Tuesday, November 19, 2013

အခ်ိန္မီသာ ျပင္ဆင္ခြင့္ မရွိခဲ့ရင္.....


ဒီကာတြန္းဟာ ဦးဘဂ်မ္းကာတြန္းပြဲေတာ္မွာ ပထမဆု ရတယ္လို႔ ေရးၾကေျပာၾကတာကို ဖတ္ရပါတယ္။ အဲဒါကို ကၽြန္ေတာ္မသိပါ။ အတည္ျပဳခ်က္ မေပးႏုိင္ပါ။ ဒီကာတြန္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး NLD က မေက်မနပ္ ျဖစ္ေနတယ္လို႔လည္း ေရးၾကေျပာၾကပါသည္။ အဲဒါလည္း ကၽြန္ေတာ္ေသခ်ာမသိပါ။ ကာတြန္းဆရာနဲ႔ ဆုေပးတဲ့ အဖြဲ႕ ႏွစ္ခုလံုးဟာ ဦးေႏွာက္မရွိဘူးဟု ေဒၚစုဂုေဏာမ်ားက ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေ၀ဖန္ၾကသည္ဟုလည္း ၾကားရပါသည္။ ထိုသတင္းကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္တိတိက်က် မသိပါ။

ကၽြန္ေတာ္ေျပာလိုသည္က ၂ ခ်က္ရွိပါသည္။

၁။ ကာတြန္းဆရာသည္ ယခုမွ စိတ္ကူးေပါက္၍ ထေရးသူတစ္ဦး မဟုတ္ပါ။ ဂ်ာနယ္ေတြ၊ ေန႔စဥ္ထုတ္ သတင္းစာေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဖတ္ေနက်၊ ျမင္ေနက် ကာတြန္းဆရာ ျဖစ္ပါသည္။ သမၼတအစ လႊတ္ေတာ္အဆံုး အစိုးရအဖြဲ႕မက်န္ သူျမင္သမွ်ကို သေရာ္ေသာ၊ ေ၀ဖန္ေသာ၊ ထိုးႏွက္ေသာ ကာတြန္းမ်ား ေရးဆြဲေနသူတစ္ဦး ျဖစ္ပါသည္။ ထိုစဥ္က အားလံုး၀ိုင္း၍ လက္ခုပ္တီးခဲ့ၾကပါသည္။

၂။ ယခု ကာတြန္းကို ေကာင္းသည္၊ ဆိုးသည္ ကၽြန္ေတာ္ မေဆြးေႏြး မျငင္းခုန္လိုပါ။ သို႔ေသာ္ ဤကာတြန္းသည္ လက္ေတြ႕ဘ၀မွ ျပည္သူမ်ား၏ အျမင္ကို ထင္ဟပ္ေၾကာင္း ၉၉.၉၉ ရာခိုင္ႏႈန္း အာမခံပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ မၾကာခဏ ေရးခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါသည္။ NLD ထိပ္ပိုင္းက ဘယ္လိုပဲ အေၾကာင္းျပျပ တစ္ႏုိင္ငံလံုး နားလည္ထားတာက ဖြဲ႕စည္းပံုကို ျပင္ဆင္လိုျခင္းသည္ ေဒၚစုကို သမၼတေနရာ မရေအာင္ လုပ္ထားျခင္းေၾကာင့္ဟုသာ။ အျခားေသာ ဒီမိုကေရစီစံႏႈန္းႏွင့္ ညီသည္၊ မညီသည္၊ တပ္မေတာ္ကို အာဏာ အလြန္အကၽြံေပးထားသည္၊ မေပးထားသည္ စသည္မ်ားကို သာမန္ျပည္သူေတြ မသိပါ။ ဘယ္သူကမွ်လည္း သိေအာင္မလုပ္ေပးၾကပါ။ ေရွ႕ကေရးခဲ့သည့္ ပို႔စ္မွာပဲ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ့ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရပ္ကြက္ထဲမွာ NLD က လူငယ္ပဲလာလာ၊ လူႀကီးပဲလာလာ သူတို႔ေျပာတာ အရွင္းဆံုး။ ေဒၚစုကို သမၼတျဖစ္ေစခ်င္သလား၊ အဲဒါဆိုရင္ ဖြဲ႕စည္းပံုကို ျပင္ရမယ္တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္က ဒါမ်ိဳးကို ႀကိဳက္သည္။ က်န္တဲ့ စံႏႈန္းေတြ၊ ဘာႏႈန္းေတြကို သူတို႔မသိ။ သူတို႔သိတာ သူတုိ႔ပါတီရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူ ေဒၚစုသည္ ဖြဲ႕စည္းပံုကို မျပင္လွ်င္ သမၼတမျဖစ္ႏုိင္။ ထို႔ေၾကာင့္ အဲဒါႀကီးကို ျပင္မွရမည္။ ဒါပဲ။ ဘယ္လိုျပင္ရမလဲ... လာမေမးနဲ႔ မသိဘူး။ ျပင္ရမယ္ဆိုတာေတာ့ ေသခ်ာသိတယ္။ အဲဒါက ျပည္သူ႔အျမင္နဲ႔ ထပ္တူျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခုကာတြန္းသည္ ျပည္သူ႔အျမင္ကို အျပည့္အ၀နီးပါး ထင္ဟပ္ေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ဆိုျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

သမၼတကို ဒီကာတြန္းဆရာက ေ၀ဖန္ကလိေနတုန္းကေတာ့ အားလံုးက တၿပံဳးၿပံဳး လုပ္ေနခဲ့ၾကၿပီးမွ သူတို႔ကို တစ္ကြက္ကေလး ထိသြားေတာ့ ဆတ္ဆတ္နာသည္ဆိုတာကေတာ့ ဒီမုိကေရစီ မဆန္ဘူးဟု ထင္မိပါသည္။

ဘာပဲေျပာေျပာ ဒီႏွစ္ ဦးဘဂ်မ္းလမ္း ကာတြန္းျပပြဲကို မသြားျဖစ္ႏုိင္ခဲ့ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ အရင္ႏွစ္ေတြကလို ဟိုကာတြန္းၾကည့္လိုက္၊ လမ္းလယ္ေခါင္မွာ မတ္တတ္ရပ္ရင္း ရယ္လိုက္၊ ဓာတ္ပံုေတြ႐ိုက္လိုက္ မလုပ္ျဖစ္ႏုိင္ခဲ့ပါ။ အခုျမင္ရသည့္ တစ္ပံုဆိုတစ္ပံုဆိုသေလာက္ ကာတြန္းကိုေတာ့ျဖင့္ သေဘာက်မိပါေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္အပ္ပါသည္။
အမွတ္တရ
ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)
၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလ ၁၉ ရက္၊ အဂၤါေန႔။
ည ၈ နာရီ ၆ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။

Sunday, November 17, 2013

လတ္တေလာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ၀ဲဂယက္မ်ား


အခုရက္ပုိင္းအတြင္း ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးသတင္းေတြက စံုလင္လွသည္။ ဂ်ာနယ္မ်ား အႀကိဳက္ေတြ႕သည့္ ရက္သတၱပတ္ဟုပင္ ဆုိရမည္ထင္သည္။

(က) ႏိုင္/က်ဥ္းေတြ ထပ္လႊတ္ေပးလိုက္သည္။ ဒါက ဘာမွ်မထူးဆန္း။ ထူးဆန္းတာက ဦးေန၀င္းရဲ႕ ေျမး ၂ ဦးပါ လႊတ္ေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ သူတို႔လည္း သူတို႔၀ဋ္ေကၽြး ကုန္သြားသည့္အတြက္ လြတ္ေျမာက္သြားတာဟုပဲ ႏွလံုးသြင္းလုိက္ပါသည္။ က်န္တာေတြ ေလွ်ာက္စဥ္းစားေနလ်င္ စိတ္ညစ္ေနရဦးမည္။ အသက္တိုေနဦးမည္။

(ခ) ၂၀၁၅ ေက်ာ္မွ အကူအညီေတြ ေပးပါဟူေသာ ေျပာစကားႏွင့္ပတ္သက္၍ ႏိုင္ငံေရးအသုိင္းအ၀ုိင္း တစ္ခုလံုး ပြက္ပြက္ညံေနသည္။ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္ ေျပာတာလဲကေတာ့ ဂ်ာနယ္ေတြ၊ သတင္းစာေတြရဲ႕ တာ၀န္ဟုထင္သည္။ ေျပာခဲ့သည့္ ကာယကံရွင္ကို ေမးၾကေပါ့။ သူ႔ဘာသာသူ အပိုင္တြက္ၿပီး ေျပာတာလား ဆိုတာကလည္း ဂ်ာနယ္လစ္ေတြကိုပဲ အားကိုးရမည္။ ေမးၾကည့္ၾကပါ၊ ဗ်ဴးၾကည့္ၾကပါ၊ ဂ်ာနယ္ေတြ၊ သတင္းစာေတြမွာ ေရးေပးၾကပါ။ ေစာင့္ေမွ်ာ္ဖတ္႐ႈေနပါသည္။

(ဂ) OIC ကိစၥ အရမ္း ထိလြယ္ရွလြယ္ ျဖစ္ေနသည္။ စဥ္းစားဖို႔ေတာင္ ေကာင္းေသးေတာ့သည္။ ဘယ္သူေတြက ဒီလိုေတြျဖစ္ေအာင္ ႀကံစည္ေနၾကတာလဲ။ သံဃာေတြ သူ႔ဟာသူ ေက်ာင္းတိုက္ေတြမွာ ေအးေအးေဆးေဆး သီတင္းသံုးပါေစ။ စာ၀ါေတြ တက္ပါေစ။ ဘာျဖစ္လို႔ သံဃာေတြကို လမ္းေပၚ ဆြဲဆြဲေခၚေနၾကတာလဲ။ ကုိယ့္ဘာသာသာသနာကို ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ ျပန္ဖ်က္ဆီးေနၾကတာလားဟု ေမးခြန္းထုတ္လွ်င္ ကၽြန္ေတာ့္ကို မြတ္စ္တို႔၊ မ်ိဳးမစစ္တို႔ စြပ္စြဲၾကဦးမည္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က မ်က္ကန္းမ်ိဳးခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ ဘာသာ သာသနာကို ဒီနည္းနဲ႔ ထိန္းသိမ္းရမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ေသခ်ာသိသည္။ ဘယ္က်မ္းဂန္ထဲမွာမွ် မိမိဘာသာ သာသနာအတြက္ ဒီလိုေတြ လုပ္ရမယ္ဟု မပါေခ်။ တရားဓမၼႏွင့္ မညီလွ်င္ အဓမၼ၀ါဒီေတြသာ ျဖစ္သည္။ ဒါက ဘာသာေရး႐ႈေထာင့္က ေျပာသည့္ကိစၥ။ ႏိုင္ငံေရး႐ႈေထာင့္က ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ OIC ဆိုသည္မွာ ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ကမၻာသိ ႏုိင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းတစ္ခု ႏိုင္ငံအတြင္း ၀င္ခြင့္ေပးသည့္ ကိစၥရပ္သည္ ဘာမွ်အထူးအဆန္း မဟုတ္ေခ်။ အစိုးရတာ၀န္ရွိသူေတြက ခံစားခ်က္ေတြ၊ ဆႏၵေတြႏွင့္ အလုပ္လုပ္ၾကရတာ မဟုတ္၊ ႏိုင္ငံတကာဆက္ဆံေရး ဆိုတာကလည္း ရွိေသးသည္။ မိမိစိတ္ႏွင့္ မကိုက္ညီတာမွန္သမွ် မွားသည္ဟု လက္ခံေနေသးသေရြ႕ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး ခေရာင္းလမ္းက တက္ႏုိင္ဦးမည္ မထင္ေခ်။

(ဃ) စစ္ေတြမွာ OIC ကို လူ ၈၀,၀၀၀ ေလာက္ ဆႏၵျပသတဲ့။ စံခ်ိန္တင္ေလာက္သည္။ အံ့ၾသရေလာက္သည္။ ဟိုးအရင္ကတည္းကသာ ရခုိင္ေတြ အဲလို စည္း႐ံုးခဲ့လွ်င္၊ အဲဒီလို ညီၫြတ္ခဲ့လွ်င္ ၁၀ ရာခုိင္ႏႈန္းေအာက္ ေရာက္စရာအေၾကာင္း မရွိပါေခ်။ ဆဲခ်င္သည့္ ရခုိင္မ်ားရွိပါက အခ်က္အလက္ႏွင့္ လာဆဲၾကပါကုန္။ တစ္လက္စတည္း အေကာင့္နာမည္တပ္၍ ကြန္းမန္႔မေရးလွ်င္ေတာင္ ဘယ္မွာေနသည္ကို ထည့္ေရးေစလိုသည္။ အြန္လိုင္းမွာ ၀ံသာႏုစိတ္ဓာတ္ ျပင္းထန္ေနသည့္ ရခုိင္အားလံုး နီးပါးက ႏုိင္ငံျခားတိုင္းျပည္မ်ားႏွင့္ ရန္ကုန္ကခ်ည္းပဲ ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ဘာေျပာခ်င္သည္ကို ခင္ဗ်ားတို႔ သိသည္။ ႀကိဳက္တဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ ေပးၾကေပါ့ဗ်ာ။

(င) ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကိစၥက ပါတီတစ္ခုတည္းရဲ႕ ကိစၥမဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာသည္။ ႏိုင္ငံတစ္ခုရဲ႕ ဖြဲ႕စည္းပံုကိစၥကို ပါတီအေရးအလား ေမာင္ပုိင္စီးၿပီး လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္ေနတာေတာ့ နည္းနည္းလြဲေနသည္ ထင္ပါသည္။ ပါတီထိပ္ပိုင္းက ေျပာလိုက္လွ်င္ေတာ့ ဒီမိုကေရစီ စံႏႈန္းေတြနဲ႔ မကုိက္ညီလို႔ ျပင္ခ်င္တာဟု တတြတ္တြတ္ ရြတ္ေနသည္။ အဲဒါဆို ဘာျဖစ္လို႔ အသည္းအသန္ လိုက္လုပ္ေနၾကသလဲ။ ဘာလို႔ ၂၀၁၅ မတုိင္မီ ျပင္ခ်င္တာလဲ။ ခင္ဗ်ားတို႔ပဲ ၂၀၁၅ မွာ NLD က ေသခ်ာေပါက္ ႏုိင္မွာဆို။ အဲဒီက်မွ လုပ္ရင္ ပိုလို႔ေတာင္ အဆင္မေျပဘူးလား။ ခင္ဗ်ားတို႔ ဖြဲ႕တဲ့အစိုးရဆိုေတာ့ ခြင့္ျပဳခ်က္ကိစၥလည္း ပူစရာ မလိုဘူး။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းနဲ႔လည္း ၿငိစရာမရွိဘူး။ အမ်ားႀကီး ေစာင့္ရမွာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ၂ ႏွစ္ေလာက္ေလးပဲဟာကို။ အေပၚကေတာ့ ဟိုေျပာဒီေျပာနဲ႔၊ ရပ္ကြက္ထဲမွာ လိုက္စည္း႐ံုးတဲ့ NLD ေတြကေတာ့ ျပတ္သားတယ္။ ေဒၚစု သမၼတျဖစ္တာကို ျမင္ခ်င္တယ္မလား။ အဲဒါဆိုရင္ ဖြဲ႕စည္းပံုကို ျပင္ရမယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပင္ဖို႔လုပ္ေနတာကို ေထာက္ခံၾကတဲ့။ ေအးေရာ... ဘယ္ေလာက္ ရွင္းသလဲ။ အဲလို တဲ့(ဒဲ့)ေျပာ၊ တဲ့လုပ္စမ္းပါ။ ေ၀့လည္ေၾကာင္ပတ္နဲ႔ ဒီမိုကေရစီစံႏႈန္းေတြ၊ ဘာအခြင့္အေရးေတြ ညာအခြင့္အေရးေတြ ေလွ်ာက္ေျပာမေနစမ္းပါနဲ႔။ NLD ထဲမွာေရာ ဒီမိုကေရစီစံႏႈန္း အျပည့္အ၀ ရွိလို႔လား။ အာဏာရွင္ ေဒၚစုရဲ႕ စကားမွန္သမွ် NLD မူဆိုၿပီး လုပ္ေနတာ ဘယ္ေလာက္ ၾကာေနၿပီလဲ။ NLD ကို လြတ္လပ္စြာ ေ၀ဖန္သူတိုင္းကို ဘာျဖစ္လို႔ အဖြဲ႕၀င္အျဖစ္က ထုတ္ပစ္ၾကသလဲ။ တစ္ခါတေလက်ေတာ့လည္း ဘာမွ်မသိတာပဲ ေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားတို႔ ႏုိင္ငံေရးက ႐ႈပ္ေထြးတယ္ဗ်။ ညစ္ပတ္တယ္လို႔ေျပာရင္ ပိုမွန္မယ္ထင္တယ္။

(စ) လႊတ္ေတာ္နာယကႀကီးရဲ႕ အာဏာခ်ဲ႕ထြင္မႈေတြကလည္း တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ပိုပိုၿပီး ဆိုးလာပါလားဗ်ာ။ ေျပာျပန္ရင္လည္း ေဒါက္တာဆိတ္ဖြားလို သန္းရွာခံရဦးမယ္။ ဖြဲ႕စည္းပံုမွာ ျပင္လိုက္ဗ်ာ။ လႊတ္ေတာ္ေတြက အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကိစၥလုပ္၊ အစိုးရအဖြဲ႕က ဥပေဒေတြ ေရးလိမ့္မယ္။ ၿပီးေရာ... အဲဒါမွ ဒီ Check and balance အေၾကာင္းျပၿပီး အာဏာလြန္ဆြဲေနတာေတြ တစ္ခန္းရပ္မွာ။ အခုေတာ့ ဘာေတြမွန္းကို နားမလည္ေတာ့ဘူး။ ဥပေဒကို နားလည္တယ္ဆိုတုိင္း ဥပေဒကို လက္တစ္လံုးျခား လုပ္တာမ်ိဳးကေတာ့ မလုပ္ေကာင္းဘူး ထင္ပါတယ္ဗ်ာ။

(ဆ) သမၼတ လစာေလွ်ာ့ယူတာကို ဘာျဖစ္လို႔ အနာလုပ္ေနရသလဲလို႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို လာမေမးနဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္မသိဘူး။ သိခ်င္ရင္ အနာလုပ္တဲ့လူေတြကို သြားေမးၾကည့္။ ခဏခဏေမးလာရင္ ေပါက္ကရ ေျဖပစ္လိုက္မယ္။ လႊတ္ေတာ္ကလူေတြက လစာတိုးၿပီး လိုခ်င္ေနတာ၊ သမၼတနဲ႔အဖြဲ႕က ေလွ်ာ့ယူေနေတာ့ ျပည္သူက လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို တစ္မ်ိဳးျမင္မွာေၾကာက္လို႔ ေနမွာေပါ့ကြလုိ႔။ ဟုတ္တယ္ေလ...။ ဘာျဖစ္လဲ... ကုိယ္ေတြက အျမင့္ဆံုး အာဏာပိုင္ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ေတြပဲ။ သမၼတနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕ေတြ မယူတဲ့ ဥပေဒအရ ေပးထားၿပီးသား လစာေတြကို အညီအမွ်ခြဲၿပီး ကုိယ္စားလွယ္ေတြအတြက္ ေထာက္ပံ့ေၾကးအျဖစ္ ေပးႏိုင္မယ့္ ဥပေဒတစ္ခု အတည္ျပဳလိုက္ေပါ့။ ရွင္းရွင္းေလးဟာကို အလကားေနရင္း ေခါင္းေျခာက္ခံေနၾကတယ္။ ကုိယ့္မွာ ႀကိဳက္တဲ့ဥပေဒ ျပ႒ာန္းခြင့္ ရွိေနတာပဲ... လုပ္လိုက္ပါေတာ့လား။

(ဇ) ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးကို စိတ္ပ်က္တဲ့အထဲမွာ ဒီလို ဓာတ္ပံုေတြေၾကာင့္လည္းပါတယ္။ ဘာမွတ္ခ်က္မွ် မေရးခ်င္ေတာ့ဘူး။ စာဖတ္သူတို႔ပဲ ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ ႀကိဳက္သလို ခံစားၾကပါကုန္။




အမွတ္တရ
ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)
၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလ ၁၇ ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႔။
နံနက္ ၁ နာရီ ၄၅ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။

Tuesday, November 05, 2013

မီတာခေတြ တိုးေကာက္မယ္၊ ခ်ီးျမႇင့္ေငြေတြ တိုးေတာင္းမယ္


အခုရက္ပိုင္း ဖတ္ရတဲ့ သတင္းႏွစ္ခုကို သိပ္ၿပီးေတာ့ သေဘာမေတြ႕လွဘူး။ ပထမသတင္းက လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား အသံုးျပဳခေတြ တိုးျမႇင့္ေကာက္ခံမယ့္ သတင္းပါ။ ေနာက္တစ္ခုက သမၼတကစၿပီး လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ေတြအထိ လစဥ္ရရွိေနတဲ့ ခ်ီးျမႇင့္ေငြ (စကားလံုးလွေအာင္ ဘယ္လိုပဲသံုးသံုး လစာေပါ့ဗ်ာ) ကို တိုးျမႇင့္ေပးဖို႔ လႊတ္ေတာ္မွာ ေဆြးေႏြးၾကမယ့္ သတင္းေတြျဖစ္ပါတယ္။

အေပါစားႏုိင္ငံေရးနည္းနဲ႔ အစိုးရကို မေကာင္းေျပာရင္ၿပီးေရာဆိုၿပီး ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ မီတာခေတြ တိုးျမႇင့္ၿပီး ေကာက္ခံမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ျပည္ေထာင္စုအဖြဲ႕အစည္း၀င္ေတြကပဲ လစာတိုးေတာင္းသလိုလို ျဖစ္ရပ္ပါ။ ဒါမွမဟုတ္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အဖြဲ႕အစည္း၀င္ေတြနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ေတြကို လစဥ္ခ်ီးျမႇင့္ေငြ တိုးျမႇင့္ေပးဖို႔အတြက္ ျပည္သူေတြဆီက မီတာခေတြ တိုးျမႇင့္ေကာက္ခံရသလိုမ်ိဳး ျဖစ္ရပ္ႀကီးပါ။

ဆင္းရဲသူနဲ႔ လူလတ္တန္းစား အမ်ားစုျဖစ္တဲ့ ျပည္သူေတြက လွ်ပ္စစ္မီတာခေတြ တိုးျမႇင့္ေကာက္ခံမွာမို႔ ဟိုနားက ကန္႔ကြက္လိုက္၊ ဒီနားက ကန္႔ကြက္လုိက္ ျဖစ္ေနၾကခ်ိန္မွာ ျပည္သူ႔အသံ လႊတ္ေတာ္အသံ ဆိုတာႀကီးရဲ႕ လုပ္ေပါက္က ၾကည့္ပါဦးဗ်ာ။ တကယ္ဆိုရင္ လွ်ပ္စစ္မီတာခေတြကိစၥကို အရင္ဆံုး လႊတ္ေတာ္မွာ အေက်အလည္ ေဆြးေႏြးတာ၊ ေမးခြန္းေတြ ေမးျမန္းတာ၊ မီတာခေတြ မတက္ေသးဖို႔ အစိုးရကို တိုက္တြန္းတဲ့အဆိုေတြ တင္သြင္းတာေတြ လုပ္ရမွာပါ။ အခုေတာ့ ျပည္သူ႔ကုိယ္စားလွယ္ႀကီးမ်ားက သူတို႔ေတြ လစဥ္ ၆ သိန္း ရဖို႔အေရးကို အေရးတႀကီး၊ အေလးထားၿပီး ေဆြးေႏြးၾကေတာ့မယ္။ မီတာခေတြ ေစ်းတက္တာ သူတို႔နဲ႔မွ မဆုိင္ဘဲကိုး။ ေမးခြန္းေလး တစ္ခြန္း ႏွစ္ခြန္းေမးၿပီး ၀န္ႀကီးက ေစ်းေလွ်ာ့ဖို႔ အစီအစဥ္မရွိဘူးဆိုတာနဲ႔ လႊတ္ေတာ္က ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ျပန္ထုိင္ေနတာေတာ့ အလုပ္မဟုတ္ဘူး ထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ။ သူတို႔အေရးမ်ားဆိုရင္ ၀န္ႀကီးမကလို႔ သမၼတႀကီးကေတာင္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေမတၱာရပ္ခံသည္ျဖစ္ေစ သူတို႔လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္ခဲ့ၾကတာ မဟုတ္လား။ ထားပါေတာ့ေလ။ ကၽြန္ေတာ္ ဉာဏ္မမီတာေတြလည္း ရွိေပမေပါ့။

အခုလိုအခ်ိန္မွာ မီတာခေတြ တိုးျမႇင့္ေကာက္ခံတာဟာ မလုပ္သင့္တဲ့ လုပ္ရပ္ပါ။ ႏုိင္ငံတကာ ေစ်းႏႈန္းေတြနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္တာေတြ၊ ဟိုျပဒီျပ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြနဲ႔ လုပ္ခ်င္တုိင္း မလုပ္သင့္ပါဘူး။ ႏုိင္ငံတကာမွာလို ျမန္မာျပည္မွာ အနည္းဆံုး လုပ္ခလစာ ဥပေဒ ရွိၿပီလား။ ျပ႒ာန္းတဲ့ ဥပေဒေတြက ႏုိင္ငံတကာအဆင့္ မမီေသးဘဲ၊ ဌာနဆုိင္ရာေတြရဲ႕ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းေတြက ႏုိင္ငံတကာ အဆင့္မမီေသးဘဲ၊ လွ်ပ္စစ္မီတာခကိုက်ေတာ့မွ ႏုိင္ငံတကာေစ်းႏႈန္းအတိုင္း ေကာက္ခံခ်င္ေနလို႔ကေတာ့ အဆင္ေျပမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ မိသားစုတစ္ခုရဲ႕ လူေနမႈအဆင့္အတန္းဟာ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား သံုးစြဲမႈအေပၚမွာ အမ်ားႀကီး မူတည္ေနတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္က ေကာက္ခ်က္ခ်ခ်င္ပါတယ္။ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား လံုး၀အဆင္မေျပတဲ့ ရခုိင္ျပည္နယ္မွာ ေနခဲ့ရသူ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ရသူ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ရခုိင္ေဒသ ဘာျဖစ္လို႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈေနာက္က်ရတယ္၊ ရခုိင္ေဒသခံေတြ ဘာျဖစ္လို႔ မ်က္စိပိတ္၊ နားပိတ္ ျဖစ္ေနရတယ္ဆိုတာကို ကုိယ္ေတြ႔မ်က္ျမင္ ႀကံဳလာခဲ့သူပါ။ တီဗီမၾကည့္ရ၊ ၿဂိဳဟ္တုမၾကည့္ရ၊ ကြန္ပ်ဴတာမသံုးရတဲ့ လူေတြရဲ႕ဘ၀ဟာ ဒီေန႔လိုေခတ္မွာ ဘယ္လိုအေျခအေန ရွိမယ္ဆိုတာ နည္းနည္းေလး စဥ္းစားၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။ ကုိယ္ခ်င္းမစာတတ္ဘူးဆိုရင္လည္း တစ္ပတ္ေလာက္ပဲ တီဗီမၾကည့္၊ စေလာင္းမၾကည့္၊ ကြန္ပ်ဴတာမသံုးဘဲ ေနၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။ ေျပာလိုတဲ့ လိုရင္းကေတာ့ မီတာခေတြ တိုးျမႇင့္ေကာက္ခံမွာကို ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ လံုး၀သေဘာမက်ဘူး။ အစိုးရကို အၿမဲတမ္း ကန္႔လန္႔တိုက္ေနတဲ့ (ထိန္းေက်ာင္းတယ္ဆိုတဲ့ စကားလံုးနဲ႔ မတန္ဘူးထင္လို႔ မသံုးပါ) လႊတ္ေတာ္က အခုကိစၥမွာ ႏွာေစးမေနသင့္ဘူး။ ထိထိေရာက္ေရာက္ တိုက္တြန္းတာ၊ ေမးျမန္းတာေတြ လုပ္သင့္ပါတယ္။

ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အဖြဲ႕အစည္း၀င္ေတြရဲ႕ လစဥ္ခ်ီးျမႇင့္ေငြေတြကို တိုးျမႇင့္ဖို႔ လုပ္ေဆာင္တာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သေဘာတူပါတယ္။ လုပ္သင့္တယ္လို႔လည္း ျမင္ပါတယ္။ သူ႔ရာထူးနဲ႔သူ ထိုက္တန္တဲ့ လစာရွိမွသာ (မက္လံုးရွိမွသာ) အဲဒီရာထူးအတြက္ တာ၀န္ယူမႈ၊ တန္ဖိုးထားမႈေတြ ပိုလာမွာျဖစ္သလို အဲဒီရာထူးကို အသံုးခ်ၿပီး အက်င့္ပ်က္ ျခစားတာေတြလည္း ေလ်ာ့နည္းလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကုိယ္ေတြအတြက္ပဲ စဥ္းစားျခင္းမျပဳဘဲ အျခားေသာ ၀န္ထမ္းမ်ားအတြက္လည္း စဥ္းစားၾကဖို႔ လိုပါတယ္။ အခုဆိုရင္ အျပင္ကုမၸဏီ၀န္ထမ္းေတြနဲ႔ ႏုိင္ငံ့၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ လစာေငြဟာ အင္မတန္မွ ကြာဟေနပါၿပီ။ ဒါဟာ ၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ စိတ္ကို တစ္နည္းတစ္ဖံု သိမ္ငယ္ေအာင္ လုပ္ေနသလိုပါပဲ။ အခုလို ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အဖြဲ႕အစည္း၀င္ေတြရဲ႕ လစာေတြကို တိုးျမႇင့္ဖို႔ လုပ္ေနတယ္ဆိုေတာ့ အခုေဆြးေႏြးမယ့္ ဘ႑ာေရးအသံုးစရိတ္ေတြမွာ ႏိုင္ငံ့၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ လစာေငြေတြ တိုးျမႇင့္ေတာ့မယ့္ ေဆြးေႏြးမႈေတြ ျမင္လာရေတာ့မယ္လို႔ ယံုၾကည္မိပါတယ္။ အျခားေသာ ႏုိင္ငံ့၀န္ထမ္း မဟုတ္တဲ့ လုပ္သားေတြအတြက္လည္း အနည္းဆံုးလုပ္ခလစာ ဥပေဒေလး အျမန္ဆံုး ျပ႒ာန္းႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကပါဦးလို႔ လႊတ္ေတာ္ကို တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။ လြန္တာရွိရင္ ၀ႏၵာမိပါ။
အမွတ္တရ
ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)
၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလ ၅ ရက္၊ အဂၤါေန႔။
မြန္းလြဲ ၂ နာရီ ၃၀ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။

Monday, November 04, 2013

ပုဒ္မ ၁၈ နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အေတြးေတြပါ


လူေျပာသူေျပာ မ်ားေနတဲ့ ပုဒ္မ ၁၈ ကို ပယ္ဖ်က္ဖို႔အတြက္ လႊတ္ေတာ္မွာ လုပ္ေဆာင္ေနၾကတယ္ ဆိုတဲ့သတင္းေတြ ဖတ္ရပါတယ္။ အင္း... ဘယ္လိုေျပာရမလဲ။ ေကာင္းပါတယ္လား... ႀကိဳဆိုပါတယ္လား။ ကၽြန္ေတာ္က ေျပာရင္လည္း မင္းက လူတတ္ႀကီးလားတို႔၊ ဘာတို႔ ၀ိုင္းကစ္ၾကဦးမယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာေတြက ဘယ္ေလာက္မ်ား ဥပေဒပါး မ၀သလဲဆိုရင္ သူမ်ားေျပာလို႔သာ အဲဒီ ပုဒ္မ ၁၈ ဆိုတာ ဘာျဖစ္တယ္၊ ညာျဖစ္တယ္၊ မေကာင္းဘူးဆိုၿပီး ၀ိုင္းေအာ္ၾကတာ။ တကယ္တမ္း အဲဒီ ပုဒ္မ ၁၈ ဟာ ဘယ္ဥပေဒက ပုဒ္မကို ေျပာတာလဲလို႔ အဲဒီလူေတြကို ေမးၾကည့္လုိက္။ ထားပါဗ်ာ... အဲဒါေတြ ေျပာမေနေတာ့ပါဘူး။ ေျပာလိုရင္းက ပုဒ္မ ၁၈ ကို ပယ္ဖ်က္ေပးလိုက္႐ံုနဲ႔ ႀကိဳက္သလို ဆႏၵျပလို႔ရတယ္၊ ႀကိဳက္သလို စုေ၀းလို႔ရတယ္လို႔ အယူမလြဲၾကပါနဲ႔လို႔ ေျပာခ်င္တာပါ။

သာမန္ေျပာ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာစုေ၀းခြင့္ႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ စီတန္းလွည့္လည္ခြင့္ဆုိင္ရာ ဥပေဒမွာ ျပစ္မႈ၊ ျပစ္ဒဏ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ၃ ခု ရွိတယ္။
(၁) စုေ၀းတာ၊ စီတန္းလွည့္လည္တာကို ေႏွာင့္ယွက္ဟန္႔တားတဲ့ လူေတြအေပၚ အေရးယူမယ့္ ျပ႒ာန္းခ်က္၊
(၂) ခြင့္ျပဳခ်က္မယူဘဲ စုေ၀းရင္၊ စီတန္းလွည့္လည္ရင္ အေရးယူမယ့္ ျပ႒ာန္းခ်က္ နဲ႔
(၃) စုေ၀းျခင္း၊ စီတန္းလွည့္လည္ျခင္း ျပဳလုပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ သတ္မွတ္စည္းကမ္းေတြကို ေဖာက္ဖ်က္က်ဴးလြန္ရင္ အဲဒီလူေတြကို အေရးယူမယ့္ ျပ႒ာန္းခ်က္ေတြ ျဖစ္တယ္။

အခု လႊတ္ေတာ္မွာ ပယ္ဖ်က္ဖို႔ လုပ္ေနတယ္ဆိုတာက နံပါတ္ (၂) အခ်က္ျဖစ္တဲ့ ခြင့္ျပဳခ်က္မယူဘဲ စုေ၀း၊ စီတန္းလွည့္လည္ရင္ (တဲ့ေျပာရရင္ ခြင့္ျပဳခ်က္မယူဘဲ ဆႏၵျပရင္၊ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ရင္ေပါ့) အေရးယူမယ့္ အခ်က္ကို ေျပာတာပါ။ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒမွာ ျပ႒ာန္းခ်က္နဲ႔ ကြဲလြဲေနတဲ့အတြက္လို႔ အင္တာဗ်ဴးေတြမွာ နားေထာင္ရတယ္။ ဘာမွ်မေျပာလိုပါဘူး။

ပုဒ္မ ၁၈ ကို ပယ္ဖ်က္လိုက္ရင္ အဲဒီဥပေဒဟာ ေသာက္တလြဲဥပေဒ ျဖစ္သြားၿပီ။ ပုဒ္မ ၁၈ နဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ၿပီး ေရးထားတဲ့ ျပ႒ာန္းခ်က္ေတြက အဲဒီဥပေဒမွာ အမ်ားႀကီးပဲ။ ပုဒ္မ ၁၈ ေလးတစ္ခု ပယ္ဖ်က္ၿပီး သူ႔ေနာက္က ပုဒ္မေတြကို အစဥ္ ျပန္ေျပာင္း႐ံုနဲ႔ကေတာ့ အဲဒီဥပေဒဟာ ဟာသဥပေဒ ျဖစ္လာမွာပါပဲ။ ျမင္သာတဲ့ ဥပမာ တစ္ခုေပးရရင္ ပုဒ္မ ၁၈ မွ မလိုေတာ့ရင္ ပုဒ္မ ၁၀ နဲ႔ ၁၁ က ဘာကိစၥ အသံုး၀င္ေတာ့မွာလဲ။ ခြင့္ျပဳခ်က္ ယူစရာမလိုဘဲ ဆႏၵျပတယ္ဆိုမွေတာ့ သတ္မွတ္ေနရာလည္း မရွိေတာ့ဘူး၊ သတ္မွတ္လမ္းေၾကာင္းလည္း မရွိေတာ့ဘူး။ သူရဦးေအာင္ကိုလည္း ၂၀၁၅ နီးလာေလ ေသြးပ်က္လာေလ ျဖစ္ေနသလား မေျပာတတ္ဘူး။ ဘာေတြ ေလွ်ာက္ေျပာေနမွန္း မသိဘူး။

ပုဒ္မ ၁၈ မလိုေတာ့ဘူးဆိုရင္ လုပ္ရမွာက အဲဒီဥပေဒကို ျပန္႐ုပ္သိမ္းၿပီး အသစ္ျပန္ေရးဆြဲတာပဲ။ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္လိုသူေတြ အေနနဲ႔ ဘယ္လိုေနရာေတြကို ေရွာင္ၾကဥ္ရမယ္၊ အမ်ားျပည္သူကို အေႏွာင့္အယွက္ မျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုအခ်က္ေတြကို ေရွာင္ၾကဥ္ရမယ္ အဲဒါေတြ ေရးေပါ့။ ၿပီးမွ အဲဒါေတြ မလိုက္နာရင္ ရင္ဆုိင္ရမယ့္ ျပစ္မႈျပစ္ဒဏ္ေတြကို ျပ႒ာန္းေပါ့။ ဒါက ထြန္က်ဴးတာလည္း မဟုတ္ဘူး၊ ေရခင္းျပတာလည္း မဟုတ္ဘူး၊ စာခ်တာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ျမင္သမွ် ဉာဏ္မီသမွ်နဲ႔ ေျပာၾကည့္တာ၊ အႀကံျပဳၾကည့္တာ။

အဲဒီိလိုမွ မဟုတ္ရင္ေတာ့ ျမန္မာျပည္နဲ႔ အကုိက္ညီဆံုး ဥပေဒတစ္ခုကေတာ့
မိမိဆႏၵရွိသည့္ အခ်ိန္တြင္ မည္သည့္ေနရာတြင္မဆို၊ မည္သည့္ပံုစံျဖင့္ျဖစ္ေစ ခြင့္ေတာင္းခံစရာ မလိုအပ္ဘဲ လြတ္လပ္စြာ ဆႏၵျပႏုိင္၊ လွည့္လည္ေအာ္ဟစ္ႏုိင္သည္။ လံုၿခံဳေရး တာ၀န္ရွိသူမ်ားကလည္း ဖမ္းခ်င္လွ်င္ ဖမ္းမည္၊ မဖမ္းခ်င္လွ်င္ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနမည္။

အဓိကျပႆနာက ဆႏၵျပတဲ့လူေတြက ခြင့္ျပဳမိန္႔ မေတာင္းခ်င္ဘူး။ ျငင္းပယ္တာေတြ၊ ကန္႔သတ္တာေတြကို မလိုခ်င္ဘူး။ သူတို႔ ဆႏၵျပခ်င္တဲ့အခ်ိန္ ျပခ်င္တဲ့ေနရာမွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ျပခ်င္တယ္။ လႊတ္ေတာ္က ဒါကို ျဖည့္ဆည္းေပးခ်င္တယ္။ အင္း... ကၽြန္ေတာ္တို႔လို ဟိုမေရာက္ ဒီမေရာက္ ျပည္သူေတြက ဒင္းတို႔ေတြၾကားမွာ ဘယ္လိုစိတ္ညစ္ရဦးမလဲ မသိပါဘူး။ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္တယ္ဆုိၿပီး ကၽြန္ေတာ့္အိမ္ေရွ႕မွာ ဟိုလူ႔နာမည္ေအာ္ၿပီး ေအာ္ဆဲလိုက္၊ ဒီလူ႔နာမည္ေအာ္ၿပီး ေအာ္ဆဲလိုက္ လာလုပ္လို႔ကေတာ့ အဲဒီေကာင္ေတြကို ထြက္႐ိုက္မယ္။ ၿပီးရင္ ပုဒ္မ ၁၇ ကို ပယ္ဖ်က္ေပးပါဆုိၿပီး တစ္ကိုယ္ေတာ္ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ပစ္မယ္။ သမၼတႀကီးဆီကို စာေရးပစ္မယ္။ ဘာမွတ္ေနလဲ။
အမွတ္တရ
ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)
၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလ ၄ ရက္၊ တနလၤာေန႔။
နံနက္ ၁ နာရီတြင္ ၿပီး၏။

 
Web Statistics