ျမန္မာဇာတ္ကားမ်ားမွ ရေသာ ဗဟုသုတမ်ား

ျမန္မာဇာတ္ကားမ်ားၾကည့္႐ႈၿပီး ရရွိလာေသာ ဗဟုသုတ (၁၂၅) ခ်က္

(နည္းနည္း လွ်ာရွည္ခ်င္ပါေသးသည္။ ဒီအေၾကာင္းအရာေလးကို ပလန္းနက္ ဖိုရမ္ထဲမွာ ဖတ္ရတာပါ။ အစက ဘာမ်ားပါလိမ့္ဆိုၿပီး ဖတ္မိတာပါ။ ေနာက္မွ အေတာ္ကို သေဘာက်သြားပါတယ္။ ပလန္းနက္မွာ ပို႔စ္ကို တင္ထားတာက ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ကတည္းကပါ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္က ဟိုတစ္ေန႔ကမွ ဖတ္ျဖစ္ပါ တယ္။ ေတာ္ေတာ္ကို သေဘာက်လို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြဆီကိုလည္း အီးေမးလ္နဲ႔ ပို႔လိုက္ပါေသးတယ္။ အဲဒီမွာ ဖတ္ရသမွ်ဆိုရင္ မဂၢဇင္းေတြထဲမွာပါ အေတာ္ေလး ဂယက္႐ိုက္ခဲ့တဲ့ ပို႔စ္ေလးျဖစ္ပံုရပါတယ္။ အေတာ္လည္း ထိသြားၾကပံုရပါတယ္။ ပို႔စ္ကို တင္ထားတဲ့သူက ကိုမြန္းစတားေအာ့ဖ္ေရာ့ခ္ ပါ။ ဒါေပမယ့္ မူလေရးတဲ့သူက သူမဟုတ္ပါ ဘူးတဲ့။ မူလေရးတာက ကိုကယ္လ္ဗင္္ ပါတဲ့ဗ်ာ။ သူတို႔ေရးထားတုန္းက အခ်က္ (၁၀၀) တင္ပါ။ အဲဒီမွာ အေငြ႕ ကပါ (၂၅) ခ်က္ ထပ္ၿပီး ထည့္ေပးထားလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္က ျမန္မာဇာတ္ကားမ်ား ၾကည့္႐ႈ၍ ရရွိလာေသာ ဗဟုသုတ (၁၂၅) ခ်က္ ဆိုၿပီး နာမည္ေပးလိုက္ပါတယ္ဗ်ာ။ မိတ္ေဆြလည္း သေဘာက်မွာပါ)

၁။ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားသည္ ခဏခဏ အတိတ္ကို ျပန္သတိရေလ့ရွိသူမ်ားျဖစ္ၾကၿပီး မ်ားေသာအားျဖင့္ အတိတ္ကို အျဖဴအမည္းျဖင့္သာ သတိရေလ့ရွိသည္။

၂။ သီခ်င္းနားေထာင္ေလ့ရွိသူမ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး သီခ်င္းနားေထာင္ေနရင္း အတိတ္ အေၾကာင္းမ်ား ျပန္ေတြးေလ့ရွိသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။

၃။ စားေသာက္ဆိုင္တြင္ စကားစျမည္ ေျပာမည္ဆိုပါက.. အစာ လံုး၀မစားရ။ (သိပ္စားခ်င္လွ်င္ အရည္ တစ္ခုခု သို႔မဟုတ္ အနည္းငယ္မွ် စားခြင့္ရွိသည္။)

၄။ မိန္းကေလးမ်ား ကားပ်က္လွ်င္ အနီးအနားတြင္ ကူညီေပးခ်င္ေသာ ေယာက်္ားေလး မ်ား အမ်ားအျပားရွိသည္။

၅။ ထိုေယာက်္ားေလးမ်ားသည္ အားလံုးသည္ ကားျပင္တတ္သူမ်ားသာ ျဖစ္ၾကသည္။

၆။ ထိုမိန္းကေလးသည္ Handphone ရွိေသာ္လည္း မ်ားေသာအားျဖင့္ လမ္းသြားလမ္းလာ မ်ားကိုသာ အကူအညီေတာင္းေလ့ရွိသည္။

၇။ Professional Graphic Designer တစ္ေယာက္သည္ Laptop ျဖင့္ Touch Pad ကိုသံုးၿပီး အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းေသာ ဒီဇိုင္းမ်ားကို Microsoft Paint ျဖင့္ ဖန္တီးေလ့ ရွိသည္။

၈။ Instant Messenger / Chat Client ဆိုသည္မွာ Pagemaker / Microsoft Word ကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္သည္။

၉။ Computer ပညာရွင္မ်ားသည္ စာ႐ြက္မ်ားျဖင့္သာ အလုပ္႐ႈပ္ေနတတ္ၾကၿပီး ကြန္ပ်ဴတာ သံုးေလ့မရွိၾက။

၁၀။ သူခိုးမ်ားသည္ အသံမၾကားေအာင္ ေျခဖ်ားေထာက္ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ေလ့ ရွိၾကသည္။

၁၁။ ဆင္းရဲသားမ်ားသည္ ရန္အလြန္ျဖစ္ၾကသည္။

၁၂။ ႐ုပ္ဆိုးသူမ်ားသည္ လူဆိုး၊ လူမိုက္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။

၁၃။ လူမိုက္မ်ားသည္ ေဘာင္းဘီသာ၀တ္ၾကၿပီး ပုဆိုး၀တ္ေလ့၀တ္ထ မရွိၾကေခ်။

၁၄။ လူဆိုးေခါင္းဆာင္ အမ်ားစုသည္ ကုတ္အကၤ်ီ (သို႔) Leather Jacket ၀တ္ေလ့ရွိၿပီး တစ္ခါတစ္ရံ ဦးထုပ္ ေဆာင္းထားတတ္ၾကသည္။

၁၅။ လူဆိုးမ်ားသည္ ၿခံက်ယ္ႀကီးမ်ား၊ တိုက္ပ်က္ႀကီးမ်ားတြင္ စခန္းခ်ေလ့ရွိသည္။

၁၆။ ေထာင္မွထြက္လာသူမ်ားသည္ ေကာင္းမြန္စြာ လုပ္ကိုင္စားေလ့မရွိဘဲ လူဆိုးမ်ားျဖင့္သာ ျပန္လည္ေပါင္းသင္းၿပီး ဆက္လက္ဆိုးသြမ္းၾကသည္။

၁၇။ Snooker ကစားသူ အမ်ားစုသည္ အက်င့္ပ်က္ လူေပြမ်ားသာ ျဖစ္ေလ့ရွိသည္။

၁၈။ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားသည္ ေရကူးကန္နားသို႔ ေရာက္လွ်င္ မည္သူ႔ကိုမဆို ေရထဲသို႔ တြန္းခ်ေလ့ရွိသည္။

၁၉။ စီးပြားေရးသမား အမ်ားစုသည္ အေနာက္တိုင္း၀တ္စံုကို ၀တ္စံုျပည့္ ၀တ္ဆင္သြားလာေလ့ရွိသည္။

၂၀။ ထိုလူအမ်ားစုသည္ အနက္ေရာင္ လက္ဆြဲေသတၱာမ်ား ကိုင္ေဆာင္ေလ့ ရွိၾကသည္။

၂၁။ တစ္ဦးဦးက ဖန္ခြက္က်ကြဲလွ်င္ ထိုသူႏွင့္ ပတ္သက္သူ တစ္စံုတစ္ေယာက္မွာ ေသေဘး (သို႔) အႏၱရာယ္ ႏွင့္ ႀကံဳေနရသည္မွာ အေသအခ်ာပင္ျဖစ္သည္။

၂၂။ ေသခါနီး လူမမာမ်ားသည္ စကားအလြန္မ်ားေသာသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။

၂၃။ သူတို႔ စကားေျပာလို႔ မၿပီးမခ်င္း ေသေလ့မရွိ။

၂၄။ ေက်း႐ြာတိုင္းတြင္ ထန္းေတာရွိတတ္ၿပီး၊ အဆိုပါထန္းေတာတြင္ အခ်ိန္ျပည့္ မူး႐ူးေနသူမ်ားျဖင့္ ျပည့္ေနေသာ ထန္းရည္ဆိုင္ ရွိသည္။

၂၅။ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားဘ၀သည္ ကင္တင္းတြင္ တစ္ေနကုန္ထိုင္ၿပီး ရီစရာဟာသမ်ားေျပာကာ ေကာင္မေလးမ်ားကို ထိုင္ငမ္းေနေသာ ေန႔ရက္မ်ားျဖစ္သည္။

၂၆။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းဆိုသည္မွာ Myanmar Info Tech (ICT Park) ႏွင့္ အင္းလ်ားကန္ေဘာင္ကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္သည္။

၂၇။ စာသင္ခန္းမ်ားထဲတြင္ စိတ္ႀကိဳက္စကားေျပာခြင့္ရွိသည္။

၂၈။ ေက်ာင္းသူမိန္းကေလး အမ်ားစုသည္ အသံစြာက်ယ္စြာက်ယ္ စကားေျပာေလ့ရွိၿပီး၊ ကင္တင္းတြင္ ဟီးဟီးဟားဟား လုပ္ေလ့ရွိသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။

၂၉။ ထိုမိန္းကေလးမ်ားသည္ ဆိုင္ထဲသို႔ ေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္လာလွ်င္ ၀ိုင္းစတတ္ၾကသည္။

၃၀။ အစခံရေသာ ေယာက်္ားေလးတိုင္း ရွက္ၿပီး အမွားမွား အယြင္းယြင္းမ်ား လုပ္ေလ့ရွိၾကသည္။

၃၁။ အသက္မည္မွ်ပင္ ႀကီးေစကာမူ အထက္တန္းေက်ာင္း တက္ေလ့ရွိၾကသည္။

၃၂။ လူငယ္ေယာက်္ားေလး မိန္းကေလးမ်ားသည္ ၃ ေယာက္ ၄ ေယာက္ အဖြဲ႔လိုက္သာ ေပါင္းသင္းေလ့ ရွိၾကသည္၊ တစ္ေယာက္တည္း ေနေလ့သိပ္မရွိ။

၃၃။ ေယာက်္ားေလးအဖြဲ႔မွ တစ္ေယာက္ေယာက္ႏွင့္ မိန္းကေလးအဖြဲ႔မွ တစ္ေယာက္ ေယာက္ ခ်စ္သူရည္းစားျဖစ္သြားလွ်င္ ေယာက်္ားေလးမ်ားသည္ ထိုမိန္းကေလးအဖြဲ႔မွ အျခားေသာ မိန္းကေလးမ်ားႏွင့္ သမီးရည္းစားမ်ား ျဖစ္သြားေလ့ရွိသည္။

၃၄။ သမီးရည္းစားမ်ားသည္ သီခ်င္းဖြင့္ထားေသာ ပန္းၿခံထဲတြင္ ေျပးလႊားကာ ေပ်ာ္ေနၾကေလ့ရွိသည္။

၃၅။ မိန္းကေလးမ်ား ေအာ့အန္ပါက ကိုယ္၀န္ရွိေနၿပီျဖစ္သည္။

၃၆။ ကိုယ္၀န္ရွိေသာ မိန္းကေလးမ်ား ေခ်ာ္လဲလွ်င္ ကိုယ္၀န္ပ်က္က်ဖို႔ ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္း ေသခ်ာသည္။

၃၇။ ေမြးလာေသာ ကေလးမွာ ေယာက်္ားေလးျဖစ္လွ်င္ လင္ေယာက်္ားမွာ အလြန္ေပ်ာ္႐ႊင္ေလ့ရွိသည္။

၃၈။ ျမန္မာမိန္းကေလးမ်ားသည္ စိတ္ဆိုးလွ်င္ ပါး႐ိုက္ေလ့ ရွိၾကသည္။

၃၉။ အသည္းကြဲသူမ်ားသည္ အလြမ္းသီခ်င္းမ်ား နားေထာင္ၿပီး ငိုေႂကြးေလ့ ရွိၾကသည္။

၄၀။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ ရန္ျဖစ္ပါက အဆိုပါ မိန္းကေလးႏွင့္ သမီးရည္းစား ျဖစ္သြားတတ္သည္။

၄၁။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္သည္ ေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္အား မေက်နပ္၍ လက္စားေျခလိုလွ်င္ သမီးရည္းစားအျဖစ္ တြဲေလ့ရွိသည္။

၄၂။ အရက္မူးလာလွ်င္ အာေလးလွ်ာေလးျဖင့္ စကားေျပာတတ္ၿပီး.. ေျပာသမွ် စကားအမ်ားစုမွာ ရန္စကားမ်ားသာ ျဖစ္ၾကသည္။

၄၃။ အရက္ဆိုင္အတြင္း မည္မွ်ပင္ ရန္ျဖစ္ေစကာမူ မ်ားေသာအားျဖင့္ ရဲလာၿပီး ဖမ္းေလ့မရွိ။

၄၄။ မူး႐ူးၿပီး အိမ္ျပန္လာလွ်င္ အိမ္ရွိေကာင္မေလးမ်ားအား မတရား ျပဳက်င့္တတ္ၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ စားပြဲေပၚမွ ပန္းအိုးလဲသြားျခင္း၊ က်ကြဲျခင္း၊ ပန္းပြင့္ေႂကြျခင္းမ်ားျဖစ္တတ္သည္။

၄၅။ အခန္းတစ္ခန္းအတြင္းမွ ထြက္လာၿပီး ပုဆိုးျပင္၀တ္လွ်င္ မုဒိမ္းေကာင္ျဖစ္သည္။ (မူးေနသူျဖစ္ၿပီး မ်က္ႏွာေပၚတြင္ အဆီျပန္ေနပါက ၁၀၀ ရာခိုင္ႏႈန္း ေသခ်ာသည္။)

၄၆။ မတရားျပဳက်င့္ ခံရသူတိုင္း ကိုယ္၀န္ရွိလာၾကသည္။

၄၇။ သူတို႔သည္ အမ်ားအားျဖင့္ တရားစြဲေလ့ မ႐ွိၾက။

၄၈။ ကိုယ္၀န္ဖ်က္ခ်ေလ့ မရွိသည့္အျပင္ ကေလးကို ေတာ႐ြာတစ္ခုခုသို႔ သြားၿပီး ခက္ခဲဆင္းရဲစြာ ေမြးေလ့ရွိသည္။

၄၉။ အိမ္မ်ားတြင္ ေခ်ာေမာလွပေသာ အိမ္ေဖၚ ေကာင္မေလးမ်ား ရွိတတ္သည္။

၅၀။ ထိုအိမ္ေဖာ္ေကာင္မေလးမ်ားသည္ အိမ္ရွင္၏ သားမ်ားႏွင့္ ၿငိစြန္း သြားတတ္ၾကသည္။

၅၁။ ႐ုပ္ဆိုးေသာ အိမ္ေဖၚအား မည္သူမွ် မတရားျပဳက်င့္ျခင္းမရွိ။

၅၂။ ေခတ္လူငယ္ အမ်ားစုသည္ Shopping Mall မ်ား Snack Bar မ်ားတြင္ တစ္ခ်ိန္လံုး အခ်ိန္ၿဖံဳးေနတတ္ၾကသည္။

၅၃။ အဆိုပါ ဆိုင္မ်ားတြင္ ေတြ႕သမွ်ေကာင္မေလးမ်ားအား မ်က္စပစ္ျပျခင္း စသည္ စသည္မ်ားအား စိတ္ႀကိဳက္လုပ္ခြင့္ရွိသည္။

၅၄။ မိန္းကေလးမ်ား အဖြဲ႕လိုက္ ခရီးထြက္ပါက ေယာက်္ားေလး အဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔ႏွင့္ လမ္းခရီးမွာ ႀကံဳေတြ႕ေလ့ရွိၿပီး ခ်စ္သူရည္းစား ျဖစ္သြားေလ့ရွိသည္။

၅၅။ ေယာက်္ားေလး (သို႔) မိန္းကေလးအဖြဲ႔မ်ားတြင္ အေခ်ာဆံုးတစ္ေယာက္မွ လြဲၿပီး က်န္ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာ တစ္ခ်ိန္လံုး ဟာသလုပ္ၿပီး ရီစရာမ်ား ေျပာေနတတ္ၾကသည္။

၅၆။ ေခတ္လူငယ္အမ်ားစုမွာ မိဘ တစ္ဦး (သို႔) ႏွစ္ဦးလံုးမရွိတတ္ၾက။ ဦးေလး၊ အေဒၚ မ်ား သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖင့္သာ ေနေလ့ ရွိၾကသည္။

၅၇။ စတိုးဆိုင္ရွိ အေရာင္းစာေရးမမ်ားအား စိတ္ႀကိဳက္ ရည္းစား စကားေျပာခြင့္ရွိသည္။

၅၈။ (အေရာင္းတာ၀န္ခံ/မန္ေနဂ်ာ/Security) မည္သူကမွ် မတားဆီးၾက၊ အေႏွာင့္ အယွက္ ေပးေလ့မရွိၾက။

၅၉။ မည္သူမဆို တကၠစီငွားစီးလွ်င္ မည္သည့္အခါမွ ေစ်းမဆစ္ၾက။

၆၀။ အသက္ ၄၀ ေက်ာ္ မိန္းမႀကီး ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔မွာ အတင္းေျပာတတ္သူမ်ားသာ ျဖစ္ၾကသည္။

၆၁။ ရႈပ္ေပြေသာ မိန္းမမ်ားသည္ အခ်ိန္ျပည့္ ဖဲရိုက္ေနေလ့ရွိသည္။

၆၂။ အိမ္တစ္အိမ္တြင္ အဖိုး၊ အဖြားမ်ားသည္ ၾသဇာအရွိဆံုးလူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ သူတို႔ကို အားလံုးက ေၾကာက္ရေလသည္။

၆၃။ ညအခ်ိန္မေတာ္ လမ္းမေပၚတြင္ သီခ်င္းအက်ယ္ႀကီးဆိုၿပီး ဂစ္တာတီးေနသူမ်ားကို တရပ္ကြက္လံုးက သည္းညည္းခံၾကသည္။

၆၄။ ဂစ္တာတစ္လံုးထဲျဖင့္ Drum/Keyboard အသံမ်ားထြက္ေအာင္ တီးတတ္ၾကသည္။

၆၅။ ေကာင္မေလးမ်ားသည္ အေဖာ္မပါဘဲ ညအခ်ိန္မေတာ္ လူျပတ္ေသာ လမ္းမ်ားတြင္ သြားလာေလ့ရွိသည္။

၆၆။ ထိုလမ္းမ်ားတြင္ အေဖာ္မပါေသာ ေကာင္မေလးအား ဆြဲလားရမ္းလားလုပ္ဖို႔ အရက္မူးေနေသာ လူရမ္းကားမ်ား လူဆိုးမ်ား ေစာင့္ေနတက္သည္။

၆၇။ ထိုမိန္းကေလးမ်ားသည္ အမ်ားအားျဖင့္ ေအာ္ဟစ္အကူအညီေတာင္းေလ့မရွိၾက။

၆၈။ ေယာက်္ားေလးမ်ားသည္ တစ္ေယာက္တည္းပင္ျဖစ္ေစကာမူ ၂ ေယာက္ ၃ ေယာက္မကေသာ လူဆိုး/လူမိုက္မ်ားႏွင့္ ရန္ျဖစ္ေလ့ရွိသည္။

၆၉။ ရန္ျဖစ္သည့္အခ်ိန္တြင္ လဲက်သြားပါက ရႈံးၿပီျဖစ္သည္။

၇၀။ အလြန္ေခ်ာေမာလွပေသာ ေကာင္မေလးမ်ားတြင္ ခပ္ေပါေပါ ခပ္ခ်ာခ်ာ အစ္ကိုတစ္ေယာက္ ရွိေနတတ္သည္။

၇၁။ ထိုမိန္းကေလး၏ အေဖသည္ သူ၏သားမက္ေလာင္းအား မည္သည့္အခါမွ် မ်က္ႏွာေက်ာမတည့္။

၇၂။ နယ္မွ တစ္ေယာက္တည္းလာေနေသာ မိန္းကေလးမ်ားသည္ သိန္းခ်ီေပးရေသာ အခန္းမ်ားငွားေနတတ္ၾကၿပီး ဘတ္စ္ကားျဖင့္ သြားေလ့ရွိသည္။

၇၃။ ဆင္းရဲသား အလုပ္သမားမ်ားသည္ စုတ္ခ်ာေသာ (တစ္ခါတစ္ရံ) စုတ္ၿပဲေနေသာ အ၀တ္အစားမ်ားသာ အၿမဲလို ၀တ္ဆင္ၾကသည္။

၇၄။ ခ်မ္းသာသူတို႔၏ သားသမီးမ်ားသည္ ဘြဲ႕ရၿပီးသည္အထိ အလုပ္လုပ္ေလ့မရွိၾက။

၇၅။ အသည္းကြဲသူမ်ားသည္ မီးရထားလမ္းေဘးတြင္ လမ္းေလွ်ာက္ေနေလ့ရွိသည္။

၇၆။ ပိုက္ဆံခ်မ္းသာေသာ လုပ္ငန္းရွင္သူေဌးမ်ားသည္ ဆင္းရဲၿပီး ေခ်ာေမာလွပေသာ ေကာင္မေလးမ်ားအား လက္ထပ္ခြင့္ရရန္ ေယာက္ခမေလာင္းမ်ားအား ေငြျဖင့္ သိမ္းသြင္းတတ္သည္။

၇၇။ အျဖဴေရာင္ကုတ္အက်ီရွည္ ၀တ္ထားၿပီး နားက်ပ္ကို လည္ပင္းတပ္ထားသူတိုင္း ဆရာ၀န္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ (သို႔) ဆရာ၀န္တိုင္း ဂ်ဴတီကုတ္၀တ္ၿပီး နားက်ပ္လည္ပင္း ဆြဲထားတတ္ၾကသည္။

၇၈။ ခြဲစိတ္ကုသမႈ မေအာင္ျမင္လွ်င္ ခြဲစိတ္ဆရာ၀န္ႀကီးသည္ ခြဲခန္းအတြင္းမွ ေခါင္းယမ္း၍ (သို႔) မ်က္ႏွာပ်က္၍ ထြက္လာတတ္သည္။

၇၉။ မင္းသား (သို႔) မင္းသမီး၏ အေမမ်ားတြင္ ႏွလံုးေရာဂါ (သို႔) ေသြးတိုးေရာဂါမ်ား ရွိတတ္သည္။

၈၀။ တယ္လီဖုန္းမွ သတင္းဆိုးၾကားရလွ်င္ တယ္လီဖုန္းေျပာေနရင္းမွ မူးေမ့ လဲသြားတတ္သည္။

၈၁။ အလြန္ေတာ္ေသာ မိန္းမမ်ားသည္ အသံုးမက်ေသာ (သို႔) အလြန္မာနႀကီးေသာ ေယာက်္ားမ်ားကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ၾကသည္။

၈၂။ အလြန္ထက္ျမက္ေသာ မိန္းမမ်ား၏ အိမ္ေထာင္ေရးသည္ အဆင္မေျပ။

၈၃။ လူငယ္မ်ား၏ နာမည္အမ်ားစုမွာ ေခၚရခက္ေသာ ေသာက္ညင္ကတ္ဖြယ္ နာမည္မ်ား ျဖစ္ေလ့ရွိသည္။

၈၄။ တခါတရံ မည္သုိ႔မွ် ေတြးေတာယူဖြယ္မရေလာက္ေသာ နာမည္မ်ဳိးရွိသည္။

၈၅။ ထိုေသာက္ညင္ကတ္ဖြယ္ နာမည္ဆိုးကို မည္သူကမွ် စျခင္း၊ ေနာက္ျခင္း ေျပာင္ေလွာင္ျခင္းမျပဳၾကေခ်။

၈၆။ ေယာက်္ားေနာက္ ခိုးရာလိုက္ေျပးသြားေသာ မိန္းကေလးမ်ားသည္ မိဘမ်ားအား ခိုးရာလိုက္သြားၿပီျဖစ္ေၾကာင္း.. လိုက္မရွာရန္ႏွင့္ ခြင့္လႊတ္ေစခ်င္ေၾကာင္း အစရွိသျဖင့္ စာေရးထားတတ္ၾကၿပီး အိပ္ယာေပၚ သို႔မဟုတ္ အိပ္ယာေဘးကစားပြဲေပၚ တင္ထားေလ့ရွိၾကသည္။

၈၇။ ထိုစာအမ်ားစုတြင္ သမီးမိုက္ဆိုေသာ စာသား ပါေလ့ရွိသည္။

၈၈။ ေယာက်္ားေလးအမ်ားစုကေတာ့ မိဘကို မိန္းမခိုးမည့္ကိစၥႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး လံုး၀ အသိေပးေလ့မရွိ။

၈၉။ ႏွဲသံၾကားပါက (နာတာရွည္) မမာမက်န္းျဖစ္ေနသူမ်ား ေသတတ္သည္။

၉၀။ ေယာက်္ားေလးမ်ား၏ အခန္းသည္ လူမေနသည့္အခန္းကဲ့သို႔ အစဥ္အၿမဲ ရွင္းလင္းေနတတ္ၿပီး သန္႔ရွင္းေနေလ့ရွိသည္။

၉၁။ အိမ္ေဖာ္မိန္းမမ်ား၊ ၿခံေစာင့္မ်ားသည္ အိမ္ရွင္၏ သမီးအား မမေလး ဟုသာ ေခၚေလ့ရွိသည္။

၉၂။ အခုေနာက္ပိုင္းတြင္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးစကားမ်ားကိုပင္ ေလးနက္ေအာင္ တမင္ႀကိဳးစားဖ်စ္ၫွစ္ေျပာတက္ေသာ အက်င့္မ်ား ရွိလာၾကသည္။

၉၃။ လူၾကားထဲတြင္ အိေႁႏၵ ပ်က္ေလာက္ေအာင္ တကိုယ္လံုးႏွင့္ လက္မ်ားရမ္းခါလႈပ္ၿပီး စကားေျပာတက္ သူမ်ားကို မထူးျခားသေယာင္ ဆက္ဆံေျပာဆိုတက္ၾကသည္။

၉၄။ လူငယ္မ်ားသည္ ပူအိုက္ေသာရာသီမွာပင္ အေႏြးထည္မ်ား ၀တ္ဆင္ၾကေလ့ ရွိသည္။

၉၅။ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူအမ်ားစုမွာ စာႀကိဳးစားသည္ကို မေတြ႕ရ။

၉၆။ ဖေယာင္းတိုင္မ်ားထြန္းထားလွ်င္ အလြန္ပင္ ရိုမန္တစ္ ျဖစ္သည္။

၉၇။ သႀကၤန္လည္ရာတြင္ မည္သူမွ် အရက္မေသာက္ၾက။

၉၈။ ႏိုင္ငံျခားသြားၿပီး ပညာသင္လာပါက ျမန္မာျပည္တြင္ အလြန္ေအာင္ျမင္ေသာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ (သို႔) ပညာရွင္အျဖစ္ ရပ္တည္ႏိုင္သည္။

၉၉။ ေယာက်္ားျဖစ္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေမႊးမရွိလွ်င္ အတုတပ္ထားတတ္ၾကသည္။

၁၀၀။ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားသည္ မည္မွ်ပင္ ေဒါသထြက္ေစကာမူ ဆဲဆိုျခင္းမျပဳၾက။

၁၀၁။ သူၾကီးသားမ်ားသည္ မေကာင္းေသာသူမ်ား ျဖစ္တတ္သည္။

၁၀၂။ ဘယ္သူမွမေခၚေသာ္လည္း ရဲမ်ားသည္ အမႈအခင္းျဖစ္ျပီးျပီးခ်င္း ေရာက္လာ တတ္ၾကသည္။

၁၀၃။ ဖခင္ႏွင့္သားမ်ားမွာ အမ်ားအားျဖင့္မတည္႕ၾကေခ်။

၁၀၄။ ပုိက္ဆံအိတ္မ်ား၊ အဖိုးတန္ပစၥည္းမ်ား ေကာက္ရ၍ ျပန္ေပးလွ်င္ပိုင္ရွွင္က ေက်းဇူး ဆပ္သည့္အေနျဖင့္ ပိုက္ဆံေပးတတ္ၾကေသာ္လည္း ဘယ္ေတာ့မွ မယူတတ္ၾက။ (ပိုက္ဆံေပးျပီး ေက်းဇူးဆပ္ရေကာင္းလာဟုပင္ ေဒါသထြက္တတ္ ၾကေသးသည္။)

၁၀၅။ ဆင္းရဲသားႏွင့္ သူေဌးသမီး အမ်ားအားျဖင့္ ညားတက္ၾကသည္။

၁၀၆။ ရတနာမ်ား၊ အဖိုးတန္ေရွးေဟာင္းပစၥည္းမ်ား ကိုယ့္ဖာသာ အိမ္ေအာက္ကျဖစ္ျဖစ္၊ တစ္ေနရာကျဖစ္ျဖစ္ တူးလို႕ရလွ်င္ ႏိုင္ငံေတာ္ကိုသာ ျပန္အပ္ေလ့ရွိသည္။

၁၀၇။ ဆိုင္တစ္ဆိုင္ဆိုင္မွာထိုင္ျပီး ပိုက္ဆံရွင္းလွ်င္ ဘယ္ေတာ့မွ ပိုေငြအေၾကြ ျပန္မအမ္းၾကေခ်။ (တခ်ိဳ႕ကျပန္မအမ္းရေအာင္ပင္ ပိုတာ ျပန္မေပးနဲ႔ဟုလုပ္တတ္သည္)

၁၀၈။ အရက္ေသာက္လွ်င္ မည္သူမွ (အမ်ားအားျဖင့္၊ မည္သည္႕အရက္ျဖစ္ျဖစ္) ေရ၊ ေဆာ္ဒါေရာျပီး မေသာက္ၾကေခ်။ အခ်ိဳ႕ဆိုလွ်င္အျမည္းပင္မစားၾက။

၁၀၉။ လူငယ္မ်ားအမ်ားစုသည္ စိတ္ကူးယဥ္တတ္သူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ယဥ္သည့္ စိတ္ကူးတိုင္းလည္း အျပင္ကအတိုင္းလိုပင္ ျဖစ္ေနတတ္သည္။

၁၁၀။ ဓားႏွင့္ အထိုးခံရျပီးျပီးခ်င္း လူနာကိုေဆရံုပို႔ဖို႔ထက္ လူနာလဲက်ေနသည့္ ေနရာတြင္သာ အၾကာႀကီး စကားေျပာေနတတ္သည္။

၁၁၁။ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရွိလွ်င္ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္က ေသေပးရသည့္ထံုးစံရွိသည္။

၁၁၂။ က်မ္းမာေရးအတြက္ အေျပးေလ့က်င့္လွ်င္ မနက္ ၉း၀၀ရီေလာက္ ထျပီး အေျပးေလ့က်င့္ေလ့ရွိသည္။

၁၁၃။ ေယာက္်ားေလးမ်ား အသည္းကဲြလွ်င္ အရက္ေသာက္ေလ့ရွိသည္။

၁၁၄။ အရက္တစ္ခြက္ေသာက္ျပီးလွ်င္ တစ္ပုလင္းလံုး ေသာက္ျပီးသကဲ့သို႔ ရုပ္၊ အသံႏွင့္ အေတာ္ေလး မူးတက္ၾကသည္။

၁၁၅။ အပ်ိဳၾကီးမမမ်ားသည္ ေကာင္ေလးေခ်ာေခ်ာေလးမ်ားကို အရမ္းအရမ္းကို ခိုက္တတ္ၾကသည္။

၁၁၆။ ကားတိုက္လွ်င္ သစ္ပင္ၾကီး လည္သြားတတ္သည္။

၁၁၇။ ကိုယ္ကမသတ္ဘဲ သူမ်ားသတ္ျပီသား လူေသ၏ ရင္ဘတ္တြင္ စိုက္ေနေသာ ဓားကို သြားျပီးႏုတ္ေပးမိလွ်င္လည္းေကာင္း၊ ကိုင္မိလွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း လူသတ္ တရားခံ ျဖစ္တတ္သည္။

၁၁၈။ လူ ၄-၅ ေယာက္ ႏွင့္လည္း တိုက္ပဲြၾကီးတစ္ပဲြျဖစ္တတ္သည္။ အဆိုပါ တိုက္ပဲြ အတြင္းမွ လူဆိုးမ်ားသည္ ေသျပီးလွ်င္လည္း ျပန္ရွင္တတ္သည္။

၁၁၉။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ မိန္မေၾကာက္ေသာ ခပ္ေပါေပါ ေယာက္်ားၾကီးမ်ား မ်ားစြာရွိတတ္သည္။

၁၂၀။ အသက္ၾကီးေသာ သူေဌးၾကီးမ်ား၏ အသက္ကို မၾကာခဏ ကယ္တင္မယ့္သူ ေပါမ်ားသည္။ အဆိုပါသူေဌးမ်ားကလည္း ကယ္တင္သူကို ေမြးစား၍ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ အေမြေပး၍ေသာ္လည္းေကာင္း ေက်းဇူးျပဳတတ္ ၾကသည္။

၁၂၁။ ပေထြးမ်ားသည္ မယားပါသမီးမ်ားကို အဓၶမ ျပဳက်င့္တတ္သည္။ (မက်င့္သူမရွိသေလာက္ပင္)

၁၂၂။ အမ်ိဳးသားမ်ား ေရခ်ိဳးခန္းကထြက္လာလွ်င္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားက မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါ ေပးဖို႔အတြက္ ေစာင့္ေနတတ္ၾကသည္။

၁၂၃။ လဲက်ေနရာမွ ဓားကိုင္ျပီးထလာေသာ လူဆိုးက ဖက္၍ေအာင္ပဲြခံ ၾကည္ႏူးေနေသာ လူေကာင္းႏွစ္ေယာက္ကို ဓားႏွင့္ေျပးထိုးလွ်င္၊ ထုိသို႔ ဓားႏွင့္ ထိုးမည္ကို ျမင္ေသာသူက ေရွာင္ေျပးျခင္း၊ လဲွခ်ျခင္း၊ ျပန္လည္ခုခံျခင္းတို႔ထက္ ခႏၶာကိုယ္ကို တစ္ဖက္သို႕လွည္႕၍ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ၀င္ေရာက္အစေတးခံျပီး အသက္ အေသခံၾကတတ္သည္။

၁၂၄။ ျမန္မာျပည္တြင္ တူ၊ တူမမ်ားက မိမိထက္ အသက္မ်ားစြာၾကီးေသာ အေဒၚ၊ ဦးေလးမ်ားကိို မေလးစားတတ္ၾက။ အဆိုပါ ဦးေလး၊ အေဒၚမ်ားကလည္း လူငယ္မ်ား ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ အရွက္သိကၡာမဲ့တတ္ၾကသည္။

၁၂၅။ စိတ္ဆိုးျပီး ကားျမန္ျမန္ေမာင္းလွ်င္ ကားတိုက္ၿပီးေသေလ့ရွိၾကသည္။