အမ်ိဳးေပ်ာက္ဖြယ္ စိုးေၾကာက္ကြယ္ - ေမာင္ေမာင္မိုးေအာင္

ခါးေရွ႔မွာ ခါးပံုစ
အသာခ် ၀တ္ဆင္
ျမန္မာ့ဟန္သြင္
အမ်ိဳးသား သဘာ၀ပင္
အသြင္အျပင္ခံ့ပါ၏၊
ျမန္မာ့မူ ျမန္မာ့စ႐ိုက္
ႏွစ္ၿခိဳက္ပါဘိ။

ခါးေရွ႔မွာ ထဘီႏွစ္ထပ္
လႊမ္းပတ္လို႔ ၀တ္ဆင္
ျမန္မာ့ဟန္သြင္
အမ်ိဳးသမီး သဘာ၀ပင္
အဆင္အျပင္သန္႔ပါ၏၊
ျမန္မာ့မူအသြင္အေသြး
ယဥ္ေက်းပါဘိ။

ခုခ်ိန္ခါ တစ္မူေျပာင္း
သမီးေကာင္းတို႔ အဆန္းထြင္
ေခတ္ေပၚသည့္ ထဘီစကတ္
ကိုယ္က်ပ္၀တ္ဆင္
က်ပ္စည္း၍ထားသည့္သြင္
တစ္ထပ္တည္းပင္ ၀တ္ၾက
ေရွ႔ေနာက္တြင္ ခြဲကာထား
သလံုးသားေဖာ္ျပ။

တုိင္းတစ္ပါး ဆင္ယင္မွဳ
တုပလို႔၀တ္ဆင္
ကိုယ့္မူဟန္ဓေလ့မ်ားႏွင့္
ျခားနားဆန္႔က်င္
ညီမငယ္တို႔ အဆင္အျပင္
႐ွုျမင္သူဘ၀င္မေအး။

သမီးငယ္တို႔အသြင္အျပင္
ဆင္ျခင္ကြဲ႔မေႏွး
ယဥ္ေက်းမွဳကြယ္ကာေပ်ာက္လွ်င္ျဖင့္
လူမ်ိဳးပါအမွန္ေပ်ာက္မွာ
စိုးေၾကာက္ကြဲ႔ေလး။

[အရင္ျမန္မာ့ေသြးဂ်ာနယ္အေဟာင္းေတြကို ျပန္ဖတ္ရင္းနဲ႔ ဒီကဗ်ာေလးကို သေဘာက်လို႔ ျပန္တင္ေပးလိုက္တာပါ။ ဘယ္ကေန ကူးထားတဲ့ကဗ်ာဆိုတာေတာ့ မသိေတာ့ပါဘူး။ ျဖစ္ႏိုင္တာကေတာ့ ျမ၀တီမဂၢဇင္း ဒါမွမဟုတ္ ေငြတာရီ မဂၢဇင္းကပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ညီမငယ္ေတြကို ဖတ္ေစခ်င္တဲ့အတြက္ပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ရာဇ၀င္စာအုပ္ထဲက ဖံုတက္ေနတဲ့အေကာင္ဆိုၿပီး ၾသဘာေပးရင္လည္း ခံယူဖို႔အသင့္ပါခင္ဗ်ား]