အသက္ရွိေသာ သတၱ၀ါအားလံုးတို႔တြင္ အဓိကအလုပ္လုပ္ေနေသာအရာမွာ Memory ေခၚ မွတ္ဉာဏ္ျဖစ္ပါသည္။ သက္ရွိအားလံုးသည္ ထိုမွတ္ဉာဏ္ကိုအားကိုး၍ အသက္ရွင္ၾကၿပီး မွတ္ဉာဏ္ႏွင့္ပတ္သက္လွ်င္ လူသားသည္ အဆင့္အျမင့္ဆံုး မွတ္ဉာဏ္မ်ားကို ပိုင္ဆိုင္ထားသူမ်ား ျဖစ္သည္ဟု သိပၸံက်မ္းမ်ားက ဆိုပါသည္။
မီးကိုကိုင္ၾကည့္၍ ပူသည္ဟု မွတ္ဉာဏ္က တစ္ႀကိမ္သိရွိၿပီးလွ်င္ ေနာင္ မီးကိုေတြ႔ရွိေသာအခါ မွတ္ဉာဏ္ႏွင့္ တိုက္ဆိုင္ၾကည့္ကာ ပူသည္ဟူ၍ သေဘာေပါက္ၿပီး မီးကိုမကိုင္ေတာ့သည့္သေဘာ ျဖစ္ပါသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ လူသား၌ ပိုင္ဆုိင္ထားေသာ ထိုမွတ္ဉာဏ္မ်ိဳးကို တုိင္းတာၾကည့္သည့္ နည္းလမ္းမ်ားလည္း ေပၚေပါက္လာၿပီး ထိုတုိင္းတာသည့္စနစ္ကို IQ Test ဟု ေခၚပါသည္။
မွတ္ဉာဏ္ကိုအားကိုးျခင္းသည္ ရွိရင္းစြဲမ်ားအတြက္ ေကာင္းေသာ္လည္း အသစ္အသစ္ေသာအရာမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္လွ်င္ အသံုးမ၀င္လွေပ။ တစ္နည္းအားျဖင့္ Memory ေခၚ မွတ္ဉာဏ္တြင္းမွ မွတ္တမ္းႏွင့္ တိုက္ဆိုင္ၾကည့္၍မတူလွ်င္ ဘာလုပ္မည္နည္းဆိုေသာ ျပႆနာေပၚလာသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။ ဤတြင္ EQ ဟု ေခၚေသာ Emotional Intelligence ေခၚ အသိဉာဏ္ရင့္က်က္မႈကိုတိုင္းေသာ နည္းတစ္နည္းေပၚလာရျပန္ပါသည္။
ထိုသို႔ မွတ္ဉာဏ္ကိုေက်ာ္လြန္၍ စဥ္းစားႏုိင္သူမ်ား ရွိလာေသာေၾကာင့္သာ ယေန႔ကမၻာႀကီးေပၚတြင္ Innovation ေခၚ တီထြင္ဆန္းစစ္မႈအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ျမင္ေတြ႔လာရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ Memory ေခၚ မွတ္ဉာဏ္ျဖင့္ တိုက္ဆုိင္ၾကည့္၍ မတူတိုင္းသာ မွားသည္ဟု ေျပာၾကမည္ဆိုလွ်င္ ကမၻာေပၚ၌ တီထြင္ဆန္းစစ္မႈ အရပ္ရပ္ ေပၚထြန္းလာဖြယ္ရာမရွိပါ။ အေျဖသစ္မ်ားလည္း ရရွိဖြယ္မရွိပါ။ ဤေနရာတြင္ အေၾကာင္းတိုက္ဆုိင္၍ မေဆးဒီးစ္ ထုတ္လုပ္သည့္ ကမၻာေက်ာ္ ဒိန္မလာဘင့္ဇ္ကုမၸဏီ၏ ေဆာင္ပုဒ္ကေလးကို ကိုးကားေဖာ္ျပခ်င္ပါသည္။ We Never Follow The Trend, We Set The Trend ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။ သူတို႔မည္မွ် စဥ္းစားႏိုင္သည္ဟု ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ေပသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အမ်ိဳးသားစည္းလံုးညီၫြတ္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္လွ်င္ ေပးထားခ်က္အရပ္ရပ္သည္ အသစ္ျဖစ္၍ ခ်ဥ္းကပ္နည္းအသစ္ႏွင့္ အေျဖအသစ္မ်ား လုိအပ္သည္ဟု ေျပာႏိုင္ပါသည္။ သမား႐ိုးက်စဥ္းစားနည္းျဖင့္ မွတ္ဉာဏ္ကို အားကိုး၍ အေျဖထုတ္ျခင္းျဖင့္ အေျဖသစ္တို႔ကို မရႏုိင္ပါ။ အေျဖသစ္တို႔ကို ေျပာေနသူမ်ားကိုလည္း မွတ္ဉာဏ္ကိုအားကိုး၍ ရွိရင္းစြဲေပတံျဖင့္ တုိင္းၾကည့္လွ်င္ နားလည္ဖြယ္ရာမရွိပါ။
Tuesday, November 24, 2009
မွတ္ဉာဏ္ကိုေက်ာ္လြန္၍
အယ္ဒီတာ (၁၃-၁၁-၂၀၀၉)
(The Voice Weekly ဂ်ာနယ္ အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္ Editorial ကို ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)
Posted by Ko Nyan Posted Time 7:31 AM
Labels 2010, Myanmar, Political, စာအုပ္မွတ္စုမ်ား, ျမန္မာ-Myanmar, ေဆာင္းပါး-Article, ႏိုင္ငံေရး
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment