ျမန္မာ့အတင္း၊ ျမန္မာ့သတင္း သံုးသပ္ေ၀ဖန္ခ်က္

၁။ ၂၀၁၃ ခုနွစ္ ဧၿပီလ ၁ ရက္ေန႔ကစၿပီး ပုဂၢလိကသတင္းစာေတြ ထုတ္ေ၀ခြင့္ျပဳသြားမယ္လို႔ အစိုးရက သတင္းထုတ္ျပန္ ေၾကညာခဲ့တာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ေန႔စဥ္သတင္းစာ ထုတ္ေ၀လိုသူေတြအေနနဲ႔ ထုတ္ေ၀ခြင့္ ေလွ်ာက္လႊာတင္တဲ့အခါမွာ လုိက္နာရမယ့္ စည္းကမ္းေတြကိုလည္း ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေဖာ္ျပေပးထားပါတယ္။ ခြင့္မျပဳခင္ကေတာ့ ေန႔စဥ္သတင္းစာေတြဟာ ဘယ္ေလာက္အထိ ပရိသတ္အတြက္ အက်ိဳးရွိတယ္၊ ထိေရာက္တယ္၊ လိုအပ္တယ္လို႔ ျမန္မာ့မီဒီယာႀကီးမ်ား တြင္တြင္ႀကီး ေအာ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အခု ခြင့္ျပဳလုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဘယ္သူက ဘယ္ေလာက္အဆင့္ရွိရွိ ထုတ္ေ၀ႏုိင္မယ္၊ ရပ္တည္ႏုိင္မယ္ဆိုတာ ေစာင့္ၾကည့္ၾကရမွာပါ၊ ပုဂၢလိက ေန႔စဥ္သတင္းစာေတြ ရွိဖို႔လိုအပ္တယ္ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္လက္ခံပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏုိင္ငံရဲ႕ လက္ရွိအေျခအေန၊ အခ်ိန္အခါအရ လတ္တေလာမွာ အဲဒီသတင္းစာေတြ အဆင္ေျပႏုိင္၊ မေျပႏုိင္ဆိုတဲ့ ကိစၥရပ္ဟာ အေတာ္ႀကီးကို ႐ႈပ္ေထြးလြန္းပါတယ္။ ဘယ္လိုရပ္တည္ၾကမလဲဆိုတာ ေစာင့္ၾကည့္ရမွာပါ။ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ေတာ့ အမ်ားစုဟာ ရန္ကုန္အေျချပဳနဲ႔ မႏၲေလးအေျချပဳ ဒီေလာက္ပဲ လုပ္ႏုိင္ၾကလိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။ တစ္ႏုိင္ငံလံုး အတုိင္းအတာနဲ႔ ထုတ္ေ၀ႏုိင္မယ့္ သတင္းစာကိုေတာ့ လတ္တေလာ မျမင္မိေသးပါ။ ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုေျပာရသလဲဆိုေတာ့ သတင္းစာေတြရဲ႕ ေစ်းႏႈန္းဟာ ဘယ္ေလာက္ျဖစ္မလဲ ဆုိတာေၾကာင့္ပါ။ လက္ရွိ အစိုးရက အ႐ံႈးခံၿပီး ထုတ္ေ၀ေနတဲ့ သတင္းစာေတြသည္ပင္လွ်င္ တစ္ႏုိင္ငံလံုး ပ်ံႏွံ႔ေအာင္ ဘယ္ေလာက္အထိ ႀကိဳးစားရတယ္ဆိုတာ အားလံုးအသိပါ။ လက္ရွိ ကၽြန္ေတာ္စိတ္၀င္စားတာက -

• စာမ်က္ႏွာဘယ္ေလာက္နဲ႔ သတင္းစာထုတ္မလဲ။ (ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ စာမ်က္ႏွာ ၆ မ်က္ႏွာ၊ သို႔မဟုတ္ ၈ မ်က္ႏွာေလာက္ပဲ ထုတ္သင့္တယ္လို႔ ယူဆပါတယ္)
• စာရြက္ကို ဘယ္လိုအမ်ိဳးအစားသံုးမွာလဲ။ (စာရြက္ေကာင္းေတြဆုိရင္ စာဖတ္သူေတြအတြက္ ေစ်းႏႈန္းေတြ မတန္တဆ ေပးရမွာေသခ်ာပါတယ္။ ဘယ္လိုမွ ေန႔စဥ္၀ယ္ဖတ္လုိ႔ အဆင္ေျပမွာ မဟုတ္ဘူး။ ျမန္မာတုိင္းမ္က လက္ရွိသံုးေနတဲ့ စာရြက္အမ်ိဳးအစားဆိုရင္၊ သို႔မဟုတ္ သံုးၿပီးသား စကၠဴေတြကို ျပည္တြင္းမွာ ျပန္လည္ထုတ္လုပ္ထားတဲ့ စာရြက္သားဆိုရင္ေရာ)
• ေဒသတစ္ခုတည္းကိုပဲျဖန္႔မွာလား၊ ေဒသေတြေရြးၿပီးျဖန္႔မွာလား။ (ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ရန္ကုန္၊ မႏၲေလး၊ ေမာ္လၿမိဳင္ စသည္ထက္စာရင္ အထက္ျမန္မာျပည္၊ ေအာက္ျမန္မာျပည္ စတဲ့အပုိင္းလိုက္ လုပ္သင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္)
• ဘယ္ဘာသာစကားနဲ႔ ထုတ္ေ၀မွာလဲ (အခုခ်က္ခ်င္းေတာ့ မသိေပမယ့္ ေနာက္ဆိုရင္ေတာ့ ကခ်င္ေန႔စဥ္တို႔၊ ခ်င္းေန႔စဥ္တုိ႔၊ ရခိုင္ေန႔စဥ္၊ ရွမ္းေန႔စဥ္ စတဲ့ သက္ဆုိင္ရာ တိုင္းရင္းသား ဘာသာစကားေတြနဲ႔ ထုတ္ေ၀တဲ့ သတင္းစာေတြ ထြက္လာမယ္လို႔ ယံုၾကည္ေနပါတယ္။ ဒါကလည္း ႏုိင္ငံရဲ႕ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ အေျခအေနေပၚမွာ မွီတည္ေနတာပါ)

ပုဂၢလိကေန႔စဥ္သတင္းစာေတြ ထုတ္ေတာ့မယ္ဆုိေတာ့ အဲဒီအတြက္ လူ႔စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ေတြ လိုအပ္လာၿပီေပါ့။ တစ္ဖက္ကလည္း အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းအသစ္ေတြ အမ်ားႀကီး ရလာေတာ့မွာပါ။ အယ္ဒီတာေတြ၊ သတင္းေထာက္ေတြ၊ ျဖန္႔ခ်ိေရးေတြ၊ ေၾကာ္ျငာေတြ၊ အင္း... ေတြးၾကည့္တာေတာ့ အေတာ္ႀကီးကို ေပ်ာ္စရာေကာင္းသလို စိတ္ညစ္စရာလည္း ေကာင္းပါရဲ႕ဗ်ာ။ လူငယ္သတင္းစာသမား အသစ္ေလးေတြ ထြက္ေပၚလာပါေစလို႔ပဲ ဆုေတာင္းရေတာ့မွာပဲ။ အစိုးရရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ႀကိဳဆိုလိုက္ပါတယ္ဗ်ာ။

၂။ SkyNet ေက်းဇူးေၾကာင့္ NLD ကလုပ္တဲ့ ပညာေရးကြန္ရက္ ရန္ပံုေငြေဖ်ာ္ေျဖပြဲကို ထိုင္ရာမထဘဲ အိမ္မွာတင္ တိုက္႐ိုက္ၾကည့္႐ႈခြင့္ ရခဲ့တယ္။ အဲဒီအတြက္ SkyNet ကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းပါ။ ေျပာစရာေတြ အမ်ားႀကီးဆိုေပမယ့္ ပညာေရးရန္ပံုေငြပြဲလား၊ လူပုဂၢိဳလ္သိဒၶိတင္ပြဲလား ဆိုတာကိုေတာ့ သိပ္ၿပီးေတာ့ မသဲကြဲဘူး။ ရန္ပံုေငြ ေဖ်ာ္ေျဖေရးနဲ႔မတူဘဲ ႏုိင္ငံေရးစင္ျမင့္လို႔ ျဖစ္သြားခဲ့တာကိုေတာ့ စိတ္မေကာင္းဘူး။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးသမားေတြပါလို႔ တဖြဖြေျပာေနတဲ့ ဒီလူေတြကုိယ္တုိင္က ဒီလို ေသာက္က်င့္ေတြနဲ႔ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ အားကိုးစရာ သိပ္မရွိလွဘူး။ လူတုိင္းဟာ ေခတ္ေရစီးထဲမွာ အလုိက္သင့္ စီးေျမာရတာကို လက္ခံပါတယ္။ နားလည္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္... သို႔ေသာ္.... ကုိယ္သြားခ်င္တဲ့ ေနရာဟာ ဆန္တက္မွ ေရာက္မယ္ဆိုရင္လည္း ဆန္တက္ကူးခတ္ဖို႔ ၀န္မေလးသင့္ဘူးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ျမင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္စိထဲမွာ စပါးေမႊးတင္မဟုတ္ဘဲ၊ တံျမက္စည္းပါ ဆူးခဲ့တာကေတာ့ ဟစ္ေဟာ့အဖြဲ႕ေတြပဲ။ ၂ ဖြဲ႕ ၃ ဖြဲ႕ကလြဲရင္ က်န္တဲ့လူေတြအားလံုးက စင္ေပၚတက္ၿပီး ပရိသတ္ကို ေစာ္ကားသြားတာလို႔ပဲ ျမင္မိတယ္။ လူတုိင္း တစ္ပုဒ္စီပဲ သီဆိုခြင့္ရခ်ိန္မွာ ေဇယ်ာေသာ္တို႔၊ အနဂၢတို႔က အခြင့္ထူးခံ ၂ ပုဒ္ဆိုသြားတာကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ ဘယ္လိုရွိမလဲဆိုတာ စာဖတ္သူ သိႏုိင္မယ္ထင္ပါရဲ႕။

၃။ အန္တီစုရဲ႕ အက်ႌေတြ ေစ်းေကာင္းရသြားတာကိုလည္း ၀မ္းသာေပးပါတယ္။ ပညာေရးကြန္ရက္ ရန္ပံုေငြအတြက္ အမ်ားႀကီးရသြားတာမို႔ သာဓုလည္း ေခၚပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ဒုတိယေန႔ကို ၾကည့္ၿပီးတဲ့အခါ ေနာက္ဆက္တြဲ ဘာေတြးမိသလဲဆုိေတာ့...။ အန္တီစုရဲ႕ အဂၤလန္ကေန ေရာက္လာတဲ့ အက်ႌကို သိန္းေပါင္း ၆၃၀ နဲ႔ ေလလံရသြားတယ္။ ဟုတ္ၿပီ... ဒါက အန္တီစုရဲ႕ အမွတ္တရပစၥည္းမို႔ သူ႔အေပၚ ခေရဇီ ျဖစ္တဲ့လူက ၀ယ္သြားတာပဲျဖစ္ပါမယ္။ ပညာေရးရန္ပံုေငြကို ထည့္ခ်င္ရင္ေတာ့ ဒီအတုိင္းထည့္လည္း ရေနတာပဲမဟုတ္လား။ (အဲဒါကို အလုပ္လုပ္ၿပီး မျငင္းခ်င္ပါဘူး) အခု အဂၤလန္ကေရာက္လာတဲ့ အန္တီစု ၀တ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဆြယ္တာ။ ေနာက္ဆိုရင္ အဂၤလန္တို႔ အေမရိကန္တို႔က ေရာက္လာမယ့္ အန္တီစုရဲ႕ ဧည့္သည္ေတြ၊ သူတို႔ကိုလည္း တန္ဖိုးထားၾကရဦးမယ္။ ေဟာ.. ဘယ္ႏုိင္ငံ၊ ဘယ္ႏုိင္ငံက ေရာက္လာမယ့္ အန္တီစုရဲ႕ ႏိုင္ငံျခားေသြးေႏွာတဲ့ သားေတြ၊ သူတို႔ကိုလည္း တန္ဖိုးထားရဦးမယ္။ ေနာက္ဆံုး ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ အန္တီစုနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ျမန္မာျပည္ကို ႏုိင္ငံျခားတပ္ဖြဲ႕ေတြေတာင္ ေရာက္လာမလား မသိပါဘူး။ အန္တီစုနဲ႔ ပတ္သက္သမွ်က ႏုိင္ငံျခားကခ်ည္းပဲ ျဖစ္ေနတာကေတာ့ တစ္မ်ိဳးမ်ား ျဖစ္ေနသလားလို႔ စဥ္းစားမိပါတယ္။ စာဖတ္သူေတြရဲ႕ အျမင္ကိုလည္း သိခ်င္ပါတယ္။ (ကမၻာသိဆိုတဲ့ စကားလံုးနဲ႔ ကုိင္ေပါက္မယ့္ လူမ်ားကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကုိဉာဏ္က ေဆာရီးပါလို႔ ႀကိဳေျပာထားပါရေစ။)

၄။ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ အစိုးရအဖြဲ႕၀င္ေတြကို ဒီဇင္ဘာလ ၂၆ ရက္ေန႔က ေျပာၾကားခဲ့တဲ့ မိန္႔ခြန္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာဆိုေ၀ဖန္မႈအစံု ေတြ႕ရပါတယ္။ အမ်ားစုကေတာ့ သမၼတႀကီးရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလိုတဲ့ စိတ္ဆႏၵကို အေလးဂ႐ုျပဳ ခ်ီးက်ဴးေျပာဆိုၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကေတာ့ အဲဒီလို မိန္႔ခြန္းေတြ နားေထာင္ရတုိင္း သမၼတႀကီးကို သနားမိေတာ့တာပါပဲ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ မီးမ်ားမီးႏိုင္၊ ေရမ်ားေရႏိုင္ ဆိုတဲ့အတိုင္း အစိုးရအဖြဲ႕အစည္းေတြ အတြင္းမွာက ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလိုသူ (အမွန္တကယ္)ဟာ အင္မတန္မွကို နည္းပါးေနေသးတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ အဲဒီလိုေျပာတဲ့အတြက္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမွာ လိုက္ပါလုပ္ေဆာင္ႏုိင္ျခင္း မရွိသူေတြကို ဒါပဲ၊ ဟုိဟာပဲဆုိၿပီး အတင္းအဓမၼႀကီးလည္း အျပစ္မတင္ရက္ပါဘူး။ အခ်ိဳ႕အခ်ိဳ႕ေတြရဲ႕ ဘ၀ေတြဟာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမွာ လံုး၀ကို လိုက္ပါလို႔မရေအာင္ အဆင္မေျပမႈေတြ ရွိေနပါတယ္။ အဲဒီလို ေျပာတဲ့အတြက္လည္း သူတို႔ကို အားေပးတယ္လို႔ မထင္ေစလိုပါ။ တကယ့္အျဖစ္မွန္ကို နားလည္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကေစလိုျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲ ရွိတဲ့အတုိင္း ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးဆိုတဲ့ စကားကို လူႀကီးပိုင္းက အေျပာဆံုးပဲ။ ၀န္ႀကီးေတြ၊ ဒု၀န္ႀကီးေတြ၊ ၫႊန္ခ်ဳပ္ေတြ၊ ၫႊန္မွဴးေတြက လက္ေအာက္က ၀န္ထမ္းေတြကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲပါတို႔၊ လိုက္ပါလုပ္ေဆာင္ပါတို႔ ၾသ၀ါဒ အခါခါေပးတတ္တယ္။ အဲဒီလိုမ်ိဳးေတြျမင္တုိင္း ကၽြန္ေတာ္သိပ္ရယ္ခ်င္တာပဲ။ စိတ္ရွိတုိင္းသ လုပ္လို႔ရရင္ အဲဒီလိုေျပာတဲ့ အခမ္းအနားေတြတုိင္း ေျပာတဲ့လူေတြရဲ႕ေရွ႕မွာ ကိုယ္လံုးေပၚမွန္ေတြ သြားေထာင္ေပးထားခ်င္တယ္။ အဲဒါမွ သူတို႔ တကယ္ေျပာရမယ့္လူကို သူတို႔ျမင္မွာ။ ေအာက္ေျခ၀န္ထမ္းေတြ အက်င့္ပ်က္ျခစားတာ၊ လဘက္ရည္ဖိုးေတာင္းတာဟာ တစ္လလံုးေပါင္းရင္ေတာင္ ေစာေစာကေျပာတဲ့ လူႀကီးေတြရဲ႕ ဒင္နာတစ္ခုဖိုးစာ မရွိပါဘူး။ အခုအခ်ိန္အထိ ဘယ္၀န္ႀကီး၊ ဘယ္ၫႊန္ခ်ဳပ္ကမွ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အခုလက္ရွိ ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ တာ၀န္ရာထူးမွာ အက်င့္ပ်က္ျခစားတာ၊ အဂတိလုိက္စားတာ လံုး၀ (လံုး၀) မရွိပါဘူး၊ တကယ္လို႔မ်ား ရွိခဲ့မယ္ဆိုရင္၊ သိခဲ့မယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ့္ကို တရားဥပေဒအရ အေရးယူပါ၊ အျပစ္ေပးပါ ဆိုတဲ့လူႀကီး ဘယ္သူမ်ားရွိသလဲဗ်ာ။ သူမ်ားကို လက္ညႇိဳးထိုးတဲ့ကိုဉာဏ္ အေျပာႀကီးသမို႔ ႏွာေခါင္း႐ံႈ႕ခ်င္ရင္လည္း ႐ံႈ႕ၾကေစဗ်ား။ ကၽြန္ေတာ္လက္ရွိ ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ အလုပ္တာ၀န္မွာ လုပ္သက္ ၁၁ ႏွစ္ေက်ာ္သြားခဲ့ပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ့္လုပ္သက္ တစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ ကၽြန္ေတာ္ရရွိခဲ့တဲ့၊ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ ေနရာ၊ ဌာန၊ ရာထူးကို အသံုးခ်ၿပီး တစ္ခါမွ် မရသင့္တဲ့ အခြင့္အေရးကို မယူခဲ့ဖူးပါဘူး။ ေတာင္းလည္း မေတာင္းခဲ့ဖူးပါဘူး။ ေနရာအတြက္၊ ရာထူးအတြက္ ဘယ္သူ႔ကိုမွလည္း မမွန္ကန္တဲ့ နည္းလမ္းေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္မလုပ္ေဆာင္ခဲ့ဖူးပါဘူး။ ဘယ္သူ႔ကိုမွလည္း အၿပိဳင္အဆုိင္ ေနရာတစ္ခုအတြက္ ေနာက္ေက်ာကို ဓားနဲ႔ထိုးတာ၊ ေျခထိုးခံတာမ်ိဳး မလုပ္ခဲ့ဖူးပါဘူး။ ဆင္လည္း ဆင့္အထြာဆိုသလို၊ ပုရြက္ဆိတ္လည္း ပုရြက္ဆိတ္အထြာေပါ့ခင္ဗ်ာ။ အဲ... ရသင့္ရထိုက္ပါလ်က္နဲ႔ မရတဲ့ အခြင့္အေရးမ်ိဳးဆိုရင္လည္း ေတာင္းဆိုဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ဘယ္ေတာ့မွ ၀န္ေလးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အခုလက္ရွိ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ ၀န္ႀကီးေတြ၊ ဒု၀န္ႀကီးေတြနဲ႔ ပညာ၊ သမၻာ၊ အေတြ႕အႀကံဳ အရာမွာ ကၽြန္ေတာ္ယွဥ္ႏုိင္ခ်င္မွ ယွဥ္ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ကုိယ့္က်င့္တရားနဲ႔ ပတ္သက္ရင္၊ အလုပ္အေပၚ ေလးစားတန္ဖိုးထားမႈနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ေတာ့ လက္မေထာင္၊ ရင္ေကာ့ၿပီး ယွဥ္၀ံ့ပါသဗ်ာ။

၅။ ရန္ကုန္မွာ လုပ္ကတည္းက စိတ္ထဲမွာ ဆူးေနခဲ့တဲ့ အကယ္ဒမီ ဆုေပးပြဲကို တိုက္႐ုိက္ၾကည့္႐ႈခြင့္ ရတဲ့အခ်ိန္မွာ ပိုလို႔ေတာင္ စိတ္တိုမိေသးတယ္။ နယ္ကလူေတြကပဲ ႐ုပ္ရွင္ခ်စ္ပရိသတ္ေတြ မဟုတ္တဲ့အတုိင္း ေၾကညာတာေတြ နားေထာင္ရေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သာ Celebrity တစ္ေယာက္ဆုိရင္ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားေတြကို မၾကည့္ဖို႔ နယ္ကလူေတြကို လုိက္ၿပီးစည္း႐ံုးတယ္။ ေနျပည္ေတာ္၊ ပ်ဥ္းမနား၊ လယ္ေ၀းက ပရိသတ္ေတြဟာ အကယ္ဒမီဆုေပးပြဲအတြက္ ဘယ္ေလာက္ေမွ်ာ္လင့္ၾကတယ္ဆုိတာ ႐ုပ္ရွင္ေလာကသားေတြ သိပါေလစ။ သူတို႔ေတြ သြားရလာရခက္တာ၊ ညအိပ္ခရီးသြားရတဲ့အတြက္ ႐ုိက္ရက္တစ္ရက္ေလ်ာ့တာ အဲဒါေတြအတြက္ အဆင္ေျပတဲ့ ရန္ကုန္မွာလုပ္တာကေတာ့ နည္းနည္းလည္း စဥ္းစားၾကပါဦးဗ်ာ။ ေနျပည္ေတာ္မွာ ခမ္းခမ္းနားနား စည္စည္ကားကား သိုက္သိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ လုပ္ႏုိင္ပါလ်က္နဲ႔ ရန္ကုန္မွာ သြားလုပ္တာကေတာ့ အင္း..... ေဒၚဂ်မ္းဘံုေလသံနဲ႔ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ "ေျပာကို မေျပာခ်င္ေတာ့ပါဘူး" ဆိုသလိုပါပဲ။ အကယ္ဒမီဆုေတြ ေပးတာကို ၾကည့္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘာလဲဟ ႐ုပ္ရွင္အစည္းအ႐ံုးလို႔ေတာင္ ေတြးမိတယ္။ ငါတို႔လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္လို႔ရၿပီ၊ လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္တယ္ကြာ ဆိုရင္ေတာ့ျဖင့္လည္း ဟုတ္ကဲ့.... ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ ႏွာေစးေနလုိက္ပါတယ္ဗ်ာ။

အမွတ္တရ

ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)

၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၃၀ ရက္ေန႔တြင္ စတင္ေရးသား၍

၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၃၁ ရက္ေန႔တြင္ အၿပီးသတ္တင္ေပးႏုိင္သည္။ 

အေကာင္းဆံုးထက္ ပိုေကာင္းေအာင္

၁။ "မေန႔က စိန္ေဗဒါထက္ ဒီေန႔ စိန္ေဗဒါက သာေအာင္ ႀကိဳးစားေနရတာ" ဟူေသာစကားကို ေျပာၾကားသူကား ေနမ်ိဳးဗလေက်ာ္ထင္ဘြဲ႕ရ ရြာစားႀကီး စိန္ေဗဒါကိုယ္တုိင္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ စိန္ေဗဒါသည္ ပတ္သိုင္းတီးပညာ၌ ျမန္မာဆုိင္းသမုိင္းတြင္ အျမင့္ဆံုးစံခ်ိန္တင္ထားသည့္ အၿမဲတမ္းခ်န္ပီယံ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ပတ္၀ုိင္းသာ တီးတတ္သည္မဟုတ္။ ပေလြ၊ ေစာင္း၊ ႏွဲ၊ မိေက်ာင္း၊ ပတၱလားတို႔ကိုလည္း အထူးကၽြမ္းက်င္လိမၼာစြာ တီးခတ္ႏိုင္သည္။ အလားတူပင္ အေနာက္ႏုိင္ငံ တူရိယာမ်ားျဖစ္သည့္ တေယာ၊ ဘင္ဂ်ိဳ၊ မယ္ဒလင္၊ အေကာ္ဒီယံ၊ ေကာနက္ စသည္တို႔ကိုလည္း အပိုင္အႏုိင္ တီးမႈတ္ႏုိင္ျပန္သည္။ တစ္ဖန္ အတီးအမႈတ္ပညာတြင္ ႏွံ႔စပ္စံုလင္လွပါဘိ ဆိုတာေလာက္ႏွင့္ ၿပီးေသးသည္မဟုတ္။ အဆိုပိုင္းက်ေတာ့လည္း ထိပ္တန္းအဆိုေတာ္ ျဖစ္ေနျပန္သည္။

၂။ သို႔ေသာ္ သည္လို တူရိယာဂီတနယ္မွာ စြယ္စံုပါရဂူျဖစ္ျခင္းသည္ ကုသိုလ္ကံေထာက္မ၍ အေျခာက္တိုက္ျဖစ္ျခင္း မဟုတ္ပါ။ ငယ္စဥ္ကတည္းက ေထာင္းေထာင္းေၾကေအာင္ ေလ့က်င့္ခဲ့ေသာ ဂီတပညာကို ကၽြမ္းက်င္ပုိင္ႏိုင္လွသည္ဟူ၍ အသာမေန၊ ကၽြမ္းက်င္ၿပီး တီးကြက္ေတြ ညက္သထက္ညက္ေအာင္၊ တီးကြက္အသစ္အဆန္းေတြ ကုိယ့္လက္က အၿမဲထြက္ေနေအာင္ မျပတ္ေလ့က်င့္ေနျခင္းေၾကာင့္သာ နာမည္ေက်ာ္သေလာက္ တကယ္ေတာ္ေနရျခင္းျဖစ္သည္။

၃။ ဆုိင္းဆရာ ကိုေမာင္ကေလးကို ရြာစားႀကီး စိန္ေဗဒါ ျဖစ္လာေအာင္ တိုးျမႇင့္ေပးလုိက္ေသာအရာသည္ သူ႔တစ္သက္တာပတ္လံုး ကုိုင္ဆြဲခဲ့သည့္ "မေန႔ကငါထက္ ဒီကေန႔ငါက သာေအာင္" ဆိုေသာ စိတ္ဓာတ္ပင္ ျဖစ္သည္။ စိန္ေဗဒါလို စိတ္ဓာတ္မ်ိဳးရွိ၍ စိန္ေဗဒါစကားမ်ိဳး ေျပာခဲ့ၾကသည့္ အႏုပညာရွင္၊ အတတ္ပညာရွင္ေတြ ကမၻာမွာ မ်ားစြာပင္ရွိပါသည္။ ဥပမာ - အေမရိကန္ပန္းပုဆရာႀကီး ဂၽြန္အာဒမ္စ္၀ါ့ဒ္။ သူသည္ ပံုတူ႐ုပ္တုႀကီးမ်ား၊ ေက်ာက္တုိင္ စသည့္ အထိမ္းအမွတ္ အေဆာက္အအံုႀကီးမ်ား ဖန္တီးျပဳလုပ္ရာ၌ ထင္ရွားသူျဖစ္သည္။ တစ္ခါ၌ ၀ါ့ဒ္အား တစ္စံုတစ္ေယာက္က "ခင္ဗ်ားလက္ရာေတြထဲမွာ ဘယ္ဟာကို အေကာင္းဆံုးလို႔ ဆိုမလဲဗ်" ဟု ေမးသည့္အခါ သူက "အခုေနာက္ဆံုး ကၽြန္ေတာ္လုပ္မယ့္ဟာပဲဗ်" ဟူ၍ ေျဖခဲ့သည္။ စိန္ေဗဒါစိတ္ဓာတ္၊ စိန္ေဗဒါ၀ါဒကို ထင္ဟပ္ေသာ စကားတစ္ခြန္းပင္ ျဖစ္သည္။ စင္စစ္ ဤသည္မွာ ထူးခၽြန္ေျပာင္ေျမာက္ၾကသူတို႔ လက္ေတြ႕ကိုင္စြဲ က်င့္သံုးတတ္သည့္ ေအာင္ျမင္ေရးဒႆနတစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါသည္။

၄။ မိမိအရည္အခ်င္းကို လက္ရွိ အျမင့္ဆံုးအေနအထားထက္ ပို၍ျမင့္မားေအာင္ ျမႇင့္တင္လုိစိတ္ ရွိ၊ မရွိ ဟူေသာ အခ်က္သည္ပင္ လူေတာ္ႏွင့္ လူညံ့၊ ေအာင္ျမင္ထြန္းေပါက္မည့္သူႏွင့္ နိမ့္ပါးႏံုခ်ာမည့္ သူတို႔ကို ခြဲျခားေပးႏုိင္သည့္ အဓိကအခ်က္တစ္ရပ္ ျဖစ္သည္။

[အေျပာင္ေျမာက္ဆံုး ဘ၀တစ္ခုတည္ေဆာက္ျခင္း၊ ၉/၁၉၉၉]

ပညာမရွိ သူ၏၀န္ထမ္း

ဗ်တၱ ပုၾတာ ကိမာလေသာ၊
အဗ်ေတၱာ ဘာရဟာရိေကာ။
ဗ်တၱေကာ ပူဇိေတာ ေလာေက၊
ဗ်တၱ ပုၾတာ ဒိေန ဒိေန။

အို ခ်စ္သားတို႔၊ အတတ္ပညာ သင္ၾကပါကုန္ေလာ့။ အဘယ့္ေၾကာင့္ ပ်င္းရိေနရပါမည္နည္း။
အတတ္ပညာမရွိသူသည္ သူတစ္ပါး၏ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးကို ထမ္းရ၏။
ေလာက၌ အတတ္ပညာႏွင့္ ျပည့္စံုသူကို ခ်ီးက်ဴးပူေဇာ္ၾကရ၏။
ထို႔ေၾကာင့္ အိုခ်စ္သားတို႔၊ ေန႔တုိင္း ေန႔တုိင္း ပညာ သင္ၾကပါကုန္ေလာ့။

သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ မိန္႔ခြန္း (၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၂၆ ရက္)

အစိုးရဌာန အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္ တိုးတက္ေကာင္းမြန္ေအာင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ေဆာင္ရြက္ေရးႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ နိုင္ငံေတာ္သမၼတ ဦးသိန္းစိန္မွ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးဌာနမ်ားႏွင့္ တိုင္းေဒသႀကီး ျပည္နယ္အစိုးရ အဖြဲ႕အစည္းအသီးသီးမွ တာဝန္ရွိသူမ်ားအား ေျပာၾကားသည့္ မိန္႔ခြန္း

ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးဌာန ဝန္ႀကီးမ်ား၊ တိုင္းေဒသႀကီး၊ ျပည္နယ္အစိုးရ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္မ်ား၊ ဌာနဆိုင္ရာ အႀကီးအကဲမ်ားအားလံုး မဂၤလာအေပါင္းနဲ႔ ျပည့္စံုၾကပါေစလို႔ ႏႈတ္ခြန္းဆက္သပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ အစိုးရအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္ေရးတာဝန္ယူၿပီး ႏိုင္ငံအက်ိဳး၊ ျပည္သူ႔အက်ိဳး ထမ္းေဆာင္ခဲ့တာ တစ္ႏွစ္နဲ႔ ကိုးလခန္႕ရွိျပီျဖစ္ပါတယ္။ ေခတ္သစ္ စနစ္သစ္ ထူေထာင္တည္ေဆာက္ဖို႔အတြက္ ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကာလမွာ  ျပည္ေထာင္စုအစုိးရနဲ႔ တိုင္းေဒသႀကီး၊ ျပည္နယ္ အစိုးရအဆင့္ဆင့္ ဖြဲ႕စည္းမႈမ်ား စတင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၿပီး ေခတ္စနစ္သစ္အတြက္ လိုက္ေလ်ာညီေထြရွိမယ့္ ဥပေဒ၊ စည္းမ်ဥ္း၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းေတြ၊ ျပင္ဆင္သင့္တာေတြ၊ အသစ္ေရးဆြဲသင့္တာေတြ ေရးဆြဲေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ကိစၥရပ္မ်ားဟာ မၿပီးျပတ္ေသးဘဲ က႑အလုိက္နဲ႔ ေဒသအလုိက္ အလုပ္႐ံုေဆြးေႏြးပြဲမ်ား၊ အမ်ိဳးသားအဆင့္ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား က်င္းပေဆာင္ရြက္ဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ဥပေဒ၊ စည္းမ်ဥ္း၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမ်ား အတည္ျပဳျပ႒ာန္းရန္ ျပင္ဆင္ဆဲျဖစ္ပါတယ္။ ေခတ္ေဟာင္းစနစ္ေဟာင္းက ေခတ္သစ္စနစ္သစ္ကို ကူးေျပာင္းရာမွာ ေတြ႕ႀကံဳရေလ့ရွိတဲ့ အေတြ႕အႀကံဳနည္းပါးမႈ၊ အေျပာင္းအလဲ အတြက္ ျပင္ဆင္ခ်ိန္လိုအပ္မႈနဲ႔ အျခားရင္ဆုိင္ေၿဖရွင္းရတဲ့ အခက္အခဲေတြ မည္သို႔ပင္ရွိေစကာမူ ယခုထိ ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းမႈကို ညင္သာေခ်ာေမြ႕ေအာင္ျမင္ေအာင္ ဝိုင္းဝန္းႀကိဳးပမ္း ေဆာင္ရြက္ေပးၾကတဲ့ လႊတ္ေတာ္၊ အစုိးရ၊  တရားလႊတ္ေတာ္၊ တပ္မေတာ္နဲ႔ ျပည္သူတစ္ရပ္လံုးကိုေရာ၊ ႏုိင္ငံတကာနဲ႔ ျပည္တြင္းျပည္ပ မိတ္ဖက္အဖြဲ႕အစည္း အသီးသီးကို အထူးေက်းဇူးတင္ပါေၾကာင္း ဦးစြာေျပာၾကားလိုပါတယ္။

ယခင္အစိုးရက ျပည္သူမ်ားရဲ႕ လိုအင္ဆႏၵနဲ႔အညီ ပါတီစံုဒီမိုကေရစီစနစ္နဲ႔ ေစ်းကြက္စီးပြားေရး စနစ္တို႔ကို ထူေထာင္ႏိုင္ရန္ လႊဲေျပာင္းေပးခဲ့မႈအေပၚ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အစိုးရအေနနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပါ အေျခခံမူမ်ားနဲ႔အညီ စစ္မွန္၍ စည္းကမ္းျပည့္ဝေသာ ပါတီစံုဒီမိုကေရစီစနစ္ ထြန္းကားေရး၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ႏိုင္ငံေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈတာဝန္ႀကီးကို ပထမအဆင့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းစဥ္အျဖစ္ စတင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။

အမ်ိဳးသားျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရးနဲ႔ တုိင္းရင္းသားစည္းလံုးညီညြတ္ေရးဟာ၊ တိုင္းျပည္တည္ၿငိမ္ ေအးခ်မ္းမႈနဲ႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈအတြက္ မရွိမျဖစ္ အဓိကလိုအပ္ခ်က္ ျဖစ္တဲ့အတြက္၊ ပါတီအသီးသီးနဲ႔ေရာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစု လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႔ပါ၊ မတူတာေတြ ေဘးမွာထားၿပီး၊ တူညီတဲ့ သေဘာထားေတြနဲ႔ ႏုိင္ငံအက်ိဳးျပဳလုပ္ငန္းေတြ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းခဲ့တာေၾကာင့္၊ အထုိက္အေလ်ာက္ ေအာင္ျမင္မႈရရွိေနေသာ္လည္း၊ အခ်ိဳ႕ေနရာတြင္ ဆက္လက္ညႇိႏႈိင္း ေဆာင္ရြက္သြားရမယ့္ လုပ္ငန္းေတြလည္း က်န္ရွိပါတယ္။ က်န္ရွိတဲ့လုပ္ငန္းေတြ ေအာင္ျမင္ေရးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔အစိုးရ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေရး၊ ႏိုင္ငံေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္မႈမ်ားမွာ တိုင္းရင္းသားညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမအားလံုး၊ ျပည္သူတစ္ရပ္လံုး လက္တြဲပါဝင္ပူးေပါင္းၿပီး ေဆာင္ရြက္ေပးၾကပါလို႔ ႏိႈးေဆာ္ပန္ၾကားလိုပါတယ္။

ႏိုင္ငံေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား အေကာင္အထည္ေဖာ္စဥ္ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ စားဝတ္ေနေရး၊ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းရရွိေရး၊ ျပည္သူ႔ဘဝလံုၿခံဳမႈနဲ႔ လူမႈစီးပြားေရး တိုးတက္မႈတို႔အတြက္ ျပည္သူဗဟိုျပဳ လူမႈစီးပြားေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ဒုတိယအဆင့္အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ရန္ မူဝါဒ ခ်မွတ္ေပးခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးနဲ႔ လူမႈေရးအေျခအေနေတြဟာ ေဒသတြင္း အျခားႏိုင္ငံမ်ားထက္ ေနာက္က်က်န္ေနၿပီး၊ ေဆာင္ရြက္ရမယ့္ လုပ္ငန္းပမာဏဟာ ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔တဲ့အတြက္၊ ကာလတို၊ ကာလရွည္ ဦးစားေပး အစီအမံေတြကို စနစ္တက် ေရးဆြဲစီမံမွသာ၊ ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔ ျပည္သူေတြအတြက္ ထိေရာက္အက်ိဳးရွိမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ စီးပြားေရးနဲ႔ လူမႈေရး အႀကံေပးေကာင္စီနဲ႔ ျပည္တြင္း ျပည္ပ ပညာရွင္မ်ား၊ ဌာနဆိုင္ရာ အဆင့္ျမင့္ အရာရွိႀကီးမ်ား ပူးေပါင္းေဆြးေႏြးညႇိႏႈိင္းၿပီး “စီးပြားေရးနဲ႔ လူမႈေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈအတြက္ အေျခခံမူေဘာင္”  ေရးဆြဲၿပီးျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီေန႔က်င္းပမယ့္ စီမံကိန္းေကာ္မရွင္ အစည္းအေဝးမွာ ေဆြးေႏြးအတည္ျပဳၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

စီးပြားေရးနဲ႔ လူမႈေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈအတြက္ အေျခခံမူေဘာင္ ညႇိႏိႈင္းေရးဆြဲေနစဥ္ တစ္ျပိဳင္တည္းမွာ စီးပြားေရးက႑အလိုက္ ျပဳျပင္ရမယ့္ မူဝါဒ၊ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြကို ျပည္ေထာင္စု ဝန္ႀကီးဌာန အသီးသီးကလည္းေကာင္း၊ ေဒသအလိုက္ လူမႈစီးပြားေရး ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ရန္ မူဝါဒ၊ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြကို တုိင္းေဒသႀကီး၊ ျပည္နယ္ အစိုးရမ်ားကလည္းေကာင္း၊ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ ျပည္တြင္းျပည္ပ ပညာရွင္မ်ား၊  ျပည္သူမ်ားအပါအဝင္ အလုပ္႐ံုေဆြးေႏြးပြဲမ်ားက်င္းပၿပီး သေဘာထားအႀကံဉာဏ္မ်ား ရယူခဲ့ၾကပါတယ္။

အလုပ္႐ံုေဆြးေႏြးပြဲမ်ား က်င္းပေနစဥ္မွာပဲ လိုအပ္တဲ့ဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒ၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းေတြကို ေခတ္နဲ႔ဆီေလ်ာ္ၿပီး၊ ျပည္သူမ်ား လက္ေတြ႕လုပ္ကိုင္ႏိုင္မယ့္ အေျခအေနေတြနဲ႔ ကိုက္ညီေအာင္ ျပင္ဆင္ေရးဆြဲခဲ့ၾကပါတယ္။

ဒီလိုအခ်ိန္တိုအတြင္း တစ္ခုၿပီးမွတစ္ခု လုပ္ျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ေဆာင္ရြက္ရန္ရွိတဲ့ အလုပ္ေတြကို တစ္ျပိဳင္တည္း လုပ္ေဆာင္ေနသလို၊ ျပည္သူေတြအတြက္ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းရဖို႔နဲ႔ လူမႈစီးပြားေရးမွာ တိုးတက္ေစမယ့္ လုပ္ငန္းေတြကို တည္ဆဲဥပေဒ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမ်ားနဲ႔  ခြင့္ျပဳေဆာင္ရြက္ေပးလ်က္ ရွိပါတယ္။

ၿပီးခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ကာလအတြင္းမွာ ေငြလဲႏႈန္းနဲ႔ ေငြေၾကးက႑ အေျပာင္းအလဲမွာ မက္ခ႐ိုစီးပြားေရး တည္ၿငိမ္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရင္း တစ္ဖက္က တိုင္းျပည္စီးပြားေရးမွာ အေရးပါတဲ့ ကုန္သြယ္မႈနဲ႔ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈဥပေဒ၊ စည္းမ်ဥ္း၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းေတြ ေျဖေလွ်ာ့မႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ျပည္သူမ်ားရဲ႕ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္း ပိုမိုတိုးတက္ ရရွိေရးအတြက္ အထူးစီးပြားေရးဇုန္စီမံကိန္းမ်ား၊ စက္မႈဇုန္နဲ႔ စက္႐ံုစုစီမံကိန္းမ်ား၊ ၿမိဳ႕ျပေက်းရြာဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ စီမံကိန္းမ်ားကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔      ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ သို႔ရာတြင္ ကမၻာ့စီးပြားေရး တိုးတက္မႈ ေႏွးေကြးမႈနဲ႔ ေစ်းကြက္ဝယ္လိုအား က်ဆင္းေနျခင္း၊ ျမန္မာႏုိင္ငံအေပၚ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႕ထားမႈ အၿပီးတိုင္႐ုပ္သိမ္းရန္ လိုအပ္ေနျခင္း၊ ကမၻာ့ရာသီဥတု ေဖာက္ျပန္မႈေၾကာင့္ သဘာဝေဘးအႏၲရာယ္ခံစားရျခင္း၊ စတဲ့ အေျခအေနမ်ား၏ ႐ိုက္ခတ္မႈေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးတိုးတက္မႈ ေႏွးေကြးေနတဲ့အတြက္ လက္ရွိအေျခအေနကေနၿပီး ျပည္သူတို႔ရဲ႕ လက္ရွိစီးပြားေရး သိသာထင္ရွားစြာ တုိးတက္ေအာင္ ဝိုင္းဝန္းႀကိဳးပမ္းၾကဖို႔ တိုက္တြန္းႏိႈးေဆာ္လိုပါတယ္။

ယခုလို ႏိုင္ငံဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈလုပ္ငန္းစဥ္မ်ား သာမန္စီမံ႐ံုျဖင့္ အလုိအေလ်ာက္ ျဖစ္ထြန္းတိုးတက္လာမွာ မဟုတ္ဘဲ လက္ေတြ႕အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္မႈ ထိေရာက္မွသာ ေအာင္ျမင္တိုးတက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

လက္ေတြ႕အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္ရြက္မႈ ထိေရာက္ေအာင္ျမင္ဖို႔ အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္မႈယႏၲရားရဲ႕ စီမံလုပ္ကိုင္မႈ ထိေရာက္ထက္ျမက္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။

ႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး ျဖစ္ထြန္းတုိးတက္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းရာမွာ ေအာင္ျမင္ျခင္း၊ မေအာင္ျမင္ျခင္းဟာ အစုိးရအုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၲရား စြမ္းေဆာင္ရည္ ထိေရာက္ထက္ျမက္မႈအေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္။ ေခတ္စနစ္သစ္တစ္ရပ္ကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲတိုးတက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရာမွာလည္း ေရွးယခင္ အေတြးအျမင္ လုပ္နည္းအတိုင္း ေဆာင္ရြက္လို႔မရေတာ့ဘဲ ဒီမိုကေရစီက်င့္စဥ္နဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြရွိမယ့္ ႏိုင္ငံေရးအျမင္၊ စီးပြားေရးအျမင္၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအျမင္၊ လူမႈေရးအျမင္မ်ားနဲ႔ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ေတြးေခၚေျမာ္ျမင္ လုပ္ေဆာင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလိုေဆာင္ရြက္ရာမွာ ျပည္သူေတြက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အစိုးရအဖြဲ႕အစည္း အေနနဲ႔ေရာ၊ ျပည္သူမ်ားရဲ႕ အခြန္ဘ႑ာနဲ႔ ျပည္သူ႔ဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ေနၾကတဲ့ ႏိုင္ငံဝန္ထမ္းအားလံုးကို ေကာင္းမြန္ေသာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္ရွိတဲ့ သန္႔ရွင္းတဲ့ အစိုးရ ( Good Governance, Clean Government ) ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းၿပီး ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ လူမႈေရး ကိစၥအဝဝမွာ ျပည္သူလူထုအတြက္ ျပည္သူလူထုဗဟိုျပဳ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ၾကဖို႔ မွာၾကားတိုက္တြန္းခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါတယ္။

သို႔ရာတြင္ ျပည္သူလူထုနဲ႔ ထိေတြ႕ေနတဲ့ ဌာနဆိုင္ရာနဲ႔ ၿမိဳ႕နယ္၊ ရပ္ေက်း အဆင့္အထိ အဆင္မေျပမႈမ်ားစြာ ရွိေနတဲ့အျပင္ အခ်ိဳ႕ေနရာေဒသ၊ ဌာနေတြမွာ -

• ျပည္သူလူထု သေဘာထားဆႏၵနဲ႔ ျပည္သူလူထုရဲ႕ အသံကို နားမေထာင္ဘဲ မတိုင္ပင္ဘဲ မိမိတို႔သေဘာအေလ်ာက္ ေဆာင္ရြက္ေနျခင္း၊
• မိမိတို႔လုပ္ေဆာင္မႈမ်ား ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ မရွိျခင္း၊ ျပည္သူလူထု က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔သိေအာင္ ခ်ျပမႈမရွိျခင္း၊
• ျပည္သူလူထုက သိလို၍ ေမးျမန္းျခင္းနဲ႔ ျပည္သူလူထုရဲ႕ လုိအပ္ခ်က္ ေတာင္းဆိုျခင္းမ်ားအေပၚ တာဝန္ယူေျဖရွင္းေပးမႈ မရွိျခင္း၊
• က႑အလိုက္၊ ဌာနဆိုင္ရာ ဥပေဒလုပ္ထံုးလုပ္နည္းမ်ားနဲ႔ ေဒသႏၲရအလုိက္ ဥပေဒစည္းမ်ဥ္း လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမ်ားနဲ႔အညီ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္လုပ္ကိုင္မႈ မရွိျခင္း၊
• ထိုသို႔ ဥပေဒႏွင့္အညီ ေဆာင္ရြက္မႈမရွိျခင္းေၾကာင့္ ေနာက္ဆက္တြဲ အဂတိ လိုက္မႈ၊ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚျခင္း၊
• အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၲရားသည္ ျပည္သူမ်ားအတြက္ လ်င္ျမန္ေခ်ာေမြ႕မႈမရွိဘဲ ေႏွာင့္ေႏွးၾကန္႔ၾကာ၍ အခက္အခဲမ်ား ေတြ႕ရွိေနျခင္း၊
• စီမံခန္႔ခြဲအုပ္ခ်ဳပ္မႈစြမ္းရည္ က်ဆင္းေနျခင္း၊

စတဲ့ ေကာင္းမြန္ေသာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္ရွိတဲ့ သန္႔ရွင္းေသာအစိုးရရဲ႕ အဂၤါရပ္မ်ား၊ အရည္အေသြးမ်ား ခ်ိဳ႕ယြင္းအားနည္းေနတာကို ေတြ႕ရွိရပါတယ္။ ထိုသို႔ အားနည္းမႈမ်ားေၾကာင့္ ၿမိဳ႕နယ္အဆင့္တြင္ ျပည္သူႏွင့္ ထိေတြ႕ေျဖရွင္းႏုိင္စြမ္းမရွိသည့္ ျပႆနာမ်ား၊ အခ်ိဳ႕ေဒသတြင္ ရပ္ကြက္ေက်းရြာအဆင့္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကို ျပည္သူမ်ားက လိုလားႏွစ္သက္ျခင္းမရွိသည့္ အေျခအေနမ်ား ေပၚေပါက္တာကို ေတြ႕ရွိရတဲ့အတြက္ ေအာက္ေျခ ရပ္ေက်းအဆင့္မွ အထက္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္အထိ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ သင့္သည္မ်ားကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲသြားဖို႔ လိုအပ္လာပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ အစိုးရဌာနအဖြဲ႕အစည္းမ်ားရဲ႕ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္ တိုးတက္ေကာင္းမြန္ေအာင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းစဥ္ကို ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈအတြက္  ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး မဟာဗ်ဴဟာ တတိယအဆင့္ လုပ္ငန္းအျဖစ္ သတ္မွတ္အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္ တိုးတက္ေကာင္းမြန္ေအာင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရာမွာ ျပည္သူဗဟိုျပဳ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး မဟာဗ်ဴဟာနဲ႔အညီ ျပည္သူ႔ဝန္ကိုေဆာင္ေသာ ျပည္သူ႔ဝန္ထမ္းမ်ားျဖစ္ေအာင္ ရပ္ေက်းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းမွ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္အထိ ပုဂၢိဳလ္ေရးပိုင္းဆုိင္ရာ အေတြးအျမင္၊ အမူအက်င့္၊ လုပ္ပံုလုပ္နည္းမ်ား ေျပာင္းလဲျခင္း လုပ္ေဆာင္ရမွာျဖစ္သလို အစိုးရအဖြဲ႕အစည္းယႏၲရားရဲ႕ ဖြဲ႕စည္းတည္ေဆာက္ပံု ေျပာင္းလဲျခင္းကိုလည္း ေဆာင္ရြက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပုဂၢိဳလ္ေရးဆုိင္ရာ အေတြးအျမင္၊ အမူအက်င့္၊ လုပ္ပံုလုပ္နည္းမ်ား ျပင္ဆင္ရာမွာ ေခါင္းေဆာင္မႈေနရာေတြမွာ တာဝန္ယူၾကရတဲ့ ေက်းရြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး အဆင့္ကအစ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီး အဆင့္အထိ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းအဂၤါရပ္နဲ႔ ညီၫြတ္ေအာင္ ျပဳမူက်င့္ႀကံ အားထုတ္ဖို႔နဲ႔ ျပည္သူေတြ အားကိုးယံုၾကည္ စိတ္ခ်ရေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖို႔ ေျပာၾကားလိုပါတယ္။

ယခုျပဳလုပ္လ်က္ရွိေသာ ႏိုင္ငံေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားနဲ႔အတူ ဒီမိုကေရစီေဖာ္ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို မိမိတို႔ဝန္ထမ္းတစ္ဦးစီ၏ ကိုယ္ရည္္ကိုယ္ေသြးႏွင့္ အရည္အခ်င္းမ်ား ျမႇင့္တင္ရန္ လိုအပ္သကဲ့သို႔ မိမိတို႔ ဝန္ထမ္းအဖြဲ႕အစည္းအသီးသီး၏ စြမ္းေဆာင္ရည္ျမႇင့္တင္ျခင္း လုပ္ငန္းမ်ားကိုလည္း အာ႐ံုစိုက္ လုပ္ေဆာင္သြားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေဆာင္ရြက္ရာမွာ ေကာင္းမြန္ေသာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္တစ္ရပ္တြင္ အစိုုးရနဲ႔ျပည္သူ အျပန္အလွန္ ဆက္သြယ္ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မႈ ေကာင္းဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီက်င့္စဥ္ ထြန္းကားေရးနဲ႔ တုိင္းျပည္ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ေရးအတြက္ ျပည္သူမ်ား ပူးေပါင္းပါဝင္ ေဆာင္ရြက္လာႏိုင္မယ့္ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ လုပ္ကိုင္မႈကို ေျပာင္းလဲသြားဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၿမိဳ႕နယ္တစ္ခုမွာ ၿမိဳ႕နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးနဲ႔ ၿမိဳ႕နယ္အဆင့္ ဌာနဆိုင္ရာမ်ား၊ ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖ၊ လူမႈေရး စီးပြားေရး လူထုလူတန္းစား ကိုယ္စားလွယ္ပါဝင္တဲ့ ၿမိဳ႕နယ္ေကာ္မတီ ဖြဲ႕စည္းၿပီး ၿမိဳ႕နယ္ရဲ႕ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေရး၊ လံုၿခံဳေရး၊ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး စသည့္ အေရးအရာကိစၥ အရပ္ရပ္အတြက္ ၿမိဳ႕နယ္ေကာ္မတီ ေအာက္မွာ ဆပ္ေကာ္မတီမ်ား ဖြဲ႕စည္းေဆာင္ရြက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿမိဳ႕နယ္ရဲ႕ အေရးအရာ ကိစၥအားလံုးကို ၿမိဳ႕နယ္ ေကာ္မတီ အစည္းအေဝးျဖင့္ စုေပါင္းေဆြးေႏြး၊ စုေပါင္းဆံုးျဖတ္၊ စုေပါင္းဦးေဆာင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္သည့္ စနစ္ျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းျပင္ဆင္ ေဆာင္ရြက္သြားေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုပဲ ခ႐ိုင္ေကာ္မတီ အဆင့္မွာလည္း အလားတူ ေဆာင္ရြက္သြားေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ရပ္ကြက္ေက်းရြာ အဆင့္မွာ ရပ္ကြက္ေက်းရြာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးမ်ား ခန္႔ထားၿပီးလွ်င္ အျခားရပ္ကြက္ ေက်းရြာလူႀကီးမ်ား ေရြးခ်ယ္ပူးေပါင္းပါဝင္တဲ့ ရပ္ကြက္ေက်းရြာေကာ္မတီ ဖြဲ႕စည္းၿပီး စုေပါင္းေဆြးေႏြး တုိင္ပင္ဆံုးျဖတ္၊ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္တဲ့စနစ္ ဆက္လက္ ဖြဲ႕စည္းေဆာင္ရြက္မွသာ ေရွးယခင္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္း အဆံုးအျဖတ္ျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ ျပည္သူလူထု မလိုလားတဲ့ ျပႆနာေတြ ေလ်ာ့နည္းလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တိုင္းေဒသႀကီး ျပည္နယ္ အစိုးရမ်ားအေနနဲ႔ ေကာ္မတီဖြဲ႕စည္းမႈ အဆင့္ဆင့္ ခိုင္မာေကာင္းမြန္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ၾကဖို႔နဲ႔ ေဆာင္ရြက္မႈကိစၥမ်ားမွာ ဥပေဒနဲ႔အညီျဖစ္ေရး စီမံေဆာင္ရြက္သြားရန္ မွာၾကားလိုပါတယ္။

ျပည္သူလူထုရဲ႕ စားဝတ္ေနေရးနဲ႔ လူေနမႈအဆင့္အတန္း ျမင့္မားေရး၊ ၿမိဳ႕နယ္ေက်းရြာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး ေဆာင္ရြက္ရာမွာ ၿမိဳ႕နယ္စည္ပင္သာယာေရး လုပ္ငန္းဟာ အထူးအေရးႀကီးတဲ့အတြက္ အစိုးရဌာနဆိုင္ရာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသက္သက္ျဖင့္ ျပည္သူ႔ဆႏၵနဲ႔အညီ ျပည္သူ႔လိုအပ္ခ်က္ကို ျဖည့္ဆည္းရာမွာ အားနည္းခ်က္မ်ား ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ၁၈၉၈ ခုႏွစ္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံအက္ဥပေဒ အမွတ္ (၃) အရ ျပ႒ာန္းခဲ့တဲ့ ျမဴနီစီပါယ္အက္ဥပေဒဟာ ၁၉၉၃ ခုႏွစ္အထိ တည္ရွိခဲ့ၿပီး၊ ျမဴနီစီပါယ္ေကာ္မတီမွာ ျပည္သူလူထုအတြင္းက ေရြးေကာက္တင္ေျမာက္ထားတဲ့ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားနဲ႔ စည္ပင္သာယာေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့သလို၊ ၿမိဳ႕နယ္မ်ားမွာ စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီကို ၿမိဳ႕နယ္လူထုအတြင္းက ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ ပါဝင္ဖြဲ႕စည္းမႈနဲ႔ သီးျခားရပ္တည္ၿပီး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေအာင္ ဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒ၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမ်ား ေလ့လာသံုးသပ္ ျပင္ဆင္ေဆာင္ရြက္ၾကဖို႔ မွာၾကားလိုပါတယ္။

ျပည္ေထာင္စု အစိုးရဝန္ႀကီးဌာနမ်ားအေနနဲ႔လည္း ဥပေဒ၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမ်ား ေျဖေလွ်ာ့ၿပီး ႐ံုးလုပ္ငန္းစနစ္ ျမန္ဆန္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ျခင္းတို႔အျပင္ ဘတ္ဂ်က္လိုေငြ ေလ်ာ့နည္းသက္သာေစရန္ ေဆာင္ရြက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံပိုင္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကိုလည္း စီးပြားေရးဆန္ဆန္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ရန္ ဦးစီးဌာန၊ ဘုတ္၊ ေကာ္ပိုေရးရွင္း ဖြဲ႕စည္းမႈ၊ ျပင္ဆင္ေျပာင္းလဲ ေဆာင္ရြက္မႈမ်ားကို ဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒမ်ား ျပ႒ာန္းေဆာင္ရြက္သြားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးဌာနအခ်င္းခ်င္း ေပါင္းစပ္ညႇိႏိႈင္းမႈ အားနည္းေနျခင္းကို အစိုးရအဖြဲ႕ က႑အလုိက္ ေကာ္မတီ (Cabinet Committee) မ်ား ဖြဲ႕စည္းၿပီး ေဆြးေႏြးညႇိႏိႈင္း ဆံုးျဖတ္ျခင္းျဖင့္ မူဝါဒခ်မွတ္မႈမ်ား ခိုင္မာေအာင္ ေဆာင္ရြက္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ျပည္ေထာင္စုအစိုးရဝန္ႀကီးဌာနမ်ားနဲ႔ တုိင္းေဒသႀကီး ျပည္နယ္ အစိုးရအၾကား ေပါင္းစပ္ညႇိႏိႈင္းမႈ အားနည္းေနျခင္းကို ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒနဲ႔အညီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာ ခြဲေဝအပ္ႏွင္းမႈကို ေဆာင္ရြက္ရာ၌ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးဌာနမ်ားက တာဝန္ယူ ေဆာင္ရြက္ရမယ့္ လုပ္ငန္းမ်ားနဲ႔ တုိင္းေဒသႀကီး ျပည္နယ္မ်ားက တာဝန္ယူ ေဆာင္ရြက္ရမယ့္ လုပ္ငန္းမ်ားကို စနစ္တက် ပိုင္းျခားသတ္မွတ္ျခင္းမ်ားကုိလည္း ပိုမိုထိေရာက္မည့္ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမ်ား သတ္မွတ္လုပ္ေဆာင္သြားမည္ ျဖစ္ပါတယ္။ အလားတူ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ တုိင္း၊ ေဒသမ်ား၊ ခ႐ိုင္အဆင့္၊ ၿမိဳ႕နယ္အဆင့္ စသည့္ အဆင့္ဆင့္ေသာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာ ခြဲေဝပိုင္းျခားမႈကို သတ္မွတ္ေဆာင္ရြက္ေပးသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးဌာနမ်ားအေနနဲ႔ ဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒ၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမူေဘာင္မ်ား စီမံထိ္န္းသိမ္းမႈကို အဓိကထား၍ တာဝန္ခံေဆာင္ရြက္ေပးရမွာျဖစ္ၿပီး၊ တိုင္းေဒသႀကီး၊ ျပည္နယ္ အစိုးရမ်ားကေတာ့ ေဒသမွာရွိတဲ့ ဝန္ထမ္းအဖြဲ႕အစည္း အသီးသီးကို ႀကီးၾကပ္ကြပ္ကဲ၍ လံုျခံဳေရး၊ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး၊ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေရး၊ ျပည္သူတို႔ရဲ႕ လူမႈစီးပြားေရး ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ ကိစၥအဝဝအတြက္ ေအာင္ျမင္ေအာင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။

ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၂၅၆ တြင္ တုိင္းေဒသႀကီး သို႔မဟုတ္ ျပည္နယ္ အစိုးရသည္ မိမိတိုင္းေဒသႀကီး သို႔မဟုတ္ ျပည္နယ္အတြင္း တာဝန္ထမ္းေဆာင္လ်က္ရွိေသာ နယ္ဘက္ဝန္ထမ္းအဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္မႈမ်ားကိုလည္း ဥပေဒႏွင့္အညီ ႀကီးၾကပ္ျခင္း၊ စစ္ေဆးျခင္း၊ ေပါင္းစပ္ညႇိႏိႈင္းေပးျခင္း ျပဳႏို္င္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားၿပီး ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ဥပေဒႏွင့္အညီ တိက်စြာ လိုက္နာေဆာင္ရြက္သြားၾကဖိို႔ မွာၾကားလိုပါတယ္။

အစိုးရဌာန အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္ တိုးတက္ေကာင္းမြန္ေအာင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ ေဆာင္ရြက္ေရးလုပ္ငန္းစဥ္သည္ ယေန႔ မိမိတို႔ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ေနေသာ ႏုိ္င္ငံေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား၊ ဒီမိုကေရစီ အေလ့အက်င့္မ်ား ရွင္သန္လာေရးအတြက္ အဓိကအခန္းက႑မွေန၍ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ၾကရမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဌာနအသီးသီးတြင္ ပါဝင္တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ေနသည့္ ဝန္ထမ္းအသီးသီးတို႔၏ ႏုိင္ငံေရးေစတနာ မွန္ကန္စြာႏွင့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ၾကရန္ အေလးအနက္ တုိက္တြန္းလိုပါတယ္။ ယေန႔အခ်ိန္အခါဟာ ႏိုင္ငံသား တစ္ဦးခ်င္းစီအေနနဲ႔လည္းေကာင္း၊ အစိုးရအဖြဲ႕အစည္း အသီးသီးအေနနဲ႔လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီအားလံုး အေနနဲ႔လည္းေကာင္း က်ရာက႑မွ စိတ္ရင္းေစတနာေကာင္းျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ မိမိတို႔ ႀကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ အခက္အခဲ၊ စိန္ေခၚမႈအားလံုးကို ေအာင္ျမင္စြာ ေက်ာ္လႊားႏိုင္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာတဲ့ အနာဂတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသစ္ကို ေမွ်ာ္မွန္းႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

နိဂံုးခ်ဳပ္အားျဖင့္ -

ႏိုင္ငံတကာက ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚမွာ ေကာင္းမြန္ေသာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ရွိ မရွိ တိုင္းတာခ်က္စံမ်ားအရ မ်ားစြာအားနည္းေနတာ ေတြ႔ရွိရပါတယ္။ ေကာင္းမြန္ေသာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္ ျဖစ္ထြန္းတိုးတက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရမယ့္ အခ်က္မ်ားအနက္ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈေတြကို ထိထိေရာက္ေရာက္ တားဆီးထိန္းသိမ္းၾကပါလို႔ မွာၾကားလိုပါတယ္။ တားဆီးထိန္းသိမ္းရာမွာ လာဘ္ေပးသူေရာ၊ လာဘ္ယူသူပါ တာဝန္ရွိတဲ့အေလ်ာက္ အမ်ိဳးသားအက်င့္စာရိတၱ မထိခိုက္ေအာင္ ျပည္သူမ်ားအားလံုး ပါဝင္ထိန္းသိမ္း ေပးၾကပါလို႔ ပန္ၾကားလိုပါတယ္။ ျပည္သူ႔ဘ႑ာ၊ လစာရယူၿပီး ျပည္သူ႔ဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ၾကတဲ့ ႏိုင္ငံ့ဝန္ထမ္း၊ ႏိုင္ငံ့သားေကာင္းမ်ားအေနနဲ႔ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓါတ္နဲ႔ တစ္ဦးခ်င္း၊ တစ္ဌာနခ်င္းေကာင္းေအာင္ ျပဳျပင္ၾက ေဆာင္ရြက္ၾကၿပီး တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ိဳးဂုဏ္သိကၡာကို ျပန္လည္ျမႇင့္တင္ရန္ လိုအပ္ေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၲရားတစ္ခုလံုး ျပန္လည္ေကာင္းမြန္ေအာင္ စိတ္ဓါတ္ေကာင္းေကာင္း၊ စည္းကမ္းေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ႏိုင္ငံအက်ိဳး၊ ျပည္သူ႔အက်ိဳးကို ေစတနာေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေကာင္းမြန္ေသာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္ရွိတဲ့ သန္႔ရွင္းေသာ အစိုးရျဖစ္ေအာင္ ဝိုင္းဝန္းႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ၾကပါလို႔ တိုက္တြန္းရင္း နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္ပါတယ္။

(စာလံုးေပါင္းသတ္ပံုအခ်ိဳ႕ ျပင္ဆင္ထားသည္မွလြဲ၍ သမၼ႐ံုးစာမ်က္ႏွာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္အတုိင္း ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္) 

အစ မေကာင္းခဲ့ပါလွ်င္

ပဌမံ ပရာဇိေတာ သိပၸံ၊
ဒုတိယံ ပရာဇိေတာ ဓနံ။
တတိယံ ပရာဇိေတာ ဓမၼံ၊
စတုတၳံ ကႎ ကရိႆတိ။

ပထမအရြယ္၌ အတတ္ပညာ မတတ္ေျမာက္ခဲ့ျငားအံ့။
ဒုတိယအရြယ္၌ ပစၥည္းဥစၥာ မစုေဆာင္းမိျငားအံ့။
တတိယအရြယ္၌ တရားလက္လြတ္ ျဖစ္ေနျငားအံ့။
ထိုကဲ့သို႔ေသာ သူသည္ စတုတၳအရြယ္ ေသခါနီးအခ်ိန္တြင္ အဘယ္အမႈကို ျပဳႏုိင္ေတာ့မည္နည္း။

တြင္းထဲက ဖားသူငယ္

အပၸႆုေတာ သုတံ အပၸံ၊
ဗဟံု မညတိ မာန၀ါ။
သိႏၶဴဒက မပႆေႏၲာ၊
ကူေပ ေတာယံ၀ မ႑ဳေကာ။

အၾကားအျမင္နည္းေသာသူသည္ မိမိမွာ ရွိထားသည့္ အၾကားအျမင္ အနည္းငယ္ကို အမ်ားႀကီး ထင္ေနတတ္၏။ ငါ တတ္လွၿပီ၊ ငါ ေတာ္လွၿပီဟု မာနေထာင္တတ္၏။ ဥပမာအားျဖင့္ မဟာသမုဒၵရာေရကို မျမင္ဖူးေသာ ဖားသူငယ္သည္ တြင္းထဲက ေရကို အမ်ားႀကီး ထင္ေနသကဲ့သို႔ ျဖစ္၏။

ဒီမိုကေရစီ အေျခခံအဂၤါရပ္မ်ား

ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံတစ္ခု ျဖစ္လာဖို႔အတြက္ မရွိမျဖစ္ အေျခခံအဂၤါရပ္ႀကီး ၅ ခု

၁။ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခြင့္။ ပထမဆံုး အခ်က္က လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခြင့္ဆိုတဲ့ အဂၤါရပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ လြတ္လပ္အားေကာင္းတဲ့ မီဒီယာကသာလွ်င္ ျပည္သူလူထုကို သတင္းမွန္ေတြ ေပးႏုိင္မွာျဖစ္တယ္။ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈကို အာမခံႏုိင္မွာ ျဖစ္တယ္။ အာဏာရွင္စနစ္ဘက္ဆီသို႔ ေနာက္ျပန္ ေလွ်ာက်သြားမႈကို ႀကိဳတင္ဟန္႔တား ကာကြယ္ႏုိင္မွာ ျဖစ္တယ္။

၂။ လြတ္လပ္စြာ စုေ၀းခြင့္။ ဒုတိယ အဂၤါရပ္က လြတ္လပ္စြာ စုေ၀းခြင့္။ အဲဒီ အခြင့္အေရးရွိမွသာ ႏုိင္ငံသားမ်ားဟာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းေတြကို တြန္းအားေပးႏုိင္ဖို႔အတြက္ လြတ္လပ္တဲ့ အသင္းအပင္း၊ အစည္းအ႐ံုးမ်ားအတြင္း စုေ၀းစည္း႐ံုးႏုိင္ၾကမွာ ျဖစ္တယ္။ အဲဒီ ၀န္းက်င္မ်ိဳး ရွိမွသာ ၿငိမ္းခ်မ္းၿပီး သစၥာရွိတဲ့ အတိုက္အခံ အင္အားစု တစ္စုက ႏုိင္ငံသားေတြကို စစ္မွန္တဲ့ ေရြးခ်ယ္စရာေတြ ပံ့ပိုးေပးႏုိင္မွာ ျဖစ္တယ္ဗ်။

၃။ လြတ္လပ္တဲ့ ေစ်းကြက္စီးပြားေရး။ တတိယ အဂၤါရပ္က တကယ့္ကို အႏွစ္သာရ လြတ္လပ္မႈရွိတဲ့ ေစ်းကြက္စီးပြားေရး စနစ္တစ္ခု ျဖစ္တယ္ဗ်။ အဲဒီစနစ္ ထြန္းကားမွသာ ႏုိင္ငံသားေတြရဲ႕ တီထြင္ ဖန္တီးႏုိင္မႈ စြမ္းအားေတြ ထြက္ေပၚလာၿပီး အဲဒီကတစ္ဆင့္ စည္ပင္၀ေျပာမႈ၊ အခြင့္အလမ္းနဲ႔ စီးပြားေရးအရ ႏုိင္ငံေတာ္ အစိုးရအေပၚ မွီခိုအားထားေနရမႈေတြ ထြက္ေပၚလာမွာ ျဖစ္တယ္ဗ်ာ။

၄။ လြတ္လပ္တဲ့ တရားစီရင္ေရး။ စတုတၳအဂၤါရပ္က လြတ္လပ္ အမွီအခိုကင္းတဲ့ တရားဥပေဒျပဳေရးနဲ႔ တရားစီရင္ေရးစနစ္ ျဖစ္တယ္ဗ်။ လြတ္လပ္တဲ့ တရားေရးစနစ္ ေအာက္မွာသာ တရားဥပေဒ စိုးမိုးမႈ ရွင္သန္ထြန္းကားႏုိင္မွာ ျဖစ္တယ္ဗ်။

၅။ လြတ္လပ္စြာ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ခြင့္။ ေနာက္ဆံုး ပၪၥမအဂၤါရပ္ကေတာ့ လြတ္လပ္စြာ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ခြင့္ ျဖစ္တယ္ဗ်။ လြတ္လပ္စြာ ကုိးကြယ္ယံုၾကည္ခြင့္ ရွိမွသာ ဘာသာအယူ၀ါဒခ်င္း မတူသူေတြအၾကား တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦး ေလးစား႐ိုေသမႈ ေပၚေပါက္လာႏုိင္ၿပီး အဲဒီ ေလးစား႐ိုေသမႈသည္သာ စာနာေထာက္ထားမႈနဲ႔ အရင္းခံ စိတ္ရွည္မႈတို႔ ထြန္းကားရာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း တစ္ခုကို တည္ေဆာက္ႏုိင္တဲ့ တစ္ခုတည္းေသာ နည္းလမ္းျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုၾကတယ္ဗ်ာ။

........ အဲဒီေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ျပည္သူနဲ႔ အစိုးရဟာ ရည္မွန္းခ်က္တစ္ခုတည္းဆီသို႔ ဦးတည္ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကတဲ့ မိတ္ဖက္ အင္အားစုႀကီး ႏွစ္ခု ျဖစ္ေနၾကၿပီလို႔ ေျပာႏုိင္ေနၿပီ ျဖစ္တယ္ဗ်ာ။ စာရြက္ေပၚကေန တူညီမႈ လက္ေတြ႕နယ္ပယ္ထဲ တကယ္ ေရာက္လာ၊ မလာ ဆိုတာကိုေတာ့ အထက္မွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ အေျခခံအဂၤါရပ္ႀကီး ၅ ခုနဲ႔ပဲ တုိင္းတာလို႔ရမွာ ျဖစ္တယ္ဗ်ာ။ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲ။ ျပည္သူေတြ လြတ္လပ္စြာ စု႐ံုးခြင့္ ရွိသလား။ အဲဒီ ပိုင္ခြင့္ကို ျပည္သူေတြ အသံုးျပဳတဲ့အခါ အစိုးရရဲ႕ တံု႔ျပန္မႈက ဘယ္လိုရွိသလဲ။ လြတ္လပ္ေသာ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ကို တကယ္ က်င့္သံုးသလား။ ဒါမွမဟုတ္ အဲဒါကို ဟန္ျပက်င့္သံုးၿပီး ေနာက္ကြယ္မွာ ေဆြးမ်ိဳးမိတ္သဂၤဟ ေကာင္းစားေရး၀ါဒက လႊမ္းမိုးႀကီးစိုး ေနတုန္းပဲလား။ တရားေရးစနစ္အေပၚ ေငြ သို႔မဟုတ္ အာဏာက လႊမ္းမိုးဖိစီးထားတာမ်ိဳး ရွိသလား။ လူနည္းစု ဘာသာ၀င္ေတြဟာ လူမ်ားစု ဘာသာ၀င္ေတြနဲ႔ အခြင့္အေရး တန္းတူ ညီမွ်မႈ ရွိရဲ႕လား။ အဲဒီ အခြင့္အေရးေတြ ေလာေလာဆယ္မ်ား အျပည့္အ၀ မရေသးဘူးဆိုရင္လည္း ေရွ႕အလားအလာ ဘယ္လို ရွိသလဲဆိုတာေတြကို ေမွ်ာ္မွန္းတြက္ခ်က္ ၾကည့္ေနရမွာ ျဖစ္တယ္ဗ်။ ............. ...........။

[ေမာင္၀ံသ၊ ဒီမိုကေရစီ၊ ျပည္သူ႔ေခတ္ဂ်ာနယ္၊ အတြဲ ၂၊ အမွတ္ ၆၄ မွ ျပန္လည္ထုတ္ႏုတ္ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။] 

သိႏိုင္ရာ အေထာက္အထား

ဇလပၸမာဏံ ကုမုဒမာလံ၊
ကုလပၸမာဏံ ၀ိနေယာ ပမာဏံ။
ဗ်တၱိပမာဏံ ကထိတ၀ါက်ံ၊
ပထ၀ီ ပမာဏံ တိဏမိလာတံ။

ေရ အတိမ္အနက္ကို ၾကာ႐ိုးၾကာႏြယ္ကိုၾကည့္၍ သိႏုိင္၏။
အမ်ိဳးအႏြယ္ ေကာင္း မေကာင္းကို အက်င့္စာရိတၱကို အကဲခတ္၍ သိႏုိင္၏။
ပညာရွိ ဟုတ္ မဟုတ္ကို ထိုသူ ေျပာေသာစကားကို ေထာက္ခ်င့္၍ သိႏုိင္၏။
ေျမ ေကာင္း မေကာင္းကို ျမက္မ်ား ညႇိဳး မညႇိဳးကို ၾကည့္၍ သိႏုိင္၏။

ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ေနာက္ဆံုးပို႔စ္

ပို႔စ္ေခါင္းစဥ္ကိုဖတ္ၿပီး ဟုိေတြး ဒီေတြး မေတြးပါနဲ႔ဗ်ာ။

ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ ဘယ္ႏုိင္ငံကိုမွ ထြက္သြားဖို႔ အစီအစဥ္မရွိသလို၊ ဘေလာ့ဂ္နယ္ပယ္ကေနလည္း ေရွာင္ေျပးဖို႔ အစီအစဥ္ လံုး၀ (လံုး၀) မရွိပါဘူး။

ကၽြန္ေတာ္ကုိဉာဏ္ စာေတြ ဖတ္ႏုိင္ေနေသးသမွ်၊ ကြန္ပ်ဴတာသံုးႏိုင္ေနေသးသမွ်၊ အင္တာနက္ကြန္နက္ရွင္း ေကာင္းေနေသးသမွ်၊ ေတြးစရာေရးစရာေတြ ရွိေနေသးသမွ်၊ ဂူဂဲလ္ကလည္း ဘေလာ့ဂ္ဂါကို အခုလို အဆင္ေျပေျပ သံုးစြဲခြင့္ ျပဳေနေသးသမွ် ကာလပတ္လံုး စာေတြေရးေနဦးမွာပါ။

အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ေတာ့ မဆီမဆိုင္ တစ္ကမၻာလံုး သည္းသည္းလႈပ္ျဖစ္ေနၾကတဲ့ ကမၻာပ်က္မယ့္ေန႔ ဆိုတဲ့ကိစၥကို ေလွာင္ခ်င္တဲ့အတြက္ ပုိ႔စ္ေခါင္းစဥ္ကို စာဖတ္သူမ်ား ျမင္တဲ့အတုိင္း ေပးလုိက္တာျဖစ္ပါတယ္။

အေရွ႕တုိင္းကလူေတြက ဟိုဟာဆန္တယ္၊ ဒီဟာဆန္တယ္လို႔ အၿမဲတမ္း ႏွိမ္ေျပာေျပာခဲ့တဲ့ အေနာက္ႏုိင္ငံသားေတြဟာ အခုျဖစ္ရပ္မွာေတာ့ ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး လက္ေတြ႕မဆန္ဘဲ ထိတ္လန္႔ေၾကာက္ရြံ႕ေနၾကသလဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ဉာဏ္မမီေပါင္ဗ်ာ။ သိပၸံသမား၊ လက္ေတြ႕၀ါဒီ၊ ေရွး႐ိုးစြဲမဟုတ္သူ စတဲ့စတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ေတြကို ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္တပ္ၿပီး လက္မ,ေထာင္ခဲ့ၾကတဲ့ ႏွာေခါင္းခၽြန္ႀကီးေတြ၊ အသားနီႀကီးေတြ၊ ကုလားျဖဴႀကီးေတြက လူမ်ိဳးစုတစ္ခုရဲ႕ ျပကၡဒိန္တစ္ခုေၾကာင့္ ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႔ ေနၾကရတယ္ ဆိုတာကေတာ့ သိပ္မနိပ္လွဘူး ထင္ပါတယ္ဗ်ာ။ ျမင္ရတာ ကို႔႐ို႕ကားယားနဲ႔ ဟာသမ်ား ျဖစ္ေနသလားလို႔ပါ။

က်ဳပ္တို႔အေရွ႕တုိင္းကေတာ့ ရွင္းတယ္ဗ်ာ။ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံကဆို ကမၻာပ်က္မယ္ဆိုၿပီး ၀ါဒျဖန္႔တဲ့လူေတြကို ဖမ္းဆီးၿပီး ေထာင္ေတြတန္းေတြ ခ်ပစ္လုိက္ေသး မဟုတ္လား။ ဂ်ပန္တို႔၊ ေတာင္ကိုရီးယားတို႔လည္း သူတို႔ေရြးေကာက္ပြဲေတြကို ကမၻာပ်က္ေတာ့မွာမို႔ မလုပ္ေတာ့ပါဘူးဆုိၿပီး ရပ္မထားၾကပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ရြာက ႀကီးေတာ္ႀကီးဆိုရင္လည္း ကမၻာပ်က္တာေတြဘာေတြ မစဥ္းစားႏုိင္အားပါဘူး။ သူ႔ခမ်ာ စပါးရိတ္ေနတဲ့ လင္ေတာ္ေမာင္ ကၽြန္ေတာ့္ဘႀကီးကို ေန႔လည္ထမင္း အမီပို႔ဖို႔အေရး ခ်က္ျပဳတ္ေၾကာ္ေလွာ္ ေနေလရဲ႕။ ကၽြန္ေတာ့္တူေတြ၊ တူမေတြလည္း မိုးလင္းကတည္းက လုပ္စရာရွိတာလုပ္ၿပီး က်ဴရွင္သြားၾက၊ ေက်ာင္းသြားၾကပါပဲ။ သူတို႔ကေတာ့ ေျပာရွာပါတယ္... ျမန္မာႏိုင္ငံကလည္း မမိုက္လိုက္တာဗ်ာတဲ့။ အေမရိကန္မွာေတာင္ ကမၻာပ်က္မယ္ဆိုတဲ့ ေကာလာဟလေၾကာင့္ ေက်ာင္းေတြပိတ္ထားၾကၿပီတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုလည္း က်ဴရွင္ပိတ္ေပးရင္ ေကာင္းမွာပဲတဲ့။

ဒီေန႔ဟာ....

၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၂၁ ရက္၊ ေသာၾကာေန႔။

ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၃၇၄ ခုႏွစ္ နတ္ေတာ္လဆန္း ၈ ရက္ ျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္လို႔မ်ား ကမၻာပ်က္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြရဲ႕ ေနာက္ဆံုးေန႔ေပါ့ဗ်ာ။

မိတ္ေဆြအခုဖတ္ေနရတဲ့ စာဟာ ဘ၀မွာ ေနာက္ဆံုးဖတ္ခြင့္ရတဲ့စာ ျဖစ္ႏုိင္သလို ကၽြန္ေတာ့္အတြက္လည္း ေနာက္ဆံုးေရးတဲ့စာ ျဖစ္ႏုိင္တာပါပဲ။

ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ကမၻာမပ်က္ေသးခင္ခဏ ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြေတြကို ဖတ္ခြင့္ရေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ေရးတင္ထားတဲ့ပို႔စ္ကို အားေပးလိုက္ၾကပါဦးလို႔ ...............။

အမွတ္တရ

ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)

၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၂၁ ရက္၊ ေသာၾကာေန႔။

ေန႔လည္ ၁၂ နာရီ ၀၅ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။

 

 (အေပၚက ကာတြန္းက ကၽြန္ေတာ္အႀကိဳက္ဆံုး ကာတြန္းပါပဲဗ်ာ)

ကုိယ္ပုိင္မဟုတ္က အားမကုိးရ

ေပါတၳေကသု စ ယံ သိပၸံ၊
ပရဟေတၳသု ယံ ဓနံ။
ယတၳ ကိေစၥ သမုပၸေႏၷ၊
န တံ သိပၸံ န တံ ဓနံ။

ေပ၊ ပုရပိုက္၊ စာရြက္တို႔ေပၚက အတတ္ပညာသည္လည္းေကာင္း၊
သူတစ္ပါးတို႔လက္ထဲက ဥစၥာသည္လည္းေကာင္း၊
အဟုတ္တကယ္ ျပဳဖြယ္ကိစၥ ရွိလာေသာအခါ အတတ္ပညာအရာ မေရာက္ေတာ့ေပ။ ဥစၥာအရာ မေရာက္ေတာ့ေပ။

ပညာရွိ ႏွင့္ လူမိုက္

အပုေ႒ာ ပ႑ိေတာ ေဘရီ၊
ပဇၨဳေႏၷာ ေဟာတိ ပုစၧိေတာ။
ဗာေလာ ပုေ႒ာ အပုေ႒ာပိ၊
ဗဟုမၸိ ဘဏေတ သဒါ။

ပညာရွိသည္ အေမးမခံရေသာအခါ စည္ႀကီးကဲ့သို႔ ဆိတ္ဆိတ္ေန၏။
အေမးခံရေသာအခါတြင္ကား မိုးသည္းႀကီး ရြာခ်သကဲ့သို႔ ေျပာဆိုတတ္၏။
လူမိုက္သည္ကား အေမးခံရသည္ျဖစ္ေစ၊ အေမး မခံရသည္ျဖစ္ေစ အခါခပ္သိမ္း ေရာက္တတ္ရာရာ ေျမာက္ျမားစြာ ေျပာဆိုတတ္၏။

အ႒ာရသ အတတ္ပညာမ်ား

သုတိ သမၼဳတိ သခ်ၤာ စ၊
ေယာဂါနီတိ ၀ိေသသကာ။
ဂႏၶဗၺာ ဂဏိကာ ေစ၀၊
ဓႏု ေဗဒါ စ ပူရဏာ၊
တိကိစၧာ ဣတိဟာေသာ စ၊
ေဇာတိ မာယာ စ ဆႏၵတိ။
ေကတု မႏၲာ စ သဒၵါ စ၊
သိပၸါ႒ာရသကာ ဣေမ။

အၾကားအျမင္ အတတ္
ဓမၼသတ္ အတတ္
ဂဏန္းသခ်ၤာ အတတ္
တံစည္းစူးေဆာက္ အတတ္
နီတိက်မ္း အတတ္
ယာယီ ယၾတာ စေသာ ဗ်ာက႐ိုဏ္း အတတ္
ေစာင္းညႇင္း စေသာ အတီးအမႈတ္ အတတ္
လက္သစ္ အတတ္
ေလး အတတ္
ေရွးစကား အတတ္
ေဆး အတတ္
ရယ္ရႊင္မႈ အတတ္
ေဗဒင္ အတတ္
လွည့္ပတ္တတ္ေသာ အတတ္
ဆန္းက်မ္း အတတ္
သံတမန္ အတတ္
မႏၲန္ အတတ္
သဒၵါက်မ္း အတတ္
ဤသည္ကား တစ္ဆယ့္ရွစ္ရပ္ေသာ အတတ္တို႔ေပတည္း။ 

ညႇိဳ႕ မဂၢဇင္း ႏွင့္ ျမန္မာ့အလင္းအာေဘာ္

ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ ႀကိဳတင္ေမွ်ာ္လင့္ထားၿပီးသားမို႔ မအံ့ၾသေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာ ၀မ္းသာသြားမိတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ ေၾသာ္.... ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာမွာ ပါလာတဲ့ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္အေၾကာင္းကို ေျပာေနတာပါ။ ညႇိဳ႕မဂၢဇင္းကို ဖတ္ရကတည္းက အဲဒီလိုေတာ့ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္လို႔ ေတြးမိပါတယ္။ ေရးလည္းေရးသင့္တယ္လို႔ ထင္မိလို႔ပါ။ အဲဒီအတြက္လည္း ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာက စာတည္းအဖြဲ႕ကို ေက်းဇူးတင္ အသိအမွတ္ျပဳပါေၾကာင္း ဒီေနရာကေန မွတ္တမ္းတင္လိုက္ပါရေစ။ ကုိယ့္ရဲ႕ ႀကိဳတင္မွန္းဆခ်က္ မွန္ခဲ့တဲ့အတြက္လည္း ေက်နပ္မိတာကို ၀န္ခံပါတယ္။

တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး အျမင္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ခံယူခ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳးမို႔ မင္းမွားတယ္၊ ငါမွန္တယ္လို႔ ဒီေနရာမွာ အျငင္းမပြားလိုပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ျမန္မာ့ေသြး စာဖတ္သူေတြအားလံုးဟာ အရြယ္ေရာက္ၿပီးတဲ့ ေခတ္ပညာတတ္ လူငယ္ေတြမ်ားတာမို႔ ကုိယ့္အသိဉာဏ္နဲ႔ကိုယ္၊ ကုိယ့္ဆင္ျခင္ဉာဏ္နဲ႔ကုိယ္ ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားတတ္ၾကလိမ့္မယ္ဆိုတာ လံုး၀ သံသယ မရွိမိပါဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ကေတာ့ ဒီလိုျမင္တယ္၊ ဒီလိုေတြးတယ္၊ ဒီလိုေ၀ဖန္တယ္လို႔ မေျပာလိုေတာ့ပါဘူး။ စာဖတ္သူေတြကပဲ ႏိႈင္းယွဥ္စဥ္းစားၾကပါလို႔ ေျပာလိုပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ၀န္ခံခ်င္တာတစ္ခု ရွိပါတယ္။ မင္းလည္း အဲဒီမဂၢဇင္းကို ဖတ္တာပဲ မဟုတ္လားလို႔ ေမးလာမယ့္ လူေတြကိုပါ။ ဟုတ္ကဲ့ အမွန္အတိုင္း ကၽြန္ေတာ္၀န္ခံပါတယ္။ အဲဒီမဂၢဇင္းကို ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ျခင္းသည္ ဘာဗဟုသုတရမလဲ၊ ဘာပညာေတြ ေလ့လာႏုိင္မလဲဆိုတဲ့ စိတ္ကူးနဲ႔ ဖတ္ခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေယာက္်ားတို႔ရဲ႕ တပ္မက္တဲ့စိတ္နဲ႔ ဖတ္ခဲ့တာပါ။ ေယာက္်ားတိုင္းကို ဆိုလိုတာမဟုတ္ေပမယ့္ သာမန္ပုထုဇဥ္လူသား ေယာက္်ားတစ္ဦးရဲ႕ စိတ္ကိုဆိုလိုေၾကာင္း နားလည္ေပးေစလိုပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီမဂၢဇင္းကို မဖတ္ခဲ့ဘူးလို႔ မျငင္းလိုပါ၊ ႀကိဳက္သလားဆိုရင္ ႏွစ္ပိုင္းေျဖပါမယ္။ ျမန္မာ့လူေဘာင္အတြက္ မႀကိဳက္ပါဘူး၊ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ကေတာ့ ေယာက္်ားစိတ္နဲ႔ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေၾကာင္းပါ။ ဒါေၾကာင့္ မႀကိဳက္ျခင္းသည္ ကၽြန္ေတာ့္ဆင္ျခင္ဉာဏ္၊ ကၽြန္ေတာ့္ဦးေႏွာက္က မႀကိဳက္ျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ ႀကိဳက္ျခင္းကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ တဏွာစိတ္၊ အကုသိုလ္စိတ္က ႀကိဳက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း အတိအလင္း ေျပာလိုပါသည္ခင္ဗ်ား။

ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာ၊ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၅ ရက္၊ စာမ်က္ႏွာ ၁၀ ပါ ေဆာင္းပါး (စာလံုးမ်ားကို ေသခ်ာမျမင္ရပါလွ်င္ မိမိစက္အတြင္းသို႔ ဦးစြာသိမ္းယူၿပီးမွ ျမင္ကြင္းခ်ဲ႕၍ ဖတ္႐ႈႏိုင္ပါသည္။)

ညႇိဳ႕ မဂၢဇင္း Download ယူရန္။

ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြ ေျပာသည့္စကားတစ္ခြန္းကိုလည္း မေမ့မေလ်ာ့ ေျပာလိုပါေသးသည္။ ကၽြန္ေတာ္က စာအုပ္ဆုိင္တြင္ ညႇိဳ႕မဂၢဇင္းကို သြား၀ယ္ရာ မရွိေတာ့ဘူးဟုေျပာေၾကာင္း၊ ေရာက္တာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းကုန္သြားသည္ဟု ဆုိင္မွေျပာလုိက္သည့္အေၾကာင္းကို ေျပာျပျဖစ္ပါသည္။ ထိုအခါ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက အႀကံေပးပါသည္။ အဲဒီမဂၢဇင္းကို စာအုပ္၀ယ္ၿပီး သို႔မဟုတ္ ငွားၿပီး ဖတ္ျဖစ္ေအာင္ ဖတ္ပါတဲ့။ အြန္လုိင္းမွာတင္ထားတဲ့ PDF ဖိုင္ထက္ အမ်ားႀကီး ပိုလန္းသည္ဟု ဆိုပါသည္။ ဟုတ္မဟုတ္ စာအုပ္မူရင္းႏွင့္ ဖတ္ဖူးသူမ်ားက ပိုသိပါလိမ့္မည္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ယခုအခ်ိန္အထိ PDF ဖိုင္ျဖင့္သာ ဖတ္ဖူးေသးေၾကာင္းပါခင္ဗ်ား။

ျမန္မာအြန္လိုင္းရပ္၀န္း ထံုးစံအတိုင္း ထိုမဂၢဇင္း၏ မူလတင္ေပးသူသည္ မည္သူမွန္း မသိေတာ့ပါ။ တစ္ေယာက္တစ္ဆင့္ျဖင့္ ကူးယူျဖန္႔ေ၀လာခဲ့ရာ ဟိုလူကလည္း သူတင္ခဲ့သလိုလို၊ ဒီလူကလည္း သူတင္ခဲ့သလိုလိုမို႔ ဘယ္သူတင္ခဲ့ေၾကာင္းကို ကၽြန္ေတာ္ေသခ်ာမသိပါ။ သို႔ေသာ္ အေထာက္အထား အခ်က္အလက္ အခ်ိဳ႕အရ ႏွာသခင္ (ဒို႔တဏွာအစည္းအ႐ံုး) က တင္တာလို႔ သိရပါတယ္။ ဘယ္သူမွန္း မသိေပမယ့္ အြန္လိုင္းမွာ ဖတ္ခြင့္ရေအာင္ လုပ္ေပးခဲ့တဲ့အတြက္ေတာ့ ေက်းဇူးတင္လိုက္ပါတယ္ဗ်ာ။

အမွတ္တရ

ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)

၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၈ ရက္၊ အဂၤါေန႔။

နံနက္ ၆ နာရီ ၆၉ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။ 

ျဖည္းျဖည္း ျဖည္းျဖည္းျပဳ

သႎေန သိပၸံ သႎေန ဓနံ၊
သႎေန ပဗၺတမာ႐ုဟံ။
သႎေန ကာမႆ ေကာဓႆ၊
ဣေမ ပၪၥ သႎေန သႎေန။

အတတ္ပညာကို ျဖည္းျဖည္း သင္ရာ၏။
ပစၥည္းဥစၥာကို ျဖည္းျဖည္း ရွာရာ၏။
ေတာင္တက္ေသာ သူသည္ ျဖည္းျဖည္း တက္ရာ၏။
ကာမကိစၥကို ျဖည္းျဖည္း ျပဳက်င့္ရာ၏။
အမ်က္ကို ျဖည္းျဖည္း ထြက္ရာ၏။
ဤအခ်က္ ငါးခ်က္တို႔ကို ျဖည္းျဖည္း ျဖည္းျဖည္းသာ ျပဳက်င့္ရာ၏။

ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအေၾကာင္း ေျပာၾကရေအာင္ (၃)

အမွတ္စဥ္ (၂) အထိ ေရးသားခဲ့ေသာ္လည္း ကာလအတန္ၾကာ ဆက္မေရးျဖစ္ဘဲ အဆက္ျပတ္သလို ျဖစ္သြားခဲ့ရပါသည္။ အလုပ္တာ၀န္မ်ားႏွင့္ မအားလပ္ေသာေၾကာင့္ဟု အေၾကာင္းျပခ်က္ မေပးလိုေသာ္လည္း မအားလပ္ခဲ့သည္ကေတာ့ အမွန္ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ အစပ်ိဳးခဲ့ေသာ္လည္း ဆက္မေရးျဖစ္ဘဲ ပစ္ထားသလို ျဖစ္ခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ေရးမည့္အေၾကာင္းအရာမ်ား၊ ေျပာလိုသည္မ်ားကို စိတ္ထဲတြင္ စဥ္ထားၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း စိတ္ေအးလက္ေအးႏွင့္ အခ်ိန္ယူစဥ္းစားကာ ေရးသင့္သည္ဟု ထင္ျမင္သည့္အတြက္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒႏွင့္ပတ္သက္၍ အေလာတႀကီး ေရးသားျခင္း မျပဳခဲ့ဘဲ အျခားပို႔စ္မ်ားကိုသာ ေရးသားျဖစ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ပို႔စ္တစ္ခုျဖစ္ရင္ၿပီးေရာ မေရးသားလိုသည့္အတြက္ အမွတ္စဥ္ (၂) ႏွင့္ ယခု အမွတ္စဥ္ (၃) အၾကားတြင္ အခ်ိန္ ၂ လခန္႔ ကြာျခားသြားခဲ့ရျခင္းကို အားနာမိပါေၾကာင္းႏွင့္ အႏူးအၫြတ္ေတာင္းပန္ပါေၾကာင္း။

ယခုပို႔စ္တြင္လည္း ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပါ ေပးထားခ်က္မ်ားကိုပင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေလ့လာၾကမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒတြင္ ေပးထားခ်က္ မ်ားစြာရွိရာ ထိုအခ်က္မ်ားအားလံုးကို ေသေသခ်ာခ်ာ သေဘာေပါက္မွသာလွ်င္ ဆက္စပ္စဥ္းစားမႈမ်ား၌ အဆင္ေျပမည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ယူဆပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ေရးဆြဲရန္အတြက္ ဥေပဒေက်ာ႐ိုးကို ေရးဆြဲခဲ့သူ(မ်ား)၏ အေတြးအႀကံမ်ားကို ထိုေပးထားခ်က္မ်ားမွတစ္ဆင့္ ျမင္ေတြ႔သိရွိႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုသို႔ သိရွိျခင္းျဖင့္ အခ်ိဳ႕ေသာ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားတြင္ မူရင္းရည္ရြယ္ရင္းကို မွန္းဆႏိုင္ပါသည္။

ကၽြႏ္ုပ္အေနျဖင့္ ဥပေဒပညာရွင္တစ္ဦး မဟုတ္သည့္အတြက္ ဥပေဒ႐ႈေထာင့္မွ မည္သို႔မည္ပံုဆိုသည္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ရွင္းျပႏုိင္ခ်င္မွ ရွင္းျပႏုိင္မည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပါ ေပးထားခ်က္မ်ားႏွင့္ ၎ေပးထားခ်က္မ်ား၏ ရည္ရြယ္ရင္း၊ ဦးတည္ခ်က္၊ လမ္းေၾကာင္းကိုမူ မွန္းဆႏုိင္သည္ဟုေတာ့ ဆိုခ်င္ပါသည္။ ၀တၳဳစာအုပ္ထဲတြင္ စိတ္နစ္သြားသည့္အခါ ၀တၳဳေရးသူ၏ ခံစားခ်က္မ်ား၊ အေတြးမ်ား၊ စိတ္ကူးမ်ားသည္ မိမိထံသို႔ ကူးစက္လာသကဲ့သို႔ဟု ဆိုခ်င္ပါသည္။ ထိုသို႔ဆိုသည့္အတြက္ ေ၀ဖန္စရာျဖစ္မည္ကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္သိပါသည္။ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒသည္ ၀တၳဳစာအုပ္ မဟုတ္ပါ။ ၎အခ်က္ကို ကၽြန္ေတာ္ေကာင္းစြာ သိပါသည္။ သို႔ေသာ္ စာဖတ္သူမ်ားအေနျဖင့္ သတိျပဳမိေစခ်င္သည္မွာ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ေရးဆြဲခဲ့သူမ်ားမွာ စက္႐ုပ္မ်ား၊ ၿဂိဳလ္သားမ်ား မဟုတ္ၾကပါ။ လူသားမ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။ လူသားမ်ားျဖစ္သည့္အတြက္ ခံစားခ်က္မ်ား ရွိၾကပါသည္။ ဤေနရာတြင္လည္း ကၽြန္ေတာ္ေျပာလိုရင္းကို နားလည္ေစခ်င္ပါသည္။ ခံစားခ်က္အတိုင္း ေရးထားသည္ဟု ဆိုလိုျခင္း မဟုတ္ပါ။ လူဆိုသည္မွာ မိမိေတြ႔ႀကံဳခဲ့ဖူးသည့္ အေတြ႕အႀကံဳမ်ားအေပၚတြင္ မ်ားစြာခံစားတတ္ၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္ဟုဆိုလွ်င္ စာဖတ္သူမ်ားအေနျဖင့္ အျငင္းပြားလိမ့္မည္မဟုတ္ဟု ကၽြႏ္ုပ္ ယံုၾကည္ပါသည္။

အေျခခံဥပေဒကို ေရးဆြဲသြားသူမ်ားကို လွမ္းေမွ်ာ္မၾကည့္ဘဲ မိမိဘာသာမိမိ ျပန္လည္ဆင္ျခင္ ၾကေစလိုပါသည္။ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဆံုးျဖတ္လုပ္ကိုင္ေနရသည္မ်ားမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကိုယ္တိုင္ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရသည့္ အေတြ႕အႀကံဳမ်ားအေပၚတြင္ အေျချပဳကာ ေဆာင္ရြက္ေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ တစ္ခုသိထားသင့္သည္မွာ ထိုသို႔ ဆံုးျဖတ္လုပ္ကိုင္ျခင္းမ်ားသည္ မိမိအတြက္ အမွန္တရားမ်ား ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ေနမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း အျခားအျခားေသာ လူမ်ားအတြက္မူ ဟုတ္ခ်င္မွဟုတ္မည္ ဆိုသည့္အခ်က္ ျဖစ္ပါသည္။ သူတို႔တြင္လည္း သူတို႔အေတြ႕အႀကံဳမ်ားအရ သူတို႔ဘာသာ ျပ႒ာန္းထားသည့္ ကုိယ္ပိုင္အယူအဆမ်ား၊ ခံယူခ်က္မ်ား ရွိေနၾကသည္ကို မေမ့ၾကေစလိုပါ။ အဆိုပါ အခ်က္မ်ားသည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အေနျဖင့္ ခံစားခ်က္မ်ားအေပၚတြင္ အေျချပဳကာ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ၾကျခင္း ရွိမရွိ ဆိုသည္ကို သိရွိႏုိင္သည့္ အခ်က္မ်ားဟု ကၽြႏ္ုပ္ ယံုၾကည္ပါသည္။

မူလအေၾကာင္းအရာကို ျပန္ဆက္ရပါလွ်င္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ေရးဆြဲသြားသူမ်ားသည္ လူသားမ်ားျဖစ္သည့္အတြက္ သူတို႔ခံစားခ်က္မ်ားသည္ အေျခခံဥပေဒထဲတြင္ ေပ်ာ္၀င္ေနပါလိမ့္မည္။ ထိုအခ်က္မ်ားကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိႏုိင္ပါလွ်င္ အခ်ိဳ႕သူမ်ား ေျပာဆိုေနၾကသည့္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပါ ျပ႒ာန္းခ်က္အခ်ိဳ႕သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ထိုသို႔ ျဖစ္ေနၾကရသည္ကို နားလည္ႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ဆိုခ်င္ပါသည္။ အနည္းဆံုးေတာ့ ဒီေန႔ဒီအခ်ိန္မွာ ဒီလို အျငင္းပြားမႈေတြ၊ ဒီလို ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ၊ ဒီလို အားၿပိဳင္မႈေတြ ျဖစ္လာေအာင္ ႀကိဳတင္ႀကံရြယ္ခဲ့သလားဟု ထင္ရေလာက္ေအာင္ စနစ္က်လွသည့္ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားအေၾကာင္းကို ေလ့လာျခင္းသည္ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းေနလိမ့္မည္ဟု ယံုၾကည္မိပါသည္။

ယခုပို႔စ္တြင္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပါ အသက္ကန္႔သတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ ေလ့လာမိသမွ်ကို စုစည္းေဖာ္ျပထားပါသည္။ မွားယြင္းခၽြတ္ေခ်ာ္မႈမ်ား ျမင္ေတြ႕ခဲ့ပါလွ်င္လည္း အားနာျခင္း မျဖစ္ဘဲ ကၽြႏ္ုပ္ကုိယ္တုိင္ႏွင့္ အျခားစာဖတ္သူမ်ား၏ အက်ိဳးငွာ ေထာက္ျပေ၀ဖန္ ေျပာဆိုၾကေစလိုပါသည္။

အထက္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္အတိုင္း အသက္ကန္႔သတ္ခ်က္မ်ားကို အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ဥပေဒျပဳေရး၊ တရားစီရင္ေရး၊ အေထြေထြ ဟူ၍ အပိုင္း ၄ ပိုင္းခြဲ၍ တင္ျပထားပါသည္။ စာဖတ္သူမ်ားအေနျဖင့္ ဖတ္႐ႈေ၀ဖန္ သံုးသပ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ႏုိင္ပါသည္။ အသက္ကန္႔သတ္ခ်က္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကၽြန္ေတာ့္တြင္ ေျပာစရာမ်ားစြာ ရွိေသာ္လည္း ဤေနရာတြင္ ဥပေဒျပဳေရးမ႑ိဳင္ႏွင့္ ပတ္သက္၍သာ အေလးထား ေျပာၾကားလိုပါသည္။

စာဖတ္သူမ်ား သတိထားမိလိမ့္မည္ဟု ယံုၾကည္ပါသည္။ မ႑ိဳင္သံုးရပ္ ရွိသည့္အနက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ တရားစီရင္ေရးတို႔တြင္ တာ၀န္ရွိသူ အဆင့္ဆင့္သည္ အသက္ကန္႔သတ္ခ်က္မ်ား ရွိေနၾကပါသည္။ ဤပို႔စ္တြင္ ကၽြန္ေတာ့္အေနျဖင့္ အသက္ကန္႔သတ္ခ်က္ကိုသာ အထူးျပဳေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္သျဖင့္ အျခားအေၾကာင္းအရာမ်ား မပါ၀င္ေသာ္လည္း အသက္ကန္႔သတ္ခ်က္ႏွင့္အတူ အျခားေသာ အရည္အခ်င္း ကန္႔သတ္ခ်က္မ်ား ပါရွိေနသည္ဆိုသည္ကို စာဖတ္သူမ်ား သိရွိၿပီးျဖစ္သည္ဟု ယံုၾကည္ပါသည္။

ဥပေဒျပဳေရးမ႑ိဳင္မွာမူ အင္မတန္ ထူးျခားပါသည္။ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္မ်ား၏ အသက္ကန္႔သတ္ခ်က္ႏွင့္ ျပည့္စံုရမည့္ အရည္အခ်င္းမ်ား ရွိပါေသာ္လည္း လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒မ်ား၊ ဒုတိယဥကၠ႒မ်ားအား အသက္ကန္႔သတ္ထားျခင္း မရွိသည္ကို ေတြ႕ႏုိင္ပါသည္။ ထို႔ျပင္ အၿမဲတမ္းေကာ္မတီမ်ား၏ ဥကၠ႒မ်ားႏွင့္ အဖြဲ႕၀င္မ်ားကိုလည္း အသက္ကန္႔သတ္ထားျခင္း မရွိပါ။ ဆိုလိုသည့္သေဘာမွာ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္တိုင္းသည္ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ အျဖစ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဒုတိယဥကၠ႒ အျဖစ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေရးရာေကာ္မတီမ်ား၏ ဥကၠ႒မ်ား အျဖစ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အဖြဲ႕၀င္မ်ား အျဖစ္ေသာ္လည္းေကာင္း တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ႏိုင္သည္ ဟူသည့္အခ်က္ ျဖစ္ပါသည္။ စဥ္းစားဖြယ္ ျဖစ္ပါသည္။

ျဖစ္ႏိုင္ေခ် အင္မတန္မွ နည္းပါးပါေသာ္လည္း ေပးထားခ်က္အရ၊ သခ်ၤာနည္းအရ ျဖစ္ႏိုင္သည့္အခ်က္မွာ အသက္ ၂၅ ႏွစ္ သို႔မဟုတ္ ၃၀ ႏွစ္ ျပည့္ၿပီးသည့္ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္တစ္ဦးသည္ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒အျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ၂၅/၃၀ ႏွစ္ဆိုသည္က နမူနာ ေျပာလိုျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္မ်ားသည္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ ျဖစ္ရန္အတြက္ အသက္ ၂၅ ႏွစ္၊ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ ျဖစ္ရန္အတြက္ အသက္ ၃၀ ႏွစ္၊ တုိင္းေဒသႀကီး သို႔မဟုတ္ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ျဖစ္ရန္အတြက္ အသက္ ၂၅ ႏွစ္ ျပည့္ေျမာက္ရန္သာ လိုအပ္ပါသည္။ အျခားကန္႔သတ္ခ်က္ အရည္အခ်င္းမ်ား လံုး၀ (လံုး၀) မလိုအပ္ပါ။ ပညာေရးဆိုင္ရာ အရည္အခ်င္းမ်ား မလိုပါ၊ မည္သည့္နယ္ပယ္တြင္ လုပ္သက္မည္မွ် ရွိရမည္ဟူသည့္ အရည္အခ်င္းမလိုပါ။ တစ္ခုသာ လိုပါသည္။ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ ျဖစ္ရန္တစ္ခုသာ ျဖစ္ပါသည္။

လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒၊ ဒုတိယဥကၠ႒ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္သည့္ နည္းလမ္းမ်ားအရ၊ ေရးရာေကာ္မတီမ်ား၏ ဥကၠ႒မ်ား၊ အဖြဲ႕၀င္မ်ား ခန္႔အပ္သည့္ နည္းလမ္းမ်ားအရ လႊတ္ေတာ္အတြင္း အမတ္ေနရာ အမ်ားဆံုး ရရွိသည့္ ပါတီသည္လည္းေကာင္း၊ ၫြန္႔ေပါင္းဖြဲ႕ႏိုင္သည့္ ပါတီမ်ားသည္လည္းေကာင္း လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒မ်ား၊ ဒုတိယဥကၠ႒မ်ားကို ၎တို႔စိတ္ႀကိဳက္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခြင့္ ရရွိၾကလိမ့္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ (သမၼတႏွင့္ အစိုးရအဖြဲ႕သည္လည္း ဤလမ္းေၾကာင္းမွ သြားရသည္ကို သတိျပဳေစလိုပါသည္) ထို႔ေၾကာင့္ အသက္ ၂၅ ႏွစ္ သို႔မဟုတ္ ၃၀ ႏွစ္ ျပည့္ၿပီးလွ်င္ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒မ်ားအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ႏိုင္သည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ မ႑ိဳင္သံုးရပ္အၾကား ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ျပႆနာမ်ားကို စာဖတ္သူမ်ား ျပန္လည္စဥ္းစား ဆင္ျခင္ၾကည့္ေစလိုပါသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ ျပႆနာမ်ားသည္ ယခု ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ အသက္ကန္႔သတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ဆက္စပ္ေနသည္ကို ေတြ႕ရွိႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။

ကၽြႏ္ုပ္အေနျဖင့္ အျခားအရာမ်ားကို မေျပာလိုေသာ္လည္း အသက္ကန္႔သတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ စဥ္းစားမိတုိင္း စိတ္ထဲတြင္ ျဖစ္မိသည့္အရာတစ္ခု ရွိပါသည္။ အျခားမဟုတ္ပါ။ ဥပေဒျပဳေရးမ႑ိဳင္မွ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒မ်ားႏွင့္ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္မ်ားအေနျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ေက်ာ႐ိုးကို ေရးဆြဲခဲ့သူ(မ်ား)ကို ေက်းဇူးတင္သင့္သည္ ဟူသည့္အခ်က္ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုသို႔ဆိုသည့္အတြက္ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ပူမိသည္မွာ စာဖတ္သူမ်ားအေနျဖင့္ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒မ်ားႏွင့္ ဒုတိယဥကၠ႒မ်ားအတြက္ အသက္ကန္႔သတ္ခ်က္ မထားခဲ့ေသာေၾကာင့္ဟု ယူဆသြားမည္ကို ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြႏ္ုပ္အေနျဖင့္ ထိုအခ်က္ကို ေျပာလိုျခင္း မဟုတ္ပါ။ အေျခခံဥပေဒကို ေရးဆြဲခဲ့သူမ်ား၏ ျပည္သူကိုေလးစားမႈ၊ ျပည္သူအေပၚ ယံုၾကည္မႈ၊ ဥပေဒျပဳေရးမ႑ိဳင္အေပၚ တန္ဖိုးထားေလးစားမႈတို႔ကို ျဖစ္ပါသည္။ ခ်က္ခ်င္း သေဘာမေပါက္ခဲ့ပါလွ်င္ ေခါင္းေအးေအးထား၍ စဥ္းစားၾကည့္ေစလိုပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဘာကိုဆိုလိုသည္ကို ေစ့ေစ့ေတြးလွ်င္ ေရးေရးေပၚလာပါလိမ့္မည္။

အမွတ္တရ

ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)

၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၄ ရက္၊ ေသာၾကာေန႔။

နံနက္ ၃ နာရီ ၅၉ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။

ဆက္စပ္ဖတ္႐ႈရန္မ်ား
၁။ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ
၂။ ႏိုင္ငံသားတိုင္း ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ဖတ္ၾကရမည္
၃။ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအေၾကာင္း ေျပာၾကရေအာင္ (၁)
၄။ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအေၾကာင္း ေျပာၾကရေအာင္ (၂)

သုေတသီ၏ တာ၀န္

ပ႑ိေတာ သုတသမၸေႏၷာ၊
ယတၳ အတၳီတိ ေစ သုေတာ။
မဟုႆာေဟန တံ ဌာနံ၊
ဂႏၲဗၺံ၀ သုေတသိနာ။

အၾကားအျမင္ ျပည့္၀စံုလင္သည့္ ပညာရွိတစ္ဦး ရွိေနရာအရပ္ကို ၾကားရသိရပါက အတတ္ပညာ ရွာေဖြ ဆည္းပူးလိုေသာ အမ်ိဳးေကာင္းသားသည္ ထိုအရပ္သို႔ မေရာက္ေရာက္ေအာင္ ျပင္းထန္စြာ အားထုတ္၍ သြားရမည္သာတည္း။

သင္၏ေမြးေန႔ရက္ကေျပာသည့္ သင့္အေၾကာင္း

စိတ္၀င္စားဖို႔ ေကာင္းပါသည္။ ပထမဦးစြာ သင္၏ ေမြးလႏွင့္ေမြးရက္အား မည္သည့္အေကာင္က ကိုယ္စားျပဳသည္ကို ရွာေဖြရန္ျဖစ္ပါသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ သင္၏ ေမြးေန႔သည္ မတ္လ ၂၅ ရက္ေန႔ ဆိုပါစို႔။ ေအာက္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္ အခ်က္မ်ားထဲတြင္ ရွာေဖြေသာအခါ မတ္လ ၂၅ ရက္သည္ ေၾကာင္ ဟူ၍ ေတြ႕ရပါလိမ့္မည္။ ရွင္းလင္းခ်က္မ်ားမွ ေၾကာင္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ရွင္းျပထားသည့္ အခ်က္မ်ားကို ဖတ္႐ႈၿပီး သင္၏ အမူအက်င့္မ်ား၊ အက်င့္စ႐ိုက္မ်ားႏွင့္ တုိက္ဆိုင္မႈရွိမရွိ စစ္ေဆးႏုိင္ပါသည္။ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ပါသည္။

ဇန္န၀ါရီလ
၀၁ - ၀၉ ေခြး
၁၀ - ၂၄ ႂကြက္
၂၅ - ၃၁ ျခေသၤ့

ေဖေဖာ္၀ါရီလ
၀၁ - ၀၅ ေၾကာင္
၀၆ - ၁၄ ခ်ိဳးငွက္
၁၅ - ၂၁ လိပ္
၂၂ - ၂၈ က်ားသစ္နက္

မတ္
၀၁ - ၁၂ ေမ်ာက္
၁၃ - ၁၅ ျခေသၤ့
၁၆ - ၂၃ ႂကြက္
၂၄ - ၃၁ ေၾကာင္

ဧၿပီ
၀၁ - ၀၃ ေခြး
၀၄ - ၁၄ က်ားသစ္နက္
၁၅ - ၂၆ ႂကြက္
၂၇ - ၃၀ လိပ္

ေမ
၀၁ - ၁၃ ေမ်ာက္
၁၄ - ၂၁ ခ်ိဳးငွက္
၂၂ - ၃၁ ျခေသၤ့

ဇြန္
၀၁ - ၀၃ ႂကြက္
၀၄ - ၁၄ လိပ္
၁၅ - ၂၀ ေခြး
၂၁ - ၂၄ ေမ်ာက္
၂၅ - ၃၀ ေၾကာင္

ဇူလိုင္
၀၁ - ၀၉ ႂကြက္
၁၀ - ၁၅ ေခြး
၁၆ - ၂၆ ခ်ိဳးငွက္
၂၇ - ၃၁ ေၾကာင္

ၾသဂုတ္
၀၁ - ၁၅ ေမ်ာက္
၁၆ - ၂၅ ႂကြက္
၂၆ - ၃၁ လိပ္

စက္တင္ဘာ
၀၁ - ၁၄ ခ်ိဳးငွက္
၁၅ - ၂၇ ေၾကာင္
၂၈ - ၃၀ ေခြး

ေအာက္တိုဘာ
၀၁ - ၁၅ ေမ်ာက္
၁၆ - ၂၇ လိပ္
၂၈ - ၃၁ က်ားသစ္နက္

ႏို၀င္ဘာ
၀၁ - ၁၆ ျခေသၤ့
၁၇ - ၃၀ ေၾကာင္

ဒီဇင္ဘာ
၀၁ - ၁၆ ေခြး
၁၇ - ၂၅ ေမ်ာက္
၂၆ - ၃၁ ခ်ိဳးငွက္

ရွင္းလင္းခ်က္မ်ား
ေခြး

အကယ္၍ သင္၏ေမြးရက္သည္ ေခြးျဖစ္ပါက အလြန္သစၥာရွိၿပီး သေဘာေကာင္းသူျဖစ္သည္။ သင္၏ သစၥာရွိမႈကို လံုး၀ သံသယျဖစ္စရာ မလိုေပ။ အလုပ္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ႐ိုးသားေျဖာင့္မတ္ကာ အလုပ္ကို ေလးစားသူျဖစ္ၿပီး ပင္ကိုစိတ္ရင္းအားျဖင့္လည္း ႐ိုးသားသူတစ္ဦး ျဖစ္သည္။ အမ်ားတကာႏွင့္ ဆက္ဆံရာတြင္ မိမိကုိယ္မိမိ ႐ိုက်ိဳး၊ ႏွိမ့္ခ် ဆက္ဆံတတ္သူလည္း ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းမ်ား အလယ္တြင္ အားလံုး၏ ခ်စ္ခင္မႈကို ရယူႏိုင္စြမ္းရွိၿပီး ၀တ္စားဆင္ယင္မႈႏွင့္ ပတ္သက္၍လည္း လိုက္ဖက္သည့္ အ၀တ္အစားမ်ားကို ေရြးခ်ယ္တတ္သည္။ အသစ္အဆန္းကို မက္ေမာတတ္သူျဖစ္သျဖင့္ ေခတ္ေပၚအ၀တ္အစား မ၀ယ္ႏိုင္သည့္ အခါမ်ားတြင္ စိတ္ဓာတ္က်ေလ့ရွိသည္။ ဘ၀ကို သက္သက္သာသာ ေက်ာ္ျဖတ္သူမ်ား ျဖစ္ၿပီး အေပါင္းအသင္းမ်ား အလယ္တြင္ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားသူလည္း ျဖစ္သည္။ သိကၡာရွိေသာ အေပါင္းအသင္းမ်ားႏွင့္သာ ေပါင္းသင္းေလ့ရွိသူလည္း ျဖစ္သည္။

ႂကြက္

အကယ္၍ သင္၏ ေမြးရက္သည္ ႂကြက္ျဖစ္ပါက သင္သည္ အေပါင္းအသင္းမ်ားအား ေနာက္ေျပာင္တတ္သူ ျဖစ္သည္။ ေပ်ာ္ရႊင္တတ္ေသာ အေငြ႕အသက္မ်ား သင့္မ်က္၀န္းတြင္ ေတြ႕ျမင္ေနရသည့္အတြက္ လူတုိင္းကို ဆြဲေဆာင္ႏုိင္စြမ္းရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူအမ်ားက သင္ႏွင့္ ေပါင္းသင္းရန္ လိုလားၾကၿပီး လူစံုသည့္ ပြဲလမ္းသဘင္မ်ားတြင္လည္း သင္ရွိေနေစရန္ လိုလားၾကသည္။ သို႔ေသာ္ သင္သည္ စိတ္ဆတ္သူျဖစ္သည္။ သင္ႏွင့္ စကားေျပာရန္ အေပါင္းအသင္းမ်ားက စကားလံုးကို ေရြးခ်ယ္ေျပာမွသာျဖစ္သည္။ စကား အမွားမခံ။ တစ္စံုတစ္ေယာက္က စကားမွားေျပာမိလွ်င္လည္း ခြင့္လႊတ္ႏိုင္စြမ္း မရွိသူျဖစ္သည္။

ျခေသၤ့

အကယ္၍ သင္၏ေမြးရက္သည္ ျခေသၤ့ျဖစ္ခဲ့လွ်င္ သင္သည္ ျခေသၤ့၏ သေဘာထားႏွင့္ ဆန္႔က်င္စြာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို လိုလားႏွစ္သက္သူ ျဖစ္သည္။ ရန္ကို ေရွာင္ရွားေလ့ရွိၿပီး တင္းမာမႈ အေျခအေနမ်ိဳးကိုပါ လက္မခံတတ္သူျဖစ္သည္။ အိမ္တြင္းမွာထက္ အျပင္မွာ ေပ်ာ္ေမြ႕သူျဖစ္ၿပီး တစ္ေနရာတည္းတြင္ ၾကာရွည္ေနရန္ မလိုလားသူလည္း ျဖစ္သည္။ ေမြးရာပါ ေခါင္းေဆာင္ဗီဇရွိသူ ျဖစ္သည္။ လုပ္ငန္းခြင္တြင္ အေပါင္းအသင္းမ်ားအား အလုပ္တြင္က်ယ္ေစရန္ နည္းပရိယာယ္ ႂကြယ္၀စြာျဖင့္ စည္း႐ံုးသိမ္းသြင္းႏုိင္သူလည္း ျဖစ္သည္။ သူတစ္ပါး၏ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးမႈကို လိုလားၿပီး တစ္စံုတစ္ေယာက္က ကုိယ့္ကို ဂ႐ုစိုက္ၿပီဆိုလွ်င္ ကုိယ္က သူဂ႐ုစိုက္တာထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ တံု႔ျပန္မႈေပးသည္။ စိတ္သေဘာေကာင္းလြန္းျခင္းေၾကာင့္ အေပါင္းအသင္းမ်ားက ေျမႇာက္ပင့္ေစခိုင္းတတ္သည္ကို အထူး သတိျပဳပါ။

ေၾကာင္

အကယ္၍ သင္၏ ေမြးရက္သည္ ေၾကာင္ျဖစ္ပါက သင္သည္ အလြန္အမင္း ခ်စ္ခင္ဖြယ္ေကာင္းသူျဖစ္သည္။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ လိုအပ္သည္ထက္ပိုၿပီး ရွက္ေနတတ္သည္။ ျဖတ္ထိုးဉာဏ္ရွိသည္။ တစ္ေယာက္တည္း ၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္ ေနရသည္မ်ားကို ပိုၿပီး လိုလားသည္။ အရာရာကို ေစ့ေစစပ္စပ္ သိလိုစိတ္ ျပင္းျပၿပီး တစ္စံုတစ္ခုကို ေလ့လာၿပီဆိုလွ်င္ ေရဆံုးေရဖ်ား လုိက္တတ္သည္။ ပံုမွန္အေနအထားျဖင့္ သင္သည္ ေအးေဆးတည္ၿငိမ္သူ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အေျခအေနအရ လိုအပ္လာပါက မီးေတာင္တစ္ခု ေပါက္ကြဲသလို ေပါက္ကြဲႏုိင္စြမ္း ရွိသူလည္း ျဖစ္သည္။ ေခတ္မီ အ၀တ္အစားမ်ားကို ႏွစ္သက္သည္။ ပတ္၀န္းက်င္မွ မိတ္ေဆြမ်ားက သင့္အား ေခတ္မီသူတစ္ဦးအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားၾကသည္။ ပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ ေရာေထြးေနတတ္ေသာ္လည္း သူစိမ္းမ်ားႏွင့္ စကားေျပာဆိုရန္ ၀န္ေလးတတ္သည္။ အေပါင္းအသင္း ေပါင္းရာတြင္ လူေရြးေပါင္းတတ္သူ တစ္ဦးလည္း ျဖစ္သည္။

လိပ္

အကယ္၍ သင္၏ ေမြးရက္သည္ လိပ္ျဖစ္ပါက သင္သည္ အရာရာကို အေကာင္းျမင္တတ္သူတစ္ဦး ျဖစ္ၿပီး စိတ္ႏွလံုးေကာင္းရွိသူျဖစ္သည္။ သင္၏ ၾကင္နာမႈမ်ားကို သင့္ပတ္၀န္းက်င္က အၿမဲတေစ ဂ႐ုျပဳမိၾကၿပီး ကုိယ္တုိင္က ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ျမတ္ႏိုးသူျဖစ္သည္။ တစ္စံုတစ္ေယာက္ မွားေနသည္ကို ျမင္ဦးေတာ့ ျပဳျပင္ေပးရန္ ၀န္ေလးသူျဖစ္သည္။ မည္သူႏွင့္မွ် ထိပ္တိုက္ရင္ဆုိင္မႈ မျပဳလို။ ထို႔ေၾကာင့္ ပတ္၀န္းက်င္မွ မိတ္ေဆြမ်ားက သင့္အား ခ်စ္ခင္ၾကသည္။ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္အေၾကာင္းကို ေနာက္ကြယ္မွာ အတင္းမေျပာတတ္။ မည္သူ႔ေပၚမဆို ခ်စ္ခင္မႈေတြ ေပးအပ္ေသာ္လည္း ကုိယ့္အေပၚမွာ မည္သူကမွ် တံု႔ျပန္မႈမရွိ။ အရာရာမွာ ရက္ေရာသူတစ္ဦး ျဖစ္သည္။

ခ်ိဳးငွက္

အကယ္၍ သင္၏ ေမြးရက္သည္ ခ်ိဳးငွက္ျဖစ္ခဲ့လွ်င္ သင္သည္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနထိုင္တတ္ေလ့ရွိၿပီး ဘ၀တြင္ ကံေကာင္းသူတစ္ဦးလည္း ျဖစ္သည္။ ပတ္၀န္းက်င္အေျခအေနက မည္သုိ႔ပင္ ျဖစ္ေစကာမူ ေပ်ာ္ရႊင္ေနေလ့ရွိၿပီး ပတ္၀န္းက်င္၏ ဂယက္႐ိုက္ခတ္မႈႏွင့္ ကင္းကြာေနတတ္သည္။ ေရာက္ေလရာတုိင္းတြင္ ကိုယ့္ေပ်ာ္ရႊင္မႈမ်ားကို မွ်ေ၀တတ္သူျဖစ္သည္။ အေပါင္းအသင္းမ်ားၾကားတြင္ ကုိယ္က ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သည္။ မိတ္ေဆြမ်ား အေရးႀကံဳတိုင္း ႏွစ္သိမ့္အားေပးတတ္သူလည္း ျဖစ္သည္။ အေပၚစီး ဆက္ဆံမႈကို မလိုလား။ ဤသို႔ ဆက္ဆံတတ္သူမ်ားႏွင့္ ေ၀းေအာင္ေနတတ္သည္။ လုပ္ငန္းခြင္တြင္ စနစ္တက် လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္တတ္သည္။ အထူးသတိျပဳရန္မွာ သင္သည္ ခ်စ္လြယ္တတ္သူတစ္ဦး ျဖစ္သည္။

က်ားသစ္နက္

အကယ္၍ သင္၏ ေမြးရက္သည္ က်ားသစ္နက္ျဖစ္ပါက သင္သည္ လွ်ိဳ႕၀ွက္တတ္သူတစ္ဦးျဖစ္သည္။ ပတ္၀န္းက်င္ဖိအားမ်ား မည္မွ်ပင္ မ်ားျပားေစကာမူ အလြယ္တကူ ေျဖရွင္းႏုိင္စြမ္းရွိသည္။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ အေပါင္းအသင္းမ်ားႏွင့္ အတင္းေျပာရသည္ကို ၀ါသနာပါသည္။ ဆႏၵရွိသည့္အတုိင္း ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားတတ္ေသာ္လည္း သင့္ဆႏၵမွာ ရံဖန္ရံခါတြင္ လက္ေတြ႕ျဖစ္ႏုိင္စြမ္းမရွိ။ ယင္းကဲ့သို႔ေသာ အေျခအေနတြင္ မိတ္ေဆြအခ်ိဳ႕ႏွင့္ ဆက္ဆံေရး ပ်က္ျပားတတ္သည္။ အခက္အခဲ ႀကံဳေတြ႕ေနရေသာ မိတ္ေဆြမ်ားကို ကူညီတတ္သူျဖစ္သည္။

ေမ်ာက္

အကယ္၍ သင္၏ ေမြးရက္သည္ ေမ်ာက္ျဖစ္ပါက သင္သည္ စိတ္မရွည္တတ္၊ တက္ႂကြမႈ လြန္ကဲသူျဖစ္သည္။ အရာရာကို အျမန္ဆံုး ၿပီးေျမာက္လုိုသူျဖစ္သည္။ ႐ိုးသားေသာ ႏွလံုးသားပိုင္ရွင္ျဖစ္ၿပီး အမ်ား၏ အာ႐ံုစိုက္မႈကို ခံယူလိုသူလည္း ျဖစ္သည္။ မိမိလံုၿခံဳမႈကို အထူးဂ႐ုစုိက္တတ္သူ တစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ကုိယ့္ဂုဏ္သတင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ အၿငိအစြန္း ရွိလာၿပီဆိုလွ်င္ လူတုိင္းကို လိုက္ၿပီးေျဖရွင္းတတ္သူ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မည္သည့္အလုပ္ကိုမဆို မလုပ္ခင္ကတည္းက သတိႀကီးစြာ ထားတတ္သူမ်ား ျဖစ္သည္။ ဆဌမအာ႐ံု၏ ႏိႈးေဆာ္မႈေၾကာင့္ အႏၲရာယ္က်ေရာက္ျခင္းမွ ကင္းေ၀းတတ္သည္။ ေငြေၾကးကို တန္ဖိုးထားတတ္သူမ်ားလည္း ျဖစ္သည္။

မွတ္ခ်က္ 

FB တြင္ ေ၀မွ်ထားသည္ကို ျပန္လည္ကူးယူ ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အဆင့္ဆင့္ ကူးယူလက္ဆင့္ကမ္း လာခဲ့ရာ မည္သူတင္ထားမွန္း မသိေတာ့သျဖင့္ မည္သူ႔ထံမွ ရရွိေၾကာင္းကို မေဖာ္ျပႏိုင္သည့္အတြက္ ေတာင္းပန္လိုပါသည္။ (ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၂၉ ရက္အတြက္ မပါသည္ကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္လည္း မေျပာတတ္ေၾကာင္းပါခင္ဗ်ား။) 

ႏိုင္ငံေရး - ေအာင္ထြဋ္

ႏိုင္ငံတည္ေဆာက္ေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ အေရးႀကီးလွေသာ ယေန႔အခါသမယတြင္ ႏုိင္ငံသားအမ်ားစု၏ ႏိုင္ငံေရးအေပၚ အဓိပၸာယ္ေကာက္ယူပံု၊ နားလည္ပံု၊ တာ၀န္ယူပံုတို႔သည္ မ်ားစြာအေရးႀကီးသည္ဟု ဆိုခ်င္ပါသည္။ အဓိကအေရးႀကီးသည္မွာ ႏိုင္ငံသားအမ်ားစုက ႏိုင္ငံေရးဟူသည္ အစိုးရက သို႔မဟုတ္ လူတစ္စုကသာ လုပ္ေဆာင္ရမည့္ အရာအျဖစ္ လြဲမွားစြာ မေကာက္ယူမိေစေရးပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ႏိုင္ငံေရး ဆုိသည္မွာ ႏိုင္ငံတည္ေဆာက္ေရးအလို႔ငွာ ကြဲျပားျခားနားေသာအျမင္၊ သေဘာထား ရွိသူမ်ားက အမ်ိဳးသား အက်ိဳးစီးပြားအလို႔ငွာ ျဖစ္ႏုိင္ေျခရွိသည္မ်ားကို ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။

Politics means clash of values, interest and visions but its an art of possible not the art of ideal!

ႏိုင္ငံေရးဆိုသည္မွာ ကြဲျပားေသာတန္ဖိုးမ်ား၊ အက်ိဳးစီးပြားမ်ား၊ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာျခင္း မွန္ေသာ္လည္း ထိုကိစၥမ်ားကို ေျဖရွင္းရန္အလို႔ငွာ အတိုက္အခံလုပ္ရမည္ကို ဆိုလိုျခင္းမဟုတ္ပါ။ ႏုိင္ငံတည္ေဆာက္ေရးသည္ အတိုက္အခံလုပ္ငန္းစဥ္ မဟုတ္ေပ။

The art of possible ဆိုသည္မွာ ျဖစ္ႏိုင္ေျခမ်ားကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္းအႏုပညာကို ရည္ၫႊန္းသည္ျဖစ္ရာ ႏိုင္ငံေရးမွာ အႏၲရာယ္မ်ားသည္၊ ၀င္မပါသင့္ဆိုေသာ အယူအဆမ်ားမ်ာလည္း ဤ႐ႈေထာင့္မွၾကည့္လွ်င္ မမွန္သည့္အျပင္ တာ၀န္မဲ့ရာေရာက္ေပသည္။ ျဖစ္ႏုိင္ေျခဟု ဆိုျခင္းကပင္ ပါ၀င္ပတ္သက္ေနသူ Stakeholder အားလံုးက လက္ခံႏုိင္ေသာ အေျဖျဖစ္ရာ ထိုျဖစ္ႏုိင္ေျခမ်ားအတြက္ တုိက္ပြဲ၀င္စရာ မလိုပါ။ ျဖစ္ႏုိင္ေျခဟု သံုးႏႈန္းျခင္းကပင္ အျပဳသေဘာေဆာင္ေသာေၾကာင့္ အႏၲရာယ္မ်ားသည္ဟု ယူဆရန္ အေၾကာင္းမရွိေပ။

အဓိက မီးေမာင္းထိုးျပလိုေသာအခ်က္မွာ ႏုိင္ငံေရးသည္ မိမိႏွင့္ မတူညီသူမ်ားကို ဆန္႔က်င္ရသည့္ လုပ္ငန္းစဥ္မဟုတ္ဘဲ မတူညီေသာ ရပ္တည္ခ်က္မ်ား၊ သေဘာထားမ်ားအၾကားမွာ ႏုိင္ငံတည္ေဆာက္ေရးအတြက္ ျဖစ္ႏုိင္ေျခ တစ္စံုတစ္ရာကို ရွာေဖြေရးသာျဖစ္သည္ဟူေသာ အခ်က္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ႏိုင္ငံေရးအမ်ိဳးမ်ိဳး၏ အႏၲိမ ရည္မွန္းခ်က္သည္ ႏုိင္ငံတည္ေဆာက္ေရးသာျဖစ္ေပရာ ျဖစ္ႏုိင္ေျခ တစ္စံုတစ္ရာကို မရွာေဖြႏုိင္လွ်င္ ႏုိင္ငံတည္ေဆာက္ေရးသည္ ျဖစ္ႏုိင္စရာမရွိေခ်။

[ေအာင္ထြဋ္၊ ႏိုင္ငံေရး၊ ႏိုင္ငံ့အေရးႏွင့္ သန္း ၅၀ ကို အႏုိင္ေပးပါ၊ စာ-၅၊ ၆၊ ႏိုင္ငံေရး] 

အဖိုးတန္လွ်င္ ရွားသည္

ေသေလ ေသေလ န မဏိကံ၊
ဂေဇ ဂေဇ န မုတၱိကံ။
၀ေန ၀ေန န စႏၵနံ၊
ဌာေန ဌာေန န ပ႑ိတံ။

ေက်ာက္ေတာင္တုိင္း ေက်ာက္ေတာင္တုိင္း၌ ပတၱျမား မရွိ။
ဆင္တုိင္း ဆင္တုိင္း၌ အျမဳေတ မရွိ။
ေတာတုိင္း ေတာတုိင္း၌ စႏၵကူး မရွိ။
အရပ္တုိင္း အရပ္တုိင္း၌ ပညာရွိ မရွိ။

12-12-12

အသက္ေမြးမႈ တစ္ခုပညာ

ခုေဒၵါတိ နာတိမေညယ်၊
၀ိဇၨံ ၀ါ သိပၸမထ ၀ါ။
ဧကမၸိ ပရိေယာဒါတံ၊
ဇီ၀ိတကပၸကာရဏံ။

ႏႈတ္မႈဆိုင္ရာ အတတ္ပညာျဖစ္ေစ၊ လက္မႈဆုိင္ရာ အတတ္ပညာျဖစ္ေစ မည္သည့္ ပညာကိုမွ် ေသးငယ္သည္၊ အဆင့္အတန္းနိမ့္သည္ အထင္မေသးရာ။

အတတ္ပညာ တစ္ခုတည္းပင္ ျဖစ္ပါေသာ္လည္း ေျပာင္ေျပာင္စင္စင္ ကၽြမ္းက်င္ေအာင္ တတ္ေျမာက္ထားပါမူ အသက္ေမြး၍ ရႏိုင္ေပသည္။

ဂုဏ္ယူစြာျဖင့္ ေဖာ္ျပသည္ဆုိေသာ္လည္း....

(၁)

၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၉ ရက္ေန႔က ျမန္မာေနရွင္နယ္လိဂ္ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာမွာ တင္ထားခဲ့တဲ့ သတင္းပါ။ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီး ယူ-၁၉ အသင္း အာရွေျခစစ္ပြဲေအာင္တဲ့အေၾကာင္း ေရးထားတာပါ။ အဲဒီသတင္းေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ၀မ္းသာခဲ့ရပါတယ္။ ကုိယ့္ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးအသင္း အာရွအဆင့္ကို ၀င္ၿပိဳင္ခြင့္ရတာ တကယ့္ကို ဂုဏ္ယူစရာပါပဲ။ နာမည္ႀကီးအသင္းေတြျဖစ္တဲ့ တ႐ုတ္၊ ဂ်ပန္၊ ကိုရီးယား စတဲ့ အသင္းေတြနဲ႔ ကန္ခြင့္ရမွာဟာ တကယ့္ကို မယံုႏိုင္စရာပါပဲ။ ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳလိုက္ပါတယ္။

(၂)

AFC Website မွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးအသင္း ထိုင္းအသင္းကို အႏုိင္ရၿပီး အာရွေျခစစ္ပြဲ ေအာင္ျမင္သြားတဲ့ သတင္းပါ။

(၃)

ဒါကေတာ့ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၀ ရက္ေန႔ထုတ္ ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာရဲ႕ မ်က္ႏွာဖံုးမွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီး ယူ-၁၉ အသင္း အာရွေျခစစ္ပြဲ ေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့ သတင္းပါ။ ဒီလိုမ်ိဳး သတင္းစာရဲ႕ မ်က္ႏွာဖံုးမွာ ေဖာ္ျပတယ္ဆိုကတည္းက ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏုိင္ငံက အႀကီးအကဲေတြ (အနည္းဆံုးေတာ့ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးဌာနက တာ၀န္ရွိသူေတြေပါ့) ဟာ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီး အသင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ဂုဏ္ယူတယ္၊ အေလးထားတယ္ဆိုတာ သိသာလွပါတယ္။ ဒါဟာ ျဖစ္လည္း ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥပါပဲ။ ကိုယ့္အသင္းကို ကုိယ္ေတြကမွ အခုလို ဂုဏ္မျပဳရင္ ဘယ္သူက ဂုဏ္ျပဳၾကမလဲဗ်ာ။ မဟုတ္ဘူးလား။ သို႔ေသာ္.... ခက္တာက... သတင္းမွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာက ေျပာစရာျဖစ္ေနတာပါပဲ။ ပြဲခ်ိန္ ၆၇ မိနစ္မွာ သြင္းယူတဲ့ဂိုးဟာ ျမန္မာ့အလင္းက ေရးတဲ့အခ်ိန္က်မွ ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ပထမပိုင္းမွာ သြင္းတဲ့ဂိုး ျဖစ္သြားရတယ္ မသိပါဘူးဗ်ာ။ မျဖစ္စေလာက္လို႔ ဆိုေပမယ့္လို႔ လံုး၀ မျဖစ္သင့္တဲ့ အမွားလို႔ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ျမင္ပါတယ္။ သတင္းစာမွာ ေရးထားတဲ့ သတင္းဟာ ဘာမွ် ရွည္လ်ားလွတာ မဟုတ္ပါဘူး။ စာေၾကာင္းေလး ၄ ေၾကာင္းေလာက္နဲ႔ ေရးထားတဲ့သတင္းမွာ မမွားသင့္တဲ့အမွားကို မွားတယ္လို႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ျမင္ပါတယ္။ သတင္းေရးတဲ့လူဟာ ေဘာလံုးအေၾကာင္းကို နားမလည္လို႔ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သူမ်ားေျပာတဲ့ သတင္းကို ေသေသခ်ာခ်ာမသိဘဲ ေရးတာေသာ္လည္းေကာင္း၊ မွားယြင္းေဖာ္ျပထားတဲ့ သတင္းရင္းျမစ္ တစ္ခုခုကို ကူးယူေဖာ္ျပခဲ့တာေသာ္လည္းေကာင္း တစ္ခုခု ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြ လုပ္ေနတယ္ဆိုတာ အသြင္အျပင္ကိုပဲ ျပင္ရတာမဟုတ္ဘဲ အျခားျပင္စရာေတြလည္း ရွိေနေသးတယ္ဆုိတာကို ေထာက္ျပလိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္သက္သက္နဲ႔ ဒီပို႔စ္ကို ေရးပါတယ္၊ တင္ပါတယ္။ ေျပာရရင္ေတာ့ ျမန္မာသတင္းစာေတြကို ေကာင္းေစခ်င္လို႔ပါ။ အမွားကင္းေစခ်င္လို႔ပါ။ ေတြ႔တဲ့လူကို ေတြ႔တဲ့သတင္း ေရးခုိင္းလို႔မရဘူးဆိုတာ သတင္းစာတုိက္က တာ၀န္ရွိသူေတြ သေဘာေပါက္သင့္တဲ့အခ်ိန္ ေရာက္ေနပါၿပီ။ အင္တာနက္ကေန သတင္းေတြကိုဖတ္ၿပီး ေရးတတ္႐ံု၊ အဂၤလိပ္သတင္းေတြဖတ္ၿပီး ဘာသာျပန္တတ္႐ံုနဲ႔ ေရးခုိင္းလို႔မရဘူးဆိုတာ နားလည္သင့္ေနပါၿပီဗ်ာ။ အမွားျပင္ဆင္ခ်က္ ျပန္ထည့္ေပးမလားဆိုတာ နက္ျဖန္ထြက္မယ့္ သတင္းစာမွာပဲ ေစာင့္ဖတ္ၾကည့္လုိက္ပါဦးမယ္။ အမွားျပင္ဆင္ခ်က္ ထည့္ေပးခဲ့ရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ၿပီး ေဖာ္ျပေပးပါဦးမယ္။

အမွတ္တရ

ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)

၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၁ ရက္၊ အဂၤါေန႔။

နံနက္ ၃ နာရီ ၀၁ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။ 

ဥၾကက္မႏွင့္လိပ္မ

ငယ္စဥ္က အိမ္ၿခံ၀င္းထဲမွာ ေမြးထားတဲ့ ၾကက္မႀကီး ကေတာ္-ကေတာ္ ေအာ္သံၾကားလို႔ ၀ပ္က်င္းထဲသြားၾကည့္တဲ့အခါ ၾကက္ဥေလးတစ္လံုး ဥထားတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ၾကက္မႀကီးသာမကဘဲ ၾကက္ဖႀကီးကပါ ၀င္ေအာ္လို႔ ၾကက္ေအာ္သံေတြ ကၽြတ္ကၽြတ္ညံေနတာဟာ ၀က္၀က္ကြဲပါပဲ။

ေက်ာင္းသားဘ၀ သတၱေဗဒဘာသာရပ္ သင္ယူရတဲ့အခါ လိပ္ေတြအေၾကာင္း သင္ယူရေတာ့ လိပ္ေတြဟာ တစ္ႀကိမ္ဥရင္ ဥေတြအမ်ားႀကီးဥတယ္။ ဘယ္သူမွမသိေအာင္ လူေျခတိတ္ခ်ိန္မွာ တိတ္တိတ္ေလး ကုန္းေပၚကိုတက္၊ ဥၿပီးရင္ သူ႔ရဲ႕ ေျခရာလက္ရာမက်န္ေအာင္ စီစဥ္ၿပီးမွ ေရထဲကို ျပန္ဆင္းသြားတယ္လို႔ သင္ယူမွတ္သားခဲ့ရပါတယ္။ ဥသြားတာေတာ့ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူမွ မသိလိုက္ရပါဘူး။

ေက်ာင္းသားဘ၀လြန္ေျမာက္ၿပီး လုပ္ငန္းခြင္၀င္ရတဲ့အခါ ၀န္ထမ္းေတြထဲမွာ ၾကက္မႀကီးလို၀န္ထမ္းနဲ႔ လိပ္လို၀န္ထမ္းေတြကို ျမင္ရေတြ႔ရပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က လုပ္တဲ့အလုပ္ဟာ ဘာမွမေျပာပေလာက္ေပမယ့္ ဥတစ္လံုးတည္းဥတဲ့ ၾကက္မႀကီးလိုပါပဲ၊ ကိုယ့္ဘာသာအမႊမ္းတင္ၿပီး ႂကြားလံုးေတြ ေျပာမဆံုးထုတ္တဲ့သူေတြ ေတြ႔ျမင္ရသလို ရွိသမွ်အလုပ္ေတြအားလံုးကို တစ္ေယာက္တည္း ဒိုင္ခံလုပ္၊ ဒါေပမယ့္ ၿပီးေျမာက္သြားတဲ့ အလုပ္ေတြအတြက္ ကုိယ့္ဘာသာ ေက်နပ္ၿပီး ခပ္မဆိတ္ေနတဲ့ လိပ္မႀကီးေတြလို ၀န္ထမ္းေတြကိုလည္း ႀကံဳေတြ႔ရပါတယ္။ ဒီေတာ့ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ၾကတဲ့အခါ ဥတစ္လံုးတည္းဥတဲ့ ၾကက္မႀကီးလို အလုပ္နည္းနည္း ႂကြားလံုးမ်ားမ်ား မလုပ္ၾကဖို႔နဲ႔၊ အလုပ္ေတြ အမ်ားႀကီးလုပ္ၿပီး ခပ္မဆိတ္ေနတဲ့ လိပ္မႀကီးလို ၀န္ထမ္းေတြကိုလည္း သက္ဆုိင္ရာက မ်က္ကြယ္ျပဳ လ်စ္လ်ဴ႐ႈမထားဘဲ အရည္အခ်င္းကိုၾကည့္ၿပီး ခ်ီးေျမႇာက္ေပးၾကပါလို႔ တင္ျပလုိက္ရပါတယ္။

ရဲၫြန္႔ (မန္း)

- * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - *-

၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၀ ရက္၊ တနလၤာေန႔၊ ၁၃၇၄ ခုႏွစ္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေက်ာ္ ၁၂ ရက္ေန႔ထုတ္ ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာ၊ စာမ်က္ႏွာ ၂ မွာပါတဲ့ သူ႔အေတြး သူ႔အျမင္ ဆိုတဲ့စာပိုဒ္ေလးကို သေဘာက်တဲ့အတြက္ ျပန္လည္ေ၀မွ်လိုက္တာပါ။

ျခေတာင္ပို႔ႏွင့္ ေရစက္ေရေပါက္

အပၸကံ နာတိမေညယ်၊
စိေတၱ သုတံ နိဓာပေယ။
၀မၼိေကာဒက ဗိႏၶဳ၀၊
စိေရန ပရိပူရတိ။

အတတ္ပညာကို နည္းသည္ ေသးငယ္သည္ဟု မထင္မေသးရာ။
ေလ့လာဆည္းပူး၍ ရရွိလာေသာ အတတ္ပညာကို ေမ့ေပ်ာက္မသြားေအာင္ စိတ္မွာသိုမွီး သိမ္းဆည္းထားရာ၏။
အနည္းငယ္မွ်ေသာ ထိုအတတ္ပညာသည္ အခ်ိန္ၾကာၾကာ ေလ့လာဆည္းပူးလုိက္ေသာအခါ ျခေတာင္ပို႔ထဲက ေရစက္ေရေပါက္ကဲ့သို႔ ျပည့္၀လာေပ၏။

စိတ္ညစ္တယ္....... မေပ်ာ္ဘူး (ၾသရသ ညည္းတြားသည္)

ၾသရသ ဟုအမည္ရေသာ ကြၽန္ေတာ္သည္ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် နားမလည္ႏိုင္ေသာ ေအာ္ဟစ္ဆူပူ ဆြဲကိုင္၍ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပေနၾကသူမ်ား၊ တစ္ေနကုန္ ေနပူႀကဲႀကဲတြင္ မစီမတန္းပဲ လူနည္းစု လမ္းေလွ်ာက္ရာ အားေပးသူေပါင္းမ်ားစြာျဖင့္ အမိျမန္မာျပည္အတြက္ ေကာင္းရာေကာင္းက်ိဳး သယ္ပိုးေနၾကသူမ်ား၊ ကားေခါင္မိုးဖြင့္လ်က္ မတ္တတ္ရပ္ကာ ထီးႏွစ္ေခ်ာင္း အၿပိဳင္ေဆာင္းၿပီး ေအာက္မွလူစုအား လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ေနေသာ ေရပက္ခံထြက္သူမ်ား၊ အသုဘႏွင့္ ဘုရားပြဲလွည့္ရာတြင္ မည္သူက တာ၀န္ေပးအပ္ထားမွန္း မသိေသာ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္တြင္ အလံတပ္ကာ အုပ္စုလိုက္ေမာင္းႏွင္၍ လမ္းရွင္းေပးတတ္သည့္ တာ၀န္သိ အစားခန္႔ယာဥ္ထိန္းရဲမ်ား၊ ဖတ္မိလိုက္ေသာ အင္တာနက္ သတင္းစာမ်ားတြင္ ဗဟုသုတရဖြယ္ရာ အခ်က္မ်ားစြာျဖင့္ ေထာက္ခံျခင္းႏွင့္ ႐ႈတ္ခ်ျခင္းဆိုသည့္ ထပ္တလဲလဲ စာသားမ်ား၊ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း က်င္းပျပဳလုပ္လ်က္ရွိေသာ သီဆိုသူႏွင့္ အစဥ္အစီ တင္ဆက္သူတို႔၏ အက်ႌအျဖဴႏွင့္ ၀တ္ဆင္သီဆို ယွဥ္ၿပိဳင္ရသည့္ ေလဟာျပင္မ်ိဳးဆက္သစ္ ကာရာအိုေက သီခ်င္းဆိုၿပိဳင္ပြဲမ်ား၊ မည္သူမ်ားက မည္သို႔ေရြးခ်ယ္၍ ေပးမွန္းမသိ ဒို႔ျမန္ျပည္သား ဆုရသြားသည့္အခါ ဘာမွန္းမသိဘဲ ဂုဏ္ယူေနၾကရမႈမ်ား၊ မၾကာမၾကာ ေတြ႕ေနရပါေသာ လႊတ္ေတာ္အစည္းအေ၀း က်င္းပေနမႈမ်ားႏွင့္ ထ၍ထ၍ ရွင္းလင္းေနၾကရမႈမ်ား၊ ဖြဲ႕စည္းလိုက္သည့္ စံုစမ္းေရးအဖြဲ႕မ်ား၏ ေရွာင္တခင္စစ္ေဆးေနမႈမ်ား၊ ထြက္ရွိေနေသာ ဂ်ာနယ္ေပါင္းစံု၏ အေတြးအျမင္ အယူအဆ ေပါင္းစံုၾကားက ထိုးေဖာက္ေပၚထြက္လာေသာ မ်က္ႏွာဖံုးရွင္ ခပ္ေခ်ာေခ်ာ မိန္းမပ်ိဳေလးမ်ားႏွင့္ ၎တို႔ကို စိတ္၀င္စားေနၾကသူမ်ား၊  ကမၻာေပၚတြင္ ေလယာဥ္ပ်ံစီးနင္းမႈ အမ်ားဆံုးသမၼတအျဖစ္ ဂင္းနစ္စံခ်ိန္ တင္ႏိုင္ေလာက္သည့္ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္၏ ခရီးစဥ္မ်ား၊ လင္းယုန္နဲ႔နဂါး အားၿပိဳင္မႈၾကားက မဟာပထ၀ီေျမႀကီး လႈပ္ခတ္ၿပီး အိမ္ရွိလ်က္ႏွင့္ ကြင္းျပင္တြင္ တဲထိုးေနရသည့္ ငလ်င္ဒဏ္ခံ ျပည္သူမ်ား၊ တစ္ခုခုျဖစ္တိုင္း စစ္စိမ္းေရာင္ရဟတ္ယာဥ္ႏွင့္ အထုပ္ထမ္း၍ ေျပးတက္ေျပးဆင္း ျပဳလုပ္ေနေသာပံုရိပ္မ်ား၊ ေဆာင္းရာသီရဲ႕ အေအးဓာတ္ေအာက္တြင္ ဆင္းရဲတြင္း နက္ေနၾကေသာ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲဖြယ္ရာ စစ္ေဘးဒဏ္သင့္ ျပည္သူမ်ား၊ မိေ၀းဘေ၀း မ်ိဳးေဆြေ၀းျဖင့္ ေဆာင္းရာသီ ေအးခဲမႈေအာက္တြင္ ေသနတ္ကိုင္ကာ ရင္ဆိုင္ေနရၿပီး ေျခလက္အဂၤါမ်ား ျပတ္ေတာက္ေနၾကသည့္ စိတ္မခ်မ္းေျမ႕ဖြယ္ ညီေနာင္သားခ်င္းမ်ား၊ မၾကာခဏ ဖတ္႐ႈရပါေသာ ေၾကာ္ျငာခ်က္မ်ား၊ ေၾကညာခ်က္မ်ား၊ အစုလုိက္ ႏုတ္ထြက္မႈမ်ားႏွင့္ ခန္႔အပ္တာ၀န္ေပးမႈမ်ား ပါရွိသည့္ သတင္းစာမ်ား၊ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္မ်ားစြာျဖင့္ နာက်ည္းစြာ ႂကြင္းက်န္ရစ္ခဲ့ေသာ ရခိုင္ေဒသ အျဖစ္အပ်က္မ်ားႏွင့္ ထိန္းသိမ္းေပးေနရေသာ တာ၀န္ရွိပုဂၢိဳလ္မ်ား၏ ရွင္းလင္းေျဖၾကားသံ၊ မေက်နပ္သူတို႔၏ ေ၀ဖန္သံ၊ ေထာက္ခံမႈ၊ ႐ႈတ္ခ်မႈ၊ ေတာင္းဆိုမႈ အသံမ်ား၊ ဤသို႔ဤသို႔ နားမလည္မႈ မ်ားစြာအနက္ ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္စားၿပီး မိသားစုအေရး ေတြးခ်ိန္မေပးဘဲ အင္တာနက္ေပၚတြင္ ၿမိဳ႕ေမတၱာ ခံယူလ်က္ရွိပါေသာ အႏွီကိုဉာဏ္(ပန္းေလာင္ေျမ) ဆိုသည့္ ဘေလာ့ဂ္ဂါတစ္ေယာက္ တင္ဆက္သည့္ စာသားမ်ားအား ဖတ္႐ႈလိုက္ရေသာအခါ ကြၽႏု္ပ္ၾသရသသည္ ႏိုင္ငံေရးရာ၊ ႏိုင္ငံတကာေရးရာမ်ားကို ေလ့လာရမည္ေလာ၊ ေလာကနီတိကိုပင္ ေလ့လာက်က္မွတ္ရမည္ေလာ၊ အဆိုအမိန္႔မ်ားအတိုင္း က်င့္ႀကံေနထိုင္ရမည္ေလာ... ေလာ..ေပါင္းမ်ားစြာျဖင့္ ေတြးမိသည့္အေၾကာင္း ေပါင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့... စိတ္ညစ္တယ္.... မေပ်ာ္ဘူး။

ၾသရသ

- * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * 

ကၽြန္ေတာ့္အီးေမးလ္ထဲကို ဒီဇင္ဘာလ ၅ ရက္ေန႔ကတည္းက ေရာက္ေနတဲ့ စာတစ္ပုဒ္ပါ။ အီးေမးလ္ မစစ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ အခုမွပဲ ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ ေတာင္းပန္လိုပါတယ္။ သူ႔စာကို ဖတ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ အနည္းငယ္ေတာင္ သိမ္ငယ္သြားသလို ခံစားလိုက္ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္မွာက ေန႔စဥ္ျဖစ္ပ်က္ေနသမွ်ကို ရွင္းျပလုိက္၊ ေရးျပလုိက္ရတာ တခမ္းတနား၊ တဖြဲ႕တႏြဲ႔၊ တပင္တပန္း။ ၾသရသကေတာ့ အဲဒီအေၾကာင္းေတြကို ေရးျပလုိက္တာ စကားလံုးတစ္လံုး၊ စာေၾကာင္းတစ္ေၾကာင္းတည္းနဲ႔။ သူ႔ရဲ႕ ေတြးေတာႏိုင္မႈနဲ႔ ပံုေဖာ္ႏုိင္မႈကို မခ်ီးက်ဴးဘဲ မေနႏုိင္သလို မနာလိုလည္း ျဖစ္မိသားခင္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ဘာျဖစ္လို႔ အဲဒီလို အေတြးေတြ၊ အဲဒီလို က်စ္က်စ္လ်စ္လ်စ္ အေရးေတြ မရွိရတာလဲေပါ့။ ၾသရသဟာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ အေတာ္ရင္းႏွီးတဲ့ မိတ္ေဆြတစ္ဦးပါ။ ယခင္ ၂၀၀၅-၂၀၀၆ ခုႏွစ္ေလာက္က ျမန္မာ့ေသြးဂ်ာနယ္ လုပ္ျဖစ္တုန္းက ကၽြန္ေတာ့္ဂ်ာနယ္အတြက္ ေဆာင္းပါးေတြ ေရးေပးခဲ့ဖူးသူပါ။ စာေတြေရးပါဦးလို႔ ကၽြန္ေတာ္က မၾကာခဏ တုိက္တြန္းျဖစ္ေပမယ့္ သူ႔ချမာ အလုပ္တာ၀န္တစ္ဘက္၊ အိမ္ေထာင့္တာ၀န္ တစ္ဘက္နဲ႔မို႔ မေရးႏုိင္ဘူးထင္ပါရဲ႕။ အခုလည္း မေျပာမဆိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္အီးေမးလ္ထဲကို ပုိ႔ထားတာေတြ႔ေတာ့ ၀မ္းသာအားရနဲ႔ ဖတ္မိပါတယ္။ စာဖတ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ၿပံဳး႐ံုတင္မဟုတ္ဘဲ အသံထြက္ၿပီး ရယ္မိေၾကာင္းပါခင္ဗ်ား။ စာလံုးေပါင္းအခ်ိဳ႕ႏွင့္ အသံုးအႏႈန္းအခ်ိဳ႕ကို ေျပာင္းလဲထားသည္မွလြဲ၍ ၾသရသ ေရးသားေပးပို႔သည့္အတုိင္း ျပန္လည္ေဖာ္ျပထားျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းပါ။

ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)

၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၀ ရက္၊ တနလၤာေန႔။ 

အဖိုးအတန္ဆံုး ဥစၥာ

သိပၸ သမံ ဓနံ နတၳိ၊
သိပၸံ ေစာရာ န ဂဏွႏၲိ။
ဣဓ ေလာေက သိပၸံ မိတၱံ၊
ပရေလာေက သုခါ၀ဟံ။

အတတ္ပညာႏွင့္ တူေသာ ဥစၥာသည္ မရွိ။
အတတ္ပညာကို လူဆိုးတို႔ ခိုး၀ွက္လုယူ၍ မရႏိုင္။
ဤမ်က္ေမွာက္ေလာက၌ အတတ္ပညာသည္ မိတ္ေဆြေကာင္း ျဖစ္၏။
တမလြန္ ေလာက၌လည္း ခ်မ္းသာျခင္းကို ေဆာင္ယူတတ္၏။

အီရတ္စစ္ပြဲ၊ ျမန္မာပါးစပ္စစ္ပြဲ

အခုရက္ပုိင္းအတြင္း ကၽြန္ေတာ့္မွာျဖင့္ ကုိယ့္အလုပ္နဲ႔ကုိယ္ ယားတဲ့ေနရာကိုေတာင္ ထံုးတို႔ထားရတယ္။ အဲဒီေတာ့ သတင္းေတြလည္း သိပ္မဖတ္ျဖစ္ဘူး။ သတင္းေတြ မဖတ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေျပာစရာသိပ္မရွိဘူး။ ေျပာစရာသိပ္မရွိတဲ့အတြက္ သိပ္မေရးျဖစ္ဘူး။ သိပ္မေရးျဖစ္တဲ့အတြက္ သိပ္အဆဲမခံရဘူး။ သိပ္အဆဲမခံရတဲ့အတြက္ ေနရထိုင္ရတာ သိပ္အဆင္မေျပဘူး။ :D

အခ်ိန္အားေလးရတုန္း သတင္းေလး ၀င္ဖတ္မိပါတယ္။ ျမင္ရဖတ္ရသမွ်က သ႐ုပ္ေဆာင္ ေဇာ္၀င္းႏုိင္ႀကီး "အဲဒီအခန္းျဖတ္" ဇာတ္လမ္းတိုထဲမွာ ႀကိမ္းသလိုမ်ိဳး ႀကိမ္းရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ "..... ငါလုပ္လုိက္ရင္ေတာ့ က်န္မွာကို မဟုတ္ေတာ့ဘူး" ဆိုသလိုပါပဲဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္လည္း ကုိယ့္ထမင္းကိုယ္စားၿပီး အလကားေနရင္း ငပြႀကီးတစ္ပုိင္း ျဖစ္ေနပါေရာလားဗ်။ တတ္ႏုိင္ဘူးဗ်ိဳ႕။ ဆိုေရးရွိက ဆိုအပ္လွ၏ ဆိုတာလည္း ရွိရဲ႕မဟုတ္လား။ အဲဒီေတာ့ ေရးစရာရွိက ေရးအပ္လွ၏ေပါ့ဗ်ာ။ သည္းခံၿပီး ဖတ္႐ႈေ၀ဖန္ေပးၾကပါဦး။

အီရတ္ကို အေမရိကန္က စစ္၀င္တုိက္တာဟာ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္က မိေက်ာင္းမင္း ေရခင္းမျပလိုပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိဳ႕အခ်ိဳ႕ေသာ မ်က္စိပိတ္ နားပိတ္ေတြအတြက္ နည္းနည္းေတာ့ ေျခဆင္းေလး ေျပာျပပါရေစ။ အီရတ္ကို စစ္တုိက္ရျခင္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ အစစ္အမွန္ဟာ အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ႏုိင္ေပမယ့္ တကယ္တုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာ အေမရိကန္ေတြ အေၾကာင္းျပခ်က္ ေပးခဲ့တာက "အစုလုိက္အၿပံဳလိုက္ ေသေစႏုိင္တဲ့ ဇီ၀လက္နက္ေတြရွိတယ္" ဆိုတာပါပဲ။ အဲဒီအတိုင္း အတိအက်ကို အေၾကာင္းျပခ်က္ေပးၿပီး ၀င္တိုက္ခဲ့တာပါဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ စာဖတ္သူမ်ား သိတဲ့အတုိင္းပဲ အီရတ္ကို သိမ္းပိုက္ခဲ့တာပဲရွိတယ္၊ အီရတ္ဟာ စစ္ေျမျပင္၊ သုႆာန္တစျပင္၊ ေသြးပင္လယ္ ျဖစ္သြားခဲ့ရတာပဲ ရွိပါတယ္။ ဘာဇီ၀လက္နက္မွ် ေတြ႔ရွိခဲ့ျခင္း မရွိပါဘူးဗ်ာ။

စိတ္၀င္စားဖို႔ေကာင္းတာက အဲဒီလို လက္နက္ေတြရွိပါတယ္လို႔ သတင္းေတြ အတိအက် ရခဲ့ပါတယ္လို႔ ေျပာခဲ့တာက အေမရိကန္ႏုိင္ငံ ျဖစ္ေနတာပါပဲ။ ကမၻာေပၚမွာ ယခုအခ်ိန္အထိ အင္အားအႀကီးမားဆံုး စူပါ့စူပါပါ၀ါ ႏိုင္ငံႀကီးရဲ႕ ေဒၚလာသန္းေပါင္း မေရမတြက္ႏုိင္ေအာင္ အသံုးျပဳထားတဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးကြန္ရက္က ေပးတဲ့သတင္းဟာ မွားယြင္းခဲ့တယ္ဆိုတာ အားလံုးအသိပါ။ ဒါဟာ ေဖ်ာက္ဖ်က္လို႔ မရေတာ့တဲ့ သမုိင္းအမည္းစက္တစ္ခုပါ။ ထားပါေတာ့... ေျပာလိုရင္းက အေမရိကန္က အီရတ္ကို ၀င္တိုက္တဲ့အေၾကာင္း မဟုတ္ပါဘူး။

သတင္းတစ္ခုမွာ ဖတ္လိုက္ရတယ္။ အျခားသတင္းမွာလည္း ေနာက္ပံုစံတစ္မ်ိဳး ဖတ္လိုက္ရတယ္။ ထံုးစံအတုိင္းေပါ့။ အခုေလာေလာဆယ္ ဟစ္အျဖစ္ဆံုးသတင္းျဖစ္တဲ့ လက္ပံေတာင္းကိစၥပါဗ်ာ။ သတင္းေပါင္းစံုထဲမွာ စိတ္၀င္စားစရာ အေကာင္းဆံုးက လက္ပံေတာင္းကိစၥမွာ ရဲတပ္ဖြဲ႕က အသံုးျပဳခဲ့တာဟာ ဘာျဖစ္တယ္၊ ညာျဖစ္တယ္ ဆိုတာပါပဲ။ ေျပာသမွ်လူေတြ အားလံုးဟာ မံုရြာကိုသြားၿပီး စစ္ေဆးခဲ့တာလည္း မရွိဘူး၊ ဒဏ္ရာရသူေတြကို သြားေတြ႔တာ၊ သြားၾကည့္တာ၊ ခံစားေနရတာကို ေမးျမန္းတာ၊ ေဆးကုသေပးေနတဲ့ ဆရာ၀န္ေတြဆီက မွတ္ခ်က္ေမးတာ၊ စသျဖင့္ စသျဖင့္ ဘာမွ် လုပ္ကိုင္တာ မရွိပါဘဲလ်က္ သူတို႔ကၽြမ္းက်င္တဲ့ ပညာရပ္ေတြနဲ႔ ဆင္ျခင္ၿပီး အေျဖထုတ္ထည့္လုိက္တာမ်ား အံ့ၾသဖို႔ေတာင္ ေကာင္းလုိက္တာဗ်ာ။ အခုလို အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ကုိယ့္စကားတစ္ခြန္းဟာ ဘယ္ေလာက္တာသြားတတ္သလဲဆိုတာ စဥ္းစားၾကေစခ်င္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာ္မရွင္ ဖြဲ႕ထားၿပီးသား ျဖစ္တဲ့အတြက္ အစီရင္ခံစာ မထြက္ခင္ အခုလိုေတြ ေျပာေနတာဟာ ေကာ္မရွင္ကို ေစာ္ကားေနတယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္။ တကယ္လို႔ ကုိယ့္ပညာအရ ေျပာခ်င္တယ္ဆိုရင္လည္း ဒါမ်ိဳးျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ ခန္႔မွန္းတဲ့သေဘာ၊ မွန္းဆတဲ့သေဘာ ေျပာသင့္ပါတယ္။ အခုေတာ့ အတိအက်ကို ဘာဗံုးအမ်ိဳးအစားျဖစ္တယ္၊ ဘယ္လိုအက်ိဳးသက္ေရာက္မႈရွိတယ္၊ ဘယ္လိုအႏၲရာယ္မ်ားတယ္ စသျဖင့္ အတိအက်ကို လုပ္ခ်လုိက္ေတာ့... ကၽြန္ေတာ္ေသာ အန္တီစုဆိုရင္ေတာ့ ေရာက္တဲ့ေနရာမွာ ထိုင္ငိုမိမွာပါပဲဗ်ာ။

ဓာတုေဗဒပညာရွင္လိုလို ဘာလိုလိုနဲ႔ ေကာက္ခ်က္ေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ထုတ္ေနတဲ့ ေျပာေနတဲ့ လူေတြကို ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ တစ္ခုေလာက္ ေမးခ်င္ပါတယ္။

"ခင္ဗ်ားတို႔ဟာ အီရတ္ကို အေမရိကန္ စစ္တိုက္ဖို႔အတြက္ သတင္းမွားေတြေပးခဲ့တဲ့ လူေတြထဲမွာမ်ား ပါခဲ့သလား။ အခုေရာ ဘယ္သူေတြ ၀င္ပါေစခ်င္လို႔၊ ဘာျဖစ္ေစခ်င္လို႔ မေသခ်ာေသးတဲ့ သတင္းေတြကို ေျပာေနရသလဲ"

မံုရြာမွာျဖစ္တဲ့ဟာကို ရန္ကုန္ကေန အေျဖထုတ္တာကေတာ့ မိုက္မဲလြန္းရာက်တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ ထင္တာပါပဲဗ်ာ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္တဲ့ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာ္မရွင္ရဲ႕ အစီရင္ခံစာ ထြက္တဲ့အထိ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေစာင့္ၾကရေအာင္ပါ။ တကယ္လို႔မ်ား အဲဒီအစီရင္ခံစာမွာ ရဲတပ္ဖြဲ႕ဟာ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိနဲ႔ မေလ်ာ္မကန္ ျပဳလုပ္ခဲ့တယ္၊ မသင့္မေလ်ာ္ ႀကံစည္ခဲ့တယ္ဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ ဒီေနရာကေန အေသအခ်ာကို ေ၀ဖန္ပါဦးမယ္ခင္ဗ်ာ။ အခုလက္ရွိေတာ့ တရားသူႀကီးရဲ႕ အမိန္႔မခ်မွတ္မခ်င္း တရားခံအျဖစ္ မသတ္မွတ္ေစရ ဆိုတဲ့အတုိင္း ရဲတပ္ဖြဲ႕ဟာ သူ႔ရဲ႕ ရဲလုပ္ငန္းကို သူ႔အစီအစဥ္အတုိင္း လုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္လို႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္မွတ္ယူထားပါေၾကာင္းခင္ဗ်ား။ 

အမွတ္တရ

ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)

၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၅ ရက္၊ ဗုဒၶဟူးေန႔။

နံနက္  ၄ နာရီ ၂၄ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။ 

တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးႏွင့္ ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားေရး (Law and Order)

ကြန္ဆာေဗးတစ္မ်ားေရာ လစ္ဘရယ္မ်ားကပါ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးသည္ ႏိုင္ငံတစ္ႏုိင္ငံအတြက္ အေရးအႀကီးဆံုးဟု လက္ခံၾကသည္။ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး မရွိလွ်င္ မင္းမဲ့တုိင္းျပည္ဟု ဆိုၾကသည္။ အစိုးရဟူ၍ရွိေသာ္လည္း အစိုးရက တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးကို မေဆာင္ရြက္ႏိုင္လွ်င္၊ သို႔တည္းမဟုတ္ အစိုးရက တရားဥပေဒအေပၚက လႊမ္းမိုးေနလွ်င္လည္း မင္းမဲ့တုိင္းျပည္ပင္ျဖစ္သည္။ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး၏ အဓိကလကၡဏာမွာ ျပစ္မႈဆုိင္ရာဥပေဒမ်ားႏွင့္ တရားမဥေပဒမ်ားႏွင့္အညီ ပံုမွန္ေဆာင္ရြက္မႈမ်ား ရွိေနရမည္။ တရား႐ံုးမ်ားသည္ လြတ္လပ္ရမည္။ ဥပေဒအတိုင္း အေရးယူေဆာင္ရြက္ေသာ ရဲအဖြဲ႕၏ လုပ္ငန္းမ်ား ပံုမွန္လည္ပတ္ေနရမည္။

ဒီမုိကေရစီအုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္သည္ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးရွိမွ အေကာင္အထည္ေပၚႏုိင္သည္ဟု ဆိုသ္ည။ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္ အေမရိကန္သမၼတ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အေမရိကန္ အင္ဒီပင္းဒင့္ပါတီ၏ ကုိယ္စားလွယ္ေလာင္းအျဖစ္ ေဂ်ာ့ေ၀ါေလ့စ္ ၀င္ၿပိဳင္ခဲ့ရာတြင္ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးကို ႏုိင္ငံေရးေႂကြးေၾကာ္သံအျဖစ္တင္၍ မဲဆြယ္လံႈ႕ေဆာ္ခဲ့သည္။ ၿဗိတိန္တြင္လည္း ကြန္ဆာေဗးတစ္ပါတီသည္ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးကို ေရြးေကာက္ပြဲ ေႂကြးေၾကာ္သံအျဖစ္တင္၍ လံႈ႕ေဆာ္ေလ့ရွိသည္။

[ေမာင္၀ံသ၊ ေခတ္မီႏိုင္ငံေရးေ၀ါဟာရအဘိဓာန္၊ စာမ်က္ႏွာ-၂၉၉၊ ၃၀၀]

ေလာကနီတိ၊ ပ်င္းရိျခင္း၏ အက်ိဳးဆက္မ်ား

အလဟႆ ကုေတာ သိပၸံ၊
အသိပၸႆ ကုေတာ ဓနံ။
အဓနႆ ကုေတာ မိတၱံ၊
အမိတၱႆ ကုေတာ သုခံ။
အသုခႆ ကုေတာ ပုညံ၊
အပုညႆ ကုေတာ ၀ရံ။

ပ်င္းရိေသာသူသည္ အဘယ္မွာ အတတ္ပညာ ရမည္နည္း။
အတတ္ပညာ မရွိသူသည္ အဘယ္မွာ ဥစၥာ ရမည္နည္း။
ဥစၥာမရွိေသာသူသည္ အဘယ္မွာ မိတ္ေဆြ ရမည္နည္။
မိတ္ေဆြမရွိေသာသူသည္ အဘယ္မွာ ခ်မ္းသာ ရမည္နည္း။
မခ်မ္းသာေသာသူသည္ အဘယ္မွာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ ျပဳႏုိင္မည္နည္း။
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ မျပဳခဲ့ေသာသူသည္ အဘယ္မွာ နိဗၺာန္ ရမည္နည္း။

ကၽြန္ေတာ္နားလည္သလို ေျပာဆိုပါမည္

(က) 

အဂၤလန္ပရီးမီးယားလိဂ္ကို တာ၀န္ယူက်င္းပေနတဲ့ FA က တာ၀န္ရွိသူေတြ ျမန္မာျပည္ကို ေလ့လာေရးခရီး လာမယ္လို႔ သတင္းရရွိပါတယ္။ စာဖတ္သူမ်ား အားလံုးသိရွိတဲ့အတုိင္းပဲ ေဘာလံုးပြဲေတြကို စီစဥ္ရတာ သိပ္ၿပီးေတာ့ ေခါင္းစားရတာကိုး။ ကလပ္အသင္းပြဲစဥ္ေတြျဖစ္တဲ့ အမွတ္ေပးပြဲ၊ ႐ံႈးထြက္ဖလားပြဲ၊ လိဂ္ဖလား၊ ယူ႐ိုပါလိဂ္၊ ခ်န္ပီယံလိဂ္ စတဲ့စတဲ့ ၿပိဳင္ပြဲေပါင္းစံုကို ခ်ိန္ညႇိၿပီး ပြဲစဥ္ဇယား ေရးဆြဲရတာ အေတာ္ဦးေႏွာက္စားတဲ့ကိစၥပါ။ ဒီၾကားထဲ ႏုိင္ငံအသင္းေတြရဲ႕ ေျခစမ္းပြဲေတြ၊ ေျခစစ္ပြဲေတြ၊ ရန္ပံုေငြပြဲေတြက အဆစ္ပါေသးတယ္။ ကလပ္အသင္းက တာ၀န္ရွိသူေတြ၊ နည္းျပေတြ၊ မန္ေနဂ်ာေတြနဲ႔ FA ကလူေတြ မၾကာခဏ ထိပ္တုိက္ေတြ႔ၾကတာ အားလံုးအသိပဲ မဟုတ္လား။ ေဟာ... အခုၾကည့္စမ္း၊ အဂၤလိပ္ေတြက ပြဲစဥ္ေရးဆြဲဖို႔ကို တကူးတက စဥ္းစားေနၾက၊ ႀကံစည္ေနၾက၊ သုေတသနေတြ လုပ္ေနၾကတာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ပြဲစီစဥ္သူေတြက ေတာ္မွေတာ္ဗ်ာ။ ဒါမွ ငါတို႔ျမန္မာေတြကြလို႔ေတာင္ ႀကံဖန္ဂုဏ္ယူမိေသးတယ္။ စဥ္းစားၾကည့္ေလ.... ေခါင္းစဥ္အမ်ိဳးမ်ိဳးတပ္ၿပီး ပြဲေတြ စီစဥ္လိုက္ၾကတာမ်ား အကြက္ကိုေစ့ေနတာပဲ။ ပြဲစဥ္ထပ္တာမရွိဘူး၊ အေၾကာင္းအရာထပ္တာ မရွိဘူး၊ ေႂကြးေၾကာ္သံထပ္တာ မရွိဘူး၊ လက္ကိုင္ဆုိင္းဘုတ္ေတြ ထပ္တာမရွိဘူး။ ကဲ... ဘယ္ေလာက္ ေတာ္လုိက္သလဲ။ ျမန္မာျပည္မွာ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ပြဲ မရွိတဲ့ေန႔ဆုိတာ မရွိသေလာက္ကို ျဖစ္ေနၿပီ။ ဒါေတာင္ ခြင့္ျပဳခ်က္မရွိဘဲ လုပ္ေနၾကလို႔။ ခြင့္ျပဳခ်က္သာ ေတာင္းတုိင္းေပးထားရင္ ရန္ကုန္ကလမ္းေတြလည္း ဘာကားမွ် သြားလို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး၊ နယ္ေတြမွာလည္း ကိုယ့္အလုပ္ကုိယ္ ဘာမွ်လုပ္ရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ကဲ... ေတြ႔တယ္မဟုတ္လား... အဂၤလိပ္ေတြ လာေလ့လာမယ္ဆိုလည္း ေလ့လာေလာက္ပါတယ္။ မဟုတ္ဘူးလားဗ်ာ။

(ခ)

လက္ပံေတာင္းေတာင္ကိစၥကို မေက်နပ္လို႔တဲ့ မႏၲေလးမွာ သကၤန္း၀တ္ေတြ ဆႏၵျပၾကျပန္ၿပီ။ စတုတၳမ႑ိဳင္လို႔ သူတို႔ကုိယ္သူတို႔ ကင္ပြန္းတပ္ထားၾကတဲ့ အေကာင္းစားႀကီးေတြ ေရးထားတဲ့သတင္းေတြ ဖတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သတင္းမဟုတ္ဘဲ ဟာသေတြျဖစ္ေနတယ္။ ဘာတဲ့.... မႏၲေလးတြင္ သံဃာအပါး ၂၀၀ ေက်ာ္က ဒီမိုကေရစီသံခ်ပ္မ်ားတုိင္၍ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပခဲ့ၾကသည္တဲ့။ ကဲ... ေကာင္းေရာေပါ့ဗ်ာ။ ဆႏၵျပတဲ့လူေတြက ဘုန္းႀကီးေတြပါ၊ အဲဒီဘုန္းႀကီးေတြက ဘာျဖစ္လို႔ သံခ်ပ္ထိုးေနၾကတာလဲဗ်။ ခက္ေတာ့ ခက္ေခ်ၿပီဗ်ိဳ႕။ ပြဲစီစဥ္သူေတြရဲ႕ အကြက္က ဆန္းပါ့ဗ်ာ။ ဘုန္းႀကီးဆိုရင္ ေမတၱာသုတ္ရြတ္တာ၊ ေမတၱာပို႔ၿပီး ဆႏၵျပတာကိုပဲ ကၽြန္ေတာ္ဆိုတဲ့ေကာင္က အ႐ိုးစြဲေနေလေတာ့ အခုလို ဘုန္းႀကီးေတြ သံခ်ပ္တုိင္တာကို ကုိယ္တုိင္ကုိယ္က် နားမေထာင္ရေလျခင္းဆိုၿပီး အေတာ္ႀကီးေတာင္ ၀မ္းနည္းမိပါေသးခင္ဗ်။ ေနာက္ဆိုရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ သံဗံုးတီးတာေတြ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ သီခ်င္းဆိုတာေတြ လာဦးမလားမသိ။

(ဂ)

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ပြဲစီစဥ္သူေတြကိုေတာ့ မေလးစားပဲကို မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ တကယ္ေျပာတာပါဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္က စႏၵီျမင့္လြင္ မဟုတ္လို႔သာရယ္၊ ႏို႔မို႔ဆိုလို႔ကေတာ့ ဘယ္ရလိမ့္မလဲ... "ေလးစားပါတယ္... ေလးစားပါတယ္..." လို႔ ထေအာ္တာေပါ့ဗ်ာ။ :D ဘုန္းႀကီးေတြက အခု ႏိုင္ငံေရးသံခ်ပ္ကို သံၿပိဳင္ရြတ္ကုန္ၾကၿပီ။ ေနာက္ဆုိရင္ ဘုန္းႀကီးေတြက ပါေဖာမင့္ေတြ လုပ္ျပၾကေတာ့မယ္။ ေနာက္တစ္ဆင့္က်ေတာ့ လမ္းေပၚမွာအၿငိမ့္ခံုေထာင္ၿပီး ႏုိင္ငံေရးျပက္လံုးေတြ ထုတ္ၾကလိမ့္မည္။ အဲ.. ၿပီးရင္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရးတရားေတြေဟာလိမ့္မယ္၊ ႏုိင္ငံေရးသင္တန္းေတြ ဖြင့္လိမ့္မယ္။ ဘယ္ေလာက္အထိ ျဖစ္လာႏိုင္သလဲဆိုရင္ သံဃာ့ညီၫြတ္ေရးပါတီတို႔၊ သံဃာဒီမိုကေရစီတပ္ဦးပါတီတို႔၊ ေရႊ၀ါေရာင္ပါတီတို႔၊ ေထရ၀ါဒပါတီတို႔၊ အထက္ျမန္မာျပည္ ဘုန္းႀကီးမ်ားပါတီတို႔၊ ၂၀၀၇ မ်ိဳးဆက္သံဃာမ်ားပါတီတို႔ တည္ေထာင္လာၾကလိမ့္မယ္။ ဒီအတုိင္းသာ ဆက္သြားရင္ေတာ့ အဲဒီလိုျဖစ္လာႏိုင္မွာ အေသအခ်ာပဲလို႔ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ေတာ့ ေဟာကိန္းထုတ္လုိက္ခ်င္တယ္ဗ်ာ။

(ဃ)

၂၀၂၁ ခုႏွစ္ေလာက္ေရာက္ရင္ ျမန္မာျပည္မွာ ထူးျခားမႈေတြျဖစ္လာႏုိင္တယ္။ သာသနာေရး၀န္ႀကီးဌာန ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး အရွင္ဘာညာကြိကြ၊ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး အရွင္ေအဘီစီဒီ၊ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီး အရွင္ဘာညာဘာညာ စတဲ့ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီးေတြ ရွိလာႏိုင္တယ္။ လက္ရွိျဖစ္ေနတာေတြကို သံုးသပ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ မွန္းဆခ်က္ေတြပါ။ အခုအခ်ိန္အထိေတာ့ လူ/ဘုန္းႀကီး မခြဲျခားဘဲ တန္းတူအခြင့္အေရးေပးေရး ဆိုတဲ့ လႈပ္ရွားဆႏၵျပမႈ၊ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္မႈ မေတြ႔ရေသးဘူးခင္ဗ်။ လူေတြ ဆႏၵျပတာကိုေတာ့ သူတို႔လည္း က်င့္သံုးေနၿပီဆုိေတာ့ ေနာက္ဆိုရင္ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္လာႏုိင္တယ္လို႔ ျမင္မိတယ္။

(င)

မႏၲေလးမွာ သကၤန္း၀တ္ေတြ ဒီမုိကေရစီသံခ်ပ္တုိင္ၿပီး စီတန္းလွည့္လည္တယ္။ ရန္ကုန္မွာလည္း ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ၾကတာပဲ။ ျမင္းၿခံမွာလည္း သကၤန္းေရာင္တထိန္ထိန္နဲ႔ ဟိုေလွ်ာက္ဒီေလွ်ာက္ လုပ္ေနၾကျပန္သတဲ့။ ဘာမွပူမေနနဲ႔စိတ္ခ် မနက္ျဖန္ေလာက္ဆိုရင္ ပခုကၠဴတို႔၊ စစ္ေတြတို႔ ပါလာလိမ့္မယ္။ ေကာင္းတဲ့ဘက္က ေတြးေပးလုိက္ပါတယ္။ တို႔ကုိယ္ေတာ္ေတြ လမ္းေလွ်ာက္ျဖစ္ေတာ့ က်န္းမာေရးနဲ႔ ညီၫြတ္ၿပီး အသက္ရွည္ရွည္ က်န္းက်န္းမာမာနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးအလုပ္ေတြ လုပ္ႏုိင္တာေပါ့လို႔။ မႈတ္ဖူးလား (စိုးျမတ္သူဇာေလသံျဖင့္ ေမးျခင္းျဖစ္ပါသည္။ :D)

(စ)

ေထရ္ႀကီး၀ါႀကီး ဆရာေတာ္ႀကီးေတြကိုေတာ့ အားနာပါတယ္ဗ်ာ။ တကယ္ပါ။ သူတို႔ေတြချမာလည္း တပည့္ရဟန္းေတြ မလိမၼာေတာ့ ဟိုလူက လာေလွ်ာက္လုိက္၊ ဒီလူက လာေလွ်ာက္လုိက္နဲ႔ သနားဖို႔ေတာင္ ေကာင္းေသးေတာ့တယ္။ အဲဒီေတာ့ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြချမာ ေမတၱာရပ္ခံတာေတြလုပ္ရ၊ စံုညီအစည္းအေ၀းလုပ္ၿပီး ပန္ၾကားလႊာေတြ၊ အသိေပးလႊာေတြ၊ ေၾကညာခ်က္ေတြထုတ္ရ လုပ္ၾကရရွာတယ္။ မိမိအတြက္ သံသရာျပတ္ေၾကာင္း၊ တပည့္ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမေတြအတြက္ လြတ္ေျမာက္ရာ လြတ္ေျမာက္ေၾကာင္း တရားအားထုတ္တာေတြ၊ တရားျပတာေတြ မလုပ္ႏုိင္ၾကရွာဘူး။ ကုိယ္ေတာ္ေတြ ဆႏၵမျပေအာင္ ဘယ္လိုထိန္းရမလဲ ဆိုတာေတြနဲ႔ပဲ စိတ္ႏွလံုး မသာမယာ ျဖစ္ေနၾကရွာမွာပဲလို႔ ေတြးမိၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ အခုပံုအတုိင္းဆိုရင္ ဓမၼစက္နဲ႔ လံုး၀ (လံုး၀) ထိန္းလို႔ မရႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ အာဏာစက္နဲ႔ ေဆာင္ရြက္ဖို႔ အခ်ိန္သင့္ေနပါၿပီ။ ပြဲစီစဥ္သူေတြကေတာ့ အႀကိဳက္ေနမွာပါပဲေနာ္။ ေခါင္းစဥ္တစ္ခု ထပ္ရမွာကိုး။ ရတဲ့ေခါင္းစဥ္ကလည္း ရွယ္ပဲ... ျပည္လံုးကၽြတ္အဆင့္ လုပ္လို႔ရတာကိုး။ (ဆရာႀကီး ေမာင္စူးစမ္းကို ဒီေနရာကေန ကန္ေတာ့လိုက္ပါတယ္ဗ်ာ။ ဆရာေျပာခဲ့၊ ေဟာခဲ့၊ ေရးခဲ့၊ ေတြးခဲ့တာေတြဟာ အခုထိ မွန္ေနတုန္းပါပဲ။ ႏိုင္ငံေရးသူငယ္နာ မစင္ေသးတာေတြေရာ၊ လမ္းေပၚႏုိင္ငံေရးေရာ အားလံုးကြက္တိပါပဲခင္ဗ်ား)

(ဆ)

သကၤန္း၀တ္ၿပီး ဆႏၵျပေနၾကတဲ့ကုိယ္ေတာ္ေတြ၊ နဖူးစည္းေတြနဲ႔ ဟိုေအာ္ဒီေအာ္ ေအာ္ေနၾကတဲ့ကိုယ္ေတာ္ေတြ၊ ဟိုစာတန္းကိုင္ ဒီစာတန္းကိုင္ လုပ္ေနတဲ့ကုိယ္ေတာ္ေတြ၊ သံခ်ပ္ထိုးၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ့ကုိယ္ေတာ္ေတြ၊ ဟိုနားထုိင္သပိတ္လုပ္လိုက္၊ ဒီနားထသပိတ္လုပ္လုိက္ လုပ္ေနတဲ့ကုိယ္ေတာ္ေတြ၊ စတဲ့စတဲ့ ကုိယ္ေတာ္ေတြကို ေမးစမ္းပါရေစ။ ကိုယ့္ထက္ သက္ေတာ္အားျဖင့္၊ ၀ါေတာ္အားျဖင့္၊ ပညာအားျဖင့္၊ သိကၡာအားျဖင့္ ႀကီးျမတ္ေတာ္မူၾကတဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြက မသင့္ေလ်ာ္ပါဘူး၊ မအပ္စပ္ပါဘူး၊ မလုပ္ၾကပါနဲ႔၊ ၀င္မပါၾကပါနဲ႔လို႔ တားျမစ္ေနတာကို ဘာျဖစ္လို႔ မေလးစားၾကတာလဲ၊ မလိုက္နာၾကတာလဲ။ အစိုးရက တားျမစ္ေနတာမဟုတ္ဘူး၊ ေဒသဆုိင္ရာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းက တားျမစ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး၊ လႊတ္ေတာ္က ဆံုးျဖတ္တာမဟုတ္ဘူး၊ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြက မိန္႔ၾကားေနတာျဖစ္တယ္။ အဲဒီလို ဆရာေတာ္ႀကီးေတြရဲ႕ ဆံုးမစကားကိုေတာင္ မနာယူတဲ့၊ မလုိက္နာတဲ့၊ မေလးစားတဲ့၊ ေသာက္ဂ႐ုမစိုက္တဲ့၊ ဥေပကၡာျပဳထားတဲ့ သကၤန္း၀တ္ကုိယ္ေတာ္ေတြက လူေတြအတြက္၊ ႏုိင္ငံအတြက္ဆိုၿပီး ေလွ်ာက္လုပ္ေနတာကို ဘယ္လိုယံုရမွာလဲ၊ ဘယ္လိုအားေပးရမွာလဲ၊ ဘယ္လိုကိုးစားရမွာလဲ။ ေသာက္တလြဲမွ တကယ့္ကို ေသာက္တလြဲပဲ။ သူ႔ဘာသာသူေတာင္ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြ၊ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ေတြ ေျပာတာကို နားမေထာင္တဲ့၊ အမိန္႔မနာခံတတ္တဲ့ ကုိယ္ေတာ္ေတြကို ကိုးကြယ္ေနတဲ့လူေတြ၊ ဆည္းကပ္ေနတဲ့လူေတြဟာ ဘယ္အဆင့္ရွိသလဲဆိုတာ ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ ဆံုးျဖတ္ၾကဗ်ာ။

(ဇ) 

အေပၚကအတုိင္းေျပာခဲ့ေတာ့ က်ဳပ္ကို ေက်နပ္ခ်င္မွ ေက်နပ္ၾကလိမ့္မယ္ဗ်။ က်ဳပ္ကို ဆဲမယ္ဆိုလည္း စဥ္းစားၿပီးမွဆဲ။ စာဖတ္သူဟာ လူပ်ိဳဆိုရင္၊ အပ်ိဳဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာ နားလည္ခ်င္မွ နားလည္လိမ့္မယ္။ အိမ္ေထာင္သည္ေတြ ဆိုရင္ေတာ့ သိပ္နားလည္သေပါ့ဗ်ာ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ အလိုလိုက္ထားတဲ့ မိဘျဖစ္ပါေစ၊ ကုိယ့္သားသမီးက ကုိယ့္စကား နားေထာင္တာ၊ ကုိယ့္ကို ေလးစားတာကိုေတာ့ လိုခ်င္ၾကသဗ်။ မိဘေျပာစကား နားမေထာင္တဲ့သားသမီး၊ ဆရာေျပာစကား နားမေထာင္တဲ့ တပည့္၊ အႀကီးအကဲေျပာစကားကို နားမေထာင္တဲ့ လက္ေအာက္ငယ္သား၊ မန္ေနဂ်ာေျပာစကားကို နားမေထာင္တဲ့၀န္ထမ္း၊ အဲဒီလိုလူေတြဟာ ဘယ္လိုလူေတြလဲဆိုတာ စဥ္းစားၾကည့္ၾကေစခ်င္တယ္။ ေတြးၾကည့္ပါဗ်ာ... ေစ့ေစ့ေတြးရင္ ေရးေရးေပၚလာပါလိမ့္မယ္။

(စ်)

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမေတြက ဦးဦးဖ်ားဖ်ား စားစရာေသာက္စရာကို ဆြမ္းကပ္တယ္ဆိုတာ၊ တပင္တပန္းရွာေဖြထားတဲ့ ေခၽြႏွဲစာနဲ႔ သကၤန္းေတြ ကပ္လွဴတယ္ဆိုတာ၊ သိမ္ေတြေက်ာင္းေတြ ေဆာက္လွဴတယ္ဆိုတာ ဗုဒၶျမတ္စြာသာသနာကို ေလ့လာက်င့္ႀကံ ပြားမ်ားႏုိင္ေအာင္နဲ႔ သိလာတဲ့ အသိေတြ၊ တရားဓမၼေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြကို ျပန္ၿပီး လမ္းၫႊန္ႏုိင္ေအာင္၊ ဆံုးမႏုိင္ေအာင္၊ ေဟာျပႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္တယ္ဗ်။ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ "အရွင္ဘုရားတို႔လည္း နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္ေအာင္ က်င့္ႀကံၾကပါ၊ တပည့္ေတာ္တို႔ကိုလည္း စိတ္ႏွလံုးၿငိမ္းေအးေစမယ့္ ဘုရားရွင္ရဲ႕ အၿမိဳက္ေရေအး တရားေတာ္ေတြကို တုိက္ေကၽြးပါ" လို႔ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ထားတဲ့ သေဘာပါပဲ။ အခုေတာ့ ကုိယ္တုိင္လည္း ကိစၥၿပီးေအာင္ မက်င့္ႀကံဘူး၊ အားမထုတ္ဘူး၊ ဒါယကာ ဒါယကာမေတြကိုလည္း တရားမျပဘူး၊ သံသရာျပတ္ေအာင္ မေဟာႏုိင္ဘူး၊ မေျပာႏုိင္ဘူး။ ဒါယကာ ဒါယိကာမေတြကပ္တဲ့ ဆြမ္းေတြစားၿပီး အဲဒီ ဒါယကာ ဒါယိကာမေတြနဲ႔ အတူလမ္းေလွ်ာက္ၿပီး တို႔အေရး ေအာ္ေနတာကေတာ့ စဥ္းစားသာၾကည့္ၾကပါေတာ့ဗ်ာ။ ကိုယ္ေတာ္တို႔ လမ္းေလွ်ာက္ဖို႔အတြက္၊ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ဖို႔အတြက္၊ ဆႏၵျပဖို႔အတြက္၊ ထုိင္သပိတ္လုပ္ဖို႔အတြက္ တပည့္ေတာ္တို႔တစ္ေတြက ပစၥည္းေလးပါးနဲ႔ ေထာက္ပံ့ရမယ္ ဆိုတာကေတာ့ သိပ္မနိပ္လွဘူးဗ်ာ။ စဥ္းစဥ္းစားစားလည္း လုပ္ၾကပါဦး။ သံသရာျပတ္ေအာင္ က်င့္ႀကံရမယ့္လူေတြက ဆႏၵျပပြဲဆက္ေအာင္ လုပ္ေနတာကေတာ့ တဆိတ္ လြန္လြန္းၿပီးထင္တယ္ဗ်ာ... ေနာ့။

(ည)

ဘုန္းႀကီးေတြကို ေ၀ဖန္ရေအာင္ မင္းကဘာေကာင္လဲ၊ ဘုန္းႀကီးေတြကို မလုပ္ေစခ်င္ရင္ မင္းကုိယ္တုိင္ လာခဲ့ပါလား၊ မင္းက ဗုဒၶဘာသာမွ ဟုတ္ရဲ႕လား၊ ဒါဟာ ဘုန္းႀကီးေတြကို ေစာ္ကားတာ၊ သံဃာေတာ္ေတြကို ၀ါးလံုးရွည္နဲ႔ သိမ္းက်ံဳးရမ္းတာ စတဲ့စတဲ့ ေ၀ဖန္မႈေတြကို ႀကိဳဆိုေနပါတယ္ခင္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဘယ္လိုျပန္ေ၀ဖန္မလဲလို႔ မွန္းဆၿပီး ေစာင့္ဖတ္ရတာလည္း ဖီလင္တစ္မ်ိဳးခင္ဗ်။ ျမင္တဲ့အတုိင္း ေ၀ဖန္ႏုိင္ပါတယ္ဗ်ာ။ အၿမဲတမ္း ႀကိဳဆိုလ်က္ပါ။

(ဋ)

သကၤန္း၀တ္ထားတဲ့ လူေတြကို ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ကေတာ့ အားပါးတရ ေ၀ဖန္လိုက္ပါၿပီဗ်ာ။ ငရဲႀကီးလိမ့္မယ္လို႔ သတိေပးမယ့္ မိတ္ေဆြမ်ားကိုလည္း ေစတနာစကားအတြက္ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာလိုပါတယ္။ သို႔ေသာ္ သကၤန္း၀တ္ထားတဲ့ လူေတြကို ေ၀ဖန္တာဟာ ငရဲမႀကီးႏုိင္ဘူးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ထင္တာပါပဲဗ်ာ။ ဥပမာေပးပါ့မယ္.... ရဲယူနီေဖာင္း၀တ္ထားတဲ့ အေယာင္ေဆာင္ လူတစ္ေယာက္ကို ေအာ္ဆဲတာဟာ ဘာျပႆနာမွ် မရွိႏုိင္ပါဘူး။ စစ္၀တ္စံု၀တ္ထားတဲ့ အေယာင္ေဆာင္ စစ္သားတစ္ေယာက္ကို သြားထိုးလို႔လည္း ဘာျပႆနာမွ် မရွိႏိုင္ပါဘူး။ အဲ... ရဲယူနီေဖာင္းနဲ႔ ရဲအစစ္ကို၊ စစ္၀တ္စံုနဲ႔ စစ္သားအစစ္ကို သြားေစာ္ကားရင္ေတာ့ ျပႆနာရွိႏုိင္တာေပါ့ဗ်ာ။ သံဃာေတာ္ေတြကို ေစာ္ကားရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကုိဉာဏ္ ငရဲႀကီးမွာေပါ့ဗ်ာ၊ အကုသိုလ္ ျဖစ္မွာေပါ့ဗ်ာ။ သကၤန္း၀တ္ထားတဲ့ သံဃာအေယာင္ေဆာင္ေတြကို ေစာ္ကားတာမ်ိဳးကေတာ့ ငရဲႀကီးျခင္း လံုး၀ (လံုး၀) မရွိႏုိင္ဘူးလို႔ ယံုၾကည္မိပါတယ္။ အဲ... တကယ္လို႔မ်ား ငရဲႀကီးခဲ့မယ္ဆိုရင္လည္း ဒီလိုလူေတြ ရွိေနတဲ့ လူ႔ျပည့္မွာ မေနခ်င္ပါဘူးဗ်ာ။ ငရဲျပည္မွာပဲ ႏိုင္ငံသားခံယူၿပီး သြားေနလိုက္ခ်င္တယ္။ ဘယ္ငရဲသားကမွ် ငရဲျပည္ကို ေအးေအာင္လုပ္ေပးဖို႔ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္တာ၊ စီတန္းလွည့္လည္တာ လုပ္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ယံုၾကည္တယ္ဗ်ာ။

(ဌ)

ရဟန္းသံဃာမ်ားႏွင့္ လားလားမွ်မအပ္စပ္ေသာ ႏုိင္ငံေရးေယာင္ေယာင္၊ အမ်ိဳးသားေရးေယာင္ေယာင္၊ ဘာသာေရးေယာင္ေယာင္ လုပ္ေနၾကေသာ သကၤန္း၀တ္ထားသည့္ လူစိတ္ေပါက္ေနသူမ်ားကို ကၽြႏ္ုပ္ကိုဉာဏ္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ႐ံႈ႕ခ်လိုက္ပါသည္။ ေ၀ဖန္လုိက္ပါသည္။ ျပစ္တင္လုိက္ပါသည္။

(ဍ)

ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတဲ့ အေၾကာင္းတစ္ခုကို ေျပာပါရေစ။ "ကၽြန္ေတာ္နားမလည္ေသာ ေမးခြန္းမ်ား" ဆိုတဲ့ ပို႔စ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကြန္းမန္႔တစ္ခုမွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို ပယ္ပယ္ႏွယ္ႏွယ္ တြယ္ထားတာကို ဖတ္ရပါတယ္။ ေရးတဲ့လူကလည္း အေတာ့္ကို ေဒါသျဖစ္ေနတဲ့ ေလသံနဲ႔ပါ။ သူ႔ကို အျပည့္အ၀ နားလည္ေပးပါေၾကာင္း ေျပာပါရေစ။ ကၽြန္ေတာ္မႀကိဳက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ ေရးထားတာ ဖတ္ရ၊ ေတြ႔ရရင္ ကၽြန္ေတာ္လည္း အဲဒီလုိ ျဖစ္တတ္လို႔ပါ။ ေမာင္နဲ႔ႏွမ၊ သားနဲ႔အမိ ဖတ္လို႔မရတဲ့ စာလံုးေလး တစ္လံုးႏွစ္လံုး ပါတာကလြဲရင္ သူေ၀ဖန္ထားတာကို ကၽြန္ေတာ္အျပည့္အ၀ ခံယူပါတယ္။ လက္ခံပါတယ္။ ဒါဟာ စာဖတ္သူတစ္ဦးရဲ႕ အခြင့္အေရးျဖစ္တဲ့အတြက္ မည္သို႔မွ် ေျပာရန္မရွိပါ။ သို႔ေသာ္ ေရးသားထားပံုကို ဖတ္ျခင္းအားျဖင့္ စာဖတ္သူဟာ အခုမွ ဒီဘေလာ့ဂ္ကို ဖတ္ဖူးသူ မဟုတ္ဘူးလို႔ ယူဆမိပါတယ္။ ယခင္ကတည္းက ကၽြန္ေတာ့္ဘေလာ့ဂ္ကို ဖတ္႐ႈေနသူတစ္ဦးလို႔ မွတ္ယူပါတယ္။ အဲဒီလိုမွ မဟုတ္ရင္လည္း မၾကာေသးခင္ကမွ် ကၽြန္ေတာ္တင္ထားတဲ့ ပို႔စ္ေတြကို အေတာ္ႏွံ႔ႏွံ႔စပ္စပ္ လုိက္ဖတ္ထားတဲ့လူ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ့္ဘေလာ့ဂ္မွာ ေရးထားတဲ့စာေတြကို အမ်ားႀကီးဖတ္ဖူးသူဆိုတာေတာ့ ေသခ်ာမယ္ထင္ပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ သူသည္လည္း ကၽြန္ေတာ့္ဘေလာ့ဂ္ရဲ႕ မိတ္ေဆြတစ္ဦးပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္ပို႔စ္ကိုဖတ္ၿပီး သူ႔အတြက္ စိတ္တိုရတယ္၊ ေဒါသထြက္ရတယ္ ဆိုတဲ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ေရးတဲ့စာကို ဖတ္ၿပီး လူတစ္ေယာက္ ေဒါသထြက္တယ္၊ စိတ္တိုတယ္ဆိုတာ မေကာင္းပါ။ သူေရးထားသလို ကၽြန္ေတာ့္ဘက္က အစိုးရပုိင္း (ေဒသဆုိင္ရာအာဏာပိုင္မ်ား)ရဲ႕ အားနည္းမႈေတြကို ေထာက္ျပေ၀ဖန္ဖို႔ လိုသြားခဲ့တယ္ဆိုတာ လက္ခံပါတယ္၊ အမွန္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ေဒသဆုိင္ရာ အာဏာပုိင္ေတြဘက္မွာလည္း လိုအပ္ခ်က္ေတြ ရွိခဲ့တာအမွန္ပါပဲ။ အခုမွေတာ့ ခ်ီးေျခာက္ေရးႏွဴးမေနေတာ့ပါ။ တစ္ခုေတာ့ ေျပာခ်င္ေသးသားခင္ဗ်။ လိုအပ္တယ္ထင္လို႔ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳးပါတီကို မႀကိဳက္သလို၊ အန္အယ္လ္ဒီပါတီကိုလည္း မႀကိဳက္ပါ။ ထုိႏွစ္ပါတီမွ် မဟုတ္ပါ.. မည္သည့္ပါတီကိုမွ် မႀကိဳက္ပါ။ သို႔ေသာ္ အဆုိပါ ပါတီမ်ားရွိ တုိင္းျပည္အတြက္ အလုပ္လုပ္ေနသူမ်ား၊ ေဒသအသီးသီးအတြက္ အလုပ္လုပ္ေနသူမ်ားကိုေတာ့ ပါတီမေရြး သေဘာက်ပါသည္။ ေထာက္ခံပါသည္။ (မမီ့တမီဉာဏ္ေလးျဖင့္ ထပ္ေျပာရပါလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ခ်စ္ခဲ့ၾကတာ၊ အားကိုးခဲ့ၾကတာ ဘယ္ပါတီ၀င္မို႔၊ ညာပါတီ၀င္မို႔ မဟုတ္ၾကပါ။ တုိင္းျပည္အတြက္၊ လူမ်ိဳးအတြက္ တကယ္အလုပ္လုပ္ခဲ့သျဖင့္ ခ်စ္ခဲ့ၾကျခင္း၊ ေလးစားခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။) ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ကေတာ့ ပါတီက အေရးမႀကီးပါ၊ လုပ္တဲ့ အလုပ္ေတြကပဲ အေရးႀကီးပါသည္။ တုိင္းျပည္တိုးတက္ေအာင္ အလုပ္လုပ္မွာလား၊ ပါတီနာမည္ႀကီးေအာင္ အလုပ္လုပ္မွာလား ဒါကိုပဲ ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားပါသည္။ ယခုအခ်ိန္အထိ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေလာက္ေလာက္လားလား အားကိုးရမည့္ ႏိုင္ငံေရးပါတီစစ္စစ္ ကၽြန္ေတာ္ျဖင့္ မျမင္မိေသးပါခင္ဗ်ား။

အမွတ္တရ

ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)

၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၂ ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႔။

ည ၈ နာရီ ၃၈ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။