ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီ ေစ်းဆစ္မႈမ်ား - ေမာင္စူးစမ္း

ႀကိဳးကိုင္ႏွင့္ ႀကီးစိုး
ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီသည္ လစ္ဘရယ္ဒီမိုကေရစီမဟုတ္။ ႀကိဳးကိုင္ဒီမိုကေရစီျဖစ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေရးသားခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ဒီမိုကေရစီ၌ ေယဘုယ်နိမိတ္လကၡဏာႏွစ္ပါးရွိေလရာ တစ္ပါးသည္ တာ၀န္မဲ့ပါတီစံု ဗဟုစနစ္ (Feckless Pluralism) ျဖစ္၍ အျခားတစ္ပါးသည္ ပါတီႀကီးတစ္ခုခု သို႔မဟုတ္ အဖြဲ႔ႀကီးတစ္ခုခုက ႏိုင္ငံေရးပါ၀ါကို အၾကာႀကီး ႀကီးစိုးထားေသာစနစ္ (Dominant Power Politics) ျဖစ္သည္။ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္၌ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပျပဳလုပ္ေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ ေပၚလာေတာ့မည္ျဖစ္သည္။

ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအေတြ႔အႀကံဳသည္ ဖဆပလ၊ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီႏွင့္ စစ္ဘက္မွာ အၾကာႀကီးအုပ္စိုးမႈကို ျဖတ္သန္းခဲ့ရသျဖင့္ ပါတီတစ္ခု၊ အဖြဲ႔တစ္ခုက အၾကာႀကီး စိုးမိုးျခင္းစနစ္ႏွင့္ ပိုၿပီးယဥ္ပါးခဲ့သည္ဟု ဆိုရမည္။ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒတြင္ စစ္တပ္မွပါ၀င္ရမည့္အခန္းကို ျပ႒ာန္းသတ္မွတ္ေပးထားၿပီး ျဖစ္သည္။ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး ပါ၀ါဖြဲ႔စည္းပံု၌လည္း စစ္တပ္မွ ပါ၀င္ေနမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး ပါတီႀကီးတစ္ခုတည္းက အမ်ားစု ရရွိစုိးမိုးထားသည့္ ပံုသဏၭာန္ေပၚႏိုင္၊ မေပၚႏိုင္ မွန္းဆၾကည့္စရာရွိသည္။

သေဘာမွာ ႀကိဳးကိုင္ဒီမိုကေရစီတြင္ ႀကိဳးကိုင္သူက ပါ၀ါကို စိုးမိုးသူမျဖစ္ဘဲ အျခားပါတီအဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔က စိုးမိုးေသာပါတီ (တစ္ပါတီတည္းက မဲအျပတ္အသတ္ႏိုင္ျခင္းမ်ိဳး) အျဖစ္ ေပၚထြန္းျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္ႏိုင္၊ မျဖစ္ႏိုင္ ခန္႔မွန္းၾကည့္ဖို႔ျဖစ္လာသည္။ အကယ္၍ တစ္ပါတီတစ္ဖြဲ႔တည္းက စိုးမိုးသူ ျဖစ္မလာလွ်င္ ပါတီစံုၫြန္႔ေပါင္း ျဖစ္လာႏိုင္သည္။ ပါတီစံုသည္ ေရြးေကာက္ပြဲ၌ျဖစ္ေစ၊ လႊတ္ေတာ္တို႔ထဲ၌ျဖစ္ေစ မတည္မၿငိမ္ ဂိမ္းကစားတတ္သျဖင့္ အထက္တြင္ေဖာ္ျပခဲ့သည့္အတိုင္း တာ၀န္မဲ့ပါတီစံုဗဟုစနစ္ဟု ႏိုင္ငံေရးသိပၸံပညာရွင္တို႔က အမည္ေပးသည္။

အႏၱိမေရြးခ်ယ္မႈ
၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲ၌ အႏၱိမေရြးခ်ယ္မႈ သို႔မဟုတ္ ကံၾကမၼာကို ေျပာင္းလဲမည့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ Moment of Truth ကို ႏိုင္ငံေရးပါတီတို႔သည္ အေစာႀကီးကတည္းက ခ်မွတ္ခဲ့ရသည္။ ဤသို႔ ဆံုးျဖတ္ရန္ လုိအပ္ပံုကို ႀကိဳတင္ျမင္ခဲ့ၾကသည္။ ေရြးေကာက္ပြဲမွတစ္ပါး အျခားေရြးခ်ယ္စရာမရွိ ဟု ႀကိဳတင္ျမင္ခဲ့ၾကသည္။ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကသည္။

ယခုလည္း ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္၌ က်င္းပမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ျခင္းမွတစ္ပါး အျခားလမ္းမရွိၿပီ ဟု ေရြးခ်ယ္ဆံုးျဖတ္ရေတာ့မည္။ စင္စစ္၌ ႏိုင္ငံေရးပါတီအားလံုးသည္ ဤအတိုင္းလည္း ဆံုးျဖတ္ထားၿပီးျဖစ္ဟန္ ရွိသည္။ အခ်ိန္ေစာင့္ေနၾကသည္။ အသိစိတ္ျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ မသိစိတ္ျဖင့္ျဖစ္ေစ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ရန္ လမ္းကို ေရြးခ်ယ္ဆံုးျဖတ္ၿပီးျဖစ္ၾကသည္။

ပိုေနၿမဲ က်ားေနၿမဲ
ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးတြင္ မ႑ိဳင္ႏွစ္ပါးရွိလာမည္။ စစ္ဘက္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးပါတီတို႔ျဖစ္ၾကမည္။ ယင္းမ႑ိဳင္ႏွစ္ပါးအနက္ စစ္ဘက္မ႑ိဳင္က ပို၍ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းမည္။ စစ္ဘက္ကလည္း စပြန္စာ သို႔မဟုတ္ ႀကိဳးကိုင္အေနျဖင့္ မိမိပေလရာတို႔ကို တန္းစီရမည္။ ႏိုင္ငံေရးပါတီတို႔ကလည္း ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ တန္းစီရမည္။ ဤမ႑ိဳင္ႏွစ္ပါးအနက္ စစ္ဘက္မ႑ိဳင္က အျဖစ္အပ်က္တို႔ကို ပိုၿပီး ပံုေလာင္းစရာရွိသျဖင့္ စစ္ဘက္၏ တန္းစီဇယားခ်ပံု၊ ဂိမ္းအစီအစဥ္တို႔သည္ ႏိုင္ငံေရးသံုးသပ္သူတို႔အဖို႔ ပို၍ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းမည္။

ေရြးေကာက္ပြဲသည္ ပိုေနၿမဲ က်ားေနၿမဲအေျခအေနကို အေျပာင္းအလဲျဖစ္ေစမည္ျဖစ္၍ ပိုေနၿမဲက်ားေနၿမဲ အေနအထား (တည္ဆဲအေျခအေန) တြင္ အက်ိဳးရွိေနသူတို႔က ပဏာမအခ်က္အေနျဖင့္ ေရြးေကာက္ပြဲကို လိုလားမည့္ပံုေပၚမည္ မဟုတ္ေပ။ ဒုတိယအခ်က္အေနျဖင့္ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပျခင္းကို မတားဆီးႏိုင္သည့္အဆံုး၌ မိမိတို႔အေနအထားႏွင့္ အက်ိဳးစီးပြားကို ကာကြယ္ရန္အလို႔ငွာ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ပါ၀င္လာၾကဖြယ္ရွိသည္။

ႏိုင္ငံေရးေစ်းဆစ္မႈ
လက္ရွိအေနအထားကို မေျပာင္းလဲလိုသူတို႔မွာ သူေကာင္းျပဳမႈကို ခံစားေနရသူတို႔ႏွင့္ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔အစည္းအခ်ိဳ႔တို႔ ျဖစ္ဖြယ္ရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးေစ်းဆစ္မႈ၌ ႏိုင္ငံေရးပါတီတို႔ႏွင့္ ေစ်းဆစ္မႈထက္ သူေကာင္းျပဳခံလူတန္းစားႏွင့္လည္းေကာင္း၊ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔အစည္းအခ်ိဳ႔တို႔ႏွင့္လည္းေကာင္း ေစ်းဆစ္မႈတို႔က ပို၍ ခက္ခဲ့စရာရွိသည္။ သေဘာမွာ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီ ႏိုင္ငံေရးအေပးအယူ ေစ်းဆစ္မႈေတြ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္စြာ ေပၚျခင္းျဖစ္မည္။ ျပည္တြင္းႏိုင္ငံေရးေစ်းဆစ္မႈသာမက ျပည္ပႏိုင္ငံႏွင့္ အဖြဲ႔အစည္းတို႔ႏွင့္လည္း ေစ်းဆစ္မႈရွိမည္။

ေမာင္စူးစမ္း (၅-၉-၀၉)

( The Voice Weekly Journal အတြဲ ၅၊ အမွတ္ ၄၅ မွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္ )