ေယာ စ ၀ႆသတံ ဇႏၲဳ၊ အဂၢႎ ပရိစေရ ၀ေန။
ဧကဥၥ ဘာ၀ိတတၱာနံ၊ မုဟုတၱမပိ ပူဇေယ။
သာေယ၀ ပူဇနာ ေသေယ်ာ၊ ယေဥၥ ၀ႆသတံ ဟုတံ။
ပူေဇာ္မွန္မွ ေကာင္းက်ိဳးရ
အႏွစ္တစ္ရာပတ္လံုး ေတာထဲမွာ
မီးကို လုပ္ေကၽြးပူေဇာ္တာရယ္...
သီလ သမာဓိ ပညာ
ဂုဏ္ထူးဂုဏ္ျမတ္ေတြနဲ႔
စိတ္ကို ထံုမႊမ္းထားတဲ့
အရိယာပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ကုိ
ဆြမ္းတစ္ဇြန္း ေရတစ္မႈတ္စာမွ်
အကုန္အက်နည္းနည္းေလးနဲ႔
တစ္ႀကိမ္တစ္ခါ တစ္ခဏေလာက္ေလး
လွဴဒါန္းပူေဇာ္တာရယ္...
အဲဒီႏွစ္မ်ိဳးထဲမွာ
အရိယာပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ကို
တစ္ႀကိမ္တစ္ခဏ ပူေဇာ္ရျခင္းက
အႏွစ္တစ္ရာပတ္လံုး
ေတာထဲမွာ မီးကို ပူေဇာ္ရျခင္းထက္
အဆေပါင္းမ်ားစြာ
ပိုၿပီး ျမင့္ျမတ္ပါတယ္။
ပိုၿပီး အက်ိဳးေပးႀကီးက်ယ္ပါတယ္။
Saturday, October 16, 2010
ဓမၼပဒဂါထာ (၁၀၇)
Posted by Ko Nyan Posted Time 1:03 PM
Labels ဓမၼပဒ, ဘာသာေရး-Religious
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment