ႏိုင္ငံေရးေလာကတြင္ အထူးသျဖင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံတို႔၏ ႏိုင္ငံေရးေလာကတြင္ မွားယြင္းေနေသာ အယူအဆတစ္ခု ရွိသည္။ ယင္းအယူအဆမွာ ႏိုင္ငံေရးသမားတို႔က ႏိုင္ငံသားမ်ားကို ၎တို႔၏ေနာက္လိုက္မ်ားဟု ယူဆျခင္းျဖစ္၏။ အခ်ိဳ႕ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားက ႏိုင္ငံသားတို႔ကို ဘဲအုပ္ႀကီးတစ္အုပ္ႏွင့္ တူသည္ဟုပင္ ဆိုၾကသည္။ ဘဲအုပ္အတြင္း၌ ဘဲတစ္ေကာင္က ဦးေဆာင္သြားသည့္အတိုင္း ေနာက္ဘဲမ်ားက ေခ်ာက္မွန္းကမ္းမွန္းမသိဘဲ စိုက္လိုက္မတ္တတ္ လုိက္သြားေလ့ရွိသည္ကို ရည္ၫႊန္းျခင္းျဖစ္၏။ တစ္နည္းအားျဖင့္ လူမႈစိတ္ပညာေ၀ါဟာရအရ အုပ္စုအဟုန္ (Group Dynamic) ကို အသံုးခ်ကာ အမ်ားမိုးခါးေရေသာက္လွ်င္ လုိက္၍ ေသာက္ေလ့ရွိၾကေသာ လူတို႔၏ သေဘာသဘာ၀အရ လူအုပ္စု၏ အျပဳအမူကို နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ပဲ့ကိုင္ထိန္းေက်ာင္းရန္ ႀကိဳးစားျခင္းျဖစ္သည္။
ေယဘုယ်အားျဖင့္ ႏိုင္ငံသားတို႔၌ ဆင္ျခင္တံုတရားထက္ စိတ္လႈပ္ရွားမႈက လႊမ္းမိုးေနေသာအခါ သို႔တည္းမဟုတ္ ထူးထူးျခားျခား လူႀကိဳက္မ်ားေသာ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈက ႀကီးမားေနေသာအခါ သို႔တည္းမဟုတ္ နည္းလမ္းတက် မွန္ကန္စြာ ဆင္ျခင္သံုးသပ္ႏိုင္ေလာက္သည့္ ဉာဏ္ပညာအရည္အခ်င္းႏွင့္ မျပည့္စံုေသးေသာအခါ အဆိုပါ ႏိုင္ငံေရးသမားတို႔ ေတြးထင္ေျပာဆိုသကဲ့သို႔ပင္ ႏိုင္ငံသားလူအမ်ားကို လုိသလို ပဲ့ကိုင္ထိန္းေက်ာင္း ဦးေဆာင္သြားရန္ လြယ္ကူေပလိမ့္မည္။
သို႔ေသာ္ စင္စစ္၌ ႏို္င္ငံသားတို႔ကို ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားတို႔၏ ေနာက္လုိက္မ်ားဟု ေျပာဆိုပါက ရာႏႈန္းျပည့္ မမွန္ႏိုင္ေပ။ ႏုိင္ငံသားတို႔ႏွင့္ ေရြးေကာက္ခံႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား (တစ္နည္း) အစိုးရတို႔အၾကား ဆက္ဆံေရးမွာ အျပန္အလွန္ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည့္ လူမႈပဋိညာဥ္ (Social Contract) အရ လုိက္နာဆက္ဆံၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ႏိုင္ငံသားမဲဆႏၵရွင္မ်ား (တစ္နည္းအားျဖင့္) ေရြးေကာက္သူမ်ား (Electors) က ေရြးေကာက္ခံ (Elected) ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို ေရြးခ်ယ္သည္။ တစ္ဖန္ ထိုေရြးေကာက္ခံကုိယ္စားလွယ္မ်ားက ႏိုင္ငံသားျပည္သူမ်ားကိုယ္စား အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစီမံခန္႔ခြဲေရးႏွင့္ ဥပေဒျပဳေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို ေဆာင္ရြက္စီမံၾကသည္။ ထို႔သို႔ ေဆာင္ရြက္စီမံသမွ်ကို ႏိုင္ငံသားျပည္သူတို႔က လုိက္နာၾကရသည္။ စီမံခန္႔ခြဲေရးႏွင့္ ဥပေဒျပဳေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ရာတြင္ ႏုိင္ငံတို႔၏ ကုိယ္ပိုင္အခြင့္အေရးမ်ားကို အသိအမွတ္ျပဳကာ မထိမပါးမိေအာင္ ဂ႐ုစုိက္ၾကရသည္။ ႏိုင္ငံသားတို႔ကလည္း မိမိတို႔အတြက္ သတ္မွတ္ျပ႒ာန္းထားသည့္ တာ၀န္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္ၾကရသည္။ ဤသည္ပင္ လူမႈပဋိညာဥ္ျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးသမားတို႔ ႏိုင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္မႈလုပ္ငန္းမ်ား၌ ေခါင္းေဆာင္ခြင့္ရဖို႔မွာ ႏိုင္ငံသားတို႔၏ လက္တြင္း၌ရွိသည္ကို သေဘာေပါက္သင့္သည္။ ဆိုလိုသည္မ်ာ ႏိုင္ငံသားတို႔သည္ ေနာက္လိုက္သက္သက္မွ်မဟုတ္။ ႏိုင္ငံသားတို႔၌ ေရြးခ်ယ္တာ၀န္ေပးပိုင္ခြင့္ (Mandatory Power) ရွိသည္။ အဆင့္အတန္း (Status) ရွိသည္။ အခြင့္အေရးမ်ား (Rights) ရွိသည္။ ထမ္းေဆာင္ရမည့္တာ၀န္မ်ား (Responsibilities) ရွိသည္။
ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ႏို္င္ငံသားတို႔၌ မဲေပးပိုင္ခြင့္ရွိသည္။ ႏိုင္ငံေရး၀ါသနာမပါ၍ မလုပ္ခ်င္သာေနမည္။ ေရြးေကာက္ခံပိုင္ခြင့္လည္းရွိသည္။ ႏိုင္ငံသားတိုင္း နလပိန္းတံုးမ်ားမဟုတ္။ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားထက္ မကၠ႐ိုစီးပြားေရးေခၚ တိုင္းျပည္စီးပြားေရးကို ပို၍ နားလည္သည့္ ေဘာဂေဗဒပညာရွင္မ်ားလည္း ရွိသည္။ ႏိုင္ငံဘ႑ာေရးစီမံခန္႔ခြဲမႈကို ပို၍ နားလည္သည့္ ဘ႑ာေရးပညာရွင္မ်ားလည္း ရွိသည္။ ႏိုင္ငံတကာဆက္ဆံေရးႏွင့္ ႏို္င္ငံေရးသိပၸံကို ပိုမိုနားလည္တတ္ကၽြမ္းသည့္ ပညာရွင္မ်ားလည္း ရွိသည္။ ကာကြယ္ေရးႏွင့္ မဟာဗ်ဴဟာလံုၿခံဳေရးတြင္ ပိုမိုကၽြမ္းက်င္သည့္ ပညာရွင္မ်ားလည္းရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမင္ျမင္သမွ် ႏို္င္ငံသားတို႔ကို ေျပာသမွ်ယံု၍ ခုိင္းသမွ်လုပ္မည့္ ေနာက္လို္က္မ်ားဟု ယူဆလွ်င္ အမွားႀကီး မွားလိမ့္မည္။
ဖြံ႔ၿဖိဳးဆဲႏို္င္ငံမ်ား၌ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ စာမတတ္ေျမာက္မႈေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံသားတို႔၏ ႏိုင္ငံေရးအသိအျမင္ နည္းပါးမႈေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးသာဗိႏၵ (Demagogue)တို႔၏ ညာလိႈင္းသိမ္းသြင္း ဆြဲေဆာင္မႈေနာက္ကို ပါသြားကာ အာဏာႏို္င္ငံေရး၊ ေငြေၾကးႏိုင္ငံေရး၊ ကုိယ္က်ိဳးရွာႏိုင္ငံေရးတို႔ ေပၚထြန္းလာတတ္သည္။ လူထုေကာင္းစားေရးကို ဟန္ျပ၍ လူတစ္စုေကာင္းစားေရးသို႔ ေရွး႐ႈသြားတတ္သည္။
ထုိအျဖစ္မ်ိဳးကို ေရွာင္လႊဲႏိုင္ရန္မွာ ႏိုင္ငံသားတို႔၏ အရည္အခ်င္း၊ အရည္အေသြးတို႔ကို ျမႇင့္တင္တည္ေဆာက္ေပးျခင္း (Capacity Building)ကို ဦးစားေပးလုပ္ေဆာင္ ရေပလိမ့္မည္။
ႏိုင္ငံသားေကာင္းတစ္ဦး၏ ရွိသင့္ရွိထိုက္ေသာ အရည္အခ်င္းႏွင့္ အရည္အေသြးတို႔ကို ေအာက္ပါအတုိင္း ေဖာ္ထုတ္ႏုိင္သည္။
- အမွားအမွန္ ေ၀ဖန္ဆင္ျခင္ ပိုင္းျခားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အေျခခံပညာ တတ္သင့္သည္။
- ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ အေျခခံဗဟုသုတမ်ား မွန္မွန္ကန္ကန္ ရွိထားသင့္သည္။ အထူးသျဖင့္ ႏုိင္ငံသားတို႔၏ ရပိုင္ခြင့္ႏွင့္ တာ၀န္မ်ားကို ေသခ်ာသိထားသင့္သည္။
- မိမိ၏ ကိုယ္ပိုင္ဆံုးျဖတ္ခြင့္ (မဲ) ကို အထိုက္တန္ဆံုး ကုိယ္စားလွယ္သို႔ မွန္ကန္အက်ိဳးရွိစြာ မိမိကုိယ္တိုင္ ေရြးခ်ယ္ေပးႏိုင္စြမ္း ရွိသင့္သည္။
- အက်င့္စာရိတၱ ေကာင္းမြန္၍ ျပည္သူ႔နီတိကို ေလးစားလိုက္နာက်င့္ႀကံသူ ျဖစ္သင့္သည္။
- လူမႈေရးစိတ္ဓာတ္ရွိ၍ အမ်ားအက်ိဳး လုပ္ငန္းမ်ား၌ ပါ၀င္လုပ္ေဆာင္ရန္ လက္မေႏွးသူ ျဖစ္သင့္သည္။
- မိမိကိုယ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္းရွိၿပီး အမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံရာတြင္ လိုက္ေလ်ာညီေထြ သည္းခံတတ္သူ ျဖစ္သင့္သည္။
- သူတစ္ပါးႏွင့္ ဆက္ဆံရာတြင္ တစ္ဖက္သား၏ အေနအထားကို နားလည္ရန္ ႀကိဳးစားေပးၿပီး ကြဲျပားေသာအျမင္ ရွိမႈကို လက္ခံႏုိင္စြမ္းရွိသင့္သည္။
ဤသို႔ေသာ အရည္အခ်င္း၊ အရည္အေသြးမ်ားႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္ ႏိုင္ငံသားမ်ားျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားေသာ ႏိုင္ငံမ်ိဳးတြင္ ႏိုင္ငံေရးတည္ၿငိမ္မႈ၊ စြမ္းရည္ရွိေသာ အစိုးရကို ေရြးခ်ယ္ဖြဲ႔စည္းႏိုင္မႈ၊ ႏိုင္ငံေအးခ်မ္းသာယာမႈႏွင့္ အမ်ိဳးသားစည္းလံုးညီၫြတ္မႈမ်ားကို လြယ္လင့္တကူ တည္ေဆာက္ႏိုင္ေပလိမ့္မည္။ ႏိုင္ငံသားေကာင္းမ်ားကသာ ႏိုင္ငံေကာင္းတစ္ခုကို တည္ေဆာက္ႏိုင္ေလသည္။ ဆန္ရင္းေကာင္းမွ ထမင္းေကာင္းလိမ့္မည္။
No comments:
Post a Comment