အမ်ားအက်ိဳးနဲ႔ တရားသူခိုး - ကိုအလကၤာ

"ဘုရား" "ဘုရား" "ဘုရား"
ဟုတ္ကဲ့။ ကိုအလကၤာ ရင္ဘတ္ဖိၿပီး ဘုရားတမိေနပါတယ္ခင္ဗ်။ လက္အုပ္ကေလးခ်ီၿပီးလည္း ဘုရားတမိပါတယ္ခင္ဗ်။ လက္အုပ္ခ်ီၿပီး ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ရတနာသံုးပါးကို လမ္းေဘးပလက္ေဖာင္းမွာ ေျခစံုရပ္ၿပီး ဦးၫြတ္ကန္ေတာ့ေနမိပါတယ္ခင္ဗ်။ ကိုအလကၤာတို႔က ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးပါ။ ေရွး႐ိုးစဥ္လာကတည္းက ေစတီပုထိုးဆင္းတုေတာ္မ်ားကိုျမင္ရင္ ဗုဒၶ႐ုပ္ပြားေတာ္အမွတ္နဲ႔  လက္အုပ္ခ်ီဖို႔၊ တရားစာအုပ္ေတြျမင္ရင္ လက္အုပ္ခ်ီဂါရ၀ျပဳဖို႔၊ သံဃာေတာ္ေတြနဲ႔ လမ္းမွာႀကံဳေတြ႔ရင္ လက္အုပ္ခ်ီကန္ေတာ့ဖို႔ လူႀကီးမိဘဆရာသမားေတြက သြန္သင္ထားတာမို႔ အက်င့္ကပါေနပါၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ ေစတီကိုျမင္ရင္ လက္အုပ္ခ်ီရပါတယ္။ တရားစာျမင္ရင္ လက္အုပ္ခ်ီရပါတယ္။ သံဃာေတာ္မ်ားနဲ႔ဆံုေတြ႔ရင္ လက္အုပ္ခ်ီရပါတယ္။ ဒါက ကုိအလကၤာတို႔ရဲ႕ ဗုဒၶဘာသာျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈအစဥ္အလာပါ။

ကိုအလကၤာရဲ႕ေနအိမ္က ရန္ကုန္၊ ေက်ာက္တံတားၿမိဳ႕နယ္၊ လမ္း (၄၀) မွာ ခင္ဗ်။ ကုိအလကၤာ႐ံုးခန္းက ပန္းဆိုးတန္းမွာပါခင္ဗ်။ ဒါေၾကာင့္ မနက္တိုင္း (၉)နာရီထိုးရင္ အိမ္ကေန ႐ံုးကို ကုန္သည္လမ္းအတုိင္း အေရွ႕ကအေနာက္ကို လမ္းေလွ်ာက္သြားေလ့ ရွိပါတယ္။ ကုန္သည္လမ္း ၀ဲယာတစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာေတာ့ လူသြားလမ္း ပလက္ေဖာင္းလမ္းေပၚမွာ ေစ်းဗန္းခင္းၿပီး ေရာင္းေနၾကတဲ့ ေစ်းသည္မ်ားနဲ႔ အလြန္ စည္းကားလွတယ္ခင္ဗ်။

ကုန္သည္လမ္း ပလက္ေဖာင္းေပၚမွာ လမ္းေလွ်ာက္သြားတုိင္း ကုိအလကၤာ လက္အုပ္ခ်ီ၊ ဘုရားတၿပီး ေလွ်ာက္ရပါတယ္ခင္ဗ်။ ဟုတ္ကဲ့။ ပလက္ေဖာင္းေစ်းသည္ေတြ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးေရာင္းခ်ေနတဲ့ ဗီဒီယို၊ ဗီစီဒီ၊ ဒီဗီဒီဆိုတဲ့ ပြားေခြ၊ ခိုးကူးေခြဆိုင္ေတြမွာ သူ႔ထက္ငါအၿပိဳင္အဆိုင္ သာသနာျပဳေနၾကတာျမင္ရလို႔ လက္အုပ္ကေလးခ်ီၿပီး ဂါရ၀ျပဳေလွ်ာက္လွမ္းရတာပါခင္ဗ်။ ညပလက္ေဖာင္း ေစ်းသည္ေတြက သာသနာျပဳပံုမ်ားတယ္။ သာဓုေခၚထိုက္တာကိုး။ သာဓု.... သာဓု.... သာဓုပါခင္ဗ်ာ။ ပလက္ေဖာင္းကဆိုင္ေတြမွာ ျမန္မာျပည္အရပ္ရပ္က ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားလွတဲ့ ဆရာေတာ္၊ သံဃာေတာ္ႀကီးမ်ားရဲ႕ ဓာတ္ပံုပိုစတာေတြ၊ ဗီႏုိင္းေတြကို အစီအရီအၿပိဳင္အဆိုင္ ခ်ိတ္ဆြဲထားတာဖူးရေတာ့ လက္အုပ္ခ်ီရပါသဗ်။ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြကို ဖူးျမင္ဖို႔ဆိုတာ လြယ္တာမွတ္လို႔။ အခုေတာ့ လမ္းေဘးမွာ ေျခစံုရပ္ၿပီး ဖူးခြင့္ရသဗ်။ ဒါဟာ ပလက္ေဖာင္းေစ်းသည္မ်ားရဲ႕ ေက်းဇူးပါခင္ဗ်။ ေနာက္ၿပီး လမ္းေဘးမွာခင္ထားတဲ့ ဗန္းေပၚမွာလည္း တရားေခြေတြက အစံုခင္ဗ်။ ျမန္မာျပည္အရပ္ရပ္မွာ ေဟာခဲ့တဲ့ ဓမၼကထိက အေက်ာ္အေမာ္ေတြရဲ႕ တရားစံုကို တစ္ခ်ပ္ကို (၅၀၀၊ ၁၀၀၀) က်ပ္နဲ႔ လြယ္လင့္တကူ ၀ယ္ႏုိင္တာခင္ဗ်။ ဟုတ္ကဲ့ ဘုရားေဟာပိဋကတ္ေတာ္အစံုကို က်ပ္တစ္ေထာင္နဲ႔ ပူေဇာ္ခြင့္ရေတာ့ ဘာမဆိုင္ညာမဆိုင္ အေနာ္ရထာလမ္းမႀကီးကိုပဲ သနားရမလိုလို၊ ကုိယ့္ကုိယ္ကိုယ္ပဲ အထင္ႀကီးရမလိုလို။

ဟုတ္ကဲ့... ကုိအလကၤာတို႔ အခုအခ်ိန္မွာ လူျဖစ္ရတာ နည္းတဲ့ကုသိုလ္မွ မဟုတ္တာ။ ကိုအလကၤာတို႔ကေတာ့ လမ္းေဘးပလက္ေဖာင္းမွာ ေငြတစ္ေထာင္ေပး႐ံုနဲ႔ ႀကိဳက္တာေရြးၿပီး ပူေဇာ္ႏုိင္တာခင္ဗ်။ ဒါဟာ ပြားေခြေရာင္းတဲ့ လမ္းေဘးေစ်းသည္ေတြရဲ႕ အမ်ားအက်ိဳးေဆာင္တဲ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈလို႔ မဆိုႏုိင္ဘူးလားခင္ဗ်။ မလိုသူတခ်ိဳ႕ကေတာ့ ခိုးကူးေခြေတြ ေသာင္းၾကမ္းတာ၊ ဘုရားတရားေတာင္ မခ်န္ေတာ့ဘူး။ တရားေတြပါ ခိုးကူးကုန္ၾကၿပီလို႔ ဆိုခ်င္ေျပာခ်င္ၾကတယ္ခင္ဗ်။

ကုိအလကၤာစဥ္းစားၾကည့္ပါတယ္။ သူမ်ားပစၥည္းခိုးတာ မခိုးေကာင္းဘူး။ အဒိႏၵဒါနကံ ထိုက္တယ္။ ငါးပါးသီလနဲ႔ မညီဘူး။ တရားေတြကို အေခြနဲ႔ခိုးရင္ တရားသူခိုး။ တစ္ဖက္ကၾကည့္ရင္ေတာ့ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ဖက္ကၾကည့္ရင္ေတာ့ ခိုးကူးေခြေရာင္းတဲ့ ေစ်းသည္ေတြဟာ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္ တရားေတာ္ေတြရဲ႕ တရားေတြနဲ႔ လမ္းေဘးမွာ သာသနာျပဳေနၾကတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းေစ်းသည္ေတြလို႔ မဆိုႏုိင္ဘူးလားခင္ဗ်။ စဥ္းစားၾကည့္ပါခင္ဗ်။ သူေတာ္ေကာင္း လမ္းေဘးပလက္ေဖာင္းေစ်းသည္ေတြမို႔ သူတို႔ကို ဘယ္သူကမွ မဟန္႔တား၊ မပိတ္ပင္၊ မတားဆီးႏုိင္ဘဲ လြတ္လပ္ေပ်ာ္ပါးစြာ ေရာင္း၀ယ္ခြင့္ရေနတာပဲ မဟုတ္လားခင္ဗ်။ အားက်မယ္ဆို အားက်ထိုက္တဲ့ ခိုးကူးေခြစီးပြားေရးလုပ္ငန္းႀကီးပါခင္ဗ်။ ကုိအလကၤာကေတာ့ ေခါင္း႐ႈပ္ခံၿပီး မစဥ္းစားေတာ့ပါဘူး။ ကုသိုလ္ထူးေတြရေအာင္ လမ္းေဘးပလက္ေဖာင္းခိုးကူးေခြေတြနဲ႔ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ားရဲ႕ ဓာတ္ပံုကို အာ႐ံုျပဳရွိခိုးရင္း ဘုရား တ တေနကာ ေန႔စဥ္ကုသိုလ္ ယူေနမိေၾကာင္းပါခင္ဗ်ာ။

(လွ်ပ္တစ္ျပက္ ဂ်ာနယ္ အတြဲ ၂ အမွတ္ ၇၀ မွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)