ေနရာေဟာင္း၌ - ေမာင္ေဟမာ

ခေရပြင့္ေတြ၊ ေျမမွာေ၀၍
ေလျပည္ျမစမ္း၊ ေျမနီလမ္းႏွင့္
ေအးခ်မ္းသာစြ ေက်ာင္းကေလး။

ျမပင္ေညာင္ညိဳ၊ ေခါင္းေလာင္းခ်ိဳႏွင့္
ကုကၠိဳရိပ္သာ၊ ေအးခ်မ္းစာႏွင့္
သာယာေပစြ ေက်ာင္းကေလး။

ဤေနရာ၌
ငါတို႔ငယ္ငယ္၊ ဖေယာင္းႏြယ္သို႔
ႏုနယ္ပံုပန္း၊ လိုရာသြန္းဟု
ေက်ာင္းခန္းသို႔၀င္၊ ၿပံဳးရႊင္ရႊင္ႏွင့္
မဂၤလာပါ၊ တသာသာႏွင့္
ေနလာခဲ့ၾက ေပ်ာ္ခဲ့ၾက။

ဤေနရာ၌
ကကာကိကီ၊ သံစီစီႏွင့္
သီကာက်ဴးကာ၊ ေတးကဗ်ာႏွင့္
ေနလာခဲ့ၾက ေပ်ာ္ခဲ့ၾက။

ဤေနရာ၌
ငါတို႔ဘ၀၊ မီးအိမ္ျပလ်က္
သြားၾကပါေလ၊ လမ္းၫႊန္ေပ၍
ေစတနာမြန္၊ အိပ္ေမွာက္သြန္သည့္
မြန္ျမတ္လွစြာ၊ ျမတ္ဆရာႏွင့္
ေနလာခဲ့ၾက ေပ်ာ္ခဲ့ၾက။

ေအးျမရိပ္ၿငိမ္၊ ဤေက်ာင္းအိမ္မွာ
တစ္ခ်ိန္ခါက၊ ေနခဲ့ရလည္း
ဘ၀စခန္း၊ ပညာလမ္းတြက္
ျငမ္းႏွင့္တူစြာ၊ ဤေနရာကို
ခြဲသာခြဲရ မေမ့ၾက။

ပန္းတိုင္ထက္ဖ်ား၊ တက္၍သြားလည္း
ေလွကားတစ္ထစ္၊ အမွန္ျဖစ္သည့္
ခ်စ္ျမတ္ႏိုးစြာ၊ ဤေနရာကို
ခြဲသာခြဲရ မေမ့ၾက။

ေၾသာ္... ေနရာေဟာင္းသို႔
ျပန္ေျပာင္းေရာက္လာ၊ ေသာအခါ၀ယ္
သံသာေအးေအး၊ ေခါင္းေလာင္းေတးႏွင့္
ပ်ံ႔ေမႊးခေရ၊ ညင္းေလေျပႏွင့္
ေျမနီလမ္းေလး၊ ဖုန္ဖုန္ေဖြးႏွင့္
ေတးဂီတဆန္၊ စာအံသံႏွင့္
လြင့္ပ်ံယွက္မိုး၊ ရင္ကိုႏိႈးစဥ္
ျမတ္ႏိုးလွစြာ၊ ျမတ္ဆရာသို႔
ေမတၱာပ်ံ႔ပ်ဴး၊ စိတ္ၫြတ္ႏူး၍
ေက်းဇူးျမင္းမိုရ္၊ တမ္းတဆိုကာ
ၾကည္ညိဳဦးခိုက္ ေနမိတကား။.....။