ေျပာရဦးမယ္ ႏုိင္ငံေတာ္သီခ်င္းကိစၥ

ဒါေတြကို အရင္ဖတ္ပါ-
၁။ ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းကို ဘယ္သူေရးစပ္ခဲ့သလဲ
၂။ ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းေဆာင္းပါးအတြက္ ေတြးခဲ့မိတာေလးေတြ
၃။ ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းရွင္းတမ္း

7Day News ဂ်ာနယ္မွာပါခဲ့တဲ့ "ႏုိင္ငံေတာ္သီခ်င္းကို ဘယ္သူေရးစပ္ခဲ့သလဲ"ဆုိတဲ့ ေဆာင္းပါးကစခဲ့တဲ့ ဇာတ္လမ္းဟာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အခုထိ မၿပီးေသးပါဘူး။ အဲဒီေဆာင္းပါးကို ကၽြန္ေတာ္တင္ေပးခဲ့စဥ္ကတည္းက ေနာက္ဆက္တြဲ ေရးသားခဲ့သလို ေဆာင္းပါးပါအေၾကာင္းအရာေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ဖူး၊ သိဖူးထားတာေတြနဲ႔ မတူျခားနားၿပီး တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာဟာ ေစာင့္ၾကည့္ဂ်ာနယ္မွာပါလာတဲ့ "ႏုိင္ငံေတာ္သီခ်င္းရွင္းတမ္း" ဆိုတဲ့ေဆာင္းပါးေၾကာင့္ ပိုလို႔ေသခ်ာသြားသလို အသက္၀င္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ လံုး၀ႀကီးစိတ္ေက်နပ္သြားတာ စိတ္ရွင္းသြားတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အခုအခ်ိန္ထိ ရင္ထဲမွာ အလိုမက်နဲ႔ တစ္မ်ိဳးႀကီးျဖစ္ေနဆဲပါ။ ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ဖူးတဲ့ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ မဟုတ္ေသးတာေတာ့ အေသအခ်ာပါပဲ။ ဘာေျပာခ်င္တာလဲဆိုေတာ့ ႏုိင္ငံေတာ္သီခ်င္းကို ေရးတဲ့သူနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အျခားေသာ မူကြဲေဆာင္းပါး၊ အေၾကာင္းအရာ ရွိေသးတယ္ဆိုတာပါပဲ။ ေဆာင္းပါးေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲေရးေရး အားလံုးရဲ႕အေျဖဟာ တစ္ခုတည္းဆိုရင္ အေၾကာင္းမဟုတ္ပါဘူး။ ေရးသမွ်ေဆာင္းပါးအကုန္လံုးက တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳးစီ မွန္ေနၾကတာဆိုရင္ေတာ့ ဒါဟာ တစ္မ်ိဳးျဖစ္႐ံုတင္ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ အားလံုးက၀ိုင္း၀န္းစဥ္းစား အေျဖရွာဖို႔ အေရးကိစၥျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုခ်င္တာပါ။

ပထမဆံုး ဘာမွမေျပာခင္ ဒီေဆာင္းပါးကိုဖတ္ခ်င္လြန္းတဲ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ႀကံဳခဲ့ရတာေလးေတြကို ေျပာျပခ်င္ေသးတယ္။ မွတ္တမ္းေလးလည္း ျဖစ္ခ်င္တာေၾကာင့္ပါ။ တစ္ရက္မွာ ညီငယ္တစ္ေယာက္က ေျပာလာတယ္။ အစ္ကိုႀကီးရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္မွာ ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္း ဘယ္သူေရးသလဲဆိုတဲ့ေဆာင္းပါးကို ဖတ္ရတယ္ေပါ့။ ေနာက္ၿပီးဆက္ေျပာတာက ေစာင့္ၾကည့္ဂ်ာနယ္မွာ ႏုိင္ငံေတာ္သီခ်င္းရွင္းတမ္းဆိုၿပီး ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ပါလာတယ္။ အစ္ကိုဖတ္ၿပီးၿပီလားေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အေတာ္ေပ်ာ္သြားတယ္။ မဖတ္ရေသးဘူးေပါ့။ ကၽြန္ေတာ့္ကြန္ပ်ဴတာထဲမွာ လုိက္ရွာေနၿပီး မေတြ႔ေသးတဲ့ ေဆာင္းပါးမ်ားျဖစ္ေနမလားဆိုၿပီး အေတာ္ေပ်ာ္သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္အပတ္စဥ္ ၀ယ္ယူဖတ္႐ႈတဲ့အထဲမွာ ေစာင့္ၾကည့္ဂ်ာနယ္မပါတဲ့အတြက္ သူ႔ဆီမွာရွိတဲ့ ဂ်ာနယ္ကို ကၽြန္ေတာ့္ကို ခဏငွားပါဦး။ အဲဒီေဆာင္းပါးကို မိတၱဴကူးၿပီးရင္ ျပန္ေပးပါ့မယ္လို႔ ေတာင္းဆိုလိုက္ပါတယ္။ သူကလည္း စိတ္ခ်ပါဆိုၿပီး ကတိေတြ အထပ္ထပ္ေပးသြားပါတယ္။ စိတ္ထဲမွာ စိတ္မခ်ေပမယ့္ မျဖစ္စေလာက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္၊ ယံုၾကည္မႈေလးနဲ႔ သူဘယ္ေန႔မ်ား အဲဒီဂ်ာနယ္လာေပးမလဲလို႔ ေမွ်ာ္ခဲ့ရတာေပါ့။ ဂ်ာနယ္လာေပးဖို႔ေ၀းစြ၊ အဲဒီလိုေျပာၿပီးတဲ့ေန႔ကလည္းက ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ မေတြ႔ေတာ့တာ အခုဒီပို႔စ္ကို ေရးေနတဲ့အခ်ိန္အထိပဲ ဆိုပါေတာ့။ သူ႔အေၾကာင္းနဲ႔သူ ရွိမွာပါေလ။

စကားဆက္ရရင္ အဲဒီေဆာင္းပါးကို မဖတ္ရေသးလို႔ လူကစိတ္ထဲမွာ မၾကည္မလင္ျဖစ္ေနပါတယ္ဆိုမွ The Voice Weekly အတြဲ ၆ အမွတ္ ၁၂ မွာ ေကာက္ႏုတ္ခ်က္က႑ကေန အဲဒီဂ်ာနယ္မွာပါတဲ့ ေဆာင္းပါးေကာက္ႏုတ္ခ်က္ကို ထည့္ေပးလုိက္ေတာ့ ပုိဆိုးသြားတယ္။ ကုိယ့္အားကိုယ္ကိုးမွ ကုိယ္ဖတ္ခ်င္တာဖတ္ရမည္ဆိုတာကို နားလည္သြားလိုက္တယ္။ ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ဖတ္ခ်င္တာကို သူမ်ားကိုအားကိုးတႀကီးနဲ႔ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနမိတဲ့ ကိုယ့္ကုိယ္ကုိယ္လည္း အေတာ္ေဒါသထြက္သြားမိတယ္။ ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာကို စဥ္းစားရေတာ့တာေပါ့။ အနီးစပ္ဆံုးျဖစ္ႏိုင္တာကို အရင္စလုပ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေန႔စဥ္ ဂ်ာနယ္ယူေနက်ဆိုင္မွာ လက္က်န္ဂ်ာနယ္ေဟာင္း ရွိ၊ မရွိ ေမးၾကည့္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳၿပီးေမွ်ာ္မွန္းထားသလိုပါပဲ၊ မရွိပါဘူးတဲ့။ အဲဒီေန႔ကဆို ေနာက္အပတ္စဥ္ထုတ္ ေစာင့္ၾကည့္ဂ်ာနယ္ေတာင္ ထြက္ၿပီးေနၿပီ။ ဒါနဲ႔ပဲ အဲဒီဂ်ာနယ္ကို ပံုမွန္အပတ္စဥ္ယူတဲ့လူ မရွိဘူးလားဆိုေတာ့ ရွားရွားပါးပါး တစ္ဦးတည္းသာ ရွိပါတယ္တဲ့။ အဲဒါကလည္း ဟိုတယ္တစ္ခု ျဖစ္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း စာအုပ္ဆုိင္ကိုပဲ အကူအညီေတာင္းရေတာ့တာေပါ့။ အရင္အပတ္က ေစာင့္ၾကည့္ဂ်ာနယ္ကို ခဏျဖစ္ျဖစ္ ငွားေပးလို႔ရမလားေပါ့။ မိတၱဴကူးခ်င္တာေလး ရွိလို႔ပါေပါ့။ စာအုပ္ဆုိင္ကလည္း လိုလိုလားလားပါပဲ။ အဲဒီဟိုတယ္က ဂ်ာနယ္လာယူရင္ ခဏငွားေပးဖို႔ ကူညီေျပာေပးပါမယ္တဲ့။ အဲဒီေဆာင္းပါးကို ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ရေတာ့မယ္ဆိုတာကို ေသခ်ာေပါက္ ယံုၾကည္သြားတယ္။

မေန႔ညေနက ဂ်ာနယ္သြားယူေတာ့ စာအုပ္ဆုိင္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္အကူအညီေတာင္းထားတဲ့ ေစာင့္ၾကည့္ဂ်ာနယ္ကို ခ်က္ခ်င္းထုတ္ေပးပါတယ္။ မိတၱဴကူးၿပီးရင္ နက္ျဖန္မနက္ေစာေစာ ျပန္ေပးေစခ်င္ပါတယ္တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ၀မ္းသာအားရနဲ႔ ေက်းဇူးတင္စကားေတာင္ ေျပာမိသလားဆိုတာကို ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ မမွတ္မိဘူး။ ပိုက္ဆံပါမလာတဲ့အတြက္ လက္ဘက္ရည္ဆုိင္အထိ သြားၿပီးခါမွ သူငယ္ခ်င္းဆီကေန ပိုက္ဆံခဏေခ်း၊ ကပ္လ်က္က မိတၱဴဆိုင္မွာ စိတ္နာနာနဲ႔ မိတၱဴႏွစ္စံုေတာင္ ကူးပစ္လုိက္တယ္။ ကံမ်ားေကာင္းခ်င္ေတာ့လည္း မိတၱဴဆိုင္က စာရြက္ႏွစ္ရြက္ပဲကူးတာကို ပိုက္ဆံယူရမွာ အားနာလို႔ထင္ပါရဲ႕။ မေပးပါနဲ႔ဆိုၿပီး အလကားကူးေပးလုိက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္လိုခ်င္တာကို ရသြားတဲ့အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္ေက်နပ္မိတာ ဘာနဲ႔မွကို မတူပါဘူးဗ်ာ။ ငွားထားတဲ့ဂ်ာနယ္ကို နက္ျဖန္အထိ မေစာင့္ေတာ့ဘဲ ၿမိဳ႕ထဲအထိတစ္ေခါက္ျပန္ၿပီး တကူးတကကို ျပန္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ မွတ္မွတ္ယယကို ေက်းဇူးတင္စကား ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ငွားေပးတဲ့ဟိုတယ္က လူကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာေပးစမ္းပါဆိုၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာကို မွာခဲ့ပါတယ္။ အခုခင္ဗ်ားတို႔ ဖတ္ေနရတဲ့ "ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းရွင္းတမ္း" ဆိုတဲ့ေဆာင္းပါးက အဲဒီလိုရၿပီးမွ ျပန္တင္ေပးခဲ့ရတာခင္ဗ်။ ေက်းဇူးတင္ခံခ်င္လို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ တန္ဖိုးမထားမွာ စိုးတဲ့အတြက္ပါ။ တန္ဖိုးထားေစခ်င္တာပါ။

အခုကိစၥကို ဘာေၾကာင့္ဒီေလာက္ သည္းသည္းမည္းမည္းျဖစ္ေနရသလဲဆိုရင္ ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းကိစၥမို႔ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေမြးစကေန ေသဆံုးသြားသည္အထိ ျမန္မာတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဘယ္အခ်ိန္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ သီဆိုသည္ျဖစ္ေစ၊ စာသားေတြကို ရြတ္သည္ျဖစ္ေစ၊ ရင္ထဲ၊ အသည္းထဲကေန ၾကက္သီးေမြးညင္းထေလာက္ေအာင္ ေျပာင္ေျမာက္လွတဲ့၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏုိင္ငံရဲ႕ အထိမ္းအမွတ္သီခ်င္းျဖစ္တဲ့ ဒီႏုိင္ငံေတာ္သီခ်င္းကို ဘယ္သူေရးတာပါဆိုၿပီး အတိအက်မေျပာႏိုင္ဘဲ သီဆိုခဲ့ရတယ္၊ ေသသြားတဲ့အထိ ဆိုသာဆိုခဲ့ရတယ္ ဘယ္သူေရးမွန္းမသိသြားဘူးဆိုၿပီး အေသမေျဖာင့္ျဖစ္မွာ စိုးတာေၾကာင့္ပါ။ ေနာက္ဆံုး သားသမီးေျမးျမစ္ေတြကို ေျပာျပမယ္ဆိုရင္ေတာင္ အဲဒီသီခ်င္းက ဘယ္လိုအဓိပၸါယ္ရွိတယ္ဆိုတာပဲ ရွင္းျပႏုိင္မွာေပါ့။ တကယ္လို႔မ်ား အဲဒီကေလးေတြက "အဲဒီသီခ်င္းကို ဘယ္သူေရးခဲ့တာလဲ ေဖေဖ/ဘိုးဘိုး/ဘိုးဘိုးႀကီး" ဆိုၿပီး ေမးလာခဲ့ရင္ မခက္ေခ်ဘူးလားဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ သားသမီးေျမးျမစ္ေတြကေရာ မေမးၾကဘူးလား။ ေမးလာခဲ့ရင္ ခင္ဗ်ားဘယ္လိုေျဖမလဲ။

အခုကၽြန္ေတာ္တင္ေပးခဲ့တဲ့ News Watch ဂ်ာနယ္ပါ ေဆာင္းပါးနဲ႔ 7Day News ဂ်ာနယ္ပါ ေဆာင္းပါးပါ အခ်က္အလက္ေတြဟာ နည္းနည္းပါးပါးမဟုတ္ဘဲ အေတာ္ႀကီးကို ကြဲလြဲေနတာ စိတ္မေကာင္းစရာပါ။ အခုႏုိင္ငံေတာ္သီခ်င္းရွင္းတမ္း ေဆာင္းပါးကိုလည္း မူကြဲတစ္ခုအေနနဲ႔သာ လိုလိုလားလား ဖတ္ခဲ့၊ မွတ္ခဲ့ရတာပါ။ News Watch မွာ ေရးထားတဲ့ ေဆာင္းပါးဟာ အဖိုးတန္ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ ျဖစ္ပါလ်က္နဲ႔ အျမင္မေတာ္ ဆင္ေတာ္နဲ႔ခေလာက္ဆိုသလို အခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ စာမေခ်ာတဲ့အျပင္ တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕ေသာ စာေၾကာင္းေတြဆိုရင္ ဘယ္လိုနားလည္ရမွန္းကို မသိပါဘူး။ ဥပမာျပရရင္ "ဤကိစၥကိုေဆြးေႏြးရန္ ဂီတအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အမႈေဆာင္မ်ားသည္ ၿမိဳင္ဇာတ္႐ံုအသင္းတိုက္တြင္ က်င္းပသည္" ဆိုတဲ့စာေၾကာင္းမ်ိဳးက ဘယ္လိုအဓိပၸါယ္ေပါက္ပါသလဲ။ ေဆာင္းပါးေရးသူက ဘာကိုဆိုလိုသလဲဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္နားလည္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ သူေရးထားတာက အဲဒီအဓိပၸါယ္မေရာက္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အယ္ဒီတာတြင္ လံုး၀တာ၀န္ရွိသည္ဟု ျမင္မိပါသည္။ အယ္ဒီတာတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ စာေၾကာင္းေတြဖတ္လို႔ေခ်ာေအာင္ အဓိပၸါယ္ေပါက္ေအာင္ေလာက္ေတာ့ ျပဳျပင္တည္းျဖတ္၊ ဒါမွမဟုတ္ မူရင္းစာေရးသူကို ေထာက္ျပအႀကံေပးတာေလာက္ေတာ့ လုပ္သင့္သည္ဟု ျမင္မိပါသည္။ သူ႔ရဲ႕တာ၀န္ကိုက အယ္ဒီတာျဖစ္ပါသည္။ စာမူစုတာေလာက္၊ စိစစ္ေရးတင္တာေလာက္၊ စာမူခထုတ္ေပးတာေလာက္ကိုသာ အယ္ဒီတာ့တာ၀န္ဟု မွတ္ထင္ေနသလားလို႔ ကၽြန္ေတာ္ေတြးေနမိသည္။ အျခားေဆာင္းပါးမ်ားကို ကၽြန္ေတာ္မေျပာလိုပါ။

အခုေနာက္ပိုင္း ဂ်ာနယ္ေတြမွာ စာလံုးေပါင္းအမွားေတြ ပလူပ်ံေနတာကို ကၽြန္ေတာ္မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္၍ ဖတ္ပါသည္။ ယခင္လိုေတာင္ ဂ်ာနယ္ဖတ္ရင္း မင္နီလုိက္မတားေတာ့ပါ။ စာလံုးေပါင္းမွားတာကိုေတြ႔လုိက္ မင္နီတားလုိက္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ စာကိုပင္ ေသခ်ာမဖတ္ရေတာ့ပါ။ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ သူတို႔ဂ်ာနယ္ေတြကို စာလံုးေပါင္းစစ္ေပးေနသလို ျဖစ္ေနသျဖင့္ အဲဒီအလုပ္ကို စြန္႔လႊတ္ထားလိုက္ရပါသည္။ အဲဒါက အဓိကမဟုတ္ပါဘူးေလဆိုတဲ့စိတ္ ေမြးလုိက္ရသည္။

အယ္ဒီတာအေနျဖင့္ ယခုလို ေဆာင္းပါးမ်ိဳးကိုေတာ့ ဂ႐ုစိုက္သင့္သည္ဟု ထင္ပါသည္။ ထင္ပါသည္ဟု မေျပာလိုေတာ့ပါ။ ဂ႐ုစိုက္ကိုစိုက္ရမည့္ေဆာင္းပါးဟု ေျပာခ်င္ပါသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းကိစၥသည္ ၿမိဳ႕လယ္တိုက္ခန္းက လူျပဳတ္က်လို႔ ေသသြားတာထက္၊ ၀က္မႀကီးက လူကေလးေတြေမြးတာထက္၊ ႐ုပ္ရွင္မင္းသမီး ဗိုက္ႀကီးတာထက္၊ ေတးေရးဆရာေတြစုေပါင္းၿပီး ေတးေရးခေတြ ေတာင္းတာထက္၊ ျမန္မာ့လက္ေရြးစင္အသင္း ေတာင္ကိုရီးယားက အေပ်ာ္တမ္း တကၠသိုလ္ေဘာလံုးအသင္းကို ႐ံႈးတာထက္ အမ်ားႀကီးအမ်ားႀကီး ႏိႈင္းမရေအာင္ ပို၍ အေရးႀကီးပါသည္။ ထို႔ထက္ပိုသည္က ယခုေဆာင္းပါးသည္ အျခားဂ်ာနယ္တစ္ခုတြင္ ေဖာ္ျပပါရွိၿပီးသည့္ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ကို မွားယြင္းေနေၾကာင္း ေျဖရွင္းေရးသားထားသည့္အတြက္ ပိုမိုဂ႐ုစိုက္ရန္လိုအပ္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ မိမိဂ်ာနယ္ပါေဆာင္းပါးျဖင့္ အျခားဂ်ာနယ္ပါ ေဆာင္းပါးကို မွားယြင္းေၾကာင္းေျပာဆိုသည့္ ေဆာင္းပါးမ်ိဳးကိုမွ အေရးတယူမလုပ္လွ်င္ မည္သို႔ေသာ စာမူကို အေရးတယူလုပ္ဖို႔ စိတ္ကူးရွိသနည္းဟု ေမးလုိက္ခ်င္ပါသည္။ ေစာင့္ၾကည့္ဂ်ာနယ္၏ အယ္ဒီတာ ဘယ္သူလဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္မသိပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ဘာေကာင္မွမဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္ ေကာင္းေစခ်င္သည့္အတြက္ ေထာက္ျပေ၀ဖန္ေပးျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ပုဂၢိဳလ္ေရးဆုိင္ရာ လံုး၀(လံုး၀) မပါေၾကာင္း သစၥာဆိုပါသည္။

ယခုဆိုလွ်င္ "ႏုိင္ငံေတာ္သီခ်င္းရွင္းတမ္း" ဆိုသည့္ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္တည္းျဖင့္ အဆိုပါဂ်ာနယ္ကို ကၽြန္ေတာ္စိတ္၀င္စားမိသည့္အတြက္ ေနာက္လာမည့္ ေဖေဖာ္၀ါရီလတြင္ ထိုဂ်ာနယ္ကို အစမ္းယူမည္ျဖစ္ေၾကာင္း စာအုပ္ဆုိင္ကို ေျပာထားလုိက္ပါသည္။ ေနာက္ထပ္တစ္ခု ေထာက္ျပလိုေသးသည္။ ေရွ႕ပိုင္းတြင္ ဦးစိန္းေမာင္ဟု ေရးထားသည္၊ ေနာက္တတိယေနာက္ဆံုးပိုဒ္ေရာက္ေတာ့ ဦးစိန္ေမာင္ ျဖစ္သြားသည္။ ၀စၥႏွစ္လံုးေပါက္ေလး က်န္တာမ်ားကြာလို႔ မေျပာၾကပါႏွင့္။ လူတစ္ေယာက္၏ နာမည္သည္ သူ၏ အသက္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ သူေနထုိင္က်င္လည္ခဲ့ရာ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုးတြင္ ေကာင္းတာ၊ ဆိုးတာမွန္သမွ်ကို အဆိုပါနာမည္ျဖင့္ မွတ္တမ္းက်န္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဦးစိန္ေမာင္ ႏွင့္ ဦးစိန္းေမာင္သည္ လံုး၀ကို ကြဲျပားျခားနားပါသည္။ ယခုေဆာင္းပါးေရးသူ "ေတဇေအာင္"ကို ကၽြန္ေတာ္က "ေတဇာေအာင္"ဟု မွားေရးမိလွ်င္ လက္ခံၾကပါမည္လားဟု ေတြးမိသည္။

ေနာက္ဆံုးအပုိဒ္တြင္ သမုိင္းဟူသည္…………. စသည္ျဖင့္ အစခ်ီကာ ဤစာမူကို ဘယ္သူေတြရဲ႕ေျပာျပခ်က္ေတြ အေပၚမွာ မူတည္ၿပီး ေရးသားထားေၾကာင္း ေျပာထားပါတယ္။ အဲဒီအထဲမွာ ေဆာင္းပါးရွင္ၫႊန္းထားတဲ့ စာေရးဆရာႀကီး (ဦး)သုခမိန္ဆိုတာ ဘယ္သူမွန္း ကၽြန္ေတာ္မသိပါဘူး။ တူရိယာဂီတအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အမႈေဆာင္စာရင္းမွာလည္း အဲဒီနာမည္ကုိ မေတြ႔ပါဘူး။ အဖြဲ႔လုိက္ခြဲၿပီး သီခ်င္းေရးၾကတဲ့အထဲမွာလည္း အဲဒီနာမည္ မပါ,ပါဘူး။ ၀ိုင္အမ္ဘီသခင္တင္ အထိမ္းအမွတ္ပြဲမွာ သီခ်င္းဆိုတဲ့လူ၊ တီးတဲ့လူ စာရင္းမွာလည္း မေတြ႔ပါဘူး။ ဒါဆိုရင္ ဘာျဖစ္လို႔ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ကို ၫႊန္းထားသလဲဆိုတာကို ေျဖရွင္းသင့္လွပါတယ္။ အမႈေဆာင္ထဲက တစ္ဦးဦးရဲ႕ သား၊ သို႔မဟုတ္ ညီ၊ သို႔မဟုတ္ တစ္နည္းနည္းေတာ္စပ္သူလား၊ ဒါမွမဟုတ္ အဲဒီအခ်ိန္က သီခ်င္းေရးစပ္ရာမွာ တာ၀န္ရွိသူတစ္ဦးဦးလား ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းေရးတဲ့သူကိစၥ ဒီလိုေတြ ျဖစ္ေနတာကို လံုး၀ကို စိတ္မခ်မ္းသာပါ။ ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္း၏ သက္တမ္းသည္ အႏွစ္(၈၀)သာ ရွိပါေသးသည္။ အႏွစ္(၈၀၀) မဟုတ္ပါ။ ထိုမွ်ကာလသာရွိေသးေသာ သမုိင္းအခ်က္အလက္ကိုပင္ ဘယ္ဟာအမွန္ဟု ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ တိတိက်က်၊ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိပါဘဲလ်က္ ပု၊ ပင္း၊ အင္း၊ ေတာင္၊ ေညာင္၊ ကုန္းေဘာင္ဆိုၿပီး ျမန္မာ့သမုိင္းစဥ္မ်ားကို ဖတ္ေန၊ မွတ္ေနရသည္မွာ တစ္မ်ိဳးႀကီးျဖစ္ရသည့္အျပင္ ရင္နာလွပါသည္။ တိတိက်က်မွတ္တမ္းမထားဘဲ သမုိင္းမွတ္တမ္းအားနည္းေသာ ကၽြန္ေတာ္တို႔လူမ်ိဳး၏ စ႐ုိက္ေတြကို ျပင္ဆင္သင့္ၿပီထင္ပါသည္။ အခ်ိန္မီပါေသးသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးတြင္ ေမြးဖြားလာသည္မွ ေသဆံုးသြားသည္အထိ ယေန႔ျမန္မာလူမ်ိဳးအားလံုး၊ ေနာင္ျမန္မာလူမ်ိဳးအားလံုး ျမတ္ႏိုးဂုဏ္ယူစြာ သီဆိုေနၾကရဦးမည့္ ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းကို မည္သူေရးခဲ့သည္၊ သို႔မဟုတ္ မည္သို႔ျဖစ္ေပၚလာသည္ကို တစ္ဦးခ်င္းတစ္ေယာက္ခ်င္းမဟုတ္ဘဲ တာ၀န္ရွိသူမ်ားက ဦးေဆာင္၍ ေရွ႕မီေနာက္မီပုဂၢိဳလ္မ်ားအေနျဖင့္ မေႏွးအျမန္ ၀ိုင္း၀န္းအေျဖရွာ ေျဖရွင္းေပးျခင္းျဖင့္ သမုိင္းေပးတာ၀န္ကို ေက်ပြန္စြာထမ္းေဆာင္သင့္ၾကပါေၾကာင္း အႀကံျပဳတုိက္တြန္း ေရးသားအပ္ပါသည္။

ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)
၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၂၈ ရက္၊ ၾကာသပေတးေန႔။
နံနက္ ၇ နာရီ ၁၀ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။