အခုရက္ပုိင္းအတြင္း ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးသတင္းေတြက စံုလင္လွသည္။ ဂ်ာနယ္မ်ား အႀကိဳက္ေတြ႕သည့္ ရက္သတၱပတ္ဟုပင္ ဆုိရမည္ထင္သည္။
(က) ႏိုင္/က်ဥ္းေတြ ထပ္လႊတ္ေပးလိုက္သည္။ ဒါက ဘာမွ်မထူးဆန္း။ ထူးဆန္းတာက ဦးေန၀င္းရဲ႕ ေျမး ၂ ဦးပါ လႊတ္ေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ သူတို႔လည္း သူတို႔၀ဋ္ေကၽြး ကုန္သြားသည့္အတြက္ လြတ္ေျမာက္သြားတာဟုပဲ ႏွလံုးသြင္းလုိက္ပါသည္။ က်န္တာေတြ ေလွ်ာက္စဥ္းစားေနလ်င္ စိတ္ညစ္ေနရဦးမည္။ အသက္တိုေနဦးမည္။
(ခ) ၂၀၁၅ ေက်ာ္မွ အကူအညီေတြ ေပးပါဟူေသာ ေျပာစကားႏွင့္ပတ္သက္၍ ႏိုင္ငံေရးအသုိင္းအ၀ုိင္း တစ္ခုလံုး ပြက္ပြက္ညံေနသည္။ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္ ေျပာတာလဲကေတာ့ ဂ်ာနယ္ေတြ၊ သတင္းစာေတြရဲ႕ တာ၀န္ဟုထင္သည္။ ေျပာခဲ့သည့္ ကာယကံရွင္ကို ေမးၾကေပါ့။ သူ႔ဘာသာသူ အပိုင္တြက္ၿပီး ေျပာတာလား ဆိုတာကလည္း ဂ်ာနယ္လစ္ေတြကိုပဲ အားကိုးရမည္။ ေမးၾကည့္ၾကပါ၊ ဗ်ဴးၾကည့္ၾကပါ၊ ဂ်ာနယ္ေတြ၊ သတင္းစာေတြမွာ ေရးေပးၾကပါ။ ေစာင့္ေမွ်ာ္ဖတ္႐ႈေနပါသည္။
(ဂ) OIC ကိစၥ အရမ္း ထိလြယ္ရွလြယ္ ျဖစ္ေနသည္။ စဥ္းစားဖို႔ေတာင္ ေကာင္းေသးေတာ့သည္။ ဘယ္သူေတြက ဒီလိုေတြျဖစ္ေအာင္ ႀကံစည္ေနၾကတာလဲ။ သံဃာေတြ သူ႔ဟာသူ ေက်ာင္းတိုက္ေတြမွာ ေအးေအးေဆးေဆး သီတင္းသံုးပါေစ။ စာ၀ါေတြ တက္ပါေစ။ ဘာျဖစ္လို႔ သံဃာေတြကို လမ္းေပၚ ဆြဲဆြဲေခၚေနၾကတာလဲ။ ကုိယ့္ဘာသာသာသနာကို ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ ျပန္ဖ်က္ဆီးေနၾကတာလားဟု ေမးခြန္းထုတ္လွ်င္ ကၽြန္ေတာ့္ကို မြတ္စ္တို႔၊ မ်ိဳးမစစ္တို႔ စြပ္စြဲၾကဦးမည္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က မ်က္ကန္းမ်ိဳးခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ ဘာသာ သာသနာကို ဒီနည္းနဲ႔ ထိန္းသိမ္းရမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ေသခ်ာသိသည္။ ဘယ္က်မ္းဂန္ထဲမွာမွ် မိမိဘာသာ သာသနာအတြက္ ဒီလိုေတြ လုပ္ရမယ္ဟု မပါေခ်။ တရားဓမၼႏွင့္ မညီလွ်င္ အဓမၼ၀ါဒီေတြသာ ျဖစ္သည္။ ဒါက ဘာသာေရး႐ႈေထာင့္က ေျပာသည့္ကိစၥ။ ႏိုင္ငံေရး႐ႈေထာင့္က ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ OIC ဆိုသည္မွာ ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ကမၻာသိ ႏုိင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းတစ္ခု ႏိုင္ငံအတြင္း ၀င္ခြင့္ေပးသည့္ ကိစၥရပ္သည္ ဘာမွ်အထူးအဆန္း မဟုတ္ေခ်။ အစိုးရတာ၀န္ရွိသူေတြက ခံစားခ်က္ေတြ၊ ဆႏၵေတြႏွင့္ အလုပ္လုပ္ၾကရတာ မဟုတ္၊ ႏိုင္ငံတကာဆက္ဆံေရး ဆိုတာကလည္း ရွိေသးသည္။ မိမိစိတ္ႏွင့္ မကိုက္ညီတာမွန္သမွ် မွားသည္ဟု လက္ခံေနေသးသေရြ႕ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး ခေရာင္းလမ္းက တက္ႏုိင္ဦးမည္ မထင္ေခ်။
(ဃ) စစ္ေတြမွာ OIC ကို လူ ၈၀,၀၀၀ ေလာက္ ဆႏၵျပသတဲ့။ စံခ်ိန္တင္ေလာက္သည္။ အံ့ၾသရေလာက္သည္။ ဟိုးအရင္ကတည္းကသာ ရခုိင္ေတြ အဲလို စည္း႐ံုးခဲ့လွ်င္၊ အဲဒီလို ညီၫြတ္ခဲ့လွ်င္ ၁၀ ရာခုိင္ႏႈန္းေအာက္ ေရာက္စရာအေၾကာင္း မရွိပါေခ်။ ဆဲခ်င္သည့္ ရခုိင္မ်ားရွိပါက အခ်က္အလက္ႏွင့္ လာဆဲၾကပါကုန္။ တစ္လက္စတည္း အေကာင့္နာမည္တပ္၍ ကြန္းမန္႔မေရးလွ်င္ေတာင္ ဘယ္မွာေနသည္ကို ထည့္ေရးေစလိုသည္။ အြန္လိုင္းမွာ ၀ံသာႏုစိတ္ဓာတ္ ျပင္းထန္ေနသည့္ ရခုိင္အားလံုး နီးပါးက ႏုိင္ငံျခားတိုင္းျပည္မ်ားႏွင့္ ရန္ကုန္ကခ်ည္းပဲ ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ဘာေျပာခ်င္သည္ကို ခင္ဗ်ားတို႔ သိသည္။ ႀကိဳက္တဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ ေပးၾကေပါ့ဗ်ာ။
(င) ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကိစၥက ပါတီတစ္ခုတည္းရဲ႕ ကိစၥမဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာသည္။ ႏိုင္ငံတစ္ခုရဲ႕ ဖြဲ႕စည္းပံုကိစၥကို ပါတီအေရးအလား ေမာင္ပုိင္စီးၿပီး လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္ေနတာေတာ့ နည္းနည္းလြဲေနသည္ ထင္ပါသည္။ ပါတီထိပ္ပိုင္းက ေျပာလိုက္လွ်င္ေတာ့ ဒီမိုကေရစီ စံႏႈန္းေတြနဲ႔ မကုိက္ညီလို႔ ျပင္ခ်င္တာဟု တတြတ္တြတ္ ရြတ္ေနသည္။ အဲဒါဆို ဘာျဖစ္လို႔ အသည္းအသန္ လိုက္လုပ္ေနၾကသလဲ။ ဘာလို႔ ၂၀၁၅ မတုိင္မီ ျပင္ခ်င္တာလဲ။ ခင္ဗ်ားတို႔ပဲ ၂၀၁၅ မွာ NLD က ေသခ်ာေပါက္ ႏုိင္မွာဆို။ အဲဒီက်မွ လုပ္ရင္ ပိုလို႔ေတာင္ အဆင္မေျပဘူးလား။ ခင္ဗ်ားတို႔ ဖြဲ႕တဲ့အစိုးရဆိုေတာ့ ခြင့္ျပဳခ်က္ကိစၥလည္း ပူစရာ မလိုဘူး။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းနဲ႔လည္း ၿငိစရာမရွိဘူး။ အမ်ားႀကီး ေစာင့္ရမွာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ၂ ႏွစ္ေလာက္ေလးပဲဟာကို။ အေပၚကေတာ့ ဟိုေျပာဒီေျပာနဲ႔၊ ရပ္ကြက္ထဲမွာ လိုက္စည္း႐ံုးတဲ့ NLD ေတြကေတာ့ ျပတ္သားတယ္။ ေဒၚစု သမၼတျဖစ္တာကို ျမင္ခ်င္တယ္မလား။ အဲဒါဆိုရင္ ဖြဲ႕စည္းပံုကို ျပင္ရမယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပင္ဖို႔လုပ္ေနတာကို ေထာက္ခံၾကတဲ့။ ေအးေရာ... ဘယ္ေလာက္ ရွင္းသလဲ။ အဲလို တဲ့(ဒဲ့)ေျပာ၊ တဲ့လုပ္စမ္းပါ။ ေ၀့လည္ေၾကာင္ပတ္နဲ႔ ဒီမိုကေရစီစံႏႈန္းေတြ၊ ဘာအခြင့္အေရးေတြ ညာအခြင့္အေရးေတြ ေလွ်ာက္ေျပာမေနစမ္းပါနဲ႔။ NLD ထဲမွာေရာ ဒီမိုကေရစီစံႏႈန္း အျပည့္အ၀ ရွိလို႔လား။ အာဏာရွင္ ေဒၚစုရဲ႕ စကားမွန္သမွ် NLD မူဆိုၿပီး လုပ္ေနတာ ဘယ္ေလာက္ ၾကာေနၿပီလဲ။ NLD ကို လြတ္လပ္စြာ ေ၀ဖန္သူတိုင္းကို ဘာျဖစ္လို႔ အဖြဲ႕၀င္အျဖစ္က ထုတ္ပစ္ၾကသလဲ။ တစ္ခါတေလက်ေတာ့လည္း ဘာမွ်မသိတာပဲ ေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားတို႔ ႏုိင္ငံေရးက ႐ႈပ္ေထြးတယ္ဗ်။ ညစ္ပတ္တယ္လို႔ေျပာရင္ ပိုမွန္မယ္ထင္တယ္။
(စ) လႊတ္ေတာ္နာယကႀကီးရဲ႕ အာဏာခ်ဲ႕ထြင္မႈေတြကလည္း တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ပိုပိုၿပီး ဆိုးလာပါလားဗ်ာ။ ေျပာျပန္ရင္လည္း ေဒါက္တာဆိတ္ဖြားလို သန္းရွာခံရဦးမယ္။ ဖြဲ႕စည္းပံုမွာ ျပင္လိုက္ဗ်ာ။ လႊတ္ေတာ္ေတြက အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကိစၥလုပ္၊ အစိုးရအဖြဲ႕က ဥပေဒေတြ ေရးလိမ့္မယ္။ ၿပီးေရာ... အဲဒါမွ ဒီ Check and balance အေၾကာင္းျပၿပီး အာဏာလြန္ဆြဲေနတာေတြ တစ္ခန္းရပ္မွာ။ အခုေတာ့ ဘာေတြမွန္းကို နားမလည္ေတာ့ဘူး။ ဥပေဒကို နားလည္တယ္ဆိုတုိင္း ဥပေဒကို လက္တစ္လံုးျခား လုပ္တာမ်ိဳးကေတာ့ မလုပ္ေကာင္းဘူး ထင္ပါတယ္ဗ်ာ။
(ဆ) သမၼတ လစာေလွ်ာ့ယူတာကို ဘာျဖစ္လို႔ အနာလုပ္ေနရသလဲလို႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို လာမေမးနဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္မသိဘူး။ သိခ်င္ရင္ အနာလုပ္တဲ့လူေတြကို သြားေမးၾကည့္။ ခဏခဏေမးလာရင္ ေပါက္ကရ ေျဖပစ္လိုက္မယ္။ လႊတ္ေတာ္ကလူေတြက လစာတိုးၿပီး လိုခ်င္ေနတာ၊ သမၼတနဲ႔အဖြဲ႕က ေလွ်ာ့ယူေနေတာ့ ျပည္သူက လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို တစ္မ်ိဳးျမင္မွာေၾကာက္လို႔ ေနမွာေပါ့ကြလုိ႔။ ဟုတ္တယ္ေလ...။ ဘာျဖစ္လဲ... ကုိယ္ေတြက အျမင့္ဆံုး အာဏာပိုင္ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ေတြပဲ။ သမၼတနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕ေတြ မယူတဲ့ ဥပေဒအရ ေပးထားၿပီးသား လစာေတြကို အညီအမွ်ခြဲၿပီး ကုိယ္စားလွယ္ေတြအတြက္ ေထာက္ပံ့ေၾကးအျဖစ္ ေပးႏိုင္မယ့္ ဥပေဒတစ္ခု အတည္ျပဳလိုက္ေပါ့။ ရွင္းရွင္းေလးဟာကို အလကားေနရင္း ေခါင္းေျခာက္ခံေနၾကတယ္။ ကုိယ့္မွာ ႀကိဳက္တဲ့ဥပေဒ ျပ႒ာန္းခြင့္ ရွိေနတာပဲ... လုပ္လိုက္ပါေတာ့လား။
(ဇ) ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးကို စိတ္ပ်က္တဲ့အထဲမွာ ဒီလို ဓာတ္ပံုေတြေၾကာင့္လည္းပါတယ္။ ဘာမွတ္ခ်က္မွ် မေရးခ်င္ေတာ့ဘူး။ စာဖတ္သူတို႔ပဲ ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ ႀကိဳက္သလို ခံစားၾကပါကုန္။
အမွတ္တရ
ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)
၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလ ၁၇ ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႔။
နံနက္ ၁ နာရီ ၄၅ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။
