ဇာတ္လမ္းအမည္ - ေနာက္ဆံုးေက်ာ္ဟိန္း
ဇာတ္လမ္း၊ ဇာတ္ၫႊန္း၊ ဒါ႐ိုက္တာ - ခင္ခင္ခ
မေရာက္ျဖစ္တာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ ဗီဒီယိုေခြငွားဆုိင္ေလးကို မေန႔ညေနက ေရာက္ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာေခြအသစ္ရွိလဲဆိုေတာ့ ေနာက္ဆံုးေက်ာ္ဟိန္းဆိုတာ ရွိတယ္တဲ့။ နည္းနည္းေတာ့ ဇေ၀ဇ၀ါျဖစ္သြားတယ္။ ေက်ာ္ဟိန္းမ်ားစာအုပ္က မၾကာေသးခင္ကမွ ထုတ္ထားတယ္။ အဲဒီစာအုပ္နဲ႔အတူ ဗီစီဒီတစ္ခ်ပ္လည္းပါတယ္လို႔ ဖတ္ထားဖူးတယ္။ အဲဒီအေခြကိုမ်ား ေကာ္ပီကူးၿပီး အငွားေစ်းကြက္မွာ လုပ္စားထားၾကသလားလို႔ပါ။ ေသခ်ာေအာင္ ထပ္ေမးရတယ္။ သီးသန္႔ထြက္တဲ့အေခြလားဆိုေတာ့ ဟုတ္တယ္တဲ့။ ကုိယ္စားလွယ္ဆီက ဒီေန႔မွထြက္တဲ့ အေခြလို႔ ေျပာပါတယ္။ ဇာတ္လမ္းေရာဟုတ္လားလို႔ေမးေတာ့ ဘယ္လိုႀကီးမွန္းမသိဘူးတဲ့။ ဗီဒီယိုဇာတ္ကားေတြလိုမ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္ဘူးတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္သာ အသစ္ထြက္တဲ့ေန႔မွာပဲ အငွားဆုိင္မွာ အဲဒီအေခြကို ကၽြန္ေတာ္ျမင္ခြင့္ရတာပါ။ မဟုတ္ရင္ ညေနပိုင္းအေစာႀကီးကတည္းက အလွ်ိဳလွ်ိဳငွားသြားၾကလို႔ ေနာက္တစ္ရက္ႏွစ္ရက္မွသာ ၾကည့္ရတတ္တာမ်ိဳး။ အခုေတာ့ ဘယ္သူမွလည္း ငွားၾကည့္ၾကပံုမေပၚပါဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေနာက္ဆံုးေက်ာ္ဟိန္း ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္တစ္ခုတည္းေၾကာင့္ အဲဒီအေခြကို လိုလိုခ်င္ခ်င္ကို ငွားလာခဲ့ပါတယ္။ ၀မ္းသာအားရနဲ႔ ယူသြားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကိုၾကည့္ၿပီး အေခြဆိုင္က အမ်ိဳးသမီးႀကီးကေတာ့ အံ့ၾသမႈေတြနဲ႔ က်န္ခဲ့တာေပါ့ဗ်ာ။
အက်ဥ္းေျပာရရင္ ဒီအေခြဟာ ေက်ာ္ဟိန္းအေနနဲ႔ အႏုပညာေလာကကေန ႏုတ္ထြက္ေတာ့မယ္လို႔ ေၾကညာၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း သူႀကံဳေတြ႔ရတာေတြ၊ စာနယ္ဇင္းေတြ႔ဆံုပြဲလုပ္ခဲ့တာေတြ၊ အၿမိဳ႕ၿမိဳ႕အနယ္နယ္ကို လွည့္လည္ၿပီး ႏႈတ္ဆက္ပြဲေတြလုပ္ခဲ့တာေတြကို စုစည္းၿပီး မွတ္တမ္းလုပ္ထားတဲ့ မွတ္တမ္းေခြသက္သက္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူတုိင္းႀကိဳက္ခ်င္မွ ႀကိဳက္မွာျဖစ္ေပမယ့္ လူတစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့ တကယ့္ကို အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ သမုိင္းမွတ္တမ္းတစ္ခုပါပဲ။
ေနာက္ဆံုးေက်ာ္ဟိန္းကုိၾကည့္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိတာေတြ၊ ျမင္မိတာေလးေတြကို ေျပာဦးမယ္။
(၁)
ပထမဆံုးအေနနဲ႔ ေက်ာ္ဟိန္းမို႔သာ ဒီအေခြမ်ိဳး ဒီလိုထုတ္ျဖစ္တယ္လို႔ ျမင္မိတယ္။ ေက်ာ္ဟိန္းေျပာတဲ့ စကားနဲ႔ေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္က ေက်ာ္ဟိန္းမလို႔ပဲ ဆုိသလိုပါပဲ။
(၂)
စစခ်င္းအဖြင့္မွာ သူ႔ရဲ႕ေနာက္ဆံုးေဖ်ာ္ေျဖပြဲအေခြထြက္ေတာ့ ပါခဲ့တဲ့ ေက်ာ္ဟိန္းဒႆနသီခ်င္းကို စျပတယ္။ သီခ်င္းလို႔သာ ဆိုရတာပါ။ ေက်ာ္ဟိန္းက သူေျပာခ်င္တဲ့ ဒႆနေတြကို သူေျပာခ်င္သလို စကားေျပာနဲ႔ ေျပာသြားတာပါ။ သူက သီခ်င္းဆိုေတာ့လည္း သီခ်င္းေပါ့ဗ်ာ။ အမွတ္ထင္ျဖစ္ေစမယ့္ စာသားေတြကေတာ့
သိတယ္… ေသမယ့္ေန႔အထိ ျပင္ဆင္ထားတယ္
ေသမင္းကိုေတြ႔ရင္ ေျပာစရာစကားေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္၊ …….. အဲဒီဘဲႀကီးသိေအာင္ ေျပာျပရမယ္
ငါဟာ လူေတာ့လူပဲ၊ ဒါေပမယ့္ အဓိပၸါယ္ရွိတဲ့လူျဖစ္ေအာင္ ငါလုပ္ခဲ့တာေတြ၊ …………..
ေသမင္းကိုေၾကာက္စရာမလိုဘူး… ေသမင္းဆိုတာ ငါတို႔အားလံုးရဲ႕ ေဘာ္ဒါႀကီး
(၃)
တစ္ႏိုင္ငံလံုးအႏွံ႔သြားခဲ့တာေတြကို ႐ိုက္ျပထားတဲ့အတြက္ ၿမိဳ႕အေတာ္မ်ားမ်ားကို တီဗီေရွ႕မွာထိုင္ေနရင္း ေရာက္သြားခဲ့ရတယ္။ ၿမိဳ႕အ၀င္ဆိုင္းဘုတ္၊ အဲဒီၿမိဳ႕ပတ္၀န္းက်င္ အေနအထားေတြကို ျမည္းစမ္းၾကည့္ခြင့္ ရခဲ့တယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ ၿမိဳ႕နာမည္ေတြဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္မၾကားဖူးေသးတဲ့ နာမည္ေတြပါ။
(၄)
Sunday Talk ဆိုတဲ့ အစီအစဥ္ကို ကၽြန္ေတာ္မၾကည့္ဖူးပါဘူး။ ဘယ္လိုအစီအစဥ္မ်ိဳးလည္း ဆိုတာကိုလည္း ေသခ်ာမသိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေက်ာ္ဟိန္းနဲ႔ ဆန္းေဒးေတာ့လ္ခ္ကႏွစ္ေယာက္ ေတြ႔ဆံုတဲ့အစီအစဥ္ကို ဒီအေခြမွာ ၾကည့္လုိက္ရတယ္။ ဆရာမ်ိဳးျမတ္သူနဲ႔ ကိုကို(စက္မႈ)လို႔ ထင္ပါတယ္။ အဲဒီအခန္းကို ၾကည့္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ဆန္းေဒးေတာ့လ္ခ္က ပုဂၢိဳလ္ေတြက ေက်ာ္ဟိန္းကိုေခၚၿပီး ေဆြးေႏြးတာလား၊ ေက်ာ္ဟိန္းက ဆန္းေဒးေတာ့လ္ခ္ကို သြားၿပီး တရားေဟာတာလားဆိုတာကို ေတြးေနမိတယ္။ အဲဒီလိုအစီအစဥ္ကို တင္ဆက္တဲ့သူေတြဆိုတာ ဘယ္လိုလူမ်ိဳးနဲ႔ပဲေတြ႔ေတြ႔ ေျပာတဲ့က႑နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ထဲထဲ၀င္၀င္ ႏွံ႔ႏွံ႔စပ္စပ္ သိၿပီးသား ျဖစ္ေနသင့္တယ္လို႔ ျမင္မိတယ္။ အခုဟာျမင္ရတာ သူတို႔ကုိယ္တုိင္က ေက်ာ္ဟိန္းကို ရွိန္ေနသလားလို႔ပါ။
(၅)
အနယ္နယ္အရပ္ရပ္က ပရိသတ္ေတြနဲ႔ ေတြ႔တဲ့အခါမွာ သူ႔မ်က္ႏွာေလးျပၿပီး လာႏႈတ္ဆက္တဲ့အေၾကာင္း၊ အႏုပညာကာလတစ္ေလွ်ာက္လံုး ပရိသတ္ေတြဆီက ပိုက္ဆံေတြကို သူယူထားရတာ အားနာေၾကာင္း၊ အဲဒီအတြက္ အခုလို လာေရာက္ႏႈတ္ဆက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာတဲ့စကားေတြကိုေတာ့ နည္းနည္းစဥ္းစားေနမိတယ္။ စင္ေပၚေရာက္ရင္ေတာ့ မိုက္ကိုင္တဲ့လူက ဘုရင္ပါပဲေလ။
(၆)
သားႀကီး
ငါကိုယ္တုိင္ ေမြးခဲ့တဲ့မင္းကို
ဘယ္သူသတ္သြားတာလဲ
ေက်ာ္ဟိန္း
ဆိုတဲ့ စာတမ္းကို ႐ိုက္ျပတာကိုေတြ႔ရေတာ့ တစ္ခုခုကိုမ်ား သိေနသလား၊ တစ္ခုခုကိုမ်ား မေက်နပ္ေနသလားလို႔ ေတြးေနမိတယ္။
(၇)
အေႂကြေစာတယ္ဘာတယ္လုပ္မေနနဲ႔၊ အဲဒီလူကို နဂိုကတည္းက တန္းဖိုးထားတယ္ဆိုရင္ မေသခင္ကတည္းက ထိန္းသိမ္းၾက ဆိုတဲ့စကားကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မွတ္စုထဲမွာ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ကို ကူးယူထားလုိက္တယ္။
(၈)
စာနယ္ဇင္းေတြ႔ဆံုပြဲေတြကို ၾကည့္မိတဲ့အခါ အေတာ္ႀကီးကို အံ့ၾသသြားတယ္။ စာနယ္ဇင္းကလူေတြကိုဖိတ္ၿပီး သူေျပာခ်င္ရာေတြေျပာ၊ သူဆံုးမခ်င္တာေတြ ေခၚဆံုးမတာလို႔ပဲ နားလည္တယ္။ အဲဒါကိုပဲ စာနယ္ဇင္းသမားေတြက ေခါင္းေတြတညိတ္ညိတ္ ျဖစ္ေနတာျမင္ရေတာ့ ဘယ္လိုႀကီး နားလည္ရမွန္းမသိဘူး။
(၉)
စာနယ္ဇင္းေတြမွာ ေက်ာ္ဟိန္းနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေရးထားသမွ် စာေတြကို ကူးယူထားၿပီး ျပထားတာေတြကို ေတြ႔ရတယ္။ ဖတ္မိသမွ်ကလည္း မေကာင္းတဲ့အေၾကာင္းေတြခ်ည္းပဲ။ အဲဒီေလာက္ မေကာင္းေရးထားတာေတာင္ ဟိုလူကလည္း ကိုေက်ာ္၊ ဒီလူကလည္း ကိုေက်ာ္ ျဖစ္ေနတာကလည္း ထူးျခားခ်က္မ်ားလား မသိပါဘူး။
(၁၀)
တစ္ႏိုင္ငံလံုးကိုလိုက္ၿပီး စိတ္ကိုကုသေပးမယ္ဆိုတာကို စိတ္၀င္စားမိတယ္။ အခုသူလုပ္ေနတဲ့အလုပ္ကိုပဲ သာမန္လူတစ္ေယာက္ လုပ္ရင္ေရာ အဲဒီလိုျဖစ္မလား၊ အျခားေသာ သံဃာေတာ္တစ္ပါးက ေဆာင္ရြက္ရင္ေကာ အဆင္ေျပမလားလို႔ ေတြးေနမိတယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ လူအမ်ားစုက ေက်ာ္ဟိန္းေျပာတာဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔ နားေထာင္ၾကမွာပါ။ ဦးဇင္းႀကီးဆိုတာကို ျမင္ၾကမွာမဟုတ္ပါဘူး။
ဘာပဲေျပာေျပာ အႏုပညာလုပ္ခဲ့တဲ့ သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ ပရိသတ္ေတြကို အမ်ိဳးမ်ိဳး ဖမ္းစားခဲ့သလို အႏုပညာက အနားယူသြားေတာ့လည္း အားလံုးကို အလုပ္႐ႈပ္ေအာင္လုပ္ႏိုင္ေနဆဲျဖစ္တဲ့ ေက်ာ္ဟိန္းကို အသိအမွတ္ျပဳမိတာ အမွန္ပါပဲ။ ထိုက္တန္တဲ့ ေပးဆပ္မႈေတြရွိခဲ့လို႔သာ အခုလို ေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို နားလည္ပါတယ္။ မင္းသားႀကီးေက်ာ္ဟိန္းကို လံုး၀ကို ေလးစားတယ္၊ လံုး၀ကို အသိအမွတ္ျပဳတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဦးဇင္းႀကီးအေနနဲ႔လည္း မွန္ကန္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းအတိုင္းသာ ေလွ်ာက္လွမ္းၿပီး မိမိလုပ္ခ်င္တဲ့အရာကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးရင္းသာ…..။
ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)
၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၆ ရက္ေန႔တြင္ ေရး၍
ဒီဇင္ဘာလ ၁၇ ရက္၊ ၾကာသပေတးေန႔
နံနက္ ၀ နာရီ ၂၂ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။
No comments:
Post a Comment