ေဖေဖေပးခဲ့မယ့္အေမြမ်ား-၈

အခြင့္အလမ္း

ေဖေဖေရာက္ေနတဲ့ မေလးရွားႏိုင္ငံ ကာလာလမ္ပူၿမိဳ႕မွာ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ ၁၂ ရက္ေန႔က မနက္ပိုင္း႐ုပ္ျမင္သံၾကားအစီအစဥ္ကို ဖြင့္ၾကည့္မိတဲ့အတြက္ ပီတိျဖာသြားခဲ့တယ္။ အဲဒီတုန္းက မေလးရွား ႏိုင္ငံရဲ႕ “အမ်ိဳးသားေငြစုဘဏ္” လက္ရွိဥကၠ႒ကို ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခန္းအစီအစဥ္ ထုတ္လႊင့္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။ ဒီလူအသက္ ၄၀ ေလာက္ပဲ ရွိဦးမယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ ႐ိုက်ိဳးႏွိမ့္ခ်မႈနဲ႔ ဉာဏ္ရည္ထက္ျမက္မႈေတြ၊ အေျပာအဆိုညက္ေညာမႈေတြကိုၾကည့္ၿပီး ေဖေဖ တအံ့တၾသျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ သူဟာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေပါင္းမ်ားစြာမွာ ပါ၀င္နစ္ျမဳပ္ေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔မွာ ႏိုင္ငံေရးအတြက္ အခ်ိန္ေပးႏိုင္ေသးတယ္။ ေဖေဖ႐ုပ္ျမင္သံၾကားစက္ေပၚမွာ ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရတဲ့အတိုင္း ဆက္ၿပီး ႐ုိ႐ိုက်ိဳးက်ိဳး ႏွိမ့္ႏွိမ့္ခ်ခ် ေနထိုင္က်င့္ႀကံသြားမယ္ဆိုရင္ သူဟာ လာမယ့္ႏွစ္မ်ားအတြင္းမွာ ထိပ္တန္းႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦး ျဖစ္သြားမွာပဲ။ “ညီညြတ္ေသာ မေလးအမ်ိဳးသားအဖြဲ႔ (UMNO) ရဲ႕ လူငယ္အဖြဲ႕အစည္းမွာ အႀကီးအကဲျဖစ္လာမယ့္ အလားအလာကိုေမးေတာ့ သူက ႏွိမ့္ခ်႐ိုက်ိဳးမႈအျပည့္နဲ႔ ရယ္ေမာလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီအေၾကာင္းကို ေျပာရေလာက္ေအာင္ အခ်ိန္မတန္ေသးပါဘူးလို႔ ေျဖတယ္။ သူထပ္ျဖည့္ၿပီး ေျပာလိုက္တာကေတာ့ အရာရာတိုင္းမွာ သူဟာနဲ႔သူ “အခ်ိန္အခါ” နဲ႔ “အခြင့္အလမ္း” ဆိုတာ ရွိပါတယ္တဲ့ေလ။

ေဆာ္လမြန္ဘုရင္ႀကီးဟာ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ အဓြန္႔ရွည္မယ့္ ႐ႈျမင္ခ်က္ေတြကို ျပဳလုပ္ခဲ့တယ္။

ဒီကမၻာေလာကႀကီးမွာ တစ္စံုတစ္ရာကို ငါေတြ႔ခဲ့တယ္။
လ်င္ျမန္သူမွ အေျပးၿပိဳင္ပြဲမွာ ႏိုင္တာမဟုတ္သလို
အားႀကီးသူမွ တိုက္ပြဲမွာ ႏိုင္တာမဟုတ္။
အဲဒီလိုပဲ…
စားနပ္ရိကၡာက အေျမာ္အျမင္ႀကီးသူဆီကိုမွ လာတာမဟုတ္သလို
စည္းစိမ္ဥစၥာက ဉာဏ္ရည္ထက္သူဆီကိုမွ လာတာမဟုတ္သလို
အခြင့္သာမႈက ပညာရွိသူဆီကိုမွ လာတာမဟုတ္။
ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္အခါနဲ႔ အခြင့္အလမ္းက
အဲဒါေတြအားလံုးကို ျဖစ္ေပၚေနေစတာပဲ။

လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ အတြင္းမွာ အိမ္ရာၿခံေျမေတြရဲ႕ တန္ဖိုးဟာ တက္လိုက္က်လိုက္နဲ႔ သံသရာလည္ေနတာကို ေဖေဖအကဲခတ္ ႐ႈျမင္ခဲ့ရတယ္။ က်ပ္တည္းခက္ခဲတဲ့ အေျခအေနေတြေၾကာင့္ ေစ်းႏႈန္းေတြထိုးက်သြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ မလြဲမေသြျပန္တက္လာတာပဲ။ ေဖေဖ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္ကေန ၁၉၈၃ ခုႏွစ္အတြင္း ေနခဲ့တဲ့အိမ္ကို လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၄၀ တုန္းက စင္ကာပူေဒၚလာ ၃၀၀၀၀ နဲ႔ ၀ယ္ခဲ့တယ္။ ဒီကေန႔ အဲဒီအိမ္ဟာ စင္ကာပူေဒၚလာ ၈၄၀၀၀၀၀ တန္ေနၿပီ။ တန္ဖိုးဟာ အံ့အားသင့္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ အဆေပါင္း ၂၈၀ ျမင့္တက္သြားတယ္။ အတိုးႏႈန္းနဲ႔ တြက္ခ်က္ၾကည့္ရင္ တစ္ႏွစ္အတြက္ အတိုးႏႈန္း ၇၀၀၀ ရာခိုင္ႏႈန္းရွိတယ္။ ေငြေၾကးအဖြဲ႕အစည္းေတြမွာ မင္းတို႔ ပံုေသအပ္ႏွံေငြ အျဖစ္ အပ္ႏွံထားရင္ တစ္ႏွစ္ကို အတိုး ၅ ရာခိုင္ႏႈန္းကေန ၆ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိပဲ ရမယ္။

အိမ္ရာၿခံေျမေတြကို လူေတြမ၀ယ္ေတာ့ဘဲ ေစ်းႏႈန္းေတြ က်ေနခ်ိန္မွာ၀ယ္။ လူေတြ အလုအယက္ ၀ယ္ေနခ်ိန္မ်ိဳးမွာ မ၀ယ္နဲ႔။ မင္းတို႔ ၀ယ္ၿပီး ေနာက္ပိုင္း ေစ်းမလႈပ္ေသးလည္း လက္ထဲမွာ ထိန္းထား။ ဒါမွမဟုတ္ ငွားထားေပါ့။ တကယ္လို႔ ဘိုးဘြားပိုင္ေျမအမ်ိဳးအစားကို ေစ်းႏႈန္းခ်ိဳခ်ိဳသာသာနဲ႔ ၀ယ္ထားႏိုင္လို႔ကေတာ့ အိမ္ရာၿခံေျမ ၀ယ္ေရာင္းအလုပ္ဟာ ဘယ္ေတာ့မွ မမွားႏိုင္ဘူး။

ေဖေဖဆိုရင္ စေတာ့ေစ်းကြက္မွာလည္း အဲဒီအေျခခံသေဘာတရားကိုပဲ အသံုးျပဳတယ္။ စေတာ့တစ္ခု အေၾကာင္း လူတုိင္း ပါးစပ္ဖ်ားမွာ ေျပာေနၿပီး ဆင္ကန္းေတာတိုး ၀ယ္ေနခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ေဖေဖ လက္ေရွာင္ေနတယ္။ ေစ်းကြက္ထိုးက်သြားၿပီဆိုရင္ေတာ့ ေဖေဖတက္တက္ႂကြႂကြ လႈပ္ရွားၿပီသာမွတ္။ ေဖေဖ ေကာင္းေကာင္းရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္ေနတဲ့ အစုရွယ္ယာေတြကို ဖ်ိဳးခနဲ ဖ်ပ္ခနဲ ေကာက္၀ယ္ပစ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ လက္ထဲမွာ ကိုင္ထားလုိက္တယ္။ ဒီအစုရွယ္ယာေတြရဲ႕ တန္ဖိုးဟာ ျပန္ၿပီး တက္ဖို႔ပဲ ရွိေတာ့တယ္ေလ။

မင္းတို႔ရဲ႕အဘြား (ေဖေဖ့ေယာကၡမ) က ေျပာဖူးတယ္။ ပိုက္ဆံမွာ ေျခေလးေခ်ာင္း ရွိတယ္တဲ့။ မင္းဘက္ကသာ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနရင္ ပိုက္ဆံက မင္းဆီေျပးလာလိမ့္မယ္တဲ့။ ဒီအဆံုးအမကို သူက သူ႔ဘိုးေအဆီက ဆည္းပူးခဲ့ရတာေလ။ သူ႔ဘိုးေအက တ႐ုတ္ျပည္မွာ မဆိုစေလာက္ကေလးပဲ ေက်ာင္းပညာကို ဆည္းပူးခဲ့ရေပမယ့္ စီးပြားေရးနဲ႔ ဘာသာေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ အရမ္းေအာင္ျမင္ခဲ့သူေပါ့။ သူဟာ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက တေလးတစားဖတ္ရတဲ့ စာအုပ္နည္းနည္းပါးပါး ေရးခဲ့တယ္။ သူ႔သားေတြထဲက ႏွစ္ေယာက္ဟာ လူသိမ်ားတဲ့ ေဒါက္တာဘြဲ႕ေတြရသြားၾကတယ္။ အဘိုးႀကီးဟာ သြားေရာဂါကုပညာ၊ ၾကက္ဘဲေမြးျမဴေရးပညာ၊ ဓာတ္ပံုပညာနဲ႔ ထာ၀ရဘုရားေလ့လာေရး ပညာရပ္တို႔ကိုလည္း စမ္းသပ္ေလ့လာခဲ့တယ္။ သူဟာ သူ႔အတြက္ ေပၚေပါက္လာတဲ့ အခြင့္အလမ္း အားလံုးကို အရယူခဲ့တယ္။ မင္းတို႔ဟာ သူ႔ေျမးေတြ။ ဒီေတာ့ မင္းတို႔လည္း သူ႔ေျခရာအတိုင္း လုိက္နင္းသင့္တယ္။

အခ်ိန္အခါနဲ႔ အခြင့္အလမ္းက အားလံုးဆီကို လာလိမ့္မယ္။
အဲဒီ ႏွစ္မ်ိဳးစလံုးကို အရယူဖို႔ အသင့္ျဖစ္ေနပါေစ။