ေယာ္ႀကီး ဖန္တီးလိုက္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ထင္မိတာပါပဲ။
ရန္ေအာင္နဲ႔ ေမသန္းႏုတို႔ရဲ႕ "ေမာင္"ကို ေျခဖ်ားေတာင္ မမီပါေၾကာင္း အားနာနာနဲ႔ ေျပာရင္း...။

အမွတ္တရ
ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)
၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၂၆ ရက္၊ စေနေန႔။
ေန႔လည္ ၁ နာရီ ၃၅ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။

State (ႏုိင္ငံေတာ္)

ႏိုင္ငံေတာ္ကို အစိုးရႏွင့္ ေရာေထြးေျပာဆိုမႈမ်ား ရွိသည္။ စင္စစ္ ႏိုင္ငံေတာ္သည္ အစိုးရတစ္ခုတည္းကိုသာ ေခၚဆိုျခင္းမဟုတ္ေပ။ အစိုးရဟူသည္ လာလုိက္သြားလုိက္ျဖစ္မည္။ သို႔ေသာ္ ႏိုင္ငံေတာ္ကမူ အစိုးရအေျပာင္းအလဲႏွင့္ မဆုိင္ဘဲ ဆက္လက္ရွိေနမည္သာျဖစ္သည္။ အျခားနည္းေျပာမည္ဆုိလွ်င္ ႏိုင္ငံေတာ္သည္ လူထုအေျချပဳ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းႏွင့္ မသက္ဆုိင္ေခ်။ လူထုအေျချပဳအဖြဲ႔အစည္း (Civil Society) သည္ အာဏာမရွိ။ ႏိုင္ငံေတာ္က အာဏာရွိသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္သည္ စနစ္တက်ဖြဲ႔စည္းထားေသာ အၿမဲတမ္းအင္စတီက်ဴးရွင္းမ်ားျဖင့္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ထိန္းသိမ္းထားသည္။ သို႔ျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္သည္ ပံုေသႏို္င္ငံေရးစနစ္တစ္စံုလံုးကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေတာ္ဟုေခၚဆိုေသာ သင္းပင္းအစုတြင္ ပါ၀င္ေသာ အင္စတီက်ဴးရွင္းမ်ားမွာ ပါလီမန္၊ ေဒသဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္အဖြဲ႔မ်ား၊ တရား႐ံုးမ်ား၊ လက္နက္ကိုင္တပ္မ်ား၊ ရဲအဖြဲ႔ႏွင့္ ျပည္သူ႔၀န္ထမ္းအဖြဲ႔မ်ားျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ တကယ္တမ္း အင္အားႀကီးမားေသာ ဥပမာ-ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားႏွင့္ အလုပ္သမားသမဂၢမ်ားကဲ့သို႔ေသာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားသည္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အစိတ္အပိုင္းအျဖစ္ မပါ၀င္ေခ်။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ယင္းတို႔သည္ စည္း႐ံုးေရးၾသဇာသာရွိၿပီး အာဏာပိုင္အဖြဲ႔အစည္းမ်ိဳး မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဆိုဗီယက္ျပည္ေထာင္စု တည္ရွိခဲ့စဥ္ကမူ ယင္းတို႔၏ အလုပ္သမားသမဂၢမ်ားသည္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အစိတ္အပိုင္းအျဖစ္ ပါ၀င္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ယင္းတို႔အား ပါတီက ထိန္းခ်ဳပ္ထားၿပီး အလုပ္သမားမ်ားအေပၚ အာဏာသက္ေရာက္မႈရွိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ႏို္င္ငံေတာ္ (State)ကို အစိုးရဟု အခ်ိဳ႕က လြဲမွားမွတ္ယူၾကသည့္နည္းတူ အခ်ိဳ႕ကလည္း ႏိုင္ငံ(country)၊ လူမ်ိဳး(nation) တို႔ႏွင့္ ေရာေထြးတတ္ၾကသည္။ ႏိုင္ငံသည္ ပထ၀ီနယ္နိမိတ္ သတ္မွတ္ထားေသာ နယ္ေျမေဒသအ၀န္းအ၀ိုင္းတစ္ခုကို ေခၚဆိုျခင္းျဖစ္သည္။ လူမ်ိဳးသည္ တူညီေသာ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဇာတိရင္းျမစ္ႏွင့္ သမုိင္းစဥ္လာရွိသည့္ ျပည္သူမ်ားကို ေခၚဆိုျခင္း ျဖစ္သည္။

(ရန္ကုန္တိုင္းမ္ ဂ်ာနယ္ အတြဲ ၅၊ အမွတ္ ၄၉၊ ေမာင္၀ံသ၏ ကမၻာ့ႏိုင္ငံေရး ေ၀ါဟာရအဘိဓာန္မွ ေကာက္ႏုတ္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)

ပကတိတရားအလယ္ စိတၱဇကိုပယ္ - စိုးျမင့္သိန္း

မေရးခ်င္တဲ့နိဒါန္း
အမွန္မွာေတာ့ ဒီေလာက္ ျပည္တြင္းစစ္နဲ႔ အေရးအခင္း၊ အျဖစ္၊ အပ်က္တရားေတြကို ျဖတ္သန္းၿပီးတဲ့လူ (လူေတြဟာ) ဘာျဖစ္သင့္သလဲ၊ ဘာျဖစ္ႏိုင္သလဲ၊ ဘာလုပ္ႏုိင္ရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းမလဲ သိသင့္ပါၿပီ။

ခက္ေနသည္က သိတဲ့လူက ႏႈတ္ဆိတ္ေနၿပီး မသိသူ(သိ္လ်က္ ဇြတ္တိုးမိုက္ခ်င္သူ) ပိုၿပီးဆိုးတာက ႀကီးမိုက္ႀကီး လုပ္ခ်င္သူေတြက သႀကၤန္အေျမာက္ ပစ္ေဖာက္ေနၾကျခင္းပင္။

ၾကည့္ပါဦး။ ဂ်ာနယ္ႀကီးတစ္ေစာင္မွာ သတင္းစာဆရာႀကီး (အမည္ခံ) တစ္ေယာက္က ဓမၼနဲ႔အဓမၼၾကားမွာ Win-Win အေျဖမရွိႏိုင္လို႔ ေရးလႊတ္လိုက္ျပန္၏။ "ၾကား" မရွိဘူးဆိုတဲ့ ၁၉၃၉ ဟိုးက ႐ုရွားေခါင္းေဆာင္ႀကီး လီနင္ရဲ႕ ေဗာ္ရွီဗစ္သမုိင္းစာအုပ္ထဲက ကူးထည့္ထားတဲ့ လက္၀ဲတရားေသစကားပါ။ ဟုတ္သလိုလိုနဲ႔ တကယ့္ ဒိ႒ိမိစၦာအယူလြဲေနတဲ့ ဒႆနပါ။ တစ္ဖက္လူကို ဟစ္တလာေနရာမွာထားၿပီး "ရန္/ငါ" က မွန္တယ္ကြလို႔ လူမုိက္လူႀကီးေလသံနဲ႔ ေရးလိုက္တဲ့ မ်က္ကန္းေဆာင္းပါးပဲ။

အဲဒီလို သေဘာထားေတြ ရွိေနသမွ် ဗုဒၶကေတာ့ ရန္မၿငိမ္းဘူးလို႔ ေဟာထားသဗ်။ ဓမၼပဒမွာ ဖတ္ပါ။ စာမဖတ္သူႀကီးေရ။

ႏိုင္ငံေရးမွာ တစ္ဖက္မွာ မိတ္ေဆြလို သေဘာထားႏုိင္ပါမွ တစ္ဖက္လည္း Win၊ ကုိယ္လည္း Win သေဘာထား စိုက္ထူထားႏိုင္မွ ယေန႔ ျမန္မာျပည္ၿငိမ္းခ်မ္းမယ္ဗ်။ ဖယ္ရွားပစ္ေရး/ ၀ိုင္းပယ္ေရး/ ျဖဳတ္ထုတ္ေရးတို႔ကေတာ့ ေရွးေဟာင္းသူပုန္သကန္ အေတြးအေခၚေလာက္ပါပဲ။ ဒါဟာ အမိႈက္သေဘာတရားပဲ။ ေျမျမႇဳပ္ပစ္ရမယ္။ စာမဖတ္ေပမဖတ္ ယေန႔ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနကို မေလ့လာ (သို႔မဟုတ္) ဟီး႐ိုးအရဲကိုးစြန္႔စား ျပည္သူေတြကို မီးနဲ႔ကစားခုိင္းခ်င္ျပန္တဲ့ ျပည္တြင္းစစ္ျပန္ျဖစ္ေစေရး မီးထုိးအဖ်က္သမား အယူအဆပဲဗ်။

တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ ရဟန္းစာဆိုတစ္ပါးကေတာ့ "အရာရာ၌ ေျပလည္တာက အေကာင္းဆံုးျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေျပလည္ေစခ်င္စိတ္ ရွိရမည္။ ေျပလည္ရာ ေျပလည္ေၾကာင္း နည္းလမ္းကို ရွာရမည္။ ေျပလည္မည့္ စကားလံုးကို ေရြးခ်ယ္၍ ေျပလည္ေအာင္ ေျပာရမည္၊ ေျပလည္ႏိုင္သည့္အလုပ္ကို ေရြးခ်ယ္၍ ေျပလည္ေအာင္လုပ္ရမည္…" လို႔ ေရးလိုက္သည္။

ေစာေစာက သတင္းစာဆရာႀကီး(အမည္ခံ) ေဆာင္းပါးႏွင့္ ယွဥ္တြဲေဖာ္ျပလို႔။ ေရပြက္ပမာခဏဘ၀ေလးမွာ ေျပလည္ေအာင္ ေနထိုင္သြားၾကဖို႔၊ နားလည္မႈရွိၾကဖို႔ ႏိႈးေဆာ္ပါသည္။ နားလည္မႈအလြန္ အေရးႀကီးေၾကာင္း (လံုး၀ရာႏႈန္းျပည့္ အေရးႀကီးေၾကာင္း) ဆရာေတာ္က ေရးပါသည္။ နားလည္မႈသည္ အေကာင္းဆံုး ေအးဂ်င့္၊ ေအာင္သြယ္၊ ေစ့စပ္ေပးသူဟု ဆရာေတာ္က ေရးပါသည္။ နားလည္မႈ တည္ေဆာက္ႏိုင္လွ်င္ အလုပ္ျဖစ္မည္၊ အမွန္ေတာ့ အလုပ္ျဖစ္ဖို႔ အဓိကမဟုတ္ပါလားဟု… နားလည္မႈတည္ေဆာင္ႏိုင္ၾကပါေစဟု ဆရာေတာ္က ေရးသားလုိက္ပါသည္။ ေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္… ဆရာေတာ္ကို ကန္ေတာ့လုိက္ပါ၏။ ေဆာင္းပါးနာမည္က "ေျပလည္မႈႏွင့္ နားလည္မႈ"။

ေရးခ်င္တဲ့ နိဒါန္း
တစ္ခါ ေဆးတကၠသိုလ္ ဒႆန ပါေမာကၡတစ္ဦးရဲ႕ "ႏိုင္ငံေရးက်င့္၀တ္" ဆိုတဲ့စာအုပ္ကို ဖတ္မိေတာ့ ထူးထူးျခားျခား သြားေတြ႔တာက "ႏုိင္ငံေတြ ႏိုင္ငံေတြမွာ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ… ႏိုင္ငံေရးသမားေတြဟာ အဲဒီႏုိင္ငံေတြက အစိုးရေတြ ဘာမလုပ္ႏုိင္ဘူးလဲ… ဘာမေကာင္းဘူးလဲ ဆိုတာေလာက္သာ ေထာက္ျပေျပာဆို ေရးသားေနၾကၿပီး ဘာလုပ္ေပးခဲ့သလဲ၊ ဘာလုပ္ႏိုင္သလဲ၊ ဘာေကာင္းခဲ့သလဲ လံုး၀မ႐ႈျမင္ မေျပာဆို မေရးသားဘဲေနတာဟာ ႏိုင္ငံေရးက်င့္၀တ္မွား" ပဲလို႔ ေရးထားတာ ဖတ္ရသဗ်။

ဟုတ္ကဲ့။ ယေန႔ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ခ်ိန္ထိုးစဥ္းစားၾကဖို႔ လိုပါမည္။

ကၽြန္ေတာ္ ၆၂ ႏွစ္။ ၈၂ ႏွစ္သမားေတြကို ဆရာမလုပ္လိုပါ။ မလုပ္ေကာင္းပါ။ သို႔ေသာ္ လမ္းေခ်ာ္ေနတာေတြ႔လို႔ ေဟ့ေဟ့… လို႔ သတိေပး ေရးသားလိုက္ပါသည္။ က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။

စာကိုယ္ေရးပါေတာ့မည္
အတြဲ ၅၊ အမွတ္ ၄၈၊ ရန္ကုန္တိုင္းမ္ ႏိုင္ငံေရးအခ်ပ္ပိုမွာ ဆရာေမာင္စူးစမ္းက "ပကတိအျဖစ္ စိတၱဇျဖင့္ မၾကည့္ထိုက္" ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးကို ေရးသည္။ ယင္း၏ အာေဘာ္မွာ ေတာ္လွန္ေရးလား၊ ျပဳျပင္ေရးလား ဆိုတဲ့ေမးခြန္း ျပန္ေပၚေနျပန္သည္။ တစ္ေခတ္ကလည္း ဆိုရွယ္လစ္စနစ္ကို ေတာ္လွန္ေရးႏွင့္ သြားရမည္။ ျပဳျပင္ေရးႏွင့္ သြားရမည္ ျငင္းခံုခဲ့ၾကသည္။ ယခုလည္း ဒီမုိကေရစီကို အၾကမ္းဖက္ ေတာ္လွန္ေရးႏွင့္ သြားလို႔မရႏိုင္ (ပိုဆိုးသြားမည္)။ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ လႊတ္ေတာ္ႏွင့္သာ သြားရမည္။

ယေန႔ျမန္မာႏိုင္ငံေရးသည္လည္း ေရြးေကာက္ပြဲႏိုင္ငံေရးႏွင့္ လႊတ္ေတာ္ႏိုင္ငံေရးျဖင့္သာ ဒီမိုကေရစီရႏုိင္သည္။ ယင္းဖိုရမ္သာ အမွန္ဆံုး အမွန္တရား။ အျခားနည္းလမ္းတို႔ျဖင့္ ဒီမိုကေရစီ မရႏိုင္ဟု ေမာင္စူးစမ္းက ယံုၾကည္။

ေမာင္စူးစမ္းကို္ယ္တိုင္ ကြန္ျမဴနစ္ျဖစ္ခဲ့စဥ္က ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ လႊတ္ေတာ္ကို ဘူဇြာမိႈင္းဟု သတ္မွတ္ခဲ့ဖူးသည္။ ပါတီကလည္း ေရြးေကာက္ပြဲကို ဆန္႔က်င္သည္၊ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ။ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဆန္႔က်င္ျခင္းသည္ လူထုကို ဆန္႔က်င္ျခင္းျဖစ္သည္။

ေရြးေကာက္ပြဲ ဒီမုိကေရစီႏွင့္ လက္နက္ကို လဲခဲ့သည္။ (ေမာင္စူးစမ္း)

အက်ိဳးစီးပြားအားလံုး ညႇိႏိႈင္းေပးအယူလုပ္ရာ ဖိုရမ္သည္ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ လႊတ္ေတာ္တို႔သာ ျဖစ္ရမည္။ ဤသည္မွာ အေျခခံယုတၱိျဖင့္ ၾကည့္ျခင္းျဖစ္သည္။ စိတၱဇတန္ဖိုးျဖတ္နည္း မဟုတ္။ No Subjective Valuation ဟု ေျပာရမည္။

ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ပတ္သက္သူတို႔ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဆန္႔က်င္လွ်င္ အျခားအစားထိုးစရာ ေရြးခ်ယ္စရာ နည္းလမ္းကို ေလာက္ေလာက္လားလား ျပသႏိုင္ရမည္။ Viable Alternative ခ်ျပႏိုင္ရမည္။ အစားထိုးေရြးခ်ယ္စရာ မျပႏိုင္ဘဲ ေရြးေကာက္ပြဲကို မ်က္စိမွိတ္ဆန္႔က်င္ ေဟာေျပာေရးသားလွ်င္ ယင္းသည္ လူထုအား ထြက္ေပါက္ပိတ္လမ္းထဲ ေမာင္းသြင္းသလို ျဖစ္မည္။ ႏိုင္ငံေရးမွာ အေသပိတ္မကစားရ။

လက္ရွိအေျခအေနသည္ ျဒပ္မဲ့ေယဘုယ်တရား ေဟာၾကားေနဖို႔ အခါမဟုတ္။ လက္ေတြ႔ပကတိတရားအလယ္ ဆုပ္ကိုင္ႏိုင္ေသာအရာကို ေသခ်ာေျပာရမည့္အခ်ိန္။ Issue Oriented Debate ဟု ေခၚရမည္။

အလွတန္ဆာဆင္ ဟန္ေရးျပင္ လုပ္ေနဖို႔မဟုတ္။ လုပ္ရပ္မွန္ဖို႔ လိုရင္း။ ေယဘုယ် ျဒပ္မဲ့စကားမ်ားျဖင့္ (လူၿပိန္းႀကိဳက္ျဖင့္) ေသြးတိုးစမ္းျခင္း၊ တီးေခါက္ၾကည့္ျခင္း၊ ေမးစမ္းေျဖစမ္း၊ ၾကည့္ျခင္းတို႔ လုပ္ေနရမည့္အခ်ိန္ မဟုတ္ေတာ့။ ပုစၦာက ရွင္းေန၏။

၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဘယ္လိုသေဘာထားသလဲ။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲသည္ တစ္ခုတည္းေသာ ျဖစ္စဥ္ပကတိတရား၊ ေနာက္ဆုတ္သြားလို႔ မရေတာ့။ ဤျဖစ္စဥ္သည္ ယေန႔ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ပကတိတရားျဖစ္သည္။ (စိတၱဇ ၾကည့္ျမင္နည္းကို ပယ္ၾကစို႔…)

အႏွစ္ခ်ဳပ္
ေရြးေကာက္ပြဲ ဆန္႔က်င္ေရးသည္ လူထုဆန္႔က်င္ေရးျဖစ္သည္။
ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ လႊတ္ေတာ္ႏိုင္ငံေရးက အၾကမ္းဖက္လမ္းစဥ္ကို လက္မခံ။
ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ လႊတ္ေတာ္သည္သာ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ အေကာင္းဆံုးဖိုရမ္..
ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။

(Northern Star ဂ်ာနယ္ အမွတ္ ၄၆ မွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)

အလံုးစံုနားလည္ေအာင္ ဒါေတြကို ျပန္ဖတ္ပါ…
၁။ ဓမၼနဲ႔အဓမၼၾကားမွာ ၀င္း-၀င္း အေျဖရွိႏိုင္သလား - လူထုစိန္၀င္း
၂။ ေျပလည္မႈႏွင့္ နားလည္မႈ - အရွင္ဓမၼပိယဆရာေတာ္
၃။ ပကတိအျဖစ္ စိတၱဇျဖင့္ မၾကည့္ထိုက္ - ေမာင္စူးစမ္း

ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအေပၚ သက္ေရာက္ခဲ့သည့္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္၏ ထူးျခားေသာ ႏိုင္ငံေရးျဖစ္ရပ္မ်ား

၂၀၁၀ တြင္ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ား က်င္းပျပဳလုပ္ေပးမည့္အေၾကာင္းကို (၆၄)ႏွစ္ေျမာက္ တပ္မေတာ္ေန႔ အခမ္းအနားတြင္ ႏိုင္ငံေတာ္ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီဥကၠ႒၊ တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊက ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ဇူလိုင္လ ၃ ရက္တြင္ ကုလသမဂၢ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ မစၥတာဘန္ကီမြန္းႏွင့္အဖြဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ရွိလာၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊႏွင့္လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီ (၁၀) ဖြဲ႔ႏွင့္လည္းေကာင္း၊ ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရယူထားေသာ အဖြဲ႔ (၇)ဖြဲ႔ႏွင့္လည္းေကာင္း ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့သည္။
ၾသဂုတ္လ ၁၁ ရက္တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသား မစၥတာ ဂၽြန္ယက္ေတာအမႈကိစၥ အၿပီးသတ္စီရင္ခ်က္ ခ်မွတ္ခဲ့ရာတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ေဒၚခင္ခင္၀င္းႏွင့္ ေဒၚ၀င္းမမတို႔အား အလုပ္ႏွင့္ေထာင္ဒဏ္ သံုးႏွစ္၊ မစၥတာဂၽြန္ယက္ေတာအား အလုပ္ႏွင့္ေထာင္ဒဏ္ ခုနစ္ႏွစ္ ခ်မွတ္ခဲ့ရာတြင္ မစၥတာဂ်င္မ္၀က္ဘ္၏ ေမတၱာရပ္ခံမႈေၾကာင့္ မစၥတာဂၽြန္ယက္ေတာအား ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့ၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ ဥကၠ႒က ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၁၀ ရက္ေန႔စြဲျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား တရား႐ံုးက ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ခဲ့ပါက က်ခံရန္ရွိေသာ ျပစ္ဒဏ္အား ျပစ္မႈဆုိင္ရာက်င့္ထံုးဥပေဒအရ ေလွ်ာ့ေပါ့ေျပာင္းလဲျခင္း၊ ဆိုင္းငံ့ျခင္းႏွင့္ ေကာင္းမြန္စြာေနထုိင္ပါက လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ဆုိင္ရာ ၫႊန္ၾကားခ်က္တစ္ရပ္ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။
ၾသဂုတ္ ၁၄ ရက္တြင္ အေမရိကန္အထက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ မစၥတာဂ်င္မ္၀က္ဘ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊႏွင့္ အစိုးရအဖြဲ႔တာ၀န္ရွိသူမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခဲ့ၿပီး ယင္းခရီးစဥ္အတြင္း ၾသဂုတ္ ၁၅ ရက္တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခဲ့သည္။
ျပစ္မႈဆုိင္ရာ က်င့္ထံုးဥပေဒပုဒ္မ ၄၀၁(၁)အရ ဒသမအႀကိမ္ေျမာက္ အက်ဥ္းသူ၊ အက်ဥ္းသား ၇၁၁၄ ဦးကို စက္တင္ဘာ ၁၇ ရက္တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရက လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ေပးခဲ့ၿပီး ၂၀၀၉ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၀ ရက္တြင္လည္း န၀မအႀကိမ္ေျမာက္အျဖစ္ အက်ဥ္းသား ၆၃၁၃ ဦးကို လႊတ္ေပးခဲ့သျဖင့္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္အတြင္း ႏွစ္ႀကိမ္တုိင္တုိင္ အက်ဥ္းသား ၁၃၄၂၇ ဦးကို လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ေပးခဲ့သည္။
စက္တင္ဘာ ၂၆ ရက္တြင္ (၆၄)ႀကိမ္ေျမာက္ ကုလသမဂၢ အေထြေထြညီလာခံသို႔ ႏိုင္ငံေတာ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သိန္းစိန္ တက္ေရာက္ခဲ့သည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ ၂၅ ရက္စြဲျဖင့္ ႏို္င္ငံေတာ္ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီဥကၠ႒ထံ လိပ္မူ၍ စာေရးသားေပးပို႔ခဲ့သျဖင့္ ဆက္ဆံေရး၀န္ႀကီး ဦးေအာင္ၾကည္သည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေအာက္တိုဘာ ၃ ရက္တြင္ ေတြ႔ဆံုခဲ့သည္။
ဆက္ဆံေရး၀န္ႀကီး ဦးေအာင္ၾကည္သည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေအာက္တိုဘာ ၇ ရက္တြင္ ရန္ကုန္၌ ဒုတိယအႀကိမ္ ထပ္မံေတြ႔ဆံုခဲ့ၿပီး ယင္းေတြ႔ဆံုမႈသည္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္အတြင္း ဒုတိယအႀကိမ္ျဖစ္သည္။
ႏို၀င္ဘာလ ၃ ရက္တြင္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာန၊ အေရွ႕အာရွႏွင့္ ပစိဖိတ္ေရးရာဌာန လက္ေထာက္ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး မစၥတာကာ့တ္ကင္းဘဲလ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့ၿပီး ႏုိင္ငံေတာ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသိန္းစိန္ႏွင့္ အစိုးရအဖြဲ႔၀င္ ၀န္ႀကီးမ်ားႏွင့္လည္းေကာင္း၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္လည္းေကာင္း၊ တုိင္းရင္းသားကုိယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္လည္းေကာင္း ေတြ႔ဆံုခဲ့သည္။
ႏို၀င္ဘာ ၈ ရက္တြင္ ဥပေဒေဘာင္အတြင္း ၀င္ေရာက္လာေသာ တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႔အစည္းမ်ားအား ႏိုင္ငံေတာ္၏ တရား၀င္လက္နက္ကိုင္ေဆာင္သည့္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္မ်ားအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ေရး အစီအစဥ္အရ ကခ်င္ျပည္နယ္၊ ဂန္႔တြင္း၊ လုစီ၊ စပ္ႀကိဳင္ေဒသတို႔၌ ကခ်င္ျပည္နယ္ အထူးေဒသ(၁) NDAK အဖြဲ႔ကို နယ္ျခားေစာင့္တပ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲခဲ့ၿပီး တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ကယားျပည္နယ္အထူးေဒသ(၂) (ကလလတ)အဖြဲ႔ကိုလည္း ကယားျပည္နယ္ ပန္တိန္းႏွင့္ စြပ္ပိုင္ေဒသမ်ားတြင္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲဖြဲ႔စည္းခဲ့သည္။
ဒီဇင္ဘာ ၄ ရက္တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ တရား၀င္လက္နက္ကိုင္ေဆာင္သည့္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္မ်ားအျဖစ္ အသြင္ကူးေျပာင္းမႈ အစီအစဥ္အရ ရွမ္းျပည္နယ္(ေျမာက္ပုိင္း) အထူးေဒသ(၁) ကိုးကန္႔အဖြဲ႔ကို နယ္ျခားေစာင့္တပ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲဖြဲ႔စည္းခဲ့သည္။

(ရန္ကုန္တုိင္းမ္ဂ်ာနယ္ အတြဲ ၅၊ အမွတ္ ၄၉ မွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)

ႏိုင္ငံေရးအဆိုအမိန္႔မ်ား - ေမာင္၀ံသ

Liberalism is trust of the people tempered by prudence. Conservatism is distrust of the people tempered by fear.

William E. Gladstone, 1866

လစ္ဘရယ္၀ါဒဆိုတာ ဆင္ျခင္တံုတရား အသားက်ေနသူေတြရဲ႕ ယံုၾကည္မႈျဖစ္တယ္။ ကြန္ဆာေဗးတစ္၀ါဒဆိုတာ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္း အသားက်ေနသူေတြရဲ႕ မယံုၾကည္မႈျဖစ္တယ္။

၀ီလ်ံဂလက္စတုန္း

When I was a boy I was told that anybody could become President; I'm beginning to believe it.

Clarence Darrow

ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္တုန္းက ၾကားဖူးတယ္။ လူတိုင္းဟာ သမၼတ ျဖစ္ႏိုင္တယ္တဲ့။ အခု ကၽြန္ေတာ္အဲဒါကို ယံုၾကည္စျပဳလာၿပီ။

ကလဲရင့္ဒါ႐ိုး

George Washington is the only president who didn't blame the previous administration for his troubles.

Author Unknown

မိမိရင္ဆုိင္ရတဲ့ ဒုကၡေတြအတြက္ မိမိအရင္ အစိုးရကို အျပစ္မတင္တဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာ သမၼတကေတာ့ ေဂ်ာ့၀ါရွင္တန္ပါပဲ။

အမည္မသိ

Truth is not determined by majority vote.

Doug Gwyn

အမွန္တရားဆိုတာ အမ်ားစုမဲနဲ႔ ဆံုးျဖတ္လို႔မရ။

ေဒါက္ဂြင္း

The Democrats are the party that says government will make you smarter, taller, richer, and remove the crabgrass on your lawn. The Republicans are the party that says government doesn't work and then they get elected and prove it.

P.J.O'Rourke

သူတို႔ပါတီ အစိုးရျဖစ္လာရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ကို ပို၍ေကာင္းမြန္ေအာင္၊ ပို၍ ျမင့္မားေအာင္၊ ပို၍ ခ်မ္းသာေအာင္ လုပ္ေပးမယ္။ ခင္ဗ်ားၿခံထဲက ျမက္ေတြကို ရွင္းေပးမယ္လို႔ေျပာတာ ဒီမိုကရက္ေတြ။ အစိုးရက ဘာမွမလုပ္ဘူးလို႔ေျပာၿပီး ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ခံရတဲ့အခါ အဲဒီအတိုင္း သက္ေသျပသူေတြက ရီပက္ဘေလကန္ေတြ။

ပီေဂ်အိုေရာ့ကဲ

A conservative is a man who believe that nothing should be done for the first time.

Alfred Wiggam

ကြန္ဆာေဗးတစ္ဆိုတာ ပထမဦးဆံုး ဘာမွ လုပ္စရာမလိုဘူးလို႔ ယံုၾကည္သူကို ေခၚတယ္။

အဲဖရက္၀စ္ဂမ္း

Why pay money to have your family tree traced; go into politics and your opponents will do it for you.

Author Unknown

ခင္ဗ်ားရဲ႕ ေဆြစဥ္မ်ိဳးဆက္ဇယားေျခရာေကာက္ဖို႔ ဘာေၾကာင့္ ပိုက္ဆံအကုန္ခံမလဲ။ ႏိုင္ငံေရးထဲသာ၀င္လုိက္ပါ။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ၿပိဳင္ဘက္ေတြက အဲဒီအလုပ္ကို လုပ္ေပးၾကလိမ့္မယ္။

အမည္မသိ

Some men change their party for the sake of their principles; others their principles for the sake of their party.

Winston Churchill

တခ်ိဳ႕လူေတြက သူတို႔ယံုၾကည္တဲ့ အေျခခံမူေတြအလို႔ငွာ ပါတီေျပာင္းတယ္။ တခ်ိဳ႕လူေတြက သူတို႔ပါတီအက်ိဳးအလို႔ငွာ သူတို႔ရဲ႕ အေျခခံမူေတြကို ေျပာင္းပစ္တယ္။

၀င္စတန္ခ်ာခ်ီ

If God had been a Liberal there wouldn't have been Ten Commandments, there would have been Ten Suggestions.

Malcolm Bradbury, After Dinner Game, 1982

အကယ္၍ ေဂါ့ဒ္ဟာ လစ္ဘရယ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ရင္ ပညတ္ေတာ္ဆယ္ပါးရယ္လို႔ ရွိခဲ့မွာမဟုတ္။ အႀကံျပဳခ်က္ဆယ္ခုသာ ရွိခဲ့ေပလိမ့္မည္။

မာလ္ကြမ္ဘရက္ဘာရီ

A conservative is one who admires radicals centuries after they're dead.

Leo Rosten

ကြန္ဆာေဗးတစ္ဆိုတာ ရာဒီကဲလ္ (ေတာ္လွန္ေျပာင္းလဲေရးသမား) ေတြကို သူတို႔ေသၿပီး ရာစုႏွစ္မ်ားစြာ ၾကာၿပီးေတာ့မွ ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳတတ္သူေတြကို ေခၚတယ္။

လီယိုေရာ့စတင္း

(7Day News ဂ်ာနယ္ အတြဲ ၈၊ အမွတ္ ၄၁ မွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)

ေျပလည္မႈ ႏွင့္ နားလည္မႈ - အရွင္သံ၀ရာလကၤာရ (ဓမၼပိယဆရာေတာ္)

သီတင္း၀ါလကြၽတ္ၿပီဆိုလွ်င္ ဟိုအရပ္သည္အရပ္၌ ၀ါဆို၀ါကပ္ၾကေသာ ရဟန္းေတာ္တို႔သည္ ဘုရားဖူးဖို႕၊ တရားနာဖို႕၊ သူတို႕ရရႇိထားေသာ တရားထူးတို႕ကို ေလွ်ာက္ထားတင္ျပဖို႕ ဘုရားရွိရာဌာနဆီသို႔ ေရာက္လာၾကစၿမဲ ျဖစ္သည္။

ဘုရားရွင္ကလည္း သူ၏သားေတာ္ရဟန္းမ်ားကို ၀မ္းပန္းတသာ လႈိက္လႈိက္လႇဲလႇဲ ႀကိဳဆိုေတာ္မူၿမဲ ျဖစ္သည္၊ ေတြ႕လွ်င္ေတြ႕ခ်င္း ဘုရားရႇင္ေမးေတာ္မူၿမဲျဖစ္ေသာ ႏႈတ္ခြန္းဆက္စကားေတာ္ ရႇိသည္၊ ''ခ်စ္သားတို႕... က်န္းက်န္းမာမာရႇိၾကရဲ႕လား၊ အာ၀ါသသပၸါယ၊ ပုဂၢလသပၸါယစသည္တို႕ မွ်မွ်တတေကာရႇိၾကရဲ႕လား၊ ဆြမ္းသကၤန္းစသည္ ပစၥည္းေလးပါးကိစၥမႇာ မပင္မပန္း ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ရွိၾကရဲ႕လား''ဟု အရင္ဦးဆံုး ေမးေလ့ေမးထရွိသည္၊ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ အစစအရာရာအားလံုး အဆင္ေျပၾကရဲ႕လား၊ ေျပလည္ၾကရဲ႕လားဟု ေမးေတာ္မူလိုရင္း ျဖစ္သည္။

ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈအစဥ္အလာအရ သားေတြသမီးေတြေျမးေတြသည္ သီတင္း၀ါကြၽတ္လို႕ မိဘဘိုးဘြားေတြကို သြားေရာက္ကန္ေတာ့ၾကသည့္အခါ မိဘဘိုးဘြားေတြက သူတို႔၏ သားေတြသမီးေတြေျမးေတြကို ''အားလံုးအဆင္ေျပရဲ႕လား'' ဆိုတာကစ၍ ေမးၾကသည္၊ ျပည္တြင္း၌ျဖစ္ေစ၊ ျပည္ပ၌ျဖစ္ေစ အျခားေနရာတစ္ခုခုမႇာ သြားေရာက္ေနထိုင္ၾကသူေတြကို မိတ္ေဟာင္းေဆြေဟာင္းတို႕က ျပန္လည္ေတြ႕ၾကသည့္အခါ ''ဟိုမႇာအားလံုးအဆင္ေျပရဲ႕လား''ဟု ေမးေလ့ေမးထရႇိၾကသည္၊ သံုးသပ္ၾကည့္ေသာ္ ဘ၀၌အဆင္ေျပမႈ၊ ေျပလည္မႈသည္ အလိုအပ္ဆံုးအေရးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ထိုအေရးကို အႀကီးဆံုးအေရးအေနႏႇင့္ ေမးၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

ေနလို႕ထိုင္လို႕ေကာင္းလွ်င္ ေနေရးထိုင္ေရး အဆင္ေျပသည္၊ ေရာင္းလို႕၀ယ္လို႕ေကာင္းလွ်င္ စီးပြားေရးေျပလည္သည္၊ လင္ႏႇင့္မယားေပါင္းလို႕သင္းလို႔ေကာင္းလွ်င္ အိမ္ေထာင္ေရးေျပလည္သည္၊ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္း လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ေတြ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံလို႕ ေကာင္းလွ်င္ လူမႈေရးေျပလည္သည္၊ စား၀တ္ေနေရးေခ်ာင္လည္လွ်င္ စား၀တ္ေနေရးေျပလည္သည္၊ လူတို႕ကိစၥတိုင္းမႇာ အဆင္ေျပဖို႕၊ ေျပလည္ဖို႕သည္ အေရးႀကီးဆံုးျဖစ္သည္။

ဟိေတာပေဒသ၌ ဒါနဥပါယ္၊ ဒ႑ဥပါယ္၊ ေဘဒဥပါယ္၊ သာမဥပါယ္ဟု ဥပါယ္တံမ်ဥ္(ဥပါယ္တျမည္) ေလးမ်ဳိးျပသည္၊ အလုပ္ကိစၥတစ္ခု ေအာင္ျမင္ၿပီးေျမာက္ဖို႕အတြက္ နည္းပရိယာယ္ ျဖစ္သည္၊ နည္းစနစ္၊ နည္းဗ်ဴဟာဟုလည္း ဆိုႏိုင္သည္။

ေပးကမ္းျခင္းသည္ ေကာင္းက်ဳိးအားလံုး ၿပီးစီးေစႏိုင္သည္ဟု စာက ဆိုသည္၊ ေလာကစကားကေတာ့ ေပးကမ္းျခင္းသည္ ေအာင္ျမင္၏ဟု ဆိုသည္၊ ဒါန၏ထိေရာက္ပံု အဆိုအမိန္႕ေတြစာ၌ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရႇိသည္၊ ဒါနျဖင့္ ႐ိုင္းသူကို ယဥ္ေအာင္လုပ္ႏိုင္သည္၊ ဒါနျဖင့္ ပင္ကိုစိတ္ကို တစ္မ်ဳိးတစ္ဖံုေျပာင္းလဲသြားေအာင္ လုပ္လို႕ရသည္၊ ဒါနသည္ ပီယေဆးတစ္ပါးျဖစ္သည္ စသည္ျဖင့္ ဒါန၏အစြမ္းကို အမ်ဳိးမ်ဳိးတင္စားၾကသည္၊ သို႕ျဖစ္၍ ဒါနသည္ မိမိကိစၥၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္ေၾကာင္း ဥပါယ္တစ္ပါးျဖစ္သည္မႇာ ေသခ်ာသည္။

ဒ႑ဥပါယ္ဟူသည္မႇာ ဒဏ္ခတ္ျခင္း၊ ဒဏ္ေပးျခင္းျဖစ္သည္၊ ထိုနည္းကလည္း ေအာင္ျမင္ေၾကာင္း ဥပါယ္တစ္ပါးျဖစ္သည္၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဆုေပး၊ ဒဏ္ေပးစနစ္ျဖင့္လည္း မိမိတို႕လုပ္ငန္းေတြမႇာ ေအာင္ျမင္မႈရႏိုင္သည္၊ ေဘဒဥပါယ္ကား ေသြးခြဲျခင္းျဖစ္သည္၊ ကုန္းေခ်ာ၊ သပ္လွ်ဳိျခင္းဟူေသာ ပိသုဏ၀ါစာအမႈသည္ ေဘဒဥပါယ္ျဖစ္သည္၊ ထိုနည္းကား မသမာမႈတစ္ခုျဖစ္ေသာ္လည္း ေအာင္ျမင္ေၾကာင္း ဥပါယ္တစ္ခုေတာ့ ျဖစ္သည္။

သာမဥပါယ္ဆိုသည္မႇာ အေျပအျပစ္ျပဳျခင္းဟု ဆိုသည္၊ ေျပေျပျပစ္ျပစ္ျဖစ္ေအာင္ ျပဳျခင္း၊ ေျပေျပျပစ္ျပစ္ျဖစ္ေအာင္ ေျပာျခင္းျဖစ္သည္၊ ေအာင္ျမင္ရာေအာင္ျမင္ေၾကာင္း နည္းလမ္းေလးမ်ဳိးရႇိရာတြင္ ေရႇ႕သံုးမ်ဳိးက ႐ိုးသားခ်င္မႇ ႐ိုးသားေပမည္၊ တရားနည္းလမ္းက်ခ်င္မႇလည္း က်မည္၊ ေနာက္ဆံုး သာမဥပါယ္ကေတာ့ ႐ိုးသားသည္၊ တရားနည္းလမ္းက်သည္၊ ေကာင္းျမတ္သည္၊ အရာရာ၌ ေျပလည္တာက အေကာင္းဆံုးျဖစ္သည္၊ ထို႕ေၾကာင့္ ေျပလည္ခ်င္စိတ္ရႇိရမည္၊ ေျပလည္ရာေျပလည္ေၾကာင္း နည္းလမ္းကို ရႇာရမည္၊ ေျပလည္မည့္ စကားလံုးကို ေရြးခ်ယ္၍ ေျပလည္ေအာင္ ေျပာရမည္၊ ေျပလည္ႏိုင္သည့္ အလုပ္ကိုေရြးခ်ယ္၍ ေျပလည္ေအာင္ လုပ္ရမည္။

မေျပလည္ႏိုင္ေလာက္ေသာစကားမ်ဳိးကို ေရႇာင္ရမည္၊ မေျပလည္ႏိုင္ေလာက္သည့္ ကိစၥမ်ဳိးကို ေရႇာင္ရမည္၊ ဒါကလည္း ေျပလည္ခ်င္သည့္ စိတ္ရွိမွျဖစ္မည္၊ ေျပလည္မႈကို ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး တန္ဖိုးထားတတ္မွ ျဖစ္မည္၊ မေျပလည္သမွ်ေတာ့ စိတ္ဆင္းရဲေနၾကရဦးမည္၊ ေျပလည္မွသာ စိတ္ခ်မ္းသာမည္၊ ထို႕ေၾကာင့္ အၿမဲတေစအျဖစ္ႏိုင္ဆံုး ေျပလည္မည့္ဘက္ကို ဦးတည္ၿပီးေတာ့ ေတြးရမည္၊ ေျပာရမည္၊ လုပ္ရမည္။

သမုဒၵရာေရမ်က္ႏႇာထက္ ခဏတက္သည့္ ေရပြက္ပမာ တစ္ခဏတာဘ၀ေလးမႇာ ေနေနရသည့္အခိုက္ ဘာပဲျဖစ္ေစ အားလံုးေျပေျပလည္လည္ ေနရထိုင္ရလုပ္ကိုင္ရျခင္းသည္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္သည္၊ လင္ႏႇင့္မယား၊ မိဘႏႇင့္သားသမီး၊ ညီအကိုေမာင္ႏႇမ၊ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္း၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္အားလံုးအားလံုးဟာျဖင့္ ေျပေျပလည္လည္ရႇိၾကလွ်င္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္သည္၊ အားလံုးေျပေျပလည္လည္ဆိုလွ်င္ အားလံုးစိတ္ခ်မ္းသာၾကရမည္၊ အမႇန္ကလည္း အားလံုးေျပလည္ျခင္းသည္ အေကာင္းဆံုးမဟုတ္ပါလား...။

(Weekly Eleven News ဂ်ာနယ္ အတြဲ ၅၊ အမွတ္ ၉ မွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)

Friday, December 25, 2009

Merry Christmas 2009

Thursday, December 24, 2009

သမူဟ လိုအပ္ခ်က္ႏွင့္ ၀ိေရာဓိ အခုအခံမ်ား

ယေန႔ တ႐ုတ္-အေမရိကန္ ဆက္ဆံေရးႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး "တစ္အိပ္ရာတည္းအိပ္ရင္း မတူေသာအိပ္မက္ေတြ မက္ေနၾကသည္" (Same bed, different dreams) ဟု လန္ဒန္ထုတ္ ဒီေကာေနာမစ္မဂၢဇင္းႀကီးက ေ၀ဖန္လိုက္သည္။ အေျခအေနအရ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈေတြ လိုအပ္ေနသည့္တိုင္ အျပန္အလွန္ မယံုၾကည္မႈမ်ား ရွိေနၾကသည္ကို တင္စားေဖာ္ျပလိုက္သည္ဟု နားလည္ရပါသည္။

ဤသို႔ေသာ သမူဟတစ္၀က္ ၀ိေရာဓိတစ္၀က္ အေနအထားမွာ ႏိုင္ငံတကာဆက္ဆံေရးတြင္သာမက ႏိုင္ငံအသီးသီးရွိ ပေဒသာစံုအင္အားစုမ်ားၾကား အမွန္တကယ္ျဖစ္တည္ေနေသာ ပကတိအရွိတစ္ခုဟုလည္း သေဘာရပါသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္ ဘာလင္တံတိုင္း ၿပိဳက်မႈႀကီးက မတူေသာ အင္အားစုမ်ားၾကား ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရးကို လမ္းဖြင့္ေပးလုိက္သည္။ ဤသည္ပင္ စစ္ေအးလြန္ကာလ၏ ေခတ္ေရစီးဟု ဆိုႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္းမွာပင္ စစ္ေအးအေမြ အခုအခံအစြဲအလမ္းမ်ားကလည္း ထုႏွင့္ထည္ႏွင့္ ရွိေနၾကဆဲျဖစ္သည္။ ဤသည္ပင္ ၂၁ ရာစုအထိ အရွိန္မကုန္တတ္ေသးေသာ တန္ျပန္ေရစီး ျဖစ္တန္ရာသည္။

ဤသို႔ေသာ မႈန္ရီမိႈင္းပ် အခင္းအက်င္းတြင္ ေမးသင့္ေမးထိုက္သည္ႏွင့္အမွ် အလြန္႔အလြန္ အေရးႀကီးသည္ဟု ယူဆရေသာ အေမးပုစၦာတစ္ရပ္ ထြက္ေပၚလာသည္။ "ေခတ္ေရစီးႏွင့္ တန္ျပန္ေရစီး၊ ဘယ္လမ္းေၾကာင္းကို ေရြးၾကမည္နည္း"၊ "ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရးလမ္းေၾကာင္းကို လိုက္ၾကမည္ေလာ၊ သို႔တည္းမဟုတ္ အခုအခံ အစြဲအလမ္းမ်ားကိုသာ စူးစူးနက္နက္ ဖက္တြယ္ထားၾကမည္ေလာ…။"

လက္ေတြ႔ျဖစ္ရပ္မ်ားက ေဖာ္ထုတ္လွစ္ျပလုိက္ေသာ အေျဖမွာ "ေခတ္ေရစီး" ျဖစ္ပါသည္။ "သမူဟလမ္းေၾကာင္း" ျဖစ္ပါသည္။ "ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရး" ျဖစ္ပါသည္။ ေျပာရလွ်င္ "ဘုံုတူညီခ်က္မ်ား" (common ground) ရွာေဖြၿပီး၊ လက္တြဲႀကိဳးပမ္းၾကရင္းမွ အတိတ္အေမြ အခုအခံအစြဲအလမ္းေဟာင္းမ်ားကို ေက်ာ္လႊားလြန္ေျမာက္ႏုိင္ဖို႔ ျဖစ္ပါသည္။

ဤသေဘာကို တ႐ုတ္ႏွင့္ အေမရိကန္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား လက္ေတြ႔က်က် ခံယူက်င့္သံုးႏိုင္မည္ဆိုလွ်င္ သူတို႔ ႏွစ္ႏိုင္ငံအတြက္သာမက ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ တည္ၿငိမ္ေရးအတြက္ပါ အက်ိဳးမ်ားစြာ ရွိပါလိမ့္မည္။ ႏိုင္ငံမ်ားရွိ အင္အားစု အသီးသီးၾကားတြင္လည္း ဤသေဘာကို ႏွလံုးသြင္းႏုိင္ၾကလွ်င္ သူတို႔ သက္ဆုိင္ရာႏိုင္ငံမ်ား "ပတိ႐ူပ" ျဖစ္လာပါလိမ့္မည္။ အနာဂတ္ကို အစြဲအလမ္းမ်ားျဖင့္ မတည္ေဆာက္ႏိုင္ပါ။ အေျမာ္အျမင္ျဖင့္သာ ဦးတည္ႏုိင္ပါလိမ့္မည္။

( ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလထုတ္ The Waves မဂၢဇင္း 8/09 မွ အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္ကို ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္ )

ပညာ၏ ဆန္႔က်င္ဘက္ ဆူညံသံ - ေမာင္စူးစမ္း

ဒြိစံုဆန္႔က်င္ဘက္
ေရွး႐ိုးအစဥ္အလာအရ ဒြိစံုဆန္႔က်င္ဘက္တရားမ်ား ရွိၾကသည္။ အမွန္ႏွင့္အမွား၊ အေကာင္းႏွင့္အဆိုး၊ ကုသိုလ္ႏွင့္ အကုသိုလ္၊ တရားျခင္းႏွင့္မတရားျခင္း၊ အလွႏွင့္အက်ည္းတန္၊ နိဗၺာန္ႏွင့္ငရဲ စသည္ျဖင့္ ေလာကပရမတ္တို႔ကို ဆန္႔က်င္ဘက္ထား၍၊ လူတို႔သည္ ဘာသာစကားတြင္ သံုးစြဲခဲ့ၾကသည္။ ယခုတိုင္လည္း သံုးစြဲေနၾကဆဲျဖစ္သည္။ ဒြိစံုဆန္႔က်င္ဘက္ (binary oppositive) တို႔သည္ မယိုမယြင္းေသာ ပရမတ္တရားမ်ား ျဖစ္ခဲ့သည္။

ပညာ၏ဆန္႔က်င္ဘက္သည္ မသိနားမလည္မႈ (ignorance) ျဖစ္သည္။ ဘာသာေရးက်မ္းတို႔အဆိုအရ ပညာ၏ဆန္႔က်င္ဘက္သည္ ေမာဟျဖစ္သည္။ တကၠႏိုလိုဂ်ီေတြ အရမ္းထြန္းကားလာသည္ႏွင့္အတူ ပညာမ်ိဳးစံုလည္း ထြန္းေပါက္လာသည္။ ကြန္ပ်ဴတာတကၠႏိုလိုဂ်ီႏွင့္ အင္တာနက္တို႔ ေခတ္မီထြန္းကားလာသျဖင့္ ပညာကို ဒစ္ဂ်စ္ကိန္းျဖင့္ မွတ္တမ္းတင္လာၾကသည္။ ပညာ၏သဘာ၀ ေျပာင္းလဲသြားသည္။ ဒစ္ဂ်စ္နည္းျဖင့္ မွတ္တမ္းမတင္ေသာပညာကို ပညာလို႔ပင္ မေခၚေတာ့ေပ။

ဖ႐ိုဖရဲလုပ္
ဒစ္ဂ်စ္နည္းျဖင့္ မွတ္တမ္းမရွိေသာပညာကို ပညာဟုမေခၚလွ်င္ အစားထိုးေခၚရမည္။ ယခု ပညာရွင္တို႔က ဒစ္ဂ်စ္နည္းျဖင့္ မွတ္တမ္းမတင္ေသာပညာကို အသံဗလံဆူညံသံ (noise)ဟု သတ္မွတ္လိုက္သည္။ ထို႔ျပင္ ဒြိစံုဆန္႔က်င္ကိန္းကုိလည္း အေရႊ႕အေျပာင္းလုပ္လိုက္သည္။ မူလက ပညာ၏ ဆန္႔က်င္ဘက္သည္ မသိနားမလည္မႈျဖစ္ရာ၊ ယခု ပညာ၏ ဆန္႔က်င္ဘက္သည္ အသံဗလံဆူညံသံ (noise) ျဖစ္သြားသည္။ အင္တာနက္သည္ အေျခခံက်ေသာ အေျပာင္းအလဲတို႔ကို ျဖစ္ေပၚေစသည္ဟု အဆိုရွိသည္။ သာဓကအားျဖင့္ ဒြိစံုဆန္႔က်င္ဘက္တို႔ကို အေျပာင္းအလဲျဖစ္ေစျခင္း ျဖစ္သည္။

ဒြိစံုဆန္႔က်င္ဘက္တို႔သည္ ပရမတၱဆန္ေလရာ ေဖာက္ျပန္သည္ဟူ၍ မရွိႏိုင္ေပ။ သို႔ေသာ္ တကၠႏိုလိုဂ်ီအသစ္ႏွင့္ ပညာအသစ္တို႔ တစ္ဟုတ္ထိုး တိုးတက္လာခဲ့ေသာေၾကာင့္ ပရမတၱဆန္ေသာ ဒြိစံု ဆန္႔က်င္ဘက္တို႔ပင္လွ်င္ ဖ႐ိုဖရဲ ျဖစ္လာသည္။ ၀င္႐ိုးစြန္းႏွစ္ခုကို ပုိၿပီးေ၀းေအာင္ျပဳၿပီး၊ ၾကားအလားအလာတို႔ကို ျဖည့္စြက္ေပးလာသည္။ အမွန္ႏွင့္အမွားလို ကိစၥတြင္ ၾကားတရားေတြ ေပၚလာသည္။ အမွန္တစ္၀က္၊ အမွားတစ္၀က္ (သို႔မဟုတ္) မွန္လည္းမွန္သည္၊ မွားလည္းမွားသည္ဆိုေသာ သ႐ုပ္သကန္ေတြ ေပၚလာသည္။ ယခု ပညာ၏ ဆန္႔က်င္ဘက္သည္ မသိနားမလည္မႈ (သုိ႔မဟုတ္) ေမာဟ မဟုတ္ေတာ့ေပ။ ပညာ၏ ဆန္႔က်င္ဘက္သည္ အသံဗလံျဖစ္လာသည္။ ကြန္ပ်ဴတာ ဒစ္ဂ်စ္အျပင္အပမွ အရာတို႔ကို အသံဗလံအျဖစ္ မွတ္ယူသည္။

ဒြိစံုဖ႐ိုဖရဲ
ယခုေခတ္ကို ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ေခတ္ဟု ေခၚသည္။ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ေခတ္၌ ဘာႏွင့္မွ် မ်ိဳးမစပ္ဘဲ သူ႔ပင္ရင္းမ်ိဳးသန္႔မ်ိဳး စစ္စစ္ဟူ၍ မရွိၿပီ။ အထူးသျဖင့္ အမွတ္အသားကိစၥတြင္ မ်ိဳးစပ္ေသြးစပ္တို႔ခ်ည္း ျဖစ္ကုန္သည္။ ဟိုင္ဘရစ္ေခၚ မ်ိဳးစပ္မႈသည္ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ေခတ္၏ ထူးျခားေသာ လကၡဏာတစ္ပါးပင္ ျဖစ္သည္။ လူႏွင့္စက္ မ်ိဳးစပ္၊ မ်ိဳးစပ္ယဥ္ေက်းမႈ၊ မ်ိဳးစပ္အႏုပညာ ပံုသ႑ာန္စသည္ျဖင့္ ထြန္းကားသည္။ အေရာအစပ္ (သို႔မဟုတ္) မ်ိဳးစပ္မႈသည္ အႏွစ္သာရမရွိ၍ မေသခ်ာမေရရာမႈ မ်ားသည္။

ပို႔စ္ေမာ္ဒန္က အႏွစ္သာရ၀ါဒကို ဖယ္ရွားသည္။ အႏွစ္သာရ၀ါဒ ဆိုသည္မွာ အရာတိုင္း၌ ေမြးရာပါဇာတိလကၡဏာ ရွိသည္။ အေျခခံက်ေသာ သဘာ၀ရွိသည္ဟု ယံုၾကည္ျခင္းကို ၫႊန္းသည္။ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္က သဘာ၀ထက္ ယဥ္ေက်းမႈအေပၚ ပိုကဲ ၾကည့္သည္။ အတြင္းအနက္ပိုင္းထက္ အေပၚယံကို ပိုအေလးကဲ ၾကည့္သည္။ တူျခင္းထက္ ျခားနားျခင္းကို ပိုအေလးကဲ ၾကည့္သည္။ ထိုအျမင္ျဖင့္ၾကည့္၍ မ်ိဳးစပ္ျခင္း၌ အႏွစ္သာရမရွိ။ ေသခ်ာေရရာမႈ မရွိဟု ေကာက္ယူသည္။

ဒြိစံုဆန္႔က်င္ဘက္ျဖင့္ အနက္အဓိပၸါယ္ကို ေဖာ္ျပျခင္းသည္ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္၏ နည္းတစ္ပါးျဖစ္ေသာ္လည္း ဤနည္း၏ မေသခ်ာမေရရာမႈကို သတိေပးသည္။ ယခုပင္ၾကည့္၊ တကၠႏိုလိုဂ်ီပညာ၏ ဆန္႔က်င္ဘက္သည္ မသိနားမလည္မႈ (သို႔မဟုတ္) ေမာဟဟု ဆန္႔က်င္ဘက္တြဲထားခဲ့ရာမွ အင္တာနက္ႏွင့္ ဒစ္ဂ်စ္တကၠႏိုလိုဂ်ီတို႔ေၾကာင့္ အတြဲပ်က္သြားသည္။ ပညာ၏ ဆန္႔က်င္ဘက္သည္ အသံဗလံဆူညံသံ (noise) ျဖစ္လာသည္။

( ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလထုတ္ The Waves မဂၢဇင္း 8/09 မွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္ )

ၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ေသာ ျမန္မာဗီဒီယိုဇာတ္ကားမ်ား (၂၃/၂၄ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉)

(၁)
ဇာတ္ကားအမည္ - အခ်စ္ကို ေလွ်ာ့မတြက္နဲ႔
ဇာတ္လမ္း၊ ဇာတ္ၫႊန္း - ကိုေအာင္မင္းသိမ္း
႐ိုက္ၫႊန္း - ကိုေက်ာ္
ဒါ႐ိုက္တာ - ေက်ာ္ေဇာလင္း၏ အေတြးပံုရိပ္
သ႐ုပ္ေဆာင္မ်ား - ေျပတီဦး၊ အိႁႏၵာေက်ာ္ဇင္၊ ဇင္၀ိုင္း၊ ငွက္ေပ်ာေၾကာ္၊ ကိုေပါက္၊ တကၠသိုလ္ ဂြမ္းပံု၊ ေအးသီတာ၊ ယြန္းေရႊရည္

ဇာတ္လမ္းသေဘာ
သမီးအေပၚခ်စ္သည့္ အတၱစိတ္တစ္ခုျဖင့္ စည္းစနစ္ႀကီးမားလြန္းၿပီး ခ်ဳပ္ခ်ယ္လြန္းေသာ ဖခင္တစ္ေယာက္ႏွင့္ လက္ရဲဇက္ရဲ၊ မဟုတ္မခံစိတ္ျဖင့္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဘ၀ကို ျဖတ္သန္းေနထိုင္ေသာ လူငယ္တစ္ဦးတို႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႔ဆံုၾကရာမွ ဖခင္ကတစ္ဖက္ ခ်စ္သူကတစ္ဖက္ျဖစ္ရသူ မိန္းကေလးတစ္ဦး၏ အျဖစ္အပ်က္၊ မည္မွ်ပင္ အခက္အခဲတံတုိင္းမ်ား တားဆီးကာရံထားပါေစ အခ်စ္စစ္သာမွန္ပါက အရာအားလံုးကို ျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္စြမ္းရွိေၾကာင္း (ဇာတ္ကားနာမည္အတိုင္း) တင္ျပထားသည့္ ဇာတ္လမ္းတစ္ခုျဖစ္သည္။

ေ၀ဖန္သံုးသပ္ခ်က္
ပထမပိုင္းဇာတ္လမ္းအပ်ိဳးကို ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ ရွိတ္စပီးယားရဲ႕ ႐ိုမီယိုႏွင့္ ဂ်ဴးလိယက္ကို ေျပးျမင္မိသည္။ သူတို႔ေတြ႔ဆံုခ်စ္ႀကိဳက္ၾကပံုကို မွီးထားသလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ခ်စ္တာခ်င္းတူေနတာလားေတာ့ မသိေပ။

သမီးအေပၚ ခ်စ္သည့္စိတ္လြန္ကဲ့ၿပီး စည္းကမ္းႀကီးေသာ ဖခင္တစ္ဦးအျဖစ္ ဇင္၀ိုင္းကို ေရြးခ်ယ္ထားသည့္ ဒါ႐ိုက္တာကို ခ်ီးက်ဴးမိသည္။ ဇင္၀ိုင္း အေနျဖင့္ သူ႔ဇာတ္႐ုပ္ကို အေကာင္းဆံုး ပံုေဖာ္သြားႏိုင္သည္။ အထူးသျဖင့္ မ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ ေျပာသြားေသာ စကားမ်ားလံုးမ်ားကို အမွတ္ထင္ထင္ျဖစ္ရသည္။

အူ၀ဲကေတာ့ ႐ုပ္ရွင္ကေ၀ျဖစ္သည့္အတြက္ ေျပာစရာမရွိပါ။ သူ႔ထံုးစံအတုိင္း က်ရာဇာတ္႐ုပ္ကို ပီပီျပင္ျပင္ သ႐ုပ္ေဆာင္သြားပါသည္။ ဒီဇာတ္ကားတြင္လည္း မခ်စ္ဖူးသည့္ အခ်စ္႐ူးမေလးအျဖစ္ ပီျပင္ေအာင္ သ႐ုပ္ေဆာင္သြားႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ စည္းကမ္းႀကီးလွသည့္ ဖခင္ကို ခ်စ္ေၾကာက္႐ိုေသသည့္ သမီးတစ္ေယာက္အျဖစ္ သ႐ုပ္ေဆာင္ရာတြင္မူ အနည္းငယ္လိုေနသည္ဟု ျမင္မိသည္။

ဘယ္ဇာတ္ကားမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ အရက္ေသာက္သည့္အခန္းမွန္သမွ်သည္ ေျပတီဦးအတြက္ အပီျပင္ဆံုး ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ သူ႔ပံုစံကိုက အရက္သမားဇာတ္ေကာင္ႏွင့္ လိုက္ဖက္သလားမသိပါ။ အေတာ္ေလး သ႐ုပ္ပီျပင္တာကို ေတြ႔ရသည္။ မ်က္လံုးနီတာ၊ အာေလးလွ်ာေလးျဖစ္တာ၊ မ်က္ႏွာအမူအရာကအစ အရက္တကယ္ေသာက္ၿပီး ႐ိုက္ထားသလား ထင္မွတ္ရသည္။ ဒီဇာတ္ကားမွာလည္း ခပ္ဂ်စ္ကန္ကန္ ေကာင္ဆိုးေလးတစ္ေယာက္အျဖစ္ တာ၀န္ေက်ေအာင္ သ႐ုပ္ေဆာင္ထားပါသည္။

ဇာတ္လမ္းအပို႔၊ ဇာတ္လမ္းအလွည့္မ်ားသည္ သူ႔ေနရာႏွင့္သူ အံ၀င္ဂြင္က်ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ေနာက္ဆံုးအခန္းတစ္ခုကိုသာ ယခုဇာတ္သိမ္းႏွင့္မတူဘဲ အျခားပုံစံတစ္မ်ိဳးျဖင့္ သိမ္းေပးႏိုင္လွ်င္ ပိုမိုေကာင္းလိမ့္မည္ဟု ထင္မိသည္။ တစ္ကားလံုးေကာင္းလာၿပီးမွ ဇာတ္သိမ္းပို္င္းက နည္းနည္းေပါ့သြားေတာ့ စိန္လက္စြပ္ကို ဒန္ကြပ္ထားသလို ျဖစ္ေနသလားလို႔ပါ။

ဘာပဲေျပာေျပာ ျမန္မာဗီဒီယိုဇာတ္ကားေတြကိုဆိုရင္ ေမးေငါ့စရာျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီလိုဇာတ္ကားေလးေတြ ထြက္လာတဲ့အတြက္ အံ့ၾသရသလို ေက်နပ္ရပါတယ္။

ေသခ်ာေပါက္ကို ငွားၾကည့္သင့္တဲ့ဇာတ္ကားပါ။ အခ်စ္၊ အလြမ္း၊ ဟာသ အစံုပါတဲ့ ခ်ဥ္ငံစပ္အသုပ္စံုတစ္ပြဲပါ။

သူတို႔ေျပာသလိုေျပာရရင္ေတာ့ "အခ်စ္ကို ေလွ်ာ့မတြက္နဲ႔" တဲ့။

(၂)
ဇာတ္ကားအမည္ - အေမွာင္ေငြ႔ရနံ႔ (Scent of the dark)
Written and directed by Rezaw (ရီေဇာ္)
Art Director – Ye Naing Moe
သ႐ုပ္ေဆာင္ - ရဲတိုက္၊ အိႁႏၵာေက်ာ္ဇင္၊ မင္းဇင္၊ နႏၵာေအာင္၊ ဟိန္းထက္ေဇာ္၊ မိုးသစ္ၿငိမ္း

ဇာတ္လမ္းသေဘာ
စိတၱဇဆန္ဆန္ (သို႔မဟုတ္) အကြက္က်က် စီစဥ္တတ္ေသာ အေမွာင္ကိုဖန္တီးတတ္သည့္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးႏွင့္ စိတ္အလိုလိုက္ အေမွာင္ႀကိဳက္ အမ်ိဳးသားမ်ားအေၾကာင္း ပံုေဖာ္တင္ျပထားျခင္းျဖစ္သည္။

ေ၀ဖန္သံုးသပ္ခ်က္
Satori မွ တင္ဆက္ေသာ ဇာတ္ကားမ်ားထံုးစံအတိုင္း ဇာတ္လမ္းက ခပ္ဆန္းဆန္း၊ ႐ိုက္ခ်က္က ခပ္လန္လန္၊ ရဲတိုက္ကမင္းသား၊ အဂၤလိပ္စာတန္းထိုးေပးထားတယ္။

ဇာတ္လမ္းသေဘာကို ေရးသာေရးလုိက္ရေသာ္လည္း အခုအခ်ိန္အထိ ဇေ၀ဇ၀ါျဖစ္ေနဆဲ ရွိေသးသည္။ ဘယ္လိုဇာတ္လမ္းလဲဟု အျခားတစ္ေယာက္က ေမးလာလွ်င္ ေျဖရခက္သည့္ဇာတ္လမ္း ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အေပၚတြင္ ကၽြန္ေတာ္ေရးထားေသာ ဇာတ္လမ္းအက်ဥ္းသည္ ကၽြန္ေတာ္နားလည္သလို ေရးထားျခင္းသက္သက္သာ ျဖစ္ပါသည္။ မူလဇာတ္ကားကေပးသည့္ message ဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္ပါလိမ့္မည္။

ဇာတ္ကားကိုထုိင္ၾကည့္ေနရင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္သိုက္ အလုပ္ရသြားၾကသည္။ ကိုယ္ထင္ရာ တစ္မ်ိဳးစီႏွင့္ျဖစ္သည္။ ဇာတ္ကားက ဘာကိုဆိုလိုသလဲဆိုတာကို တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳး ျငင္းခုန္ၾကသည္။ ဒါကိုက ဒီဇာတ္ကားရဲ႕ ထူးျခားခ်က္လားမသိ။

သူမ်ားႏွင့္မတူေသာ စကားလံုးမ်ား၊ သူမ်ားႏွင့္မတူေသာ ႐ိုက္ခ်က္မ်ား၊ သူမ်ားႏွင့္မတူေသာ ဇာတ္ကြက္မ်ားျဖင့္ အၿမဲလုပ္တတ္သည့္ Satori ကိုေတာ့ အသိအမွတ္ျပဳမိပါသည္။

အမွန္အတိုင္းေျပာရလွ်င္ ဒီဇာတ္ကားကို ငွားလာရျခင္းရဲ႕ မူလရည္ရြယ္ခ်က္က ရဲတိုက္ရဲ႕ သ႐ုပ္ေဆာင္မႈေတြကို ၾကည့္ခ်င္လို႔ပါ။ ဒါေပမယ့္ ရြာ၊ သူ၊ အမွ်င္ စသည့္ဇာတ္ကားမ်ားထဲမွ ရဲတိုက္ကဲ့သို႔ ဇာတ္ေကာင္ကို ဒီဇာတ္ကားမွာ မျမင္ခဲ့ရ။ ဒီဇာတ္ကားက အိႁႏၵာေက်ာ္ဇင္ အသားေပးဇာတ္ႀကီး ျဖစ္ေနသည္။ ဇာတ္ေကာင္ထက္ ဇာတ္လမ္းကို ပိုၿပီး အဓိကထားသြားသည္ဟု ျမင္မိသည္။ ရဲတိုက္က ဘာမွထူူးထူူးျခားျခား လုပ္မျပလိုက္ရပါ။ သာမန္သ႐ုပ္ေဆာင္သြား႐ံုသာ ျဖစ္ပါသည္။

အပ်င္းေျပၾကည့္ခ်င္သူေတြအတြက္ စိတ္၀င္စားဖို႔ေကာင္းမယ့္ဇာတ္ကား မဟုတ္ပါဘူး။ အခ်ိဳ႕ဆိုရင္ ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ပထမပိုင္းတစ္ခုလံုးဆိုရင္ စကားေျပာခန္းေတာင္ သိပ္မပါဘဲ ဇာတ္ကြက္ေတြနဲ႔ ဇာတ္လမ္းကို ပံုေဖာ္ေနခဲ့တာပါ။ ေနာက္ခံတီးလံုးသက္သက္ျဖင့္ ဇာတ္ကိုဆြဲေခၚသြားေသာ အခန္းေတြက အေတာ္မ်ားသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအခန္းမ်ားက ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဇာတ္လမ္းကို ဆက္စပ္ရာ၌ အေထာက္အကူျဖစ္ပါသည္။

အင္း… ဘယ္လိုေျပာရမွန္းကို မသိပါ။ ဒီဇာတ္ကားကိုၾကည့္ၿပီး နားလည္ဖို႔အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္က ထံုအေနတာလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။ ဒါ႐ိုက္တာေပးခ်င္သည့္ message ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မရလုိက္သည့္အတြက္ေတာ့ ကုိယ့္ကိုယ္ကုိယ္ မေက်မနပ္ျဖစ္မိသည္။ အခုေတာ့ ဟိုတစ္စ ဒီတစ္စ အေတြးမွ်င္ေတြကို လုိက္ဖမ္းေနရသည္။

လူ႔စ႐ုိက္ကို ပံုေဖာ္ခ်င္တာမ်ားလားလို႔ ေတြးေနမိသည္။ ခင္ဗ်ားၾကည့္ၿပီးရင္လည္း ခင္ဗ်ားအျမင္ေလးကို ေျပာျပစမ္းပါဦးေနာ္။

အမွတ္တရ
ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)
၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၂၄ ရက္၊ ၾကာသပေတးေန႔။
ည ၉ နာရီ ၄၃ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။

လက္ငုတ္ျဖင့္ မလံုေလာက္ၿပီ - ေမာင္စူးစမ္း

ယူနီဗာဆယ္ေတြ
စာေရးသူက ျမန္မာ့အနာဂတ္ႏုိင္ငံေရးတြင္ အိုင္ဒီအိုလိုဂ်ီႏွင့္ သမိုင္းတို႔သည္ ဆီေလ်ာ္အပ္စပ္မႈ ရွိလိမ့္မည္မဟုတ္ဟု ေရးသားတင္ျပခဲ့ရာ ေ၀ဖန္ခ်က္ေတြေပၚသည္။ ႏိုင္ငံေရးေတြးေခၚမႈႏွင့္ လုပ္ငန္းစဥ္တြင္ အေျခခံအားျဖင့္ ႏွစ္မ်ိဳးရွိသည္။ ပထမေတြးေခၚမႈသည္ ေလာကအလံုးစံုအက်ံဳး၀င္ေသာ ယူနီဗာဆယ္တရား၊ ေခတ္ေျပာင္းေတာ္လွန္ေရးတရား၊ ဧရာမစူပါတရားႀကီးႏွင့္ အေျခခံ၀ါဒီတရားတို႔ကို အေျခခံေသာ ေတြးေခၚမႈႏွင့္ လုပ္ငန္းစဥ္တို႔ျဖစ္သည္။

၂၀ ရာစုႏွင့္ ၂၁ ရာစုတြင္ ဤဧရာမယူနီဗာဆယ္တရားႀကီးတို႔ကို လက္ေတြ႔စမ္းသပ္ၾကည့္ခဲ့ၾကသည္။ ဖက္ဆစ္၀ါဒ၊ ဆိုရွယ္လစ္စနစ္ႏွင့္ အုိင္ဒီအိုလိုဂ်ီတို႔ကို စမ္းသပ္ခဲ့ရာ အေရးနိမ့္သြားခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံကလည္း ကုိယ္ေတြ႔ အေတြ႕အႀကံဳရလုိက္သည္။ ေနာက္ထပ္လဲ ယူနီဗာဆယ္အုိင္ဒီအိုလိုဂ်ီႀကီးေတြ ထပ္ေပၚႏိုင္စရာ အေၾကာင္းမရွိေတာ့သျဖင့္ ပညာရွင္တို႔က ယေန႔ေခတ္ကို အုိင္ဒီအိုလိုဂ်ီလြန္ေခတ္ Post-Ideological Era ဟု အကဲျဖတ္လာၾကသည္။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၏ အေရးနိမ့္မႈ၊ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ အေရးနိမ့္မႈတို႔သည္ ဆိုရွယ္လစ္အိုင္ဒီအိုလိုဂ်ီ အေရးနိမ့္မႈကို ျပဆိုသည္။

ငါးပါး
ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ အိုင္ဒီအိုလိုဂ်ီက ခပ္ေစာေစာကပင္ နိဂံုးခ်ဳပ္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ အနာဂတ္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးတြင္ ဆိုရွယ္လစ္၀ါဒကို အုိင္ဒီအိုလိုဂ်ီႀကီးျဖင့္ လႈပ္ရွားလိုလွ်င္ ႐ူးလို႔သာျဖစ္မည္။ ခါးသီးေသာအေတြ႔အႀကံဳကို ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္းက ရထားၿပီးျဖစ္သျဖင့္ အုိင္ဒီအိုလိုဂ်ီအေျခခံ ႏိုင္ငံေရးသည္ မဆီေလ်ာ္ေတာ့ဟု ယူဆမိသည္။ အုိင္ဒီအိုလိုဂ်ီဆိုသည္မွာ ယူနီဗာဆယ္တရား၊ ေခတ္ႏွင့္ စနစ္တို႔ကိုေျပာင္းရန္ ႏိႈးေဆာ္ေသာ ၀ါဒသေဘာတရားတို႔ကို ဆိုလိုသည္။ အုိင္ဒီယာတို႔ကို မဆိုလိုေပ။ အုိင္ဒီယာတို႔ထဲမွ အိုင္ဒီအိုလိုဂ်ီအဆင့္ေရာက္ရန္ ခဲယဥ္းသည္။

ယခု လက္က်န္အုိင္ဒီအိုလိုဂ်ီ ေလးပါးရွိသည္။ လစ္ဘရယ္၊ ကြန္ဆာေဗးတစ္၊ ဆိုရွယ္ဒီမိုကေရစီႏွင့္ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒတို႔ ျဖစ္သည္။ လက္ေတြ႔အေျချပဳ၀ါဒ Pragmatism ကို အိုင္ဒီအိုလိုဂ်ီအျဖစ္ စဥ္းစားလွ်င္ ငါးပါးျဖစ္သြားမည္။

နယ္နိမိတ္ဖ႐ိုဖရဲ
ဤေနရာ၌ အလ်ဥ္းသင့္၍ အႀကံေပးစကားတစ္ရပ္ကို တင္ျပလိုသည္။ သိၾကသည့္အတုိင္း ေခတ္သည္ ပညာေခတ္ျဖစ္သည္။ အုိင္ဒီယာမ်ိဳးစံု ထြန္းကားေသာေခတ္ျဖစ္၍ ေခတ္ႀကီးသည္ အလြန္လ်င္ျမန္စြာ တိုးတက္ေျပာင္းလဲေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူတုိင္းသည္ လက္ငုတ္အယူအဆတို႔ျဖင့္ မိန္းေမာေနရန္ မဟုတ္ၿပီ။ မိမိသိထားေသာ လက္ငုတ္အယူအဆႏွင့္ အုိင္ဒီယာတို႔ျဖင့္ လံုေလာက္ၿပီဟု မယူဆအပ္ၿပီ။ ေမာ္ဒန္-ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ အယူအဆႏွင့္ အေတြးအေခၚတို႔ႏွင့္လည္း ယဥ္းပါးေနရန္ ႀကိဳးစားသင့္သည္။ အလြန္လ်င္ျမန္စြာ တိုးတက္လာေနေသာေခတ္တြင္ တစ္ခါကရွိထားသည့္ လက္ငုတ္အေတြးအေခၚေဟာင္းတို႔ျဖင့္ အရာရာကို ႐ႈျမင္သံုးသပ္ေနလွ်င္ မိမိ ေက်ာက္ေခတ္ထဲ က်န္ရစ္ေနပံုကိုသာျပမည္။ ျဖစ္ရပ္ႏွင့္ အုိင္ဒီယာတို႔သည္ ေလာကႏွင့္ ဘ၀တို႔၏ နယ္နိမိတ္တို႔ကို ကစဥ့္ကလ်ား ဖ႐ိုဖရဲျဖစ္ေအာင္ ျပဳမူေနေသာအခါ၌ မိမိ၏ လက္ငုတ္အယူအဆတို႔သည္ ဆီေလ်ာ္စရာ ရွိအံ့မထင္။

၀ါဒႏွင့္ဘ၀
ေခတ္၏ လကၡဏာတို႔သည္ ေျပာင္းလဲေနသည္။ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါက အုိင္ဒီအိုလိုဂ်ီႏွင့္ ဟီး႐ိုးတို႔က အရာရာကို ပံုေလာင္းခဲ့ေသာ္လည္း ယခု ဤသို႔မဟုတ္ၿပီ။ ေလာကအလံုးစံု အက်ံဳး၀င္သည္ဟုဆိုေသာ မူႀကီးေတြ၊ တရားႀကီးေတြ ယို္င္လဲေနသည့္ ဟီး႐ိုးေခတ္မွိန္သြားၿပီ။ လူတို႔၏ နိစၥဓူ၀ဘ၀၊ ထိုဘ၀ကို ေျပာျပေသာ ေဒသပံုျပင္တို႔က ပိုၿပီးအေရးပါအရာေရာက္လာသည္။ ယူနီဗာဆယ္တန္ဖိုး၊ ေခတ္ေျပာင္းေတာ္လွန္ေရးအေၾကာင္းတို႔ထက္ လူထုကို ဘာေပးႏိုင္သလဲ What You Deliver အေၾကာင္းက အခရာက်လာသည္။ ၀ါဒထက္ ဘ၀က ပို၍ အေရးႀကီးသည္။

ထိုသို႔ အေျပာင္းအလဲေတြ ျဖစ္ေပၚလာသျဖင့္ ပညာတတ္တို႔သည္ လက္ငုတ္အိုင္ဒီယာတို႔ျဖင့္ ကမၻာႀကီးကို ႐ႈျမင္လို႔မရၿပီ။ ေခတ္သစ္အေတြးအေခၚတို႔ျဖင့္ ကမၻာႀကီးကို ၾကည့္သင့္ၿပီ။ ျမင္သင့္ၿပီ။ ယူနီဗာဆယ္တရားႀကီးတို႔၊ စူပါေတာ္လွန္ေရးတရားတို႔၏ ၾသဇာတန္ခိုး မွိန္လာသည္ကို သတိခ်ပ္အပ္သည္။ သူ႔အရပ္ႏွင့္သူ႔ဇာတ္ကို ခံစားတတ္ရန္ လုိသည္။

အၫႊန္း - Post-Modernism

(ရန္ကုန္တုိင္းမ္ဂ်ာနယ္ အတြဲ ၅၊ အမွတ္ ၅၀ ႏိုင္ငံေရးအထူးအခ်ပ္ပိုမွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)

Thursday, December 31, 2009

Wednesday, December 30, 2009

Monday, December 28, 2009

Sunday, December 27, 2009

Saturday, December 26, 2009

Friday, December 25, 2009

Thursday, December 24, 2009

BELIEF

READ... READ... READ

လူျဖစ္ရျခင္း ရည္ရြယ္ခ်က္

ARCHIVES

Labels

MY FAVOURITE PAGES

MYANMARTHWAY GROUP

SAY WHAT YOU WANT

Search This Blog

Pageviews past week