(၁)
ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ မေျပာမဆို ဘြားကနဲ ေပၚလာတဲ့အတြက္ မိတ္ေဆြေတြဆီက ေမးခြန္းေတြမ်ိဳးစံု ရရွိပါတယ္။ ဘယ္ေတြေရာက္ေနလဲ၊ ဘာေတြလုပ္ေနလဲ၊ အဆင္ေျပရဲ႕လား စတဲ့ေမးခြန္းေတြနဲ႔ အစပ်ိဳးၿပီးသကာလ ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း သူတို႔ေမးခ်င္တဲ့ဆီကို ေရာက္သြားတာပါပဲ။ ဟုတ္ကဲ့... ေျဖပါ့မယ္ခင္ဗ်ား။
(၂)
ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ စစ္ေတြမွာပဲ ရွိေၾကာင္းပါခင္ဗ်ား။ ဘာေတြလုပ္ေနလဲဆိုေတာ့ အစံုပါပဲလို႔ ေျဖရမယ္ထင္ပါရဲ႕။ ဘာလုပ္ေနပါတယ္လို႔ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ ေျဖလို႔မရတဲ့အတြက္ပါ။ အဆင္ေျပရဲ႕လားဆိုေတာ့ အားလံုးအဆင္ေျပေၾကာင္းပါ။ စာဖတ္ဖို႔အတြက္ အခ်ိန္ရေအာင္ လုေနရတာရယ္၊ ခလုတ္ဖြင့္လုိက္တုိင္း မီးမလင္းေသးတာရယ္၊ စိတ္ကူးထဲမွာ ေျပာခ်င္တာ၊ ရွာခ်င္တာ၊ သိခ်င္တာ တစ္ခုခုေပၚလာတုိင္း အနီးအနားမွာ အင္တာနက္ အလြယ္တကူ သံုးလို႔ရတဲ့အေျခအေနမွာ မရွိတာရယ္ေတြကလြဲရင္ အဆင္ေျပတယ္လို႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ က်န္းမာေရးလည္း ေကာင္းပါေၾကာင္းခင္ဗ်ား။ မိုးေတြအရမ္းမ်ားၿပီး ဗြက္ထေနတဲ့အတြက္ ေဘာလံုးမကန္ရေလေတာ့ နဂိုကတည္းက ထြက္ခ်င္ေနတဲ့ ဗိုက္ပူပူေလးက အခုေတာ့ ဗိုက္ပူပူႀကီး ျဖစ္ေနေၾကာင္းပါ။ ( သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ ဒါမွခန္႔တာကြလို႔ ေျမႇာက္ေပးၾကသည္။ ေျမႇာက္ေပးမွန္းသိေသာ္လည္း ပုထုဇဥ္ပီပီ လက္ဘက္ရည္တိုက္လုိက္ေၾကာင္းပါ။ ဤကား စကားခ်ပ္)
(၃)
စာေတြဖတ္ျဖစ္သလားဆိုေတာ့ ဖတ္ျဖစ္ေၾကာင္းပါ။ တစ္ပတ္တစ္ပတ္ ေန႔စဥ္ထုတ္ ဂ်ာနယ္မ်ားကို ဖတ္ခြင့္ရေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းရသည္မွာ မလြယ္ကူလွပါ။ ဂ်ာနယ္အေရာင္းဆုိင္ (၄)ဆုိင္ေလာက္သာ ႀကီးႀကီးမားမားရွိေသာ အရပ္ေဒသတြင္ မိမိဖတ္ခ်င္သည့္ဂ်ာနယ္ကို ဖတ္ခြင့္ရေအာင္ ႀကိဳးပမ္းရသည့္ ဒုကၡသည္ ေျပာျပလွ်င္ ရယ္စရာျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ တနလၤာေန႔ထြက္ေသာ ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္ကို အဂၤါေန႔တြင္ သြား၀ယ္လွ်င္ မရွိေတာ့ဘူးဟု ေျဖပါလိမ့္မည္။ ထို႔အတြက္ တနလၤာေန႔တြင္ ၀ီရိယထားၿပီး သြား၀ယ္ျပန္ေတာ့လည္း မေရာက္ေသးဘူး၊ မနက္ျဖန္မွေရာက္မယ္ဟု ႀကံဳရတတ္ျပန္ပါသည္။ မနက္ျဖန္သြားျပန္ေတာ့လည္း မိုးရြာေနသည့္အတြက္ ေလယာဥ္ခရီးစဥ္ေတြ မရွိသျဖင့္ ဒီအပတ္ မပို႔ေတာ့ဘူးဟု လုပ္ျပန္တတ္ပါသည္။ ဂ်ာနယ္အေရာင္းဆုိင္က လမ္းထိပ္တြင္ရွိတာ၊ အိမ္ေဘးမွာတင္ ရွိတာဆိုလွ်င္ အေၾကာင္းမဟုတ္ပါ။ အခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ ေနသည့္ေနရာမွ အဆိုပါဂ်ာနယ္ဆုိင္မ်ားရွိရာ စစ္ေတြၿမိဳ႕ထဲသို႔ေရာက္ရန္ မိနစ္ ၄၀ ခန္႔ ဆိုင္ကယ္ျဖင့္ သြားရပါသည္။ အသြားအျပန္ ဓာတ္ဆီတစ္ပုလင္း ကုန္သည္ဆိုလွ်င္ပင္ ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္အတြက္ ဆင္ဖိုးထက္ ခၽြန္းဖိုးႀကီး ျဖစ္ရပါေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ၀ဋ္ႀကီးသူပီပီ မဖတ္ရျပန္လွ်င္လည္း မေနႏိုင္သည့္အတြက္ ရေအာင္ရွာရ၊ ၀ယ္ရ၊ ဖတ္ရတာပါပဲခင္ဗ်ား။
(၄)
အခုလက္ရွိ ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနေတြကို ဘယ္လိုျမင္သလဲဗ်ဟု ေမးလာၾကသူေတြကလည္း အမ်ားသား။ ထူးေတာ့မထူးဆန္းပါေပ။ ျပည္သူအမ်ားစု စိတ္၀င္စားေနသည့္ အခ်ိန္ေပကိုး။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ေျဖစရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနပါသည္။ သို႔ေသာ္ မေျဖခ်င္ေသးပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ အဆိုပါေမးခြန္း ေမးလာသူတိုင္းကို ျမန္မာ့ေသြးဘေလာ့ဂ္တြင္ တင္ေပးခဲ့ဖူးေသာ ဆရာေမာင္စူးစမ္း၏ ေဆာင္းပါးမ်ားကို ျပန္လည္ဖတ္႐ႈေစလိုေၾကာင္း ေျပာၾကားလိုပါသည္။
(၅)
လက္ရွိအစိုးရ၏ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ေနမႈမ်ားကို အသိအမွတ္ျပဳ ႀကိဳဆိုပါသည္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္လည္း ထားပါသည္။ တစ္ႏွစ္မျပည့္ေသးသည့္ ကာလတိုေလးအတြင္းတြင္ လက္ရွိအစိုးရအေပၚ အခ်ိဳ႕ေသာ ေ၀ဖန္ေနမႈမ်ားမွာ စိတ္ပ်က္စရာျဖစ္ပါသည္။ လက္ရွိအစိုးရသည္ သိၾကားမင္းဦးေဆာင္သည့္ အစိုးရမဟုတ္ပါ။ လူသားတစ္ဦးျဖစ္သည့္ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္ ေခါင္းေဆာင္သည့္ အစိုးရသာ ျဖစ္ပါသည္။ နတ္တို႔ဖန္ဆင္းသည့္အလား အစစအရာရာ ဥံဳဖြဆိုတာမ်ိဳးေတာ့ မေမွ်ာ္လင့္သင့္ပါေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္က အႀကံျပဳလိုပါသည္။
(၆)
လက္ရွိအစိုးရက မူ၀ါဒေတြ၊ စနစ္ေတြ ေျပာင္းလဲဖို႔ လုပ္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ လူတန္းစားအသီးသီးတို႔က အဆင္သင့္မျဖစ္ေသး။ ေနရာတုိင္းတြင္ လိုအပ္ခ်က္ေတြ ရွိေနဆဲ။ မေဖ်ာက္ႏုိင္ေသးသည့္ အက်င့္ေဟာင္းေတြ ရွိေနဆဲဲျဖစ္သည္။ စာေရးက စာေရးအေလ်ာက္၊ ၀န္ထမ္းက ၀န္ထမ္းအေလ်ာက္၊ ကားေမာင္းသူက ကားေမာင္းသူအေလ်ာက္၊ စပယ္ယာက စပယ္ယာအေလ်ာက္၊ ေစ်းေရာင္းသူက ေစ်းေရာင္းသူအေလ်ာက္၊ စီးပြားေရးသမားက စီးပြားေရးသမားအေလ်ာက္၊ ေက်ာင္းဆရာက ေက်ာင္းဆရာအေလ်ာက္ စသျဖင့္ မိမိႏွင့္သက္ဆုိင္သည့္ ေနရာမ်ားတြင္ အ႐ိုးစြဲေနသည့္ အက်င့္ေဟာင္းမ်ား၊ အက်င့္ဆိုးမ်ားကို ျပဳျပင္ၿပီး ေခတ္စနစ္ႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြသည့္ အက်င့္ေကာင္းမ်ား ေမြးျမဴၾကဖို႔ လိုေနၾကၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔မွသာ တစ္ႏုိင္ငံလံုး တိုးတက္ဖြံ႔ၿဖိဳးလာမည္ ျဖစ္ပါသည္။ အစိုးရပဲ ေကာင္းၿပီး က်န္သည့္လူမ်ား မေကာင္းလွ်င္ေရာ.... မည္သို႔ရွိႏုိင္သည္ကို မွန္းဆၾကေစလိုပါသည္။
(၇)
အခုမ်ားေတာ့ ေတာ္ပါေသးၿပီ။ ေနာက္မ်ားမွ ဆက္ေရးပါဦးမည္ခင္ဗ်ား။ ကမၻာ့ရြာႀကီးထဲတြင္ ဟိုသြားဒီသြား ေလွ်ာက္သြားခြင့္ ျပဳၾကပါဦးခင္ဗ်ား။
ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)
၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ ၂၇ ရက္၊ စေနေန႔။
ေန႔လည္ ၁ နာရီ ၄၂ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။
