မျဖစ္ႏိုင္လို႔ပါ
ဆရာ၀န္က သူ႔ရဲ႕လူနာကို အရက္ျဖတ္ဖို႔ ခုလို တိုက္တြန္းပါတယ္။“ခင္ဗ်ားအတြက္ အရက္ျဖတ္ဖို႔ လံုး၀ လိုအပ္ေနၿပီဗ်ာ။ ဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔ အရက္ေသာက္ခ်င္စိတ္ ေပၚလာတိုင္း ပန္းသီးတစ္လံုး တစ္လံုး စားလိုက္ပါ”
“မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး ဆရာရယ္၊ တစ္ရက္တစ္ရက္မွာ ပန္းသီးအလံုး သံုးဆယ္ေလာက္ စားဖို႔ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ မတတ္ႏိုင္ပါဘူး”
ေရွ႕ေနရဲ႕ပံုတူ
ေရွ႕ေနႀကီးတစ္ဦးရဲ႕ ပံုတူပန္းခ်ီကားတစ္ခုမွာ ေရွ႕ေနႀကီးဟာ ေရွ႕ေန၀တ္စံုအျပည့္နဲ႔ ခန္႔ခန္႔ညားညား မတ္တပ္ရပ္ေနပါတယ္။ အဲဒီပံုမွာ ေရွ႕ေနႀကီးက သူ႔ရဲ႕ အကၤ် ီအိတ္ထဲကို လက္တစ္ဖက္ႏႈိက္ထားပါတယ္။ ပန္းခ်ီကားကို ေရွ႕ေနႀကီးရဲ႕ မိတ္ေဆြတစ္ဦးက “သိပ္ေကာင္းတာပဲ”လို႔ ခ်ီးက်ဴးေတာ့၊ ခပ္႐ိုး႐ိုးခပ္အအ အလုပ္သမားႀကီးတစ္ဦးက ခုလို ေ၀ဖန္လို္က္ပါတယ္။“ပန္းခ်ီကားပံုက တူေတာ့တူပါရဲ႕၊ ဒါေပမယ့္ သဘာ၀ေလးနည္းနည္း လိုေနတယ္။ တကယ္ဆိုရင္ ေရွ႕ေနႀကီးရဲ႕ လက္က သူ႔အိတ္ထဲသူႏိႈက္ရမယ့္အစား တျခားတစ္ေယာက္ရဲ႕ အိတ္ထဲကို ႏိႈက္ေနမွ ပိုၿပီး သဘာ၀က်လိမ့္မယ္” တဲ့။
ကုိယ့္အေတြး
အသက္ ၅၀ ၀န္းက်င္ေလာက္ရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးဟာ မဂၤလာဧည့္ခံပြဲတစ္ခုကို ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါတယ္။ သူ အစားအေသာက္ေတြ သံုးေဆာင္ေနစဥ္မွာပဲ အင္မတန္စြဲမက္ဖို႔ေကာင္းတဲ့၊ သတို႔သမီးအရံ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က သူ႔ကို စိုက္ၾကည့္ေနပါတယ္။ ေကာင္မေလးရဲ႕ အၾကည့္က သူ႔ဆီကကို မခြာႏိုင္ပါဘူး။ဒီလိုနဲ႔ သူလည္း ေသြးနားထင္ေရာက္သြားပါတယ္။ သတို႔သားနဲ႔ သတို႔သမီးေမာင္ႏွံကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးႂကြစြာနဲ႔ သတို႔သမီးအရံ ေကာင္မေလးဆီကို တိုးကပ္လာခဲ့ပါတယ္။
ဒီေတာ့ ေကာင္မေလးကပဲစၿပီး ခုလို စကားဆိုပါတယ္။
“ဆရာ၊ ဆရာ့လည္စီးက ရွန္ပိန္ခြက္ထဲ က်ေနတယ္” တဲ့ေလ။
( ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလထုတ္ Youth မဂၢဇင္းမွ ဖိုးစြံ(ေအာင္ပင္လယ္) ၏ ရယ္ရႊင္ျမဴးက႑ ကို ျပန္လည္ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္ )
