ေရာင္၀ါဆီမီး ထိန္ထိန္ၿငီးသည့္ သီတင္းကၽြတ္ရာသီ ေရာက္ေလၿပီ - ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)

ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ၁၂ ရာသီပတ္လံုး ပြဲေတာ္မ်ားႏွင့္ျပည့္ေနေသာ ႏိုင္ငံတစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ လအလိုက္တြင္ သက္ဆုိင္ရာပြဲေတာ္မ်ားကို က်င္းပၾကပါသည္။ ပြဲေတာ္အမ်ားစုသည္ ဘာသာေရးကိုအေျခခံကာ ျပဳလုပ္ျခင္းျဖစ္သည္မွာလည္း ျမန္မာပြဲေတာ္မ်ား၏ ထူးျခားခ်က္တစ္ရပ္ျဖစ္ပါသည္။ အဆိုပါပြဲေတာ္မ်ား၏ ေနာက္ခံရာဇ၀င္သမုိင္းေၾကာင္းမ်ားသည္ ဘာသာေရးႏွင့္ တစ္နည္းမဟုတ္တစ္နည္းျဖင့္ ဆက္ႏြယ္ေနတတ္ၾကပါသည္။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ပြဲေတာ္အသီးသီးသည္ကေတာ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔၏ ကာလၾကာျမင့္လွၿပီျဖစ္သည့္ ဓေလ့ထံုးစံ၊ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားကို ထင္ဟပ္ေနသည္မွာ မလြဲဧကန္ျဖစ္ပါသည္။ အဆိုပါပြဲေတာ္မ်ားအေပၚတြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာလူမ်ိဳးအားလံုးကလည္း ဂုဏ္ယူၾကမည္မွာ ဧကန္မလြဲ ျဖစ္မည္ဟု ယံုၾကည္ပါသည္။

၀ါလကင္းလြတ္ သီတင္းကၽြတ္၊ မိုးေလကင္းလြတ္ သီတင္းကၽြတ္ ဟူေသာ စကားမ်ားသည္ ျမန္မာလူမ်ိဳးတိုင္းႏွင့္ ရင္းႏွီးေနၿပီးသား ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ၀ါတြင္းသံုးလပတ္လံုး ၀ါကပ္ေတာ္မူခဲ့ၾကေသာ ရဟန္းသံဃာမ်ားအေနျဖင့္ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔တြင္ ၀ါထြက္ေတာ္မူၾကၿပီျဖစ္ပါသည္။ မိမိသြားလိုရာ ခရီးမ်ားကို သြားလာႏိုင္ၾကၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔အတူ လူငယ္လူရြယ္ ခ်စ္သူရည္းစားမ်ားအဖို႔လည္း မိမိတို႔၏ ရည္မွန္းခ်က္အိပ္မက္မ်ားျဖစ္သည့္ ထိမ္းျမားမဂၤလာေဆာင္ႏွင္းရန္ အခ်ိန္အခါသို႔ ေရာက္ရွိလာၿပီျဖစ္သည့္အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကမည္မွာ ေသခ်ာပါသည္။ မိ႐ိုးဖလာယံုၾကည္မႈ ဓေလ့ထံုးစံအရ ၀ါတြင္းကာလအတြင္း အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္းကို ေရွာင္ၾကဥ္ခဲ့ၾကရသျဖင့္ ၀ါကၽြတ္ကာလသီတင္းကၽြတ္သည္ ခ်စ္သူရည္းစားတို႔အတြက္ အိပ္မက္ႏွင့္ ေစာင့္ေမွ်ာ္ခဲ့ရသည့္ အခ်ိန္အခါျဖစ္လိမ့္မည္ ထင္ပါသည္။

မီးထြန္းပြဲေတာ္
သီတင္းကၽြတ္၏ အထိမ္းအမွတ္သ႐ုပ္မွာ မီးထြန္းပြဲေတာ္ က်င္းပျခင္းျဖစ္မည္ထင္ပါသည္။ သီတင္းကၽြတ္ကာလတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံတစ္၀န္းလံုး၌ ဆီးမီးေရာင္တို႔ျဖင့္ ထိန္ထိန္လင္းေနမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။ အိမ္တိုင္း၊ ရပ္ကြက္တိုင္း၊ ၿမိဳ႔တိုင္း၊ နယ္တိုင္းတြင္ မီးေရာင္စံုမ်ားျဖင့္ လွခ်င္တုိင္းလွေနသည့္ အခ်ိန္အခါပင္ ျဖစ္ပါသည္။ အလင္းေရာင္သည္ လူသားတို႔အတြက္ အားအင္တစ္ခုပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔အတြက္ ဆီမီးေရာင္တထိန္ထိန္ လင္းေနေသာ သီတင္းကၽြတ္ကာလသည္ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔အဖို႔ အားမာန္မ်ား ျပည့္၀ေနသည့္ လတစ္ခုျဖစ္သည္ဟု ကၽြန္ေတာ္က ဆိုခ်င္ပါသည္။ ဆီမီးထြန္းျခင္းဓေလ့ ျဖစ္ေပၚလာရျခင္းမွာလည္း ဘာသာေရးေနာက္ခံေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားသည္ ၀ါတြင္းကာလပတ္လံုး တာ၀တႎသာနတ္ျပည္ရွိ မိခင္ေတာ္စပ္ခဲ့ဖူးေသာ သႏၱဳႆီတနတ္သားကို အဘိဓမၼာတရားေတာ္မ်ား ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔တြင္ လူ႔ျပည္သို႔ ပတၱျမားေစာင္းတန္း၊ ေရႊေစာင္းတန္း၊ ေငြေစာင္းတန္းတို႔ျဖင့္ ျပန္လည္ဆင္းသက္ေတာ္မူသည္ဟု ဆိုပါသည္။ ထိုသုိ႔လူ႔ျပည္သို႔ ျပန္လည္ဆင္းသက္ေတာ္မူလာခ်ိန္တြင္ လူနတ္ျဗဟၼာတို႔သည္ အလင္းေရာင္အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား ပူေဇာ္ၾကသည္ဟု ဆိုပါသည္။ အဆိုပါဓေလ့ကို ယေန႔အထိ လက္ဆင့္ကမ္းသယ္ေဆာင္ကာ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔တြင္ တာ၀တႎသာနတ္ျပည္မွ လူ႔ျပည္သုိ႔ ျပန္လည္ႂကြလာေသာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား ရည္မွန္း၍ ဆီမီးေရာင္စံုထြန္းျခင္းကို ေဆာင္ရြက္ၾကျခင္းျဖစ္သည္ဟု မွတ္သားရပါသည္။

ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ၾကျခင္း
သီတင္းကၽြတ္လတြင္ ျပဳလုပ္ၾကေသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔၏ အထူးျခားဆံုး ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့ထံုးတမ္းတစ္ရပ္မွာ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာစသည္တို႔ကိုအမွဴးထား၍ သက္ႀကီးရြယ္အို အဘိုးအဘြားမ်ား၊ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ား၊ အထက္အႀကီးအကဲ၊ ဆရာသမားမ်ားကို ကန္ေတာ့ၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဘယ္တုန္းက စတင္ခဲ့သည့္ယဥ္ေက်းမႈမွန္း မသိေသာ္လည္း သီတင္းကၽြတ္ကာလသည္ ကန္ေတာ့ပစၥည္းမ်ား လိႈင္လိႈင္ေရာင္းခ်ရသည့္ကာလ ျဖစ္သည္ကေတာ့ အမွန္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ သီတင္းကၽြတ္ကာလတြင္ သားသမီးတို႔အေနျဖင့္ အဘိုးအဘြားမ်ား၊ မိဘမ်ား၊ ငယ္ရြယ္သူမ်ားအေနျဖင့္ အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္သည့္ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းမ်ား၊ အထက္အႀကီးအကဲမ်ား၊ ဆရာသမားမ်ားကို ကန္ေတာ့ၾကပါသည္။ ကာယကံ၊ ၀စီကံ၊ မေနာကံျဖင့္ ျပစ္မွားမိခဲ့သည္မ်ားရွိပါက ခြင့္လႊတ္ၾကပါရန္ ေတာင္းပန္၍ ကန္ေတာ့ၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ကန္ေတာ့ခံမ်ားကလည္း ခြင့္လႊတ္ေၾကာင္းေျပာၾကား၍ ဆုမြန္ေကာင္းမ်ားေတာင္းေပးျခင္း၊ မုန္႔ဖိုးေပးျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ၾကသည့္ဓေလ့သည္ လြန္စြာခ်စ္စရာေကာင္းသည့္ ျမန္မာတို႔၏ ယဥ္ေက်းမႈတစ္ရပ္ျဖစ္ပါသည္။ မည္သည့္လူမ်ိဳးမ်ားတြင္မွ ထိုကဲ့သို႔ယဥ္ေက်းမႈကို မေတြ႔မျမင္ရပါ။

သီတင္းကၽြတ္ဆိုသည္မွာ
ကၽြန္ေတာ့္အယူအဆအရေျပာရလွ်င္ သီတင္းကၽြတ္ကာလသည္ မိုးေလကင္းလြတ္ကာ ရာသီဥတု သာယာစျပဳလာသည့္အခ်ိန္ ျဖစ္ပါသည္။ တိမ္ညိဳတိမ္မည္းတို႔ျဖင့္ ျခယ္လွယ္ခဲ့ေသာ ေကာင္းကင္ျပင္သည္ အျပာေရာင္ေနာက္ခံႏွင့္ လွခ်င္တိုင္းလွေနသည့္ အခ်ိန္ျဖစ္လာပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူအမ်ား၏ စိတ္သည္လည္း ၾကည္လင္ၿငိမ္းခ်မ္းေနပါလိမ့္မည္။ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ား၊ ၀န္ထမ္းမ်ားအတြက္လည္း သီတင္းကၽြတ္ကာလသည္ အခ်ိန္အတန္အသင့္ အနားရသည့္ကာလျဖစ္သည့္အတြက္ စိတ္လက္ေပါ့ပါးကာ တက္ႂကြလန္းဆန္းေနပါလိမ့္မည္။ ၾကည့္ေလရာပတ္၀န္းက်င္တြင္ မီးေရာင္စံုမ်ားျဖင့္ လင္းလက္ေနသည့္အတြက္ ျမင္ရသူအဖို႔ အားအင္မ်ားျပည့္၀ကာ ရႊင္ျမဴးေနပါလိမ့္မည္။ အလင္းေရာင္သည္ လူတို႔၏ အားကိုးရာ မဟုတ္ပါလား။ မိမိ၏ မိဘဘိုးဘြားမ်ား၊ ဆရာသမားမ်ားကို ေတာင္းပန္ရမည္ျဖစ္သျဖင့္ စိတ္ထဲတြင္ ေဒါသ၊ ေလာဘမ်ား ကင္းလြတ္ကာ ၿငိမ္းေအးေနပါလိမ့္မည္။ ထို႔အတူ မိမိကို လာေရာက္ကန္ေတာ့ၾကမည့္ ငယ္ရြယ္သူမ်ား၊ တပည့္သားေျမးမ်ားကိုၾကည့္ၿပီးလည္း ၾကည္ႏူး၀မ္းေျမာက္မႈ၊ ၀မ္းသာပီတိျဖစ္မႈတို႔ျဖင့္ ေပ်ာ္မ်က္ရည္တို႔ ေ၀့ေနမည့္အခ်ိန္ ျဖစ္ပါသည္။ လူငယ္မ်ားအတြက္လည္း ေက်ာင္းပိတ္ရက္၊ ႐ံုးပိတ္ရက္ အနားလည္းရ၊ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲမ်ားကိုလည္းဆင္ႏႊဲ၊ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းမ်ားႏွင့္ ခရီးသြားလာျခင္း၊ အာစရိယူပူေဇာ္ပြဲမ်ားက်င္းပျခင္းတို႔ျဖင့္ မအားရေအာင္ အလုပ္႐ႈပ္ေနပါလိမ့္မည္။ ဘ၀တစ္ခုကို ႏွစ္ေယာက္အတူ ထူေထာင္ၾကေတာ့မည့္ ဇနီးေမာင္ႏွံေလာင္းမ်ားအတြက္မူ ေျပာစရာမရွိၿပီ။ ႀကိဳတင္ေမွ်ာ္ေတြးကာ ျပင္ဆင္ခဲ့သမွ် အခုအခ်ိန္တြင္ လက္ေတြ႔ႀကံဳေနရ၊ ေဆာင္ရြက္ေနရေလၿပီ။ အနာဂတ္အတြက္ စိတ္ကူးေတြအျပည့္ျဖင့္ အေပ်ာ္ရႊင္ဆံုးျဖစ္ေနသည့္အခ်ိန္ဟု ဆိုရေပမည္။

ထို႔ေၾကာင့္ သီတင္းကၽြတ္ကာလသည္ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔အတြက္ အကုသိုလ္စိတ္မ်ား ကင္းစင္ကာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈအျပည့္၊ ၀မ္းသာပီတိအျပည့္၊ အားမာန္အျပည့္၊ တက္ႂကြမႈအျပည့္ျဖင့္ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုးစံမ်ား လႊမ္းၿခံဳေနသည့္ကာလတစ္ခု ျဖစ္ေနေၾကာင္း ေရးသားမွတ္တမ္းတင္အပ္ပါသည္။

ေကၽြးေမြးျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေပးခဲ့ေသာ မိဘႏွစ္ပါး၊ လိုအပ္သည့္အခ်ိန္တြင္ အားကိုးရသည့္ ေဆြးမ်ိဳးသားခ်င္းမ်ား၊ တတ္ေျမာက္စရာအျဖာျဖာကို သင္ၾကားျပသေပးခဲ့သည့္ သင္ဆရာ၊ ျမင္ဆရာ၊ ၾကားဆရာအေပါင္း၊ ထိေတြ႔ေပါင္းသင္းဆက္ဆံခဲ့ရသည့္ ႀကီးငယ္ရြယ္တူ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔အား ကၽြႏ္ုပ္အေနျဖင့္ ကာယကံ၊ ၀စီကံ၊ မေနာကံတို႔ျဖင့္ ျပစ္မွားက်ဴးလြန္ခဲ့သည္မ်ားရွိပါက ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ေရးခဲ့ေသာ စာမ်ားတြင္ ေစာ္ကားသလို၊ ႐ုိင္းစိုင္းသလို ျဖစ္သြားခဲ့သည္မ်ား ရွိခဲ့ပါကလည္း လာေရာက္ဖတ္႐ႈအားေပးခဲ့ၾကသည့္ ဘေလာ့ဂ္ဖတ္သူ မိတ္ေဆြအေပါင္းအား ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္။

အမွတ္တရ
ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)
၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၂ ရက္၊ ေသာၾကာေန႔။
ေန႔လည္ ၂ နာရီ ၂၉ မိနစ္တြင္ ၿပီး၏။