ေမာင္ေကာင္းထိုက္ (ႏွီးပေဒါ) ရဲ႔ ဟာသပေဒသာ အမွတ္(၁၉)က ဟာသေလးေတြပါ။ အခုတေလာ အခ်ိန္ဆင္းရဲေနတဲ့အတြက္ အဂၤလိပ္ဟာသေတြကို ဘာသာမျပန္ႏိုင္ေသးလို႔ပါ။ ရယ္ေမာခ်င္တဲ့လူေတြအတြက္ ဖတ္ၿပီးသားျဖစ္ေနရင္ေတာင္ အခုျပန္ဖတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ရယ္ေနရဦးမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကပါေစဗ်ာ။
ေဟာင္ႏိုင္ရင္ေဟာင္စမ္း
ဆပ္ကပ္႐ံုတြင္ျဖစ္သည္။
လူစကားေျပာတတ္႐ံုမက အေပါင္းအႏုတ္ အေျမွာက္အစားလည္းတတ္ေသာ ေခြးလိမၼာ၏ ေဖ်ာ္ေျဖမႈအစီအစဥ္ စတင္ေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္း အသံခ်ဲ႔စက္မွ ေၾကျငာသည္။ ေခြးႏွင့္ ၎ကို သင္ျပေသာဆရာ ထြက္လာသည္။ ဆရာက ေခြးကို ေမးသည္။
ႏွစ္နဲ႔ႏွစ္ေျမွာက္... ဘယ္ေလာက္လဲေဟ့
၀ုတ္... ၀ုတ္... ၀ုတ္... ၀ုတ္
ပရိသတ္ဘက္လွည့္ၿပီး ဆရာက ေျပာသည္။
အခု ပရိသတ္ထဲက မည္သူမဆို ေခြးကို ေမးခြန္းထုတ္ႏိုင္ပါတယ္။
ပရိသတ္ထဲက တစ္ေယာက္ ေအာ္ေျပာသည္။
ကိုးနဲ႔ကိုးေျမွာက္... ဘယ္ေလာက္လဲေဟ့
အနည္းငယ္စဥ္းစားၿပီး ေခြးက အသံထြက္လာသည့္ဘက္ ျပန္ေျပာသည္။
႐ူးေနသလား၊ ဒီေလာက္မ်ားမ်ား မင္းပဲ ေဟာင္ပါလား။
အေၾကာင္းသိခ်င္း
အစၥေရးမွာေနထိုင္ၿပီး ႐ုရွားမွာ စီးပြားေရးလုပ္ေနေသာ ဂ်ဴးကို ၀ိုင္းေမးၾကသည္။
မုိေရွ၊ တယ္လ္အဗစ္နဲ႔ ေမာ္စကိုကို ခင္ဗ်ား ေခါက္တံု႔ေခါက္ျပန္ ကူးေနရတာၾကည့္ၿပီး ခင္ဗ်ားအစား က်ဳပ္တုိ႔ ပင္ပန္းလိုက္တာ၊ အစၥေရးမွာပဲ စီးပြားေရးလုပ္ပါလားဗ်။
မျဖစ္ဘူး၊ ဟိုမွာဆို ဘ၀တူဂ်ဴးေတြကို က်ဳပ္လိမ္ရမယ္။ အဲဒါ အင္မတန္ခက္တယ္ဗ်။
လက္အိတ္ပဲရလာတယ္
လူငယ္ႏွစ္ေယာက္ စကားေျပာေနၾကသည္။ တစ္ေယာက္က တုိင္ပင္သည့္သေဘာျဖင့္ မိမိ၏ အခက္အခဲကို ေျပာျပသည္။
ေဆးဆိုင္မွာ ကြန္ဒုန္းရွိသလားလို႔... သြားေမးရမွာ ငါရွက္တယ္ကြာ။
ရွက္ရင္ ငါ့နည္းကိုသံုး။ ဆိုင္ထဲ၀င္ၿပီး သားေရလက္အိတ္ ရွိသလားလို႔ေမး။ မရွိဘူးလို႔ အေရာင္းသမကေျဖရင္ အဲဒါဆိုရင္ လက္ေခ်ာင္းကေလးေတြကိုစြပ္ဖို႔... ကြန္ဒုန္းဆယ္ခုေပးလို႔သာ ေျပာလိုက္။ သေဘာေပါက္ၿပီလား။
ေပါက္ၿပီ။
အဲဒါဆို သြား... စမ္းၾကည့္။
မိနစ္အနည္းငယ္အၾကာတြင္ မ်က္ႏွာပ်က္ပ်က္ႏွင့္ လူငယ္ ျပန္ေရာက္လာသည္။
မင္း ရယ္ခ်င္ရယ္မယ္... သူတို႔ဆီမွာ လက္အိတ္ရွိတယ္လို႔ ေျပာတယ္ကြာ။
ဖိုးကံေကာင္း
ကမၻာလွည့္ခရီးသြားလုပ္ငန္းလုပ္သည့္ ကုမၸဏီႀကီးတစ္ခု၏ ႐ံုးခန္းထဲသို႔ လူႀကီးတစ္ေယာက္၀င္လာသည္။ လူႀကီးမွာ ေလျဖတ္ေသာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာတစ္ျခမ္း ႐ြဲ႔ေနၿပီး ပါးစပ္မွ အၿမဲတေစ သြားရည္မ်ား ယိုက်ေနသည္။ လူႀကီးက သိပ္မပီသေသာ အသံျဖင့္ ႐ံုးခန္းထဲထုိင္ေနေသာ မန္ေနဂ်ာကိုေျပာသည္။
တိုက္တန္းနစ္လို ဇိမ္ခံသေဘၤာနဲ႔ ကမၻာတစ္ပတ္ ပတ္ခ်င္တယ္။
မန္ေနဂ်ာက ျပန္ေမးသည္။
ဘယ္ေလာက္ၾကာတဲ့ ခရီးျဖစ္ခ်င္ပါသလဲ။
ေျခာက္လေလာက္ဆို ရပါၿပီ။
စီစဥ္ေပးႏိုင္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ေစ်းကေတာ့ အင္မတန္ႀကီးမယ္ေနာ္။
ကိစၥမရွိပါဘူး၊ က်ဳပ္ ေဒၚလာဆယ္သန္း ထီေပါက္ထားတယ္ဗ်။
ဟုတ္လား၊ ဒီလုိ ဆုႀကီးေပါက္လို႔ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဆိုရင္ ၀မ္းသာလံုးဆို႔ၿပီး ေသသြားမလားပဲ။
က်ဳပ္ကေတာ့ ကံေကာင္းတယ္၊ ေလျဖတ္ၿပီး မ်က္ႏွာတစ္ျခမ္းပဲ ေသသြားတယ္။
အႀကံေကာင္း
နက္နဲတဲ့စာတမ္းတစ္ေစာင္ကို ခင္ဗ်ားျပဳစုလုိက္တယ္။ အဲဒီစာတမ္းကို ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပေစခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ကိုပို႔ရမလဲဆိုတာ ခင္ဗ်ား ေ၀ခြဲမရျဖစ္ေနတယ္ဆိုရင္ အႀကံေပးပါရေစဗ်ာ။
ေဟာင္ႏိုင္ရင္ေဟာင္စမ္း
ဆပ္ကပ္႐ံုတြင္ျဖစ္သည္။
လူစကားေျပာတတ္႐ံုမက အေပါင္းအႏုတ္ အေျမွာက္အစားလည္းတတ္ေသာ ေခြးလိမၼာ၏ ေဖ်ာ္ေျဖမႈအစီအစဥ္ စတင္ေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္း အသံခ်ဲ႔စက္မွ ေၾကျငာသည္။ ေခြးႏွင့္ ၎ကို သင္ျပေသာဆရာ ထြက္လာသည္။ ဆရာက ေခြးကို ေမးသည္။
ႏွစ္နဲ႔ႏွစ္ေျမွာက္... ဘယ္ေလာက္လဲေဟ့
၀ုတ္... ၀ုတ္... ၀ုတ္... ၀ုတ္
ပရိသတ္ဘက္လွည့္ၿပီး ဆရာက ေျပာသည္။
အခု ပရိသတ္ထဲက မည္သူမဆို ေခြးကို ေမးခြန္းထုတ္ႏိုင္ပါတယ္။
ပရိသတ္ထဲက တစ္ေယာက္ ေအာ္ေျပာသည္။
ကိုးနဲ႔ကိုးေျမွာက္... ဘယ္ေလာက္လဲေဟ့
အနည္းငယ္စဥ္းစားၿပီး ေခြးက အသံထြက္လာသည့္ဘက္ ျပန္ေျပာသည္။
႐ူးေနသလား၊ ဒီေလာက္မ်ားမ်ား မင္းပဲ ေဟာင္ပါလား။
အေၾကာင္းသိခ်င္း
အစၥေရးမွာေနထိုင္ၿပီး ႐ုရွားမွာ စီးပြားေရးလုပ္ေနေသာ ဂ်ဴးကို ၀ိုင္းေမးၾကသည္။
မုိေရွ၊ တယ္လ္အဗစ္နဲ႔ ေမာ္စကိုကို ခင္ဗ်ား ေခါက္တံု႔ေခါက္ျပန္ ကူးေနရတာၾကည့္ၿပီး ခင္ဗ်ားအစား က်ဳပ္တုိ႔ ပင္ပန္းလိုက္တာ၊ အစၥေရးမွာပဲ စီးပြားေရးလုပ္ပါလားဗ်။
မျဖစ္ဘူး၊ ဟိုမွာဆို ဘ၀တူဂ်ဴးေတြကို က်ဳပ္လိမ္ရမယ္။ အဲဒါ အင္မတန္ခက္တယ္ဗ်။
လက္အိတ္ပဲရလာတယ္
လူငယ္ႏွစ္ေယာက္ စကားေျပာေနၾကသည္။ တစ္ေယာက္က တုိင္ပင္သည့္သေဘာျဖင့္ မိမိ၏ အခက္အခဲကို ေျပာျပသည္။
ေဆးဆိုင္မွာ ကြန္ဒုန္းရွိသလားလို႔... သြားေမးရမွာ ငါရွက္တယ္ကြာ။
ရွက္ရင္ ငါ့နည္းကိုသံုး။ ဆိုင္ထဲ၀င္ၿပီး သားေရလက္အိတ္ ရွိသလားလို႔ေမး။ မရွိဘူးလို႔ အေရာင္းသမကေျဖရင္ အဲဒါဆိုရင္ လက္ေခ်ာင္းကေလးေတြကိုစြပ္ဖို႔... ကြန္ဒုန္းဆယ္ခုေပးလို႔သာ ေျပာလိုက္။ သေဘာေပါက္ၿပီလား။
ေပါက္ၿပီ။
အဲဒါဆို သြား... စမ္းၾကည့္။
မိနစ္အနည္းငယ္အၾကာတြင္ မ်က္ႏွာပ်က္ပ်က္ႏွင့္ လူငယ္ ျပန္ေရာက္လာသည္။
မင္း ရယ္ခ်င္ရယ္မယ္... သူတို႔ဆီမွာ လက္အိတ္ရွိတယ္လို႔ ေျပာတယ္ကြာ။
ဖိုးကံေကာင္း
ကမၻာလွည့္ခရီးသြားလုပ္ငန္းလုပ္သည့္ ကုမၸဏီႀကီးတစ္ခု၏ ႐ံုးခန္းထဲသို႔ လူႀကီးတစ္ေယာက္၀င္လာသည္။ လူႀကီးမွာ ေလျဖတ္ေသာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာတစ္ျခမ္း ႐ြဲ႔ေနၿပီး ပါးစပ္မွ အၿမဲတေစ သြားရည္မ်ား ယိုက်ေနသည္။ လူႀကီးက သိပ္မပီသေသာ အသံျဖင့္ ႐ံုးခန္းထဲထုိင္ေနေသာ မန္ေနဂ်ာကိုေျပာသည္။
တိုက္တန္းနစ္လို ဇိမ္ခံသေဘၤာနဲ႔ ကမၻာတစ္ပတ္ ပတ္ခ်င္တယ္။
မန္ေနဂ်ာက ျပန္ေမးသည္။
ဘယ္ေလာက္ၾကာတဲ့ ခရီးျဖစ္ခ်င္ပါသလဲ။
ေျခာက္လေလာက္ဆို ရပါၿပီ။
စီစဥ္ေပးႏိုင္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ေစ်းကေတာ့ အင္မတန္ႀကီးမယ္ေနာ္။
ကိစၥမရွိပါဘူး၊ က်ဳပ္ ေဒၚလာဆယ္သန္း ထီေပါက္ထားတယ္ဗ်။
ဟုတ္လား၊ ဒီလုိ ဆုႀကီးေပါက္လို႔ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဆိုရင္ ၀မ္းသာလံုးဆို႔ၿပီး ေသသြားမလားပဲ။
က်ဳပ္ကေတာ့ ကံေကာင္းတယ္၊ ေလျဖတ္ၿပီး မ်က္ႏွာတစ္ျခမ္းပဲ ေသသြားတယ္။
အႀကံေကာင္း
နက္နဲတဲ့စာတမ္းတစ္ေစာင္ကို ခင္ဗ်ားျပဳစုလုိက္တယ္။ အဲဒီစာတမ္းကို ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပေစခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ကိုပို႔ရမလဲဆိုတာ ခင္ဗ်ား ေ၀ခြဲမရျဖစ္ေနတယ္ဆိုရင္ အႀကံေပးပါရေစဗ်ာ။
- ကုိယ္ေရးထားတာကို ေကာင္းေကာင္းနားလည္တယ္။ မွန္ေၾကာင္းလည္း သက္ေသျပႏိုင္တယ္ဆိုရင္ သခ်ၤာဂ်ာနယ္ဆီ ပို႔လိုက္ပါ။
- ေရးထားတာကို နားလည္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သက္ေသမျပႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ႐ူပေဗဒဂ်ာနယ္ဆီ ပို႔လိုက္ပါ။
- ေရးထားတာကို နားမလည္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ မွန္ေၾကာင္းသက္ေသထူႏိုင္တယ္ဆိုရင္ စီးပြားေရးဂ်ာနယ္ဆီ ပို႔လုိက္ပါ။
- ေရးထားတာကို နားမလည္ဘူး။ သက္ေသလည္း မျပႏိုင္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ဒႆနဂ်ာနယ္ဆီသာ ပို႔လိုက္ပါဗ်ား။
No comments:
Post a Comment