ႏိုင္ငံေရး - ေအာင္ထြဋ္

ႏိုင္ငံတည္ေဆာက္ေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ အေရးႀကီးလွေသာ ယေန႔အခါသမယတြင္ ႏုိင္ငံသားအမ်ားစု၏ ႏိုင္ငံေရးအေပၚ အဓိပၸာယ္ေကာက္ယူပံု၊ နားလည္ပံု၊ တာ၀န္ယူပံုတို႔သည္ မ်ားစြာအေရးႀကီးသည္ဟု ဆိုခ်င္ပါသည္။ အဓိကအေရးႀကီးသည္မွာ ႏိုင္ငံသားအမ်ားစုက ႏိုင္ငံေရးဟူသည္ အစိုးရက သို႔မဟုတ္ လူတစ္စုကသာ လုပ္ေဆာင္ရမည့္ အရာအျဖစ္ လြဲမွားစြာ မေကာက္ယူမိေစေရးပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ႏိုင္ငံေရး ဆုိသည္မွာ ႏိုင္ငံတည္ေဆာက္ေရးအလို႔ငွာ ကြဲျပားျခားနားေသာအျမင္၊ သေဘာထား ရွိသူမ်ားက အမ်ိဳးသား အက်ိဳးစီးပြားအလို႔ငွာ ျဖစ္ႏုိင္ေျခရွိသည္မ်ားကို ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။

Politics means clash of values, interest and visions but its an art of possible not the art of ideal!

ႏိုင္ငံေရးဆိုသည္မွာ ကြဲျပားေသာတန္ဖိုးမ်ား၊ အက်ိဳးစီးပြားမ်ား၊ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာျခင္း မွန္ေသာ္လည္း ထိုကိစၥမ်ားကို ေျဖရွင္းရန္အလို႔ငွာ အတိုက္အခံလုပ္ရမည္ကို ဆိုလိုျခင္းမဟုတ္ပါ။ ႏုိင္ငံတည္ေဆာက္ေရးသည္ အတိုက္အခံလုပ္ငန္းစဥ္ မဟုတ္ေပ။

The art of possible ဆိုသည္မွာ ျဖစ္ႏိုင္ေျခမ်ားကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္းအႏုပညာကို ရည္ၫႊန္းသည္ျဖစ္ရာ ႏိုင္ငံေရးမွာ အႏၲရာယ္မ်ားသည္၊ ၀င္မပါသင့္ဆိုေသာ အယူအဆမ်ားမ်ာလည္း ဤ႐ႈေထာင့္မွၾကည့္လွ်င္ မမွန္သည့္အျပင္ တာ၀န္မဲ့ရာေရာက္ေပသည္။ ျဖစ္ႏုိင္ေျခဟု ဆိုျခင္းကပင္ ပါ၀င္ပတ္သက္ေနသူ Stakeholder အားလံုးက လက္ခံႏုိင္ေသာ အေျဖျဖစ္ရာ ထိုျဖစ္ႏုိင္ေျခမ်ားအတြက္ တုိက္ပြဲ၀င္စရာ မလိုပါ။ ျဖစ္ႏုိင္ေျခဟု သံုးႏႈန္းျခင္းကပင္ အျပဳသေဘာေဆာင္ေသာေၾကာင့္ အႏၲရာယ္မ်ားသည္ဟု ယူဆရန္ အေၾကာင္းမရွိေပ။

အဓိက မီးေမာင္းထိုးျပလိုေသာအခ်က္မွာ ႏုိင္ငံေရးသည္ မိမိႏွင့္ မတူညီသူမ်ားကို ဆန္႔က်င္ရသည့္ လုပ္ငန္းစဥ္မဟုတ္ဘဲ မတူညီေသာ ရပ္တည္ခ်က္မ်ား၊ သေဘာထားမ်ားအၾကားမွာ ႏုိင္ငံတည္ေဆာက္ေရးအတြက္ ျဖစ္ႏုိင္ေျခ တစ္စံုတစ္ရာကို ရွာေဖြေရးသာျဖစ္သည္ဟူေသာ အခ်က္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ႏိုင္ငံေရးအမ်ိဳးမ်ိဳး၏ အႏၲိမ ရည္မွန္းခ်က္သည္ ႏုိင္ငံတည္ေဆာက္ေရးသာျဖစ္ေပရာ ျဖစ္ႏုိင္ေျခ တစ္စံုတစ္ရာကို မရွာေဖြႏုိင္လွ်င္ ႏုိင္ငံတည္ေဆာက္ေရးသည္ ျဖစ္ႏုိင္စရာမရွိေခ်။

[ေအာင္ထြဋ္၊ ႏိုင္ငံေရး၊ ႏိုင္ငံ့အေရးႏွင့္ သန္း ၅၀ ကို အႏုိင္ေပးပါ၊ စာ-၅၊ ၆၊ ႏိုင္ငံေရး]