ေျပာခ်င္လြန္းလို႔ပါ

ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြက ေမးၾကပါတယ္။ ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ဘေလာ့ဂ္က တင္လိုက္၊ မတင္လိုက္ ျဖစ္ေနတာလဲတဲ့။ အေတာ္ကို အေျဖရခက္တဲ့ ေမးခြန္းပါ။ အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ဘေလာ့ဂ္မွာတင္ဖို႔ပို႔စ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ကုိယ္ပိုင္ ေတြးေခၚမိတာေတြေရာ၊ ဖတ္မိသမွ်ထဲကေန ျပန္ၿပီးတင္ေပးခ်င္တာေတြေရာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အမ်ားႀကီးကို ဆင္ျခင္ေနရပါတယ္။ ကိုယ္က အျပဳသေဘာနဲ႔ေျပာတာျဖစ္ေပမယ့္ အျခားလူေတြအတြက္ တစ္ခုခုနစ္နာသြားတာမ်ိဳး ျဖစ္မွာကို မလိုလားတဲ့အတြက္ပါ။ ေနာင္မ်ား အခြင့္အလမ္းေတြရလာခဲ့ရင္ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာေတြကို ေရးထားတာေတြရွိပါတယ္။ တင္ေပးပါ့မယ္။ အခုေတာ့ ဆႏၵကိုခ်ိဳးႏွိမ္ၿပီး အျခားတင္ခ်င္တာေလးေတြ (စာအုပ္ေတြဖတ္ၿပီးျပန္ေရးတာေတြပါ)ကိုပဲ တင္ေပးေနပါဦးမယ္။ ေျပာတဲ့လူေတြကလည္း ေျပာၾကပါတယ္။ အလကားေကာင္တဲ့။ ကုိယ့္ဘာသာအျဖစ္ရွိေအာင္ေတာ့ ပို႔စ္ေတြဟုတ္တိပတ္တိမေရးတတ္ဘူးတဲ့။ စာအုပ္ေတြထဲကေနပဲ ကူးခ်ၿပီး တင္ေပးေနတာတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္အေတာ္ေလးကို ရယ္ခ်င္သြားမိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာမွမေျပာေတာ့ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ပုဂၢိဳလ္ေရးအရ တုိက္ခိုက္တာခံရပါတယ္။ အီးေမးလ္ေတြပို႔ၿပီး ခ်ီးက်ဴးေထာပနာကျပဳလုိက္ပါေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ျပန္ၿပီးအီးေမးလ္ပို႔ေတာ့ ျပန္ၿပီး မေျဖရွင္းပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္က တစ္ခုပဲေမးလိုက္ပါတယ္။ ကုိယ္ပိုင္အေရးအသား၊ ကုိယ္ပိုင္ပို႔စ္ဆိုတာ ဘယ္လိုအရည္အခ်င္းေတြနဲ႔ ကိုက္ညီရသလဲလို႔ပါ။ ျပန္မေျဖပါဘူး။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ဘေလာ့ဂ္ဟာ ဟိုအဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ ခုိင္းေစခ်က္အရလုပ္ရသလိုလို၊ ဒီအဖြဲ႕အစည္းကပဲ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳေနသလိုလိုေျပာျပန္ေရာ။ ကၽြန္ေတာ္အေတာ္ကို ေဒါသထြက္ပါတယ္။
တစ္ခါတည္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းကၽြန္ေတာ္ေျပာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ဘေလာ့ဂ္ဟာ ဘယ္အဖြဲ႕အစည္း၊ ဘယ္အသင္းအဖြဲ႕ရဲ႕ ေထာက္ခံခ်က္၊ အားေပးခ်က္နဲ႔မွ လုပ္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္၀ါသနာအရ ကၽြန္ေတာ္လုပ္ခ်င္တာကို လုပ္ေနတာျဖစ္ပါတယ္။ အစကေန ေျမလွန္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ရာဟုဂ႐ု(ပ္)ကိုသာ ျပဖို႔ရွိပါတယ္။ ျမန္မာ့ေသြးရာဟုဂ႐ု(ပ္)နဲ႔အတူ ကၽြန္ေတာ္အမ်ားႀကီး တတ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဘေလာ့ဂ္ဆိုတာကိုေတာ့ အေတာ္ႀကီးကို ေနာက္က်ၿပီးမွ ကၽြန္ေတာ္ၿမီးစမ္းခြင့္ရခဲ့တာပါ။ ဘယ္သူကမွ ကိုယ့္ကို မကူညီခဲ့သလို အႀကံဉာဏ္ေပးခဲ့တာ၊ နည္းပညာအကူအညီေပးခဲ့တာ မရွိပါဘူး။ ကိုညီလင္းဆက္ရဲ႕ဘေလာ့ဂ္က ကုတ္ဒင္းေတြကို အကုန္ကူးယူၿပီး ဟုိေျပာင္းဒီေျပာင္းနဲ႔ စခဲ့ရတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ အ႐ိုးသားဆံုး ၀န္ခံတာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလို လုပ္ခဲ့ရတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္ကို ဟိုေျပာဒီေျပာ ေျပာတာခံရေတာ့ ဘယ္ေလာက္ေဒါသထြက္မလဲဆိုတာကို စဥ္းစားၾကည့္ပါေတာ့ဗ်ာ။ အခုျဖစ္ေနတာက ျမန္မာျပည္အေၾကာင္း အေကာင္းေရးရင္ အစိုးရဘက္ေတာ္သားလို႔ နာမည္တပ္ၾကတယ္။ ေဟာ... ျမန္မာျပည္အေၾကာင္း မေကာင္းေရးျပန္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရးသမားလို႔ တံဆိပ္ကပ္ၾကျပန္ေရာ။ ကၽြန္ေတာ္ဘယ္လိုမွကို နားမလည္ႏိုင္ပါ။
ပြင့္လင္းစြာေျပာပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ႏိုင္ငံေရးသမားမဟုတ္ပါ။ ထို႔အတူ ျမန္မာျပည္အေၾကာင္းမွန္သမွ် အကုန္ေကာင္းပါတယ္ဟု မ်က္မိမိွတ္ေရးေနသူလည္း မဟုတ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ျမင္သမွ် ႀကံဳသမွ်ကို ျမင္သလို ႀကံဳသလိုသာ ေရးပါသည္။ ျမင္သမွ်ကို ျမင္သလို ေရးရန္ အခြင့္မသာလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္မေရးပါ။ ကၽြန္ေတာ္ေရးခဲ့ေသာ ပို႔စ္အားလံုးအတြက္ ကၽြန္ေတာ္တာ၀န္ယူပါသည္။
ထပ္မံ၍ေျပာပါမည္။ ကၽြန္ေတာ္ဘေလာ့ဂ္ေရးေနပါသည္။ ေရးခ်င္၍ ေရးေနျခင္းျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုေရးသားမႈမ်ားတြင္ ရည္ရြယ္ခ်က္ ပါပါသည္။ အေၾကာင္းမဲ့ေရးေနျခင္းမဟုတ္ပါ။ ဖတ္မိသမွ် စာအုပ္ေတြထဲမွ ေကာင္းႏိုးရာရာမ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ ျပန္လည္ေ၀ငွပါသည္။ ထိုေ၀ငွမႈမ်ားတြင္ ဘယ္သူပဲဖတ္ဖတ္ အက်ိဳးယုတ္ေစေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ား မပါပါ။ ကုိယ္ပိုင္ ဘာမွမေရးတတ္ပါဘူးဟု ေျပာေသာ မိတ္ေဆြကိုလည္း ေျပာခ်င္ပါေသးသည္။ ကုိယ္ပိုင္ပို႔စ္ဆိုတာ ဘာကိုေျပာတာလဲ အရင္ရွင္းျပေစခ်င္ပါသည္။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ကုိယ္ဘာလုပ္သည္ ဘာေတြခ်က္စားသည္ ဘယ္သူနဲ႔ေတြ႕သည္ စသည္ျဖင့္ ေရးျပေနျခင္းသည္ ကုိယ္ပိုင္ပို႔စ္ဟု ယူဆပါသလား။ ကေလးေတာင္ ေရးတတ္ပါသည္။ ထိုအေရးအသားမ်ိဳးကို (၁၄)ႏွစ္သားေလာက္ကတည္းက ကၽြန္ေတာ္ေရးတတ္ပါသည္။ ဒိုင္ယာရီထဲတြင္ ကၽြန္ေတာ္ေရးခဲ့ေသာ ေန႔စဥ္မွတ္တမ္းမ်ားသည္ မိတ္ေဆြေျပာတဲ့ ကုိယ္ပိုင္ပုိ႔စ္ဆိုတာေတြထက္ အမ်ားႀကီးသာပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ရန္ေတြ႕ေနျခင္း မဟုတ္ပါ။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကဘာမွန္း၊ ဘာလုပ္ေနမွန္း ေသေသခ်ာခ်ာ ဂဃဏနမသိပါဘဲ ေ၀ဖန္တတ္သည့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးအမ်ားစု၏ အက်င့္ကို မႀကိဳက္ေသာေၾကာင့္ ေရးရျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္၏ ျမန္မာ့ေသြးဘေလာ့ဂ္မွ ပို႔စ္မ်ားကို အကုန္လံုးျပန္ဖတ္ပါ။ ၿပီးမွ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဘယ္လိုလူမ်ိဳးလဲဟု မွတ္ခ်က္ခ်ပါ။ ေ၀ဖန္ပါဟု ကၽြန္ေတာ္ေျပာလွ်င္ လြန္အံ့မထင္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္၏ ေဒါသသံစြက္ေသာ အေရးအသားမ်ားအတြက္ စာဖတ္သူအားလံုးကို ေတာင္းပန္ပါသည္။ အားလံုးပဲ စိတ္၀မ္းႏွလံုး ရႊင္ၿပံဳးႏိုင္ၾကပါေစ။
( အခုေလာေလာဆယ္ ကၽြန္ေတာ္အင္တာနက္သံုးရန္ အခက္အခဲရွိပါသည္။ ဘေလာ့ဂ္မ်ားသို႔ ၀င္ရန္ နည္းလမ္းေပါင္းစံုကို သံုးေနရသည့္အတြက္ ဘေလာ့ဂ္ေရးခ်င္စိတ္ကို ၿမိဳသိပ္ထားရပါသည္။ အခြင့္အေရးရလွ်င္ရသလို ကၽြန္ေတာ္ တင္ေပးသြားပါမည္။ ေစာင့္ေမွ်ာ္ ဖတ္႐ႈသူအားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါသည္ )
ေလးစားစြာျဖင့္
ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)