ဆရာေက်ာ္၀င္းအင္တာဗ်ဴး၊ ေ၀ဖန္သံမ်ား၊ ကၽြန္ေတာ့္အေတြးမ်ား

ကၽြန္ေတာ့္မွာ ေျပာစရာ ၃ ခု ရွိပါတယ္။ စိတ္ထဲမယ္ သိပ္ၿပီးေတာ့ အစာမေက်တဲ့အတြက္ ေဒါသသံေတြ စြက္ေနခဲ့မယ္ဆိုရင္ ႀကိဳၿပီးေတာ့ ေတာင္းပန္လိုက္ပါတယ္။ အတတ္ႏုိင္ဆံုးေတာ့ စိတ္ခံစားခ်က္ကို ခ်ဳပ္တီးၿပီး ေရးသားပါ့မယ္။ ေျပာခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကေတာ့ -

(၁) ဆရာေက်ာ္၀င္း အင္တာဗ်ဴးကိစၥ

(၂) ဆရာေက်ာ္၀င္းကို ေ၀ဖန္ၾကတဲ့ကိစၥ

(၃) လက္ရွိႏုိင္ငံေရးႏွင့္တပ္မေတာ္ဆက္ႏႊယ္မႈကိစၥ

အခုပထမဆံုးအေနနဲ႔ ဆရာေက်ာ္၀င္းရဲ႕ အင္တာဗ်ဴးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့အေၾကာင္းကို ေျပာခ်င္ပါတယ္။ အမ်ားႀကီး မေျပာခ်င္ပါဘူး။ လိုရင္းကို တည့္တည့္ပဲ မသြယ္မ၀ိုက္ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ အရမ္းႀကိဳက္တယ္။ ေမးတဲ့လူေရာ၊ ေျဖတဲ့လူေရာ သိပ္ၿပီးေတာ့ သေဘာက်ဖို႔ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ အဆိုေတာ္ ရဲရင့္ေအာင္ရဲ႕ သီခ်င္းစာသား တစ္ပိုင္းတစ္စကို အစားထိုးေျပာင္းလဲၿပီး ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ နင္ မသိဘူး ႀကိဳက္လြန္းလို႔ေသႏုိင္တယ္ ေပါ့ဗ်ာ။ ျပည္သူ႔ေခတ္ဂ်ာနယ္မွာ ဆရာေကာင္းဆက္ႏုိင္ အၿမဲပံုမွန္ ေရးေလ့ရွိတဲ့ ေခါင္းစဥ္ကို ငွားေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အံ့ၾသလြန္းလို႔ ေသေတာ့မယ္ ေပါ့ဗ်ာ။ ဒီေလာက္ ပညာရွင္ဆန္တဲ့ အေျဖကိုမွ သေဘာမက်ရင္ ကၽြန္ေတာ္က ဘယ္လိုအေျဖကို သေဘာက်ရမလဲဗ်။ လက္ရွိျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မွတ္ခ်က္ျပဳ ေ၀ဖန္ၾကတဲ့ အေျဖအားလံုးထဲမွာ အခု ဆရာေက်ာ္၀င္း ေျဖတဲ့အေျဖကို အႀကိဳက္ဆံုးပဲ။ ဘယ္ႏိုင္ငံျခားသား ပညာရွင္ေျပာတာမွ ဆရာေက်ာ္၀င္းရဲ႕ အေျဖေလာက္ လက္ေတြ႕နဲ႔ မနီးစပ္ဘူး။ မႀကိဳက္တဲ့လူေတြ မ်ားေကာင္းမ်ားႏိုင္ေပမယ့္ ေျပာစရာရွိတာ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ လက္ရွိ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးမွာ ၀င္ေရာက္လႈပ္ရွားေနၾကတဲ့ ႏုိင္ငံေရးပေလယာ (သမၼတ၊ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒၊ လႊတ္ေတာ္အမတ္၊ အတိုက္အခံ၊ ျပင္ပအဖြဲ႕အစည္း၊ စာေရးဆရာ စသည္) ေတြထဲက ဒီေလာက္ ပညာရွင္ဆန္တဲ့အေျဖကို ေျဖႏုိင္တဲ့လူ အခုထိ ကၽြန္ေတာ္ မေတြ႕မိေသးဘူး။ အခ်ိဳ႕အေၾကာင္းအရာေတြမွာ တစ္ခုေကာင္း ေျဖၾကတာကိုေတာ့ ဖတ္မိတာေတြ၊ နားေထာင္မိတာေတြ ရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေလ့လာမႈ အားနည္းတာလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ကဲပါေလ... ကၽြန္ေတာ္လို ျမင္းထိန္းငတာက ဆရာေက်ာ္၀င္းကို အတင္းအဓမၼ ေလာ္ဘီလုပ္သလို၊ မတန္မရာ ခ်ီးက်ဴးေနသလို ျဖစ္ေနပါဦးမယ္။ ေျပာခ်င္တဲ့လိုရင္းက ဆရာေက်ာ္၀င္းရဲ႕ အင္တာဗ်ဴးကို အရမ္းႀကိဳက္တယ္။

ဒီေနရာမွာ တင္ေပးထားပါတယ္။

ဒုတိယတစ္ပိုင္း ေျပာခ်င္တာက ဆရာေက်ာ္၀င္းကို ရစရာမရွိေအာင္ ေ၀ဖန္ၾကတဲ့ ကိစၥပါပဲ။ အခုေျပာေနတဲ့ အင္တာဗ်ဴးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အင္တာနက္ေပၚမွာ ဆရာေက်ာ္၀င္းကို ေဆာ္ၾကႏွက္ၾကတာေတြက အံ့ၾသစရာေတာင္ ေကာင္းပါေသးေတာ့တယ္။ ဒီေန႔ အေျခအေနေတြ ျဖစ္လာေအာင္ ဆရာေက်ာ္၀င္း လုပ္ထားတာ မဟုတ္ဘူးေလ။ ျပည္သူေတြ အဆင္မေျပျဖစ္တာ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းနဲ႔ ဥပေဒျပဳေရးအပိုင္း ပါ၀ါအားၿပိဳင္ေနတာ ဆရာေက်ာ္၀င္း ေျမႇာက္ေပးေနတာ မဟုတ္ဘူးေလ။ တပ္မေတာ္နဲ႔ လက္နက္ကိုင္ သူပုန္ေတြအၾကား ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမရေအာင္ ၾကားကေန ေသြးထိုးေျမႇာက္ပင့္ေနတာ ဆရာေက်ာ္၀င္း မဟုတ္ဘူးေလ။ လက္ရွိ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဆရာေက်ာ္၀င္းရဲ႕ အျမင္ကို သိခ်င္တဲ့အတြက္ ဆရာေက်ာ္၀င္းကလည္း သူျမင္တဲ့အတုိင္း ေျဖၾကားတာကို ဘာျဖစ္လို႔လား သမုိင္းတရားခံလိုမ်ိဳး ရန္ရွာအျပစ္တင္ေနၾကတယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ျဖင့္ စဥ္းစားလို႔ကို မရဘူး။ အခု ဆရာေက်ာ္၀င္း ေျဖခဲ့တဲ့ အေျဖေတြထဲမွာ မေက်နပ္တဲ့ အေျဖ တစ္စံုတစ္ရာ ပါခဲ့တယ္ဆုိရင္ အဲဒီအေၾကာင္းအရာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ပိုၿပီးေတာ့ အမွန္နဲ႔နီးစပ္မယ္ထင္တဲ့ အေျဖရွိတယ္ဆိုရင္ ေျပာၾကေရးၾကေပါ့ဗ်ာ။ ဒီေန႔ေခတ္ေလာက္ ကုိယ့္အျမင္၊ ကုိယ့္အေတြးကို လြတ္လပ္စြာ ေဖာ္ထုတ္ခြင့္၊ ေရးသားခြင့္ရွိခဲ့တာ ျမန္မာ့သမုိင္းမွာ ရွိမွရွိခဲ့ရဲ႕လားေတာင္ မသိပါဘူးဗ်ာ။ ဆရာေက်ာ္၀င္းက မဟုတ္တမ္းတရား အမွန္တရားနဲ႔ ဖီလာဆန္႔က်င္ ေျပာေနတယ္ဆိုရင္ေတာ့ တစ္မ်ိဳးေပါ့ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ အျခားလူေတြနဲ႔အတူ ခ်ဲမယ္၊ ဆဲမယ္၊ ၿဖဲမယ္၊ ဆြဲမယ္ဗ်ာ။ အခုေတာ့ သူမ်ားေရးတဲ့ တစ္ပိုင္းတစ္စ စကားေလးကို ေကာက္ႏုတ္ၿပီးေတာ့ ဆရာေက်ာ္၀င္းကို အျပစ္ေတာ္ျမင္ၿပီး အဆဲေတာ္မ၀င္ၾကပါနဲ႔။ အင္တာဗ်ဴးကို အစအဆံုးတစ္ေခါက္ အရင္ဖတ္ၾကပါ။ ၿပီးမွ ေ၀ဖန္ၾကပါ။ ဆရာေက်ာ္၀င္း ေျပာသမွ်ကို အမွန္လို႔ လက္ခံရမယ္လို႔ မဆိုလိုပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေသေသခ်ာခ်ာဖတ္ရင္ ဆရာေက်ာ္၀င္းရဲ႕ ပညာရွင္အျမင္နဲ႔ ေစတနာကို အထင္းသားျမင္ႏုိင္ပါတယ္။ ဆရာေက်ာ္၀င္း ေျဖထားတာေတြထဲက တစ္ပိုင္းတစ္စ စကားလံုးေလးေတြကိုထုတ္ၿပီး မတန္တဆ ေ၀ဖန္ေနၾကသူေတြကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ရဲ႕ ေခြးေရပုရပုိက္မွာ မွတ္တမ္းတင္ထားလိုက္ေၾကာင္းပါ။

ဒီပုိ႔စ္မွာ တတိယအပိုင္းနဲ႔ ေနာက္ဆံုးေျပာခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရာအျဖစ္ တပ္မေတာ္အေပၚ နားလည္မႈကိစၥကို ကၽြန္ေတာ္ေဆြးေႏြးလိုပါတယ္။ ဒီအင္တာဗ်ဴးမွာ ဆရာေက်ာ္၀င္း ေျဖဆိုသမွ်ထဲက ကၽြန္ေတာ္အႀကိဳက္ဆံုး အေျဖေတြထဲမွာ တပ္မေတာ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေျဖတဲ့အေျဖလည္း တစ္ခုအပါအ၀င္ ျဖစ္ပါတယ္။ အေျပာခံရတဲ့ တပ္မေတာ္ဘက္ကေရာ၊ တပ္မေတာ္နဲ႔ ပတ္သက္လုပ္ကုိင္ေနရတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြအတြက္ပါ လိုလားၾကည္ျဖဴႏုိင္မယ့္ စကားလံုးကို ဆရာေက်ာ္၀င္း ေရြးခ်ယ္သံုးစြဲသြားတာကို သတိထားၾကည့္ေစလိုပါတယ္။ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဆရာေက်ာ္၀င္းရဲ႕ အေျဖထဲမွာ တပ္မေတာ္ဘက္က နာမယ္ဆိုရင္ေတာင္ နာလို႔ရတဲ့ အေျဖအခ်ိဳ႕ ပါ၀င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တပ္မေတာ္နဲ႔ ပတ္သက္ဆက္ႏႊယ္ ေနသူေတြဘက္က တစ္စံုတစ္ရာ တံု႔ျပန္မႈ ႀကီးႀကီးမားမား မရွိတာကလည္း အံ့ၾသစရာပါပဲ။ လင္းလင္းရဲ႕ အိပ္မက္ထဲကစစ္သားႀကီးကို ဆတ္ဆတ္ထိမခံ ျဖစ္ခဲ့ၾကသူေတြက ဆရာေက်ာ္၀င္းရဲ႕ မွတ္ခ်က္အေပၚ တစ္စံုတစ္ရာ ကန္႔ကြက္ေျပာဆိုမႈ မၾကားရတာဟာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ အမွန္ကို ထူးဆန္းမႈပါပဲ။ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕ တပ္မေတာ္အေပၚ အျမင္ေတြဟာ ျပည့္စံုမႈ မရွိဘူးလို႔ ကၽြန္ေတာ္သံုးသပ္မိပါတယ္။ ႀကံဳေတြ႕ခံစားခဲ့ရတဲ့ ဆိုးရြားတဲ့ အေတြ႕အႀကံဳ၊ မီဒီယာေတြရဲ႕ သ႐ုပ္ေဖာ္တင္ျပပံု၊ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြရဲ႕ အျပစ္ပံုခ်ေ၀ဖန္မႈေတြေၾကာင့္ တပ္မေတာ္ဆိုရင္ မုန္းတီးရမယ္၊ တပ္မေတာ္ဆိုတာ အႏုိင္က်င့္တတ္တဲ့ အဖြဲ႕အစည္း၊ တပ္မေတာ္ဆိုတာ အာဏာလိုခ်င္သူေတြ စတဲ့ခံယူခ်က္ေတြဟာ ျမန္မာျပည္သူ အခ်ိဳ႕မွာ တူညီစြာပဲ တည္ရွိေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ တပ္မေတာ္ကို ခုတံုးလုပ္ၿပီး ကုိယ္က်ိဳးရွာခဲ့သူေတြ ရွိခဲ့တာ အေသအခ်ာပါပဲ။ တပ္မေတာ္ကို အသံုးခ်ၿပီး အာဏာထူေထာင္ခဲ့သူေတြ၊ စီးပြားရွာခဲ့သူေတြ ရွိခဲ့တာလည္း အေသအခ်ာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလို လူပုဂၢိဳလ္ တစ္စုတစ္ဖြဲ႕ရဲ႕ လုပ္ရပ္ဟာ တပ္မေတာ္တစ္ခုလံုးရဲ႕ လုပ္ရပ္မဟုတ္ဘူး၊ တပ္မေတာ္တစ္ခုလံုးရဲ႕ သေဘာထားမဟုတ္ဘူးဆိုတာကို နားလည္ၾကဖို႔ လိုပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ သူခိုးေတြရွိတယ္၊ ဓားျပေတြရွိတယ္၊ မုဒိန္းေကာင္ေတြရွိတယ္၊ မူးယစ္ေဆး သံုးတဲ့လူေတြလည္းရွိတယ္။ ေသာက္ပ်င္းႀကီးတဲ့ေကာင္ေတြလည္းရွိတယ္။ အဲဒီလိုေတြ ရွိတဲ့အတြက္ ျမန္မာျပည္ဆိုတာ သူခိုးတုိင္းျပည္၊ ဓားျပတုိင္းျပည္၊ မုဒိန္းတုိင္းျပည္၊ မူးယစ္ေဆးတိုင္းျပည္၊ ေသာက္ပ်င္းတုိင္းျပည္လို႔ အျခားႏုိင္ငံတစ္ခုက ေျပာမယ္ဆိုရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘယ္သူကမွ် ႀကိဳက္ၾကမယ္မဟုတ္ဘူး။ ၿပီးခဲ့တဲ့သမုိင္းေတြကို ယထာဘူတက်က် ျပန္ၿပီးေတာ့ သံုးသပ္ၾကည့္ရင္ တပ္မေတာ္ထိပ္ပိုင္းက အာဏာအလြဲသံုးစားလုပ္သူ တခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ တပ္မေတာ္က နာမည္ပ်က္ခဲ့ရတယ္ဆိုတာ ေတြ႕ႏုိင္မွာပါ။ ေနာက္တစ္ခုက တပ္မေတာ္ေတြရဲ႕ သေဘာသဘာ၀ကို နားလည္ဖို႔လုိပါတယ္။ ကမၻာေပၚက ဘယ္တပ္မေတာ္မဆို အမိန္႔နာခံမႈအေပၚမွာ အေျခတည္ထားရတာကို မေမ့သင့္ၾကပါဘူး။ အီရတ္မွာ စစ္တုိက္ေနတဲ့ စစ္သားကို ငပဲ့လို႔ သြားေျပာလို႔မရဘူး၊ အာဖဂန္နစၥတန္မွာ ေရာက္ေနတဲ့ စစ္သားကိုလည္း လူသတ္ေကာင္လို႔ ေျပာလို႔မျဖစ္ဘူး။ အထက္က အမိန္႔ေပးသူေတြ၊ ဆံုးျဖတ္သူေတြ၊ စီစဥ္သူေတြကို ျမင္ေအာင္ၾကည့္ဖို႔လိုပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ၁၉၅၈ တို႔၊ ၁၉၆၂ တို႔ကို စာေတြထဲကပဲ ထိေတြ႕ခဲ့ရသူဆိုေတာ့ အဲဒီတုန္းက တပ္မေတာ္နဲ႔ အႀကီးအကဲေတြအေၾကာင္း သိပ္မသိဘူး။ အခုလက္ရွိ ကၽြန္ေတာ္ျမင္ေတြ႕ရတဲ့ တပ္မေတာ္အႀကီးအကဲေတြကေတာ့ ဆရာေက်ာ္၀င္း ေျပာသလိုပါပဲ ႏုိင္ငံေရးကေန ဆုတ္ခြာဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကတာကို ျမင္ေနရတာ အမွန္ပါပဲ။ ဘယ္တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ကမွ် ႏုိင္ငံေတာ္အာဏာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေမွ်ာ္မွန္းေစာ္ကားတဲ့ စကားေျပာတာကို မၾကားရဖူးတာ အမွန္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ တပ္မေတာ္က ခုိင္ခုိင္မာမာ ကာကြယ္မယ္ဆုိၿပီး အတိအလင္းပဲ ေျပာထားတာကေတာ့ ဆရာေက်ာ္၀င္း ေျပာခဲ့သလိုပါပဲ။ ဒို႔တာ၀န္အေရးသံုးပါးနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ကာကြယ္ေရးဆိုတဲ့ အခ်က္ႏွစ္ခုပါ။ ဒို႔တာ၀န္အေရးသံုးပါးကို ေ၀ဖန္ေနၾကသူေတြကို ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခါတေလ အံ့ၾသမိပါတယ္။ အဲဒီ အေရးသံုးပါးကို သိမွသိပါေလစလို႔လည္း သံသယျဖစ္မိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏုိင္ငံသားအားလံုး အေလးအျမတ္ထားရမယ့္၊ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရမယ့္ အခ်က္ ၃ ခ်က္ကို တပ္မေတာ္က ကာကြယ္မယ္ဆိုတာ ႀကိဳဆိုရမယ့္ အရာပဲ။ ျပည္ေထာင္စုႀကီး ၿပိဳကြဲသြားတာ၊ တုိင္းရင္းသား စည္းလံုးညီၫြတ္ေရး ၿပိဳကြဲသြားတာ၊ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ ဆံုး႐ံႈးသြားတာကို ဘယ္ျမန္မာႏုိင္ငံသားက လိုလားေတာင့္တပါသလဲ။ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားၾကည့္သင့္ၾကပါတယ္။ ထားေတာ့... ေနာက္တစ္ခုျဖစ္တဲ့ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မယ္ဆိုတာ။ အဲဒါကလည္း အမ်ားေျပာစရာ အခ်က္တစ္ခ်က္ပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြဟာ စကားလံုးေတြနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ သိပ္ၿပီးေတာ့ ထိရွမခံတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ျခင္း ဆိုတဲ့စကားလံုးကို ျပင္လို႔မရေအာင္ ေစာင့္ၾကပ္ျခင္းလို႔ ဘယ္ပညာရွင္က အဓိပၸါယ္ ဖြင့္လိုက္သလဲ မသိပါဘူး။ တပ္မေတာ္က ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မယ္လို႔ ေျပာဆိုတိုင္း လူေတြက ႏွာေခါင္း႐ံႈ႕ၾကတာခ်ည္းပဲ။ အေတြ႕အႀကံဳေတြအရ အစိုးရိမ္လြန္တာလို႔ ေျဖေတြးေတြးလို႔ ရႏုိင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သံသယစိတ္ ႀကီးမားတယ္လို႔ ျမင္မိတယ္။ အျပစ္ဆိုရမယ့္ အရာလို႔ေတာ့ မထင္မိပါဘူး။

ဆရာေက်ာ္၀င္းကို ဘ၀ဂ္ညံေအာင္ ဆဲသံဆိုသူ ဆူညံသြားေစတဲ့ မွတ္ခ်က္စကားက အျခားမဟုတ္ပါဘူး။

ႏုိင္ငံေရးမွာ တပ္ရဲ႕သေဘာတူညီမႈမရွိဘဲနဲ႔ ဘာမွ်လုပ္လို႔မရဘူး

ဆိုတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီစကားကို ေ၀ဖန္တဲ့လူေတြကို ေမးခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီ ေ၀ဖန္သူေတြထဲမွာ စာဖတ္သူလည္း ပါေနမယ္ဆိုရင္ ေျဖေပးေစလိုပါတယ္။ ဆရာေက်ာ္၀င္းက ဒီလိုေျပာတာဟာ တပ္မေတာ္ကို ကပ္ဖားလွ်က္ဖား လုပ္တာလို႔ ေတြးထင္ပါသလား၊ တပ္မေတာ္ကို ႏွပ္ေၾကာင္းေပးေနတာလို႔ ယူဆပါသလား၊ ႏုိင္ငံေရးပေလယာေတြကို ၿခိမ္းေျခာက္ေနတာလို႔ ေတြးထင္ပါသလား။ ေမးခြန္းေတြအားလံုးကို ရက္(စ္) လို႔ ေျဖခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက ၀မ္းနည္းပါတယ္ ဆိုတာပါပဲ။ ဆရာေက်ာ္၀င္းဟာ အဲဒီမွတ္ခ်က္ကို အလကား သူ႔ဟာသူ ထြင္ၿပီးေတာ့ စိတ္ထဲထင္ရာ၊ ေတြးမိေတြးရာ ေျပာခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။

ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ သြားသတိရမိပါတယ္။ တစ္ခါတုန္းဆီက ရွင္ဘုရင္တစ္ပါးဟာ ေက်းလက္ေတာရြာမွာ ဆင္ျဖဴေတာ္ေပၚတယ္လို႔ သတင္းၾကားတဲ့အတြက္ ပညာရွိအမတ္ႀကီးတစ္ဦးကို ေစလႊတ္လုိက္ပါသတဲ့။ ဆင္ျဖဴရဲ႕ ၾကန္အင္လကၡဏာေတြနဲ႔ ျပည့္စံုလား၊ မျပည့္စံုလား၊ ဘယ္လိုဆင္မ်ိဳးလဲ စသျဖင့္ေပါ့ေလ။ အမတ္ႀကီးဟာ သတင္းထြက္ေပၚတဲ့ ေက်းရြာကို သြားေရာက္ၿပီးေနာက္ နန္းေတာ္ကို ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ ဘုရင္ႀကီးကို ေလွ်ာက္ပါတယ္။ အရွင္ဘုရား.... ဆင္ျဖဴေတာ္ မဟုတ္ပါ။ သာမည ဆင္မည္းတစ္ေကာင္သာ ျဖစ္ေၾကာင္းပါ။ ဘုရင္က သူ႔အေတြးနဲ႔သူ ေပ်ာ္ေနခဲ့တာကိုး။ ဆင္ျဖဴရွင္ဘြဲ႕ခံ ရေတာ့မယ္လို႔ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့တာေလ။ အမတ္ႀကီးရဲ႕ ေလွ်ာက္တင္ခ်က္ေၾကာင့္ ဘုရင္လည္း စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္သြားရွာတယ္။ ဟဲ့.... အမတ္ႀကီး၊ ဆင္ျဖဴေတာ္စစ္စစ္ မဟုတ္ရင္ေတာင္ နည္းနည္းပါးပါးေတာ့ ျဖဴမွာေပါ့လို႔ ထပ္မိန္႔ရွာတယ္။ အမတ္ႀကီးကလည္း ကုိယ္တိုင္သြားၾကည့္လာသူ ျဖစ္ေလေတာ့ လံုး၀မေလွ်ာ့ဘူး။ သာမန္ ဆင္မည္းတစ္ေကာင္သာ ျဖစ္ေၾကာင္းပါဘုရားေပါ့။ ဘုရင္ႀကီးလည္း နည္းနည္းေတာ့ မ်က္သြားတယ္။ ဒီအမတ္ႀကီးႏွယ္ ဒီေလာက္ ေျပာေနတာကို ပရိယာယ္ မႂကြယ္၀လုိက္တာေပါ့။ ထပ္ေျပာတယ္.... ဆင္ရဲ႕အေသြးအေရာင္က မည္းေနေပမယ့္ ၾကန္အင္လကၡဏာေတြကေတာ့ ဆင္ျဖဴလကၡဏာ ရွိတယ္မဟုတ္လားေပါ့။ အမတ္ႀကီးကလည္း သူလိုကုိယ္လို ဆင္မည္းတစ္ေကာင္သာ ျဖစ္ေၾကာင္းပါေပါ့။ သူက အေသအခ်ာ သိေနတာကိုး။ အဲဒီေန႔ကစၿပီး ရွင္ဘုရင္ေတြရဲ႕ ထံုးစံအတုိင္း အမတ္ႀကီးလည္း ေခ်ာင္ထိုးခံရသလား၊ အေ၀းကို အပို႔ခံလိုက္ရသလား ဘယ္သူမွ မသိရေတာ့ပါဘူး။ - - - - - - ဒီပံုျပင္ကို တစ္ခါမွ် မၾကားဖူးပါဘူးလို႔ ဒြိဟျဖစ္ေနသူ မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား၊ အလကားေနရင္း ေခါင္းေျခာက္ခံၿပီး စဥ္းစားမေနၾကပါနဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္ကိုဉာဏ္ ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ စိတ္ကူးၿပီး ေရးထားတဲ့ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ပါ။ ဇာတ္ေပါင္းေသာ္ဆိုၿပီး နိဂံုးခ်ဳပ္ရရင္ေတာ့ ပညာရွိအမတ္ႀကီးကား ဆရာေက်ာ္၀င္း၊ ရွင္ဘုရင္ႀကီးကား ဆရာေက်ာ္၀င္းကို ေ၀ဖန္ၾကသူမ်ား၊ အမတ္ႀကီးသြားၾကည့္ခဲ့ရသည့္ ဆင္ႀကီးကေတာ့ ေ၀ဖန္ခံရသည့္ မွတ္ခ်က္စကား ျဖစ္သည္ေပါ့ခင္ဗ်ာ။

ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒစာအုပ္ကို စိတ္၀င္တစား ဖတ္႐ႈေလ့လာဖူးသူမ်ားအေနျဖင့္ ဆရာေက်ာ္၀င္း ဒီလို မွတ္ခ်က္ေပးတာကို အထူးအဆန္း ျဖစ္ေနလိမ့္မည္မဟုတ္ပါ။ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပါ တပ္မေတာ္၏ အခန္းက႑မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ သီးသန္႔ပို႔စ္တစ္ခု ေရးသားမည္ျဖစ္ပါ၍ ဤေနရာတြင္ အက်ယ္မေျပာ ေတာ့သည္ကို နားလည္ေပးၾကေစလိုပါသည္။

အမွတ္တရ

ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)

၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ ၁၇ ရက္၊ အဂၤါေန႔။

ည ၁၁ နာရီ ၃၀ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။