ခ်စ္တဲ့စကား - ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)

ခ်စ္သူ႔မ်က္ႏွာ၊ လပမာဟု
ခ်ိဳသာစကား၊ သကာပ်ားဟု
သြားလာယဥ္ေက်း၊ မဟာေသြးဟု
ႏုေထြးအသားေရ၊ သိဂႌေရႊဟု
ၫႊန္းေပခ်င္ဘူး၊ ပုိခ်င္ဘူးကြယ္။

သို႔ေပေသာ္လည္း၊ ကၽြန္႔အသည္း၌
ကမၺည္းမွတ္တင္၊ တန္ခိုးရွင္ဟု
အသင္ဖမ္းစား၊ ခ်စ္စြမ္းအားေၾကာင့္
အခါးမရွိ၊ ခ်ိဳပီတိျဖင့္
ရင္ခုန္သံတို႔ ျမန္ရၿပီ။

မဆန္းေပမယ့္၊ မ႐ိုးတဲ့စကား
ခ်စ္တယ္ဆိုတာကို
ညင္သာတိုးတိတ္၊ ၾကည္ႏူးရိပ္ျဖင့္
မင္းသိေအာင္ ေျပာျပလိုက္မယ္
မ်က္စိမွိတ္လို႔ နားေထာင္ကြယ္...
"မင္းကိုခ်စ္တယ္"

အမွတ္တရ
ကိုဉာဏ္ (ပန္းေလာင္ေျမ)
၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၂၄ ရက္၊ ဗုဒၶဟူးေန႔။
ေန႔လည္ ၁ နာရီ ၁၀ မိနစ္တြင္ၿပီး၏။

********
တစ္ေန႔က ညီငယ္တစ္ေယာက္က "အစ္ကို… ကဗ်ာမေရးတာ အေတာ္ၾကာၿပီေနာ္" ဆိုၿပီး သတိေပးစကား ဆိုလာပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာေတြမေရးျဖစ္တာ အေတာ္ကို ၾကာေနပါၿပီ။ ေရးခ်င္စိတ္ရွိေပမယ့္ စာေရးစားပြဲမွာ ေရးဖို႔ထုိင္လိုက္တိုင္း ဘာေရးရမွန္းမသိ၊ ေရးျဖစ္ရင္လည္း အၿပီးမသတ္ႏိုင္ဘဲ တို႔လို႔တန္းလန္းနဲ႔ ျဖစ္ေနခဲ့ရတာ ၾကာပါၿပီ။ ဟိုးယခင္ ကဗ်ာေတြကို အားတိုင္းေရးေနခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ဘယ္အေၾကာင္းအရာကို ေတြးလိုက္ေတြးလိုက္ လက္ကသူ႔အလိုလိုပဲ ေရးျဖစ္သြားတာပါပဲ။ ဘာမွၾကာလုိက္ရတယ္မထင္ပါဘူး။ အခုေတာ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေရးဖို႔ကို အေတာ္ကို မလြယ္တဲ့ကိစၥႀကီး ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီဘက္ပိုင္းမွာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ စိတ္၀င္စားမႈေတြ ေျပာင္းလဲလာျခင္းဟာ အဓိကအေၾကာင္းရင္းခံ ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လတ္တေလာ စိတ္၀င္စားေနတာေတြက ခံစားခ်က္ကို ဦးစားေပးရတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြမဟုတ္ဘဲ အျခားေသာ ေသာင္းေျပာင္းေထြလာေတြ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ခံစားခ်က္ေတြ ေပ်ာက္ဆံုးေနခဲ့ရတာလည္း ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒီေန႔ေတာ့ ကဗ်ာေရးခ်င္စိတ္ကေလး ရွိတာေၾကာင့္ ခ်ေရးျဖစ္လိုက္တာပါ။ အေတာ္ေလးကို ေခါင္းေျခာက္ခဲ့ရတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ ေရးခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရာက ရွိေနေပမယ့္ စကားလံုးနဲ႔ ကာရန္ေတြ ေပ်ာက္ဆံုးေနခဲ့တဲ့အတြက္  ခက္ခက္ခဲခဲ ၿပီးေအာင္ ေရးခဲ့ရပါတယ္။ ခံစားၾကည့္ေပးပါဦးေနာ္။ မႀကိဳက္တဲ့လူေတြအတြက္ေတာ့ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ ခံစားခ်က္ခ်င္းတူလို႔ သေဘာက်တဲ့လူေတြမ်ား ရွိခဲ့ရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အင္မတန္မွကို ၀မ္းသာရမွာပါ။ သူတို႔နဲ႔ ထပ္တူေပါ့။