အပၸမေတၱာ အယံ ဂေႏၶာ၊ ယြာယံ တဂရစႏၵနံ။
ေယာ စ သီလ၀တံ ဂေႏၶာ၊ ၀ါတိ ေဒေ၀သု ဥတၱေမာ။
အေ၀းဆံုးေျပးတဲ့ ေမႊးရနံ႔
ေတာင္ဇလပ္ပန္းရဲ႕ ရနံ႔
စႏၵကူးနံ႔သာရဲ႕ ရနံ႔
ေမႊးပ်ံ႕တယ္ဆိုေပမယ့္
ရနံ႔ပ်ံ႕ႏွံ႔မႈနယ္ပယ္
အတုိင္းအတာပမာဏကေတာ့
သိပ္ကုိ နည္းပါးလြန္းပါတယ္။
ကိုယ့္က်င့္သီလ အားေကာင္းတဲ့
သူေတာ္ေကာင္းပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ႕
ကုိယ္က်င့္သီလရနံ႔ကေတာ့
ေမႊးပ်ံ႕မႈနယ္ပယ္
သိပ္ကို က်ယ္၀န္းလွပါတယ္။
အျမင့္ျမတ္ဆံုးရနံ႔ျဖစ္လို႔
လူနတ္ျဗဟၼာ
အထက္တန္းလႊာေတြရဲ႕ၾကားမွာ
အႀကီးအက်ယ္
ေမႊးပ်ံ႕သင္းႀကိဳင္ေနေတာ့တာပါပဲ။
Tuesday, August 31, 2010
ဓမၼပဒဂါထာ (၅၆)
Posted by Ko Nyan Posted Time 8:01 AM
Labels ဓမၼပဒ, ဘာသာေရး-Religious
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment