နာဂစ္က သတိေပးခဲ့ျခင္း
ခ်စ္စံ၀င္း
ခ်စ္စံ၀င္း
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေအာက္ပိုင္းႏွင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ ၀င္ေရာက္တိုက္ခိုက္သြားေသာ နာဂစ္မုန္တိုင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာရေသာ ခံစားမႈမ်ားက ျပင္းထန္လြန္း၊ ႀကီးမားလြန္းသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အသက္(၇၀)သက္တမ္းတြင္ တစ္ခါမွတစ္ခါဘူးမွ မႀကံဳဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ အဘိုးအဘြားတို႔ကလည္း သူတို႔သက္တမ္းတြင္ ယခုလိုျပင္းထန္ေသာ မုန္တိုင္းတစ္ခု ခံစားရဘူးသည္ဟု ကၽြန္ေတာ္တို႔အား မေျပာခဲ့ဘူးသျဖင့္ လြန္ခဲ့ေသာအႏွစ္(၁၀၀) (၁၅၀)အတြင္းလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ထိုကဲ့သို႔ေသာ မုန္တိုင္းျဖစ္ေပၚတုိက္ခတ္ခဲ့ဖူးျခင္းမရွိဟု ယူဆရသည္။ ႏွစ္ေပါင္း (၂၀၀၀)ေက်ာ္ ရွည္လ်ားေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္လည္း ထိုကဲ့သို႔ေသာ မုန္တိုင္းျဖစ္ေပၚတိုက္ခတ္သည့္ အမွတ္အသား တစ္စံုတစ္ရာ မေတြ႕ရွိရပါ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ေခတ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အခါတြင္မွ ျဖစ္ေပၚခံစားရေသာ မုန္တိုင္းႀကီးျဖစ္၏။ တိုက္ခတ္ခံရေသာ ေဒသသည္ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚ ပင္လယ္ကမ္းေျခေဒသျဖစ္သည္။ ထိုေဒသတြင္ မုန္တုိင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ပင္လယ္ေရ ျမင့္တက္မႈႏွင့္ မုန္တိုင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ လိႈင္းဒဏ္ကိုပါ တစ္ၿပိဳင္နက္ ခံၾကရသည္။ တစ္နာရီ မုိင္(၁၂၀)ႏႈန္း တိုက္ခတ္ေသာ ေလဒဏ္အျပင္ ပင္လယ္ေရ ျမင့္တက္မႈႏွင့္ ပင္လယ္လိႈင္း႐ုိက္ခတ္မႈဒဏ္ကို တစ္စုတစ္ေ၀းတည္း ခံစားလုိက္ရေသာေၾကာင့္ ခံစားခ်က္ ပိုျပင္းၿပီး အထိနာခဲ့သည္။ ပင္လယ္ေရျပင္ျမင့္တက္လာကာ (၁၂)ေပ၊ လိႈင္းလံုးက (၁၂)ေပ ရွိေသာေၾကာင့္ အခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ ေရက အုန္းပင္ထိပ္ဖ်ားအထိ ေရာက္သည္။
ေနာက္တစ္ခ်က္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္သူေရာ၊ အစိုးရႏွင့္ ဌာနဆိုင္ရာတို႔ပါ ျပင္းထန္ေသာ မုန္တုိင္း အေတြ႕အႀကံဳမရွိ၍ ခံရတာလည္းပါသည္။ မုန္တုိင္းျဖစ္ေနသည္။ မုန္တုိင္းလာေနသည္ကို ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚကေရာ ရန္ကုန္ကပါ သိသင့္သေလာက္သိ၏။ သို႔ေသာ္ မုန္တုိင္းႀကီး၀င္လာပါက ညိဳသႀကီးကို ႏွစ္တစ္လက္မႏွင့္ လႊဲ႐ိုက္လုိက္သလုိ ခံစားရမည္ကို မသိၾက။ ဧရာ၀တီတိုင္း ေျမာက္ဘက္သို႔ ၀င္ေရာက္ၿပီး အားေပ်ာ့ပ်က္ျပယ္သြားမည္ဟု ထင္မွတ္ကာ ရန္ကုန္သူ ရန္ကုန္သားက (၂-၅-၂၀၀၈)ရက္ေန႔ ညဦးပိုင္းတြင္ စားေသာက္ဆုိင္မွာ ရွိသူက ရွိေနဆဲ။ ညကိုးနာရီခြဲ ႐ုပ္ရွင္ကို ၾကည့္သူတို႔က ၾကည့္ေနၾကဆဲျဖစ္၏။ ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြ (၃၄)လမ္းမွ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးက “ကၽြန္မတို႔လည္း အဲဒီညက (၉)နာရီခြဲပြဲ သြားၾကည့္တာ (၁၂)နာရီေလာက္ ႐ုပ္ရွင္႐ံုထဲက ထြက္လိုက္ေတာ့ ေလထဲ ထမီပါသြားလို႔ မနည္းဆြဲထားၿပီး ျပန္ပတ္ထားရတယ္” ဟု ဆိုပါ၏။ ရန္ကုန္က အဲသေလာက္အထိ မုန္တုိင္းအေပၚ စိတ္ခ်လက္ခ်ရွိခဲ့တာျဖစ္သည္။ နာဂစ္မုန္တုိင္းသည္ ထိုေန႔ည (၁၂)နာရီတြင္ ရန္ကုန္သို႔ ၀င္ေရာက္ကာ တစ္စစီေခ်မႈန္းဖ်က္ဆီးခဲ့သည္။ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေအာက္ပိုင္း ပင္လယ္ကမ္းေျခေဒသႏွင့္ ရန္ကုန္သို႔ ၀င္ေရာက္တိုက္ခိုက္ခဲ့ေသာ မုန္တိုင္းက ျပင္းထန္လြန္းသည္။ လိႈင္းေရာ၊ ေလေရာ၊ ေရေရာ၊ မုိးပါ ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အေသအေပ်ာက္လည္းမ်ားသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ ျပင္ပစာနယ္ဇင္းတို႔က ဆူနာမီ တမွ် ရွိသည္ဟု ဆိုၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း အႏိုင္ႏိုင္ငံက ေရးႀကီးသုတ္ျပာ အကူအညီမ်ားေပးၾက၏။ လူသားခ်င္း ၫွာတာေထာက္ထားစြာျဖင့္ ေပးအပ္ၾကသည္မွာ ၀မ္းသာစရာျဖစ္သည္။ ေက်းဇူးတင္ရမွာ ျဖစ္သည္။ အျခားအခ်ိန္မ်ားထက္ ယခုလို ဒုကၡႏွင့္ ရင္ဆုိင္ေနခ်ိန္တြင္ ေပးအပ္သည္က ေက်းဇူးႀကီးမား လွသည္။
ႏိုင္ငံေတာ္ကလည္း ႀကီးမားေသာ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္၏ အေနအထားကိုၾကည့္ကာ ခ်က္ခ်င္းစည္းေ၀း တုိင္ပင္၍ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ကိုယ္တုိင္ ကြပ္ကဲကာ ကနဦးအဆင့္ ျမန္မာက်ပ္ေငြ (၅)ဘီလီယံ (သန္း ၅၀၀၀) အသံုးျပဳမည္ဟု ေၾကျငာၿပီး သန္းေပါင္း ဘီလီယံ (၅၀)အထိ တိုးတက္သံုးစြဲခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။
ျပည္တြင္းရွိ အစိုးရမဟုတ္ေသာ လူမႈ၀န္ထမ္းအဖြဲ႕မ်ား၊ ဘာသာေရးအဖြဲ႕မ်ား၊ ေစတနာရွင္ က႐ုဏာရွင္ အဖြဲ႕မ်ားကလည္း တုံ႔ဆိုင္းမေနဘဲ ခ်က္ခ်င္းကူညီၾကသည္။ အထူးသျဖင့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ႀကီးမ်ားသည္ မိမိစီးပြားေရး၊ လုပ္ငန္းမ်ားကို ရပ္တန္႔ထားၿပီး မုန္တိုင္းဒဏ္ခံရေသာ ေဒသမ်ားသို႔ ကိုယ္တုိင္သြားေရာက္ကာ သတ္သတ္မွတ္မွတ္တာ၀န္ယူ ကူညီမႈတို႔သည္ သမုိင္းတြင္ မွတ္သားထားရမည့္ မေမ့ႏိုင္ေလာက္သည့္ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ား ျဖစ္ပါ၏။
ျမန္မာတို႔၏ အေရးႀကီးလွ်င္ ေသြးနီးသည္ဆိုေသာ စကားပံုအတုိင္း တုိင္းရင္းသား ညီအစ္ကိုမ်ားကလည္း စုေပါင္းလွဴဒါန္းၾကသည္။ မိမိတို႔ေဒသထြက္ကုန္မ်ားကို လွဴဒါန္းၾကသည္။ ကုန္သည္မ်ားကပင္ အျမတ္မယူဘဲ မုန္တိုင္းဒဏ္ခံေနရေသာ ေဒသသို႔ ေစ်းရင္းအတုိင္း တင္ပို႔ေရာင္းခ်သည္ကို ေတြ႔ၾကေရေသာအခါတြင္လည္း ၀မ္းသာၾကည္ႏူးၾကရပါသည္။ လူငယ္မ်ားကလည္း ၀မ္းသာၾကည္ႏူး ၾကရပါသည္။ လူငယ္မ်ားကလည္း လူငယ္မ်ားအေလ်ာက္၊ ေက်ာင္းသားမ်ား၊ သက္တူရြယ္တူ လူထုမ်ား၊ လူလတ္ပိုင္းေရာ လူႀကီးပိုင္းပါ ေငြေၾကးစုေဆာင္း၍ စုေဆာင္းရရွိသမွ်ေသာ ပစၥည္းအုိးခြက္စားစရာမ်ားပါ မက်န္ မုန္တိုင္းေဘးဒဏ္ခံရေသာေဒသသို႔ ကိုယ္တုိင္ကိုယ္က်ေျပးကာလႊားကာ သြားပို႔ၾက၊ လွဴၾကတန္းၾကသည္ကို ေနရာတကာတြင္ ေတြ႔ၾကရသည္မွာလည္း ၀မ္းသာအားရ ၾကည္ႏူးဖြယ္ ျဖစ္ရသည္။ နာဂစ္မုန္တုိင္း၏ တုိက္ခတ္မႈကား ျပင္းထန္လွ၏။ အေသအေပ်ာက္လည္း မ်ားျပားသည္။ အပ်က္အစီး အဆံုးအ႐ံႈးလည္း ႀကီးမားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မုန္တိုင္းဒဏ္ခံစားမႈကို ကုစားေပးရတာကလည္း ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔သည္။ အေသးစိတ္တာေလးမ်ားလည္း ရွိၿပီး ကာလတာရွည္စြာ ကုစားေပးရမည့္ ခံစားမႈႀကီးျဖစ္သည္။ ဤအခ်က္ကို မေမ့ရန္လုိအပ္သည္။ မေမ့ရန္လုိသည့္အခ်က္က ဘာလဲဆိုေတာ့ ကုစားရတာ တာရွည္မည္ ဆိုေသာ အခ်က္ျဖစ္၏။ ယခုေသြးပူတုန္းေတာ့ မုန္တုိင္းဒဏ္ခံေဒသသို႔ ေျပးပို႔လုိုက္ၾက၊ အေတြ႕အႀကံဳေလးမ်ားကို ေျပာလုိက္ၾကႏွင့္ ေရရွည္တြင္ ကူညီသူတို႔ လက္ပန္းမက်ရန္ လိုသည္။ ႏိုင္ငံတကာအကူအညီဆိုသည္မွာ ေရရွည္ေမွ်ာ္လင့္အားထားေန၍ မရ။ ေရရွည္တြင္ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးၾကရမွာျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကူညီမႈ၊ လွဴဒါန္းမႈမ်ား ကာလၾကာၾကာ ကူညီဖို႔၊ ကူညီၾကေသာ ပစၥည္းမ်ား အေလအလြင့္မျဖစ္ဖို႔ ကူညီမႈမ်ား မမွ်တျဖစ္တာမ်ိဳး၊ အခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ ကူညီမႈေတြမ်ားေနၿပီး အခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ နည္းေနတာမ်ိဳး မျဖစ္ရန္ လိုအပ္၏။ ကူညီမႈ ျပန္လည္ထူေထာင္မႈျပဳရာတြင္ မုန္တိုင္းဒဏ္ခံျပည္သူတို႔၏ (က) စားေရးႏွင့္၀တ္ေရး (ခ) ၿပီးပါက သူတို႔အတြက္ ေနေရးကိစၥမ်ားကို ဦးစားေပး ကူညီၾကရမည္ျဖစ္သည္။ ေလာေလာဆယ္ စားဖို႔၀တ္ဖို႔က ထိပ္တန္းဦးစားေပးျဖစ္သည္။ ဒီ ကိစၥမ်ားၿပီးမွ တတိယ အေရးႀကီးတာ မုန္တုိင္းဒဏ္ခံရေသာ ျပည္သူတို႔၏ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးျဖစ္သည္။
မုန္တုိင္းဒဏ္ခံရေသာ ျပည္သူတို႔၏ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးကိစၥသည္ အခက္ခဲဆံုးျဖစ္၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ျပည္ပအကူအညီဆိုတာလည္း ရွိခ်င္မွ ရွိေတာ့မည္ျဖစ္၏။ ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါး သဘာ၀ေဘးဒဏ္ခံရသူတို႔ အတြက္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးလုပ္ငန္းဆိုတာက ကၽြမ္းက်င္မႈလုိသည္။ ေစတနာ အနစ္နာခံဖို႔ လုိသည္။ အခ်က္အလက္ ကိန္းဂဏန္းမ်ားလိုသည္။ ေက်းရြာဘယ္ႏွရြာ မုန္တိုင္းဒဏ္ခံရသည္။ ရြာတစ္ခုခ်င္းစီ၏ လူဦးေရ၊ ေသဆံုးမႈ၊ က်န္ရွိလူဦးေရ၊ ကၽြဲႏြားစာရင္း၊ လယ္ယာထြန္တံုး၊ ထြန္တံစာရင္းကအစ မုန္တုိင္းဒဏ္ ခံေဒသ ေျမအက်ယ္အ၀န္း၊ ဧက၊ ထိုေဒသ၏ ထြက္ရွိသီးႏွံအမ်ိဳးအစားကအစ စာရင္းဇယား လိုအပ္သည္။ နာဂစ္မုန္တုိင္းဒဏ္ခံရေသာ နယ္ေျမမ်ား ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး ၀န္ႀကီးဌာန (သို႔မဟုတ္) သဘာ၀ေဘး အႏၱရာယ္ကယ္ဆယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာနမ်ိဳး ဖြဲ႕စည္းသင့္ကလည္း ဖြဲ႕စည္းလုပ္ေဆာင္ၾကရမည္ျဖစ္၏။
အခ်ိဳ႕ေသာ ျပည္တြင္းျပည္ပကုမၸဏီမ်ား၊ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအား ေက်းရြာမ်ားကို သတ္သတ္မွတ္မွတ္ တာ၀န္ယူေစ၍ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးလုပ္ၾကရန္ လိုပါသည္။ ျပည္သူတို႔၏ အႀကံျပဳခ်က္မ်ားကိုလည္း ေတာင္းခံသင့္သည္။ ကမၻာႀကီးသည္ ပိုမိုပူေႏြးလာသည္ႏွင့္အမွ် ရာသီဥတုကလည္း ေျပာင္းလဲလ်က္ရွိရာ နာဂစ္ကဲ့သို႔ေသာ ဆိုး၀ါးသည့္ အျခားေသာ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္မ်ားကိုလည္း ေမွ်ာ္လင့္ထားရန္ လိုအပ္သည္။ ကမၻာေပၚရွိ သမုဒၵရာႀကီးမ်ား၏ ေရမ်က္ႏွာျပင္သည္ တစ္မီတာမွ် ျမင့္တက္လာရန္ မေ၀းေတာ့ၿပီဟု တြက္ခ်က္ထားၾကရာ လူသားတို႔ ပင္လယ္သမုဒၵရာ ကမ္းစပ္တြင္ ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးမ်ား ထူေထာင္ရန္ သင့္မသင့္၊ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္မက်ေရာက္မီ ေရႊ႕ေျပာင္းထားမႈမ်ား ျပဳသင့္မျပဳသင့္မွ အစ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စဥ္းစားလာရေတာ့မည္ ျဖစ္ပါ၏။ ထိုအခ်က္မ်ားကို စဥ္းစားရန္ နာဂစ္က သတိေပးခဲ့ၿပီ ျဖစ္၏။
ဘဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ဆုိင္ရာကိစၥမ်ား၊ ကမၻာႀကီးပူေႏြးလာမႈကိစၥ၊ ေရတိမ္ေဒသထိန္းသိမ္းေရး၊ မြန္ဆြန္း မုတ္သံုသစ္ေတာႀကီးမ်ား ထိန္းသိမ္းေရး၊ ဒီေရေတာမ်ား ထိန္းသိမ္းေရးစေသာ ကိစၥမ်ားမွအစ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စဥ္းစားစရာကိစၥမ်ားစြာကို နာဂစ္က သတိေပးခဲ့ၿပီဟု တင္ျပရပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ေခတ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အခါတြင္မွ ျဖစ္ေပၚခံစားရေသာ မုန္တိုင္းႀကီးျဖစ္၏။ တိုက္ခတ္ခံရေသာ ေဒသသည္ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚ ပင္လယ္ကမ္းေျခေဒသျဖစ္သည္။ ထိုေဒသတြင္ မုန္တုိင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ပင္လယ္ေရ ျမင့္တက္မႈႏွင့္ မုန္တိုင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ လိႈင္းဒဏ္ကိုပါ တစ္ၿပိဳင္နက္ ခံၾကရသည္။ တစ္နာရီ မုိင္(၁၂၀)ႏႈန္း တိုက္ခတ္ေသာ ေလဒဏ္အျပင္ ပင္လယ္ေရ ျမင့္တက္မႈႏွင့္ ပင္လယ္လိႈင္း႐ုိက္ခတ္မႈဒဏ္ကို တစ္စုတစ္ေ၀းတည္း ခံစားလုိက္ရေသာေၾကာင့္ ခံစားခ်က္ ပိုျပင္းၿပီး အထိနာခဲ့သည္။ ပင္လယ္ေရျပင္ျမင့္တက္လာကာ (၁၂)ေပ၊ လိႈင္းလံုးက (၁၂)ေပ ရွိေသာေၾကာင့္ အခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ ေရက အုန္းပင္ထိပ္ဖ်ားအထိ ေရာက္သည္။
ေနာက္တစ္ခ်က္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္သူေရာ၊ အစိုးရႏွင့္ ဌာနဆိုင္ရာတို႔ပါ ျပင္းထန္ေသာ မုန္တုိင္း အေတြ႕အႀကံဳမရွိ၍ ခံရတာလည္းပါသည္။ မုန္တုိင္းျဖစ္ေနသည္။ မုန္တုိင္းလာေနသည္ကို ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚကေရာ ရန္ကုန္ကပါ သိသင့္သေလာက္သိ၏။ သို႔ေသာ္ မုန္တုိင္းႀကီး၀င္လာပါက ညိဳသႀကီးကို ႏွစ္တစ္လက္မႏွင့္ လႊဲ႐ိုက္လုိက္သလုိ ခံစားရမည္ကို မသိၾက။ ဧရာ၀တီတိုင္း ေျမာက္ဘက္သို႔ ၀င္ေရာက္ၿပီး အားေပ်ာ့ပ်က္ျပယ္သြားမည္ဟု ထင္မွတ္ကာ ရန္ကုန္သူ ရန္ကုန္သားက (၂-၅-၂၀၀၈)ရက္ေန႔ ညဦးပိုင္းတြင္ စားေသာက္ဆုိင္မွာ ရွိသူက ရွိေနဆဲ။ ညကိုးနာရီခြဲ ႐ုပ္ရွင္ကို ၾကည့္သူတို႔က ၾကည့္ေနၾကဆဲျဖစ္၏။ ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြ (၃၄)လမ္းမွ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးက “ကၽြန္မတို႔လည္း အဲဒီညက (၉)နာရီခြဲပြဲ သြားၾကည့္တာ (၁၂)နာရီေလာက္ ႐ုပ္ရွင္႐ံုထဲက ထြက္လိုက္ေတာ့ ေလထဲ ထမီပါသြားလို႔ မနည္းဆြဲထားၿပီး ျပန္ပတ္ထားရတယ္” ဟု ဆိုပါ၏။ ရန္ကုန္က အဲသေလာက္အထိ မုန္တုိင္းအေပၚ စိတ္ခ်လက္ခ်ရွိခဲ့တာျဖစ္သည္။ နာဂစ္မုန္တုိင္းသည္ ထိုေန႔ည (၁၂)နာရီတြင္ ရန္ကုန္သို႔ ၀င္ေရာက္ကာ တစ္စစီေခ်မႈန္းဖ်က္ဆီးခဲ့သည္။ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေအာက္ပိုင္း ပင္လယ္ကမ္းေျခေဒသႏွင့္ ရန္ကုန္သို႔ ၀င္ေရာက္တိုက္ခိုက္ခဲ့ေသာ မုန္တိုင္းက ျပင္းထန္လြန္းသည္။ လိႈင္းေရာ၊ ေလေရာ၊ ေရေရာ၊ မုိးပါ ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အေသအေပ်ာက္လည္းမ်ားသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ ျပင္ပစာနယ္ဇင္းတို႔က ဆူနာမီ တမွ် ရွိသည္ဟု ဆိုၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း အႏိုင္ႏိုင္ငံက ေရးႀကီးသုတ္ျပာ အကူအညီမ်ားေပးၾက၏။ လူသားခ်င္း ၫွာတာေထာက္ထားစြာျဖင့္ ေပးအပ္ၾကသည္မွာ ၀မ္းသာစရာျဖစ္သည္။ ေက်းဇူးတင္ရမွာ ျဖစ္သည္။ အျခားအခ်ိန္မ်ားထက္ ယခုလို ဒုကၡႏွင့္ ရင္ဆုိင္ေနခ်ိန္တြင္ ေပးအပ္သည္က ေက်းဇူးႀကီးမား လွသည္။
ႏိုင္ငံေတာ္ကလည္း ႀကီးမားေသာ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္၏ အေနအထားကိုၾကည့္ကာ ခ်က္ခ်င္းစည္းေ၀း တုိင္ပင္၍ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ကိုယ္တုိင္ ကြပ္ကဲကာ ကနဦးအဆင့္ ျမန္မာက်ပ္ေငြ (၅)ဘီလီယံ (သန္း ၅၀၀၀) အသံုးျပဳမည္ဟု ေၾကျငာၿပီး သန္းေပါင္း ဘီလီယံ (၅၀)အထိ တိုးတက္သံုးစြဲခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။
ျပည္တြင္းရွိ အစိုးရမဟုတ္ေသာ လူမႈ၀န္ထမ္းအဖြဲ႕မ်ား၊ ဘာသာေရးအဖြဲ႕မ်ား၊ ေစတနာရွင္ က႐ုဏာရွင္ အဖြဲ႕မ်ားကလည္း တုံ႔ဆိုင္းမေနဘဲ ခ်က္ခ်င္းကူညီၾကသည္။ အထူးသျဖင့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ႀကီးမ်ားသည္ မိမိစီးပြားေရး၊ လုပ္ငန္းမ်ားကို ရပ္တန္႔ထားၿပီး မုန္တိုင္းဒဏ္ခံရေသာ ေဒသမ်ားသို႔ ကိုယ္တုိင္သြားေရာက္ကာ သတ္သတ္မွတ္မွတ္တာ၀န္ယူ ကူညီမႈတို႔သည္ သမုိင္းတြင္ မွတ္သားထားရမည့္ မေမ့ႏိုင္ေလာက္သည့္ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ား ျဖစ္ပါ၏။
ျမန္မာတို႔၏ အေရးႀကီးလွ်င္ ေသြးနီးသည္ဆိုေသာ စကားပံုအတုိင္း တုိင္းရင္းသား ညီအစ္ကိုမ်ားကလည္း စုေပါင္းလွဴဒါန္းၾကသည္။ မိမိတို႔ေဒသထြက္ကုန္မ်ားကို လွဴဒါန္းၾကသည္။ ကုန္သည္မ်ားကပင္ အျမတ္မယူဘဲ မုန္တိုင္းဒဏ္ခံေနရေသာ ေဒသသို႔ ေစ်းရင္းအတုိင္း တင္ပို႔ေရာင္းခ်သည္ကို ေတြ႔ၾကေရေသာအခါတြင္လည္း ၀မ္းသာၾကည္ႏူးၾကရပါသည္။ လူငယ္မ်ားကလည္း ၀မ္းသာၾကည္ႏူး ၾကရပါသည္။ လူငယ္မ်ားကလည္း လူငယ္မ်ားအေလ်ာက္၊ ေက်ာင္းသားမ်ား၊ သက္တူရြယ္တူ လူထုမ်ား၊ လူလတ္ပိုင္းေရာ လူႀကီးပိုင္းပါ ေငြေၾကးစုေဆာင္း၍ စုေဆာင္းရရွိသမွ်ေသာ ပစၥည္းအုိးခြက္စားစရာမ်ားပါ မက်န္ မုန္တိုင္းေဘးဒဏ္ခံရေသာေဒသသို႔ ကိုယ္တုိင္ကိုယ္က်ေျပးကာလႊားကာ သြားပို႔ၾက၊ လွဴၾကတန္းၾကသည္ကို ေနရာတကာတြင္ ေတြ႔ၾကရသည္မွာလည္း ၀မ္းသာအားရ ၾကည္ႏူးဖြယ္ ျဖစ္ရသည္။ နာဂစ္မုန္တုိင္း၏ တုိက္ခတ္မႈကား ျပင္းထန္လွ၏။ အေသအေပ်ာက္လည္း မ်ားျပားသည္။ အပ်က္အစီး အဆံုးအ႐ံႈးလည္း ႀကီးမားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မုန္တိုင္းဒဏ္ခံစားမႈကို ကုစားေပးရတာကလည္း ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔သည္။ အေသးစိတ္တာေလးမ်ားလည္း ရွိၿပီး ကာလတာရွည္စြာ ကုစားေပးရမည့္ ခံစားမႈႀကီးျဖစ္သည္။ ဤအခ်က္ကို မေမ့ရန္လုိအပ္သည္။ မေမ့ရန္လုိသည့္အခ်က္က ဘာလဲဆိုေတာ့ ကုစားရတာ တာရွည္မည္ ဆိုေသာ အခ်က္ျဖစ္၏။ ယခုေသြးပူတုန္းေတာ့ မုန္တုိင္းဒဏ္ခံေဒသသို႔ ေျပးပို႔လုိုက္ၾက၊ အေတြ႕အႀကံဳေလးမ်ားကို ေျပာလုိက္ၾကႏွင့္ ေရရွည္တြင္ ကူညီသူတို႔ လက္ပန္းမက်ရန္ လိုသည္။ ႏိုင္ငံတကာအကူအညီဆိုသည္မွာ ေရရွည္ေမွ်ာ္လင့္အားထားေန၍ မရ။ ေရရွည္တြင္ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးၾကရမွာျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကူညီမႈ၊ လွဴဒါန္းမႈမ်ား ကာလၾကာၾကာ ကူညီဖို႔၊ ကူညီၾကေသာ ပစၥည္းမ်ား အေလအလြင့္မျဖစ္ဖို႔ ကူညီမႈမ်ား မမွ်တျဖစ္တာမ်ိဳး၊ အခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ ကူညီမႈေတြမ်ားေနၿပီး အခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ နည္းေနတာမ်ိဳး မျဖစ္ရန္ လိုအပ္၏။ ကူညီမႈ ျပန္လည္ထူေထာင္မႈျပဳရာတြင္ မုန္တိုင္းဒဏ္ခံျပည္သူတို႔၏ (က) စားေရးႏွင့္၀တ္ေရး (ခ) ၿပီးပါက သူတို႔အတြက္ ေနေရးကိစၥမ်ားကို ဦးစားေပး ကူညီၾကရမည္ျဖစ္သည္။ ေလာေလာဆယ္ စားဖို႔၀တ္ဖို႔က ထိပ္တန္းဦးစားေပးျဖစ္သည္။ ဒီ ကိစၥမ်ားၿပီးမွ တတိယ အေရးႀကီးတာ မုန္တုိင္းဒဏ္ခံရေသာ ျပည္သူတို႔၏ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးျဖစ္သည္။
မုန္တုိင္းဒဏ္ခံရေသာ ျပည္သူတို႔၏ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးကိစၥသည္ အခက္ခဲဆံုးျဖစ္၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ျပည္ပအကူအညီဆိုတာလည္း ရွိခ်င္မွ ရွိေတာ့မည္ျဖစ္၏။ ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါး သဘာ၀ေဘးဒဏ္ခံရသူတို႔ အတြက္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးလုပ္ငန္းဆိုတာက ကၽြမ္းက်င္မႈလုိသည္။ ေစတနာ အနစ္နာခံဖို႔ လုိသည္။ အခ်က္အလက္ ကိန္းဂဏန္းမ်ားလိုသည္။ ေက်းရြာဘယ္ႏွရြာ မုန္တိုင္းဒဏ္ခံရသည္။ ရြာတစ္ခုခ်င္းစီ၏ လူဦးေရ၊ ေသဆံုးမႈ၊ က်န္ရွိလူဦးေရ၊ ကၽြဲႏြားစာရင္း၊ လယ္ယာထြန္တံုး၊ ထြန္တံစာရင္းကအစ မုန္တုိင္းဒဏ္ ခံေဒသ ေျမအက်ယ္အ၀န္း၊ ဧက၊ ထိုေဒသ၏ ထြက္ရွိသီးႏွံအမ်ိဳးအစားကအစ စာရင္းဇယား လိုအပ္သည္။ နာဂစ္မုန္တုိင္းဒဏ္ခံရေသာ နယ္ေျမမ်ား ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး ၀န္ႀကီးဌာန (သို႔မဟုတ္) သဘာ၀ေဘး အႏၱရာယ္ကယ္ဆယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာနမ်ိဳး ဖြဲ႕စည္းသင့္ကလည္း ဖြဲ႕စည္းလုပ္ေဆာင္ၾကရမည္ျဖစ္၏။
အခ်ိဳ႕ေသာ ျပည္တြင္းျပည္ပကုမၸဏီမ်ား၊ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအား ေက်းရြာမ်ားကို သတ္သတ္မွတ္မွတ္ တာ၀န္ယူေစ၍ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးလုပ္ၾကရန္ လိုပါသည္။ ျပည္သူတို႔၏ အႀကံျပဳခ်က္မ်ားကိုလည္း ေတာင္းခံသင့္သည္။ ကမၻာႀကီးသည္ ပိုမိုပူေႏြးလာသည္ႏွင့္အမွ် ရာသီဥတုကလည္း ေျပာင္းလဲလ်က္ရွိရာ နာဂစ္ကဲ့သို႔ေသာ ဆိုး၀ါးသည့္ အျခားေသာ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္မ်ားကိုလည္း ေမွ်ာ္လင့္ထားရန္ လိုအပ္သည္။ ကမၻာေပၚရွိ သမုဒၵရာႀကီးမ်ား၏ ေရမ်က္ႏွာျပင္သည္ တစ္မီတာမွ် ျမင့္တက္လာရန္ မေ၀းေတာ့ၿပီဟု တြက္ခ်က္ထားၾကရာ လူသားတို႔ ပင္လယ္သမုဒၵရာ ကမ္းစပ္တြင္ ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးမ်ား ထူေထာင္ရန္ သင့္မသင့္၊ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္မက်ေရာက္မီ ေရႊ႕ေျပာင္းထားမႈမ်ား ျပဳသင့္မျပဳသင့္မွ အစ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စဥ္းစားလာရေတာ့မည္ ျဖစ္ပါ၏။ ထိုအခ်က္မ်ားကို စဥ္းစားရန္ နာဂစ္က သတိေပးခဲ့ၿပီ ျဖစ္၏။
ဘဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ဆုိင္ရာကိစၥမ်ား၊ ကမၻာႀကီးပူေႏြးလာမႈကိစၥ၊ ေရတိမ္ေဒသထိန္းသိမ္းေရး၊ မြန္ဆြန္း မုတ္သံုသစ္ေတာႀကီးမ်ား ထိန္းသိမ္းေရး၊ ဒီေရေတာမ်ား ထိန္းသိမ္းေရးစေသာ ကိစၥမ်ားမွအစ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စဥ္းစားစရာကိစၥမ်ားစြာကို နာဂစ္က သတိေပးခဲ့ၿပီဟု တင္ျပရပါသည္။
(၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ေမလ ၃၀ ရက္ေန႔ထုတ္ လွ်ပ္တစ္ျပက္သတင္းဂ်ာနယ္ အတြဲ(၁)၊ အမွတ္ (၈၃)မွ
ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။)
ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။)
No comments:
Post a Comment