Sunday, August 17, 2008

ရယ္စရာၿပံဳးစရာဟာသမ်ား


မျဖစ္ႏိုင္လို႔ပါ
ဆရာ၀န္က သူ႔ရဲ႕လူနာကို အရက္ျဖတ္ဖို႔ ခုလို တိုက္တြန္းပါတယ္။
“ခင္ဗ်ားအတြက္ အရက္ျဖတ္ဖို႔ လံုး၀ လိုအပ္ေနၿပီဗ်ာ။ ဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔ အရက္ေသာက္ခ်င္စိတ္ ေပၚလာတိုင္း ပန္းသီးတစ္လံုး တစ္လံုး စားလိုက္ပါ”
“မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး ဆရာရယ္၊ တစ္ရက္တစ္ရက္မွာ ပန္းသီးအလံုး သံုးဆယ္ေလာက္ စားဖို႔ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ မတတ္ႏိုင္ပါဘူး”

ေရွ႕ေနရဲ႕ပံုတူ
ေရွ႕ေနႀကီးတစ္ဦးရဲ႕ ပံုတူပန္းခ်ီကားတစ္ခုမွာ ေရွ႕ေနႀကီးဟာ ေရွ႕ေန၀တ္စံုအျပည့္နဲ႔ ခန္႔ခန္႔ညားညား မတ္တပ္ရပ္ေနပါတယ္။ အဲဒီပံုမွာ ေရွ႕ေနႀကီးက သူ႔ရဲ႕ အကၤ် ီအိတ္ထဲကို လက္တစ္ဖက္ႏႈိက္ထားပါတယ္။ ပန္းခ်ီကားကို ေရွ႕ေနႀကီးရဲ႕ မိတ္ေဆြတစ္ဦးက “သိပ္ေကာင္းတာပဲ”လို႔ ခ်ီးက်ဴးေတာ့၊ ခပ္႐ိုး႐ိုးခပ္အအ အလုပ္သမားႀကီးတစ္ဦးက ခုလို ေ၀ဖန္လို္က္ပါတယ္။
“ပန္းခ်ီကားပံုက တူေတာ့တူပါရဲ႕၊ ဒါေပမယ့္ သဘာ၀ေလးနည္းနည္း လိုေနတယ္။ တကယ္ဆိုရင္ ေရွ႕ေနႀကီးရဲ႕ လက္က သူ႔အိတ္ထဲသူႏိႈက္ရမယ့္အစား တျခားတစ္ေယာက္ရဲ႕ အိတ္ထဲကို ႏိႈက္ေနမွ ပိုၿပီး သဘာ၀က်လိမ့္မယ္” တဲ့။

ကုိယ့္အေတြး
အသက္ ၅၀ ၀န္းက်င္ေလာက္ရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးဟာ မဂၤလာဧည့္ခံပြဲတစ္ခုကို ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါတယ္။ သူ အစားအေသာက္ေတြ သံုးေဆာင္ေနစဥ္မွာပဲ အင္မတန္စြဲမက္ဖို႔ေကာင္းတဲ့၊ သတို႔သမီးအရံ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က သူ႔ကို စိုက္ၾကည့္ေနပါတယ္။ ေကာင္မေလးရဲ႕ အၾကည့္က သူ႔ဆီကကို မခြာႏိုင္ပါဘူး။
ဒီလိုနဲ႔ သူလည္း ေသြးနားထင္ေရာက္သြားပါတယ္။ သတို႔သားနဲ႔ သတို႔သမီးေမာင္ႏွံကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးႂကြစြာနဲ႔ သတို႔သမီးအရံ ေကာင္မေလးဆီကို တိုးကပ္လာခဲ့ပါတယ္။
ဒီေတာ့ ေကာင္မေလးကပဲစၿပီး ခုလို စကားဆိုပါတယ္။
“ဆရာ၊ ဆရာ့လည္စီးက ရွန္ပိန္ခြက္ထဲ က်ေနတယ္” တဲ့ေလ။

( ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလထုတ္ Youth မဂၢဇင္းမွ ဖိုးစြံ(ေအာင္ပင္လယ္) ၏ ရယ္ရႊင္ျမဴးက႑ ကို ျပန္လည္ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္ )

ကာလေရစီး - ေမာင္ခိုင္မာ


ကာလေရစီး
ေမာင္ခိုင္မာ

အို.... လူသား
ကိုယ္ ရရွိထားတဲ့ ဘ၀ေလးကို
စိတ္လို လက္ရ ခ်ီးမြမ္းၾကပါ
ဆြမ္းခံရင္း ငွက္သင့္ရတဲ့ အျဖစ္
ကာလ ေဒသကို စိစစ္ပါ
ရရွိဖူးတဲ့ ေက်းဇူးဟူသေရြ႕ကို
အထူးတလည္ ေအာက္ေမ့တတ္ပါ
ဟိုေကြ႔မွာ ဟိုတက္ တစ္မ်ိဳး
သည္ေကြ႔မွာ သည္တက္ တစ္မ်ိဳးဆိုတဲ့
တက္ အမ်ိဳးမ်ိဳး အားမကိုးဘဲ
တိုးတိုးေဖာ္ တိုင္ပင္ေဖာ္ ခရီးသြားေဖာ္
ကုိယ့္စိတ္နဲ႔ ကုိယ္ ေလွာ္ၾကည့္ပါ
အေပ်ာ္ရႊင္ဆံုး အခ်ိန္မွာ ျဖစ္ေစ
အပူေဆြးဆံုး အခ်ိန္မွာ ျဖစ္ေစ
အၿငိမ္သက္ဆံုး ဣေျႏၵနဲ႔ ေနထိုင္ပါ
ေလာကဓံ မွတ္တိုင္ဟူသမွ်
လူသား ရင္ဆိုင္ရမွာခ်ည္းပါပဲ....။

( ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလထုတ္ Youth မဂၢဇင္း အတြဲ ၃၊ အမွတ္ ၉ မွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္ )

ဘယ္သူေတြဘယ္မွာေနၾကသလဲ


ဘုရင္ေတြက နန္းေတာ္မွာေနတယ္....
သူေတာင္းစားေတြက တဲကုပ္မွာေနတယ္....
သီလရွင္ေတြက ဘယ္မွာေနသလဲ....
ဘယ္သူေတြ ဘယ္မွာေနသလဲဲဆိုတဲ့ အေမးေတြ၊ သိခ်င္စိတ္ေတြအတြက္....

NAMES OF HOMES
ေနထိုင္စရာ အိမ္ေဂဟာမ်ား

သူေတာင္းစား - တဲ
Beggar – hut

ရာဇ၀တ္သား/အျပစ္ရသူ - အခ်ဳပ္စခန္း၊ အက်ဥး္ေထာင္
Convict – prison

ဘုရင္ - နန္းေတာ္
King – palace

လူ - အိမ္
Man – house

ခရစ္ယာန္ဘုန္းေတာ္ႀကီး - ဘုရားေက်ာင္း
Priest – temple

လူနာ - ေဆး႐ံု / လူအို႐ံု
Patient – hospital / infirmary

သီလရွင္ - သီလရွင္ေက်ာင္း / သီလရွင္ေက်ာင္း
Nun – convent / nunnery

ဘုန္းေတာ္ႀကီး - ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း
Monk – monastery

အက်ဥ္းသား - အခန္း၊ အကန္႔ / ေထာင္
Prisoner – cell / jail

စစ္သား - စစ္တန္းလ်ား
Soldier – barracks

စစ္သား - စခန္း
Soldier – camp

ေက်ာင္းသား - ေဘာ္ဒါေဆာင္
Student – hostel

ခရီးသည္ - ဟိုတယ္ / တည္းခုိခန္း
Traveler – hotel / rest house

လွည့္လည္သြားလာသူ - ယာယီတဲ
Nomad – tent

အလုပ္သမား - အလုပ္သမားတန္းလ်ား
Worker – quarters

စိတ္မမွန္သူအ႐ူးမ်ား - အ႐ူးေထာင္
Lunatic – asylum

အေမရိကန္တိုင္းရင္းသားမ်ား - တဲအိမ္ / အဖ်ားစုတဲအိမ္
Red-Indian – wigwam / tepee

ဇူးလူးလူ႐ိုင္းမ်ား - တဲ
Zulu – kraal

အက္စကီးမိုးလူမ်ိဳး - ရႊံ႕အိမ္
Eskimo – igloo

အာရပ္လူမ်ိဳး - အိမ္
Arab – dowar

ဂ်စ္ပစီလူမ်ိဳး - အမိုးအကာပါေသာလွည္း
Gypsy – caravan

ေတာသား - တဲကုပ္၊ အိမ္ငယ္
Peasant – cottage

( မရွိမျဖစ္စကားလံုးမ်ား စာအုပ္မွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္ )

Tuesday, August 12, 2008

ဓမၼပဒဂါထာေတာ္မ်ား


ဓမၼပဒဂါထာ (၅)
န ဟိ ေ၀ေရန ေ၀ရာနိ၊ သမၼႏၲီဓ ကုဒါစနံ။
အေ၀ေရန စ သမၼႏၲိ၊ ဧသ ဓေမၼာ သနႏၲေနာ။

ရန္တံု႔မမူမွ ရန္ၿငိမ္းမယ္
ရန္တံု႔မူျခင္းျဖင့္
ဘယ္ေတာ့မွ
ရန္မၿငိမ္းႏိုင္ပါဘူး။
ရန္တံု႔မမူမွသာ
ရန္ၿငိမ္းႏိုင္ပါတယ္။
ဒါဟာ...
သူေတာ္ေကာင္းေတြရဲ႕
အစဥ္အလာ
သြား႐ိုးလမ္းေၾကာင္းပါပဲ။
---------------------------------------------------

ဓမၼပဒဂါထာ (၆)
ပေရ စ န ၀ိဇာနႏၲိ၊ မယေမတၳ ယမာမေသ။
ေယ စ တတၳ ၀ိဇာနႏၲိ၊ တေတာ သမၼႏၲိ ေမဓဂါ။

ေသမွာသိမွ ရန္ၿငိမ္းမယ္
ခိုက္ရန္ျပဳတတ္တဲ့သူေတြက
“ငါတို႔ဟာ ေသမင္းဆီကို
အၿမဲမျပတ္
သြားေနၾကရတဲ့သူေတြပါလား”လို႔
မသိၾကပါဘူး။
အဲဒီလို မသိၾကတဲ့အတြက္
ခိုက္ရန္ေတြသာ
တိုးပြားလာရပါတယ္။
ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းေတြကေတာ့
“ငါတို႔ဟာ ေသမင္းဆီကို
အၿမဲမျပတ္
သြားေနၾကရတဲ့သူေတြပါလား”လို႔
သိၾကပါတယ္။
အဲဒီလို သိၾကတဲ့အတြက္
ခိုက္ရန္ေတြဟာ
ၿငိမ္းေအးသြားၾကပါတယ္။
-----------------------------------------
ဓမၼပဒဂါထာ (၇)
သုဘာႏုပႆိ ံ ၀ိဟရႏၲံ၊ ဣျႏၵိေယသု အသံ၀ုတံ။
ေဘာဇနမွိ စာမတၱညံဳ၊ ကုသီတံ ဟီန၀ီရိယံ။
တံ ေ၀ ပသဟတိ မာေရာ၊ ၀ါေတာ ႐ုကၡံ၀ ဒုဗၺလံ။

ကမ္းပါးသစ္ပင္လိုလူ
ႀကံဳလာသမွ် အာ႐ံုတိုင္းကို
တင့္တယ္တယ္၊ ေကာင္းတယ္လို႔
အဖန္ဖန္႐ႈျမင္တဲ့သူ၊
မ်က္စိ၊ နား၊ ႏွာ၊ လွ်ာ၊ ကိုယ္၊ စိတ္
ဣေျႏၵေျခာက္ပါးကို မေစာင့္စည္းတဲ့သူ၊
အစားအေသာက္နဲ႔တကြ
ပစၥည္း၀တၳဳေတြရဲ႕အေပၚမွာ
အတုိင္းအရွည္ မသိတဲ့သူ၊
၀ိတက္ဆိုးေတြရဲ႕ အလိုကို လိုက္ၿပီး
ပ်င္းရိ တြန္႔ဆုတ္ေနတဲ့သူ၊
ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ ၀ီရိယမရွိတဲ့သူကို
ကိေလသမာရ္(စိတ္ေကာင္းေတြကို ေသေအာင္
သတ္တတ္တဲ့ ကိေလသာ)က
လႊမ္းမိုး ႏွိပ္စက္ႏိုင္ပါတယ္။
ဘာနဲ႔ ဥပမာတူသလဲဆိုရင္
ေခ်ာက္ကမ္းပါးျပတ္မွာ ေပါက္ေနတဲ့
အားခ်ည့္အားနဲ႔ သစ္ပင္ကို
အင္အားႀကီးမားတဲ့ ေလျပင္းေလထန္က
လႊမ္းမိုးခ်ိဳးဖ်က္ပစ္ႏိုင္သလိုပါပဲ။
--------------------------------------------------

( အရွင္ဆႏၵာဓိက ၏ စိတ္အားျဖည့္ဓမၼပဒ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပ၍ ဓမၼဒါန ျပဳပါသည္)

 
Web Statistics