ငယ္ငယ္တုန္းက ေက်ာင္းသင္ခန္းစာ ဖတ္စာအုပ္ေတြမွာပါတုန္းကလည္း ရြတ္ဆိုလို႔လည္း ေကာင္း၊ အသံခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ႔ က်က္လို႔လည္း လြယ္၊ မွတ္လို႔လည္း လြယ္ စာေမးပြဲမွာေမးရင္လည္း မေမ့မေလ်ာ့ေျဖႏိုင္ခဲ့တာမို႔ သေဘာက်မိတဲ့ ရွင္မဟာရ႒သာရ ဆံုးမစာေလးေတြပါ။ ငယ္ငယ္ေက်ာင္းသားဘ၀အလြမ္းေျပ အသံထြက္ၿပီး ရြတ္ၾကည့္ပါလား။ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ဒီပုိ႔စ္ကို ႐ုိက္ရင္းနဲ႔ ရြတ္ေနတာ စာသင္ခန္းေတြဆီကို ျပန္ေရာက္သြားပါတယ္။ ထူးျခားတာက ဆံုးမစာေတြဟာ ဒီေန႔အခ်ိန္ထိ အသံုး၀င္ေနဆဲ၊ ေခတ္မီေနဆဲ ရွိေနေသးတဲ့အခ်က္ပါ။ လူမ်ိဳးမေရြး၊ ဘာသာမေရြး လုိက္နာက်င့္သံုးႏိုင္တဲ့ ဆံုးမစကားေတြလို႔ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဒီဆံုးမစာအတိုင္းသာ လူသားေတြ လုိက္နာၾကမယ္ဆိုရင္ စစ္ပြဲဆိုတာေတြ၊ ႏိုင့္ထက္ႀကီးနင္း အႏိုင္က်င့္တာေတြအပါအ၀င္ အျခားေသာ မတရားမႈေတြ ေပၚေပါက္စရာေတာင္မရွိဘူးလို႔ ကၽြန္ေတာ္က ေလးေလးနက္နက္ ယံုၾကည္မိေၾကာင္းပါ။
(၁) အစ္ကိုႀကီးအား၊ ညီငယ္မ်ားလည္း၊ စကားႏႈတ္ဆက္၊ ဖက္၍မဆို၊ ႐ိုေသလွေစ၊ ကိုႀကီးအစ္မ၊ သည္ႏွစ္၀ကို၊ မိဘကဲ့သို႔၊ မွတ္ပါေလ။
(၂) ေဆြႀကီးမ်ိဳးႀကီး၊ အဘႀကီးႏွင့္၊ ဦးရီးသားခ်င္း၊ ဘေထြးရင္းက၊ ဟူသမွ်ကို၊ ဂုဏ၀ုၯ၊ ပစာယန၊ စိတ္ကသိေစ၊ ျပစ္မွားမိက၊ မသင့္ေခ်။
(၃) ေပါက္ေဖာ္သားခ်င္း၊ တစ္၀မ္းတြင္းမွ၊ အရင္းအႏွစ္၊ ေဖြစိစစ္၍၊ အျပစ္စုပံု၊ မျခားထံုသည္၊ အူတံုျဖစ္က၊ ခ်စ္ၾကေလ။
(၄) ေသတူရွင္ဘက္၊ ေဆာင္ရြက္မကင္း၊ အခ်င္းခ်င္းတြင္၊ အခင္းႀကီးငယ္၊ ရွိခါ၀ယ္လည္း၊ မဖယ္မေသြ၊ ညီညာကုန္း၍၊ ႐ုန္းၾကေလ။
(၅) တစ္ေယာက္စကား၊ တစ္ေယာက္နားမွာ၊ မခါးရေအာင္၊ သတိေဆာင္၍၊ ေမာင္တို႔ဆိုေလ၊ ပ်ားသကာသို႔၊ ခ်ိဳလွေစ။
(၆) မေတြ႔ခိုက္ရန္၊ မက်ဴးလြန္ႏွင့္၊ မ်က္မာန္ေဒါသ၊ မထြက္ရေအာင္၊ မာန္မာနကို၊ ခ်ဳပ္ၾကေလ။
(၇) ေသႏွင့္အရက္၊ စီးပြားဖ်က္ကို၊ တစ္စက္ကယ္မွ်၊ မေသာက္ၾကႏွင့္၊ ေရွာင္ၾကပါေလ၊ ရွင္ေတာ္ေဟာသည့္ အဆိပ္ေရ။
(၈) ကုိယ္ႏွင့္လည္းစာ၊ သတၱ၀ါကို၊ ၾကင္နာလွေစ၊ သူ႔အသက္ကို ခ်စ္ပါေလ။
(၉) သူ႔ကိုမမွား၊ မလွည့္စားႏွင့္၊ စကားစျမည္၊ ႁမြက္သည္စစ၊ ေျပာသမွ်ကို၊ မွန္လွေစ။
(၁၀) အပါယ္ေလးပါး၊ လားမည့္အေၾကာင္း၊ မေကာင္းမႈမွ၊ စပ္သမွ်ကို၊ ေရွာင္ၾကပါေလ၊ ေသခါထုတ္ေခ်ာက္၊ ငရဲေရာက္မည္၊ ရြံေၾကာက္ေစ။
(၁၁) သူေတာ္ေကာင္းႏွင့္၊ ေပါင္းေဖာ္ယွဥ္တြဲ၊ လူမိုက္မဲတို႔၊ ေရွာင္လႊဲပါေလ၊ ဤသူအျမတ္၊ ဤသူလတ္က၊ ညစ္ထပ္ၾကမ္းၾကဳတ္၊ ဤသူယုတ္ဟု၊ အဟုတ္အမွန္၊ မေသြလွန္သည္၊ ဧကန္ဆတ္ဆတ္၊ လူသံုးရပ္ကို၊ သိတတ္ေစ။
(၁၂) ရပ္သူရြာသား၊ သူေကာင္းမ်ား၏၊ နားမွာမဆန္႔၊ မခန္႔မေလး၊ သူမုန္းေဆးလွ်င္၊ ဆဲေရးညစ္ညမ္း၊ ကုိယ္လက္ႏြမ္းေအာင္၊ အသြမ္းမက်င့္ၾကေလႏွင့္။
(၁၃) ကြယ္ရာမေရြး၊ မ်က္ႏွာေ၀းက၊ ေတြးေလႀကံဘိ၊ မိမိသေဘာ၊ သို႔က်င့္ေသာဟု၊ ေျပာရလူခ်င္း၊ ေမတၱာကင္းေအာင္၊ သတင္းမပုတ္ပါေစႏွင့္။
(၁၄) အေရာင္းအ၀ယ္၊ အသြယ္သြယ္တြင္၊ လိုဖြယ္ရရန္၊ ဖိုးထိုက္တန္လွ်င္၊ မွန္သည္ကိုလုိက္၊ ေလာဘတိုက္၍၊ လူမိုက္မဆိုရေစႏွင့္။
(၁၅) မေျဖာင့္မသား၊ မတရားကို၊ လားလားဤသူ၊ မျပဳဟူ၍၊ ဗိုလ္လူခပ္သိမ္း၊ ေမတၱာလိမ္းသည္၊ ခ်ီးမြမ္းဆိုေတြ၊ ရတတ္ေစ။
(၁၆) သူ၏စီးပြား၊ ငါ့စီးပြားကို၊ ေထာက္ထားမိေစ၊ ႀကီးေလာဘကို မွ်တေစ။
(၁၇) မေမႊမေႏွာက္၊ မေကာက္မက်စ္၊ မလိမ္လစ္ဘဲ၊ မစဥ္းလဲႏွင့္၊ စိတ္ထဲေျဖာင့္ေစ၊ သူ႔အက်င့္ကိုလည္း သိတတ္ေစ။
(၁၈) ဟုတ္ေသာအႀကံ၊ မွန္ေသာအက်င့္၊ သင့္ေသာအယူ၊ ျဖဴေသာႏွလံုး၊ သူေတာ္ထံုးကို၊ စြဲသံုးေသာေထြ၊ မွန္လွေစ။
(၁၉) မွတ္ဘြယ္မွတ္ရာ၊ ထိုထိုစာကို၊ ရွာ၍မျပတ္၊ အိမ္တြင္ဖတ္။
(၂၀) ဖတ္ျပန္ေသာ္ကား၊ ဖတ္ဖန္မ်ားက၊ သားမယားပင္၊ သိျမင္ကင္းကြာ၊ မလိမၼာလည္း၊ စာေပစကား၊ ေန႔တုိင္းၾကားက၊ ထူးျခားလိမၼာ၊ ရွိသည္သာတည့္။
(၂၁) ရင္၀ယ္ျဖစ္ျငား၊ ေမြးသည့္သားကို၊ မယ္ဘြားမိခင္၊ ဆံုးမသင္သို႔၊ အၾကင္ဆရာ၊ တို႔သူငါကို၊ လိမၼာေစေၾကာင္း၊ ေကာင္းပါေစလို၊ ဆိုပါသမွ်၊ ၾသ၀ါဒကို၊ နားမွ်မေထာင္၊ မၾကားေယာင္သို႔၊ ေမာင္တို႔ျပဳက၊ ယခုပစၥဳပၸန္၊ ေနာင္သံသရာ၊ ဆက္မ်ားစြာ၌၊ ခ်မ္းသာမည္ေရး၊ အလြန္ေ၀းသည္၊ ေသေဘးမလြဲ၊ ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ၊ ေရႊခဲဘယ့္ႏွယ္၊ အသြယ္သြယ္ကို၊ လႊဲဖယ္ႀကံစည္၊ လြတ္ပါမည္။
( ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၈၃၀ - ၈၉၂ )
No comments:
Post a Comment